Warto także nadmienić, iż rozwiązania zaproponowane w projekcie wynikają w głównej mierze z konieczności ograniczenia wydatków budżetowych w latach 201–2011 (z informacdji CIR)Pan Donald Tusk
Prezes Rady Ministrów
    

Na podstawie art. 1 ust. 1, art. 2, art. 3 ust. 1 i 2, art. 4 i art. 6 ustawy z dnia 6 września 2001 roku o dostępie do informacji publicznej wnosimy o przekazanie in-formacji o składzie zespołu, który opracował projekt ustawy o racjonalizacji zatrudnienia w państwowych jednostkach budżetowych i niektórych innych jednostkach sektora finansów publicznych, wraz z informacją o pełnionych przez członków tego zespołu funkcjach. Prosimy także o wskazanie organu odpowiedzialnego oraz osoby odpowiedzialnej (imię, nazwisko, stanowisko lub funkcja) za opracowanie projektu ww. ustawy.
Według informacji przekazanej nam ostatnio przez Szefa Służby Cywilnej, nie brał on udziału i nie miał wpływu, na kształt ww. projektu. W tych okolicznościach chcemy po-znać ludzi, którzy swoją propozycją pokazali, że obce są im problemy funkcjonowania służby cywilnej, w tym permanentne problemy aparatu skarbowego związane z brakiem wystarczającej liczby etatów w stosunku do wzrastającego zakresu zadań. Prosimy także o wyczerpującą informację, dlaczego przedstawiciel blisko 130.000 członków korpusu służby cywilnej nie brał udziału w pracach zespołu zajmującego się opracowaniem założeń ustawy o racjonalizacji zatrudnienia w państwowych jednostkach budżetowych i niektórych innych jednostkach sektora finansów publicznych oraz dlaczego pominięto przedstawiciela Ministerstwa Finansów ?
Nadmieniamy, że zaproponowane w ww. ustawie rozwiązania są według nas nie do przyjęcia i są z samego założenia sprzeczne z planowaną restrukturyzacją zatrudnienia w służbie cywilnej (planowana od 1 stycznia 2010 roku likwidacja limitu etatów) oraz wdrożeniem nowego systemu wynagrodzeń (jak i po co, wobec możliwości wymuszonego obniżania uposażeń w związku z zapisami projektu ww. ustawy, reformować system wynagrodzeń w służbie cywilnej?). Świadczy to niestety o braku spójnej, logicznej i całościowej polityki zarządzania kadrami podległymi URM i wyklucza pozytywny końcowy efekt wdrożenia ww. ustawy.
Jakiekolwiek redukcje zatrudnienia – nawet merytorycznie uzasadnione - powinny być poprzedzone rzetelną i kompleksową analizą obciążenia pracą poszczególnych rodzajów służb oraz w ramach tych służb – poszczególnych jednostek organizacyjnych. Być może są nawet możliwości redukcji zatrudnienia w niektórych rodzajach urzędów (sami wskazywaliśmy liczne vacaty w niektórych służbach podległych Szefowi Służby Cywilnej), ale należałoby to najpierw ustalić i powstrzymać się od proponowania redukcji równej dla wszystkich służb i regionów niezależnie od rzeczywistych potrzeb, rynku pracy i obciążenia zadaniami. Do wiadomości Pana Premiera wysyłaliśmy już (dwa lata temu) kompleksowe raporty o obciążeniu pracą i brakach kadrowych w służbach skarbowych – wnosiliśmy także o przeprowadzenie takich badań w innych służbach. Kształt ustawy, jak również jednakowe podejście do wszystkich służb mających dokonać redukcji świadczą jednak o tym, że żadne analizy w tym celu nie zostały jednak sporządzone. Przesądza to o niemerytorycznym charakterze proponowanych rozwiązań i w efekcie spodziewać się należy większych szkód, niż korzyści z wprowadzenia ww. ustawy do obiegu prawnego.
Pragniemy jednocześnie zauważyć, że przyjęta metoda wyliczenia liczby etatów podlegających redukcji, wobec bardzo dużej liczby vacatów w innych służbach, niż skarbowe spowoduje, iż redukcje zatrudnienia będą de facto przeprowadzane jedynie tam, gdzie obsada etatowa była pełna, natomiast tam, gdzie występowały vacaty – po prostu zlikwiduje się „puste” etaty. Proponowane rozwiązanie promuje zatem służby nieprzeciążone pracą i posiadające prawdopodobnie za duże zatrudnienie w stosunku do potrzeb, a dla pracowników służb skarbowych jest to rozwiązanie najgorsze z możliwych, gdyż oznacza konieczność fizycznego zwalania kształconych niemałym kosztem pracowników w sytuacji, gdy poziom obecnego zatrudnienia uniemożliwia w coraz większym stopniu sprawne wykonywanie wszystkich zadań. W tych okolicznościach o „racjonalizacji” zatrudnienia nie można mówić, gdyż tego nie osiągnie się metodą prymitywnej redukcji etatów, wprowadzanej na dodatek pospiesznie, bez względu na realne możliwości i potrzeby poszczególnych służb, mierzone zakresem ich obowiązków.
Przypomina to raczej propagandowe działanie, które przy okazji umożliwi bezprecedensową czystkę w administracji rządowej, wbrew zapisom Konstytucji RP dotyczącym partnerstwa społecznego, ochrony życia rodzinnego czy dbałości o warunki pracy. Umożliwi także nominalne obniżenie wynagrodzeń niektórych pracowników administracji rządowej, co być może jest kolejnym ukrytym celem forsowania tego aktu prawnego.
====================
I wstępna odpowiedź przesłana pocztą elektroniczną:

Szanowny Panie! W odpowiedzi na wniosek z 17 sierpnia 2009 r., w sprawie udostępnienia informacji na temat prac nad ustawą o racjonalizacji zatrudnienia w państwowych jednostkach budżetowych i niektórych innych jednostkach sektora finansów publicznych, zgodnie z wyjaśnieniami otrzymanymi z Departamentu Analiz Strategicznych KPRM, uprzejmie informuję:

•    U podstaw opracowania projektu ustawy o racjonalizacji zatrudnienia w państwowych jednostkach budżetowych i niektórych innych jednostkach sektora finansów publicznych legło przekonanie, iż w aktualnej sytuacji społeczno-gospodarczej konieczne staje się ustanowienie szczególnych zasad, trybu i sposobu rozwiązywania stosunków pracy w odniesieniu do pracowników państwowych jednostek budżetowych i niektórych innych jednostek sektora finansów publicznych w celu zmniejszenia wydatków publicznych. Projekt ustawy został przygotowany przez Kancelarię Prezesa Rady Ministrów we współpracy z Rządowym Centrum Legislacji oraz Ministerstwem Finansów.
•    Dokument został 14 sierpnia 2009 r. przesłany do konsultacji z podmiotami, na które proponowane rozwiązania będą miały wpływ, w tym także do Szefa Służby Cywilnej oraz Rady Służby Cywilnej.
•    Projekt ustawy przewiduje redukcję zatrudnienia, jednakże decyzje o tym, w jaki sposób będzie ona przeprowadzana, pozostawiono kierownikom jednostek organizacyjnych, którzy najlepiej znają uwarunkowania wewnętrzne. Art. 3 projektu wymienia jedynie przykładowo sposoby realizacji założonego celu.
•    Ze względu na to, że punktem odniesienia do 10-procentowej redukcji zatrudnienia będzie rzeczywisty stan zatrudnienia w poszczególnych jednostkach w dniu 30 czerwca 2009 r.,
a nie limity zatrudnienia dla tych jednostek na 2009 r., teza, że w wyniku przeprowadzonej racjonalizacji zredukowane zostaną w znacznej mierze jedynie vacaty, jest nieuzasadniona. Dodatkowy argument stanowi fakt, że począwszy od 1 stycznia 2010 r., zgodnie z nowelizacją ustawy z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw, wprowadzonej ustawą z dnia 28 listopada 2008 r. o Służbie Cywilnej, nie będzie stosowany tzw. limit zatrudnienia.
•    Gwarancją skuteczności działań podjętych w ramach racjonalizacji są mechanizmy blokowania wydatków i ograniczenia możliwości zmian w zakresie wydatków na wynagrodzenia określone w art. 18 i 19 oraz zastrzeżenie w art. 20, iż wysokość funduszu wynagrodzeń w 2011 r. w jednostkach wynosić będzie nie więcej niż 92 proc. wysokości funduszu wynagrodzeń wykonanego w 2009 r.
•    W odniesieniu do kwestii rzeczywistych potrzeb kadrowych i obciążenia zadaniami w poszczególnych jednostkach pragnę zwrócić uwagę, że w art. 17 ustawy przewidziano mechanizm bezpieczeństwa mający na względzie konieczność zapewnienia sprawnego funkcjonowania państwa. W przypadku, gdy jednostki udowodnią, że wszystkie posiadane zadania realizują w sposób wysoce efektywny, mogą zostać zwolnione z obowiązku określonej w ustawie redukcji zatrudnienia lub zmniejszony zostanie wobec nich, określony w ustawie, 10-procentowy poziom redukcji zatrudnienia.
•    W związku z tym Prezes Rady Ministrów, mając na względzie konieczność zapewnienia bezpieczeństwa państwa, porządku publicznego, ochrony zdrowia lub środowiska, znaczenie wykonywanych przez jednostkę zadań dla funkcjonowania państwa, a także efektywność wykonywanych zadań, może – w drodze rozporządzenia – określić jednostki, które będą zwolnione z konieczności przeprowadzenia redukcji lub będą mogły zastosować mniejszy niż 10 proc. próg redukcji zatrudnienia oraz te, które będą zwolnione z obowiązku utrzymywania zredukowanego poziomu zatrudnienia.
•    Zaproponowane w projekcie rozwiązania nie stoją w sprzeczności z planowanym wdrożeniem nowego systemu wynagrodzeń w służbie cywilnej. Przeprowadzone badania wskazują, iż dotychczasowy system wynagradzania jest mało efektywny, a wynika to w dużej mierze ze słabego powiązania wysokości wynagrodzeń z realizacją przyjętych planów działania oraz niedostosowaniem do komercyjnego rynku pracy. Dodatkowo część zmiennych składników wynagrodzeń nie ma charakteru motywacyjnego i nie jest uzależniona od wyników pracy, a dość często wypłacana jest na podstawie kryteriów uznaniowych (nagrody) zamiast zobiektywizowanych (premie).
•    Racjonalizacja zatrudnienia nie stoi w sprzeczności z prowadzonymi obecnie pracami nad racjonalizacją systemu wynagradzania. Warto także nadmienić, iż rozwiązania zaproponowane w projekcie wynikają w głównej mierze z konieczności ograniczenia wydatków budżetowych w latach 201–2011.
Z poważaniem – Małgorzata Juras, gł. specjalista w Centrum Informacyjnym Rządu.