• Nie wiem dlaczego przypomniały mi się akcje służb skarbowych pod nazwą "Weź paragon". Wtedy na czele skarbówki byli (prawie) ci sami ludzie, co teraz - potem tylko wyszło, że paragony paragonami, ale wielkie pieniądze wyciekały gdzie indziej. Poniżej jeden za artykułów na ten temat - akurat dotyczy woj. pomorskiego, gdzie minister A.Parafianowicz nie zauważył (jaki GIIF) tysięcy transakcji Amber Gold, a miał automatycznie generowane informacje na ten temat...

   

  4 lipca 2012 (artykuł sprzed 13 lat)

   

  Początek wakacji, to kolejna letnia odsłona akcji "Weź paragon" przygotowanej przez Ministerstwo Finansów, której partnerem jest Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów. W województwie pomorskim realizuje ją Urząd Kontroli Skarbowej w Gdańsku oraz Izba Skarbowa w Gdańsku wraz z urzędami skarbowymi.

  

  mat.prasowe

  Urzędnicy skarbowi będą sprawdzać czy przedsiębiorcy rzetelnie ewidencjonują sprzedaż na kasach fiskalnych i czy wydają paragony za każdą transakcję. Akcja ma charakter prewencyjny i zarazem edukacyjny. Priorytetowym celem jest uświadomienie dużej roli jaką społeczeństwo może spełnić egzekwując swoje podstawowe prawa. Jednym z nich jest uczciwe traktowanie klientów przez sprzedawców oraz prowadzenie działalności gospodarczej w warunkach uczciwej konkurencji.- Zmierzamy do takiego stanu, w którym przedsiębiorcy nie będą uchylali się od obowiązku rejestrowania sprzedaży na kasie fiskalnej, a otrzymanie paragonu za zakupiony towar będzie powszechne. Dużą rolę do odegrania w tym procesie mają także klienci, do których kierujemy materiały informacyjne - twierdzi Andrzej Parafianowicz , Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej, Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów. - Zależy nam na wzmocnieniu świadomości społecznej i wiedzy o tym, że paragon to z jednej strony dowód potrzebny przy reklamacji, a drugiej potwierdza uczciwe rozliczanie się z naszym wspólnym budżetem. Paragon jest także dowodem na tworzenie uczciwej konkurencji. Pamiętajmy, że jest to jeden z wielu sposobów na wsparcie uczciwych przedsiębiorców, którzy sami nie poradzą sobie w walce z szarą strefą.

• W kwestii kontroli wydawania  paragonów  ja bym  wprowadził ulgę  w PIT za usługi medyczne, stomatologiczne, fryzjerskie, kosmetyczne, mechaniki pojazdowej, remontowo-budowlane pod warunkiem zapłaty za usługę bezgotówkowo. Klienci sami zadbają wtedy o wystawienie faktury a świadczeniodawca byłby raczej idiotą gdyby takiej transakcji nie zaewidencjonował w kasie fiskalnej. Była kiedyś ulga w PIT za usługi medyczne, krótki okres funkcjonowała ponieważ podobno lobby medyczne wywarło silny nacisk aby ją zlikwidować, czy tak było naprawdę nie wiadomo ale medycy na jej likwidacji bezsprzecznie skorzystali finansowo. Wiem to z autopsji jako klient gabinetu stomatologicznego w zakresie ortodoncji. Kilkanaście lat temu moja nieletnia córka miała założony aparat i przeciętnie co miesiąc chodziliśmy na kontrolę przebiegu korekty uzębienia. Za wizytę płaciłem 100 czasami 150 zł, trwało to około 3 lat, paragonu nigdy nie otrzymałem, korekta wyszła znakomicie , córka jest zadowolona i co ja powinienem zrobić podkablować panią doktor do urzędu skarbowego, że nie wydawała mi paragonów, pewnie z innymi pacjentami robiła tak samo. Pewnie jak bym podkablował to usługa byłaby sporo droższa  więc ja nie miałem w tym żadnego interesu. Na tym przykładzie doskonale  widać, że wprowadzenie ulgi w PIT za tego usługi w ogóle dla ludności byłoby opłacalne dla podatników ale i dla państwa także, proceder niewydawania paragonów stałby się zjawiskiem marginalnym nie specjalnie wartym aby się służby skarbowe szczególnie tym zajmowały natomiast mogłyby się wtedy bardziej skoncentrować na poważnych przestępstwach karno-skarbowych taki jak na przykład dopuścili się policjanci i były naczelnik kujawsko-pomorskiego urzędu celno-skarbowego.

• Takie tam przemyślenia:

   

  O czym jest sprawa (rdzeń faktów, jakie ten tekst niemal na pewno streszcza)

   

  W połowie 2024 r. KAS publikowała dane z akcji nabyć sprawdzających: 21 167 kontroli I–V 2024 r., nieprawidłowości w 4 379 przypadkach (22,08%), mandaty łącznie 6,89 mln zł, średnio ok. 1,5 tys. zł. To dokładnie te liczby przewijają się w mediach (WP, regionalne) i w oficjalnym komunikacie KAS; artykuł „Kolejny sukces KAS!” wygląda na syntetyczny przedruk/omówienie tej informacji. 

   

  Analiza merytoryczna (co z tego realnie wynika, a czego nie)

   

  1. Skala problemu (22% nieprawidłowości) – jak ją czytać

   

  To odsetek w próbie kontrolnej, nie w całej populacji przedsiębiorców. Dobór miejsc do nabyć sprawdzających bywa celowany ryzykiem (branże, lokalizacje, sygnały), więc wynik nie jest reprezentatywnym wskaźnikiem krajowym. W oficjalnych materiałach KAS nie pada stwierdzenie, że „22% wszystkich przedsiębiorców” nie wydaje paragonu — to odsetek w kontrolach. 

   

  „Nieprawidłowość” ≠ zawsze brak paragonu; to także złe formy potwierdzenia (np. „paragon kelnerski”, anulacje), co mieszczą publiczne omówienia. To zwiększa licznik, ale różny jest ciężar gatunkowy przewinień. 

   

  2. Siła odstraszająca sankcji

   

  Średnia kara ~1,5 tys. zł przy wykrywalności w punktach „na ryzyku” nie musi być wystarczającym odstraszaczem przy systematycznym uchylaniu się na większych obrotach. Jeśli artykuł mówi o „sukcesie”, to dotyczy raczej sprawności operacyjnej (dużo kontroli, spójna narracja prosumencka „bierz paragon”), niż definitywnego „załatwienia” procederu. 

   

  3. Instrumenty uzupełniające

   

  Nabycie sprawdzające jest przydatnym, szybkim narzędziem (bez wszczynania kontroli podatkowej), ale jego efekt rośnie, gdy towarzyszą mu:

  a) kampanie „Weź paragon” (konsument jako świadek i zgłaszający),

  b) proste kanały zgłoszeń (telefon, e-mail, aplikacja e-Paragony),

  c) monitoring branż wysokiego ryzyka (usługi gotówkowe),

  d) realna nieuchronność kary (nie tylko wysokość). To właśnie akcentuje komunikat KAS — i to jest sensowna architektura. 

   

  4. Ryzyko nadinterpretacji w przekazie

   

  Publikacje medialne lub branżowe memy potrafią robić skrót „22% przedsiębiorców nie wydaje paragonów” — to błąd metodologiczny. Prawidłowy opis: „W próbie kontrolnej KAS, dobranej według ryzyka, 22% nabyć wykazało nieprawidłowości.” Warto pilnować tego rozróżnienia, by nie antagonizować rzetelnych firm. 

   

  5. Wnioski dla KAS (operacyjne)

   

  Priorytetyzacja ryzyka i krótka pętla informacji (sygnały z e-Paragonów/zgłoszeń) mają większą stopę zwrotu niż „masówka”.

   

  Powtarzalność nabyć w tych samych punktach i slotach czasowych (wieczory/weekendy) zwiększa presję.

   

  Wysoka powtarzalność drobnych kar może być mniej skuteczna niż eskalacja (grzywny administracyjne, cofnięcie zezwoleń w skrajnych przypadkach) – oczywiście w granicach prawa. (To wprost nie jest w artykułach, to wniosek operacyjny z danych i logiki ryzyka).

   

  Hmmm Co bym zweryfikował, gdy tylko wczytam sam tekst z linku:

   

  Czy artykuł nie myli próby kontrolnej z populacją.

   

  Czy liczby odpowiadają wprost komunikatowi KAS (21 167/4 379/6,888 mln zł) oraz czy nie „zaokrągla” ich w stronę tezy. 

   

  Czy pojawia się porównanie rok do roku (skuteczność rośnie/spada?), bo bez tego słowo „kolejny sukces” jest bardziej publicystyką niż ewaluacją.

   

  Czy są wskazane branże i regiony – to zwiększa użyteczność materiału; jeśli brak, tekst ma charakter ogólnej notki.

   

  Pozdrawiam Wszystkich.

• A czy ktoś myśli o pracownikach działów i referatów kontroli, ktorzy są ganiani w sezonie urlopowych, jak psy?

Tylko zalogowani użytkowicy mogą dodawać komentarze.