Pinero:zapomniałeś iż kierownika ocenia się przez pryzmat osiągnięć komórki którą kieruje,
ponadto każda normalna kancelaria prawna posiada wewnętrzny podział obowiazków i zakresu spraw podatkowych np. dochodowy ,Vat,itp.i nikt nie zajmuje się wszystkim, jakie będzie miał szanse z nimi kierownik w us. gdy będzie analizował i wstępnie akceptował decyzje z wszystkich podatków (marne), pomoc od radcy wątpliwa,będziemi mieli coraz mniejsze szanse w sporze z tymi kancelariami wiem co mówię ,byłem 10lat pracownikiem i pracowałem w różnych komórkach us., a teraz ponad 10lat kierownikiem  i wiem że nie jest to lekki kawałek chleba jak myślą niektórzy

Nie przesadzaj nikt nie pisał po co są NUS-y czy kierownicy.
Piszemy i alarmujemy, że tego kierownicta jest za dużo.
I chyba mam rację. Nikt nie pisał, że wszyscy z nich nic nie robią, ale są tez wyjątki. Jak jest przesyt to należy z nudów coś robnić.
Robole i tak pracę wykonają, a jak nie to ich ukarzę. Taki jest obraz naszej administracji. Ja osobiście zostawiłbym tylko NUS - a - jako organ ogólny urzędu, a kierownikom dałbym tytuł organu szczególnego z mozliwością podpisywania wszystkich decyzji.
Byłaby większa odpowiedzialność za  decyzje podejmowane przez dział referat. NUS sprawowałby ogólny nadzór. Kierownikom dałbym dodatek fukcyjny, a wynagrodzenie zostawił na poziomie komisarza.
W przypadku gdy się nie nadaje to zmiana i zostaje jako komisarz bez zmiany zasadniczego.

Znam urząd w którym NUS stosuje taką zasadę, zapewniam Cię że się nie sprawdza. Każdy zagrożony będzie działał nie patrząc na racjonalizm swoich decyzji, tylko na chęć zachowania stołka.  

A może wprowadzimy rotacyjność? Co miesiąc kolejny pracownik zostanie kierownikiem komórki w której pracuje?  

Od kilku lat jest taka koncepcja, że pracownicy powinni być jak w reklamie - do wszystkiego. Trochę tu, trochę tam, na wszystkim się znają, za wszystko biorą odpowiedzialność. No i ta powalająca pensja 1xxx zł w wielkim mieście.
I porywające statystki MF Pani Kobos, gdzie MF przebija wykresem sufit...

Zgadza się, a wiemy że jak coś jest do wszystkiego to jest do niczego.
Specjalizacja tak, ale nie bez ogólnej wiedzy z innych dziedzin. Jak słyszę, że podatnik nie zdąży jeszcze zadać pytania (np. pracownik z pdoof), które zaczyna się od "jestem podatnikiem VAT", a już słyszy: "VAT? VAT to do innej osoby" to szlag mnie trafia.

Wymiar powinien zostać odciążony od prac biurowych (np.: kopertowanie, wysyłanie, wklepywanie). Wyjściem jest też specjalizacja w ramach danego podatku.

Przykład wspomnianego VAT: wyznaczenie osoby (osób, jeżeli dział jest większy), które będą robiły prostsze czynności (przy niższym wynagrodzeniu-w innym przypadku to patologia). Samego podział na "literki" nie popieram.

A czy musi mieć osiągnięcia? Wystarczająco długo tu pracuję żeby nie wiedzieć jak to działa.
Poza tym znam osoby, które są dobre ze wszystkich podatków. Fakt, że jest ich mało. A dlaczego? Bo trzeba się uczyć! I znam takie co mają jeden  i nie radzą sobie.
Może należysz do kierowników, którzy pracują. Znam też takich. Ale widzę codziennie takich co robią wokół siebie tylko szum. Mają "starych", doświadczonych pracowników i od lat tych samych podatników (z grubsza)  to  mają luz. Jedyne co ich absorbuje to utrzymanie się za wszelką cenę na stołku, bo pracę u podstaw dawno zapomnieli.

U mnie też. A z ta całą dyskusją na temat jak to dobrze jest kierownikom  i jaką to kasę biorą za nic to idźcie do piaskownicy, bo tam ten poziom. Sam siedzę w pokoju z kierownikiem i pomimo tego, że wiem że zarabia więcej ode mnie nie zamieniłbym się z nim za fuchę. Czasem muszę go zastępować i modlę się wtedy żeby wrócił. Z tym gadaniem o kierownikach to jak z egzaminem na urzędnika. Większość krytykuje, wytyka, ale żeby tak język zdać, pouczyć się trochę to nie......
Reorganizacja mogłaby być bolesna, szczególnie w dużych urzędach.

Cała ta dyskusja zeszła z tematu reorganizacji na licytację u kogo kierownictwo obija się bardziej.

Zgadzam się z Segregatorem że totalna rewolucja w dużych urzędach może być nawet bardziej niż bolesna. Może oznaczać totalny paraliż i jeszcze bardziej zwiększyć frustrację pracowników.

PS. Ja też nie zamieniłbym się ze swoim przełożonym, zwłaszcza za te pieniądze.

Piszecie jak to może być źle..., ale są już US, które tak pracują - jak dobrze pamiętam był na tym forum taki wątek jak "model francuski", a to przecież ten sam model organizacji pracy. Może zatrudnieni w tych US coś napiszą jak jest w praktyce

Proszę bardzo.
W zasadzie jest lepiej, ale musi być równomierne obłożenie pracą. A nie tak, że jedni mają pracy po dziurki w nosie (bo dobrze pracują, mają wiedzę), a inni spędzają czas na pogaduszkach. I po pewnym czasie zabierana jest im część pracy, bo nie radzą sobie. I kto ją dostaje? Zgadnijcie.
Po roku, dwóch takiej praktyki jedni są wypaleni, zmęczeni, sfrustrowani, a inni mają jak u Pana Boga za piecem.
Czas powiedzieć prawdę: w pracy trzeba pracować!

Dopisz jeszcze, że za pracę należy się wynagrodzenie, a nie jałmużna.
Wtedy to dopiero będzie myśl

jak komuś nie pasuje - drzwi otwarte; była kiedyś na forum na ten temat dyskusja i wyszło na to, ze Ci którzy najbardziej lamentują nie złożyli nigdzie żadnego CV - potrafią tylko narzekać i stwierdzać oczywiste fakty. Widocznie pensja na którą się godzisz Ci pasuje - więc nie marudź. Proste.

Fakt, stara praktyka i prawo Murphego (czy jak tam się zwie ten gość) - pokaż, że coś potrafisz a dopiszą to do zakresu Twoich obowiązków . W biurokracji sprawuje sie idealnie a w budżetówce szczególnie. Jeśli szef jest świadomy i potrafi sie przyjrzeć pracy na poszczególnych stanowiskach (ideałem jest gdy świadomość bierze się z doświadczenia zwodowego zdobytego na poszczególnych szczeblach kariery) i chce mu się temperowac pracowników kosztem swej niesławy - to jest nadzieja. Zwykle jednak łatwiej jest nie szarpać się i przerzucić robotę na tego efektywniejszego i święty spokój. Jak pracowity i spokojny pracownik niczego nie wymaga głowa szefa spokojna. Tylko, że wtedy albo pracownik sie wypala, odchodzi albo stosuje powszechną zasadę kilka razy coś zawali i ma święty spokój . Możliwe jest tak, że tak typowa sytuacja dla innych praconiwków jest nietypową dla pracownika, który potrafił, że sporo potrafi i koniec końców wylewją go z pracy. A wniosek ostateczny jak nie masz mądrego szefa to nie wychodź przed szereg bo nie warto, chyba że chcesz zostać męczennikiem

Wydrukuję sobie to jako motto i powieszę nad biurkiem. Mogę?