Jak narazie WISŁA - BARCELONA 1:4

Ręce precz od Zagumnego  :nonono:  ...toż to najlepszy rozgrywający turnieju na IO   :czytaj:
<!--QuoteEnd--></div><!--QuoteEEnd-->

Podobnie jak na ostatnich MŚ.
Ale wiecznie rozgrywać nie będzie...

Zagumny-najlepszy rozgrywający IO
Winiarski-najlepiej przyjmujący IO
Świderski-nejlepiej atakujący IO
.....zawsze to jakas rekompensata:)

Gdzie opublikowano te klasyfikacje ?

I jeszcze był Ignaczak - najlepszy libero...
Ale rzecz w czym innym. W siatkówce nie chodzi o wysokie miejsca w poszczególnych klasyfikacjach lecz o wygrywanie spotkań. Całą drużyna wygrywa albo cała drużyna przegrywa. Ważne jest, kto zdobył ostatni punkt w meczu a nie czy atakował lub przyjmował z 70-cio procentową skutecznością.
Gdyby pójść Twoim sposobem myślenia tropem to powinniśmy pocieszać się, że:
- Marek Plawgo najszybciej biegł pomiędzy 280-tym a 340-tym metrem w biegu płotkarskim na jedno okrążenie,
- Otylia Jędrzejczak szybciej od rywalek przepłynęła drugą pięćdziesiątkę na dystansie 200 m. stylem motylkowym,
- Paulina Boenisz świetnie pobiegła w ostatniej części rywalizacji pięcioboistek nowoczesnych,
- Marcin Dołęga po pierwszej udanej próbie w rwaniu ( 195 kg ), prowadził w rywalizacji sztangistów wagi do 105 kg. itd., itd...

Dla mnie i tak są najlepsi.
I trzeba być z nimi czy jest dobrze czy źle. Bo taka jest rola kibica. Wsparcie drużyny w trudnych chwilach. A z pewnością potknięcie w 1/4 z Italią takim momentem było.
Najbliższa okazja by pokibicować naszym <a href="http://www.pzps.pl/page.php?id=8_08_20" target="_blank">13.09. w Kędzierzynie</a>.

Gdyby pójść Twoim sposobem myślenia tropem to powinniśmy pocieszać się, że:
- Marek Plawgo najszybciej biegł pomiędzy 280-tym a 340-tym metrem w biegu płotkarskim na jedno okrążenie,
- Otylia Jędrzejczak szybciej od rywalek przepłynęła drugą pięćdziesiątkę na dystansie 200 m. stylem motylkowym,
- Paulina Boenisz świetnie pobiegła w ostatniej części rywalizacji pięcioboistek nowoczesnych,
- Marcin Dołęga po pierwszej udanej próbie w rwaniu ( 195 kg ), prowadził w rywalizacji sztangistów wagi do 105 kg. itd., itd...


Nie wiesz jaki jest mój tok myślenia...trenowałam siatkówke i inne sporty wiec wiem na czym rzecz polega...
trzeba cieszyć sie z każdego najmniejszego sukcesu....
Idąc Twoim tokiem myślenia powinniśmy cieszyć się tylko wtedy gdy zwyciężamy a kiedy widmo porażki w końcu nas dopadnie to oczywiście pozostaje narzekać na wszystkich i na wszystko...ja mam ducha sportu w sobie...przykro mi,ze nie cieszy cie nic prócz zwycięstwa...ale nie każy Polak i nie w każdej dyscyplinie moze być mistrzem świata

Nie wiem skąd u Ciebie wzięło się przeświadczenie, że nic mnie cieszy prócz zwycięstwa. Nic takiego przecież nie napisałem w poście do którego nawiązujesz... A o tym, że się mylisz najlepiej świadczy krótkie podsumowanie dokonań naszych olimpijczyków ( także występu siatkarzy ), które pozwoliłem sobie zamieścić w tym topicu ( post 808 ). Gdy przeczytasz to zobaczysz, że nasze konkluzje są do siebie bardzo zbliżone.
Tyle, że nie uważam by należało przeceniać jakieś dodatkowe osiągnięcia, niemające wpływu na końcowe rezultaty ( może z wyjątkiem postawy fair play ). To, że się prowadzi odrębne klasyfikacje dla poszczególnych pozycji ( i to w dodatku nieoficjalnie ), pozwalające w sposób sztuczny uszeregować zawodników w jakiejś kolejności, wcale nie oznacza, że ten jest lepszy od innego.
Jeden podbije piłkę w obronie a inny nie i jest gorszy? Może atak był mocniejszy, bardziej precyzyjny a atakujący miał łatwiejszą sytuację ( na pojedyńczym bloku albo i bez ).
Czy pojedyńczy punkt zdobyty z zagrywki stawia jego autora przed innym zawodnikiem który tego punktu bezpośrednio nie zdobył ale za to maksymalnie utrudnił przeciwnikom precyzyjne rozegranie akcji?
Statystyki to są tylko środki do celu. Celu, którym jest zwycięstwo. Jestem pewien, że każdy zawodnik oddałby nagrodę indywidualną za sukces drużyny.
A czy nasi rzeczywiście powygrywali ( w przekroju całego turnieju ) te statystyki? Ja - podobnie jak Elsinore - niczego takiego się nie dopatrzyłem.  

Oczywiście, że trzeba się cieszyć nawet z najmniejszego sukcesu. Tylko, że nie każde dokonanie można do tej kategorii zaliczyć.
Czy otarcie się o medal to sukces? Niewątpliwie, ale...
Jeżeli zawodnicy w wywiadach zapowiadają, że przyjechali po złoto ( Maszczyk ), do pierwszych prób desygnują ciężary w granicach rekordu świata, znacznie przewyższające zapowiedzi innych zawodników ( Dołęga ), przegrywają pierwsze walki w zapasach z Chińczykiem który nic dalej nie zdziałał ( Bartnicki ), odpadają z dalszej wywalizacji po pierwszym eliminacyjnym biegu ( Ostrowski, Chojecka, Jakubczak, Bejnar ), nie kwalifikują się do olimpijskiego finału osiągając rezultaty dalekie od oczekiwań i możliwości ( Potępa, Wiśniewska, Zabawska ), to trudno zajęte przez nich miejsca nie traktować w kategorii porażki.
Tak - w takiej sytuacji nawet miejsca tuż za podium są porażką.
Porażkami są czwarte miejsce Dołęgi, załogi Kusznierewicz-Życki, piąte Maszczyka czy siódme Klepackiej...
Natomiast ( moim zdaniem ) sukcesem są ostatnie miejsca w fianłach:
- ósme Katarzyny Baranowskiej na 200 stylem zmiennym.  Widać było, że walczyła, dwukrotnie pobiła rekord Polski ( trzeci raz na 400 zmiennym ). Nie jej wina że akurat w tym dniu rywalki były za mocne. Nie każdy jest Phelpsem...
- szóste Julii Michalskiej w skifie ( i nie zmieni tego nawet to, że na metę wyściugu finałowego dopłynęła w dwadzieścia sekund po zwyciężczyni ).

Ducha sportu w sobie nie gaś ale nie uważaj, że inne ( od Twojego ) zdanie jest tożsame z permanentnym narzekaniem.  
Ze sportowym pozdrowieniem ( też kiedyś trenowałem ) - Helvet.

Chyba nie piszesz o Ryśku, który aktualnie zajmuje się raczej trenerką, a na syna Artura to znowu chyba za wcześnie ( choć start w Londynie kto wie, wcale bym się nie zdziwił i szczerze mu tego życzę ). Ale z pewnością żadnego bym na bieżni w Pekinie nie przeoczył. A może piszesz o Pawełku ? - z tym,  że on raczej po innym ojcu  

Natomiast generalnie zgadzam się z przedmówcą  :piwo:

Jak narazie WISŁA - BARCELONA 1:4
<!--QuoteEnd--></div><!--QuoteEEnd-->
"always look on the bright side of life"
(zawsze kibicuj jasnej stronie życia)
look on - idiom: przypatrywać się, ale i "kibicować"!
Takie motto ma Elsinore i myślę, że ma rację.
Nie 1:4 w dwumeczu, tylko 1:0 w rewanżu!
:piwo:

jak najbardziej oficjalne <!--QuoteEnd--></div><!--QuoteEEnd-->

.....dziekuję...nie pisałam nic wyssanego z palca...:)

sport,sport,sport:)

Raulowi Lozano kończy sie właśnie kontrakt..."naszemu" argentyczykowi zaproponowano już trenowanie Hiszpańskiej reprezentacji...podobno już się zdecydował...Zaszliśmy z nim daleko,mniejmy nadzieje że  nie bedziemy sie cofać...

Za wszystko Dziękujemy...:)

Szczerze mówiąc żałuję, że Lozano odchodzi. Zrobił bardzo wiele dla naszej reprezentacji. Umiał dotrzeć do zawodników (czego np. nijak nie potrafi Bonita), czego efektem świetne występy w LŚ i 2 miejsce na ostatnich MŚ i otarcie o strefe medalową na pekińskim parkiecie. Kawał dobrej roboty.
Wielkie  :brawa:  i szacunek

jak najbardziej oficjalne  :piwo:  <!--QuoteEnd--></div><!--QuoteEEnd-->
No dobrze. Ale to i tak nie zmieni wyników końcowych.
Z wymienionej wyżej siódemki w pełni zadowolony może być jedynie Clayton Stanley.


Oczywiście, że chodziło mi o Czapiewskiego  :piwo:


Też jestem tego zdania. Najlepszy trener kadry siatkarzy od czasów Huberta Wagnera.

No dobrze. Ale to i tak nie zmieni wyników końcowych.
Z wymienionej wyżej siódemki w pełni zadowolony może być jedynie Clayton Stanley.

:):):):):) Uśmiechnij się sympatyczny kolego..i Ty masz rację i ja:):)