Dokładnie tak. Mobber na pysk.

Gorzej jak nie mamy do czynienia z mobbingiem (w rozumieniu KP), ale z jakimś chorym modelem zarządzania, akceptowanym (wymuszonym) przez przełożonych. Wtedy innego wyjścia niż "ewakuacja" to raczej nie ma.

Model zarządzania to dla mobbera słowo trudne i niepojęte. Ci ludzie nie wiedzą co ono oznacza. Najlepsze jest to, że uważa się za kogoś cudownego - mówi o sobie, że wszystkim wkoło pomaga i że ludzie go chwalą. Szczyt bezczelności.
No i właśnie dlaczego bać ma się osoba gnębiona??? Tym bardziej, jeżeli jest to cały dział!

Zgadza się. Tylko, że mi chodziło o sytuację, gdy zachowanie przełożonego nie może być zakwalifikowane jako mobbing.

Niestety ludzie (zarówno przełożeni, jak i pracownicy) nie wiedzą co to mobbing i często utożsamiają z nim zachowania prawnie obojętne, choć etycznie co najmniej wątpliwe.



No i tu jest problem. Mamy już pierwsze orzeczenia Sądów Pracy, że jeżeli przełożony "gnębi" cały dział, nie wyczerpuje to pojęcia mobbingu, które jako zjawisko kierunkowe, musi być podejmowane "w celu wyeliminowania z zespołu konkretnego pracownika".

Jedyne co zostaje, to proces o naruszenie dóbr osobistych, a to już nie sąd pracy, tylko sąd cywilny, a więc wpis, sformalizowana procedura itp. No i czas trwania procesu (na bank min. 2-3 lata).

A oficjalne pismo do IS?

Oczywiście, że tak.

Ja piszę o sytuacji, gdy jedynym wyjściem jest już Sąd.

A jeżeli kierowniczka gnębi konkretnych 10 pracowników spośród 12 w dziale?
A jeżeli nawet nikogo nie gnębi a cały dział (czy 10 pracowników spośród 12) jest w konflikcie z kierowniczką?
I konkretne przykłady wskazują, że atmosfera w dziale jest nie do zniesienia?
Z jej powodu.
To co?

"Nasz" sąd pracy uważa, że nic.

Zwróć uwagę na definicję mobbingu:
"Mobbing oznacza działania lub zachowania dotyczące pracownika lub skierowane przeciwko pracownikowi, polegające na uporczywym i długotrwałym nękaniu lub zastraszaniu pracownika, wywołujące u niego zaniżoną ocenę przydatności zawodowej, powodujące lub mające na celu poniżenie lub ośmieszenie pracownika , izolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu współpracowników ."
I "nasz" sąd stwierdził, że jeżeli sytuacja dotyczy całego działu nie możesz mówić, że podejmowano działania w celu poniżenia lub ośmieszenia pracownika, skoro sytuacja dotyczyła wszystkich, jak też nie można przypisać celu wyeliminowania z zespołu współpracowników, skoro cały zespół dotyka ta sytuacja.

Zeta, nie chcę być żle zrozumiana i stwarzać wrażenia czarnowidztwa, ale ludzie poddani mobbingowi zatracają INSTYNKT SAMOZACHOWAWCZY, który w sytuacjach szczególnie groźnych (a mobbing do takich należy!!!) powinien się odezwać. Z przykrością stwierdzam, że ludzie ci czekają, żeby ktoś za nich coś zrobił, sami zaś, czy to ze strachu czy z niemocy są bezwolni. I co wtedy, hę?
:blush:

Jak 1 osoba jest poniżana, to jest mobbing, a jak 10 z 12 to nie jest mobbing?
A jeśli to są "działania w celu poniżenia i wyeliminowania z zespołu" 10 z 12 pracowników?
Dla sądu pracy to nie jest mobbing?
To chyba jest 10-krotny mobbing!
A czym jest taka sytuacja dla naczelnika?
Chyba "sytuacją nie do zniesienia". Na dłuższą metę. Nie?



Wtedy sami sobie są winni.

Dokładnie. Dziwne, ale taka jest koncepcja sądów.

Nie jest to niestety takie dziwne. Powodem jest kiepska definicja w kodeksie pracy.
Art. 94/3.
§ 1. Pracodawca jest obowiązany przeciwdziałać mobbingowi.
§ 2. Mobbing oznacza działania lub zachowania dotyczące pracownika lub skierowane
przeciwko pracownikowi, polegające na uporczywym i długotrwałym
nękaniu lub zastraszaniu pracownika, wywołujące u niego zaniżoną ocenę
przydatności zawodowej, powodujące lub mające na celu poniżenie lub ośmieszenie
pracownika, izolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu współpracowników.

Traktowanie wszystkich pracowników po chamsku, nie ma cech poniżania w celu wyeliminowania z zespołu.
Ciekawa koncepcja, ale osobiście uważam, że wystarcza by nękanie, zastraszanie pracownika spełniało jedną z cech tu wymienionych, a nie wszystkie. Nasze orzecznictwo niestety na tym polu raczkuje, daleka przed nim jeszcze droga.

Dokładnie. Dziwne, ale taka jest koncepcja sądów.
<!--QuoteEnd--></div><!--QuoteEEnd-->
To nie musi być 10 poszkodowanych!
Niech jedna czy dwie osoby się "poświęcą".
I będzie mobbing.

Owszem. Wiem o tym (nawet sam zróciłem na to uwagę, kilka postów wczesniej).  :czytaj:
Niemniej jednak przyjęcie takiej linii przez sądy pracy jest jednak dla mnie pewnym zaskoczeniem. Zwłaszcza, że posługując się wykładnią funkcjonalną albo celowościową można by dojść do innych wniosków.




Nie do końca zrozumiałem. Jedną z cech:
powodujące lub mające na celu poniżenie lub ośmieszenie
pracownika, izolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu współpracowników

czy też jedną z cech:
wywołujące u niego zaniżoną ocenę
przydatności zawodowej i to co wyżej?

Bo jeśli to pierwsze to właśnie tak jest. Wystarczy tylko wyizolowanie pracownika, albo ośmieszenie, albo poniżenie.

Gorzej jeśli upatrujesz, że zastraszanie ma wywoływać zaniżoną ocenę, albo wyizolowanie (ośmieszanie itp.) pracownika. Bo o ile masz rację, i tak powinna być skonstruowana ta definicja, to niestety ustawodawca wprost (ciekawe, czy zamierzenie, czy po prostu tak wyszło) wskazał, że oprócz zachowań opisanych wcześniej, ma być skutek ("powodujące"), albo zamiar kierunkowy ("mające na celu").



Nie, nie będzie. Nie jest bowiem ważne ile osób pozwało pracodawcę o mobbing, a to ile w rzeczywistości było tak traktowane.

Piep...sz.
10 poszkodowanych to nie mobbing, 1 poszkodowana - też nie mobbing.
Właśnie napisałem wyżej, że skoro 10 byłoby za dużo (bo prawie wszyscy) to jedna czy dwie osoby się "poświęcają" (zostają na placu boju) - i masz w rzeczywistości 1 lub 2 osoby mobbingowane.
Nie po polsku piszę?