Po podpisaniu protokołu z czynności sprawdzających stwierdziłam w nim dwa błędy:
- błędna data podpisania protokołu - o miesiąc wcześniejsza niż data sporządzenia protokołu
- błędna kwota netto opisanej w protokole faktury, której kopia jest załącznikiem do protokołu.
Czy mogę to jakoś poprawić w ramach przepisów ordynacji podatkowej?

Jedna z tych sytuacji, której posłowie i wielu mistrzów iluzji z MF i izb nie przewidziało w ciągu kilkunastu lat istnienia Ordynacji podatkowej.

Na pewno nie można dokonać poprawek w protokole po jego podpisaniu (art. 176).


Co do reszty zdania mogą być różne.

Myślę, że są dwa wyjścia:

1. Postanowienie w sprawie sprostowania błędów w protokole (art. 280, art. 215, art. 216, art. 219).

2. Pismo w tej sprawie.

Art. 176. Skreśleń i poprawek w protokóle należy tak dokonywać, aby wyrazy skreślone i poprawione były czytelne. Dokonanie skreśleń i poprawek powinno być potwierdzone w protokóle przed jego podpisaniem.
Wydaje mi się że nie masz wielkiego pola wyboru. Ja bym uderzył się w pierś i pojechał do kontrahenta aby podpisał poprawki, przecież jemu wszytko jedno. Po co pakować się w postanowienie o sprostowaniu omyłki i  do tego dochodzi pouczenie o prawie zażalenia itp. Kierownik będzie musiał podpisać postanowienie albo naczelnik, będą dumać czy tak można ... i się sprawa  coraz bardziej komplikuje. Moja rada: skreśl, popraw i daj do podpisu.

Po co pakować się w jakieś dziwne działanie zamiast napisać wprost do podatnika, że jest pomyłku tu i tu?
Pismo napisane grzecznie i rzeczowo jest właśnie przyznaniem się do błędu i powinno wystarczyć. Można też przeprosić za dokonane omyłki.
Po co kombinować z namawianiem podatnika do poprawek po podpisaniu protokołu?

Chyba że protokół nie był jeszcze podpisywany przez podatnika, ale wtedy chyba nie byłoby problemu i zadanego pytania.

Dokładnie tak. A przynajmniej ja spotkałem się w praktyce z takim postępowaniem.
Co prawda art. 215 §1 Ordynacji mówi o prostowaniu błędów w decyzji, a prostowania błędów protokołach nie reguluje, to moim zdaniem można to zrobić zgodnie z zasadą co nie jest zabronione jest dozwolone.
Swoją drogą to może szkoda, że nie ma takiej instytucji jak "protokół uzupełniający", co? Kiedyś dawno temu takie nieformalne zdarzało się popełniać...

W prawie administracyjnym nie ma tej zasady. Jest ona tylko w prawie cywilnym

O prostowaniu błędu na podstawie art. 215 napisałem nie dlatego, że zastosowałem zasadę przez Ciebie wspomnianą, a dlatego, że tak można to wywieść z przepisów. Jeżeli się mydlę to proszę o sprasowanie.

Powołałem się na cztery artykuły z Ordynacji podatkowej nie przypadkiem (art. 280, art. 215, art. 216, art. 219).

Art. 280 z działu V Ordynacji: W sprawach nieuregulowanych w niniejszym dziale stosuje się odpowiednio przepis art. 143 oraz przepisy rozdziałów 1-3, 5, 6, 9, 10, 14, 16 oraz 23 działu IV.

W rodziale 14 działu IV jest art. 216 dotyczący wydawania postanowień.

Również w tym rozdziale w art. 219, a przypominam, że nadal jesteśmy w rozdz. 14 działu IV, możemy przeczytać: Do postanowień stosuje się odpowiednio przepisy art. 208, 210 § 2a i § 3-5 oraz art. 211-215 (...).

No i pozostał nam art. 215, który jak myślę (zastrzegam, że jednak zawsze mogę się pomydlić) można zastosować, czyli jego par. 1: Organ podatkowy może, z urzędu lub na żądanie strony, prostować w drodze postanowienia błędy rachunkowe oraz inne oczywiste omyłki w wydanej przez ten organ decyzji.

Przy czym pod słowo "decyzji" można, a nawet trzeba, podstawić sobie słowo "protokole".

Chyba już nie trzeba wyjaśniać, że chodzi o protokół, bo wynika to z art. 172 par. 1 i art. 173 z rozdz. 9 działu IV, do których również nawiązuje art. 280. Ten ostatni, przypominam, jest w dziale V Op.
Czas zdradzić nazwę tego działu: "Czynności sprawdzające" ;-)

Dzięki za wyprostowanie mnie