Powinien.
Co prawda przepis art. 125. ustawy nie nakłada takiego obowiązku na Dyrektora Generalnego, ale ten wydając takie polecenie powinien podać zarzuty.
Bo  zawiadamiając "osobę, której dotyczy postępowanie" o wszczęciu postępowania w stosunku do niej musisz określić zarzuty (§8, ust. 1 rozporządzenia). To tak jak przy wszczęciu postępowania podatkowego należy podać tytuł podatkowy, okres.
Ale skoro nie masz tego w poleceniu wszczęcia postępowania, to najlepiej wystąpić o doprecyzowanie. Bo później może się okazać, że autor polecenia miał jednak co innego na myśli niż to co znalazło się w zawiadomieniu.

Witam! Mam jeszcze jedno pytanie. Czy w przypadku gdy zostało wszczęte postępowanie wyjaśniające przez RD w stosunku do danej odoby, a w tzw. międzyczasie NUS ukarał pracownika z art. 115 ustawy karą upomnienia, czy teraz mogę umorzyć postępowanie za zgodą NUSa, gdyż okoliczności tego czynu zostały już wyjaśnione, a pracownik został już ukarany za ten sam czyn. A chcialem jeszcze zaznaczyć iż postępowanie wyjaśniające z art. 115 prowadziła inna osoba. I tamto postępowanie zostało wszczęte wcześniej aniżeli moje jako RD.

Nie można karać dwukrotnie za ten sam czym  
No chyba, że członka korpusu SC  

Nie rozumiem tej sytuacji. RD wszczął postępowanie wyjaśniające a w czasie jego trwania NUS ukarał pracownika karą upomnienia z art. 115?! To po co było wszczynane postępowanie wyjaśniające?! W tej sytuacji nie pozostało Ci nic innego jak tylko umorzyć PW.

Tylko co NUS zrobi jak ukarany pracownik odwoła się (wniesie sprzeciw) i trzeba będzie... wszcząć drugie postępowanie wyjaśniające?!
Oczywiście w sytuacji kiedy postępowanie było już wszczęte i zostało umorzone, to nie ma możliwości wszczęcia kolejnego. A obowiązek jego wszczęcia (zgodnie z ustawą o sc) istnieje...  
(Art. 115. 3. W razie wniesienia sprzeciwu, o którym mowa w ust. 2, dyrektor generalny urzędu niezwłocznie przekazuje sprawę rzecznikowi dyscyplinarnemu. Przekazanie sprawy rzecznikowi wszczyna postępowanie wyjaśniające.)




A tego to już zupełnie nie rozumiem!
Postępowanie wyjaśniające prowadziła inna osoba i zostało ono umorzone, a Ty wszcząłeś kolejne?  

Karę nagany może tylko orzec komisja dyscyplinarna na wniosek RD (czytaj Naczelnika). Naczelnik co najwyżej może dać upomnienie na piśmie bez postępowania dyscyplinarnego.

Czy ktoś mógłby napisać kilka słów o tym jak W PRAKTYCE wygląda rozprawa przed WKD? Co robi rzecznik np?

W praktyce uczestniczyłem w dwóch rozprawach. Ale było to 7-8 lat temu. Rozprawę prowadził przewodniczący, członkowie komisji wtrącali swoje pytania do obwinionego. Rzecznik dyscyplinarny, po udzieleniu mu głosu przez przewodniczącego, ma za zadanie "przedstawić sprawę."

Komisja dyscyplinarna wydaje orzeczenie po przeprowadzeniu rozprawy, w toku której wysłuchuje rzecznika dyscyplinarnego i obwinionego oraz jego obrońcy
Jak to "przedstawienie sprawy" wygląda  praktycznie, to już zależy od przewodniczącego: czy  tylko wysłuchuje "referatu" RD czy też zadaje mu dodatkowe pytania. Wg mnie logicznym byłoby to drugie, bo wiele kwestii można doprecyzować. Jak wiadomo zawsze "diabeł tkwi w szczegółach".

Dzięki Nadir. O takie wiadomości mi chodziło.

Kara upomnienia

Chciałbym rozwinąć kwestię kary upomnienia ponieważ nie zawsze jest ona dobrze rozumiana.

Istnieją dwa przypadki:
1) kara upomnienia na piśmie nałożona samodzielnie przez dyrektora generalnego,
2) kara upomnienia orzeczona przez komisję dyscyplinarną.

Dyrektor generalny urzędu, oceniając wagę naruszenia obowiązków urzędnika lub pracownika służby cywilnej, może odstąpić od przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego. W takim przypadku samodzielnie wymierza karę upomnienia na piśmie. W razie uznania przez dyrektora generalnego urzędu konieczności przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego poleca on rzecznikowi dyscyplinarnemu wszczęcie takiego postępowania.
Postępowanie wyjaśniające może zostać wszczęte przez rzecznika dyscyplinarnego wyłącznie na polecenie osoby powołującej rzecznika dyscyplinarnego, a nie z inicjatywy samego rzecznika.

1) Kara upomnienia na piśmie
Ustawa o służbie cywilnej nie dokonuje podziału całej odpowiedzialności służbowej na odpowiedzialność dyscyplinarną i porządkową, odnoszoną do przewinień mniejszej wagi. Jednak znamiona takiej właśnie odpowiedzialności porządkowej nosi możliwość ukarania członka korpusu służby cywilnej karą upomnienia na piśmie za mniejszej wagi naruszenie jego obowiązków (art. 115 ust. 1 ustawy o służbie cywilnej).
Kara upomnienia na piśmie znajduje zastosowanie zarówno do urzędnika, jak i pracownika służby cywilnej, a jej wymierzenie należy do kompetencji dyrektora generalnego urzędu.
Kara upomnienia na piśmie określona jest jako sankcja za przewinienia opisane bardzo ogólnie, a więc naruszenie obowiązków członka korpusu służby cywilnej, ale „naruszenie mniejszej wagi”.

Przy braku innych wskazówek co do naruszeń, które uzasadniają zastosowanie tej kary, o zaistnieniu przesłanki jej wymierzenia będzie decydować w istocie dyrektor generalny urzędu. Do niego należy ocena, czy zachowanie członka korpusu służby cywilnej powinno być kwalifikowane jako naruszenie obowiązków, a następnie czy owo naruszenie ma „mniejszą wagę” umożliwiającą zastosowanie kary upomnienia na piśmie zamiast uruchomienia postępowania wyjaśniającego i wymierzenia kary dyscyplinarnej.
Wymierzenie kary upomnienia na piśmie jest jednostronnym aktem władzy zwierzchniej, tj. dyrektora generalnego urzędu, dla którego wydania przepisy nie przewidują odrębnej, swoistej procedury.
Dyrektor generalny urzędu stosuje tę karę na podstawie własnego rozeznania i oceny dotyczącej zachowania członka korpusu służby cywilnej, w kontekście dochowania bądź naruszenia obowiązków.

Ukaranie karą upomnienia na piśmie może być jednakże poprzedzone postępowaniem mającym na celu wyjaśnienie okoliczności sprawy. Takie postępowanie przed nałożeniem kary porządkowej nie jest tożsame z postępowaniem wyjaśniającym prowadzonym przez rzecznika dyscyplinarnego i poprzedzającym postępowanie dyscyplinarne w ścisłym sensie, tj. przed komisją dyscyplinarną.

Postępowanie w celu wyjaśnienia okoliczności sprawy podejmowane jest przez dyrektora generalnego urzędu i ma służyć jego pełniejszemu rozeznaniu w zakresie dokonanego naruszenia obowiązków, za które to naruszenie ma być wymierzona kara upomnienia na piśmie. Ma ono wyjaśnić dyrektorowi generalnemu urzędu, czy naruszenie obowiązków miało rzeczywiście miejsce, jaka była treść tego naruszenia i jaka była jego waga. Jeżeli dyrektor generalny urzędu nie ma wątpliwości, to wymierza karę upomnienia na piśmie bez dodatkowego wyjaśnienia okoliczności sprawy.

W celu zapewnienia członkom korpusu służby cywilnej ochrony przed niczym nieskrępowanym stosowaniem kary upomnienia na piśmie przez dyrektorów generalnych urzędów, ustawa o służbie cywilnej kształtuje środek prawny w postaci sprzeciwu (art. 115 ust. 2 ustawy o służbie cywilnej). W ciągu siedmiu dni od wymierzenia kary osoba ukarana może wnieść sprzeciw do dyrektora generalnego urzędu.
Termin 7 dni jest terminem zawitym i wniesienie sprzeciwu z niedochowaniem tego terminu czyni sprzeciw bezskutecznym. Przewidziany termin na złożenie sprzeciwu biegnie od momentu wymierzenia kary, którego przepis nie dookreśla. Należy w tej sytuacji przyjąć, iż wymierzenie kary następuje wraz z dniem wręczenia ukaranemu upomnienia na piśmie i od tego dnia biegnie siedmiodniowy termin na złożenie sprzeciwu.

Istota sprzeciwu jako środka prawnego służącego ochronie interesu ukaranego polega na tym, że umożliwia on zweryfikowanie wymierzonej kary przez skierowanie sprawy do postępowania wyjaśniającego, z możliwością rozpatrzenia jej następnie przez komisję dyscyplinarną. Złożenie sprzeciwu w przewidzianym terminie zobowiązuje dyrektora generalnego urzędu do niezwłocznego przekazania sprawy rzecznikowi dyscyplinarnemu (art. 115 ust. 3 ustawy o służbie cywilnej).

Przekazanie sprawy rzecznikowi wszczyna z mocy prawa postępowanie wyjaśniające, które rzecznik prowadzi dalej i kończy postanowieniem o umorzeniu postępowania wyjaśniającego albo o przekazaniu komisji dyscyplinarnej wniosku o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego.

Podstawą postanowienia o umorzeniu postępowania wyjaśniającego jest brak potwierdzenia się − przez rzecznika dyscyplinarnego − zasadności zarzutów stawianych osobie, której dotyczyło postępowanie wyjaśniające .
Postanowienie o umorzeniu postępowania wyjaśniającego następuje za zgodą dyrektora generalnego urzędu. Fakt umorzenia postępowania wyjaśniającego oznacza, że karę upomnienia na piśmie uważa się za niebyłą.

Jeżeli natomiast w wyniku postępowania wyjaśniającego potwierdzona zostanie zasadność zarzutów stawianych osobie ukaranej karą upomnienia na piśmie, rzecznik dyscyplinarny sporządza wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego.

Postępowanie dyscyplinarne wobec obwinionego ukaranego karą upomnienia na piśmie.
W tym przypadku w rezultacie rozpoznania sprawy komisja dyscyplinarna orzeka o
- utrzymaniu w mocy kary upomnienia na piśmie bądź też o
- uniewinnieniu obwinionego od zarzucanego mu czynu, stanowiącego naruszenie obowiązków członka korpusu służby cywilnej (§ 31 ust. 2 rozporządzenia).
§ 31 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 9 kwietnia 2009 r. w sprawie postępowania wyjaśniającego i postępowania dyscyplinarnego w służbie cywilnej (Dz. U. z dnia 15 kwietnia 2009 r.)
Kara upomnienia na piśmie ulega zatarciu po upływie roku od dnia uprawomocnienia.

Ważne:
w takim przypadku kara upomnienia na piśmie nie może być zamieniona na wyższą karę, np. naganę - komisja dyscyplinarna jest związana zasadą lex severior retro non agit (prawo surowsze nie działa wstecz).

2) kara upomnienia orzeczona przez komisję dyscyplinarną.

Kara upomnienia orzeczona przez komisję dyscyplinarną w przypadku postępowania dyscyplinarnego prowadzonego na wniosek rzecznika dyscyplinarnego skierowanego po przeprowadzonym postępowaniu wyjaśniającym bez wcześniejszego nałożenia kary upomnienia na piśmie przez dyrektora generalnego.

Komisja dyscyplinarna orzeka o:
1) uniewinnieniu obwinionego od zarzucanego mu czynu stanowiącego naruszenie obowiązków członka korpusu służby cywilnej, albo
2) uznaniu obwinionego za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu stanowiącego naruszenie obowiązków członka korpusu służby cywilnej i wymierzeniu jednej z przewidzianych w ustawie kar dyscyplinarnych, albo
3) umorzeniu postępowania dyscyplinarnego.
§ 31 ust. 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 9 kwietnia 2009 r. w sprawie postępowania wyjaśniającego i postępowania dyscyplinarnego w służbie cywilnej (Dz. U. z dnia 15 kwietnia 2009 r.)

Ważne:
Komisja dyscyplinarna nie jest już związana zasadą lex severior retro non agit i może orzec nawet wyższą karę niż wnioskowana przez rzecznika dyscyplinarnego.

Witam, mam pytanie kto decyduje czy przewinienie jest "mniejszej wagi" lub "większej wagi"  czy jest jakiś katalog który wskazuje jakie przewinienie do której kategori zaliczyć, czy może NUS decyduje o tym według swojego aktualnego humoru?

NUS według swojego aktualnego humoru.    

Oczywiście pod warunkiem, że nie jest to przestępstwo, bo wtedy jest zobligowany do powiadomienia prokuratury. A przestępstwa żaden sposób nie da się zaliczyć do "mniejszej wagi".

Dzięki za info, w razie wpadki trzeba liczyć na dobry humor szefa

Zgodnie z:
Art. 113. 1. Członek korpusu służby cywilnej odpowiada dyscyplinarnie za naruszenie obowiązków członka korpusu służby cywilnej.

2. Postępowanie dyscyplinarne nie może być wszczęte po upływie trzech miesięcy od dnia powzięcia przez dyrektora generalnego urzędu wiadomości o naruszeniu obowiązków członka korpusu służby cywilnej ani po upływie dwóch lat od popełnienia tego czynu.

3. Jeżeli członek korpusu służby cywilnej z powodu nieobecności w pracy nie ma możliwości złożenia wyjaśnień, bieg trzymiesięcznego terminu nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu do dnia jego stawienia się do pracy.

4. Jeżeli czyn członka korpusu służby cywilnej zawiera znamiona przestępstwa, przedawnienie następuje nie wcześniej niż przedawnienie przewidziane w przepisach Kodeksu karnego.

5. Karalność przewinienia dyscyplinarnego ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynęły 4 lata.

Moje wnioski po przejściu postępowania dyscyplinarnego w Urzędzie są jednoznaczne: działalność rzecznika dyscyplinarnego, składu orzekającego Komisji Dyscyplinarnej pierwszej instancji była zawisła od decyzji Dyrektora. Zastosowano karę nagany, która oprócz ukaranego miała wszystkich krnąbrnych, w tym związkowców przestraszyć. Skutek jednak okazał  się mizerny, Główna Komisja jednogłośnie uchyliła nałożoną karę.  Czy macie podobne doświadczenia polegające na tym, że wykorzystuje się wymiar dyscyplinarny do realizacji własnych celów?

Rzecznik dyscyplinarny zależy od kierownika jednostki i jest przez niego powoływany. Nie ma zatem czemu się dziwić, że działa najczęściej jako wykonawca poleceń przełożonego. To jest chory system...