Witam wszystkich. To mój pierwszy post na forum (choć w prawie karnym skarbowym siedzę już przez chwilę) i od razu muszę z problemem wyjechać. A problem mam taki :

Sprawca popełnił przestępstwo z art. 77 par. 2 kks. Od kiedy liczymy początek biegu terminu przedawnienia? Czy zgodnie z 44 par. 2 tj. od końca roku kiedy nastąpił termin płatności zaliczek na podatek jak przy przestępstwach uszczupleniowych? Niby myślałem, że tak właśnie nalezy robić bo art. 53 par 29 nakazuje odpowiednie stosowanie przepisów o uszczupleniu i narażeniu na uszczuplenie m. in. w wypadku kiedy ustawodawca posłużył się zwrotem jak w art. 77, ale ostatnio poczytałem orzecznictwo odnośnie art 57 kks, gdzie ustawodawca posłużył się podobnym okresleniem ("nie wpłaca w terminie") i tam, zgodnie z poglądem wyrażonym przez SN przedawnienie należy liczyć od końca okresu uporczywego niewpłacania, a nie od końca roku kiedy winna nastąpić płatność podatku.

No i drugie pytanie o czyn ciągły. Mamy np. przestępstwo z art. 56 par 2 w zw. z 6 par 2 dot deklaracji VAT-7 za kilka kolejnych miesięcy składanych w dwóch różnych latach. Zobowiązanie podatkowe z cząści deklaracji uległo przedawnieniu przed wszczęciem postępowania karnego. Czy możemy pominąć te deklaracje w opisie przestępstwa? Jak to się ma do jednoczynowej koncepcji przestępstwa ciągłego i do faktu, że dla takich przestępstw początek biegu terminu przedawnienia liczymy od zakończenia ostatniego zachowania składającego się na czyn ciągły?

Odnośnie 57 kks poczytaj tu:
viewtopic.php?p=79882#p79882

Analogicznie należy powyższe zasady stosować do czynu z art. 77 kks.

A jedność czynu występuje wyłącznie, gdy odstęp czasu pomiędzy zachowaniami nie przekracza 6 m-cy (bo zarówno art. 56, jak i 77, mają charakter uszczupleniowy).
Jeśli w Twoim przykładzie odstęp między poszczególnymi zachowaniami w żadnym przypadku nie przekracza w/w okresu, to nie występuje przerwanie ciągłości czynu, i całość przedawnia się razem z ostatnim zachowaniem.
Resztę (tj. gdy nastąpi przerwa) sobie dośpiewaj sam.

Co do pierwszego pytania - bardzo dziękuję za odpowiedź, tym brdziej cenną, że nie wyłapałem dotąd orzeczenia z 11 stycznia 2011 r. Dobrze, że SN w końcu zajął twarde stanowisko w kwestii odpowiedniego stosowania przepisu art. 53 par. 29 kks, u mnie w Urzędzie taka praktyka zresztą jest już od dawna i jak dotąd żaden sąd nam tego nie zakewstionował, ba nawet nie próbował. Swoją drogą uważam, że w postanowieniu zapadłym 3 października 2008 r., w sprawie III KK 176/08 Sąd Najwyższy, zajmując stanowisko w kwestii przedawnienia karalności wykroczenia z art. 57 par 1 kka, w istocie kierował się poglądami wyrażonymi w dwóch wcześniejszych zapadłych w tym przedmiocie orzeczeniach (post. SN z dnia 23 marca 2003 r., I KZP 2/03, wyrok z dnia 25 października 2005 r., IV KK 353/05), pominąwszy przy tym treść aktualnych uregulowań kodeksu karnego skarbowego. Po 17 grudnia 2005 r. taka interpretacja nie może moim zdaniem zostać uznana za słuszną (wcześniej zresztą też nie powinna, ale wtedy przynajmniej pozostał pewien "luz interpretacyjny").

A co do drugiego z moich pytań, to chodzi mi o np. o taką sytuację (przykład celowo jest przejaskrawiony):

Podatnik podał nieprawdę w deklaracjach VAT-7 za dajmy na to 30 kolejnych miesięcy. Wychodzi z teg art. 56 par. 1 kks w zw. z 6 par. 2 kks, uszczuplenie należności publicznoprawnej wielkiej wartości. Zobowiązanie podatkowe wynikające z 28 sposórd tych deklaracji uległo przedawnieniu jeszcze przed wszczęciem postępowania. Nieprzedawnione jest tylko zobowiązanie wynikające z ostatnich dwóch deklaracji.

Zgodnie z art. 6 par. 2 kks mamy więc jeden czyn zabroniony. Odstępy czasu są miesięczne więc nie rozbija nam się na kilka czynów. No i co teraz robimy sporządzając postanowienie o wszczęciu? Czy wszczynamy z 56 par 1 uwzględniając w opisie czynu wszystkie deklaracje, w których doszło do podania nieprawdy nawet mimo, że zobowiazanie wynikające z 28 z tych deklaracji jest już przedawnione. Czy wszczynamy tylko z tego co zostało tj. z tych dwóch deklaracji, pozostałe zaś pomijamy w opisie czynu, ewentualnie wspominając przyczynę ich pominięcia w uzasadnieniu postanowienia? A jeżeli wszczynamy "z całości" to co np. z DPO (wiem, że przy 56 par. 1 kks i wielkiej wartości nie da się złożyć wniosku, ale np gdyby było to 56 par. 2)? Czy sprawca nadal ma uiścić całą uszczuploną należność, skoro podatkowo np. przedawnione jest 150 000 zł a nieprzedawnione jedynie 10 000 zł? Mnie na chwilę obecną wydaje się, że te zachowania gdzie przedawniła się należność publicznoprawna trzeba pominąć w opisie czynu i nie brać ich w ogóle pod uwagę np. przy określaniu kwalifikacji prawnej (co bynajmniej nie oznacza, że nie stanowią one części czynu ciągłego). Tak jest np. w wypadku gdy część zachowań skłądających się na czyn ciągły została popełniona przez osiągnięciem przez sprawcę 17 roku życia - nadal stanowią część tego czynu ale nie mogą zostać uwzględnione w jego opisie i nie wywołują żadnych skutków np. w zakresie wysokości uszczuplenia. Podobnie gdy "w trakcie" czynu ciągłego sprawca był przez jakiś okres niepoczytyalny - wtedy zachowania przypadające na ten okres też elminujemy. No i jeszcze na koniec przykład z naszego kks-owego podwórka - co w sytuacji gdy sprawca złoży czynny żal w stosunku do jednego z zachowań wchodzących w skłąd czynu ciąglego? Np. podał nieprawdę w dwóch kolejnych deklaracjach, potem w trzeciej ale złożył czynny żal co do tej trzeciej i zapłacił zaległość, potem za dwa miesiące znowu podał nieprawdę ale już bez czynnego żalu. Czy to zachowanie kiedy był czynny żal można uwzględnić w opisie czynu?

Reasumując uważam, że powinno się takie zachowania eliminować z opisu czynu, tj. nie powinny one wywoływać zadnych skutków dla sprawcy (np w zakresie wysokości uszczuplenia). Nadal stanowią one część czynu ciągłego, nie zostaje więc naruszona zasad jedności czynu, ale nie mogą zostać uwzględnione z powodu zaistnienia w ich wypadku pewnych okoliczności uniemożliwiających pociągnięcie sprawcy do odpowiedzialności (np. przedawnienie zobowiązań podatkowych, niepoczytalność, brak odpowiedniego wieku, czynny żal). A co Wy o tym sądzicie?

Co do pierwszego problemu to jest to temat do szerszej dyskusji. Natomiast co do przedawnienia zaległości, to należałoby zweryfikować, czy nie nastąpiła przerwa w biegu przedawnienia z uwagi na wykonanie skutecznej czynności w egzekucji.