Dotyczy: Projektu  Rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 8 grudnia 2010 r.  w sprawie uprawnień szczególnych przysługujących niektórym kategoriom członków korpusu służby cywilnej

           RSK NSZZ "S" Pracowników Skarbowych stoi na stanowisku, iż uzależnienie wysokości wynagrodzenia prowizyjnego od wysokości ściągniętych kwot jest najprostszą, a przez to także najlepszą i najbardziej efektywną formą, która motywuje pracowników. Forma takiego wynagradzania, poprzez uzależnienie wysokości wynagrodzeń bezpośrednio od efektów pracy ma także korzystny wpływ na wysokość wpływów do budżetu państwa i jest w sposób oczywisty korzystna dla pracodawców, ponieważ uzależnia bezpośrednio wysokość wynagrodzenia od efektów pracy. Jasne i przejrzyste metody zasad wynagradzania motywacyjnego są konieczne, gdyż wynika z tego, że od skuteczności egzekucji zależy wprost wielkość dochodów budżetowych, w tym także dochodów dodatkowych.

           Kolejny już raz należałoby wskazać, jaką ważną rolę pełni egzekucja administracyjna, a ściślej mówiąc jej pracownicy. Żadna inna komórka urzędu skarbowego nie wykonuje tylu dodatkowych zadań na rzecz innych podmiotów. Najbardziej pracochłonne czynności podejmowane przez pracowników komórek egzekucyjnych dotyczą przede wszystkim spraw innych podmiotów (tytułów wykonawczych przesłanych do realizacji przez wierzycieli obcych). Sprawy te stanowią ponad 83% wszystkich tytułów wykonawczych do załatwienia. W tych sprawach egzekucja jest bardzo czaso- i pracochłonna, ilość wysłanych zapytań w celu poszukiwania składników majątku zobowiązanego, z którego mogłaby być skutecznie prowadzona egzekucja administracyjna w trybie art. 36 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji jest ilością znaczącą. Jednocześnie czynności te nie mają odzwierciedlenia w żadnym z mierników.

Poniżej RSK NSZZ Solidarność Pracowników Skarbowych przedstawia swoją opinię w zakresie konkretnych przepisów przesłanego projektu Rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 8 grudnia:



§ 2 ust. 1

?1,85% ściągniętych kwot należności pieniężnych wraz z pobranymi od nich odsetkami za zwłokę, kosztami upomnienia i kosztami egzekucyjnymi , jeżeli kwoty te zostały uzyskane w wyniku zastosowania egzekucji z:

a/ wynagrodzenia za pracę

b/ ze świadczeń z zaopatrzenia emerytalnego, ubezpieczenia społecznego lub renty socjalnej

c/ z rachunków bankowych

d/ z innych wierzytelności pieniężnych?

Nadal stoimy na stanowisku, że zasadnym byłoby podniesienie stawki wynagrodzenia prowizyjnego z 1,85 do 3%. Należy tutaj nadmienić, że stawka ta pozostaje na niezmienionym poziomie od kilku lat.

W uzasadnieniu do ww. projektu czytamy iż ?dlatego jest niezbędne, aby ściślej powiązać uprawnienie do wynagrodzenia prowizyjnego ze skutecznością egzekucji, tj. z kwotą ściągniętego zadłużenia, a w mniejszym stopniu promować przesłankę liczby i charakteru przeprowadzonych czynności egzekucyjnych?.

Jak wynika z analizy dokonanej na podstawie danych z całego kraju 49,67% wszystkich ściągniętych kwot stanowią środki wyegzekwowane w wyniku:

?        zajęcia rachunku bankowego (ZRBA),

?        zajęcia świadczeń ubezpieczenia społecznego (ZSUS),

?        zajęcia innych wierzytelności (ZIWI),

?        zajęcia rachunku bankowego związane z dokumentem (ZWKO),

?        zajęcia wynagrodzenia za pracę (ZWZP).

Wobec tego należy uznać, że są to środki skuteczne i zastosowanie ich wiąże się z wyegzekwowaniem należności, dlatego podniesienie stawki do 3% będzie tym bardziej motywujące dla pracowników egzekucji i przyniesie wymierne efekty w postaci wyegzekwowanych kwot. Należy tutaj jeszcze podkreślić, że czynności związane z zajęciem ww. świadczeń zawsze mają na celu wyegzekwowanie zaległych należności.



§ 2 ust.2.

6,15 % ściągniętych kwot należności pieniężnych wraz z pobranymi od nich odsetkami za zwłokę, kosztami upomnienia i kosztami egzekucyjnymi, jeżeli kwoty te zostały pobrane na miejscu u zobowiązanego;



Propozycja zmiany zapisu § 2 pkt 2 była wielokrotnie sygnalizowana i opisywana. Pozostawienie zapisu w tej formie, czyli ?pobranie na miejscu u zobowiązanego? powoduje, że w stosunku do poborców nadal są wszczynane postępowania dyscyplinarne oraz procesy sądowe. Poborcy skarbowi, wykonując powierzone im zadania i egzekwując zaległe należności, poprzez zapis ?u zobowiązanego? i interpretację tegoż zapisu (bo jak prawidłowo zinterpretować ?na miejscu u zobowiązanego?: czy jest to miejsce zameldowania, zamieszkania a może też miejsce, gdzie poborca zastanie zobowiązanego) narażani są na takie właśnie sytuacje.

W piśmie z 13 maja 2010 r. skierowanym do P. Sławomira Brodzińskiego - Szefa Służby Cywilnej w ad. 3 cyt ?wynagrodzenia prowizyjne finansowane są z rachunków dochodów własnych, utworzonych na podstawie art. 22 ust. 2 pkt 14 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 ze zm.), a te uzależnione są od wpływów ze ściągniętych kosztów egzekucyjnych, zapis taki spowoduje, że pobranie przez egzekutora należności w urzędzie skarbowym pozbawi urząd skarbowy wpływów z kosztów z tej egzekucji, a tym samym spowodować może brak środków na wypłatę wynagrodzenia prowizyjnego. Jak wynika z art. 64 § 1 pkt 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji z zastrzeżeniem § 2 w egzekucji należności pieniężnych organ egzekucyjny pobiera za dokonane czynności egzekucyjne opłatę w przewidzianej wysokości (m. in. za pobranie pieniędzy na miejscu u zobowiązanego ? 5% kwoty pobranej należności, nie mniej jednak niż 2,50 zł?) Ministerstwo Finansów też zauważa brak relacji pomiędzy przepisami ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji a Rozporządzeniem Prezesa Rady ministrów w sprawie wynagrodzenia prowizyjnego?.  Skoro w art 64 § 1 ustawy jest zapis, że koszty egzekucyjne należne są za pobranie gotówki na miejscu u zobowiązanego, to słuszne jest stanowisko Ministerstwa Finansów, że w rozporządzeniu nie może być ?od zobowiązanego?, ale to właśnie rola autora projektu, aby wyeliminować istniejące nieścisłości. Tym większe nasze zdziwienie, że pomimo wiedzy o nieścisłości pomiędzy dwoma aktami nadal nie zrobiono nic.

RSK wielokrotnie informowała o problemach, jakie w praktyce powoduje zapis ?u zobowiązanego? (pismem nr SK/38/2010 oraz SK/47/2010 z 6-07-2010), dlatego niezrozumiałym jest pozostanie przy tym zapisie, który powoduje, że egzekucja przeprowadzana jest w miejscach patologicznych. Kolejny już raz wskazujemy na wyrok z 2 grudnia 2008 r. Sąd Rejonowy w Olsztynie w uzasadnieniu wyroku w procesie karnym o wyłudzenie prowizji poprzez pobranie pieniędzy przez egzekutorów w siedzibie urzędu skarbowego, nie pozostawił suchej nitki na obowiązujących przepisach nazywając je wprost jako ?skrajnie formalistyczne i nieuwzględniające rzeczywistego charakteru                           i przebiegu egzekucji w postępowaniu administracyjnym? jednocześnie umarzając postępowanie. Żeby było jasne: sprawa ta trafiła na wokandę - wbrew pozorom - nie dzięki doniesieniu do prokuratury o możliwości popełnienia przestępstwa, które złożyli dłużnicy, lecz dzięki nadgorliwości naczelnika urzędu skarbowego w Olsztynie. Argumentacja projektodawcy, że wpłata pieniędzy przez zobowiązanego w siedzibie urzędu skarbowego jest wpłatą dobrowolną, a nie przymusem, jest w żadnym razie nie do zaakceptowania

Skoro Ministerstwo Finansów wskazuje, że zmiana zapisu w rozporządzeniu nie może być dokonana, bo spowoduje to niemożność naliczania kosztów egzekucyjnych poprzez istniejący zapis w ustawie o postępowaniu egzekucyjnym, to dlaczego nie dokonano zmiany w zapisie art. 64 § 1 ustawy egzekucyjnej? Tym bardziej dziwi fakt, że do ustawy egzekucyjnej też przygotowano projekt założeń zmian i w tymże to projekcie takiej zmiany nie uwzględniono.

RSK pismem nr SK/38/2010 z 11-05-2010 wyraziła swoje stanowisko w sprawie założeń do projektu zmian ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji,,kolejny już raz wskazując na potrzebę zmiany zapisu ?u zobowiązanego?. Taka regulacja, poza tym, że wyeliminuje wyjątek od zasady obciążania zobowiązanego kosztami za zastosowanie środka egzekucyjnego, to jednocześnie wyeliminuje szeroko omówione kuriozum ?na miejscu u zobowiązanego?, którego nawet Ministerstwo nie potrafi w rozsądny sposób wyjaśnić: w urzędzie ? to już nie u zobowiązanego, ale pod urzędem w samochodzie to już u niego!



Nasza propozycja zapisu:

§ 2.2 ?6,15 % ściągniętych kwot należności pieniężnych wraz z pobranymi od nich odsetkami za zwłokę, kosztami upomnienia i kosztami egzekucyjnymi, jeżeli kwoty te zostały pobrane przez uprawnionego pracownika komórki organizacyjnej egzekucji administracyjnej na kwitariusz przychodowy lub za pomocą karty płatniczej na podstawie przydzielonych tytułów wykonawczych?



§2 ust. 3

4% ściągniętych kwot należności pieniężnych wraz pobranymi od nich odsetkami za zwłokę, kosztami upomnienia i kosztami egzekucyjnymi, jeżeli kwoty te zostały uzyskane w wyniku zastosowania egzekucji z:

- ruchomości

- nieruchomości

Zajęcie ruchomości jest środkiem egzekucyjnym, który także prowadzi bezpośrednio do wyegzekwowania zaległej należności, ponieważ dokonując zajęcia ruchomości dla zobowiązanego pojawia się możliwość, że zajęta ruchomość może zostać sprzedana w drodze sprzedaży egzekucyjnej na pokrycie zadłużenia. Jednocześnie zobowiązany jest świadom tego, że kwota, jaka zostanie uzyskana ze sprzedaży, niejednokrotnie jest mniejsza od wartości, jaką ta ruchomość przedstawia dla zobowiązanego, a dodatkowo nie pokryje w całości zadłużenia. Dlatego jest to środek, który mobilizuje zobowiązanych do uregulowania kwoty, by nie narazić się na uszczuplenie swojego majątku. Zmniejszenie stawki wynagrodzenia prowizyjnego z tego środka będzie demotywujące dla pracowników egzekucji.

Z uzasadnienia do ww. projektu rozporządzenia czytamy: ?egzekucja administracyjna, jak każda procedura zakładająca przymus wobec jej uczestnika, jest postępowaniem trudnym, uciążliwym, konfliktogennym, stawiającym duże wymagania zawodowe pracownikom egzekucji i wymagającym szczególnego zaangażowania i konsekwentnego działania. Stąd nadal niezbędne jest stosowanie zachęt i motywacji finansowych, wzmagających wysiłek pracownika. (...) dlatego niezbędne jest, aby ściślej powiązać uprawnienia do wynagrodzenia prowizyjnego ze skutecznością egzekucji tj. z kwotą ściągniętego zadłużenia a w mniejszym stopniu promować przesłankę liczby i charakteru przeprowadzonych czynności egzekucyjnych?. Czytając ten zapis i uzasadnienie nasuwa się pytanie, czym kierował się autor projektu rozporządzenia dokonując zapisu na niekorzyść pracowników? W uzasadnianiu projektu doceniane jest zaangażowane oraz wskazuje się na wysokie wymagania, jakie stawiane są przed pracownikami egzekucji, a proponuje się zapis, który jest tego zaprzeczeniem. Czy zmniejszenie obowiązującej stawki należy traktować jako zachętę dla pracowników?

W ocenie RSK zrównanie stawki wynagrodzenia prowizyjnego za zastosowanie egzekucji z ruchomości i nieruchomości jest niezasadne. Egzekucja z nieruchomości jest egzekucją trudną, czaso- i pracochłonną, wymagającą od pracownika wiedzy nie tylko z zakresu egzekucji administracyjnej, ale także gospodarki nieruchomościami i ksiąg wieczystych. Dlatego zasadnym byłoby podniesienie stawki o jeden punkt procentowy za egzekucję przeprowadzoną z nieruchomości.



§2 ust. 4

1,5% kwot należności pieniężnych wraz z pobranymi od nich odsetkami za zwłokę, kosztami upomnienia i kosztami egzekucyjnymi, jeżeli kwoty te zostały wpłacone przez zobowiązanego na zaspokojenie egzekwowanych należności na rachunek lub   w kasie organu egzekucyjnego lub wierzyciela w ciągu 14 dni po wykonaniu czynności egzekucyjnych w zakresie egzekucji ze składników majątkowych wymienionych w pkt 1 i 3.

Dodanie tego zapisu jest dobrym rozwiązaniem, ponieważ bardzo często się zdarza, iż zobowiązany chcąc uniknąć kłopotów u pracodawcy lub uniknąć blokady na rachunku bankowym, szybko reguluje zadłużenie na rachunek wierzyciela lub organu egzekucyjnego. Dlatego zapis ten będzie generował wynagrodzenie dla egzekutora za dokonanie czynności, której realizacja co prawda wpłaty nie przyniosła, ale ?przymusiła? zobowiązanego do uregulowania zadłużenia.

Należy jednak zwrócić uwagę, że zapis jest nieprecyzyjny. Użyte sformułowanie ?po wykonaniu? może w praktyce budzić wątpliwości przy jego stosowaniu. Jak stosować ten zapis: czy ?w ciągu 14 dni po wykonaniu czynności?, gdy czynność jest tylko wykonana, a nie zostało jeszcze skutecznie doręczone do dłużnika zawiadomienie o zajęciu zajętej wierzytelności zobowiązanego? Czy może ?w ciągu 14 dni po dokonaniu czynności egzekucyjnych? czyli po skutecznym doręczeniu zawiadomienia o zajęciu? W pierwszym przypadku za dokonaną czynność koszty egzekucyjne są nienależne, natomiast w drugim -  już tak, dlatego zapis wymaga doprecyzowania, tak aby nie budził wątpliwości przy jego stosowaniu.

W dalszym ciągu postulujemy też wydłużenie wskazanego w przepisie okresu z 14 do co najmniej 30 dni, co uzasadnione jest dużą pracochłonnością obsługi czynności, takich jak np. zajęcie ruchomości.

§ 5 ust 1

Wynagrodzenie prowizyjne egzekutora od ściągniętej kwoty należności pieniężnych objętej jednym tytułem wykonawczym nie może przekraczać, w trakcie całego postępowania egzekucyjnego, dwukrotności wysokości najniższego wynagrodzenia zasadniczego.

           Zapis tego przepisu wprowadza ograniczenie wynagrodzenia prowizyjnego należnego z jednego tytułu wykonawczego. Dotychczas w egzekucji ?zza biurka? takiego ograniczenia nie było, zatem mogły zdarzyć się przypadki, że prowizja z jednego tytułu wykonawczego wyczerpywała cały ?ryczałt? miesięczny możliwy do uzyskania w miesiącu (§5 pkt 3).

O ile można zgodzić się z twierdzeniem, że taka konstrukcja działała demotywująco, to jednak proponowane brzmienie przepisu będzie miało też negatywne i demotywujące działanie. Do tej pory, po zmianie rejonu egzekucyjnego, ?nowy? pracownik miał motywację do egzekucji tytułu wykonawczego pomimo tego, że poprzednik jakieś kwoty już ściągnął. Po wprowadzeniu zapisu ? już nie. Biorąc pod uwagę, że takie sytuacje mają miejsce jedynie w sprawach dużych należności i trudno ściągalnych - wprowadzenie zapisu będzie miało negatywne skutki dla budżetu.

          Wobec tego RSK proponuje uściślenie przepisu tak, aby ograniczenie kwoty prowizji  z tytułu dotyczyło konkretnego egzekutora ? tak, aby następca też miał motywację do działania. Taka konstrukcja będzie eliminowała opisane na wstępie działania demotywujące i jednocześnie będzie motywowała do dalszej skutecznej egzekucji.

Biorąc pod uwagę doświadczenie można stwierdzić, że proponowane rozwiązanie będzie miało minimalne skutki na wysokość wynagrodzenia prowizyjnego.

§ 5 ust 2

Jeżeli uprawnienie do wynagrodzenia prowizyjnego przysługuje od ściągniętej kwoty należności pieniężnych lub wartości zabezpieczonego mienia, za czynności dokonane przez więcej niż jednego egzekutora ich wynagrodzenie prowizyjne wynikające z tego uprawnienia ustala się w równych częściach?



Zapis jest niejasny. Jak wyliczyć wynagrodzenie prowizyjne dla Komornika skarbowego z tytułu skutecznego nadzoru nad egzekucją z nieruchomości? Wynagrodzenie prowizyjne należy podzielić w równych częściach pomiędzy egzekutorem a Komornikiem skarbowym?



§ 6 ust. 1, 2 3, 4

Proponowany zapis dot. wynagrodzenia ryczałtowego z tytułu prawidłowego i skutecznego wykonywania funkcji organu egzekucyjnego dla Naczelnika Urzędu Skarbowego oraz wynagrodzenie ryczałtowe z tytułu prawidłowego i skutecznego kierowania komórką egzekucyjną dla komornika skarbowego - budzą wątpliwości.

Z przedstawionego projektu wynika, iż może być przyznane wynagrodzenie ryczałtowe dla Naczelnika Urzędu Skarbowego i Komornika skarbowego i określona została górna granica jego wysokości: nie może przekroczyć dwukrotności wysokości najniższego wynagrodzenia zasadniczego. W przesłanej ?ocenie skutków regulacji? przedstawiono także kalkulację naliczenia wynagrodzenia ryczałtowego z podziałem na trzy grupy urzędów skarbowych w zależności od ilości etatów.
Na wysokość ryczałtowego wynagrodzenia wpływ miały właśnie etaty w danym urzędzie skarbowym. W przedstawionym projekcie brak jest zapisu uwzględniającego takie kryterium podziału dot. wysokości przyznanego wynagrodzenia ryczałtowego. Brak regulacji dokładnych zasad określania wysokości wynagrodzenia ryczałtowego może w praktyce powodować dowolność w przyznawanych kwotach.

Ponownie zwracamy uwagę, że proponowane dla Naczelnika (Zastępcy Naczelnika),  a dodatkowo także dla komornika skarbowego ryczałtowe wynagrodzenie z tytułu wykonywania funkcji organu egzekucyjnego stoi w sprzeczności z ratio legis rozporządzenia, tj. Konieczności motywacyjnego oddziaływania na pracowników egzekucji administracyjnej i powiązania w tym celu uprawnienia do wynagrodzenia z osobistym wykonaniem czynności z zakresu egzekucji administracyjnej i skutecznym odzyskiwaniem należności. Przedstawiona propozycja stawia Naczelników (Zastępców Naczelnika) i  komorników skarbowych w dość uprzywilejowanej pozycji; wystarczy bowiem funkcja, a nie (jak w przypadku pracowników) wykonanie czynności, której efektem jest ściągniecie należności. Przypominamy również, że Naczelnik (zastępca naczelnika), komornik skarbowy za pełnioną funkcję są odpowiednio wynagradzani.

W naszej ocenie wynagrodzenie prowizyjne dla ww. stanowisk ma sens ? jednak powinno być uzależnione od osiągnięć komórki egzekucyjnej.
W związku z powyższym proponujemy zmodyfikować ten zapis i wprowadzić wynagrodzenie ryczałtowe dla naczelników urzędów skarbowych i komorników skarbowych w wys 0,5 % od kwot ściągniętych przez pracowników komórki egzekucyjne, nie więcej niż dwukrotność  najniższego wynagrodzenia zasadniczego.

      Konstrukcja tego wynagrodzenia powinna być związana bezpośrednio z uzyskiwanymi przez komórkę egzekucyjną efektami pracy, czyli ze ściągniętą w danym miesiącu kwotą, ponieważ to komornik skarbowy jest w pełni za to odpowiedzialny, to on bezpośrednio organizuje i koordynuje jej pracę. Proponuje się, aby komornik skarbowy miał prawo do wynagrodzenia w wysokości 0,05 % ściągniętych przez komórkę egzekucyjnych kwot. Natomiast adekwatnie do przedstawionej propozycji dotyczącej komornika skarbowego proponuje się, aby naczelnik urzędu skarbowego miał prawo do wynagrodzenia w wysokości 0,05 % od ściągniętych kwot z ograniczeniem, jak w przypadku komornika  skarbowego. Efektem takiego działania byłoby zwiększenie liczby własnych (podatkowych) wystawionych tytułów wykonawczych. Ponadto tak naczelnicy jak i komornicy skarbowi byliby osobiście zainteresowani efektywną egzekucją prowadzoną przez pracowników komórki  egzekucyjnej.

§ 8 ust. 1

Nagroda kwartalna może być również przyznana pracownikowi zatrudnionemu w komórce rachunkowości podatkowej wykonującemu czynności na rzecz organu egzekucyjnego  w zakresie wystawiania tytułów wykonawczych.

W uzasadnieniu do projektu czytamy cyt: ?wprowadzenie zmian jest spowodowane koniecznością zwiększenia motywacyjnego oddziaływania na pracowników zatrudnionych w komórkach egzekucyjnych urzędów skarbowych poprzez powiązanie uprawnienia do wynagrodzenia z osobistym wykonaniem czynności z zakresu egzekucji administracyjnej i skutecznym odzyskiwaniem należności? a w § ust. 1 proponuje się nagrodę dla pracownika rachunkowości, który w żaden sposób nie przyczynił się do wyegzekwowania zaległej należności. Jego rola ogranicza się tylko do wystawienie tytułu wykonawczego, która jest czynnością techniczną, nie wymagającą żadnych umiejętności, ani też wiedzy, która mogłaby przyczynić się do skutecznego odzyskania należności.

Zdaniem RSK zapis ten powinien zostać wykreślony z przedstawionego projektu bądź doprecyzowany. Dodatkowo proponowany zapis nie uwzględnia pracowników komórki egzekucyjnej nieposiadających uprawnień prowizyjnych, którzy wnoszą wkład w pracę egzekucji. Pracownicy ewidencji tytułów wykonawczych obsługują komórkę egzekucyjną w znacznie szerszym zakresie niż tylko wystawianie tytułów wykonawczych. Podobnie ma się sprawa z pracownikami komórki rachunkowości budżetowej ? obsługa sum depozytowych, naliczanie wynagrodzeń itp. To właśnie ci pracownicy winni być przede wszystkim uwzględnieni przy nagrodach kwartalnych, a zostali niejako pozbawieni tych uprawnień.



W § 8 ust. 1

rozporządzenia wymieniono także, komu może być przyznana nagroda kwartalna i w grupie tej jest Komornik, egzekutor zatrudniony w urzędzie skarbowym wykonujący czynności na rzecz organu egzekucyjnego, a także pracownik zatrudniony w komórce rachunkowości podatkowej wykonujący czynności na rzecz organu egzekucyjnego w zakresie wystawiania tytułów wykonawczych. Natomiast w § 8 pkt 4, gdzie określono kryteria przyznania tej nagrody pojawia się zapis: ?oraz innych zadań wykonywanych na rzecz egzekucji administracyjnej przez innych członków korpusu służby cywilnej zatrudnionych w urzędzie skarbowym w kwartale, za który przysługuje nagroda?. W związku z tym nasuwa się pytanie, kto przez autora projektu rozporządzenia został zaliczony do ?innych członków korpusu służby cywilnej??

Czy pkt 1 tego paragrafu nie wymienia enumeratywnie osób uprawnionych do przyznania nagrody?

Wobec tego brzmienie pkt. 1 omawianego przepisu należy skorelować z brzmieniem pkt. 4 ? tak, aby nie było miejsca na dowolną interpretację zapisu.

           RSK z zadowoleniem przyjmuje wprowadzenie nagrody kwartalnej, która pozwoli na nagradzanie pracowników przyczyniających się do realizacji zadań nałożonych na Naczelników Urzędów Skarbowych, nie poprzez wyegzekwowanie gotówki, a przez zakończenie spraw, np. poprzez umorzenie postępowania egzekucyjnego z uwagi na bezskuteczność. Dotyczy to przede wszystkim zaległości ZUS. W większości z nich następuje umorzenie ze względu na bezskuteczność egzekucji, a prowadzone postępowanie jest bardzo praco- i czasochłonne.



             Rada Sekcji Krajowej NSZZ Solidarność ponownie sygnalizuje kwestię ewentualnego umieszczenia w przygotowywanym projekcie rozporządzenia zapisu o wynagrodzeniu prowizyjnym za czynność przeprowadzenia kontroli u dłużnika zajętej wierzytelności. W ustawie o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, w art. 71a ustawodawca wyraźne wskazuje, iż taka kontrola ma być przeprowadzona i wykonują ją pracownicy egzekucji. Wskazujemy to, bo wydaje się, że Ministerstwo Finansów o tym zapomniało, że pracownicy kontroli podatkowej za przeprowadzoną kontrolę u podatnika otrzymują dodatkowe wynagrodzenie w postaci dodatku kontrolerskiego. W związku z powyższym prosimy o wyjaśnienie, dlaczego zdaniem Ministerstwa Finansów pracownik egzekucji administracyjnej za przeprowadzoną kontrolę u zobowiązanego lub dłużnika zajętej wierzytelności nie może otrzymać dodatkowo wynagrodzenia prowizyjnego, a pracownik kontroli podatkowej takie wynagrodzenie otrzyma.