Adaneta - "Pewnie, że nie dostałeś, bo muszą na nas zaoszczędzić, w grudniu nam dadzą z łaski dodatek, a w styczniu nam go zabiorą albo pozwalniają, zaiste kraj prawa i sprawiedliwości, a przy okazji dobrobytu".

Otóz szanowne Koleżanki i Koledzy! Zaiste JEST to kraj DOBROBYTU, jednak nie dla wszystkich..! Będą zwalniać, ale tylko "wybranych", a jak wybiorą TYCH do zwolnienia, to wystarczy uruchomić wyobraźnię... Osobiscie nie mam wątpliwości co do kryteriów, którymi większość zarządzających potencjałem ludzkim będzie się kierowało... Wyp....olą (na polityczne zamówienie) tych przyjętych kilkanaście lub kilka lat temu, tak gdzieś ok. 10%, aby umożliwić karierę tym 10% przyjętym w ciągu ostatnich 2 - 3 lat... i tyle w temacie!!!

Jak już pozwalniają to będą przyjmować.
Kandydatki do pracy czekają pod adresem http://fidointelligence.pl/.

Już dziś można je przepytać ze znajomości podatków. Trochę oporne w nauce ale widać takich trzeba naszym władcom z MF.

Jedynym "przywilejem" jest zakaz podejmowania jakiejkolwiek dodatkowej pracy.
Jestem za zniesieniem tego "przywileju" chyba jedynego jaki jest w US-ach. Chcemy po prostu mieć identyczne prawa jak inni pracownicy.

Jest jeszcze kilka "przywilejów" - nie można łączyć pracy w służbie cywilnej z mandatem radnego, odbieramy nadgodziny w stosunku 1:1 itp...

I cały departament w KPRM bierze grube miliony rocznie, żeby nam uprzykrzyć życie - niech spieprzają na szczaw będą oszczędności.

"Taki stary a taki ... " - jak mówi przysłowie.
Przez ostatnie lata zatrudniali wyłącznie "swoich" więc ich nie zwolnią.
Prędzej "zracjonalizują" pozostałe 90%  

Pojawiła się kolejna wrsja ustawy o racjonalizacji: http://bip.kprm.gov.pl/g2/2010_10/3404_fileot.pdf
Ciekawe są dane zamieszczone w uzasadnieniu dotyczące przeciętnego wynagrodenia w latach 2007 i 2009, zgodnie z którymi średnie zatrudnienie w 2009 r. w stosunku do średniego zatrudnienia w 2007 r. w służbach skarbowych spadło w UKS, IS i US odpowiednio o 5,86%, 3,66% i 1,27%. W tym samym czasie w całym korpusie służby cywilnej wzrosło o 10,17%, w tym w ministerstwach o 11,36%, w urzędach centralnych o 33,80%, agencjach państwowych o 10,12%, służbach zespolonych o 10,84%, służbach niezespolonych o 12,99% i w powiatowych służbach zespolonych o 25,91%.
Przychodzi mi na myśl przysłowie: kowal zawinił a Cygana powiesili.

"KGHM: zarząd zarobi prawie dwa razy więcej"

Zakończona właśnie rada nadzorcza KGHM głosami pięciu przedstawicieli Skarbu Państwa podniosła zarządowi Polskiej Miedzi pensje o 90 proc.

Rada nadzorcza głosami pięciu przedstawicieli Skarbu Państwa (ma 32 proc. akcji) przegłosowała podwyżkę podstawowego wynagrodzenia zarządu KGHM o 90 proc.
Przeciwko było trzech przedstawicieli zasiadających w radzie z ramienia pracowników.

Szef komitetu wynagrodzeń wnioskował o 100-proc. podniesienie pensji argumentując to, że w innych spółkach prezesi zarabiają więcej. W KGHM zarobków nie ogranicza ustawa kominowa.

Członkowie zarządu KGHM zarabiają ponad 40 tys. zł miesięcznie, co kwartał rada nadzorcza decyduje też o przyznaniu kilkunastu tysięcy złotych premii za pracę.

http://www.rp.pl/artykul/5,549899-KGHM- ... iecej.html

PROWOKATORZY    

nadir
Nie machaj rączkami, tylko daj ten artykuł o KGHM na stronę główną, podniesie trochę ciśnienie

Dorzuć jeszcze ile zarabiają tam związkowcy oddelegowani do pracy związkowej.  

palikot
Takich danych nie podali, jak masz to dorzuć  

Może być pasek z wypłaty, albo PIT-11  

projekt z dnia 14.10.2010 r.

USTAWA z dnia o racjonalizacji zatrudnienia w państwowych jednostkach budżetowych i niektórych innych jednostkach sektora finansów publicznych w latach 2011 i 2012



UZASADNIENIE

1.        Projekt ustawy o racjonalizacji zatrudnienia w państwowych jednostkach budżetowych i niektórych innych jednostkach sektora finansów publicznych, określany dalej jako ?projekt", stanowi konsekwencję potrzeby ograniczania wydatków w związku trudną sytuacją finansów publicznych i jest przejawem dążenia do przeciwdziałania tendencji wzrostowej zatrudnienia w jednostkach sektora
finansów publicznych wykonujących zasadniczą część zadań administracji publicznej. Według danych szacunkowych Kancelarii Prezesa Rady Ministrów w latach 2007-2010 przyrost zatrudnienia w podmiotach objętych ustawą wynosi 5,5%. W korpusie służby cywilnej w latach 2007-2009 zanotowano faktyczny przyrost w wysokości 10, 1%. W tym stanie rzeczy w aktualnej sytuacji społeczno-gospodarczej konieczne staje się stworzenie podstaw prawnych szczególnych zasad, trybu i sposobu rozwiązywania stosunków pracy oraz wypowiadania warunków pracy i płacy w odniesieniu do pracowników państwowych jednostek budżetowych i niektórych innych podmiotów sektora finansów publicznych, tak aby można było osiągnąć przyjęte w art. 1 ust. 2 cele, których istotą jest
ograniczenie w dłuższej perspektywie czasowej kosztów funkcjonowania części administracji publicznej. Pośrednią konsekwencją przyjęcia proponowanych w projekcie rozwiązań będzie także realne zwiększenie efektywności wykonywania zadań.
Założono, że powyższe cele nie mogą być osiągnięte jedynie drogą zwykłych procedur, w ramach bieżącej polityki kadrowej. Dlatego też zdecydowano się na unormowania stanowiące lex specialis w stosunku do przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.), określanej dalej jako ?KP", oraz ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. Nr 90, poz. 844, z późn. zm.).

2.        Aby osiągnąć zakładane cele ustawa musi dotyczyć możliwie szerokiej sfery podmiotów wykonujących zadania z zakresu administracji publicznej, których działalność jest finansowana w całości lub w znacznej części ze środków publicznych. Zgodnie z art. 2 projektu jego przepisy stosuje się do:
1)        państwowych jednostek budżetowych,
2)        Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego,
3)        Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych,
4)        Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych,
5)        Narodowym Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej,
6)        Narodowym Funduszu Zdrowia,
7)        Państwowym Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych,
8)        Agencji Mienia Wojskowego,
9)        Agencji Nieruchomości Rolnych,
10)        Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa,
11)        Agencji Rezerw Materiałowych,
12)        Agencji Rynku Rolnego,
13)Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości, 14) Wojskowej Agencji Mieszkaniowej - określanych dalej jako Jednostki".

Proponowana ustawa dotyczy więc szeroko rozumianej sfery administracji rządowej. Jej zakres obejmuje podmioty wchodzące w skład zarówno administracji rządowej, jak i jednostki podległe lub nadzorowane przez organy administracji rządowej. Projektodawcy wychodzą z założenia, że tylko wobec tych podmiotów można wprowadzić szczególny, obligatoryjny tryb zmniejszania zatrudnienia, zapewniając jednocześnie prawne mechanizmy skuteczności działań podejmowanych w ramach racjonalizacji zatrudnienia.
Zakres podmiotowy projektowanej ustawy nie może dotyczyć wszystkich jednostek tworzących sektor finansów publicznych w rozumieniu art. 9 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych. Szczególna pozycja ustrojowa lub charakter wykonywanych zadań publicznych powodują, iż należy wyłączyć część jednostek sektora finansów publicznych z tego zakresu. Dotyczy to w szczególności uczelni publicznych, samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej, państwowych instytucji kultury, Polskiej Akademii Nauk i tworzonych przez nią jednostek organizacyjnych. Proponowane regulacje prawne nie dotyczą też jednostek samorządu terytorialnego i podmiotów przez nie tworzonych, co jest skutkiem zasady, że przysługującą samorządowi terytorialnemu istotną część zadań publicznych wykonuje on w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność (art. 16 ust.2 Konstytucji) oraz zasady samodzielności jednostek samorządu terytorialnego (art. 165 Konstytucji).
Nadto z zakresu podmiotowego ustawy wyłączono także następujące państwowych jednostki budżetowe:
1)        szkoły i placówki, o których mowa w ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.), prowadzone przez organy administracji rządowej -za wyłączeniem przemawia charakter zadań realizowanych przez te jednostki; zajmują się one edukacją, tak jak całkowicie wyłączone z działania ustawy szkoły samorządowe;
2)        podmioty, o których mowa w art. 139 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, tj. Kancelarię Sejmu, Kancelarię Senatu, Kancelarię Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Trybunału Konstytucyjnego, Najwyższą Izbę Kontroli, Sąd Najwyższy, Naczelny Sąd Administracyjny wraz z wojewódzkimi sądami administracyjnymi, Krajową Radę Sądownictwa, sądownictwo powszechne, Rzecznika Praw Obywatelskich, Rzecznika Praw Dziecka, Krajową Radę Radiofonii i Telewizji, Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych, Instytut Pamięci Narodowej - Komisję Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, Krajowe Biuro Wyborcze i Państwową Inspekcję Pracy -wyłączenie tych podmiotów podyktowane jest ich szczególną pozycją wynikającą z tego, iż obsługują organy władzy ustawodawczej lub sądowniczej niezależnej od administracji rządowej lub wykonują szczególne zadania a ingerencja w sposób jaki te zadania wykonują mogłaby naruszać zasadę ich niezależności. W przypadku tych podmiotów projekt zakłada jednak możliwość przeprowadzenia racjonalizacji zatrudnienia na zasadach określonych w ustawie, z wyłączeniem przepisów rozdziału 3 i 4 ustawy, które nie będą miały zastosowania ze względu na ?dobrowolność" podejmowania decyzji w sprawie racjonalizacji zatrudnienia przez wymienione wyżej podmioty
3)        jednostek zatrudniających w dniu wejścia w życie ustawy poniżej 20 pracowników, w przeliczeniu na pełne etaty - to wyłączenie uwarunkowane jest względami praktycznymi, gdyż w małych jednostkach racjonalizacja zatrudnienia mogłaby doprowadzić do realnego zagrożenia w wykonywaniu zadań.

3. Istotę racjonalizacji zatrudnienia określa przepis art. 6 projektu, w myśl którego polega ona na zmniejszeniu zatrudnienia w jednostkach co najmniej o 10% liczby etatów pracowników zatrudnionych w ramach stosunku pracy, w odniesieniu do liczby etatów tych pracowników, obliczonej jako przeciętna liczba etatów na koniec czerwca 2010 r. i etatów na dzień wejścia w życie ustawy. Oznacza to, że nie ma ona zastosowania do osób, które łączy z jednostką inny stosunek prawny niż stosunek pracy, dotyczy natomiast wszystkich pracowników jednostki zatrudnionych w ramach stosunku pracy, bez względu na formę jego nawiązania pracy, a więc także pracowników mianowanych i powołanych.
Podkreślić należy, iż racjonalizacja nie będzie dotyczyć osób, które nie są zatrudnione w jednostkach w ramach stosunku pracy w rozumieniu KP. Ustawa nie będzie więc stosowana do sędziów, prokuratorów, a także do funkcjonariuszy, którzy świadczą pracę w ramach stosunku służbowego w Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służbie Więziennej, Straży Granicznej, Służbie Celnej, Państwowej Straży Pożarnej, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym i innych służbach mundurowych.
Ustalenie, iż racjonalizacja zatrudnienia odnosić się ma do stanu obliczonego jako przeciętna liczba etatów na koniec trzeciego kwartału 2010 r. i etatów na dzień wejścia w życie ustawy zapewnia obiektywizację ustalenia liczby pracowników, w stosunku do której ma ona nastąpić, w szczególności w związku z faktem możliwości zwiększenia się stanu zatrudnienia w niektórych podmiotach z dniem 1 stycznia 2011 r. w wyniku przejmowania pracowników likwidowanych z tym dniem gospodarstw pomocniczych i zakładów budżetowych.

Szczególnego podkreślenia wymaga, że do liczby etatów pracowników, która będzie stanowić podstawę obliczenia ustawowego 10%, nie wlicza się etatów lub części etatów pracowników objętych szczególną ochroną przed wypowiedzeniem lub rozwiązaniem stosunku pracy wynikającą z art. 39 oraz przepisów działu ósmego KP, pod warunkiem, że ochroną tą byli objęci w dniu wejścia w życie ustawy. Z przepisu tego wynika, że m. in. osoby objęte ochroną na podstawie:
1)        art. 39 KP, tj. osoby, którym brakuje nie więcej niż 4 lata do osiągnięcia wieku emerytalnego, jeżeli okres zatrudnienia umożliwia im uzyskanie prawa do emerytury z osiągnięciem tego wieku,
2)        przepisów działu ósmego KP dotyczącego uprawnień pracowników związanych z rodzicielstwem, np. pracownice w okresie ciąży, a także pracownice w okresie urlopu macierzyńskiego (pracownicy - ojcowie korzystający z tzw. ?urlopu ojcowskiego")
- nie zostaną wliczone do przeciętnej liczby etatów pracowników w jednostce. Warunkiem jest podleganie ochronie w dniu 1 stycznia 2011 r. Rozwiązanie to ma swoje uzasadnienie w kontekście stosowanej w projekcie ochrony pracowników. Skoro, na mocy art. 10 projektu ww. pracownicy są objęci kodeksową ochroną przed wypowiedzeniem lub rozwiązaniem stosunku pracy, to nie powinni oni ?zawyżać" przeciętnej liczby etatów w jednostce.
Do liczby etatów stanowiącej podstawę ustalenia zmniejszenia zatrudnienia nie będzie się także wliczać etatów innych osób, których nie obejmuje racjonalizacja lub których stanowiska są w strukturze organizacyjnej jednostki obligatoryjne. Dotyczy to:
1)        osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe;
2)        kierowników  jednostek   niebędących   osobami   zajmującymi   kierownicze   stanowiska państwowe;
3)        głównego księgowego jednostki;
4)        audytora wewnętrznego jednostki;
5)        pełnomocnika do spraw ochrony informacji niejawnych jednostki;
6)        pracownika służby bhp oraz pracownika zatrudnionego w jednostce przy innej pracy, któremu powierzono wykonywanie zadań tej służby, o których mowa w art. 23711 § 3 KP;
7)        pracownika, o którym mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 854, z późn. zm.),
8)        społecznego inspektora pracy.
Skutkiem powyższego będzie, że faktyczny procent zmniejszenia zatrudnienia co do zasady będzie niższy niż 10% pracowników zatrudnionych na podstawie stosunku pracy. Przykładowo, jeżeli w jednostce, w której jest zatrudnionych 100 pracowników, 20 etatów stanowią pracownicy odliczani zgodnie z art. 6 ust. 3, to do przeprowadzenia racjonalizacji wymagane będzie zwolnienie 8 pracowników co stanowi 8% przeciętnego zatrudnienia.
Racjonalizacja może być przeprowadzona w szczególności poprzez:
1)        rozwiązanie z pracownikiem stosunku pracy, w tym z pracownikiem posiadającym prawo do emerytury lub renty,
2)        niezawarcie z pracownikiem kolejnej umowy o pracę, w przypadku umowy zawartej na okres próbny, umowy zawartej na czas określony i umowy zawartej na czas wykonania określonej pracy;
3)        obniżenie wymiaru czasu pracy pracownika z jednoczesnym proporcjonalnym zmniejszeniem wynagrodzenia za pracę.
Użycie sformułowania ?w szczególności" oznacza, że do zmniejszenia zatrudnienia wymaganego w związku źródłem racjonalizacją zalicza się także każde inne zdarzenie, w tym niezależne od pracodawcy, powodujące - w okresie kiedy racjonalizacja ma być przeprowadzona - ustanie stosunku pracy i zmniejszenie zatrudnienia (odejście na emeryturę, przejście na rentę, zwolnienie ?dyscyplinarne" i inne).

4. W obowiązującym stanie prawnym problematyka szczególnych zasad rozwiązywania stosunków pracy w ramach tzw. ?zwolnień grupowych" jest unormowana w przepisach ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników. Odrębny, w porównaniu ze zwolnieniami grupowymi, charakter racjonalizacji zatrudnienia i specyfika podmiotów nią objętych przesądziły o potrzebie opracowania propozycji odrębnej regulacji normatywnej w tym zakresie. Mając to na uwadze art. 8 projektu stanowi, iż do racjonalizacji zatrudnienia nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników. Okoliczność ta nie zmienia faktu, iż opracowując projekt wzorowano się na rozwiązaniach prawnych określonych w przedmiotowej ustawie. Przewidziana w projekcie w rozdziale 3 procedura racjonalizacji zatrudnienia przedstawia się zatem następująco:
1)        osoba właściwa w zakresie dokonywania za pracodawcę czynności z zakresu prawa pracy w rozumieniu art. 31 § 1 KP wobec osób zatrudnionych w jednostce, określana dalej jako ?kierownik jednostki", zawiadamia na piśmie zakładowe organizacje związkowe działające w tej jednostce albo - jeżeli w jednostce nie działają zakładowe organizacje związkowe -przedstawicieli pracowników wyłonionych w trybie przyjętym w tej jednostce o proponowanym sposobie prowadzenia racjonalizacji zatrudnienia, w szczególności przekazuje informację o liczbie pracowników, z którymi zamierza rozwiązać stosunek pracy, oraz o proponowanych kryteriach wyboru tych pracowników - prawną konsekwencję powołanego unormowania stanowi art. 9 ust. 5 projektu, stanowiący, iż przy wypowiadaniu pracownikom stosunków pracy w ramach racjonalizacji zatrudnienia nie stosuje się art. 38 KP, który ustanawia obowiązek konsultacji pracodawcy z reprezentującą pracownika zakładową organizacją związkową zamiaru wypowiedzenia mu umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony;
2)        zakładowa organizacja związkowa albo - jeżeli w jednostce nie działają zakładowe organizacje związkowe - przedstawiciele pracowników wyłonieni w trybie przyjętym w tej jednostce mogą, w terminie 7 dni od dnia otrzymania ww. zawiadomienia, przekazać kierownikowi jednostki opinię dotyczącą proponowanego sposobu prowadzenia racjonalizacji zatrudnienia;
3)        wypowiedzenie pracownikowi stosunku pracy w ramach racjonalizacji zatrudnienia może nastąpić nie wcześniej niż po upływie 14 dni od dnia przekazania ww. zawiadomienia;
4)        pracownikowi, w związku z rozwiązaniem stosunku pracy za wypowiedzeniem w ramach racjonalizacji zatrudnienia, przysługuje odprawa pieniężna w wysokości:
a)        jednomiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli pracownik był zatrudniony w danej jednostce krócej niż 2 lata,
b)        dwumiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli pracownik był zatrudniony w danej jednostce od 2 do 8 lat,
c)        trzymiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli pracownik był zatrudniony w danej jednostce ponad 8 lat
- którą ustala się według zasad obowiązujących przy obliczaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy, jednakże jej wysokość nie może przekraczać kwoty 15-krotnego minimalnego wynagrodzenia za pracę, obowiązującego w dniu rozwiązania stosunku pracy; przy ustalaniu w/w okresu zatrudnienia stosuje się odpowiednio art. 36 § 11 KP, zgodnie z którym wlicza się do niego okres zatrudnienia u poprzedniego pracodawcy, jeżeli zmiana pracodawcy nastąpiła na zasadach określonych wart. 231 KP, a także w innych przypadkach, gdy z mocy odrębnych przepisów nowy pracodawca jest następcą prawnym w stosunkach pracy nawiązanych przez pracodawcę poprzednio zatrudniającego tego pracownika. W celu rozstrzygnięcia wątpliwości dotyczących stosowania przepisów innych ustaw, w których są zawarte przepisy ustanawiające szczególną ochronę lub zamknięte katalogi przesłanek umożliwiających rozwiązywanie stosunków pracy określonych kategorii pracowników, art. 10 ust. 1 wyklucza możliwość stosowania tych przepisów. Nadto wyklucza on także przepisy innych ustaw ustalających szczególne warunki lub przesłanki rozwiązywania lub nawiązywania stosunku pracy. Przy racjonalizacji zatrudnienia nie będzie więc miał zastosowania np. przepis art. 66 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz. U. Nr 227, poz. 1505, z późn. zm.) zobowiązujący Szefa Służby Cywilnej do przeniesienia urzędnika służby cywilnej do innego urzędu w przypadku reorganizacji uniemożliwiającej dalsze zatrudnienie urzędnika.
5. Normatywną konsekwencję szczególnego charakteru projektowanej ustawy stanowi ograniczenie ochrony trwałości stosunku pracy. Tak więc art. 9 ust. 1 projektu stanowi, że przy wypowiadaniu pracownikom stosunków pracy w ramach racjonalizacji zatrudnienia stosuje się art. 41 KP, zgodnie z którym pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę w czasie urlopu pracownika, a także w czasie innej usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy, jeżeli nie upłynął jeszcze okres uprawniający do rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia, jednakże - w myśl art. 10 ust. 2 projektu - wypowiedzenie pracownikowi stosunku pracy w sytuacjach, o których mowa wart. 41 KP, jest dopuszczalne w czasie urlopu udzielonego na co najmniej 3 miesiące, a-jeżeli upłynął już okres uprawniający pracodawcę do rozwiązania stosunku pracy bez wypowiedzenia - także w czasie innej usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy;
Rozwiązania przyjęte w projekcie, zapewniają znacznie szerszą ochronę pracowników w porównaniu z regulacjami dotyczącymi zwolnień grupowych. Treść art. 10 ust. 1 projektu oznacza, iż w procesie racjonalizacji zatrudnienia będą miały zastosowanie przepisy KP, ustanawiające szczególną ochronę przed wypowiedzeniem lub rozwiązaniem stosunku pracy:
a)        pracownika, któremu brakuje nie więcej niż 4 lata do osiągnięcia wieku emerytalnego, jeżeli okres zatrudnienia umożliwia mu uzyskanie prawa do emerytury z osiągnięciem tego wieku (art. 39 KP),
b)        w przypadkach określonych w dziale ósmym KP dotyczącym uprawnień pracowników związanych z rodzicielstwem.
Natomiast nie będą miały zastosowania przepisy ustaw innych niż KP, które przewidują szczególną ochronę pracowników przed wypowiedzeniem lub rozwiązaniem stosunku pracy, z tym zastrzeżeniem, iż w okresie objęcia szczególną ochroną przed wypowiedzeniem lub rozwiązaniem stosunku pracy kierownik jednostki może jedynie wypowiedzieć dotychczasowe warunki pracy i płacy pracownikom powołanym do odbycia czynnej służby wojskowej, służby zastępczej, zasadniczej służby wojskowej albo przeszkolenia wojskowego (art. 11 ust. 2 projektu). Przykładowo można tu wymienić następujące regulacje ustanawiające szczególną ochronę stosunku pracy:
-        ustawa z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi - z osobą skierowaną do pracy przy zwalczaniu epidemii nie może być rozwiązany dotychczasowy stosunek pracy ani nie może być dokonane wypowiedzenie umowy o pracę,
-        ustawy ustrojowe dotyczące samorządu gminnego, powiatowego i wojewódzkiego -rozwiązanie z radnym stosunku pracy wymaga uprzedniej zgody rady gminy, której jest członkiem. Rada gminy odmówi zgody na rozwiązanie stosunku pracy z radnym, jeżeli podstawą rozwiązania tego stosunku są zdarzenia związane z wykonywaniem przez radnego mandatu,
Ponadto art. 10 ust. 3 projektu statuuje zasadę, zgodnie z którą wypowiedzenie pracownikowi warunków pracy i płacy (wypowiedzenie zmieniające) w sytuacjach, o których mowa w art. 41 KP, jest dopuszczalne niezależnie od okresu, na który urlop jest udzielony lub okresu trwania innej usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy.
W sprawach nieuregulowanych w ustawie w zakresie rozwiązywania stosunku pracy będą miały zastosowanie przepisy Kodeksu pracy, w tym dotyczące okresów wypowiedzenia oraz przepis art. 30 § 4, z którego wynika, że w przypadku wypowiadania umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony lub rozwiązywania takiej umowy bez wypowiedzenia, pracodawca wskazuje przyczynę uzasadniającą wypowiedzenie lub rozwiązanie umowy. Przyczyna ta - w świetle orzecznictwa Sądu Najwyższego - musi mieć charakter rzeczywisty i skonkretyzowany, co pociąga za sobą wymaganie jej faktycznego istnienia i wyrażenia konkretnego (np. likwidacja stanowiska pracy), a nie ogólnego, powodu wypowiedzenia lub rozwiązania stosunku pracy (tak np. wyroki SN z dnia 8 stycznia 2008 r., IPK 177/07, z dnia 12 grudnia 2001 r., I PKN 726/00, z dnia 6 czerwca 2000 r., I PKN 686/99 i z dnia 28 kwietnia 1997 r., I PKN 119/97).

6. Uwzględniając konieczność zapewnienia efektywności i trwałości racjonalizacji zatrudnienia, przepisy rozdziału 3 projektu określają następujące obowiązki podmiotów właściwych w sprawach racjonalizacji zatrudnienia:
1) kierownik jednostki, w terminie do dnia 31 stycznia 2011 r., przedstawia Prezesowi Rady Ministrów informację o stanie zatrudnienia w tej jednostce ustalonym zgodnie z art. 6 ustawy, określaną dalej jako ?raport początkowy". Raport początkowy zawiera w szczególności informacje ogólnym stanie zatrudnienia w przeliczeniu na etaty, z uwzględnieniem okresu trzech lat przed dniem wejścia w życie ustawy oraz osób zatrudnionych na innej podstawie niż stosunek pracy, z wyłączeniem umów cywilnoprawnych, liczbie pracowników w przeliczeniu na etaty, w tym pracowników objętych szczególną ochroną przed wypowiedzeniem lub rozwiązaniem stosunku pracy, o których mowa w art. 10 ust. 1 i art. 11 ust. 2, oraz pracowników, o których mowa w art. 6 ust. 3, liczbie pracowników w przeliczeniu na etaty objętych racjonalizacją zatrudnienia oraz o funduszu wynagrodzeń. Informacje te mają być podane w podziale na grupy lub nazwy stanowisk.
W przepisach art. 15 ust. 2 i 3 projektu zastrzeżono, że kierownik jednostki podległej lub nadzorowanej przez określony organ przekazuje raport początkowy temu organowi, który weryfikuje raport i przesyła go Prezesowi Rady Ministrów. Raport początkowy zawierający informacje niejawne przekazuje się z zachowaniem zasad określonych w przepisach o ochronie informacji niejawnych;
2)        kierownik jednostki jest obowiązany do zakończenia racjonalizacji zatrudnienia w terminie do dnia 31 grudnia 2011 r., a następnie do przedstawienia, w terminie do dnia 31 stycznia 2012 r., Prezesowi Rady Ministrów informacji o przeprowadzonej racjonalizacji zatrudnienia w tej jednostce, określanej dalej jako ?raport z realizacji", z uwzględnieniem odpowiedniego stosowania przepisów dotyczących trybu przekazywania raportu początkowego przez kierownika jednostki podległej lub nadzorowanej; zgodnie z art. 18 ust. 2 projektu raport z realizacji zawierać ma w szczególności informacje o stanie zatrudnienia pracowników po przeprowadzonej racjonalizacji zatrudnienia, w przeliczeniu na etaty oraz o wysokości i liczbie odpraw wypłaconych pracownikom zwolnionym za wypowiedzeniem (w podziale na grupy lub nazwy stanowisk),
3)        kierownik jednostki jest obowiązany do utrzymania zatrudnienia na poziomie, o którym mowa w art. 6 do dnia 31 grudnia 2012 r.;
4)        kierownik jednostki, w terminie do dnia 31 stycznia 2013 r., przedstawia Prezesowi Rady Ministrów informację o wynikach racjonalizacji zatrudnienia według stanu zatrudnienia na dzień 31 grudnia 2013 r., określaną dalej jako ?raport końcowy", z uwzględnieniem odpowiedniego stosowania przepisów dotyczących trybu przekazywania raportu początkowego przez kierownika jednostki podległej lub nadzorowanej.
Mając na uwadze konieczność zapewnienia jednolitego sposobu przekazywania informacji oraz przejrzystości postępowania związanego z racjonalizacją zatrudnienia, projekt zawiera upoważnienie dla Prezesa Rady Ministrów do określenia, w drodze rozporządzenia, wzoru raportu początkowego, raportu z realizacji i raportu końcowego oraz sposobu i trybu ich sporządzania, weryfikacji i przekazywania.

7. Projekt przewiduje również mechanizm pozwalający uwzględnić specyfikę niektórych jednostek i konieczność zapewnienia bezpieczeństwa państwa, porządku publicznego, ochrony zdrowia publicznego lub środowiska bądź szczególne znaczenie wykonywanych przez jednostkę zadań dla funkcjonowania państwa. W myśl projektowanych przepisów kierownik jednostki może przekazać informację dotyczącą szczególnego charakteru zadań jednostki, uzasadniającą zwolnienie z obowiązku racjonalizacji zatrudnienia lub ograniczenie poziomu racjonalizacji zatrudnienia, o którym mowa w art. 6 projektu. Informacje te kierownik jednostki może przekazać również w terminie późniejszym, w przypadku, gdy zachodzi konieczność zwolnienia z obowiązku utrzymania zatrudnienia na poziomie, o którym mowa w art. 6. Niezależnie od tego minister, centralny organ administracji rządowej i wojewoda będą mogli przedstawić rekomendacje dotyczące zwolnienia z racjonalizacji lub jej ograniczenia w jednostce im podległej lub przez nich nadzorowanej.
W związku z powyższym, projekt przewiduje fakultatywne upoważnienie dla Prezesa Rady Ministrów do określenia, w drodze rozporządzenia:
1)        jednostek zwolnionych z obowiązku racjonalizacji zatrudnienia;
2)        jednostek uprawnionych do ograniczenia zatrudnienia do poziomu innego niż ustalony zgodnie z art. 6, wraz ze wskazaniem tego poziomu;
3)        jednostek zwolnionych z obowiązku utrzymania zatrudnienia na poziomie, ustalonym zgodnie z art. 6.
Terminy na wykonanie poszczególnych obowiązków wynikających z procesu racjonalizacji pozwolą na analizę danych zawartych w raportach początkowych i opracowanie benchmarkingu w odniesieniu do poszczególnych rodzajów jednostek, co będzie dodatkowym materiałem analitycznym do realizacji upoważnienia do wydania wskazanych wyżej rozporządzeń przez Prezesa Rady Ministrów.

8. W związku z tym, że ustawa ma charakter epizodyczny i wprowadza rozwiązania szczególne, istnieje konieczność wprowadzenia również szczególnych regulacji w zakresie odpowiedzialności za jej naruszenie. Ustalono, że naruszenie ustawy podlegać będzie odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych w rozumieniu ustawy z dnia 17 grudnia 2004 r. o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych (Dz. U. z 2005 r. Nr 14, poz. 114, z późn. zm.), ustanawiając jednocześnie szczególne zasady co do określenia katalogu kar możliwych do wymierzenia za poszczególne czyny, w tym podwyższono dolny wymiar kary pieniężnej, oraz w szczególny sposób określono właściwość organów orzekających.
Za prawidłową realizację przepisów ustawy w jednostce odpowiadać ma kierownik tej jednostki. Będzie ponosił on sankcje w przypadku:
1)        niedokonania racjonalizacji zatrudnienia do poziomu, ustalonego zgodnie z art. 6;
2)        nieprzekazania raportu początkowego, raportu z realizacji lub raportu końcowego w terminach określonych w projekcie ustawy;
3)        niewykonania obowiązku utrzymania zatrudnienia na poziomie, ustalonym zgodnie z art. 6, do dnia 31 grudnia 2012 r.
Istotną modyfikacją odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych jest zrezygnowanie w tym przypadku z możliwości odstąpienia wymierzenia kary przez organ orzekający.

9.        Projekt zakłada, że ustawa wejdzie w życie 1 stycznia 2011 r., co uwzględnia uwarunkowania związane z funkcjonowaniem podmiotów, których ustawa dotyczy i pozwala zakończyć racjonalizację w tym samym roku budżetowym.
10.        Przedmiot projektu pozostaje poza zakresem prawa Unii Europejskiej. Projekt nie podlega notyfikacji zgodnie z trybem przewidzianym w przepisach dotyczących sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych.
11.        Projekt został udostępniony na stronie podmiotowej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów w Biuletynie Informacji Publicznej zgodnie z ustawą z dnia 7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa (Dz. U. Nr 169, poz. 1414 oraz z 2009 r. Nr 42, poz. 337).

Ocena skutków regulacji


1.        Cel
Projekt wprowadza mechanizm racjonalizacji zatrudnienia mający na celu ograniczenie zatrudnienia w części jednostek wykonujących zadania z zakresu administracji publicznej oraz stworzenie warunków do zwiększenia efektywności wykonywania zadań poprzez zmiany w strukturze zatrudnienia.

2.        Podmioty objęte projektowaną ustawą:
-        Państwowe jednostki budżetowe, w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (DZ. U. Nr 157, poz. 1240, z późn. zm.
-        Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego,
-        Zakład Ubezpieczeń Społecznych,
-        Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych,
-        Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej,
-        Narodowy Fundusz Zdrowia,
-        Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych,
-        Agencja Mienia Wojskowego,
-        Agencja Nieruchomości Rolnych,
-        Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa,
-        Agencja Rezerw Materiałowych,
-        Agencja Rynku Rolnego,
-        Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości,
-        Woj skowa Agencj a Mieszkaniowa,
-        Kierownicy i pracownicy ww. jednostek (wyłączając w szczególności żołnierzy, funkcjonariuszy, prokuratorów, sędziów, asesorów i aplikantów prokuratorskich i sędziowskich),
-        Kancelaria Prezesa Rady Ministrów lub inny podmiot, do którego zadań będzie należało gromadzenie, analiza oraz weryfikacja i kontrola danych dotyczących redukcji zatrudnienia w poszczególnych jednostkach, zgodnie z rozporządzeniem o którym mowa w art. 17 ustawy,
- Wspólna komisja orzekająca, komisja orzekająca przy Szefie Kancelarii Prezesa Rady Ministrów oraz Główna Komisja Orzekająca w Sprawach o Naruszenie Dyscypliny Finansów Publicznych, które będą rozstrzygać w kwestiach odpowiedzialności za naruszenie ustawy w trybie postępowania odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych.
Natomiast przepisów ustawy nie stosuje się do będących państwowymi jednostkami budżetowymi:
4)        szkół i placówek, o których mowa w ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm. ), prowadzonych przez organy administracji rządowej;
5)        podmiotów, o których mowa w art. 139 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (jednak podmiot taki może przeprowadzić racjonalizację zatrudnienia na zasadach określonych w ustawie),
6)        jednostek zatrudniających w dniu wejścia w życie ustawy poniżej 20 pracowników, w przeliczeniu na pełne etaty.

3. Wpływ regulacji na realizację zadań przez podmioty nią objęte a. wpływ na podmioty zobowiązane do racjonalizacji zatrudnienia
Projekt przewiduje wprowadzenie obowiązku redukcji zatrudnienia o co najmniej 10 proc. w stosunku do liczby zatrudnionych w ramach stosunku pracy, w przeliczeniu na pełne etaty, w odniesieniu do stanu zatrudnienia, obliczonego jako średnia stanu zatrudnienia na koniec drugiego kwartału 2010 r. i stanu zatrudnienia na dzień wejścia w życie ustawy. Do wyżej określonego stanu zatrudnienia nie wlicza się:
1)        osoby zajmującej kierownicze stanowisko państwowe;
2)        kierownika jednostki niebędącego osobą zajmującą kierownicze stanowisko państwowe;
3)        głównego księgowego jednostki;
4)        audytora wewnętrznego jednostki;
5)        pełnomocnika do spraw ochrony informacji niejawnych jednostki;
6)        pracownika służby bezpieczeństwa i higieny pracy oraz pracownika zatrudnionego w jednostce przy innej pracy, któremu powierzono wykonywanie zadań tej służby, o których mowa w art. 23711 § 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy;
7)        pracownika objętego szczególną ochroną przed wypowiedzeniem lub rozwiązaniem stosunku pracy wynikającą z art. 39 oraz przepisów działu ósmego ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy, pod warunkiem, że ochroną tą był objęty w dniu wejścia w życie ustawy;
8)        pracownika, o którym mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 854, z późn. zm. );
9)        pracownika będącego społecznym inspektorem pracy.

Wpływ regulacji na realizację zadań przez podmioty objęte obowiązkiem racjonalizacji zatrudnienia będzie zależał od sposobu jej przeprowadzenia. Decyzje dotyczące sposobu przeprowadzenia racjonalizacji zatrudnienia będą podejmowane suwerennie przez kierowników jednostek organizacyjnych.
Należy spodziewać się, że, dokonując racjonalizacji zatrudnienia, kierownicy jednostek będą kierowali się przede wszystkim koniecznością zapewnienia optymalnego poziomu realizacji zadań wykonywanych przez jednostkę. Zgodnie z tym założeniem wymagana ustawowo redukcja zatrudnienia lub zmniejszenie wymiaru czasu pracy będzie dotyczyć pracowników o najniższej efektywności z jednoczesnym:
-        zapewnieniem możliwości obsadzania zwalniających się wakatów, a w wyjątkowych przypadkach nawet możliwości ściśle kontrolowanego wzrostu zatrudnienia w komórkach gdzie jest to merytorycznie uzasadnione,
-        zapewnieniem możliwości przedłużenia części umów zawartych na czas określony z pracownikami o ponadprzeciętnie wysokim stosunku osiąganych wyników do otrzymywanego wynagrodzenia.
Przeprowadzenie racjonalizacji zatrudnienia w powyższy sposób wpłynie pozytywnie na efektywność realizacji zadań.
Jednocześnie istnieje znaczne ryzyko, że kierownicy jednostek dokonają racjonalizacji zatrudnienia poprzez:
-        nieobsadzanie wakatów zwalniających się w wyniku dobrowolnych odejść z pracy;
-        nieprzedłużanie umów zawartych na czas określony;
-        niezwiększanie zatrudnienia w komórkach, w których jest to merytorycznie uzasadnione;
-        ew. proporcjonalną redukcję zatrudnienia lub wymiaru czasu pracy w pozostałych komórkach organizacyjnych.
Taki sposób przeprowadzenia redukcji zatrudnienia byłby sposobem przynoszącym większe oszczędności dla jednostki w roku 2011, w związku z brakiem konieczności wypłacania odpraw dla tej części pracowników, którzy odejdą z własnej inicjatywy. Jednak może to prowadzić do zmniejszenia efektywności realizacji zadań publicznych jak również stopnia ich zaspokojenia. Należy bowiem zakładać, że decyzję o indywidualnym odejściu podejmują przede wszystkim osoby bardziej konkurencyjne na rynku pracy, co z punktu widzenia administracji może oznaczać utratę pracowników o wysokich kompetencjach i zmniejszenia jakości realizowanych zadań publicznych. Ponadto w ustawie przewidziano mechanizmy zapewniające:
-        wyłączenie - co do zasady - stosowania przepisów ustaw innych niż kodeks pracy, które przewidują szczególną ochronę pracowników przed wypowiedzeniem lub rozwiązaniem stosunku pracy, co zwiększa elastyczność postępowania kierowników jednostek organizacyjnych,
-        możliwość redukcji ustawowego wymogu zmniejszenia zatrudnienia wybranych jednostek w drodze rozporządzenia PRM w tym między innymi w oparciu o szczególny charakter zadań jednostek , a także efektywność w wykonywaniu powierzonych zadań.
Wprowadzenie obowiązku racjonalizacji zatrudnienia oznacza konieczność poniesienia nakładów związanych z analizami a także wypełnieniem obowiązków informacyjnych, w tym w szczególności polegających na sporządzeniu i przekazaniu raportów początkowego, z realizacji i końcowego. Tryb przekazywania oraz szczegółowy wzory tych raportów określi rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów. Należy oczekiwać, że koszty związane ze sprawozdawczością w latach 2011 - 2013 nie przekroczą łącznej kwoty 1,5 min zł (przy ok. 2900 jednostek zobowiązanych do racjonalizacji zatrudnienia).
b.        Wpływ na Kancelarie Prezesa Rady Ministrów lub inny podmiot dokonujący analizy oraz ew. weryfikacji i kontroli danych dla wybranych jednostek
Ustawa spowoduje powstanie kosztów związanych z analizą efektywności działań podejmowanych przez wybrane jednostki, a także z ew. weryfikacją oraz kontrolą podmiotów zobowiązanych do racjonalizacji zatrudnienia. Przy założeniu, że określone w ustawie raporty będą przekazywane w formie elektronicznej, można oszacować, że koszty te w latach 2011-2013 wyniosą około 0,35 mln zł (w tym około 0,17 mln w roku 2011).

c.        Wpływ na komisje prowadzące postępowania o naruszenie dyscypliny finansów publicznych
Odpowiedzialność za naruszenie przepisów ustawy będzie rozpatrywana w trybie przewidzianym dla odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych. Przy założeniu, że procedurze tej będzie podlegać ok. 5% podmiotów zobowiązanych do racjonalizacji zatrudnienia, koszty te wyniosą ok. 0,35 min zł.


4. Wpływ regulacji na sektor finansów publicznych, w tym na budżet państwa
Samo wprowadzenie proponowanej regulacji nie będzie miało wpływu na wydatki sektora finansów publicznych ani budżetu państwa, spowoduje ono jednak powstanie oszczędności w jednostkach sektora finansów publicznych zobowiązanych do racjonalizacji zatrudnienia.
W tabeli 1 przedstawiono symulację maksymalnego wpływu wymaganej ustawowo racjonalizacji zatrudnienia na sytuację finansową jednostek sektora finansów publicznych objętych obowiązkiem jego redukcji. Choć zgodnie z projektem ustawy obowiązek utrzymania zmniejszonego zatrudnienia będzie dotyczył lat 2011- 2012, założono, że w porównaniu ze scenariuszem przewidującym brak wprowadzenia ustawy przyniesie on efekty również w latach 2013-2014, co odpowiada przyjęciu założenia, że w latach tych nie nastąpi wzrost zatrudnienia rekompensujący dotychczasowe spadki.
Zmniejszenie kosztów wynagrodzeń w związku z mniejszą liczbą zatrudnionych oszacowano na podstawie danych o wynagrodzeniach za rok 2009 przyjmując 1% wzrostu wynagrodzeń w roku 2010 (w stosunku do 2009 r.) i brak wzrostu wynagrodzeń w latach 2011 i 2012, natomiast w latach 2013-14 wzrost wynagrodzeń o 1%.
Tabela 1. Wpływ maksymalnej wymaganej ustawowo redukcji zatrudnienia na sytuację finansową państwowych jednostek budżetowych (PJB) oraz państwowych funduszy celowych i agencji w porównaniu z 2010 rokiem (w tys. PLN)





Powyższe obliczenia zakładają, że zwolnienia będą dotyczyć 10% pracowników. Jest to scenariusz maksymalnych kosztów bowiem:
?        wszystkie etaty zwalnianych w drodze ?naturalnej" fluktuacji będą zapełniane w drodze naboru, co oznacza, że zwolnienia będą dotyczyć 10% pracowników nie podlegających wyłączeniom,
?        kierownicy komórek organizacyjnych nie skorzystają z możliwości zmniejszenia wymiaru czasu pracy dla części czasu pracy lub zmiany warunków pracy, co pozwoliłoby zrealizować cele ustawowe bez konieczności wypłaty odpraw.
Poza tym przyjęto, że pracownik z którym rozwiązano stosunek pracy za wypowiedzeniem na skutek wejścia w życie ustawy otrzyma odprawę w przeciętnej wysokości 2,73 miesięcznego wynagrodzenia (analiza KPRM na podstawie danych o strukturze zatrudnienia w Korpusie Służby Cywilnej). Jak przedstawiono w tabeli, wymagane ustawą zmniejszenie zatrudnienia (bez uwzględnienia ewentualnych zwolnień i zmniejszeń o których mowa w art. 18 ust. 3 ustawy), spowodowałoby zwiększenie środków pozostających do dyspozycji państwowych jednostek budżetowych i innych podmiotów objętych ustawą o:
?        0,43 mld zł w 2011 r. oraz
?        ok. 1,4 mld zł rocznie w kolejnych latach.

5. Wpływ na rynek pracy
Tabela 2 przedstawia dane dotyczące liczby etatów, które powinny zostać zredukowane w związku z wejściem w życie ustawy.
Wdrożenie ustawy oznaczałoby wzrost liczby osób zmieniających lub poszukujących pracy o maksymalnie 28 tysiące. Zakładając, że wszystkie te osoby stałyby się osobami bezrobotnymi (wariant pesymistyczny) spowodowałoby to wzrost stopy bezrobocia o maksymalnie 0,15 pkt. proc. Należy jednak podkreślić, że nawet tej skali wzrost stopy bezrobocia jest wzrostem mało prawdopodobnym, a ew. wzrost liczby osób bezrobotnych w związku ze zwolnieniami w administracji publicznej dotyczył będzie przede wszystkim Warszawy , która jest rynkiem najbardziej chłonnym i charakteryzuje się najniższą stopa bezrobocia (w lipcu 2010 r. wynosiła ona 3,5% wobec 11,4% w całym kraju).
Tabela 2.     Zatrudnienie w latach 2009 - 2012 i poziom jego maksymalnej wymaganej ustawowo redukcji (w etatach)




6.        Wpływ    na    konkurencyjność    gospodarki,    przedsiębiorczość    i    funkcjonowanie
przedsiębiorstw:
Funkcjonowanie administracji przekłada się na jakość otoczenia biznesu, przez co jest istotne dla konkurencyjności gospodarki. Wpływ proponowanej regulacji na konkurencyjność gospodarki będzie zależał od sposobu przeprowadzenia procesu racjonalizacji zatrudnienia zależnego w dużym stopniu od decyzji i sposobu postępowania kierowników. Wpływ ten może być pozytywny pod warunkiem, że racjonalizacja będzie dotyczyć pracowników o najniższej efektywności, a uwalniane środki zostaną przeznaczone na wspieranie pracowników o najwyższej efektywności.
7.        Wpływ na sytuację i rozwój regionalny: brak wpływu
8.        Wpływ na środowisko: brak wpływu


Projekt z 14.10.2010 r.



ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia w sprawie raportów przekazywanych w związku z przeprowadzaną racjonalizacją
zatrudnienia





Uzasadnienie
1.        Niniejsze rozporządzenie stanowi wykonanie upoważnienia dla Prezesa Rady Ministrów zawartego w art. 21 ustawy z dnia        2010 r. o racjonalizacji zatrudnienia w państwowych jednostkach budżetowych i niektórych innych jednostkach sektora finansów publicznych (Dz. U. Nr , poz. ). Upoważnienie dotyczy określenia wzoru raportu początkowego, raportu z realizacji i raportu końcowego o stanie zatrudnienia w jednostce oraz sposób i tryb sporządzania, weryfikacji i przekazywania tych raportów.
2.        Celem rozporządzenia jest takie określenie wzoru raportów oraz procedury ich sporządzania i przekazywania, aby spełnione zostały założenia ustawy, tj. zwiększenie efektywności wykonywania zadań przez jednostki sektora finansów publicznych.
3.        Rozporządzenie wprowadza skonsolidowaną formę raportu w jednym arkuszu, którego wzór stanowi załącznik do rozporządzenia. W poszczególnych wierszach formularza zostały wyodrębnione rodzaje stanowisk w danej jednostce według celu funkcjonowania w podziale na stanowiska merytoryczne (np. legislacja, kontrola i nadzór), stanowiska wsparcia (np. zamówienie publiczne, obsługa kadrowa) oraz obsługę techniczną (np. sprzątanie, remonty). Załącznik zawiera 16 kolumn, w których wykazuje się m.in. dynamikę zatrudnienia w latach 2007-2009 łącznie dla wszystkich typów stanowisk oraz poziom zatrudnienia i fundusz wynagrodzeń dla każdego wyodrębnionego typu stanowiska w danej jednostce i dla poszczególnych okresów raportowania.
4.        Na podstawie danych przesyłanych w jednostkowych raportach możliwa będzie analiza zatrudnienia w jednostkach pod kątem efektywności na podstawie metody benchmarkingu (analizy porównawczej).
5.        Na podstawie raportów początkowych określona zostanie:
a.        lista jednostek, które przekazały raporty zawierające błędy rachunkowe (bez weryfikacji),
b.        wysokość wynikającego z ustawy wymogu ograniczenia zatrudnienia.
6.        Dla jednostek określone zostaną na podstawie raportów początkowych na tle podobnych jednostek m.in. następujące wskaźniki efektywnościowe:
a. dane dotyczące relacji różnych grup stanowisk względem siebie, np. stanowisk wsparcia do stanowisk merytorycznych, stanowisk obsługi technicznej do stanowisk merytorycznych,
b.        dane dotyczące relacji różnych rodzajów stanowisk względem siebie (np.liczba stanowisk sekretarskich do stanowisk kierowniczych),
c.        dane dotyczące przeciętnego wynagrodzenia na wybranych rodzajach stanowisk,
d.        liczba zatrudnionych w przeliczeniu na etaty na rożnych typach stanowisk (np.liczba legislatorów w poszczególnych ministerstwach, liczba analityków),
e.        informacje o potencjale dla racjonalizacji zatrudnienia.
7.        Rozporządzenie wprowadza elektroniczny tryb przekazywania raportów. Wprowadzenie trybu elektronicznego i wyłączenie ?papierowego" obiegu raportów umożliwia szybkie przekazywanie, gromadzenie i analizę raportów i ogranicza koszty (np. fizycznego przesłania raportów, papieru). W celu zapewnienia bezpieczeństwa danych rozporządzenie wprowadza obowiązek opatrywania raportów w momencie przekazania bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym przy pomocy ważnego kwalifikowanego certyfikatu. Obowiązek ten nie będzie generował dodatkowych kosztów dla jednostek objętych obowiązkiem raportowania, bowiem został on już wprowadzony dla wszystkich podmiotów, które są płatnikami składek na ubezpieczenie społeczne zatrudniającymi powyżej 5 osób, jeśli chodzi o dokumenty przesyłane w formie elektronicznej do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych na podstawie art. 47a ust. 2a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585, z późn. zm.).
8.        Raporty będą przekazywane w formie załącznika przez elektroniczną skrzynkę podawczą Kancelarii Prezesa Rady Ministrów w terminie określonym w ustawie (za wyjątkiem raportów zawierających informacje niejawne, które przekazuje się z zachowaniem zasad określonych w przepisach o ochronie informacji niejawnych).
9.        W celu weryfikacji raporty przekazywane będą także organowi, któremu podlega jednostka lub przez którego jest nadzorowana, w ustawowo określonym terminie. Organ, któremu jednostka podlega lub przez którego jest nadzorowana, sprawdza raport pod kątem formalno-rachunkowym i przekazuje sprawdzony i poprawiony raport w formie załącznika przez elektroniczną skrzynkę podawczą Kancelarii Prezesa Rady Ministra. Weryfikacja raportów ma na celu zapewnienie odpowiedniej jakości danych przekazywanych Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.
10. Obowiązki sprawozdawcze nakładane przez rozporządzenie (zebranie i analiza danych, weryfikacja wewnętrzna oraz wypełnienie formularza) będą generować koszty związane z zaangażowaniem pracowników jednostek zobowiązanych do sporządzania i przekazywania raportów. Poniesienie tych kosztów jest niezbędne do realizacji celu określonego w art. 1 ust. 2 ustawy jakim jest ograniczenie zatrudnienia w części jednostek wykonujących zadania z zakresu administracji publicznej oraz stworzenie warunków do zwiększenia efektywności wykonywania zadań poprzez zmiany w strukturze zatrudnienia.

Ocena skutków regulacji
Cel wydania rozporządzenia
Celem  rozporządzenia jest  takie  określenie  wzoru  raportów  oraz  procedury  ich przekazywania, aby spełnione zostały założenia ustawy, tj. zwiększenie efektywności wykonywania zadań przez jednostki sektora finansów publicznych. Procedura przekazywania raportów musi zapewniać bezpieczeństwo oraz jednolity sposób przekazywania informacji. Podmioty objęte projektowanym rozporządzeniem
Kierownicy oraz pracownicy jednostek, o których mowa w art. 2 ustawy, tj.: państwowych jednostek budżetowych, Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, Narodowego Funduszu Zdrowia,
Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, Agencji Mienia Wojskowego, Agencji Nieruchomości Rolnych, Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, Agencji Rezerw Materiałowych, Agencji Rynku Rolnego, Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości, Wojskowej Agencji Mieszkaniowej
3.      Wpływ regulacji na podmioty nią objęte
Oszacowanie kosztów analizy zatrudnienia oraz wypełnienia obowiązków informacyjnych
Wypełnienie przewidzianych w rozporządzeniu obowiązków informacyjnych przez ok. 2 900 podmiotów w ramach projektowanej procedury oznaczać będzie konieczność poniesienia dodatkowych nakładów pracy w stosunku do bieżącej działalności jednostek. W przypadku raportu początkowego oszacowano, że czas niezbędny na wykonanie analiz niezbędnych w celu racjonalizacji zatrudnienia oraz prawidłowe wypełnienie obowiązku informacyjnego przez podmiot podlegający ustawie (zebranie i analiza danych, weryfikacja wewnętrzna oraz wypełnienie formularza, przesłanie) wyniesie, w zależności od wielkości podmiotu:
-  w jednostkach do 20 etatów - do 4 roboczogodzin;
-        w jednostkach od 20 do 50 etatów- do 6 roboczogodzin;
-        w jednostkach powyżej 50 etatów - do 6 roboczogodzin na każde kolejne 50 pracowników.
W przypadku pozostałych obowiązków sprawozdawczych (raport z realizacji i końcowy) wykonywanych przez podmioty objęte rozporządzeniem koszty można szacować w wysokości:
-        w jednostkach do 20 etatów - do 2 roboczogodzin;
-        w jednostkach od 20 do 50 etatów- do 3 roboczogodzin;
-        w jednostkach powyżej 50 etatów - do 3 roboczogodzin na każde kolejne 50 pracowników.
Łączny czas poświęcony na realizację obowiązków informacyjnych oszacowano na poziomie 75 tys. roboczogodzin. Zatem należy szacować, że koszt obowiązków informacyjnych dla podmiotów objętych ustawą wyniesie ok. 1,5 min. zł.
4.        Wpływ regulacji na sektor finansów publicznych, w tym na budżet państwa
Wpływ rozporządzenia na jednostki sektora finansów publicznych nim objęte został opisany powyżej. Rozporządzenie nie ma bezpośredniego wpływu na budżet państwa i jednostki samorządu terytorialnego.
5.        Wpływ na rynek pracy
Rozporządzenie nie ma bezpośredniego wpływu na rynek pracy.
6.        Wpływ   na   konkurencyjność   gospodarki,   przedsiębiorczość   i   funkcjonowanie przedsiębiorstw
Brak wpływu
7.        Wpływ na sytuację i rozwój regionalny Brak wpływu
8.        Wpływ na środowisko Brak wpływu

Z wrodzonej delikatności nie skomentuję tego....

UWAGA!
Jeśli komuś sprawia kłopot czytanie przytoczonego tekstu w wersji "WERSALICZNEJ" proponuję kliknąć [cytuj] i skopiować sobie tekst projektu ustawy do notatnika, który będzie wówczas w wersji "normalnej".