Pracownik, który ukończył 50. rok życia zachowuje prawo do wynagrodzenia chorobowego przez okres 14 dni w roku kalendarzowym. Od 15. dnia niezdolności do pracy przysługuje mu już zasiłek chorobowy. Taki stan prawny obowiązuje od 1 lutego 2009 r. Dla młodszych pracowników te proporcje wynoszą (tak jak wcześniej w stosunku do wszystkich ubezpieczonych) odpowiednio: 33 dni oraz od 34. dnia. Na zmianach w tym zakresie niewątpliwie skorzystali pracodawcy. Ale czy to samo można powiedzieć o pracownikach, których one dotyczą?
Kwestię wypłaty wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy pracownika reguluje art. 92 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.). To za sprawą noweli właśnie tego przepisu (art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw - Dz. U. z 2009 r. nr 6, poz. 33) od 1 lutego 2009 r. pracownicy, którzy ukończyli 50 lat, wcześniej nabywają prawo do zasiłku chorobowego.
Świadczenia chorobowe dla pracowników z tytułu niezdolności do pracy

Uprawnieni                                  Wynagrodzenie chorobowe**                         Zasiłek chorobowy

pracownicy powyżej 50. roku życia*           do 14 dni                                                od 15. dnia

pozostali pracownicy                               do 33 dni                                                 od 34. dnia

Przykład
53-letnia pracownica, wracając z urlopu wypoczynkowego, uległa poważnemu wypadkowi komunikacyjnemu, z tytułu którego przez 30 dni przebywała w szpitalu. Po zakończeniu hospitalizacji orzeczono jej niezdolność do pracy na kolejne 30 dni (w sumie na okres od 3 maja do 1 lipca 2009 r.). Zakładając, iż jest to jej pierwsza choroba w tym roku oraz, że zaświadczenie lekarskie ZUS ZLA dostarczyła w ustawowym terminie 7 dni od daty jego wystawienia, pracownicy przysługują następujące świadczenia:
         - za okres od 3 do 16 maja, tj. za 14 dni pobytu w szpitalu - wynagrodzenie chorobowe w wysokości 80% podstawy wymiaru świadczenia,
         - za okres od 17 maja do 1 czerwca, tj. za 16 dni pobytu w szpitalu - zasiłek chorobowy w wysokości 70% podstawy wymiaru zasiłku,
        - za okres od 2 czerwca do 1 lipca, tj. za 30 dni niezdolności do pracy - zasiłek chorobowy w wysokości 80% podstawy wymiaru zasiłku.

Gdyby jednak pracownica była młodsza (nie ukończyła jeszcze 50 lat) lub też w okresie jej niezdolności do pracy obowiązywały przepisy Kodeksu pracy w poprzednim brzmieniu (sprzed 1 lutego 2009 r.), otrzymałaby odpowiednio:
        - za okres od 3 maja do 4 czerwca, tj. za 33 dni (w tym za 30 dni pobytu w szpitalu) - wynagrodzenie chorobowe w wysokości 80% podstawy wymiaru świadczenia,
         - za okres od 5 czerwca do 1 lipca, tj. za 27 dni - zasiłek chorobowy w wysokości 80% podstawy wymiaru zasiłku.

Mam 55 lat.
Chętnie pójdę od 4 stycznia 2010 na emeryturę  
Tylko żeby ta ustawa o obowiązkowym przechodzeniu emerytów na czerwonym świetle nie weszła w życie!  

Ja uważam, że przyjęte rozwiązanie stawia zdecydowanie w gorszej sytuacji osoby po 50 roku życia. Pytanie czy nie naruszono tu Konstytucji RP? Moim zdaniem jest to dyskryminacja osób po 50 roku życia. Czy Związki Zawodowe coś w tej sprawie robiły?

Początkowo "spieniłem się" jak to przeczytałem. Nie wiedziałem o tym przepisie. Pierwotny mój post był trochę za ostry, więc go złagodziłem...

Najlepszym lekarstwem jest "pawulon".

Celem zmian miało być poprawienie konkurencyjności pracowników "50+" na rynku pracy i tym samym poprawa ich sytuacji majątkowej. Wyszło jak zwykle  

Jaki rząd takie ustawy.

Tzn. wyszło dobrze na -50.