Moim zdaniem wniosek o opinię jest bezwzględnie obowiązujący. Jest to wniosek o opinię w sprawie wniosku podatnika niezależnie od tego czy opinia będzie pozytywna czy negatywna. Mało tego organ podatkowy jest związany opinią tzn. nie może wydać innej decyzji niż opinia organu samorządowego, nawet gdy miałby inne zdanie w tym temacie.  

Koksa3 - z podejściem w tym ostatnim zdaniu chyba sobie faktycznie zażartowałeś ?

z tym bezkrytycznym przyjmowaniem stanowiska jednostki samorządu terytorialnego /jst/ to nie tak do końca! Jeśli jst nie wyrazi zgody, to faktycznie nasze decyzje są odmowne, natomiast zdarza się, że pomimo zgody jst dajemy odmowę /np. gdy jest zgoda na raty, ale z materiału dowodowego nie wynika, że podatnik ma z czego płacić/. Mam wrażenie, że często w samorządach nie patrzą na materiał dowodowy! A tak na marginesie, jak Wam się układa współpraca z jst w kwestiach ulg /jak wyglądają ich postanowienia, bo u nas to uzasadnienie potrafi być dosłownie jednozdaniowe!!!/.

Nie pozostaje nic innego jak prosić by uzasadnienia nie były za długie to jest 10-30 zdań.

Długo nie mogłem znaleźć. Stanowisko wójta, burmistrza czy prezydenta dla naczelnika urzędu skarbowego i dyrektora izby skarbowej jest bezwzględnie wiążące. Potwierdzenie to można znaleźć np w wyroku z 24.06.2006r. WSA w Warszawie (sygn. III SA/Wa 2160/04). Przykro mi bardzo.

Jakoś nie widać aby było ci przykro  

Jest wiążący jeśli NUS chce przyznać ulgę, a wójt sie nie zgadza. Ale jeśli NUS się nie zgadza to się nie zgadza
Zwracam uwagę na zminę przepisów - było o tym wczesniej. Nie ma teraz zapisu, że wójt może wnioskować o ulgę dla podatnika, może się tylko zgodzić lub nie. Wyrok jak widać jest z 2006r., a zamiana z 2008r. Ale nawet we wcześniejszym stanie prawnym jeśli NUS nie chciał przyznać ulgi (przecież nie z byle powodu tylko z braku bezwzględnie koniecznych przesłanek) to ulgi nie przyznał.

Nikt się nie odważył!?

Kwestia braku odwagi jest chyba nie na miejscu

Fiskusa nie wiąże zgoda samorządowców
Zgoda organu samorządu terytorialnego na umorzenie zaległości podatkowej nie wiąże organu podatkowego.

ORZECZENIE

Pozytywna decyzja organu samorządu terytorialnego w przedmiocie częściowego lub całościowego umorzenia zaległości podatkowej nie wiąże organu podatkowego. Jedynie rozstrzygnięcie negatywne w tym zakresie obliguje organ podatkowy do odmowy umorzenia zaległości podatnika - orzekł WSA w Gdańsku.

W rozpatrywanej sprawie organ samorządu terytorialnego wyraził zgodę na częściowe umorzenie zaległości podatkowej z tytułu nabycia majątku w drodze spadku przez małżonkę zmarłego. Rozpatrując wniosek skarżącej o umorzenie zaległości, organy podatkowe odmówiły natomiast przyznania ulgi na podstawie art. 97a Ordynacji podatkowej. Wskazały, że analiza oświadczeń majątkowych oraz deklaracji podatkowych nie wykazała, aby zaistniał wymagany ważny interes podatnika. W skardze do WSA skarżąca podniosła, że zgoda organu samorządowego na umorzenie zaległości powinna być wiążąca dla organów podatkowych. Zdaniem strony nie doszło ponadto do fizycznego nabycia majątku, ponieważ wchodząca w jego skład nieruchomość i inne prawa majątkowe pozostawały w związku z działalnością spółki jawnej, której wspólnikiem był zmarły spadkodawca. Faktycznie doszło zatem jedynie do nabycia udziałów w składnikach majątkowych spółki, a wchodzące w skład spadku prawa pozostały w spółce. Obciążenie skarżącej podatkiem od spadków i darowizn było więc nieprawidłowe. Sąd oddalił skargę. Wskazał, że brak przepisów prawa, w świetle których organ podatkowy zostaje związany pozytywną decyzją organu samorządu terytorialnego w przedmiocie umorzenia należności podatkowych. Jedynie negatywne rozstrzygnięcie organu samorządowego obliguje organy podatkowe do wydania decyzji odmownej. Sąd wskazał jednocześnie, że postępowanie sądowo-administracyjne w tej sprawie nie może stanowić nadzwyczajnego środka kontroli wysokości podatku.

Sygn. akt I SA/Gd 480/07

Chodziło mi o wymóg z art. 209 O. p. A poza tym , skoro należności z tyt. podatku od spadków i darowizn , podatku od czynności cywilnoprawnych i karty podatkowej są dochodami gminy to w sprawach ulg należy  zapytać o opinię . Tak  stanowi prawo .
A u nas (Wrocław) współpraca z samorządem układa się bardzo dobrze a postanowienia ( nie jednozdaniowe) wydawane są po wnikliwej analizie zebranego materiału dowodowego .
A jeśli samorząd w materiale dowodowym nie znajduje przesłanek z art. 67a to ich tam nie ma.

Mam mały problem. Czy postępowanie stało się bezprzedmiotowe jeżeli w trakcie postępowania o odroczenie zapłaty zaległości minął termin, który podatnik wskazał we wniosku. Dodam, że zaległość nie została zapłacona i wcześniej podatnik dostał decyzję o odroczeniu ale terminu z niej wynikającego nie dotrzymał. Przedmiotowy wniosek (ponowny) złożył po upływie terminu wskazanego we wcześniejszej decyzji.

Witam serdecznie coś tu cicho a liczyłem po trosze, że będę mógł tutaj zasięgnąć Waszych opinii i wniosków związanych z chyba dosyć specyficznym działem jakim jest pomoc publiczna (stanowisko ds. ulg, zwał jak zwał). Chciałem zapytać czy ktoś z tutaj obecnych miał do czynienia z analizą spełnienia przesłanki określonej w 67d § 1 a dokładnie stwierdzenia że "zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że w postępowaniu egzekucyjnym nie uzyska się kwoty przewyższającej wydatki egzekucyjne" ? Czekam na opis podjętych prób walki z tą swoistą "zabawą we wróżkę" bądź konkretnych możliwości podejścia do tematu.

Dodano: 20 Paź 2009 07:45 pm



Moim skromnym zdaniem nie stało się bezprzedmiotowe, jest przedmiot (zaległość) i podmiot (podatnik) gorzej z treścią wniosku. Rozumie że podatnik miał odroczoną zapłatę do dnia XXX, po tym dniu złożył kolejny wniosek w zakresie odroczenia do dnia YYY. W trakcie rozpatrywania 2 podania minął termin YYY, czy tak ? Jeśli tak to niech uściśli zakres żądania i zmieni termin ale wydaje się na tym etapie bezzasadne przyznawanie powyższej ulgi skoro podatnik dwukrotnie nie wywiązał się z terminu (raz: określonego w decyzji, drugi: wskazanego w 2 wniosku).

proszę o pomoc w poniższej kwestii:
czy wniosek podatnika, który zawiesił działalność gospodarczą rozpatrywać pod kątem pomocy publicznej, czy takiego delikwenta potraktować jako nie przedsiębiorcę?