Pismo MF z 13 lutego 2009 do obejrzenia jest również <a href="http://www.mf.gov.pl/_files_/podatki/vat_i_akcyzowy/wyjanienia/odliczenie_podatku_od_nabycia_paliwa.pdf" target="_blank">tutaj</a> tyle że w wersji niepodpisanej...

Nie obowiązuja przepisy, brak zatem ksztaltowanych przez nie norm, są za to jakieś historyczne reguły, które należy wg Ciebie stosować ? :blink:
Problem jest taki, że do 30.04.2004 kryterium odliczalności podatku stanowiła dopuszczalna ładowność. Później był wzór Lisaka, który też się do ładowności odnosił. Teraz to kryterium oderwane zostało od DŁ. Trudno zatem mówić o jakimś rozszerzeniu dawnego zakresu ograniczeń, jest to bowiem wprowadzenie całkiem nowego zakresu. Postępowanie wg interpretacji MF powoduje, że w całości i wyłącznie stosuje się nieobowiazujący już przepis "starej ustawy".

Nie obowiązuja przepisy, brak zatem ksztaltowanych przez nie norm, są za to jakieś historyczne reguły, które należy wg Ciebie stosować ? :blink: <!--QuoteEnd--></div><!--QuoteEEnd-->
Musi prawo naturalne...

Czy jest w Naszym Kraju jakaś dziedzina prawa, w której panuje większy burdel ?

Czy ktoś uświadomi mnie zieloną: zakupiłam samochód Renault Kangoo w 2007 r.
Dopuszczalna ładowność 680 kg, wg. ostatnich zapisów ustawy nie kwalifikował się do otrzymania zaświadczenia ze stacji diagnostycznej o tym że jest samochód konstrukcyjne spełniający wymogi aby zakwalifikować go jako ciężarowy,
posiadam od leasingodawcy decyzję zwalniającą z obowiązku posiadania świadectwa homologacji.
Czy mogę dokonać korekt Vat-u nieodliczonego po dacie nabycia 92007r.)

Oczywiście tak lub oczywiście nie. Wszystko zależy od tego ile zapłacisz za opinie prawną. Za dobra kasę mogę uzasadnić oba stanowiska  :rotfl:
O to właśnie chodzi w tym temacie. MF milczy - jak zwykle gdy jest problem.

O to właśnie chodzi w tym temacie. MF milczy - jak zwykle gdy jest problem.
[/quote]


Zapewne dlatego że to nie jest problem MF, tylko mua i innych szaraczków

Ta sprawa jest specyficzna - tu nie chodzi o interpretację jako taką ale o stwierdzenie, czy RP utrzymała dotychczasowe ograniczenia w odliczaniu naliczonego, czy też wprowadziła nowe, na co nie zezwalało prawo unijne. Wyszło, że to drugie. więc teraz co? Podatnik nabywa samochód z homologacją osobowo-ciężarową o dopuszczalnej ładowności poniżej 500 kg i niespelniającego obecnych wymogów (ma 2 rzędy siedzeń i przestrzeń ładunkową poniżej 50%). Na jakiej podstawie zabronisz mu odliczenia? Skonstruuj podstawę prawną ew. decyzji.
<!--QuoteEnd--></div><!--QuoteEEnd-->
Mam małe kłopoty czasowe, ale w najbliższych dniach sie postaram "postarać"   Ale zabronię na podstawie aktualnych przepisów ustawy VAT, które w jego indywidualnym przypadku nie są sprzeczne z zakazem zmiany ograniczeń na niekorzyść podatnika wynikającym z art. 17 VI dyrektywy ( nie mam art. aktualnej ),  gdyż nie miałby prawa do odliczenia 30.04.2004 i nie ma również tego prawa teraz. Natomiast w każdym innym przypadku podatnika, który to prawo by miał w stanie prawnym na 30.04.2004, nie mam prawa zastosować obecnego prawa krajowego zakazujacego mu odliczenia, gdyż jest sprzeczne z duchem art. 17 dyrektywy.
:piwo:

Ta sprawa jest specyficzna - tu nie chodzi o interpretację jako taką ale o stwierdzenie, czy RP utrzymała dotychczasowe ograniczenia w odliczaniu naliczonego, czy też wprowadziła nowe, na co nie zezwalało prawo unijne. Wyszło, że to drugie. więc teraz co? Podatnik nabywa samochód z homologacją osobowo-ciężarową o dopuszczalnej ładowności poniżej 500 kg i niespelniającego obecnych wymogów (ma 2 rzędy siedzeń i przestrzeń ładunkową poniżej 50%). Na jakiej podstawie zabronisz mu odliczenia? Skonstruuj podstawę prawną ew. decyzji.
<!--QuoteEnd--></div><!--QuoteEEnd-->
Mam małe kłopoty czasowe, ale w najbliższych dniach sie postaram "postarać"   Ale zabronię na podstawie aktualnych przepisów ustawy VAT, które w jego indywidualnym przypadku nie są sprzeczne z zakazem zmiany ograniczeń na niekorzyść podatnika wynikającym z art. 17 VI dyrektywy ( nie mam art. aktualnej ),  gdyż nie miałby prawa do odliczenia 30.04.2004 i nie ma również tego prawa teraz. Natomiast w każdym innym przypadku podatnika, który to prawo by miał w stanie prawnym na 30.04.2004, nie mam prawa zastosować obecnego prawa krajowego zakazujacego mu odliczenia, gdyż jest sprzeczne z duchem art. 17 dyrektywy.
:piwo:
<!--QuoteEnd--></div><!--QuoteEEnd-->
Wyjatkowo zgadzam się z kolegą!  :piwo:

Duchy do MF!

:wysmiewacz:
Faktycznie tu raczej nie prawnik, a spirytysta jest potrzebny. Coż mi się widzi, że obecni spirytyści w MF dopiero piją spiryt i jeszcze trochę im zejdzie nim coś wymodzą.

Duchy do MF!

:wysmiewacz:
Faktycznie tu raczej nie prawnik, a spirytysta jest potrzebny. Coż mi się widzi, że obecni spirytyści w MF dopiero piją spiryt i jeszcze trochę im zejdzie nim coś wymodzą.
<!--QuoteEnd--></div><!--QuoteEEnd-->
Nie przesadzałbym z duchami ( choć muszę się przyznać, że sam ducha przywołałem   ). Wystarczy poprawne interpretowanie wpływu regulacji dyrektywy na prawo krajowe poszczególnych państw członkowskich. I akurat tym razem dość oryginalne hasła, iż w wyniku wyroku ETS ulega uchyleniu przepis prawa krajowego niestety  padły na podatny grunt.
:piwo:

Duchy w MF jednak nie śpią ale też nie straszą:

<!--quoteo--><div class='quotetop'></div><div class='quotemain'><!--quotec-->Rozmawiamy z MACIEJEM GRABOWSKIM, wiceministrem finansów odpowiedzialnym za podatki
Gazeta Prawna 27.02.2009

VAT: będą nowe zasady odliczania podatku od paliwa i aut

Ministerstwo Finansów pracuje nad zmianami w ustawie o VAT w zakresie odliczania podatku od zakupu samochodów osobowych wykorzystywanych w działalności gospodarczej i paliwa do nich. Nowe regulacje muszą być wprowadzone jak najszybciej.
...


Przejdźmy teraz do odliczania VAT od paliwa. Po wyroku ETS w sprawie Magoora MF wydało komunikat, z którego wynikało, że podatnicy nie mogą odzyskać nieodliczonego VAT. A jeśli zdecydują się na korektę, będą musieli liczyć się ze skutkami w podatku dochodowym. Ostatnio został opublikowany kolejny komunikat, z którego płyną odwrotne wnioski - podatnicy mogą odzyskać nieodliczony VAT i odliczać go na bieżąco. Czy to przyznanie się MF do błędu?

- Komunikat opublikowany od razu po wyroku ETS być może został sporządzony zbyt pochopnie. Nie do końca sprawa została przeanalizowana.

WYROK ETS W SPRAWIE MAGOORA

22 grudnia 2008 r. Europejski Trybunał Sprawiedliwości wydał wyrok w tzw. sprawie Magoora (C-414/07). Według ETS wszelkie ograniczenia dotyczące odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia oraz użytkowania samochodów, jak również nabywanego do nich paliwa, są sprzeczne z prawem wspólnotowym.

Czy coś zmieni się w zakresie odliczenia VAT?

- Na pewno. Pracujemy nad nowymi rozwiązaniami w tym zakresie.

Czy zostaną zniesione ograniczenia w odliczaniu VAT?

- Nie mogę jeszcze mówić o szczegółach, bo te nie zostały wypracowane. Są różne pomysły. Na pewno zmiany w tym zakresie muszą być wprowadzone, i to jak najszybciej. Osobiście myślałem, że projekt w tym zakresie zostanie opracowany do końca stycznia. Praktyka pokazuje, że jeszcze chwilę to potrwa.

OGRANICZENIA W ODLICZANIU VAT

Zgodnie z ustawą o VAT podatnicy VAT mogą odliczyć podatek naliczony w wysokości 60 proc., lecz nie więcej niż 6 tys. zł przy kupnie lub leasingu samochodu osobowego. Nie ma natomiast możliwości odliczania VAT od kupna paliwa do takich aut.

Podobna sytuacja z komunikatem miała miejsce teraz, po wyroku ETS w sprawie opodatkowania akcyzą energii. MF opublikował komunikat, z którego wynika, że mimo orzeczenia ETS wytwórcy energii nie mogą odzyskać bezprawnie zapłaconej akcyzy. Podatnicy takie komunikaty odbierają tak, że MF robi wszystko, aby nie przyznać się do błędu. Czy to słuszne zarzuty?

- Opinie są różne i my nie możemy mieć na nie wpływu. Myślę, że MF nie ma oporów do przyznawania się do błędów. Nie ma odgórnego nakazu, zgodnie z którym resort finansów ma robić wszystko, aby zatuszować nieprawidłowości.

Czy nie lepiej byłoby przemilczeć takie sytuacje, niż publikować tego typu komunikaty?

- Milczenie nie byłoby lepsze. Zarówno podatnicy, jak i organy podatkowe domagają się reakcji ministerstwa w danej sprawie. Potrzebna jest interpretacja czy wytyczne, jak postąpić w konkretnej sytuacji. Chodzi o zapewnienie jednolitości stosowania prawa podatkowego. Przy tworzeniu takich interpretacji trzeba dołożyć największej staranności.
...

<!--QuoteEnd--></div><!--QuoteEEnd-->

Mijasz się z istotą sprawy. Problem jest, o czym pisałem wcześniej, a mają go nawet mądrzejsi od nas obu. Oto fragment uzasadnienia postanowienia WSA w Krakowie I SA/Kr 603/06. <!--quoteo--><div class='quotetop'></div><div class='quotemain'><!--quotec-->Niemniej jednak, technika legislacyjna zastosowana przez Rzeczpospolitą Polską spowodowała, że jeżeli Sąd uznałby za możliwe (dopuszczalne) i niesprzeczne z art. 17 ust. 2 i   6 Szóstej Dyrektywy wprowadzenie przez Rzeczpospolitą Polską w   ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług tego samego typu odliczeń, ale przy określeniu w inny sposób kryteriów opisujących rodzaj samochodów, do których ograniczono odliczenia podatku naliczonego zawartego w zakupach paliwa, to zdaniem Sądu, taka możliwość i brak sprzeczności istniałyby tylko w granicach określonych w sposób faktyczny przepisami krajowymi obowiązującymi w dniu 30 kwietnia 2004 r. Taki pogląd Sądu spowodowałby jednak konieczność każdorazowego odwoływania się przez podatników do nieobowiązującej (uchylonej przez polski parlament) ustawy.  
 W rozpatrywanej sprawie Spółka w dniu 30 kwietnia 2004 r. w ogóle nie posiadała samochodu i nie kupowała paliwa, którego dotyczy spór z krajowymi organami podatkowymi.  
 Zdaniem Sądu istnieje więc wątpliwość czy taki sposób implementacji   art. 17 ust. 2 i 6 Szóstej Dyrektywy, który w rzeczywistości zmuszałby podatników do stosowania przepisów uchylonych przez państwo członkowskie i to przepisów nieobowiązujących w porządku krajowym w dacie nabywania prawa do odliczeń podatku od wartości dodanej - jest zgodny z powołanymi przepisami Szóstej Dyrektywy.<!--QuoteEnd--></div><!--QuoteEEnd--> Póki co w dalszym ciągu brak jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie. Nie daje je również wyrok ETS, do którego się odwołujemy.

Nie twierdzę, że interpretacja tych regulacji jest prosta, łatwa i przyjemna - wymaga żmudnego czytania wielu orzeczeń ETS, stąd i takie wątpliwości. A już szczególnie jak sąd ma wątpliwości, jak należy interpretować dany przepis dyrektywy. Po to właśnie jest zresztą instytucja pytania prejudycjalnego.

Polska przystępując do UE była zobowiązana między innymi implementować w podatku VAT regulacje wynikające z VI Dyrektywy. Sposób w jaki to zrobiła (nowa ustawa, a nie nowela starej) nie ma żadnego znaczenia w zakresie interpretowania prawa krajowego w zgodzie z celami co do rezultatu Dyrektywy.
Możemy mieć dwa rodzaje niezgodności z przepisami dyrektywy.

1) gdy przepis dyrektywy jest wystarczająco jednoznaczny, precyzyjny i bezwarunkowy – w takim przypadku gdy przepis krajowy jest z odpowiednikiem w dyrektywie niezgodny, podatnik ma prawo (a sądy i my obowiązek) zastosować bezpośrednio przepis dyrektywy z pominięciem normy krajowej;
(ETS w takich przypadkach nie ma kompetencji „wykreślenia” przepisu krajowego z naszej ustawy, rozstrzyga tylko konflikt pomiędzy normą krajową a unijną wg zasady wyższości prawa wspólnotowego; oczywiście praktyczny efekt jest faktycznie odpowiednikiem uchylenia przepisu)

2) w pozostałych przypadkach – należy interpretować przepis krajowy tak by był zgodny z celem co do rezultatu wynikającym z danej normy dyrektywy
(tu ETS wskazuje natomiast jak należy krajowy przepis zinterpretować, by cel co do rezultatu normy unijnej został dochowany; tym bardziej nie ma tu stwierdzenia, iż przepis krajowy jako niezgodny z dyrektywą traci swój byt prawny)

Klauzula stałości wynikająca z art. 17 ust. 6 VI Dyrektywy dopuszczała utrzymanie w mocy ograniczeń prawa do odliczenia podatku naliczonego obowiązujących w momencie wejścia w życie dyrektywy. Na tym tle mogły się rysować wątpliwości, czy wprowadzenie nowych ograniczeń prawa do odliczenia dokładnie w dniu wejścia w życie przepisów unijnych narusza tę klauzulę czy nie. Jednak m.in. w omawianym przez nas wyroku ETSu dostaliśmy odpowiedź, iż zakaz ten w przypadku państw przystępujących do UE  oznacza, że zakres prawa do odliczeń nie mógł zostać pomniejszony z dniem przystąpienia ( w przypadku Polski - od dnia 1 maja 2004 r.). Nie mogły zatem - zgodnie z prawem wspólnotowym - być wprowadzone nowe (nie istniejące wcześniej) ograniczenia w odliczaniu podatku naliczonego, w tym rozszerzone dotychczas istniejące.

Akurat ta klauzula nie jest normą, która może być stosowana bezpośrednio, gdyż jest to norma co do celu. Państwa nie mogły w momencie wejścia w życie dyrektywy, a u nas w momencie przystąpienia do UE, a także po tych terminach wprowadzać do krajowego prawa szerszych ograniczeń. Oczywiście klauzula ta jednocześnie nie zakazuje likwidacji w części lub w całości ograniczeń do odliczania naliczonego.
( przy okazji warto też dodać, iż gdy jakiś kraj zniesie w pewnym momencie jakieś ograniczenie już po wejściu do UE, to mimo iż na dzień wejścia do UE je miał, na mocy tej klauzuli również nie będzie mógł go już przywrócić)


Dlatego tak jak już w poprzednich postach wspominałem rozstrzygając daną sprawę w pierwszej kolejności sprawdzamy czy podatnik ma aktualnie prawo do odliczenia i jeśli ma to ok. Nie interesuje nas w tym momencie czy miałby prawo do odliczenia także w stanie prawnym na 30.04.2004r. ( przypominam bowiem, iż dyrektywa likwidację ograniczeń dopuszcza w każdym momencie). Natomiast w przypadku, gdy aktualne krajowe przepisy nie dają mu prawa do odliczenia, interpretując ten przepis krajowy z uwzględnieniem art. 17 ust. 6 dyrektywy musimy jeszcze sprawdzić, czy przypadkiem ograniczenie nie zostało w jego przypadku rozszerzone. I jeśli tak, to stosujemy je tylko w tej wysokości jaka wynikała z ograniczeń obowiązujących 30.04.2004r.
Ustawodawca polski implementując normy dyrektywy wyraził wolę utrzymania prawa do odliczenia w przypadku nabycia samochodów „osobowych” i paliwa do nich. I  w zakresie nie rozszerzającym = nie wyższym niż na 30.04.2004 ma nadal do niego prawo.

Zarówno sądy jak i my mamy oczywiście duże problemy w poruszaniu się w normach prawnych na styku kolizji prawa krajowego z unijnym. I jeszcze długo różne wątpliwości będą nami targały. Ale akurat w przypadku wyroku w sprawie C-414/07 Magoora sp. z o.o. jak się przeczyta całość – sądzę, iż daje nam on dobrą lekcję zasad interpretacji norm kolizyjnych. Chociaż faktycznie warto przy tym sięgnąć też do ogólnych zasad dotyczących bezpośredniego stosowania dyrektyw.

Nie mniej moim zdaniem wyrok ten jest jednoznaczny - jasno określił jak należy interpretować art. 17 ust. 6 dyrektywy, pozostawiając sądowi krajowemu rozstrzygnięcie czy w konkretnym rozpatrywanym stanie faktycznym nastąpiło ograniczenie prawa do odliczenia czy nie.

Nie miałbym wątpliwości, gdyby przepis od 01.05.2004r. brzmiał mniej więcej tak: <!--quoteo--><div class='quotetop'></div><div class='quotemain'><!--quotec-->W przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych samochodów o dopuszczalnej ładowności do 500 kg, a także pojazdów samochodowych, których dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż określona według wzoru: (Lisaka) ...<!--QuoteEnd--></div><!--QuoteEEnd--> Interpretując ten przepis w zgodzie z celem co do rezultatu wynikającym z art. 17 ust. 6 VI Dyrektywy odrzuciłbym to, co stanowi rozszerzenie zakresu wyłączenia prawa do odliczenia i w takiej okrojonej wersji stosowałbym ten (i tylko ten) przepis. A tak to co?  Mam napisać: <!--quoteo--><div class='quotetop'></div><div class='quotemain'><!--quotec-->Na podstawie art. 86 ust. 3 ustawy „nowej”, w związku z art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy „starej” oraz art. 17 ust. 6 VI Dyrektywy, mając na uwadze wyrok ETS...<!--QuoteEnd--></div><!--QuoteEEnd--> W takim razie równie dobrze przepis art. 86 ust. 3 mógłby mieć następującą treść: <!--quoteo--><div class='quotetop'></div><div class='quotemain'><!--quotec-->W przypadku nabycia towarów i usług, które w jakikolwiek sposób i w jakimkolwiek stopniu mogą być wykorzystane do celów niezwiązanych z prowadzeniem działalności ... <!--QuoteEnd--></div><!--QuoteEEnd--> lub treść jakąkolwiek inną, byleby dało się jego hipotezą objąć także samochody osobowe oraz samochody o dopuszczalnej ładowności do 500 kg i byłoby git!
Może wnioski, jakie wyciągasz Ty, są całkowicie poprawne, a tylko ja sobie nie radzę z tą trudną materią, niemniej jednak nie mogę się oprzeć wrażeniu, że jest to na bakier z tzw. „porządkiem” tudzież „ładem” prawnym.

Swoją drogą Twój post dedykuję sędziom z WSA w Gliwicach, bo chociaż już dwa miesiące od wyroku ETSu minęły, to oni nie mogą się zdecydować odwiesić postępowania w sprawie mniej zagmatwanej, bo dotyczącej możliwości pełnego odliczenia od nabycia bezdyskusyjnie normalnego samochodu osobowego.