Kolejnym ciekawym tematem jest stawka VAT na dostawę miejsc postojowych w halach garażowych mieszczących się w budynkach wielomieszkaniowych sprzedawanych wraz z lokalami mieszkalnymi w formie jednego aktu notarialnego. Zgodnie ze stanowiskiem MF zawartym m.in. w odpowiedzi Pani Elżbiety Chojna-Duch z dnia 13 maja 2008r. na interpelację poselską nr 2653, deweloperzy powinni stosować 22% stawkę VAT do dostawy miejsc postojowych, bez względu na zastosowaną formę sprzedaży.

Zgoła odmiennie do powyższego tematu podchodzą sądy administracyjne. WSA w Warszawie w wyroku z dnia 13 września 2007r. (sygn. akt III SA/Wa 1052/07 – orzeczenie prawomocne) orzekł, że: „[...] sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z prawem do korzystania z wyodrębnionego miejsca parkingowego znajdującego się w danym budynku podlegać będzie jednej stawce VAT, właściwej dla lokalu mieszkalnego, to jest 7% stawce VAT." Identycznie orzekł WSA w Warszawie w kolejnym wyroku z dnia 5 października 2007r. (sygn. akt III SA/Wa 1181/07 – orzeczenie prawomocne) oraz WSA w Poznaniu w wyroku z dnia 15 lutego 2008r. (sygn. akt I SA/Po 1206/07 – orzeczenie prawomocne). Warunkiem stosowania obniżonej stawki VAT jest sprzedaż miejsca postojowego wraz z lokalem mieszkalnym (miejsce postojowe nie może być przedmiotem odrębnej umowy sprzedaży).

Odnoszę wrażenie, że MF rozmyślnie ignoruje orzecznictwo sądów administracyjnych. Dziwi mnie tylko, że od powyższych wyroków nie wniesiono skarg kasacyjnych. Może resort boi się uchwały siódemkowej NSA?

nie dość że ignoruje to jeszcze w ogóle się w nim nie orientuje!!!!!!!!!

Temat poruszyła też wczorajsza "Rp":
<!--quoteo--><div class='quotetop'></div><div class='quotemain'><!--quotec-->Fiskus chce 22 proc. VAT za miejsca postojowe

Tym razem w piśmie z 13 maja 2008 r. (odpowiedź na interpelację poselską nr 2653). Inne zdanie ma większość sądów, a nawet niektóre urzędy i izby skarbowe.

Problem stawki VAT na miejsca postojowe ciągnie się już od wielu lat. Mówiąc w skrócie, fiskus twierdzi, że są to lokale użytkowe i powinny być opodatkowane 22-proc. VAT. Podatnicy uważają natomiast, że miejsce postojowe jest częścią budynku mieszkalnego i przysługuje na nie stawka preferencyjna. I często wygrywają przed sądem.

Garaż należy do lokalu

Przykładowo Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 22 czerwca 2005 r. (I FSK 103/05) podkreślił, że miejsca postojowe nie mogą być przedmiotem odrębnej umowy sprzedaży, gdyż nie stanowią samodzielnych lokali użytkowych. Jeśli więc deweloper sprzedaje lokal mieszkalny wraz z prawem do korzystania z miejsca parkingowego znajdującego się w danym budynku, całość opodatkujemy jedną, obniżoną stawką.

Także Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z 15 lutego 2008 r. (I SA/ Po 1206/07) stwierdził, że miejsce postojowe należy traktować jako część wspólną przynależną do lokalu mieszkalnego i opodatkować taką samą stawką. Do podobnych wniosków doszedł WSA w Warszawie w wyroku z 13 września 2007 r. (III SA/Wa 1052/ 07). Przekonał go argument, że deweloper nie mógł wybudować domu bez garaży, a klienci nie mogli kupić mieszkania bez miejsca parkingowego. Nie można więc sprzedać garażu „oddzielnie”, gdyż nie jest on samodzielnym lokalem.

Nie wszyscy podatnicy musieli jednak iść do sądu, niektórzy mają korzystne interpretacje swoich urzędów i izb skarbowych. O tym że miejsca postojowe mogą być opodatkowane 7-proc. stawką VAT, przeczytamy m.in. w interpretacjach Izby Skarbowej w Warszawie z 12 września 2006 r. (1401/VR/4407-14/63/06/KT) oraz Izby Skarbowej w Rzeszowie z 2 listopada 2006 r. (L.IS.II/2-443/ 223/06).

Stawka jak dla użytkowych

Ale większość organów podatkowych optuje za wyższą stawką (np. Izba Skarbowa w Bydgoszczy w interpretacji z 25 stycznia 2008 r., ITPP2/443-135/07/KL, Izba Skarbowa w Katowicach w interpretacji z 31 grudnia 2007 r., IBPP1/443-289a/07/LSz/KAN-1206/ 10/07). Fiskus znajdzie też wyroki sądowe na obronę swoich racji (np. orzeczenie Sądu Najwyższego z 14 marca 2003 r., III RN 29/02).

Wątpliwości nie ma tylko Ministerstwo Finansów. Za opodatkowaniem miejsc postojowych tak jak lokali użytkowych opowiedziało się już w interpretacji z 26 lipca 2002 r. (PP1-811/705/2002/JW/953). Podtrzymało ten pogląd w piśmie z 5 marca 2007 r. Także w wyjaśnieniach z 13 maja 2008 r. podkreśla: „dostawa garaży i miejsc postojowych w garażu wielostanowiskowym (przy zastosowaniu różnych form prawnych, m.in. poprzez sprzedaż ułamkowej części płyty garażowej ze wskazaniem miejsca parkowania) podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 22 proc.”. Argumentuje, że „intencją ustawodawcy nie było objęcie obniżoną stawką garaży czy też miejsc postojowych sprzedawanych razem z lokalem mieszkalnym”.
______
Komentuje Władysław Varga, doradca podatkowy, partner w Taxpoint

Moim zdaniem stanowisko Ministerstwa Finansów jest błędne, nie uwzględnia bowiem w ogóle koncepcji świadczenia złożonego, która wynika zarówno z orzecznictwa ETS, sądów administracyjnych, jak i nawet polskiej praktyki podatkowej. Chodzi o świadczenie, gdzie występuje element dominujący oraz elementy pomocnicze, które jedynie pozwalają lepiej korzystać z elementu dominującego, a nie są celem samym w sobie. W takim wypadku właściwą stawką VAT dla całości jest stawka dla elementu dominującego. Dlatego też, przykładowo, kupując towar opodatkowany preferencyjną stawką VAT z dostawą na miejsce, nie płacimy oddzielnie za usługę transportową obciążoną stawką 22 proc. (do czego prowadziłoby konsekwentne stosowanie podejścia MF). Nie można bowiem dzielić przedmiotu sprzedaży na poszczególne składniki tylko z przyczyn leżących po stronie przepisów podatkowych. Tymczasem miejsce postojowe nie stanowi odrębnego przedmiotu własności, a jedynie prawo przynależne do lokalu, którego nie można nabyć ani zbyć bez samego lokalu. Tak więc sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z prawem do korzystania z wydzielonych miejsc postojowych, znajdujących się w danym budynku, podlegać powinna jednej stawce VAT – właściwej dla mieszkania. Ministerstwo Finansów uważa inaczej, jednak konsekwencja granicząca z uporem i ignorowanie orzeczeń sądowych nie jest właściwą metodą.
<!--QuoteEnd--></div><!--QuoteEEnd-->

źródło: <a href="http://www.rp.pl/artykul/162406.html" target="_blank">http://www.rp.pl/artykul/162406.html</a>

Problem wałkowaliśmy też my
<a href="http://www.skarbowcy.pl/mkportal/forum/index.php?showtopic=244" target="_blank">http://www.skarbowcy.pl/mkportal/forum/ind...p?showtopic=244</a>

Proponuję jednak by w konkretnych sprawach - problemach tworzyć nowe wątki, jesli chcemy coś skomentować, dodać.
Tu może jeśli już krótkie notki orzeczeń  :piwo:

Konieczne jest jednoznaczne stanowisko w sprawie premii


Konfederacja Pracodawców Polskich skierowała do Ministra Finansów list z prośbą o ustalenie jednoznacznego stanowiska w sprawie interpretacji przepisów ustawy o VAT dotyczących premii pieniężnych.

30 grudnia 2004 r. Minister Finansów wydał oficjalną interpretację, z której wynikało, że premie powinny być traktowane jak świadczenie usług i podlegać VAT na zasadach ogólnych. Na tej podstawie, większość podatników zmieniła sposób dokumentowania premii dla celów podatkowych. Zamiast not obciążeniowych zaczęli wystawiać faktury VAT.

Jednak w 2007 r. kwestia ta zaczęła budzić poważne wątpliwości. Przyczyną był wyrok, w którym NSA stwierdził, że premie pieniężne, związane wyłącznie z przekroczeniem określonego poziomu obrotów, nie podlegają VAT. Podobnych wyroków pojawiło się więcej. Mimo to, organy skarbowe w wydawanych podatnikom indywidualnych interpretacjach nadal nakazują traktować premie pieniężne jak usługi opodatkowane VAT.

W efekcie zarówno ci, którzy wypłacają premie, jak i ci, którzy je otrzymują, mają ogromne problemy. W szczególności wiążą się one ze zmianą od 1 stycznia 2008 r. treści art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT. Spowodowała ona, że podatnicy nie mają już prawa do odliczenia VAT z faktur dokumentujących czynności niepodlegające opodatkowaniu lub z niego zwolnione, nawet, gdyby zapłacili wynikający z nich podatek. Nie wiadomo zatem jak postępować w wypadku premii otrzymanych po 1 stycznia 2008 r.

Zdaniem KPP, rozbieżności pomiędzy stanowiskiem organów podatkowych i sądów administracyjnych, a do tego niekorzystna zmiana przepisów ustawy o VAT powodują, że Minister Finansów powinien niezwłocznie zająć jednoznaczne, oficjalne stanowisko wobec problemu opodatkowania premii.

(źródło: www.kpp.org.pl)

nie sadze,zeby ktos kupowal interpretacje
nie trzeba tego robic, wystarczy tylko ruszyc glowa i poszukac w SIP
Interpretacja nt. premii przez caly czas byla na SIP, nigdzie nie znikala
i znikad nie trzeba bylo jej wyciagac
Poza tym byla opublikowana w Gazecie Prawnej, a nie wRzepie przez Pania G.L.

... zalosc bierze,jak sie czasem czyta

Jednak chyba nie doceniasz siły argumentów kontrolujących, a ta naprawdę czasami ma straszną moc.

Różnice w oryginale i kopii faktury – bez wpływu na rozliczenie VAT - wyrok WSA w Gdańsku z 22 kwietnia 2008 r., I SA/Gd 102/08

Skoro organ podatkowy nie kwestionuje zaistnienia zdarzenia gospodarczego w postaci zakupu przez skarżącego usług budowlanych od kontrahenta podatnika, to stwierdzone różnice w opisie zakupionych usług w oryginale i kopii faktury dokumentującej zakup tych usług nie pozbawiają skarżącego prawa do obniżenia podatku należnego. Odmiennie aniżeli ma to miejsce w podatku dochodowym przy rozliczeniu kosztów uzyskania przychodów, przypisanie poniesionego wydatku do innej inwestycji niż wskazana w egzemplarzu faktury oznaczonym jako oryginał pozostaje bowiem bez wpływu na możliwość obniżenia podatku należnego.

Chyba się trochę skład sędziowski zagalopował. Czym w takim razie jest oryginał i kopia oraz w jakich okolicznościach je wytworzono?-wkraczamy w świat absurdu.

Utrwalenie orzecznictwa w zakresie premii... wyrok z dnia 14 sierpnia 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 410/08, o którym poczytacie <a href="http://www.czasopisma.gofin.pl/index.php?action=temat&id_pismo=1882&id_temat=100901" target="_blank"> t u t a j</a>

Tak przy okazji zobaczyłem ten post: mister Dociekliwy, uświadom Pan sobie, że nie każdy z czytajacych to forum ma dostęp do nieocenzurowanego SIP-u poprzez wewnętrze łącza skarbówki...

<!--quoteo--><div class='quotetop'></div><div class='quotemain'><!--quotec--> Rekompensata nie jest wynagrodzeniem za usługę

Obciążenie nierzetelnego podwykonawcy kosztami związanymi z pracami, z których się nie wywiązał, nie musi być dokumentowane fakturą. Nie jest to bowiem świadczenie usług.

Tak orzekł WSA w Warszawie w wyroku z 15 września 2008 r. (III SA/Wa 864/08).

Spółka jest wykonawcą robót budowlanych. W działalności korzysta z usług podwykonawców. Umowy przewidują, że jeśli kontrahent nie wykona prac w terminie, spółka będzie uprawniona do przejęcia wykonania tych prac i zlecenia ich innej firmie. Wówczas spółce przysługuje prawo do żądania od nierzetelnego podwykonawcy zwrotu wszelkich wydatków poniesionych w związku z wykonaniem zastępczym.
Spółka zwróciła się do fiskusa z pytaniem: czy powinna wystawić fakturę VAT za poniesione wydatki pierwszemu podwykonawcy? Organ podatkowy uznał, że usługi powinny zostać na nierzetelnego kontrahenta refakturowane. Spółka nie zgadzając się z tym stanowiskiem, wniosła skargę do warszawskiego WSA.

Sąd przyznał spółce rację, uznając, że do tego stanu faktycznego nie ma zastosowania instytucja refakturowania. Między pierwotnym podwykonawcą i podwykonawcą zastępczym nie występuje bowiem żaden stosunek prawny. Ponadto istotą refakturownia jest świadczenie usług przez każdą ze stron umowy. Ta przesłanka nie została spełniona. Świadczenie, które powstało po stronie pierwszego podwykonawcy, miało charakter sankcyjno-odszkodowawczy, natomiast po stronie spółki brak było jakiegokolwiek świadczenia. Dlatego nie ma ona obowiązku wystawienia nierzetelnemu podwykonawcy faktury.<!--QuoteEnd--></div><!--QuoteEEnd-->

całość: <a href="http://www.rp.pl/artykul/157701,204088_Rekompensata_nie_jest_wynagrodzeniem_za_usluge___.html" target="_blank">http://www.rp.pl/artykul/157701,204088_Rek..._usluge___.html</a>

... i kolejne - wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 20 października 2008 r., III SA/Wa 790/08, o którym<a href="http://www.rp.pl/artykul/170002,218765_Premie_za_zwiekszenie_sprzedazy_nie_powinny_byc_objete_VAT.html" target="_blank">  t u t a j</a>

<!--quoteo--><div class='quotetop'></div><div class='quotemain'><!--quotec--> Analizując art. 111 ust. 4 ustawy o VAT, należy stwierdzić, że sprzedawcy, którzy w określonych terminach rozpoczną ewidencjonowanie obrotu, mogą odliczyć od podatku kwotę wydatkowaną na zakup każdej z kas rejestrujących zgłoszonych na dzień powstania obowiązku ewidencjonowania w wysokości 50 proc. ceny zakupu. Jeśli następuje zmiana rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej a zakupiona wcześniej kasa nie nadaje się do ewidencjonowania obrotu, podatnik może, nabywając nową kasę, ponownie skorzystać z ulgi.  <!--QuoteEnd--></div><!--QuoteEEnd-->

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 17 grudnia 2008 r. I SA/Sz 520/2008