Mam nadzieję, że samorządy zdają sobie sprawę, że skoro wspomniane w interpretacji opłaty nie podlegają pod VAT to za wadliwe należy uznać teraz faktury VAT wystawione z danymi np. gminy i z NIP gminy jakie są wystawiane od 1 stycznia 2017 roku.

Skoro nie podlegają one pod VAT, to na mocy przepisów ustawy o finansach publicznych (art 6-67) stanowią one daninę publicznoprawną niepodatkową.

Jeśli zatem samorządy odliczały VAT pre i wskaźnikiem i odnosiły jako podatnik VAT korzyści z tego tytułu, to powinny skorygować swe rozliczenia od 1 stycznia 2017.

Tak właśnie, od 1 stycznia 2017, a nie od 1 czerwca 2020, czy 1 lipca 2020, gdyż podatek należny budżetowi państwa zapłacić przecież trzeba.

Tak stanowią przecież przepisy ustawy Ordynacja podatkowa.  

A z drugiej strony jeśli nawet nieświadomie opodatkowano VAT dochody budżetu jednostki samorządu terytorialnego, i poniosła ona szkodę z tego tytułu (uszczuplenie dochodów bo do budżetu trwafiła kwota netto), to JST musi dochodzić od KAS nadpłaty podatku (dotyczy innych przypadków niż VAT ZW), gdyż ich niedochodzenie stanowi naruszenie dyscypliny finansów publicznych i przestępstwo z art 296 paragraf 1-4 Kodeksu Karnego, którego przepisy Tarczy w tym zakresie przecież nie zniosły.

Tak czy siak, ten co napisał ową interpretację nie rozumie chyba, że otworzył "puszkę Pandory" i zrobił samorządom "wielką przysługę".

Co by nie zrobiono....to problem i kłopot.

Ośmielę się zauważyć, że w przywołanym wyroku NSA zauważył, że:
W kontekście wyrażonych powyżej ocen przyjąć należy, że prowadzenie przez gminę (Miasto) stołówki szkolnej na zasadach określonych w obowiązującej w dacie wydania zaskarżonej interpretacji indywidualnej ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty i pobieranie opłat za posiłki, z których korzystają uczniowie oraz na takich samych zasadach jak uczniowie: nauczyciele szkolni oraz pracownicy administracji szkolnej wiązało się ściśle z realizowaną przez gminę w ramach zadań publicznych edukacją uczniów. Nie ma bowiem żadnych uzasadnionych podstaw aby różnicować w tym zakresie sytuację prawną uczniów oraz nauczycieli szkolnych i pracowników administracji szkolnej, gdyż nie sposób przyjąć, że w stosunku do uczniów gmina (Miasto) nie działa jako podatnik VAT, a wobec korzystających na takich samych zasadach ze stołówki szkolnej nauczycieli i pracowników administracji szkolnej prowadzi działalność gospodarczą i świadczy usługi opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Czy mój adwersarz obserwując co się dzieje w branży spotkał się z jednolitymi w kraju praktyką, że nauczyciele i pracownicy administracji korzystali na tych samych zasadach co uczniowie ze stołówki? Bo ja nie, o czym napisałem wcześniej.

Uprzejmie zauważam, że w ustawie jest mowa o 3 zadaniach, a nie jednym.  

Kluczowe jest zadanie "opiekuńcze", bo własnie z tego powodu, jak wyżej opisuję tworzy się w szkołach stołówki.

Od lat walczę o naprawę bałaganu jakizrobiła KAS w samorządach.

Cieszy mnie, że mogę wyjaśnić problem.

Kolejna porażka KAS.

W dniu 24 czerwca 2020 r. Naczelny Sąd Administracyjny ogłosił istotny wyrok (sygn. I FSK 74/18) dotyczący kwestii opodatkowania VAT dotacji otrzymanej przez JST w celu realizacji projektu, którego efekty ostatecznie wykorzystywane są bezpośrednio przez jej mieszkańców:

https://www2.deloitte.com/pl/pl/pages/t ... t-jst.html

Chyba czas na refleksję  

Czy „daniny publiczne” jakim niewątpliwie są w świetle art. 217 Konstytucji RP niepodatkowe należności budżetowe o charakterze publiczno-prawnym podlegają opodatkowaniu VAT?

Wygląda bowiem na to, że twórcy i pomysłodawcy centralizacji rozliczeń w VAT opodatkowali VAT daninę („podatek”) stanowiący dochód budżetu jednostki samorządu terytorialnego (lub w części dochód budżetu państwa przy zadaniach zleconych), ignorując tym samym rozwiązania systemowe zawarte w ustawie o finansach publicznych i orzecznictwo polskiego Trybunału Konstytucyjnego. Tak jak wyżej pisałem fakt ten zresztą od razu rzuca się w oczy, gdyż jedyny Trybunał do jakiego odwoływał się autor interpretacji ogólnej nr PT1.8101.3.2019, to Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w Luksemburgu TSUE. Podobne podejście do problemu widoczne jest w opracowaniu Pana Pawła Selera „Kontrowersje wokół kwalifikacji na gruncie podatku VAT świadczeń realizowanych przez samorządowe jednostki budżetowe w imieniu jednostki samorządu terytorialnego”, a nawet w wyżej wymienionych orzeczeniach sądów. Nikt nie odnosi się do faktu, iż ustawa systemowa dla jednostek sektora finansów publicznych, jaką jest niewątpliwie ustawa o finansach publicznych jako novum zdefiniowała pojęcie należności publiczno-prawnej niepodatkowej. Nikt też, zapewne w ramach autonomii prawa podatkowego, nie powoływał się na orzecznictwo polskiego Trybunału Konstytucyjnego. Zignorowano bowiem nasz Trybunał Konstytucyjny.

A przecież rozumienie pojęcia „danina publiczna”, o którym mowa w art. 217 Konstytucji, a w szczególności kryteria identyfikacji i rozróżnienia opłaty, podatku i cła, były przedmiotem wielokrotnych rozważań w orzecznictwie konstytucyjnym polskiego Trybunału Konstytucyjnego (zob. m.in. wyrok z 19 lipca 2011 roku, sygn. P 9/09, OTK ZU nr 6/A/2011, poz. 59 oraz wyroki pełnego składu TK z: 13 lipca 2011 roku, sygn. K 10/09, OTK ZU nr 6/A/2011, poz. 56; 4 listopada 2009 roku, sygn. Kp 1/08, OTK ZU Nr 10/A/2009, poz. 145; 26 października 2010 roku, sygn. K 58/07, OTK ZU nr 8/A/2010, poz. 80, czy też w wyroku z dnia 25 czerwca 2013 roku sygnatura akt K 30/12).

KAS od lat popełnia ten sam błąd uznając za opodatkowane VAT opłaty pobierane przez jednostki budżetowe oświaty, czy pomocy społecznej, czy inne państwowe i samorządowe jednostki budżetowe, o których mowa m.in. w art. 60 pkt 7 ustawy o finansach publicznych.
W wyroku z dnia 25 czerwca 2013 roku sygnatura akt K 30/12 Trybunał Konstytucyjny, tak jak i w innych analogicznych przypadkach stwierdził, że opłaty mają charakter danin publicznych w rozumieniu art. 217 Konstytucji, jeśli:

Po 1 – opłaty zostały nałożone ustawą i mają charakter powszechnych, jednostronnie ustalanych świadczeń pieniężnych, od których wniesienia uzależnione jest dopiero świadczenie organów władzy publicznej. Nałożenie przedmiotowo istotnych opłat ma charakter czynności z zakresu administracji publicznej i poddane jest kontroli sądownictwa administracyjnego (zob. postanowienia NSA z: 24 stycznia 2012 roku, sygn. akt I OSK 52/12 oraz 5 października 2010 roku, sygn. akt I OSK 1594/10; zob. też wyrok WSA w Poznaniu z 4 listopada 2009 roku, sygn. akt I SA/Po 774/09).

Po 2 – opłaty są świadczeniami pieniężnym o charakterze przymusowym. Obowiązek zapłaty spoczywa na wszystkich podmiotach prowadzących działalność, z którą związany jest obowiązek wniesienia opłaty. Strony nie mają swobody kształtowania treści stosunku prawnego, w szczególności co do wysokości opłaty, ewentualnego jej obniżenia lub odstąpienia od niej oraz terminu zapłaty.

Po 3 – opłaty należą do dochodów publicznych (por. art. 5 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 roku o finansach publicznych). Opłaty stanowią dochód budżetu jednostki samorządu terytorialnego.

Po 4 – opłaty są przeznaczone na realizację celów publicznych.

Po 5 – opłaty jako daniny publiczne w rozumieniu art. 217 Konstytucji, są należnościami podlegającymi egzekucji administracyjnej.
Wydaje się zatem oczywiste, że opłaty o których mowa w nowej interpretacji ogólnej Ministra Finansów są daninami publicznymi w rozumieniu art. 217 Konstytucji. Przedstawiona powyżej charakterystyka opłat przemawia zarazem za uznaniem ich za daniny, które nie mają charakteru podatkowego.
A skoro tak, to cały system podatku VAT w jednostkach samorządu terytorialnego i w całej „sferze budżetowej” wymaga pilnej naprawy. Od lat opodatkowane VAT są bowiem opłaty o charakterze danin publicznych niepodatkowych w rozumieniu przepisów ustawy o finansach publicznych i ustawy Ordynacja podatkowa.

Wygląda bowiem na to, że Wrocław miesza dalej:

https://www2.deloitte.com/pl/pl/pages/t ... wosci.html

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu (WSA) kolejny raz powziął wątpliwości co do wykładni przepisów prawa unijnego i skierował pytania prejudycjalne do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) (postanowienie WSA we Wrocławiu sygn. akt I SA/Wr 295/19).
Po pierwsze WSA we Wrocławiu rozważa, czy przekształcenie należy uznać za dostawę towaru rozumianą jako przeniesienie prawa własności do towaru w zamian za odszkodowanie z mocy prawa, czy też dostawę towarów rozumianą jako przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel. Od rozstrzygnięcia tych zagadnień zależy, czy opłaty przekształceniowe będą podlegać VAT.

Po drugie WSA wnosi o rozstrzygnięcie, czy jednostka samorządu terytorialnego pobierając opłatę za przekształcenie działa w sferze imperium, a więc jako organ władzy publicznej, czy w sferze dominium – jako podatnik VAT. Przedstawienie wykładni przepisów unijnych w tym zakresie również powinno pozwolić na odpowiedź na pytanie, czy opłaty przekształceniowe podlegają opodatkowaniu.

A gdyby tak Skarbnik Wrocławia i jego doradca podatkowy, o WSA nie wspominając z jednej strony sięgnęli do wyżej opisanego orzeczenia (orzeczeń) naszego polskiego TK, a z drugiej stony zajrzeli do ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów, to może by zauważyli iż TSUE będzie się zajmował sprawą już rozstrzygniętą przez nasz TK. I to wielokrotnie. Przecież opłata przekształceniowa spełnia cechy opłaty publicznoprawnej niepodatkowej. A co więcej jeżeli właściciel nie zgadza się z wysokością opłaty jednorazowej lub wysokością kwoty należnej do zapłaty, może złożyć do właściwego organu, w terminie 2 miesięcy od dnia doręczenia informacji, wniosek o ustalenie wysokości opłaty jednorazowej lub kwoty należnej do zapłaty w drodze decyzji.

Należności cywilnoprawne nie ustala się przecież w drodze decyzji administracyjnej. Mylę się?    

Jest raport NIK LWR.430.001.2020 Nr ewid. 17/2020/P/19/109/LWR:

https://www.nik.gov.pl/aktualnosci/cent ... w-jst.html

Ludzie pomalutku najzwyczajniej w świecie na oczy przecierają ze zdumienia, gdyż zaczynają widzieć jaki bałagan narobił się w samorządowej oświacie, pomocy społecznej. Mamy interpretację ogólną i tezę, że odchodzi się od VAT ZW na rzecz niepodlegania pod VAT od lipca 2020.

Ale od początku.

Aby zrozumieć jak jest naprawdę trzeba przeczytać wyrok TSUE C-520/14. I od tego warto zacząć swą edukację i inne spojrzenie na temat, gdyż na owe orzeczenie TSUE powołuje się NSA ws. I FSK 1317/15. I tu czas na wyjaśnienie skąd się zrobił bałaganik. Proszę teraz na spokojnie przeczytać tekst z Rzeczpospolitej aby zrozumieć problem:

https://www.rp.pl/Finanse/303139986-Roz ... pisow.html

Cytuję za autorką:

Do 1 stycznia 2018 r., czyli przed wprowadzeniem w życie nowej ustawy o finansowaniu zadań oświatowych, pobierane od rodziców dzieci opłaty za przedszkole, były traktowane według przepisów, jako należności cywilnoprawne. W związku z tym dyrektorzy przedszkoli publicznych zawierali umowy cywilnoprawne z rodzicami określające wysokość i zasady wnoszenia opłat. W takiej sytuacji minister finansów uważał, że opłaty te powinny być wykazywane w deklaracji VAT-7 w poz. 10 jako zwolnione od podatku VAT (art. 43 ust. 1 pkt 24 w związku art. 15 ust. 6 ustawy o VAT). Swojego stanowiska w sprawie tych opłat, ale pobieranych już po 1 stycznia 2018 r., czyli po wprowadzeniu w życie nowej ustawy o finansowaniu zadań oświatowych, minister finansów jeszcze nie przedstawił.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z 11 lutego 2015 r. (I SA/Po 1041/14) utrzymanym w mocy przez wyrok NSA z 9 czerwca 2017 r. (I FSK 1317/15), stwierdził – odmiennie niż minister finansów – że opłaty te, także przed 1 stycznia 2018 r., należało traktować jako należności publicznoprawne, a nie cywilnoprawne. I tym samym nie deklarować w deklaracji VAT-7 w poz. 10.

W wyrokach tych sąd uznał, iż: stosunek prawny między przedszkolem publicznym nawiązany z rodzicami, powstaje w oparciu o administracyjnoprawną metodę regulacji, która na plan dalszy spycha cywilnoprawny charakter zawieranych porozumień. Opłaty pobierane za nauczanie i pobyt dzieci w przedszkolu w swym charakterze zbliżone są do daniny publicznej, a strony analizowanego tu stosunku prawnego nie mają pełnej swobody w ustaleniu jej wysokości (wysokość opłaty za pobyt i świadczenia ustalana jest w drodze stosownej uchwały rady gminy). Pobierane opłaty mają charakter symboliczny, nieekwiwalentny i ściśle regulowany przez przepisy prawa administracyjnego, co odróżnia je od cen.

Wniosek autorki artykułu:

Od 1 stycznia 2018 r. – dla celów podatku VAT, opłaty pobierane od rodziców dzieci za przedszkole (za pobyt i wyżywienie) muszą być traktowane jako niepodlegające VAT. Tym samym opłaty te nie muszą być – od tej daty – wykazywane w deklaracji VAT-7 w poz. 10 jako zwolnione od VAT.

A teraz proszę zauważyć, że we wniosku końcowym ta Pani pisze o 1 stycznia 2018, a Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z 11 lutego 2015r. (I SA/Po 1041/14) utrzymanym w mocy przez wyrok NSA z 9 czerwca 2017 r. (I FSK 1317/15), stwierdził – odmiennie niż minister finansów i odmiennie niż Pani Rogala – że opłaty te, także przed 1 stycznia 2018 r., należało traktować jako należności publicznoprawne, a nie cywilnoprawne.

Przed 1 stycznia 2018.

Moim zdaniem okres ten zaczyna się 1 stycznia 2010 roku, czyli od dnia obowiązywania obecnej ustawy o finansach publicznych.

A zatem skoro NSA uznał, iż owe opłaty należało traktować jako należności publicznoprawne, to co oczywiste nie podlegały one pod vat.

Interpretacja ogólna to przecież potwierdziła.

Jednakże śmiem twierdzić, że skutki są wcześniejsze niż od lipca 2020, czy też od daty opublikowania w Dzienniku Urzędowym interpretacji ogólnej z 10 czerwca 2020 poz. 81.

I tu pada pytanie: dlaczego zatem NSA uznał inaczej ? Logiczna odpowiedź: może dlatego, że tak wynika z art 60-67 ustawy o finansach publicznych.

W Rzeczpospolitej z 29 listopada 2016 jest artykuł , w którym jest napisane, że: Przy centralizacji VAT nie należy uwzględniać Powiatowego Urzędu Pracy, w którym autorka przeprasza za swój błąd, z artykułu z dnia 8 listopada. Artykuł jest tu:

http://archiwum.rp.pl/artykul/1326627-P ... Pracy.html

A zatem to była kolejna pomyłka autorki, "guru" samorządowego VAT z MF.

Kto wie, może i tym razem kiedyś przeprosi za błąd, gdyż wyrok NSA udowodnił że nieprawdą jest to co napisała wyżej o dacie 1 stycznia 2018 w Rzeczpospolitej. Tak jak nieprawdą jest, że VAT NP obowiązuje w samorządowej oświacie od lipca 2020.

Ustawa o finansach publicznych obowiązuje przecież od 1 stycznia 2010 roku.

Kto się zdobędzie się na taki gest i przeprosi wszystkie księgowe szkół i przedszkoli za błędy lansowane w interpretacjach indywidualnych, na szkoleniach czy w książkach o centralizacji VAT w JST?

Nikt?

Czy nowy JPK p........e?

Jeśli jednostki budżetowe mają sprzedaż opodatkowaną VAT i w sprawozdaniu o dochodach wykazują dane netto, to VAT należny płacony jest „metodą z konta dochodów”:

- w państwowych jednostkach budżetowych na właściwy rachunek organu podatkowego KAS,

- w samorządowych jednostkach budżetowych na specjalnie utworzony rachunek VAT do centralizacji rozliczeń w VAT.

Oznacza, to że VAT należny, czyli zobowiązanie podatkowe w świetle ustawy Ordynacja podatkowe nie jest wykazywany jako zaangażowanie, wydatek, zobowiązanie w sprawozdaniu o wydatkach budżetowych. Paragraf 453 podatek VAT nie jest wówczas ujęty w planie finansowym jako VAT należny.

Najgorsze jest jednak to, że lwia część jednostek stosuje błędne rozwiązania narzucane przez MF I RIO używając paragrafu 453 do faktur zakupowych. Oznacza to, że jednostki te, w swej sprawozdawczości jako zobowiązanie na paragrafie 453 wykazują VAT naliczony. Księgując zalecane przez MF i RIO przeksięgowania równowartości VAT naliczony podlegający odliczeniu z konta dochodów na konto wydatków zaniżane są ponadto faktyczne dane budżetowe w zakresie np. wykonania wydatków inwestycyjnych, gdyż zaangażowanie i wydatki zamiast w wartości nominalnej, wykazywane jest w cenie nabycia, czyli bez podlegającego odliczeniu VAT.

Nie ulega zatem wątpliwości, że tak prowadzone księgi rachunkowe będą niezgodne z elektroniczną deklaracją i elektroniczną ewidencją VAT, a same księgi podatkowe gmin, powiatów, województw oraz państwowych jednostek budżetowych uznanych za samodzielnych podatników VAT będą wadliwe w rozumieniu przepisów ustawy Ordynacja podatkowa i nierzetelne w rozumieniu przepisów ustawy o rachunkowości.

A zatem pada pytanie: czy Minister Finansów nie powinien odroczyć wdrożenie nowego JPK co najmniej do 1 stycznia 2021 roku i w międzyczasie uporządkować bajzel jaki zrobili ludzie od rachunkowości i budżetu i Vatu z MF?

Przecież to p........e

Houston, Mamy Problem - Zmiana właściwości wyspecjalizowanych urzędów skarbowych dla JST.

Czy mi się wydaje, czy do nowych urzędów przejdzie JST ale tylko w zakresie VAT, bo jest na NIP JST? Chyba CIT i PIT nie przejdzie bo jest na NIP jednostki budżetowej/zakładu budżetowego, a te nie są wymienione w rozporządzeniu i KAS ich nie traktuje jako JST, bo widzi jako osobnego podatnika/płatnika jednostkę/zakład budżetowy?
Jeśli tak to gratuluję pomysłu .
W życiu ów wyspecjalizowany urząd nie rozliczy prawidłowo JST.
Do tej pory PIT, CIT, VAT JST był w jdnym urzędzie....a od 1.01.2021  już nie jest.

Reforma? Ułatwienie?  

A może...DOBRA ZMIANA????

Mamy kolejny problem.

Proszę przeczytać interpelację nr 13380 w sprawie podmiotu będącego płatnikiem zobowiązanym do pobrania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w przypadku świadczeń wynikających z umów cywilnoprawnych i odpowiedź Pani Minister Teresy Czerwińskiej:

https://www.sejm.gov.pl/sejm8.nsf/inter ... j3Dse57DnI

W praktyce w wielu JST jest tak, że umowy o pracę rozlicza np. urząd gminy (na NIP UG), a umowy zlecenia, czy o dzieło rozlicza też urząd ale jako gmina/osoba prawna (na NIP JST)?

Czyli co, w starym US będą umowy o pracę, a w tym nowym US od 1 stycznia 2021 będą rozliczane umowy zlecenia i o dzieło?  

Czy do nowego US dali tylko VAT bo zapomnieli o stanowisku Pani Minister Czerwińskiej i tym co się dzieje w praktyce z umowami zlecenia i o dzieło rozliczanymi na NIP JST?

Niezły bajzel.

A tak przy okazji: ciekawe czy ci od PPK już zauważyli ten problem i ile np. umów o zarządzanie muszą podpisać?.

I dalej w związku z załącznikiem do rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy I Polityki Regionalnej z dnia 28 grudnia 2020 r. w sprawie niektórych podatników i płatników, w odniesieniu do których zadania są wykonywane przez naczelnika urzędu skarbowego innego niż właściwy miejscowo pada pytanie:

Czy miasta na prawach powiatu mają choć jedną prawidłowo wystawioną fakturę vat i prawidłowy jpk?

Chodzi o to, że jedynym organem uprawnionym do ustalania i zmiany nazw powiatów i miast na prawach powiatu, zgodnie z artykułem 3 ustęp 1 pkt 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz.U. 2020.920 tj.) jest Rada Ministrów. Zgodnie z art. 91 ustawy prawa powiatu przysługują miastom, które w dniu 31 grudnia 1998 r. liczyły więcej niż 100 000 mieszkańców, a także miastom, które z tym dniem przestały być siedzibami wojewodów, chyba że na wniosek właściwej rady miejskiej odstąpiono od nadania miastu praw powiatu, oraz tym, którym nadano status miasta na prawach powiatu, przy dokonywaniu pierwszego podziału administracyjnego kraju na powiaty.

A zatem powiaty i miasta na prawach powiatu były i są tworzone nie przez organ stanowiący czy wykonawczy, nie przez skarbnika, nie przez doradcę podatkowego (nawet tego renomowanego), lecz przez Radę Ministrów.

Tak samo nazwy powiatów i miast na prawach powiatu. Nie są one nadawane przez organ stanowiący czy wykonawczy powiatu lub miasta na prawach powiatu, nie przez skarbnika, nie przez doradcę podatkowego, lecz przez Radę Ministrów.

Rada Ministrów realizując kompetencję ustawową, na podstawie art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym w Dzienniku Ustaw z 1998 roku (Dz.U.1998.103.652) opublikowała rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 sierpnia 1998 r. w sprawie utworzenia powiatów. Zgodnie zatem z paragrafem 1 rozporządzenia utworzono powiaty oraz określono ich nazwy, siedziby władz i gminy wchodzące w ich skład, wymienione w załączniku do rozporządzenia.
W załączniku do rozporządzenia określono zatem następujące nazwy dla powiatów i miast na prawach powiatu. Miasta na prawach powiatu mają zatem nadaną rozporządzeniem Rady Ministrów nazwę:

•        Jelenia Góra - miasto na prawach powiatu
•        Legnica - miasto na prawach powiatu
•        Wałbrzych - miasto na prawach powiatu
•        Wrocław - miasto na prawach powiatu.
•        Bydgoszcz - miasto na prawach powiatu
•        Grudziądz - miasto na prawach powiatu
•        Toruń - miasto na prawach powiatu
•        Włocławek - miasto na prawach powiatu.
•        Biała Podlaska - miasto na prawach powiatu
•        Chełm - miasto na prawach powiatu
•        Lublin - miasto na prawach powiatu
•        Zamość - miasto na prawach powiatu.
•        Gorzów Wielkopolski - miasto na prawach powiatu
•        Zielona Góra - miasto na prawach powiatu.
•        Łódź - miasto na prawach powiatu
•        Piotrków Trybunalski - miasto na prawach powiatu
•        Skierniewice - miasto na prawach powiatu.
•        Kraków - miasto na prawach powiatu
•        Nowy Sącz - miasto na prawach powiatu
•        Tarnów - miasto na prawach powiatu.
•        Ostrołęka - miasto na prawach powiatu
•        Płock - miasto na prawach powiatu
•        Radom - miasto na prawach powiatu
•        Siedlce - miasto na prawach powiatu
•        Opole - miasto na prawach powiatu.
•        Krosno - miasto na prawach powiatu
•        Przemyśl - miasto na prawach powiatu
•        Rzeszów - miasto na prawach powiatu
•        Tarnobrzeg - miasto na prawach powiatu
•        Białystok - miasto na prawach powiatu
•        Łomża - miasto na prawach powiatu
•        Suwałki - miasto na prawach powiatu.
•        Gdańsk - miasto na prawach powiatu
•        Gdynia - miasto na prawach powiatu
•        Słupsk - miasto na prawach powiatu
•        Sopot - miasto na prawach powiatu.
•        Bielsko-Biała - miasto na prawach powiatu
•        Bytom - miasto na prawach powiatu
•        Chorzów - miasto na prawach powiatu
•        Częstochowa - miasto na prawach powiatu
•        Dąbrowa Górnicza - miasto na prawach powiatu
•        Gliwice - miasto na prawach powiatu
•        Jastrzębie-Zdrój - miasto na prawach powiatu
•        Jaworzno - miasto na prawach powiatu
•        Katowice - miasto na prawach powiatu
•        Mysłowice - miasto na prawach powiatu
•        Piekary Śląskie - miasto na prawach powiatu
•        Ruda Śląska - miasto na prawach powiatu
•        Rybnik - miasto na prawach powiatu
•        Siemianowice Śląskie - miasto na prawach powiatu
•        Sosnowiec - miasto na prawach powiatu
•        Świętochłowice - miasto na prawach powiatu
•        Tychy - miasto na prawach powiatu
•        Zabrze - miasto na prawach powiatu
•        Żory - miasto na prawach powiatu.
•        Kielce - miasto na prawach powiatu
•        Elbląg - miasto na prawach powiatu
•        Olsztyn - miasto na prawach powiatu.
•        Kalisz - miasto na prawach powiatu
•        Konin - miasto na prawach powiatu
•        Leszno - miasto na prawach powiatu
•        Poznań - miasto na prawach powiatu.
•        Koszalin - miasto na prawach powiatu
•        Szczecin - miasto na prawach powiatu
•        Świnoujście - miasto na prawach powiatu.

Ile z wymienionych wyżej miast na prawach powiatu ma oprócz Gliwic prawidłowo wystawione faktury Vat w pozycji nabywca – sprzedawca?
Nikt?

Wiem, że od lat o tym piszę ale w świetle powyższego rozporządzenia RAdy Ministrów, w Polsce nie ma przecież takiej gminy jak gmina Wrocław, gmina Gdańsk, gmina Kielce, gmina Częstochowa, gmina miejska Kraków. To są przecież miasta na prawach powiatu i tak jak Gliwice w pozycji nabywca-sprzedawca na fakturze VAT, w JPK powinna występować nazwa Gliwice-miasto na prawach powiatu.

I teraz proszę zerknąć do załącznika rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy I Polityki Regionalnej z dnia 28 grudnia 2020 r. w sprawie niektórych podatników i płatników, w odniesieniu do których zadania są wykonywane przez naczelnika urzędu skarbowego innego niż właściwy miejscowo (Dz.U.2020.2456). Wymienione są tam nie gminy lecz miasta na prawach powiatu: Ostrołęka, Płock, Radom, Siedlce, Bytom, Chorzów, Częstochowa, Dąbrowa Górnicza, Jaworzno, Katowice, Mysłowice, Piekary Śląskie, Ruda Śląska, Siemianowice Śląskie, Sosnowiec, Świętochłowice, Zabrze, Bielsko-Biała, Gliwice, Jastrzębie-Zdrój, Rybnik, Tychy, Żory, Leszno, Poznań, Kalisz, Konin.

Przecież zgodnie z rozporządzeniem  Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług, deklaracje i ewidencja VAT obejmują w przypadku, gdy podatnik nie jest osobą fizyczną – wskazanie pełnej nazwy podatnika.

Pełna nazwa podatnika dla Gliwic to Gliwice miasto na prawach powiatu. Gliwice stosują ją prawidłowo. Ale gmina Wrocław, gmina Gdańsk, gmina Kielce, gmina Częstochowa, gmina miejska Kraków i inni już nie.

Ile pracy czeka teraz księgowych przez błąd KAS w świetle wyjaśnień MF, o ile są one aktualne (patrz załącznik)?

Niniejszym składam gratulacje wrocławskiej KAS i wrocławskiemu WSA

Czy gmina powinna być uznana za podatnika VAT w zakresie podejmowanych przez nią czynności dotyczących przekształcenia prawa wieczystego użytkowania we własność? Czy opłata przekształceniowa stanowi wynagrodzenie za dostawę towaru? Na te pytania odpowiedział w ogłoszonym w czwartek wyroku Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Czytaj więcej na Prawo.pl:
https://www.prawo.pl/podatki/vat-od-prz ... 06730.html

W wydanym w czwartek wyroku w w sprawie C-604/19 Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej odpowiedział twierdząco na oba powyższe pytania. Zgasił tym samym nadzieję gmin na odzyskanie potencjalnie nadpłaconego podatku należnego. Wyrok Trybunału może zaś oznaczać konieczność zapłaty VAT w przypadku tych jednostek samorządu terytorialnego, które dotychczas uznawały przekształcenie prawa użytkowania wieczystego za czynność w ramach kompetencji władzy publicznej, pozostającą poza VAT.

Czekałem z niecierpliwością na ten wyrok TSUE. A to dlatego, że TSUE zajmował się w nim zagadnieniem już rozstrzygnietym wiele lat temu, w wielu podobnych sprawach. Zapewne w ramach tzw. autonomii prawa podatkowego, nikt nie powoływał się na orzecznictwo polskiego Trybunału Konstytucyjnego. We wrocławskiej KAS zignorowano zatem nasz Trybunał Konstytucyjny.

A przecież rozumienie pojęcia „danina publiczna”, o którym mowa w art. 217 Konstytucji, a w szczególności kryteria identyfikacji i rozróżnienia opłaty, podatku i cła, były przedmiotem wielokrotnych rozważań w orzecznictwie konstytucyjnym polskiego Trybunału Konstytucyjnego (zob. m.in. wyrok z 19 lipca 2011 roku, sygn. P 9/09, OTK ZU nr 6/A/2011, poz. 59 oraz wyroki pełnego składu TK z: 13 lipca 2011 roku, sygn. K 10/09, OTK ZU nr 6/A/2011, poz. 56; 4 listopada 2009 roku, sygn. Kp 1/08, OTK ZU Nr 10/A/2009, poz. 145; 26 października 2010 roku, sygn. K 58/07, OTK ZU nr 8/A/2010, poz. 80, czy też w wyroku z dnia 25 czerwca 2013 roku sygnatura akt K 30/12).

Wrocławska KAS od lat popełnia ten sam błąd uznając za opodatkowane VAT różne opłaty pobierane przez jednostki budżetowe, o których mowa m.in. w art. 60 pkt 7 ustawy o finansach publicznych. Pisałem już o tym wcześniej .

Między innymi w wyroku z dnia 25 czerwca 2013 roku sygnatura akt K 30/12 Trybunał Konstytucyjny, tak jak i w innych analogicznych przypadkach stwierdził, że opłaty mają charakter danin publicznych w rozumieniu art. 217 Konstytucji, jeśli:
Po 1 - opłaty zostały nałożone ustawą i mają charakter powszechnych, jednostronnie ustalanych świadczeń pieniężnych, od których wniesienia uzależnione jest dopiero świadczenie organów władzy publicznej. Nałożenie przedmiotowo istotnych opłat ma charakter czynności z zakresu administracji publicznej i poddane jest kontroli sądownictwa administracyjnego (zob. postanowienia NSA z: 24 stycznia 2012 roku, sygn. akt I OSK 52/12 oraz 5 października 2010 roku, sygn. akt I OSK 1594/10; zob. też wyrok WSA w Poznaniu z 4 listopada 2009 roku, sygn. akt I SA/Po 774/09).
Po 2 - opłaty są świadczeniami pieniężnym o charakterze przymusowym. Obowiązek zapłaty spoczywa na wszystkich podmiotach prowadzących działalność, z którą związany jest obowiązek wniesienia opłaty. Strony nie mają swobody kształtowania treści stosunku prawnego, w szczególności co do wysokości opłaty, ewentualnego jej obniżenia lub odstąpienia od niej oraz terminu zapłaty.
Po 3 - opłaty należą do dochodów publicznych (por. art. 5 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 roku o finansach publicznych). Opłaty stanowią dochód budżetu jednostki samorządu terytorialnego.
Po 4 - opłaty są przeznaczone na realizację celów publicznych.
Po 5 – opłaty jako daniny publiczne w rozumieniu art. 217 Konstytucji, są należnościami podlegającymi egzekucji administracyjnej.

Oczywiste jest, że opłaty przekształceniowe wświetle orzecznictwa naszego Trybunału Konstytucyjnego są daninami publicznymi w rozumieniu art. 217 Konstytucji.

Przedstawiona powyżej charakterystyka opłat przemawia zarazem za uznaniem ich za daniny, które nie mają charakteru podatkowego.

Mamy zatem nową sytuację prawną, na którą czekałem z niecierpliwością.

TSUE orzekł, że opłata przekształceniowa podlega pod vat. Czyli TSUE zajmował się sprawą już dawno rozstrzygniętą przez nasz Trybunał Konstytucyjny.

Zrobiło się ciekawie….bardzo ciekawie. I to wszystko dzięki twórczości wrocławskiej KAS.      

Prezes TK stwierdziła, że w związku z dzisiejszym wyrokiem TSUE "należy przypomnieć wyroki TK w sprawie Traktatu akcesyjnego i Traktatu z Lizbony, z których wynika, że w przypadku kolizji między prawem Unii Europejskiej a Konstytucją RP, należy stosować polską konstytucję". "Konstytucja pozostaje zatem z racji swej szczególnej mocy prawem najwyższym Rzeczypospolitej Polskiej w stosunku do wszystkich wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych"   .

https://niezalezna.pl/383343-julia-przy ... M09pwCs6eI

Mam nadzieję, że tą samą zasadę mamy stosować do opłat przekształceniowych i że powinniśmy stosować orzeczenia TK normujące pojęcie daniny publicznej, o której mowa w art. 217 Konstytucji, a w szczególności kryteria identyfikacji i rozróżnienia opłaty, podatku i cła, które były przedmiotem wielokrotnych rozważań w orzecznictwie konstytucyjnym polskiego Trybunału Konstytucyjnego (zob. m.in. wyrok z 19 lipca 2011 roku, sygn. P 9/09, OTK ZU nr 6/A/2011, poz. 59 oraz wyroki pełnego składu TK z: 13 lipca 2011 roku, sygn. K 10/09, OTK ZU nr 6/A/2011, poz. 56; 4 listopada 2009 roku, sygn. Kp 1/08, OTK ZU Nr 10/A/2009, poz. 145; 26 października 2010 roku, sygn. K 58/07, OTK ZU nr 8/A/2010, poz. 80, czy też w wyroku z dnia 25 czerwca 2013 roku sygnatura akt K 30/12).

Wrocław i KAS od lat popełnia ten sam błąd uznając za opodatkowane VAT różne opłaty pobierane przez jednostki budżetowe, o których mowa m.in. w art. 60 pkt 7 ustawy o finansach publicznych.

Oczywiste jest, że opłaty przekształceniowe są daninami publicznymi w rozumieniu art. 217 Konstytucji. Charakterystyka opłat przemawia zarazem za uznaniem ich za daniny, które nie mają charakteru podatkowego.

A zatem skoro mamy kolizję orzeczenia TSUE z ustawą o finansach publicznych i orzecznictwem TK, to zgodnie ze stanowiskiem Pani Prezes TK stosujemy polską Konstytucję .

A ZATEM OPŁATY PRZEKSZTAŁCENIOWE NIE PODLEGAJĄ POD VAT, BO TO DANINY PUBLICZNE W ROZUMIENIU ART 217 KONSTYTUCJI RP .

Patrz pkt 84 i 85 orzeczenia TSUE, w którym TSUE nie uznał owych opłat za daniny, o których mówi orzecznictwo naszego TK. A to było kluczowe dla wyroku TSUE i gdyby TSUE odniósł się do art 60-67 UoFP i do wspomnianych wyżej orzeczeń TK nie mógłby wydać wyroku jaki wydał .

No ale tego nie zrobiono.

A zatem mamy kolizję (na którą grzecznie czekałem) pomiędzy orzeczeniem TSUE a TK.

I wygrywa moim zdaniem TK i system finansów publicznych.

VAT? Jaki VAT?

Ciekawe co się będzie działo dalej?

TW


Ps.: już kiedyś o tym pisałem. Jedna mądra dyrektorka pewnego departamentu w MF jak jej omawiałem co Wrocław narozrabiał z VAT-em i z systemem budżetowym powiedziała, cytuję: "to samo pier...nie"  

Zapraszam do lektury:

REŻIM PUBLICZNO-PRAWNY, CZYLI OD KIEDY SAMORZĄDY BŁĘDNIE ROZLICZAJĄ VAT

https://www.szkolenia-bdo.pl/o-nas/aktu ... a-vat.html