Witam. Czy osoba, która ma nałożoną karę pieniężną przez Urząd Celno-Skarbowy z tyt. używania automatów do gier może uzyskać zaświadczenie o niezaleganiu?  Wg mnie kara pieniężna nie mieści się w katalogu zaległości podatkowych i nie ma przeciwwskazań do wystawienia zaświadczenia o niezaleganiu. Jak postępujecie w takich sytuacjach?

Jaką podstawę prawną ma ta nałożona kara pieniężna?

Art. 89 ustawy o grach hazardowych

Myślę, że kara pieniężna w trybie ustawy o grach hazardowych może stać się zaległością podatkową, jeśli nie zostanie zapłacona w terminie.

Art. 91 tej ustawy wskazuje, że do kar pieniężnych stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.

Jest taka interpretacja, której fragment zacytuję (podkr. moje):

Definicję zaległości podatkowych znajdujemy w art. 51 o.p., zgodnie z którym zaległością podatkową jest podatek niezapłacony w terminie płatności. Za zaległość podatkową ustawodawca nakazuje również uważać niezapłaconą w terminie płatności zaliczkę na podatek, w tym również zaliczkę, o której mowa w art. 23a o.p. lub ratę podatku. Jako zaległości podatkowe traktowane są również należności z tytułu podatków, zaliczek na podatki oraz raty podatków niewpłacone w terminie płatności przez płatnika lub inkasenta. W orzecznictwie sądowoadministracyjnym podkreśla się, iż przepis art. 51 o.p. dotyczy przede wszystkim niezapłaconych w terminie należności podatkowych, którymi są podatek w rozumieniu art. 6 o.p. oraz zaliczki na podatek i raty podatku.

Pojęcie to nie obejmuje zatem swym zakresem tzw. niepodatkowych należności budżetowych, które jak wynika z definicji zawartej w art. 3 pkt 8 stanowią kategorię danin publicznych niebędących podatkami ani opłatami. Objęcie tego rodzaju należności pojęciem zaległości podatkowej w rozumieniu art. 51 o.p. może natomiast nastąpić w drodze ustaw szczególnych regulujących nakładanie i pobieranie poszczególnych opłat lub niepodatkowych należności budżetowych poprzez odesłanie do odpowiedniego stosowania do nich art. 51 o.p. (tak np.: NSA w wyroku z dnia 29 kwietnia 2010 r. sygn. akt II FSK 1863/08, z dnia 28 sierpnia 2008 r., sygn. akt I FSK 972/07 oraz w uchwale z dnia 16 listopada 2009 r., sygn. akt I FPS 2/09).

Takim rodzajem niepodatkowej należności budżetowej, która na mocy przepisów szczególnych traktowana jest na równi z zaległością podatkową w rozumieniu art. 51 o.p. jest niewątpliwie kara pieniężna wymierzana w trybie i na zasadach określonych w przepisach ustawy o grach hazardowych. O tym, że nie jest ona traktowana przez ustawodawcę ani jako podatek ani też opłata, ale rodzaj niepodatkowej należności budżetowej świadczy umiejscowienie jej w zupełnie samodzielnym 10 rozdziale ustawy o grach hazardowych odrębnie od opłat, którym poświęcony jest rozdział 6 podatku od gier, którego całościowa regulacja zamieszczona została w rozdziale 7 tej ustawy. Możliwość zastosowania do niej art. 51 o.p., a więc traktowania na zasadach analogicznych jak zaległość podatkowa wynika natomiast w sposób jednoznaczny z przepisu odsyłającego zawartego w art. 91 u.g.h., zgodnie z którym "do kar pieniężnych stosuje się odpowiednio przepisy przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa".

https://www.podatki.biz/interpretacje/0345421.txt

Zaznaczam, że to wyjaśnienie służy innemu celowi (odpowiedzialność osób trzecich za zaległ. pod., która nie obejmuje zaległości z kar pieniężnych), ale powyższy wniosek uważam za prawidłowy.

II FSK 922/14 - Wyrok NSA
(...) Wojewódzki Sąd Administracyjny skargę oddalił. Podkreślił, że mocą art.153 p.p.s.a. związany jest oceną prawną wyrażoną przez Sąd w prawomocnym wyroku z dnia 13 marca 2013 r. sygn. akt I SA/Gd 1422/12. W uzasadnieniu podzielił pogląd, że orzeczona wobec zobowiązanej Spółki kara pieniężna nie jest podatkiem, od której mogą być naliczone odsetki, aprobując stanowisko wyrażone przez WSA w Gdańsku w prawomocnych wyrokach z 8 stycznia 2013 r. w sprawie I SA/Gd 1265/12, z 29 stycznia 2013 r. w sprawie I SA/Gd 1254/12 oraz z 13 marca 2013 r. w sprawie I SA/Gd 1422/12. Wskazał, że zgodnie z art. 51 § 1 Ordynacji podatkowej (Dz.U. z 2012 r poz.749 ze zm.), dalej "O.p.", zaległością podatkową jest podatek niezapłacony w terminie płatności. Z mocy art. 51 § 2 O.p. za zaległość podatkową uważa się także niezapłaconą w terminie płatności zaliczkę na podatek, w tym również zaliczkę, o której mowa w art. 23a O.p., lub ratę podatku. Przepisy art. 51 § 1 i 2 O.p. stosuje się również do należności z tytułu podatków, zaliczek na podatki oraz rat podatków niewpłaconych w terminie płatności przez płatnika lub inkasenta (art. 51 § 3 O.p.).
Stosownie do treści art. 52 § 1 O.p. za równi z zaległością podatkową traktuje się także (1) nadpłatę, jeżeli w zeznaniu lub w deklaracji, o których mowa w art. 73 § 2, została wykazana nienależnie lub w wysokości wyższej od należnej, a organ podatkowy dokonał jej zwrotu lub zaliczenia na poczet zaległości podatkowych bądź bieżących lub przyszłych zobowiązań podatkowych; (2) zwrot podatku, jeżeli podatnik otrzymał go nienależnie lub w wysokości wyższej od należnej lub został on zaliczony na poczet zaległości podatkowej albo bieżących lub przyszłych zobowiązań podatkowych, chyba że podatnik wykaże, że nie nastąpiło to z jego winy; (3) wynagrodzenie płatników lub inkasentów pobrane nienależnie lub w wysokości wyższej od należnej; (4) oprocentowanie nienależnej nadpłaty bądź zwrotu podatku zwrócone lub zaliczone na poczet zaległych, bieżących lub przyszłych zobowiązań podatkowych. Z mocy art. 53 § 1 O.p. od zaległości podatkowych, z zastrzeżeniem art. 54 O.p., naliczane są odsetki za zwłokę.
Zdaniem WSA, analiza powyższych przepisów uzasadnia twierdzenie, że kara pieniężna nie mieści się w katalogu zaległości podatkowych, a zatem nie mogą być od niej naliczane odsetki za zwłokę. Wymierzona przez organ kara pieniężna ma charakter prawny sankcji administracyjnej, której podstawową funkcją jest wyrządzenie podmiotowi administrowanemu dolegliwości z wyraźnym zamiarem ukarania go. Kary administracyjnej nie należy mylić z tzw. przymusem egzekucyjnym, którego podstawowym celem jest zmuszenie do zrealizowania polecenia organu administracji.
Sprawa dotyczyła ewentualnych odsetek... ale sam nie wiem!

Tak, zanim Tobie odpowiedziałem wczoraj, czytałem ten wyrok NSA. Jednak kara pieniężna nie jest podatkiem, więc sprawa odsetek - na pierwszy rzut oka - wygląda tak jak przedstawiono w tym wyroku (choć gdyby wziąć pod uwagę art. 2 § 1 pkt 1 oraz art. 3 pkt 3 lit. c) oraz pkt 8 Op to można próbować wyprowadzić wniosek przeciwny; proszę też zauważyć, że art. 2 § 2 Op pozwala na stosowanie przepisów Działu III Op, a więc art. 21-119, do opłat nakładanych przez inne podmioty niż organy podatkowe).
Trzeba pamiętać, że art. 91 ugh mówi o odpowiednim stosowaniu przepisów Op.

Jeśli nie budzi żadnych wątpliwości sądów administracyjnych to, że do kary pieniężnej można stosować przepisy Op w zakresie udzielania ulg - przykłady poniżej - to dlaczego taka kara nie miałaby być zaległością podatkową?


W tym wyroku WSA we Wrocławiu z 12.12.2018 r., III SA/Wr 366/18 - http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/6FE365162B (orzeczenie prawomocne) - nie zanegował, że kara pieniężna stała się zaległością podatkową. Gdyby nią nie była, to organy podatkowe nie mogłyby rozważać rozłożenia jej na raty jako zaległości podatkowej, prawda?

Fragm. uzasadnienia: "Organ odwoławczy przywołał na wstępie treść art. 67a § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej. Podkreślił, że przy analizie zajścia w sprawie przesłanki ważnego interesu podatnika winna być rozpatrzona w pierwszej kolejności kwestia okoliczności powstania zaległości z tytułu kary pieniężnej, w odniesieniu do której został złożony wniosek o udzielenie ulgi w spłacie".
NSA wyrokiem z 07.06.2019 r., II FSK 681/19, oddalił skargę kasacyjną od ww. wyroku - http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/CB13821982.


Również WSA w Krakowie w wyroku z 21.06.2018 r., I SA/Kr 446/18 - http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/5D24539ACA - w uzasadnieniu przedstawił pośrednio stanowisko, z którego wynika, że kara pieniężna może być zaległością podatkową (podkr. moje): "W ocenie sądu organ prawidłowo doszedł do przekonania, że ewentualne przyznanie skarżącej ulgi w spłacie zobowiązania podatkowego w postaci rozłożenia na raty, ewentualnie odroczenia terminu płatności zaległości z tytułu kary pieniężnej za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry nie będzie stanowić pomocy publicznej w rozumieniu art. 67b § 1 pkt 1 o.p.. Ponadto kwestia istnienia przesłanek uzasadniających rozłożenie wskazanej zaległości na raty, określonych w art. 67a § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej została prawidłowo przeanalizowana przez organy podatkowe". Zatem jeśli sąd oceniał prawidłowość analizy przesłanek rozłożenia na raty to tym samym uznał, że zaległość podatkowa istniała w tej sprawie.


A proszę zobaczyć na ten wyrok WSA w Warszawie z 01.02.2018 r., V SA/Wa 351/17 - http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/AAAF09842F (orzeczenie prawomocne) - w którym sąd nie tylko zgadza się, że mogą powstać zaległości podatkowe z tytułu niezapłaconej kary porządkowej, ale także z tym - poprzez odpowiednie stosowanie Op - że można wydać decyzję o zabezpieczeniu.
Fragm. uzasadnienia: "Z notorii urzędowej wynika, że wobec Strony były prowadzone i nadal są postępowania w sprawie wymierzenia kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry.
Organ wskazał również na dane księgowe Izby Celnej w [...] z których jednoznacznie wynika, że Spółka posiada niezapłacone zaległości z tytułu wymierzonych kar pieniężnych i na dzień 22 listopada 2016r. są to zaległości w łącznej kwocie 348.000,00 zł".

I dalej sąd stwierdził (podkr. moje): "Stosownie do art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych, karze pieniężnej podlega urządzający gry na automatach poza kasynem gry. Wysokość kary pieniężnej wymierzanej w tym przypadku wynosi 12.000 zł od każdego automatu (ust. 2 pkt 2 art. 89). Natomiast zgodnie z art. 91 ustawy o grach hazardowych, do kar pieniężnych stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.

Jak trafnie wskazał organ odwoławczy, odesłanie to nie zostało zawężone do określonych tylko przepisów Ordynacji podatkowej, lecz dotyczy Ordynacji podatkowej w ogólności, a tym samym oznacza to również objęcie kar pieniężnych reżimem ich zabezpieczania na warunkach określonych tą ustawą. W tej sytuacji, w przypadku kar pieniężnych, o których mowa w art. 91 ustawy o grach hazardowych, mają zastosowanie także m.in. te przepisy Ordynacji podatkowej, które umożliwiają zabezpieczenie takich przyszłych kar na majątku podatnika w razie spełnienia przesłanek wskazanych w art. 33 tej ustawy (Ordynacji podatkowej). Kary pieniężne winny być w tym zakresie traktowane jak podatki (art. 3 pkt 3c w związku z pkt 8 Ordynacji podatkowej)".


Więc jak to jest - do zaświadczenia niezapłacona kara pieniężna nie jest (nie byłaby) zaległością podatkową, a do zastosowania ulgi jest (byłaby) nią?

Oczywiście przy tym orzeczeniu WSA w Warszawie chodziło mi o karę pieniężną, a nie porządkową (to przez pośpiech).