Krótki opis sytuacji. Podatnik kupuje towar urzywany na umowe kupna-sprzedaży następnie sprzedaje na FV VAT marża. Pytanie moje dotyczy sytuacji zakupu towaru urzywanego na allegro. Czy w przypadku braku pisemej umowy kupna-sprzedaży można zaksięgować podkładając wydruk zakończenia aukcji z allegro + potwierdzenie przelewu? To co już znalazłem na ten temat przedstawiam poniżej.

ustalmy więc co znajduje sie w umowie kupna sprzedazy. Są to:
Dane kupującego
Dane Sprzedającego
Przedmiot Sprzedaży
Kwota
Oświadczenie, że przedmiot jest własnością sprzedająego
Jedocześnie oświadczenie o przyjęciu zapłaty

Moim zdazniem podpis stanowi tylko dowód na to,że dane nie zostały spisane z sufitu.
Jest podpisywana jedynie w celach dowodowych, żeby uwiarygodnic transakcje.

Wyslane przez Allegro potwierdzenie wygrania aukcji zawiera:
Dane Sprzedającego
Dane Kupującego
Przedmiot Sprzedaży
Kwote Sprzedaży
Oświadczenie, że przedmiot jest własnościa sprzedającego jest zawarte w regulaminie allegro
Oświadczenie o przyjęciu zapłaty - w tym miejscu potwierdzenie przelewu/pobrania

W tym wypadku jest oczywiste, że nie wziołem danych z sufitu

przedstawiając takie dowody nie dokumentuje jednocześnie, że zakupiłem towar od (imie, nazwisko, zamieszkały) za kwote XXX, dnia 1.1.01? I czy brak podpisu oznacza, że nie kupiłem tego towaru, czyli nie zawarłem umowy kupna-sprzedaży? Nie dokonałem czynności cywilno prawnej? Jednocześnie Art. 70. (35) § 1. K.C. W razie wątpliwości umowę poczytuje się za zawartą w chwili otrzymania przez składającego ofertę oświadczenia o jej przyjęciu, a jeżeli dojście do składającego ofertę oświadczenia o jej przyjęciu nie jest wymagane - w chwili przystąpienia przez drugą stronę do wykonania umowy.


Ponadto całkiem możliwe (to tylko luźna myśl), myśle że trudniej spreparowac aukcje + potwierdzenie przelewu żeby udokumentować zakup towoaru i poniesiony koszt niż umowe kupna-sprzedaży. W tym wypadku zastanowił bym się nawet, czy wygrana aukcje + potw przelewu nie było by ważniejszym dowodem niż umowa kupna-sprzedaży.

Umowa

Umowa jest czynnością prawną, w której uczestniczą co najmniej dwie strony. Jej niezbędnym elementem jest konsens, czyli porozumienie stron. Warunkiem skuteczności umowy jest złożenie zgodnych oświadczeń woli. Oświadczeniem woli jest natomiast każde zachowanie się człowieka, które jest dostatecznie jasne i zrozumiałe, zmierzające do wywołania określonego skutku prawnego. Oświadczenia woli mogą być składane ustnie, pisemnie a także w sposób dorozumiany (milczący).

K.C. Art 61 § 2. Oświadczenie woli wyrażone w postaci elektronicznej jest złożone innej osobie z chwilą, gdy wprowadzono je do środka komunikacji elektronicznej w taki sposób, żeby osoba ta mogła zapoznać się z jego treścią.

Art. 70
§ 1. Umowa może być zawarta w drodze aukcji albo przetargu.

§ 2. Zawarcie umowy w wyniku aukcji następuje z chwilą udzielenia przybicia.


Mało tego, dowiedziałęm się w swoim US, że dla prawidłowości deklaracji PCC-1 potrzebne są podpisy stron czynności cywilnoprawnej. Jeżeli mam kłopoty z kontrahentem, moge sam złożyć deklarację nawet bez podpisu drugiej strony umowy.Brak podpisu uzupełni urząd we własnym zakresie, wzywając drugą ze stron do złożenia podpisu na deklaracji.


Przeglądałęm też dyrektywe 2000/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie niektórych aspektów prawnych usług społeczeństwa informacyjnego, w szczególności handlu elektronicznego w ramach rynku wewnętrznego (dyrektywa o handlu elektronicznym) (Dz.Urz. WE L 178 z 17.07.2000, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 25, str. 399).

Ponadto
Sąd Rejonowy dla Warszawy-Pragi Północ wydał wyrok w sprawie głośnej transakcji przeprowadzonej na Allegro. Sąd uznał, że wygrana licytacja w internetowym serwisie aukcyjnym to umowa kupna-sprzedaży.


Z drugiej strony ustawa o rachunkowości mówi:
Art. 21.
1. Dowód księgowy powinien zawierać co najmniej:
1) określenie rodzaju dowodu i jego numeru identyfikacyjnego,
2) określenie stron (nazwy, adresy) dokonujących operacji gospodarczej,
3) opis operacji oraz jej wartość, jeżeli to możliwe, określoną także w jednostkach
naturalnych,
4) datę dokonania operacji, a gdy dowód został sporządzony pod inną datą -
także datę sporządzenia dowodu,
5) podpis wystawcy dowodu oraz osoby, której wydano lub od której przyjęto
składniki aktywów,
6) stwierdzenie sprawdzenia i zakwalifikowania dowodu do ujęcia w księgach
rachunkowych przez wskazanie miesiąca oraz sposobu ujęcia dowodu w
księgach rachunkowych (dekretacja), podpis osoby odpowiedzialnej za te
wskazania.
7) (skreślony).


Natomiast w razie kontroli, O.P. mówi ze Urząd musi dopuścic każdy dowód, który pomoże ustalić stan faktyczny. W tym wypaddku potwierdzenie z allegro + potw przelwu będzie chyba dostatecznym dowodem

To zajrzyj i tu, ale czy pomoże
<!--quoteo--><div class='quotetop'></div><div class='quotemain'><!--quotec-->Dowodem księgowym będzie umowa z podpisami kupującego i sprzedawcy
Anna Wojda 02-06-2008

Zakupy przez Internet może potwierdzać umowa sprzedaży. Aby jednak wpisać je do księgi podatkowej, musi być podpisana przez obie strony transakcji

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej robię zakupy przez Internet. Potwierdzają je wydrukowane z komputera umowy sprzedaży. Nie ma na nich jednak podpisów stron. Czy mimo to mogę na ich podstawie wpisać wydatki do księgi podatkowej? – pyta czytelnik DF.

Takiej możliwości, niestety, nie będzie. Zabraniają tego bowiem przepisy rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów.


Tylko dowody księgowe...

Podstawą zapisów w podatkowej księdze są, w myśl § 12 wspomnianego rozporządzenia, dowody księgowe. Są nimi faktury VAT, w szczególności faktury VAT marża, faktury VAT RR, faktury VAT MP, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące i noty korygujące. Dowodami księgowymi są również inne dokumenty stwierdzające dokonanie operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem, zawierające co najmniej:

- wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,

- datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym że jeśli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej z nich,

- przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,

- podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych.


...albo wewnętrzne

Za dowody księgowe uważa się również (§ 13 rozporządzenia):

- dzienne zestawienia dowodów (faktur dotyczących sprzedaży) sporządzone do zaksięgowania ich zbiorczym zapisem,

- noty księgowe, sporządzone w celu skorygowania zapisu dotyczącego operacji gospodarczej, wynikającej z dowodu obcego lub własnego, otrzymane od kontrahenta podatnika lub przekazane kontrahentowi,

- dowody przesunięć,

- dowody opłat pocztowych i bankowych,

- inne dowody opłat, w tym dokonywanych na podstawie książeczek opłat, oraz dokumenty zawierające dane, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2.

Z kolei § 14 ust. 1 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi mówi, że na udokumentowanie zapisów w księdze dotyczących niektórych kosztów (wydatków) mogą być sporządzone dokumenty z datą i podpisami osób, które bezpośrednio dokonały wydatków (dowody wewnętrzne), określające przy zakupie nazwę towaru oraz ilość, cenę jednostkową i wartość, a w innych wypadkach – przedmiot operacji gospodarczych i wysokość kosztu (wydatku). Dowody te można sporządzać po to, by udokumentować wydatki wymienione w ust. 2 wspomnianego paragrafu w pkt od 1 do 9. Nie ma tam jednak mowy o zakupach towarów przez Internet.


Wydruk to za mało

Czytelnik kupuje towary za pośrednictwem Internetu. W tym wypadku zakupy może dokumentować umowa sprzedaży. Powinna ona jednak zawierać podpisy stron przeprowadzających transakcję. Wtedy wydatki można będzie wpisać do podatkowej księgi. Gdy podpisów nie ma, możliwości takiej nie będzie.

Dowód księgowy powinien zawierać podpisy osób uprawnionych do dokumentowania operacji gospodarczych
Potwierdzają to interpretacje organów podatkowych. Izba Skarbowa w Katowicach (ośrodek zamiejscowy w Bielsku-Białej) zajmowała się podobną sprawą. Podatnik kupował towar na aukcjach allegro. Zastanawiał się, na podstawie jakich dokumentów może wpisywać wydatki do podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Izba odpowiedziała, że do udokumentowania operacji gospodarczych związanych z zakupami towarów przez Internet zastosowanie znajdzie § 13 pkt 5 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi. Zgodnie z nim dowodem księgowym może być dokument zawierający dane wskazane w § 12 ust. 3 pkt 2. Przepis ten mówi, że dowód księgowy powinien zawierać podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych. Powinien zatem być podpisany przez strony umowy, a więc zarówno kupującego, jak i sprzedającego. „Złożenie na wydruku komputerowym podpisu tylko przez osobę przyjmującą towar, tj. kupującego, jest niewystarczające (...), aby uznać ten dokument za dowód księgowy” – czytamy w interpretacji z 24 stycznia 2007 r. (IPB2/4117-72/06/3).


Trzeba spełniać wszystkie warunki

Podobnie stwierdziła Izba Skarbowa w Poznaniu w interpretacji z 6 lutego 2008 r. (ILPB1/415-168/07-2/AG). Podatnik chciał sprzedawać telefony komórkowe. Zamierzał kupować je na aukcjach internetowych. Zakupy potwierdzać miały umowy sprzedaży wydrukowane z komputera, zawierające datę, kwotę, przedmiot i strony transakcji, ale bez podpisów. Izba stwierdziła, że w tej sytuacji „dowody zakupu, jakimi będzie dysponował, nie będą spełniały warunków zawartych w rozporządzeniu w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Nie mogą zatem stanowić podstawy do zaliczenia poniesionego wydatku do kosztów uzyskania przychodów”.

Źródło : Rzeczpospolita<!--QuoteEnd--></div><!--QuoteEEnd-->

Dziekuje, czytalem ten tekst już wcześniej jednak jakoś mnie to nie przekonuje... W interpretacji IS w Poznaniu nie ma mowy o potwierdzeniu przelewu, który będzie dodatkowo świadczył o poniesionym koszcie oraz o liście przewozowym, który będzie świadczył o otrzymaniu towaru. szkoda, że ustawa o rachunkowości była tworzona w czasach gdzie jedyną firmą przesłania dokumentów był gołąb pocztowy.

Nie trać nadziei, co jakiś czas ją jednak nowelizują. Daj cynk do Palikota, to jeszcze się na bonusa za największego bubla może załapiesz

I  SA/Bk 64/08 - Wyrok WSA w Białymstoku

Data orzeczenia  
2008-05-21 orzeczenie nieprawomocne

Data wpływu  
2008-02-18  
Sąd  
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku  
Sędziowie  
Jacek Pruszyński
Piotr Pietrasz /sprawozdawca/
Wojciech Stachurski /przewodniczący/  
Symbol z opisem  
6112 Podatek dochodowy od osób fizycznych, w tym zryczałtowane formy opodatkowania  
Hasła tematyczne  
Podatek dochodowy od osób fizycznych  
Skarżony organ  
Dyrektor Izby Skarbowej  
Treść wyniku  
Uchylono zaskarżoną decyzję  
Powołane przepisy  
Dz.U. 2000 nr 14 poz 176 art.22 ust 1
Obwieszczenie Ministra Finansów z dnia 31 stycznia 2000 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu u
Dz.U. 2005 nr 143 poz 1199 art 120, 122, 187 par 1
Ustawa z dnia 30 czerwca 2005 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych in  
Tezy
1. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają generalnej klauzuli, zgodnie z którą w przypadku braku dowodów księgowych na okoliczność poniesionych kosztów uzyskania przychodów lub też ich wadliwości, poniesione wydatki nie stanowią kosztów w rozumieniu art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f.

2. Przepisy regulujące instrumentalne obowiązki podatkowe, w tym również dotyczące dokumentowania transakcji, co do zasady, nie mogą zmieniać reguł zaliczania poszczególnych wydatków do kosztów, chyba że taki skutek wynika wyraźnie z przepisów prawa

Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wojciech Stachurski, Sędziowie asesor WSA Piotr Pietrasz (spr.), asesor WSA Jacek Pruszyński, Protokolant Beata Borkowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 21 maja 2008 r. sprawy ze skargi W. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] grudnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 rok 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości, 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku na rzecz skarżącego W. K. kwotę 101 zł (słownie: sto jeden złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie
Przedmiotem skargi jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w B.

Nr [...] z [...].12.2007 r. utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w B. Nr [...] z [...].09.2007 r., w sprawie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004 r. w wysokości 2.521,00 zł w miejsce zadeklarowanego w kwocie 0 zł.

Przeprowadzone przez organ podatkowy pierwszej instancji postępowanie podatkowe wykazało, iż w złożonym zeznaniu podatkowym PIT-36 za 2004 r. W. K., zwany dalej Skarżącym, zadeklarował przychód z innych źródeł w wysokości 25.000,00 zł, koszty uzyskania przychodów z innych źródeł w wysokości 24.745,00 zł oraz dochód

z innych źródeł w wysokości 255,00 zł.

Z akt sprawy wynika, iż w 2004 r. Skarżący dokonał wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodów osobowych, i tak: 28.06.2004 r. zakupił w Belgii samochód marki Opel Astra, wyprodukowany w 1994 r., za kwotę 300 Euro (równowartość 1.362,00 zł) oraz 27.07.2004 r. samochód marki Audi B4 80 Avant, wyprodukowany w 1994 r., za kwotę

300 Euro (równowartość 1.332,00 zł). Ponadto zakupił samochód ciężarowy marki Renault Kangoo 1,4 Kat. wyprodukowany w 1998 r. za kwotę 3.570 Euro.

Zgodnie ze złożonym przez Skarżącego oświadczeniem sprowadzone samochody były uszkodzone. Dokonano ich naprawy, a następnie badań technicznych. Po dokonaniu opisanych czynności w 2004 r. Skarżący sprzedał pojazdy: Opel Astra za kwotę 10.000,00 zł, Audi B4 Avant za kwotę 15.000,00 zł, natomiast samochód ciężarowy Renault Kangoo 1.4 Kat. sprzedał w 2005 r. za kwotę 11.000,00 zł.

Z dokonanych przez organ podatkowy pierwszej instancji ustaleń w toku postępowania kontrolnego wynika, iż żaden ze wskazanych powyżej samochodów nie został przez Skarżącego zarejestrowany na własne nazwisko, zaś w 2004 r. Podatnik nie wykazał innych źródeł przychodów poza przychodami uzyskanymi ze sprzedaży sprowadzonych

z zagranicy środków transportu. Wobec powyższych faktów kontrolujący stwierdzili,

iż wykonywane w 2004 r. przez Skarżącego czynności polegające na zakupie samochodów osobowych w Belgii i ich sprzedaży w kraju stanowią działalność gospodarczą.

W szczególności wskazano, iż ilość zawartych przez Skarżącego umów sprzedaży

w tak krótkim okresie potwierdza, że w przedmiotowym zakresie prowadził działalność handlową, mieszczącą się w pojęciu - działalności gospodarczej.

Z wyjaśnień Podatnika z 26.10.2006 r. i 30.11.2006 r. wynika m.in., że w latach 2004 - 2005 faktycznie sprowadzał z zagranicy samochody osobowe, ale

z przeznaczeniem na własne potrzeby. Jednakże z uwagi na zły stan techniczny tych pojazdów, po uprzednim doprowadzeniu ich do użytku, dokonał ich sprzedaży. Nabywców na przedmiotowe samochody znajdował poprzez ogłoszenia w prasie regionalnej, tj. w "Gazecie Współczesnej" i w "Kurierze Porannym".

Nie zgadzając się z rozstrzygnięciem organu podatkowego pierwszej instancji z dnia 10 października 2007 r. Skarżący złożył odwołanie od decyzji określającej zobowiązanie

w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004 r.

Organ odwoławczy decyzją Nr [...] z [...].12.2007 r. utrzymał

w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

Na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej Skarżący złożył skargę. W skardze Skarżący zawnioskował o uchylenie w/w decyzji w całości, wstrzymanie wykonania w/w decyzji

do chwili rozstrzygnięcia sprawy przez Sąd oraz o obciążenie kosztami postępowania sądowego organu administracji podatkowej.

Skarżący wskazał ponadto, iż nie zgadza się z uzasadnieniem zawartym

w zaskarżonej decyzji. Zakwestionował fakt prowadzenia działalności gospodarczej. Nie zgodził się również z zakwestionowaniem przez organy podatkowe - jako kosztów podatkowych - nieudokumentowanych wydatków związanych z osiągnięciem przychodu ze zbycia samochodów.

W odpowiedzi na zarzuty zawarte w skardze organ odwoławczy podtrzymał stanowisko zawarte w decyzji ostatecznej oraz wniósł o oddalenie skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:

W świetle przepisów art. 1 § 1 i 2 ustawy z 25 lipca 2002 r. Prawo

o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, a kontrola ta - jeżeli ustawy nie stanowią inaczej - sprawowana jest pod względem zgodności z prawem. Zadaniem sądu administracyjnego jest zbadanie prawidłowości zastosowania przez organy administracji przepisów obowiązującego prawa, zarówno prawa materialnego, jak też przepisów postępowania. Uwzględnienie skargi następuje w przypadku stwierdzenia przez Sąd naruszenia przepisów prawa materialnego, jeżeli miało ono wpływ na wynik sprawy, lub naruszenia przepisów prawa procesowego, jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy, a także dające podstawę do wznowienia postępowania - art. 145 § 1 pkt 1 ustawy

z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi

(Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwane dalej p.p.s.a.

Na wstępie należy wskazać, iż zgodnie z art. 134 § 1 p.p.s.a., Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną. W tak określonym zakresie kognicji Sąd uznał,

że decyzja będąca przedmiotem skargi narusza przepisy prawa materialnego. Sąd stwierdził bowiem naruszenie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), zwanej dalej u.p.d.o.f. Konsekwencją zaś naruszenia ww. przepisu było naruszenie przepisów prawa procesowego, a mianowicie art. 120, 122 i 187 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005, Nr 8, poz. 60 ze zm.), zwanej dalej o.p., które to naruszenie mogło mieć wpływ na wynik sprawy.

Zgodne z treścią art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f., w brzmieniu obowiązującym

w 2004 r., kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Niewątpliwie poprawne sporządzanie dokumentów i właściwe ich księgowanie obciąża podatnika. Obowiązki w tym zakresie są zaliczane do kategorii tzw. instrumentalnego obowiązku podatkowego. Jednakże, co jest w przedmiotowej sprawie istotne, przepisy regulujące instrumentalne obowiązki podatkowe, w tym również dotyczące dokumentowania transakcji, co do zasady, nie mogą zmieniać reguł zaliczania poszczególnych wydatków do kosztów, chyba że taki skutek wynika wyraźnie z przepisów prawa.

W przedmiotowej sprawie brak dokumentów księgowych dotyczących kosztów uzyskania przychodów nie stanowi zatem podstawy do zakwestionowania tych kosztów. Podkreślić natomiast należy, iż organy podatkowe nie kwestionowały faktu poniesienia przez Skarżącego wydatków. Otóż na stronie 3 zaskarżonej decyzji czytamy, iż organ odwoławczy po analizie dokumentów w sprawie i zarzutów zawartych w skardze nie kwestionuje faktu poniesionych przez Skarżącego wydatków związanych

z zakupem i sprowadzeniem do kraju używanych środków transportowych, lecz zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają generalnej klauzuli, zgodnie z którą w przypadku braku dowodów księgowych na okoliczność poniesionych kosztów uzyskania przychodów lub też ich wadliwości, poniesione wydatki nie stanowią kosztów w rozumieniu art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f. Oczywiście w takim przypadku może się pojawić kwestia dowodzenia poniesionych kosztów i zaangażowania podatnika

w postępowanie dowodowe, albowiem to podatnik jest zainteresowany w wykazaniu faktu poniesienia kosztów i co jest szczególnie istotne - to podatnik jest najlepiej zorientowany

w zaistniałym stanie faktycznym. W przedmiotowej sprawie kwestia ta jednak pozostaje bez znaczenia albowiem organy podatkowe nie zakwestionowały faktu poniesienia wydatków zaliczanych do kosztów podatkowych.

Organy podatkowe odmawiając zaliczenia do kosztów wydatków wyłączenie

z powodu braku ich udokumentowania, zastosowały swoistą sankcję podatkową. Sankcja ta stanowi dolegliwość za naruszenia przepisów regulujących zasady dokumentowania wydatków. Zmodyfikowała ona wzorzec podstawy opodatkowania, gdyż odnosiła się

do elementu konstrukcyjnego dochodu, jakim jest koszt uzyskania przychodów. Co jest jednak istotne  dolegliwość ta nie ma swojego normatywnego odzwierciedlenia, a zatem organy podatkowe naruszyły art. 120 o.p. Podkreślić natomiast należy, że w szczególnych przypadkach ustawodawca przewiduje sankcje w postaci odmowy zaliczenia wydatków

do kosztów podatkowych ze względu na brak dokumentacji. Jako przykład należy wskazać art. 23 ust. 5 u.p.d.o.f., zgodnie z którym przebieg pojazdu, o którym mowa w ust. 1 pkt 36 i 46, powinien być, z wyłączeniem ryczałtu pieniężnego, udokumentowany

w ewidencji przebiegu pojazdu potwierdzonej przez podatnika na koniec każdego miesiąca. Do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu obowiązana jest osoba używająca tego pojazdu. W razie braku tej ewidencji wydatki ponoszone przez podatnika z tytułu używania samochodów na potrzeby podatnika nie stanowią kosztu uzyskania przychodów.

W opinii Sądu niepodjęcie przez organy podatkowe działania celem ustalenia wysokości kosztów, których poniesienia organy nie negowały, stanowiło naruszenie art. 122

i 187 § o.p. Dlatego też organy te powinny podjąć stosowne działania celem ustalenia wysokości poniesionych przez Skarżącego kosztów. W przypadku zaś braku jakichkolwiek danych niezbędnych do określenia prawidłowej podstawy opodatkowania organy podatkowe winny rozważyć dokonanie ustalenia podstawy opodatkowania w drodze oszacowania

na podstawie art. 23 § o.p. Podkreślić bowiem należy, że ustaleniu w drodze oszacowania podlega podstawa opodatkowania, a zatem również jej poszczególne składniki. W podatku dochodowym składnikami tymi są przychody oraz koszty ich uzyskania.

Sąd podziela natomiast stanowisko organów podatkowych w kwestii uznania przychodów Skarżącego za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. W tym zakresie organy podatkowe wykazały, poprzez powiązanie szeregu okoliczności,

że aktywność Skarżącego nosiła znamiona działalności gospodarczej. Organy podatkowe obu instancji szeroko uzasadniły to w decyzjach podatkowych.

Wobec stwierdzonych wyżej naruszeń przepisów art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f. oraz art. 120, 122 i 187 § 1 o.p. Sąd na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. "a" i "c" ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł o uchyleniu zaskarżonej decyzji. Organ podatkowy powinien przy ponownym rozpatrzeniu sprawy uwzględnić wymienione wyżej uchybienia odnoszące się zagadnienia zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów oraz postępowania

w zakresie ustalania wysokości tychże wydatków.

O niewykonalności zaskarżonej decyzji do czasu uprawomocnienia się wyroku Sąd orzekł na podstawie art. 152, zaś o kosztach postępowania na podstawie

art. 200 w związku z art. 205 § 1 cyt. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi

Chciałbym odświeżyć temat w kontekście
https://www.podatki.biz/interpretacje/0330083.txt
a w szczególności
http://www.sejm.gov.pl/sejm7.nsf/Interp ... y=36BCC1D9

"Natomiast jakkolwiek wadliwość dokumentu (np. brak podpisu) nie przesądza jeszcze, że stwierdzony nim wydatek nie został poniesiony i nie stanowi kosztu uzyskania przychodu, to jednak dla uznania tego wydatku za koszt konieczne jest, by z pozostałych okoliczności sprawy można było jasno wywieść przebieg zdarzenia gospodarczego - tak, by możliwe było ustalenie faktu poniesienia wydatku, jego związku z przychodem, a także tego, na czyją rzecz wydatek został poniesiony. "

" Z powołanych powyżej regulacji nie wynika, iż tylko umowa podpisana przez obie strony jest akceptowana jako dowód poniesienia wydatku (koszt). W przypadku dokonywania zakupów na aukcjach internetowych przez przedsiębiorcę obowiązanego do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów wydatek może być udokumentowany - w zależności od sytuacji prawnopodatkowej kontrahentów transakcji - fakturą VAT, rachunkiem, jak również innym dowodem księgowym zawierającym dane, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

  Mając powyższe na uwadze, w ocenie ministra finansów obowiązujące rozwiązania dotyczące zasad dokumentowania wydatków uznanych za koszty uzyskania przychodów nie wymagają zmiany. Zatem podjęcie działań zmierzających do zmiany istniejącego stanu prawnego nie znajduje uzasadnienia. "

Jakie są aktualnie praktyki US w przedmiotowym temacie ?

Pozdrawiam
Krzysztof