Stan faktyczny:

1. Prowadzone postępowanie podatkowe w sprawie określenia zobowiązania VAT;
2. Podatnik w toku postępowania reprezentowany jest przez pełnomocnika.

Pytanie:

Czy w sytuacji zamiaru wydania decyzji przedwymiarowej, gdy konieczne jest wyjawienie majątku, na organie podatkowym ciąży obowiązek wezwania strony za pośrednictwem pełnomocnika czy bezpośrednio stronę?

Moim zdaniem nie ma konieczności doreczenie wezwania za pośrednictwem pełnomocnika. Przepis art. 33 par. 5 uop. wskazuje bowiem, iż zabezpieczenie odbywa się w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, co za tym idzie wymagane jest umocowanie dla pełnomocnika w tym zakresie.

Niemniej wątpliwości budzi fakt, iż to decyzja o zabezpieczenu jest ściśle zwiazana z decyzją wymiarową, które zostanie wydana, tym bardziej, że w wyniku wydania decyzji wymiarowej wygasa decyzja o zabezpieczeniu z art. 33 uop.

Czy dobrze kombinuję?

Obawiam się MIKO, że nie. Zgodnie z art. 164. § 1. ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji:
Organ egzekucyjny, z zastrzeżeniem § 2, po wydaniu zarządzenia zabezpieczenia dokonuje zabezpieczenia (...)
i wtedy dopiero można powiedzieć, że sie ono "odbywa". Elementem poprzedzającym zarządzenie zabezpieczenia jest wydanie decyzji o której piszesz. Zatem w chwili wydawania decyzji postępowanie zabezpieczające się jeszcze nie toczy. Decyzja z art. 33 wydawana jest w toku postępowania podatkowego, a nie egzekucyjnego czy zabezpieczającego, zatem należy ją doręczyć pełnomocnikowi ustanowionemu do reprezentowania podatnika w tym postępowaniu.

Osobna sprawa, to komu doręczyć zarządzenie zabezpieczenia.

I jeszcze jedno : art. 159. § 1.  uopea:
Organ egzekucyjny na żądanie zobowiązanego, z zastrzeżeniem § 2, uchyla zabezpieczenie, jeżeli wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego nie został zgłoszony w terminie 30 dni od dnia dokonania zabezpieczenia należności pieniężnej, a w terminie 3 miesięcy od dokonania zabezpieczenia w związku z wydaniem decyzji, o której mowa w art. 33a i 33b ustawy - Ordynacja podatkowa lub w art. 61 ust. 3 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. - Prawo celne, lub zabezpieczenia obowiązku o charakterze niepieniężnym.

O tym prawie nikt z wymiarowców/kontrolujących nie pamięta. Furtka to § 2:
Termin określony w § 1 może być przez organ egzekucyjny przedłużony na wniosek wierzyciela, jeżeli z uzasadnionych przyczyn postępowanie egzekucyjne nie mogło być wszczęte (...)

Musi być jednak ten wniosek, bo żaden organ egzekucyjny (nawet jeśli jest to ten sam NUS) nie wyda postanowienia o przedłużeniu zabezpieczenia "z urzędu". A wtedy wiadomo co.

A wszcząłeś postępowanie w sprawie zabezpieczenia?

Jeżeli w tym postępowaniu też będzie pełnomocnik, to moim zdaniem wezwanie trzeba wysłać do pełnomocnika (pisma doręcza się pełnomocnikowi). Ja bym wezwał do osobistego stawienia się podatnika (ze 155 O.p. wynika że w wezwaniu (na marginesie które też moim  zdaniem powinno być w formie postanowienia) wskazujesz kto ma się stawić) ze względu na charakter oświadczenia.

U nas Egzekucja jest taka miła, że informuje wymiar o upływie 3 miesięcznego terminu i pyta czy nie chcemy go przypadkiem przedłużyć.  

Czyli źle kombinowałem

Slothrop, właściwie rozwiałeś moje wątpliwości. Dzięki.

Slothrop ma racje. Źle kombinujesz. Decyzje wydajesz w trybie przepisów OP. A tym samym, na co zwraca uwagę ziko powinieneś wszcząć postępowanie w tej sprawie (chociaż w naszym US - ie nie wydaję się postanowienia o wszczęciu  <_< ). Postanowienie o wszczęciu winno być doręczone pełnomocnikowi (jeżeli pełnomocnictwo obejmuje takie sprawy swoim zakresem). Także wezwanie strony powinno być doręczone pełnomocnikowi.

Swoją drogą spisywanie teraz protokółu o stanie majątkowym uświadomi stronie co się święci i pozwoli na podjęcie stosownych czynności uniemożliwiających dokonanie zabezpieczenia. Lepiej przejrzeć akta i sprawdzić co wiadomo o majątku podatnika. Przejrzeć POLTAX może ma zgłoszony jakiś aktualny rachunek bankowy.

w naszych us też się nie wydaje postanowień o wszczęciu bo wtedy cała istota tego postępwoania ległaby w gruzach. podatnik, który np. wyzbywa się majątku miałby wtedy jeszcze prostszą drogę do jego wyzbycia. A przecież istotą postępowania zabezpieczającego jest to aby ten majatek nomen omen zabezpieczyć :glare:

<a href="http://www.podatki.pl/sn_autoryzacja/logowanie.php5/artykuly/28_28.htm?idDzialu=28&idArtykulu=28" target="_blank">zabezpieczenie</a> <a href="http://209.85.135.104/search?q=cache:k4813grTyucJ:mf.gov.pl/_files_/podatki/pobor_i_egzekucja/p020327.doc%3FPortalMF%3D00c9c953a6eb76e71bb53e75dcdd213a+zabezpieczenie+%2B+art+33&hl=pl&ct=clnk&cd=6&gl=pl&client=firefox-a" target="_blank">zabezpieczenie2</a><a href="http://www.mf.gov.pl/dokument.php?const=4&dzial=678&id=64430&PortalMF=c5e223be3f9d16e208e5e0c959ac89ff" target="_blank">zabezpieczenie3</a> :czytaj:

A z czego wynika obowiazek wszczecia takowego postępowania.
NUS wydaje decyzję zabezpieczającą gdy stwierdzi, że zachodzą ustawowe przesłanki. A przeslanki te ujawnia np. podczas kontroli podatkowej czy prowadzonego postępowania podatkowego w sprawie danego zobowiązania. Wystarczająca jest nawet analiza danych w US  o podatniku ( trwałe nie uiszczanie wymagalnych zobowiązań o charakterze publicznoprawnym lub dokonywanie czynności polegających na zbywaniu majątku ) by wydać decyzję o zabezpieczeniu przed terminem płatności. Nie mamy w sprawach zabezpiecznia prowadzenia ekstra postępowania podatkowego.

Moim zdaniem nie ma potrzeby wydawania postanowienia "o wszczęciu postępowania w sprawie zabezpieczenia". Wydaje mi się, że to wynika już z samego art. 33 § 2 OP :Zabezpieczenia w okolicznościach wymienionych w § 1 można dokonać również w toku postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej. Takie stanowisko zawarto też w wyroku I SA/Gd 496/2000:
.... Usytuowanie przepisów o zabezpieczeniu zobowiązań podatkowych w Dziale III Ordynacji podatkowej i odesłanie do przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji przemawia za tym, że do przepisów tych nie mają zastosowania zasady ogólne postępowania oraz przepisy dotyczące wszczęcia postępowania zawarte w Ordynacji podatkowej.
Prowadzenie postępowania z wszelkimi rygorami określonymi w Dziale IV Ordynacji podatkowej kłóciłoby się z ratio legis postępowania zabezpieczającego (...)
Mniej więcej to samo w orzeczeniu pod pierwszym linkiem zapodanym przez HOLALA

Co do drugiego wątku, który się tu pojawił, to myślę że najlepiej jeszcze przed wydaniem decyzji o zabezpieczeniu, jak najwcześniej, zapytać w egzekucji, czy mają na delikwenta jakieś inne tytuły. Nawet jeśli nie zalega w podatkach, ma chociażby mandat drogowy nie zapłacony, można na podstawie art. 36 uopea wystąpić do starostwa powiatowego z zapytaniem o posiadane nieruchomości i do CEPiK o zarejestrowane na niego pojazdy. Na odpowiedzi czeka sie około miesiąca. Jak coś ma, to dopiero wtedy wydać decyzję i niezwłocznie złożyc wniosek o wpis hipoteki albo zrobić zastaw. A nawet bez tytułów można sprawdzić w module IPG Lexa (sopockiego, w Lex Polonica chyba tego nie ma) po peselu, czy nie ma udziałów w spółkach i na nich zrobić zastaw. Korzystne zarówno ze względu na art. 70 OP jak i z tego powodu, że gdyby decyzja padła (co zdarza się dość często) to można się bezkosztowo wycofać.
Zajęcie konta w zabezpieczeniu już nie jest takie fajne. Nie przerywa biegu terminu przedawnienia, a poza tym jeśli podatnik obali decyzję to nie dość, że trzeba będzie oddać z odsetkami, to podatnik może podnosić, że doprowadziliśmy go do bankructwa (może nawet mieć rację). Ogólnie nie polecam. Poza tym, kto trzyma kasę na koncie zgłoszonym do US i to w trakcie postępowania?

A w moim przekonaniu art. 33 OP stanowi materialnoprawną podstawę do wydania decyzji zgodnie z procedura zawartą w Dziale IV OP. Nie widzę przyczyn dla których mielibyśmy odstępować w tym przypadku od wydawania postanowienia o wszczęciu postępowania. Tym bardziej, iż prawodawca robi dla zabezpieczeń wyjątek w procedurze w art. 200 § 2 pkt 2, stanowiąc o zwolnieniu organu podatkowe z konieczności zapoznania z zebranym materiałem dowodowym. I w moim przekonaniu to ten przepis stanowi ochronę ratio legis z wyroku powołanego przez Slothrop.
Tym samym skoro ustawodawca nie przewidział szczególnej formy wszczęcia postępowania dla spraw zabezpieczeń (ani też nie wskazał, że takowego wszczynać nie trzeba) to należy stosować przepisy art. 165 OP. Poza tym nie ma przeszkód by postanowienie o wszczęciu wysłać wraz z decyzją.

Nie jest przekonujący argument Slothropa, iż brak konieczności wszczynania postępowania wynika z samego art. 33 § 2 OP. Ten przepis rozszerza jedynie (w stosunku do § 1) sytuacje w których zabezpieczenie może zostać dokonane.
Należy bowiem postawić sobie pytanie czy w warunkach § 1 (tj. przed terminem płatności) też nie będziemy wszczynać postępowania?

I na koniec coś z praktyki. Została wydana decyzja zabezpieczającą. Oczywiście nie wszczęto postępowania. Podatnik odwołał się od decyzji, IS uchyliła decyzję i przekazała sprawę do ponownego rozpatrzenia. Po ponownym rozpatrzeniu sprawy doszliśmy do wniosku, że z uwagi na możliwość wydania w przeciągu kilku dni decyzji wymiarowej, nie ma sensu ponownie wydawać decyzji zabezpieczającej. I powstało pytanie co teraz. Umorzyć postępowanie które nie zostało wszczęte?  <_<

OLE1979 dzięku za wyręczenie mnie z obrony mojego stanowiska.
Widziałem też takie wyrok - teraz nie mogę go znależć.

My w praktyce staramy się zabezpieczać w toku kontroli. Jak się da to kontrolujący np. dzień przed zakończenim kontroli daje wszczęcie a decyzję przed podpisaniem. Jak się nie da to robimy to za jednym zamachem.

Możesz rozwinąć to nieco? Ostatnio coniektórzy doradcy podatkowi kwestionują - trochę to z innej beczki - wzywanie strony na podst. art.155 w związku z art. 199. Oczywiście oba art. są w wezwaniu.
A co do sedna tematu: strona (pełnomocnik) zawsze będzie szukać haka. Jeśli nie ma postanowienia o wszczęciu - będzie atakować nie ma postępowania, jeśli doręczysz stronie, a jest kiedyś tam ustanowiony pełnomocnik, to wyjdzie na to, że pomijasz pełnomocnika itd, itp. Dla choćby własnego spokoju może trzeba: i postanowienie, i decyzję, i ZZ dać w 2 kompletach egzekucji, która doręcza: i stronie i pełnomocnikowi. Ale tu też uwaga, bo kwitując doręczenie piszą nie tylko datę, ale i czas z minutami, co potem chcą ubrać w naruszenie procedury, bo np. ZZ doręczono przed decyzją.

Art. 216. § 1. W toku postępowania organ podatkowy wydaje postanowienia.
§ 2. Postanowienia dotyczą poszczególnych kwestii wynikających w toku postępowania podatkowego, lecz nie rozstrzygają o istocie sprawy, chyba że przepisy niniejszej ustawy stanowią inaczej.
i
Art. 187.
§ 2. Organ podatkowy może w każdym stadium postępowania zmienić, uzupełnić lub uchylić swoje postanowienie dotyczące przeprowadzenia dowodu.

Ładnie wyglądają takie postanowienia np.
NUS postanawia:
- przeprowadzić dowdów z przesłuchania świadk X
- zawiadomić stonę o ...

a do świadka: postanawia wezwać.

W praktyce mało istotne czy w nagłówku będzie słowo postanowienia. Ale mi się bardziej podoba.
Generalnie o.p. jeżeli chodzi o dokumenty mówi o decyzjach, postanowieniach. Jedynie z art. 159 można wywnioskować, że ustawodawca przewidział taki dokument jak wezwanie.