Decyzję w zakresie art. 16a kks podjąłbym po faktycznym, a nie zastępczym doręczeniu wezwania do zapłaty

A jeśli nie podejmą kolejnego wezwania z 16a kks, wysłać następne. I ile razy wysyłać . Swoją drogą odebrali upomnienie z SW i nie zapłacili. Ja potraktowałem to upomnienie jako niezapłacenie tożsame z 16 a kks. Choć odrębne wezwanie  z 16 a kks zostało niepodjęte. Pytanie dotyczy czego innego. Przyjmijmy , że jest korekta nie zapłacona . Co dalej zrobić w sprawie.? Czy mąż ktöry  swoje dochody wykazał prawidłowe  może odpowiadać z art. 56 kks za to , że żona  nie wykazała swoich dochodów. Przypominam pierwotnego zeznania nie podpisała żona tylko mąż.

Zarzucanie osobie prowadzącej niezarejestrowaną działalność gospodarczą, że podała nieprawdę w zeznaniu narusza zasadę zakazu samodenuncjacji. Skoro nie chciała w ogóle ujawniać działalności to właśnie poprzez niewykazywanie jej w zeznaniu. Zatem słusznie wszcząłeś z art. 54 kks tylko przeciwko żonie. Bo czyn z art. 54 pochłania nieprawidłowości opisane w art. 56 kks (kaskadowa konstrukcja kks - kolejny artykuł kks opisuje czyn nie ujęty w artykułach poprzedzających).

Z kolei mąż jeżeli nie chciałby maczać palców w oszustwie żony, powinien rozliczyć się samodzielnie. Jeżeli jednak połasił się na kwotę wolną od podatku żony przysługującą do odliczenia od jego dochodów, co ma miejsce tylko przy wspólnym rozliczeniu małżonków, to wziął na siebie odpowiedzialność za podanie nieprawdy po stronie jej dochodów, pod warunkiem, że udowodnisz, że wiedział o działalności gospodarczej żony w chwili podpisywania zeznania. To nie powinno być trudne. Nie obroni tezy, że mąż nie wiedział o dochodach żony fakt, że nie podpisała zeznania wspólnego. Bo mąż podpisując wniosek o wspólne opodatkowanie z żoną miał obowiązek wiedzieć, czy miała dochody. Mężowi, jeśli wiedział o działalności żony, należy zarzucić czyn z art. 56 kks.

Natomiast jeśli mąż brał czynny udział w handlu przez internet, to odpada zarzut z art. 56 (zakaz samodenuncjacji) i mężowi także należy postawić zarzut popełnienia czynu z art. 54 kks wspólnie i w porozumieniu z żoną

Na wszystkich szkoleniach w jakich uczestniczyłem zawsze tłumaczyli, że jeśli podatnik  złożył  zeznanie i są w nim jakieś nieprawidłowości to zarzut może być tylko z art . 56 kks podał nieprawdę , w tym przypadku zataiła dochody z działalności , nigdy z art. 54. Zarzut z art. 54 to wtedy gdy nie złożył wogóle deklaracji. Nie bardzo rozumiem w tym konkretnym przypadku zakaz samodenuncjacji , o którym piszesz LEIBOWITZ.

Podatnik z art. 56 kks nie jest podatnikiem z art. 54 kks.
Ten z art. 54 nie ujawnia (1) przedmiotu lub (2) podstawy opodatkowania lub (3) nie składa deklaracji. Przy czym pkt.3 dotyczy tyko takich obowiązków podatkowych, przy których nie ma określonego obowiązku uprzedniego ujawniania przedmiotu opodatkowania (pkt.1) lub ujawnienie podstawy opodatkowania nie następuje w drodze deklaracji (pkt.2). Tu znowu mamy do czynienia z kaskadową budową kks.

Jeżeli podatnik z art. 54 podjął decyzję o uchylaniu się od opodatkowania przez nieujawnianie  przedmiotu  opodatkowania to zamiar ten obejmuje również niezłożenie deklaracji w tym zakresie. Złożenie deklaracji z uzyskaną podstawą opodatkowania z nieujawnionego przedmiotu opodatkowania byłoby przecież samodenuncjacją.
Dlatego nawet jeśli podatnik z art. 54 złoży deklarację, w której wykaże jedynie podstawę opodatkowania i podatek z ujawnionego przedmiotu opodatkowania, innego niż ten nieujawniony, to nie można mu zarzucać tylko podania nieprawdy w tym zeznaniu, bo zamiar podania nieprawdy jest konsekwencją zamiaru nieujawnienia przedmiotu opodatkowania. Zamiar nieujawnienia przedmiotu opodatkowania jest tu nadrzędny, w jego wyniku powstaje zamiar podania nieprawdy w zeznaniu. A jest on spenalizowany w art. 54 kks, nie w art. 56 kks.

Art. 56 kks opisuje czyny polegające jedynie na podaniu nieprawdy w zeznaniu w sytuacji, gdy przedmiot opodatkowania był wcześniej ujawniony.