Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 29 stycznia 2015 r., I SA/Rz 1016/14 - http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/B5B35A401D
Który to już wyrok tego WSA?

Fragment uzasadnienia:

W ocenie Sądu, rację mają skarżący stwierdzając, że brzmienie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 47c ustawy z dnia 26 lipca 1991r. jest na tyle czytelne, że już zastosowanie wykładni językowej pozwala odczytać treść wynikającej z niego normy prawnej. Ponadto wykładnia systemowa, uwzględniająca przepisy ustawy o zakwaterowaniu (w tym art. 24 ust. 3 i art.48d ust.4) jedynie potwierdza, że przedmiotowe świadczenie mieszkaniowe, jako pochodzące z dotacji budżetowej i przyznane przez agencję rządową, powinno podlegać przedmiotowemu zwolnieniu. Z porównania treści przepisu art. 21 ust. 1 pkt 47c ustawy z dnia 26 lipca 1991r. z brzmieniem przepisu art. 48d ust. 4 ustawy o zakwaterowaniu wynika jednoznacznie, że przedmiotowe świadczenie mieszkaniowe wypełnia normę art. 21 ust. 1 pkt 47c ustawy z dnia 26 lipca 1991r..

Nieuprawnione jest powoływanie się przez organy administracji na argument o rzekomym zamkniętym katalogu świadczeń otrzymywanych przez żołnierzy na podstawie ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. Godzi się zauważyć, że wskazują te organy na przepisy zamieszczone w różnych miejscach ustawy z dnia 26 lipca 1991r., w taki sposób, że trudno dopatrzyć się celu wprowadzenia określonego katalogu zwolnień podatkowych. Podkreślenia też wymaga, że "świadczenie mieszkaniowe" (art. 24 ust. 3) zostało wprowadzone do ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP od 1 lipca 2010 r., gdy przepis art. 21 ust. 1 pkt 47c ustawy z dnia 26 lipca 1991r.funkcjonował już od 2002 r. w systemie podatkowym. Nie wprowadzono przy tym zastrzeżeń skutkujących wyłączeniem z zakresu jego działania "świadczeń mieszkaniowych", a skoro tak, to należy uznać, że racjonalny ustawodawca celowo objął tym zwolnieniem również to sporne w sprawie świadczenie. (...)

Przedstawionej powyżej oceny nie zmienia bynajmniej fakt, że w wydanym przez Ministra Finansów w dniu 18 marca 2013r. rozporządzeniu w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) podatników podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U z 2013r., poz. 399), zarządzono zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od świadczeń mieszkaniowych, o których mowa w art. 21 ust. 2 pkt 3 ustawy o zakwaterowaniu wypłaconych w 2012 i 2013r. W ocenie Sądu, wydanie tego aktu prawnego nie przesądza o braku zwolnienia świadczeń wypłaconych przez WAM w 2011r. oraz nie potwierdza zasadności argumentacji prezentowanej przez organy podatkowe. Skonstatować można li tylko, że jego wydanie było zbędne.

Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 3 lutego 2015 r., I SA/Rz 1163/14 - http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/BC7C8CF66D

Sądy mają już gotowe uzasadnienia, więc po niecałych 10 dniach wyrok z uzasadnieniem już w bazie NSA.
Kolejne orzeczenie, które wprost stwierdza, że z przepisów prawa materialnego wynika zwolnienie podatkowe i że wydanie rozporządzenia w zakresie tych świadczeń było niepotrzebne. Ciekawe czy ktoś z legislatorów w MF sygnalizował decydentom, że nie powinno się wydawać "pustych" przepisów.


Fragm. uzasadnienia:

Przedstawionej powyżej oceny nie zmienia bynajmniej fakt, że w wydanym przez Ministra Finansów w dniu 18 marca 2013r. rozporządzeniu w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) podatników podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U z 2013r., poz. 399), zarządzono zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od świadczeń mieszkaniowych, o których mowa w art. 21 ust. 2 pkt 3 ustawy o zakwaterowaniu wypłaconych w 2012 i 2013r. W ocenie Sądu, wydanie tego aktu prawnego nie przesądza o braku zwolnienia świadczeń wypłaconych przez WAM w 2011r. oraz nie potwierdza zasadności argumentacji prezentowanej przez organy podatkowe. Skonstatować można li tylko, że jego wydanie było zbędne.

Czy jest możliwość odzyskania nadpłaty za 2010 i 2011 rok, gdy dwa lata temu US wydał decyzję odmowną i od tej decyzji się nie odwołano?

Przykro, ale to są właśnie utracone korzyści. Z powodu zaniechania, droga zamknięta.

Można spróbować wzruszyć te decyzje na podstawie art. 247 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej: organ podatkowy stwierdza nieważność decyzji ostatecznej, która została wydana z rażącym naruszeniem prawa.

Uważam, że takie naruszenie można próbować wywieść z linii orzeczniczej, jaka wykrystalizowała się w ciągu ostatnich miesięcy.

Chyba jakieś pismo wyszło z MF, by zaprzestać odmawiania podatnikom nadpłat albo ktoś w II instancji zaczął analizować wyroki, bo pojawiły się kolejne postanowienia sądów umarzające postępowanie przed WSA.

Postanowienie WSA w Szczecinie z dnia 11 lutego 2015 r., I SA/Sz 1485/14 - http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/EA82AB3959

Jest to najlepsze wyjście, po złożeniu skargi, dla podatników i organów, które choć tak mogą spróbować podreperować swój wizerunek.


Fragment uzasadnienia:

W piśmie z dnia 2 lutego 2015 r. Dyrektor Izby Skarbowej [...] poinformował, że decyzją z tego samego dnia nr [...] (przesłaną
w załączeniu), wydaną w trybie art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 poz. 270 ze zm.), zwanej dalej: "p.p.s.a.", uwzględnił w całości skargę wyżej wymienionych. W związku z tym organ wniósł o umorzenie postępowania sądowego.

W dniu 3 lutego 2015 r. do sądu wpłynęło pismo procesowe pełnomocnika skarżących, który wskazał, że zmianie uległo stanowisko organów podatkowych, które zobligowane są do zwrotu nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych dla żołnierzy zawodowych w związku z otrzymywanymi przez nich w latach 2010 – 2011 świadczeniami mieszkaniowymi z Wojskowej Agencji Mieszkaniowej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 54 § 3 p.p.s.a. organ, którego działanie lub bezczynność zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy, co też Dyrektor Izby Skarbowej w wydanej w dniu 2 lutego 2015 r. decyzji uczynił.

Sporo im (MF) to czasu zajęło!

Skarbowcy z IS Szczecin podzielcie się z resztą Polski treścią pisma MF jeżeli takim dysponujecie

Ostatnie wyroki. Wszystkie potwierdziły prawo do zwolnienia.

Okazuje się, że 17 października 2014 r. NSA zrobił sieczkę z kilku skarg kasacyjnych Dyrektora IS we Wrocławiu:

II FSK 184/14 - http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/D04878581E (NSA swoje wyroki czasem publikuje z dość dużym poślizgiem).

Warto przytoczyć:
Naczelny Sąd Administracyjny nie podziela odmiennego poglądu wyrażonego w wyroku tego sądu z dnia 1 lipca 2014 r., sygn. akt II FSK 1066/14.

Bliźniaczy wyrok II FSK 183/14 - http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/5630BBE3B4 (choć nie bliźniacze uzasadnienie);

II FSK 3514/13 - http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/EABA0632D8;

II FSK 3515/13 - http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/763D72A304 (w pkt. 3 uzasadnienia jest błąd - zamiast dec. jest post.). Wyrok jest korzystny dla podatników, ale proszę porównać to uzasadnienie z uzasadnieniem II FSK 184/14 (choć skład orzekający ten sam to byli różni sędziowie sprawozdawcy); to drugie uzasadnienie bardziej mi się podoba;

II FSK 3447/13 - http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/753AB909D3;

II FSK 3229/13 - http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/1A5801EF1C;

II FSK 3230/13 - http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/35EB1E67AA.


Wyroki pozostałych sądów:

WSA w Rzeszowie z dnia 17 lutego 2015 r., I SA/Rz 4/15 - http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/04E2514CB7;

WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 19 lutego 2015 r.,I SA/Go 13/15 - http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/A2302B0DD3;

WSA w Rzeszowie z dnia 3 marca 2015 r., I SA/Rz 70/15 - http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/9493B0F8B8 (świetny czas sądu - dec. II instancji grudzień 2014, skarga jest ze stycznia 2015, wyrok 3 marca 2015);

WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 4 marca 2015 r., I SA/Go 12/15 - http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/479027AB5C.

Warto zacytować: W żadnym przypadku nie jest natomiast dopuszczalne w systemie prawa podatkowego, aby do stanu faktycznego zastosować wykładnię celowościową, systemową lub historyczną przepisu prawa podatkowego, jeżeli (nawet przy prawidłowym ich przeprowadzeniu) ich wynik byłby sprzeczny z rezultatem wykładni językowej (gramatycznej).

WSA w Krakowie z dnia 11 marca 2015 r., I SA/Kr 95/15 - http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/56C6487C1C

od jakichś dwóch miesięcy - zwalniamy. Ciekawa analiza sądowa! Dzięki

Wyrok WSA w Kielcach z dnia 9 kwietnia 2015r., I SA/Ke 163/15 - http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/0530AACD60

"W ocenie Sądu, poglądy prezentowane przez organy obu instancji nie znajdują właściwego uzasadnienia zarówno w odniesieniu do przepisów prawa podatkowego jak i stanu faktycznego sprawy. Do takiego wniosku prowadzą przede wszystkim rezultaty wykładni językowej", itd., itd.

Data wpływu skargi do sądu wskazuje, że decyzja w II instancji zapadła już w 2015 r.

Zadam teraz pytanie retoryczne.
Czy ktokolwiek z MF kto się podpisał pod tymi dwoma pisemkami (lub miał na nie jakikolwiek wpływ "tfurczy"):
- nr DD3/8213/543/IMD/12/DD-542 z 28.09.2012
- nr DD3/8213/300/IMD/14/RD z dnia 27 maja 2014 r.
poniesie jakakolwiek odpowiedzialność (finansową lub dyscyplinarną) za odsetki, które teraz trzeba będzie wypłacać oraz za koszty sądowe w przegranych sprawach?
Przepraszam za to pytanie, bo odpowiedź jest oczywista...

Witam. W lutym br otrzymałem z US Decyzję odmawiającą stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych.
Czy jeżeli nie odwołałem się od niej w terminie można ją uznać jako ostateczną?
Obecnie, po wyrokach NSA US zmienił swoje stanowisko i wypłaca zwroty nadpłat. W imieniu jakiego artykułu najlepiej napisać wniosek do US, aby anulować w/w decyzję?
W ordynacji podatkowej są art.240, art. 247 oraz art. 253 dotyczące zmian decyzji, który będzie najmocniejszym argumentem?

Mam nadzieję, że żaden NUS nie odmawia już stwierdzenia nadpłaty w tych sprawach.

W maju br. NSA ponownie wypowiedział się w kilku orzeczeniach, oddalając skargi kasacyjne DIS albo uchylając wyroki WSA z jednoczesnym wysłaniem w kosmos decyzji DIS.


Wyrok NSA z dnia 13 maja 2015r., II FSK 1305/14 - http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/17515D16F5

Naczelny Sąd Administracyjny nie podziela odmiennego poglądu wyrażonego w wyroku tego sądu z 1 lipca 2014 r., II FSK 1066/14 (publik. CBOSA).


Wyrok NSA z 13 maja 2015 r., II FSK 1218/14 - http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/98AC45C550


Wyrok NSA z 14 maja 2015 r., II FSK 21/14 - http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/6FC27F1C10 - Sąd uchylił m.in. szkodliwy wyrok WSA w Lublinie, I SA/Lu 236/13 - http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/B964F65C36 oraz wprost nie podzielił poglądu w wyroku NSA z 1 lipca 2014 r., II FSK 1066/14.


Wyrok NSA z 14 maja 2015 r., II FSK 693/14 - http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/91603CC45B - i tu uchylono wyrok WSA w Lublinie, I SA/Lu 444/13 - http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/7DEC2F7E0F


Wyrok NSA z 14 maja 2015 r., II FSK 94/14 - http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/90FE72FD38 - kolejne skasowanie orzeczenia WSA w Lublinie, I SA/Lu 234/13 - http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/5E14AD6DC8


II FSK 720/14 - http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/595FD3CE30


II FSK 279/14 - http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/A4696CB3BC - oddalono skargę kasacyjną podatnika, ale tylko dlatego, że podatnik nie odwołał się od decyzji wymiarowej wydanej przed decyzja odmawiającą stw. nadpłaty. W mojej ocenie takie podejście kłóci się z poczuciem sprawiedliwości, bo podatnik kwestionując odmowę stw. nadpłaty, kwestionował tym samym dokonany wymiar. Wydawanie odrębnych decyzji dla określenia i odmowy stw. nadpłaty niepotrzebnie gmatwa sprawę, można było to uczynić w jednej decyzji.


II FSK 3553/14 - http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/5B9A2DEEC3 - oddalenie skargi DIS


II FSK 715/14 - http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/5A5765054B - uchylenie wyroku WSA w Szczecinie, I SA/Sz 532/13 - http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/698DE08BB8


II FSK 2443/14 - http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/7D48972C0A - uchylanie wyroku WSA w Warszawie, III SA/Wa 2708/13 - http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/9AA8CA96FE


II FSK 3632/14 - http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/87068120AF - dot. interpretacji - oddalono skargę kasacyjną DIS po wyroku WSA we Wrocławiu, I SA/Wr 576/13, http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/87068120AF, który uchylił int. DIS wydaną w imieniu MF. Jeden SNSA złożył zdanie odrębne.


II FSK 3115/14 - http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/19A3C5C232 - uchylono wyrok WSA w Lublinie, I SA/Lu 23/14 - http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/24881BA7BF

Zasadnie autor skargi kasacyjnej podnosi, że za chybioną należy uznać argumentację Sądu I instancji, że opisywane zwolnienie obejmuje wyłącznie świadczenia otrzymane przez przedsiębiorców. Sąd I instancji wspiera się przy tym uzasadnieniem projektu zmian ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Rzecz w tym, że uzasadnienie nowelizacji nie jest źródłem prawa i może mieć jedynie znaczenie pomocnicze przy interpretacji przepisów. Nie można natomiast na jego podstawie wyprowadzać wniosków tak dalece odbiegających od treści przepisu, który w tym względzie został jasno sformułowany: adresatem art. 21 ust. 1 pkt 47c u.p.d.o.f. są wszyscy podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych. Co istotne, również lektura uzasadnienia nowelizacji wprowadzającej art. 21 ust. 1 pkt 47c u.p.d.o.f. nie daje podstaw do przyjęcia argumentacji i stanowiska Sądu. Zawarto w nim wprawdzie ocenę nowej regulacji, która miałaby być "niewątpliwie korzystna dla wszystkich przedsiębiorców opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób fizycznych", niemniej jednak explicite nie wyrażono intencji skierowania opisywanego zwolnienia wyłącznie do przedsiębiorców.


Niektóre orzeczenia WSA


wyrok WSA w Krakowie z dnia 14 kwietnia 2015 r., I SA/Kr 447/15 - http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/A083DC6611 - oddalono skargę podatników; kolejny wyrok, w którym skład orzekający kieruje się niezapisanymi w treści normy intencjami prawodawcy


postanowienie WSA w Kielcach z dnia 7 maja 2015 r., I SA/Ke 199/15 - http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/33491E54DC

W piśmie procesowym z dnia 30 kwietnia 2015 r. Dyrektor Izby Skarbowej w K. wniósł o umorzenie postępowania w sprawie. Wyjaśnił, że w trybie art. 54 § 3 Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w dniu [...] r. wydał decyzję nr [...] uwzględniająca w całości skargę T. M.


wyrok WSA w Gliwicach z dnia 5 maja 2015 r., I SA/Gl 1024/15 - http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/D18C45D8C6


postanowienie WSA w Gliwicach z 27 lipca 2015 r., I SA/Gl 327/15 - z http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/20DD5EAAB3

Odpowiadając na skargę, organ odwoławczy wniósł o jej oddalenie.

Następnie w piśmie z dnia 21 maja 2015 r. organ odwoławczy poinformował, że decyzją z dnia [...] r. nr [...] uwzględnił w całości skargę i uchylił decyzję stanowiącą przedmiot skargi oraz poprzedzające ją rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji. Organ odwoławczy wniósł jednocześnie o umorzenie postępowania.

Do pisma z dnia 21 maja 2015 r. organ odwoławczy dołączył decyzję z dnia [...] r. wydaną w ramach autokontroli.