A tak z ciekawości o jakie lata są wznowienia czy 2007 i później czy wcześniej a nawet 1997  (art 68 par 4 jest od 2003)

Wnioski o wznowienie postępowań złożono za 2007 r i dalej.Wszystkie przez tych samych pełnomocników.Sprawa nie jest chyba nagłośniona.Szansę  do odmowy wznowienia kierownictwo  upatruje w art.4 ustawy nowelizującej ustawę o p.d.f ,który wszedł w życie od 28 II 2015 r .Skoro art.68 par.4 OP był niekonstytucyjny to nie miał znaczenia dla wydania decyzji bo w jego miejsce wszedł nowy przepis .Nawet jeśli sądy uchylą decyzję odmowną to nowa będzie musiała być wydana w stanie prawnym po 2015 r .Czy to dobry pomysł?Czy faktyczne decyzje u was o "odpuszczeniu" nieujawnionych źródeł podjęto na szczebli DIS czy NUS ?

Nic nie da się zrobić mozna grać na zwłoke przepis był niekonstrukcyjny i na jego podstawie została wydana decyzja utrata mocy przepisu daje prawo podatnikowi do wznowienia nie daje prawa odmowy choc pewnie i tak bedzie u nas juz myślą jak odmawiać ale i tak finał w sądzie będzie.

Botha rozmawiałam w tej sprawie i ten pomysł jest dobry (gra na czas) ale sądy będą kazać wznawiać to nawet się kupy nie trzyma skoro był niekonstrukcyjny to liczy się podstawa prawna na jakich przepisach została wydana decyzja.

Bradleya wypowiedz została skopiowana z naszego forum na forum prawnicze,jeśli tak jest a widząc ze nie są zaczynane nowe musimy czekać aż wejdą nowe przepisy jeśli faktycznie wszystkie poprzednie lata są stracone.

Czapla ma rację.Nie można opodatkować zgromadzonego mienia czy wydatków skoro w momencie jego  gromadzenia czy czynienia wydatków nie istniała podatkowa norma prawna obejmująca te zjawiska.Z uzasadnienia wyroku TK 18/09 wprost wynika,że po 18 miesiącach od  opublikowaniu wyroku (czyli od 28 III 2015 r ) wykluczone jest wszczynanie nowych i kontynuowanie dotychczasowych postępowań podatkowych w przedmiocie nieujawnionych źródeł przychodów.przestał obowiązywać  art.68 par.4 Op.Art.Przepis ten  jest  niezbędny do odtworzenia normy kompetencyjnej pozwalającej organom na prowadzenie tych  postępowań.Podatnicy mogą już zasadnie wnioskować  o wznowienie ostatecznie zakończonych postępowań podatkowych.Tak więc wszystkie podatki w przedmiocie nieujawnionych źródeł do 2015 roku są dla SP stracone.W normalnym Państwie ktoś powinien za to ponieść odpowiedzialność.

Tu ciekawy wyrok
SA/Po 704/14 - Wyrok WSA w Poznaniu

Moim zdaniem, postępowanie należy wznowić, bo nie możesz przedstawić ww. argumentacji w decyzji tego typu. Jednak samo wznowienie postępowania nie oznacza uchylenia decyzji wymiarowej w NŹD. Na szybko: po pierwsze, w art. 240 § 1 pkt 8 Op chodzi raczej o wyroki zwykłe TK, a nie wyroki "odraczające". Po drugie, brak przepisu art. 68 § 4 Op jest przecież korzystny dla organu (nie ma terminu przedawnienia, nie ma ograniczenia do wydania decyzji). Po trzecie, decyzja wymiarowa w NŹD nie jest oparta o art. 68 § 4 Op; o ten przepis może być co najwyżej oparte decyzja umarzająca postępowanie. I z taką argumentacją poszedłbym do SA.



Takie polecenie powinno wyjść raczej od MF, jeśli już. NUS czy DIS podejmując samodzielnie taką decyzję sporo ryzykują (np. naruszenie dyscypliny finansów publicznych).

Wracajac do trego o co napisała czapla to jesli nie zostanie wydana decyzja przed 01.01.2016 to nie bedzie mozna wydac decyzji za lata wszesniejsze czyli za 2010,2011, 2012, 2013, 2014, 2015 bo przepis straci moc i wejda nowe przepisy.Czydobrze rozumiem.

A została wydana (art. 68 § 4 Op)?



Co ciekawego w nieprawomocnym wyroku, z którego sensem jednolicie, jak na razie, nie zgadza się NSA?
Np. II FSK 1363/13 oraz II FSK 3376/14

Ciekawostka: w drugim z orzeczeń NSA akceptuje stosowanie art. 20 ust. 3 PIT i w ogóle nie odnosi się do kwestii jego konstytucyjności.

art. 240 § 1 pkt 8 Op nie różnicuje uprawnienia do wznowienia od tego czy wyrok był "zwykły" czy też niezwykły w tym odraczający.

Decyzja wymiarowa nie opiera się o art. 68 par. 4 o.p., gdyby tak było to była by to decyzja umarzająca postępowanie i problemu by nie było. Jednak przepis ten stanowi jeden z przepisów obok art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f. z których to wynikała norma prawna będąca podstawą decyzją wymiarowej, mówiąc obrazowo art. 68 par. 4 o.p. mówił do kiedy można stosować art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f., brak przepisu art. 68 par. 4 o.p. uchylenie tego przepisu dekompletuje normę prawną pozwalającą na wydanie decyzji.

Zresztą, bardzo proszę oto cytat z uzasadnienia

"Podstawową konsekwencją rozstrzygnięcia podjętego przez Trybunał Konstytucyjny jest pozbawienie mocy obowiązującej zakwestionowanych regulacji prawnych. Art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f. w brzmieniu od 1 stycznia 1998 r. do 31 grudnia 2006 r. przestanie obowiązywać z chwilą ogłoszenia niniejszego wyroku w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, natomiast art. 68 § 4 o.p. w brzmieniu od 1 stycznia 2003 r. – z upływem 18 miesięcy od dnia jego opublikowania.
Trybunał przypomniał, że powołane przepisy prawne stanowią łącznie – wraz z art. 30 ust. 1 pkt 7 u.p.d.o.f. – podstawę rekonstrukcji normy prawnej, upoważniającej organy podatkowe do ustalania podatku od dochodów nieujawnionych. Stwierdzenie niekonstytucyjności któregokolwiek z nich, powodując eliminację takiej normy kompetencyjnej z systemu prawnego, wyklucza kontynuowanie dotychczasowych lub wszczynanie nowych postępowań. W konsekwencji, możliwość prowadzenia postępowań w sprawie podatku od dochodów nieujawnionych na podstawie:
1)        art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f. w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 1998 r. do 31 grudnia 2006 r. ustanie z chwilą ogłoszenia niniejszego wyroku w Dzienniku Ustaw,
2)        art. 68 § 4 o.p. w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2003 r. ustanie z upływem 18 miesięcy od dnia ogłoszenia niniejszego wyroku w Dzienniku Ustaw, z zastrzeżeniem postępowań prowadzonych w oparciu o zakwestionowaną wersję art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f."

Moim zdaniem źle. Z uzasadnień ostatnich wyroków NSA wynika, że sędziowie nie chcą wyrzucenia ustaleń z NŹD do kosza, ponieważ takie działanie tym bardziej naruszałoby normy konstytucyjne i biorą pod uwagę to, dlaczego TK "odroczył" utratę mocy przez art. 20 ust. 3 PIT. Całkiem dobrze opisano to tutaj: II FSK 1363/13 i nie jest ważne co sądzą WSA w Poznaniu czy w Rzeszowie, bo przy takiej linii orzeczniczej DIS będzie zawsze składał kasację. Ponadto podział podatników na tych, którzy dostali decyzję przed 2016 r. i tych, którym co do tego samego okresu (np. 2012 r.) się upiekło również nie wydaje się być zgodne z Konstytucją.

Podstawa prawna do wydania decyzji za np. 2012 r. zawsze będzie istnieć (z uwzględnieniem przepisów o przedawnieniu), ponieważ TK nie usunął przepisu ex tunc, ale jedynie wyznaczył maksymalny termin jego bytności w prawie.

Nie będzie istnieć zawsze bo wyrok kiedyś wejdzie w życie i przepis zostanie uchylony. TK nie określił żadnego terminu bytności, a jedynie odroczył wejście swojego wyroku w życie.

Co do "po pierwsze", to w tym zakresie czerpałbym szeroko z uzasadnień NSA w przedmiocie potrzeby dalszego stosowania art. 20 ust. 3 PIT w związku z wyrokiem P 49/13. Argumentacja w dużej części powinna pasować. Można wspomnieć, że TK celowo dał czas na poprawę art. 68 § 4 Op, czego dowodem jest art. 4 ustawy zmieniającej.

Widze ze każdy ma inne zdanie tak jak sądy.Z tego co się dowiedziałam to od wejscia nowych przepisów nie można bedzie  zaczynać nowych tylko od 2016 roku.I to też od razu na to nie bedzie czasu bo wznowienia ruszą.
A od 2016 roku na jakiej podstawie prawnej wydać decyzje za np 2012 rok skoro przepisu nie było w 2012 a wcześniejsze  niekonstrukcyjne najpierw odroczone przestały być elementem porządku prawnego.

Podstawa prawna istniała (i będzie istniała zawsze), ale wydając ew. decyzję trzeba ją będzie skorygować o wskazania TK i nowe przepisy. Myślę, że MF nie odpuści.
Solu a jaką szanse przed sądem ma ta podstawa prawna.Jesteś nie poprawnym optymistom jest to dobra cecha charakteru w wielu aspektach życia ale nie zawsze czasami porostu przeszkadza świat widzieć jakim jest,człowiek musi czasami zdać sobie sprawę z powagi sytuacji.Pozdrawiam