PIsząc równorzędne miałem na myśli to że są tak samo niezbędne do załatwienia sprawy.

Ustalić zobowiązanie można w postępowaniu. Protokółem nie można zobowiązać, bo musiałby on być jednocześnie wezwaniem (no chyba że jest). Zgodnie z przepisami wniosek musi być złożony.

Powiedzmy, że wątpliwości dotyczące korekty wynikają właśnie z braku wniosku i dlatego wzywam do uzupełnienia korekty o drugi niezbędny element zestawu o którym mowa w art. 75 par. 3 Op.



Korekta wywyołuje skutki prawne, bo jest złożona z wyjaśnieniami (tak zakładam), a brak wniosku nie jest przeszkodą do zaksięgowania korekty. Jest tylko przeszkodą do zwrotu nadpłaty. Stąd kiedyś był helpdesk zgodnie z którym taką korektę (bez wniosku) należy zaksięgować, ze znacznikiem BD, co spowoduje zablokowanie zwrotu nadpłaty.
Co do samego pisma to wydaje mi się że to też jest dobry pomysł. Najważniejsze żeby osiągnąć cel, a środek był zgodny z prawem. Wg mnie zarówno to pismo jak i wezwanie o którym pisałem są zgodne z przepisami. Co do podstawy prawnej tego pisma przyszło mi do głowy art. 121 par. 2 w związku z art. 280 i oczywiście art. 75 par. 3.

Po pierwsze:
Art. 75. § 1. Jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku.
§ 3. W przypadkach, o których mowa w § 2 pkt 1 lit. a i b oraz w pkt 2 lit. a i b, podatnik, płatnik lub inkasent równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty są obowiązani złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).

Przepisy nakładają obowiązek złożenia wniosku wraz z korektą, a nie korekty wraz z wnioskiem.

Po drugie:
Art. 81. § 1.  Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.
§ 2. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Przepis dają wszystkim podatnikom i płatnikom prawo do złożenia korekty - bez różnicy co wynika z deklaracji tj. zwiększenie zobowiązania czy powstanie nadpłaty.

Po trzecie:
Art. 77. § 2. W przypadku skorygowania deklaracji:
1)   w trybie określonym w art. 274 § 1 pkt 1 - nadpłata podlega zwrotowi w terminie 3 miesięcy od dnia upływu terminu do wniesienia sprzeciwu;
2)   przez podatnika - nadpłata podlega zwrotowi w terminie 3 miesięcy od dnia jej skorygowania.

Nadpłata wynikająca z korekty deklaracji podlega zwrotowi w terminie 3 m-cy, czyli nie jest potrzebny wniosek o stwierdzenie nadpłaty, żeby dokonać jej zwrotu z korekty deklaracji.

Tak robimy u nas w US, jest mniej roboty, a zgodnie z prawem :)

Ma być jedno i drugie, więc to czy napiszemy korekta z wnioskiem czy wniosek z korektą nie ma znaczenia - wychodzi na to samo - ma być komplet i już.


Dlatego napisałem, że korekta jest skuteczna, ale do zwrotu nadpłaty konieczny jest wniosek.



Art. 77 par. 2 jest przepisem szczególnym do art. 77 par. 1 pkt 5, który dotyczy nadpłat wynikających z deklaracji o których mowa w art. 73 par. 2 pkt 1-3 (m. in. zeznania PIT i CIT).
O terminie zwrotu nadpłaty wynikającej ze skorygowania deklaracji decyduje art. 77 par 1 pkt 6 Op.

Rację mają ci postowicze, wg. których MUSI być wniosek o stwierdzenie nadpłaty (obok deklaracji korygującej).
Cytat z uchwały NSA z 27 stycznia 2014 r., sygn. akt II FPS 5/13:
..."Na początek podnieść należy, że realizacja uprawnienia do stwierdzenia nadpłaty podatku dokonuje się wyłącznie na wniosek podmiotu (prawa podatkowego), który ma w tym interes prawny (por. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego: z dnia 18 XI 2008 r., II FSK 1205/07, z dnia 20 XI 2009 r., II FSK 1000/08, z dnia 2 II 2010 r., II FSK 1401/08, z dnia 29 XI 2011 r., II FSK 1102/10, z dnia 14 IX 2012 r., II FSK 296/11 - https://cbois.nsa.gov.pl). Wskazuje na to wprost i jednoznacznie dosłowna treść art. 75 § 1 O.p., zgodnie z którym wskazany w nim podmiot może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty. Złożenie wniosku o stwierdzenie nadpłaty jest więc prawem uprawnionego, którego nie mogą zastąpić działania organów podatkowych." itd

Witam, chcę podzielić się moja wątpliwością, odnośnie stwierdzenia nadpłaty... czy o stwierdzeniu nadpłaty w trybie art. 75 ustawy o. p. możemy również mówić w sytuacji gdy pierwotnie złożone zeznanie podatkowe było błędne; rzecz dotyczy dochodów zagranicznych, złe rozliczenie spowodowało wykazaniem błędnej podstawy opodatkowania, dodatkowo dodam iż kwota do zwrotu wykazana w pierwotnej deklaracji nie została zwrócona, następnie Podatnik na wezwanie U.S skorygował deklaracje i złożył wniosek o stwierdzenie nadpłaty w wysokości różnicy między pierwotnie złożoną deklaracją a korektą. Czy zatem jest zasadnym rozstrzyganie w zakresie stwierdzenia nadpłaty, kiedy de facto nie Podatnik nie wykazał prawidłowej wysokości zobowiązania podatkowego, co za tym idzie kwota do zwrotu była ustalona w nieprawidłowej wysokości?

Moim zdaniem jak najbardziej to jest sytuacja do stwierdzenia nadpłaty. Idea nadpłaty jest taka, że zobowiązanie w poprzedniej wersji deklaracji było nieprawidłowo wykazane (w nienależnej wysokości).

A może jesteś w posiadaniu orzecznictwa w tej kwestii ?

Niestety nie mam orzecznictwa w tym zakresie, ale wydaje mi się to dosyć oczywiste. Gdyby pierwotne rozliczenie było poprawne to nie byłoby żadnej nadpłaty. Rodzaj błędu który spowodował nadpłatę nie ma znaczenia. Op nie różnicuje sytuacji gdy błędem było rozpoznanie podstawy opodatkowania w błędnej wysokości czy popełniono błąd w obliczeniach.

a może jeszcze ktoś wypowie się w tej materii ?

a jak jest w Waszych U.S. odnośnie wniosków o stwierdzenie nadpłaty czy w każdym przypadku kiedy wpływa korekta z której wynika nadpłata obligatoryjnym jest wniosek o stwierdzenie nadpłaty?

Z reguły już samo wyjaśnienie do korekty jest wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty, bo podatnik zazwyczaj wskazuje w nim, że w wyniku korekty powstaje nadpłata, którą prosi np o przerachowanie, ale rzeczywiście były sporadyczne przypadki że z treści wyjaśnienia do korekty nie wynikało żeby miała powstać jakaś nadpłata i co mielibyśmy z nią zrobić. W takich sytuacjach zawiadamiamy (w formie zawiadomienia nie wezwania), że zgodnie z art. 75... op podatnik może złożyć wniosek i że wniosek składa się równocześnie z korektą więc jeżeli złożył samą korektę to jeżeli chce nadpłatę to powinien złożyć też wniosek. Wtedy do czasu złożenia wniosku nadpłata nie jest ruszana.

Odsyłam do treści uchwały NSA z 27.01.2014 r., II FPS 5/13 oraz wyroku WSA w Poznaniu  z 25.07.2008 r., I SA/Po 500/08.

Składając wraz z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty immanentnie prawnie z nim związaną podatkową deklarację korygującą, wnioskodawca przedstawia żądanie stwierdzenia (w następstwie tego - zwrotu) nadpłaty. Składanie równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty skorygowanej deklaracji podatkowej uzasadnione jest obowiązkiem wykonania dyspozycji art. 75 § 3 O.p. oraz tym, co stanowi zasadniczą racjonalizację powołanego przepisu, że deklaracja ta jest podstawowym dowodem na okoliczność dochodzonego przez wnioskodawcę stwierdzenia nadpłaty. Deklaracje podatkowe są bowiem - wymienionym wprost w art. 181 O.p. - dowodem postępowania podatkowego. Wniosek wraz z deklaracją dają organowi podatkowemu wiedzę o żądaniu podatnika oraz o okolicznościach i argumentach, w oparciu o które żądanie stwierdzenia nadpłaty jest przedstawiane. Dołączone przez podatnika do wniosku o stwierdzenie nadpłaty skorygowane zeznanie nie ma charakteru samoistnego, jest ściśle z tym wnioskiem związane, dzieli los tego wniosku, który rozpatrywany jest w postępowaniu nadpłatowym.

Wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku, o którym mowa w art. 75 § 1 O.p., wszczyna postępowanie w przedmiocie jej stwierdzenia, zgodnie z art. 165 § 1 i 3 O.p. Przedmiotem wniosku z art. 75 § 1 O.p. jest bowiem żądanie stwierdzenia nadpłaty, natomiast, według treści art. 165 § 3 O.p., datą wszczęcia postępowania na żądanie strony jest dzień doręczenia żądania organowi podatkowemu.
Pierwszymi czynnościami postępowania nadpłatowego są czynności sprawdzające. Wynika to z tego, że do wniosku zawierającego żądanie stwierdzenia nadpłaty, zgodnie z art. 75 § 3 O.p., załączane jest skorygowane zeznanie podatkowe (korekta deklaracji podatkowej), to, na podstawie art. 272 O.p., jak każda deklaracja, podlega ono badaniu przez organ podatkowy, między innymi w obszarze poprawności formalnej, jak również ustalenia stanu faktycznego w zakresie niezbędnym do stwierdzenia zgodności z przedstawionymi dokumentami.
Jeżeli wyniki tych czynności uzasadniają, że prawidłowość wykazującego nadpłatę skorygowanego zeznania (deklaracji) nie budzi wątpliwości, to na podstawie art. 75 § 4 O.p. organ podatkowy zwraca nadpłatę bez wydania decyzji stwierdzającej nadpłatę (tzw. tryb bezdecyzyjnego zwrotu nadpłaty). Realizacja prawa do nadpłaty podatku zostaje w ten sposób zakończona.
Jeżeli natomiast organ podatkowy w wyniku przeprowadzonych czynności sprawdzających kwestionuje prawidłowość skorygowanej deklaracji podatkowej, a przez to i złożonego wraz z nią wniosku o nadpłatę, oceniając, że deklaracja ta budzi wątpliwości, to wówczas prowadzi postępowanie rozpoznawcze w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty.

A więc wystąpienie nadpłaty następuje poprzez korektę deklaracji podatkowej.[u] Jednak dochodzenie nienależnie uiszczonej kwoty podatku lub uiszczonej w wysokości wyższej od należnej, w każdym przypadku powinno nastąpić w postępowaniu wszczętym przez podatnika wskutek złożenia wniosku w sprawie stwierdzenia nadpłaty. Dochodzenie nadpłaconego podatku powinno nastąpić w toku postępowania nadpłatowego wszczętego wyłącznie poprzez złożenie przez podatnika wniosku o stwierdzenie nadpłaty. [/u]

Analiza przepisów O.p. wskazuje, że organy podatkowe pozbawione są środków prawnych służących zainicjowaniu postępowania w sprawie stwierdzenia nadpłaty ujawnionej wskutek korekty deklaracji podatkowej.

Organ podatkowy nie ma zatem prawnego obowiązku wzywania podatnika do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty, traktując jego niezłożenie jako brak formalny towarzyszący deklaracji ujawniającej wystąpienie nadpłaty. Nadto, nie można traktować jako braku formalnego wniosku, który nie został złożony. Za taki brak formalny mogłoby być natomiast traktowane niezłożenie korekty deklaracji  lub brak wskazania przyczyn jej złożenia, które towarzyszą wnioskowi o stwierdzenie nadpłaty, ale nie na odwrót.

Wskazane jest oczywiście jednak, aby  organy podatkowe podjęły działania mające na celu skłonienie podatników do występowania z wnioskami o stwierdzenie nadpłaty. Będzie to pożądane w związku z realizacją zasady zaufania obywateli do organów podatkowych (art. 121 O.p.), choć gdyby organ nie podjął takich działań, nie można mu postawić zarzutu naruszenia tej zasady.
Jeżeli do ujawnienia nadpłaty dojdzie wskutek korekty dokonanej w toku czynności sprawdzających można rozważyć wezwanie podatnika do złożenia wyjaśnień lub dokonania określonej czynności w trybie art.155 O.p. Z mocy art. 280 O.p. do czynności sprawdzających mają odpowiednie zastosowanie przepisy rozdziału 6 „Wezwania” Działu IV „Postępowanie podatkowe”.
Zgodnie z art. 155 § 1 O.p., organ podatkowy może wezwać stronę lub inne osoby do złożenia wyjaśnień, zeznań lub dokonania określonej czynności osobiście, przez pełnomocnika, na piśmie lub w formie dokumentu elektronicznego, jeżeli jest to niezbędne dla wyjaśnienia stanu faktycznego lub rozstrzygnięcia sprawy.

Zasadniczo w toku czynności sprawdzających organ podatkowy nie rozstrzyga sprawy i nie wyjaśnia w tym celu stanu faktycznego, a zatem przesłanki uprawniające go do zastosowania art. 155 O.p. nie zachodzą wprost, jednak fakt odpowiedniego stosowania tego unormowania do procedury czynności sprawdzających wskazuje na możliwość wezwania podatnika do złożenia wyjaśnień, co do tego jak organ powinien traktować złożoną korektę deklaracji ujawniającą nadpłatę i w ramach takich działań pouczyć podatnika, iż dla skutecznego dochodzenia nadpłaconych kwot koniecznym jest złożenie wniosku o stwierdzenie nadpłaty.