urlopik, kondycja nie ta
a tak w ogóle to strzelam focha za V w moim nicku  

Przepraszam Cie LEIBOWITZ , obiecuje , że to sie wiecej nie powtórzy. Przykro mi bardzo , a ja tak liczyłam na Ciebie . Przyznam się że zaglądałam dwa razy dziennie i cisza...Może jednak napiszesz swoje zdanie. Żałuje że ludzi z taką wiedzą jak ty prezentujesz jest wśród pracowników us i is tak mało. pozdrawiam, mam nadzieje ze odpocząłeś i cos skrobniesz:)

No dobra, dobra. Udobruchałaś mnie (cokolwiek to słowo znaczy   )

Urlopik jeszcze w toku, ale kilka słów skreślę  

Myślę, że osób z wiedzą w komórkach karnych skarbowych nie brakuje.
Dobrym przykładem jesteś Ty i kilka innych, równie łebskich, person, udzielających się na skarbowcach.



Już pisałem wcześniej: viewtopic.php?f=17&t=2887&start=0


A wykluczyć art. 54 lub 56 można wyłącznie po zbadaniu, czy istnieje uszczuplenie. Uszczuplenie zaistnieje wyłącznie, gdy stwierdzi to organ podatkowy. Czyli …
wnioski nasuwają się same – bez organu podatkowego karnista może się cmoknąć w czubek.
Nosa.

pozdrawiam

Karnista, który przeprowadzi postępowanie z art. 62 kks na podstawie tylko donosu musi się liczyć z możliwością, która spotkała Miszmasza

dzieki. Ale przyznam , że po Twoich wypowiedziach i stanowisku naszej IS , i  wykonywanych czynnościach podległych us nic już nie rozumiem.  Przecież uzasadnione podejrzenie  to nie ma być pewność , że czyn został popełniony., tylko wysokie prawdopodobieństwo. Jeźeli zawiadamiający podaje że X prowadzi  niezarejestrowaną działalność i nie placi podatku , to nie jest to uzasadnione podejrzenie. Wszczynamy z 54 par 2  pisząc w opisie w kwocie przekraczającej ustawowy próg. Ks pisze  wniosek do kontroli, zawiesza ,  IS zatwierdza zawieszenie i czekamy na wynik kontroli , aby ew. stawiać zarzuty. A jeśli uważasz, że takie zawiadomienie bez kontroli nie daje podstaw do wszczecia , bo brak uzasadnionego podejrzenia , to wydajesz postanowienia o odmowie wszczęcia z braku danych dostatecznie uzasadniających.napisz jak to wygląda w twoim us.

Oj, wybacz, że nie odpowiedziałem od razu.

Nie uważam, że samo zawiadomienie bez postępowania kontrolnego lub podatkowego z ordynacji podatkowej nie daje podstaw do wszczęcia dochodzenia, bo brak uzasadnionego podejrzenia.

Nie wiem jakiej jakości donosy są u Ciebie, ale u nas sam donos najczęściej nie daje jeszcze podstaw do podjęcia decyzji procesowej o wszczęciu dochodzenia, bądź o odmowie wszczęcia. Dlatego zwykle przeprowadzam czynności sprawdzające z art.307 kpk tak, by ustalić niezbędne obiektywne dane, w oparciu o które można opisać dany czyn oraz podać jego kwalifikację prawną.

Prof. Feliks Prusak w komentarzu do art. 303 podaje:

Tylko w przypadku, gdy informator poda dane wystarczające do podjęcia czynności sprawdzających z art.307, w wyniku których zebrane zostaną obiektywne dane pozwalające opisać czyn (czas, miejsce i okoliczności wyczerpujące znamiona czynu zabronionego) i przyjąć kwalifikację z kks, wszczynam dochodzenie. W przeciwnym przypadku odmowa wszczęcia – właśnie z uwagi na brak dostatecznie uzasadnionego podejrzenia.

No i o czym pisałem wcześniej, po wszczęciu dochodzenia bez ustaleń postępowania podatkowego ani rusz.

Uprzedzając ewentualne pytanie odpowiadam: tak, w przypadkach czynów uszczupleniowych na potrzeby postanowienia o wszczęciu dochodzenia szacuję uszczuplenie dążąc do jego maksymalizacji, to jest uwzględniam tylko elementy "podatkotwórcze" pomijając elementy kosztowe (zmniejszające podatek). Natomiast już w postanowieniu o przedstawieniu zarzutu zarzucam sprawcy uszczuplenie faktyczne, określone w postępowaniu podatkowym.

Dlatego muszę uściślić wcześniejszą wypowiedź: Dotyczy ona postanowień o przedstawieniu zarzutów.


Na szczęście takie sytuacje u nas zdarzają się bardzo rzadko. Prawie zawsze donosy trafiają od razu do kontroli, a KS dostaje zawiadomienie o już poczynionych ustaleniach kontrolnych.

Dzięki, teraz jestem w pełni usatysfakcjonowana ( cokolwiek to znaczy)

Leibowitz, nie do końca zgodzę się z Tobą, co do tego, że tylko organ podatkowy ma prawo określenia wysokości uszczuplenia podatkowego, z poniższych przyczyn:
1. Procedura karna (w tym także określająca przebieg  postępowania karnego skarbowego) jest autonomiczna i w żaden sposób nie jest powiązana i nie jest zależna od procedury administracyjnej (a taką jest procedura podatkowa).  Można nawet stwierdzić, że ustalenia poczynione w toku postępowania karnego zakończonego prawomocnym wyrokiem karnym są nadrzędne w stosunku do ustaleń prawa administracyjnego, wyrazem tego jest  np. przepis art. 8 par. 1 Kpk: "Sąd karny rozstrzyga samodzielnie zagadnienia faktyczne i prawne oraz nie jest związany rozstrzygnięciem innego sądu lub organu".
2. Kodeks karny skarbowy nie posługuje się określeniami typu zobowiązanie podatkowe, zaległość podatkowa itp. Kodeks karny skarbowy posługuje się terminem "uszczuplenie", który nijak się ma do terminów stosowanych w ordynacji podatkowej (ordynacja podatkowa nie posługuje się takim lub zbliżonym terminem). Kodeks karny skarbowy autonomicznie definiuje co przez to "uszczuplenie" rozumie. KKS w części szczególnej posługuje się natomiast terminem podatek, który już wynika z przepisów prawa podatkowego ale materialnego, a nie proceduralnego.
Uszczuplenie podatku jest faktem obiektywnym wynikającym z naruszenia przez podatnika przepisów materialnego prawa podatkowego, a nie przepisów prawa proceduralnego. To przepisy prawa materialnego podatkowego określają czym jest podatek, kim jest podatnik, z jakich stanów faktycznych wynika obowiązek podatkowy i prawidłowa wysokość zobowiązania podatkowego.
3. Zgodnie z przepisem  art. 21. § 1. Zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem:
1)       zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania;
2)        doręczenia decyzji organu podatkowego, ustalającej wysokość tego zobowiązania.
§ 3. Jeżeli w postępowaniu podatkowym organ podatkowy stwierdzi, że podatnik, mimo ciążącego na nim obowiązku, nie zapłacił w całości lub w części podatku, nie złożył deklaracji albo że wysokość zobowiązania podatkowego jest inna niż wykazana w deklaracji, organ podatkowy wydaje decyzję, w której określa wysokość zobowiązania podatkowego.
§ 3a. Jeżeli w postępowaniu podatkowym organ podatkowy stwierdzi, że kwota zwrotu podatku lub kwota nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług jest inna niż wykazana w deklaracji, organ podatkowy wydaje decyzję, w której określa prawidłową wysokość zwrotu podatku lub nadwyżki podatku naliczonego nad należnym.
Organ podatkowy nie określa wysokości "uszczuplenia" - organ podatkowy wydając decyzję podatkową określającą z "zobowiązanie podatkowe" w prawidłowej wysokości, opisuje tylko stan faktyczny i prawny wynikający z przepisów prawa podatkowego: ordynacja używa sformułowania  "wysokość zobowiązania podatkowego jest inna niż wykazana w deklaracji". Wysokość danego zobowiązania podatkowego wynika z przepisów konkretnej ustawy - decyzja "określająca" organu podatkowego nie "statuuje" prawidłowej wysokości zobowiązania podatkowego, bo ta wynika tylko i wyłącznie z przepisów danej ustawy podatkowego.
Treść przepisu art. 21 par.2 : "§ 2. Jeżeli przepisy prawa podatkowego nakładają na podatnika obowiązek złożenia deklaracji, a zobowiązanie podatkowe powstaje w sposób określony w § 1 pkt 1, podatek wykazany w deklaracji jest podatkiem do zapłaty, z zastrzeżeniem § 3". oznacza tylko tyle (i aż tyle), że przy braku wydania przez organ podatkowy decyzji określającej prawidłową wysokość zobowiązania podatkowego, różnica pomiędzy kwotą podatku wykazaną w deklaracji, a prawidłową wysokością zobowiązania podatkowego nie stanowi zaległości podatkowej, organ podatkowy nie może więc domagać się jego zapłaty. Pytanie więc czy w takim wypadku uszczuplona podatkowa należność publicznoprawna jest z punktu widzenia KKSu wymagalna lub nie.  

Chyba zmienię nicka na HERETYK