Oktan, jeśli wierzysz w to, co PISmaki piszą, to odsyłam do orzecznicta SA. Tam takich zaPISów brak...  

Więc albo konkrecik z Twojej strony poleci (wraz z odniesieniem do miejsca, w którym to wyczytałeś), albo nie opowiadaj nam tu bajek na dobranoc, Skarbie...  

Dyskusja zaczyna być ciekawa i ten poziom " Skarbie "?

Czy ktoś z obecnych mógłby przybliżyć jak wyglądały czynności operacyjne wywiadu skarbowego odnośnie osób ze sfery podwyższonego ryzyka.

JATJAT

"3. Wbrew pozorom, moja wolność ma jednak ograniczenia. Te granice wyznaczone są m.in. zasadami etyki zawodowej, które traktuje całkiem serio."

W mojej praktyce skarbowca jest Pan drugim doradcą podatkowym, który pamięta o etyce zawodowej, a spotkałem ich sporo.

Etyka zawodowa w skarbowości nie istnieje, czy ktoś z nas odmówił działania w sprawie nieujawnionych bo według niego było to nieetyczne? Nie, Liczą się wskaźniki i pogoń za nimi. O wszystkim decyduje i naciska góra.

Taa w zgodzie z prawem. Radzę doczytać przepisy prawa materialnego w tej kwestii. Inna sprawa, że prawo proceduralne jest w Polsce pisane pod przestępców w białych kołnierzykach i w zasadzie nie istnieje procedura, która umożliwiłaby ich ukaranie. Tyle, że wcale z tego nie wynika, że nie są przestępcami.

Jeżeli zamordujesz w ciemnej ulicy człowieka, ale sfałszujesz dowody i nie zostaniesz skazany, to wcale nie znaczy, że jesteś niewinny. Jesteś mordercą.

Zgodzę się z Tobą w 100%. Nadal jesteś mordercą. I nic tego nie zmieni. Nie rozumiem jednak, co ten przykład miał wspólnego z tym, co zacytowałeś z mojej wypowiedzi.

Prawo materialne w tym zakresie znam bardzo dobrze. A najlepszym dowodem że to, o czym piszę, jest całkowicie zgodne z prawem, jest fakt, iż nikt do tej pory (a minęło już prawie 10 lat od wszczęcia egzekucji wobec mnie, dotyczącej NŹD), nie próbował nawet postawić mi zarzutów karnoskarbowych w tej kwestii. A uwierz mi, że biorąc pod uwagę dosyć napięte stosunki panujące na linii podatnik - US w mojej sprawie, jakby była tylko taka możliwość, to już dawno siedziałbym na ławie oskarżonych.  

Nawiasem mówiąc, opolski UKS dwa razy mnie na niej sadzał, podczas prowadzenia postępowań kontrolnych w moich sprawach. Raz za utrudnianie postępowania kontrolnego (w ich mniemaniu   ), a drugi raz, za podżeganie do składania fałszywych zeznań. W obu sprawach zostałem prawomocnie uniewinniony. A Prokurator nawet nie wnosił apelacji od wyroku. Czy to, według Ciebie, oznacza, że jestem właśnie "przestępcą w białym kołnierzyku", na którego nie znaleziono odpowiedniego paragrafu...?

Nie POzostaje nic innego   jak opublikowanie "białej księgi"   Wtedy będzie POdana "kawa na ławę"  

Zastanawia mnie przypadek Maciusia1972
Maciuś napisał:
Problem leżał w tym, że takich ludzi, którzy zostali niesłusznie "skazani" w sprawie NŻD, nie jest 2, 3 czy nawet 10 w skali kraju. Nie mam dokładnych zestawień, nikt ich nie ma. Ale na przykładzie TYLKO i WYŁĄCZNIE opolskiego UKS i 5 (pięciu !) spraw moich znajomych twierdzę, że podejście, jakie prezentował ten właśnie UKS - świadczy o WYPACZENIU PRAWORZĄDNOŚCI i PRÓBIE SKOKU NA KASĘ PODATNIKÓW. A najprostszą drogą do tego był tak właśnie, a nie inaczej, sformułowany przepis wspomnianego wyżej artykułu. I to przez DEBILNE decyzje urzędników (to do Twojego postu Supersaperze teraz pije), wystawiane w skali całego kraju, TK podjął decyzję o uchyleniu przepisów art. 20.

Mając na względzie ochocze przechwałki Maciusia, że podatków nie płaci i nie ma zamiaru ich płacić, ponadto ma znajomych których też dotyczyło postępowanie z nieujawnionych nachodzi mnie taka refleksja: czy to UKS faktycznie nie wiedzieć czemu uwziął się właśnie na Maciusia i krąg jego znajomych, czy po prostu były ku temu podstawy. Ilość Podatników wobec których było wszczynane postępowanie z nieujawnionych stanowi promile (bez dziwnych skojarzeń   ) o ile jeszcze nie mniej w stosunku do tych tysięcy Podatników, które rozliczają się w danym urzędzie uczciwie. W skali US to było kilka, góra kilkanaście wydanych decyzji rocznie (łącznie z tymi przesłanymi przez UKS). Czyli np. na 100 tys. Podatników rozliczających się z dochodówki wydano rocznie 10 decyzji z nieujawnionych.
I wśród takiej ilości Podatników którym wydano decyzje z NŹP masz Maciusiu akurat znajomych. Zastanawia mnie to... Może wyznajecie podobną "filozofię życia" stąd zainteresowanie skarbówki?

Nie wiem, dlaczego macie taki duży problem z przeczytaniem i zrozumieniem tekstu napisanego w języku polskim... Powiedziałem tutaj wyraźnie, że DO CZASU rozpoczęcia sporu z opolskim fiskusem (a nawet jeszcze w jego trakcie), płaciłem podatki i to ogromne. Nie będę cytował samego siebie, proszę się cofnąć parę stron wcześniej i doczytać wszystkie moje wypowiedzi, zanim się postawi tezę, która dla wnikliwych czytelników tego forum będzie z góry skazana na porażkę.

Co do ilości znajomych, to tak się składa, że wszyscy Ci ludzie mieli lub nadal mają dość duże i prężne firmy. Nie wiem, ile było w skali kraju wydanych łącznie decyzji z NŹD, ale na pewno w województwie opolskim było ich mnóstwo. Nigdy nie mówiłem, że wszystkie, które wystawiono, nie powinny były trafić w ogóle do obrotu prawnego. Jestem zdecydowanie daleki od takiego stwierdzenia. Nie rozumiem jednak Twojej dedukcji. Czy to źle, że znam ludzi, którzy posiadają większe majątki? Czy dla Ciebie prowadzenie własnej działalności gospodarczej jest równoznaczne z tym, że jest się "gorszym" od tych, którzy są zatrudnieni na etacie? Czy to od razu oznacza, że, wzorem opolskiego UKS-u, należy podejsć do nich, jak do przestępców i zabrać im wszystko, na co pracowali przez całe życie, wykorzystując do tego niezdarnie napisane przepisy ustawy o PIT oraz ogólnie panujące "ciche przyzwolenie" innych organów władzy wykonawczej i sądowniczej do takiego procederu...?  

Odpowiedź na Twoje domysły jest prostsza, niż Ci sie wydaje.   Ja od samego początku moich sporów z fiskusem NIGDY nie robiłem z nich tajemnicy i dążyłem do maksymalnego nagłośniena sprawy. Stąd też wielu moich znajomych, którzy mieli podobne przygody z UKS w Opolu, do mnie zadzwoniło po poradę. Mało tego. Opole jest małym miastem. Tu mieszka TYLKO 130 tysięcy ludzi. I jeśli prowadzisz tu dużą firmę z branży, z której ja akurat się wywodzę, to prędzej czy później poznajesz zdecydowaną większość ludzi, którzy coś w tym mieście osiągnęli. A takimi właśnie przygląda sie fiskus. I za to mu chwała.   Ponieważ wszyscy powinni płacić podatki, jeśli tylko zarabiają. I ja, i Ty, i Avacs, SuperSaper, JATJAT, itd.

Tak więc nie bardzo mogę pojąć, o jakiej "filozofii życiowej" piszesz.   Jak nie zarabiam pieniędzy, to chyba nic dziwnego w tym, że nie płacę podatków... Czy może, według Ciebie, nawet wtedy powinienem łożyć na fiskusa? A dlaczego ich w tej chwili nie zarabiam, napisałem tutaj jasno i przejrzyście. Więc proszę Cię o nie wysnuwanie błędnych wniosków na podstawie domysłów nie popartych żadnymi faktami.

Więcej pisania na temat! Kilka temu pisałem na ważny temat postanowień w sprawie zawieszenia i uchylenia ich przez WSA i co ? I nic? Każdy ma to  ! Zamiast tego żale i agresja!

Przeczytałem całe uzasadnienie białostockiego WSA wskazane przez Ciebie i nie znalazłem tam nic godnego uwagi. O tym, że stanowisko SA na skargi podatników dotyczące zawieszenia postępowań będzie właśnie takie, dyskutowaliśmy tutaj na przełomie roku. Fragment, który zacytowałeś, wskazuje jedynie, że na tym etapie postępowania WSA nie odnosi się w żaden sposób do tego, co powinien zrobić z tą sprawę DIS. Odnosi się tylko do tego, czego robić mu nie wolno. Przedmiotem skargi nie było bowiem konkretne rozstrzygnięcie w sprawie (które jeszcze nie zapadło), ale dana czynność organu odwoławczego, którą podatnik zaskarżył. I to na jej temat wypowiedział się Sąd.

WSA, w tym akurat momencie prowadzonego postępowania, nie ma jeszcze legitymacji do odnoszenia się w żaden sposób do tego, jaka ma być decyzja finalna. To właśnie DIS, jako organ władzy wykonawczej, powinien wiedzieć najlepiej, jak należy to postępowanie dalej poprowadzić i jakim wynikiem je zakończyć.

Proste. O czym więc tu deliberować...?  

Dzień dobry,
mam do Was takie pytanie (jestem nowy na forum, więc nie wiem, czy w dobrym miejscu zamieszczam tą kwestię - proszę więc o wyrozumiałość). Mianowicie wiadomym jest, że wznowione postępowania podatkowe na podstawie wyroku TK SK 18/09 są zawieszane przez organy podatkowe ze względu na pismo Marszałek Sejmu. Co prawda sądy nie akceptują tego stanowiska, ale nie o tym tu chcę pisać. Osoby (umownie przyjmijmy, że to GRUPA 1), które znajdują się w takiej sytuacji nie mogą uzyskać zwrotu nadpłaconego podatku, który im się należy na podstawie orzeczenia Trybunału. Ich postępowania są przedłużane poprzez zawieszenie, i nie wiadomo co będzie dalej.
Nie jest również tajemnicą, że niektóre osoby (umownie przyjmijmy, że to GRUPA 2) wznowiły postępowania i uzyskały zwrot nadpłaconego podatku. Różnica pomiędzy GRUPĄ 1 i GRUPĄ 2 jest jedynie taka, że ci drudzy wnioski o wznowienie postępowania i zwrot nadpłaty złożyli dość szybko i ich sprawy zostały załatwione, a ci pierwsi po prostu nie mieli szczęścia no i obecnie czekają i czekać jeszcze będą. Ich sytuacja prawna w momencie składania wniosków o wznowienie postępowania niczym się nie różniła.
Zatem części osób znajdujących się w identycznej sytuacji oddano pieniądze, części odmawia się zwrotu – przedłużając postępowania. Nie ma jednocześnie według mnie żadnej podstawy do takiego różnicowania – bo nie jest nią na pewno pismo Marszałek Sejmu.
Poza tym osoby (umownie przyjmijmy, że to GRUPA 3), które nie wznawiały postępowań – bo np. te nie zostały jeszcze zakończone i w momencie wydania przez TK wyroku znajdowały się na etapie organów podatkowych, czy sądów administracyjnych – uzyskują umorzenie postępowań i odzyskują pieniądze zapłacone tytułem ustalonego zobowiązania – o ile je oczywiście opłaciły. Tego też nie potrafię zrozumieć. Jaka jest różnica pomiędzy GRUPĄ 1 i GRUPĄ 3, że różnicuje się ich sytuację? Mają ustalone zobowiązania, GRUPA 1 ma już prawomocne wyroki, GRUPA 3 jeszcze nie, ale sprawy są tożsame, ale chodzi przecież o to samo, a orzeczenia wydawane są na podstawie tego samego wyroku TK.

No i na tej podstawie rodzi się moje pytanie. Czy organy podatkowe nie narażają w tym wypadku Skarbu Państwa na uszczuplenie? Przecież któreś z rozwiązań musiało być błędne. Albo niezasadnie wypłacili kasę GRUPIE 2, albo niezasadnie odmawiają wypłaty kasy GRUPIE 1 (ewentualnie narażając Skarb Państwa na wypłatę odsetek poprzez przeciąganie ich postępowań). Gdzieś zatem ktoś popełnił błąd. Czy według Was nie występują tu znamiona czynu zabronionego określonego przepisami art. 231 kodeksu karnego?
Art. 231. § 1. Funkcjonariusz publiczny, który, przekraczając swoje uprawnienia lub nie dopełniając obowiązków, działa na szkodę interesu publicznego lub prywatnego,  podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.  
§ 2. Jeżeli sprawca dopuszcza się czynu określonego w § 1 w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej,  podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.  
§ 3. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 działa nieumyślnie i wyrządza istotną szkodę,  podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.  
§ 4. Przepisu § 2 nie stosuje się, jeżeli czyn wyczerpuje znamiona czynu zabronionego określonego w art. 228.  
W mojej ocenie można byłoby tu rozpatrywać działanie (nieumyślne) na szkodę interesu publicznego. W przedstawionej sytuacji coś bowiem jest nie tak i gdzieś popełniono błąd – albo przy wypłacie środków GRUPIE 2 albo przy przedłużaniu tych wypłat GRUPIE 1. W którymś momencie interes publiczny został naruszony – albo przy GRUPIE 2 poprzez bezzasadną wypłatę świadczeń; albo przy GRUPIE 1 poprzez spowodowanie konieczności wypłaty odsetek od przedłużającego się zwrotu należności. Innego wyjścia chyba nie ma.
No ale w takim wypadku chyba nie ostałby się żaden dyrektor i naczelnik organów podatkowych w Polsce…

I tak będzie ! DIS to mają chore ambicje (albo MIN FIN żąda od nich takiego zachowania!)
Pozdrawiam
ps. ciekawe że takie pomysly wpadaja do głowy!