Przepraszam, że poszedłem zbyt daleko idącym skrótem myślowym. Oczywiście chodziło o to, że organ podatkowy nie przyczynił się do powstania przesłanki zmiany lub uchylenia decyzji.
Zastanawiam się także nad jednym, że skoro żyjemy w jednym Państwie, i mamy (podobno) jednolite przepisy, powinny one być interpretowane jednolicie, a nie -jak wynika z wpisów forum - niektóre US zwracają wraz z odsetkami a inne nie.

Prawo podatkowe jest jakie jest i nie tylko urzędnicy różnie je pojmują i stosują. To samo tyczy się sędziów i radców i doradców. W Twoim wypadku najlepiej było by chyba złożyć wniosek o ustalenie wysokości nadpłaty. Można by również rozważyć wystąpienie o interpretację indywidualną przed złożeniem takiego wniosku.

Jeśli organ stosował niekonstytucyjny przepis na wskutek czego wydał sprzeczną z prawem decyzję, to jest oczywiste, że przyczynił się do powstania nadpłaty. Z tego, że w dacie wydania decyzji nie dla wszystkich było jasne, że art. 20 ust. 3 jako sprzeczny z Konstytucją nie miał mocy prawnej bynajmniej nie wynika, że miał on taką moc. Innymi słowy z faktu, że przedstawiciele aparatu skarbowego nie rozumieli przepisów i dopiero TK im je wyjaśnił nie wynika, przepisy stosowali prawidłowo. Dlaczego podatnik ma być pozbawiony odsetek, skoro to organ podatkowy wydał decyzję bez podstawy prawnej?

Tylko z drugiej strony nawet gdyby pracownicy organu skarbowego byli w 100% pewni co do niekonstytucyjności to i tak by musieli stosować ten przepis. Do wystąpienia z pytaniem prawnym do TK władny jest dopiero sąd administracyjny.

Interpretując literalnie zwrot "jeżeli organ podatkowy nie przyczynił się do powstania przesłanki zmiany lub uchylenia decyzji" mając na uwadze że przesłanką dla wznowienia jest "wydanie decyzji na podstawie przepisu, o którego niezgodności z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej, ustawą lub ratyfikowaną umową międzynarodową orzekł Trybunał Konstytucyjny", możliwa jest obrona stanowiska że organ nie przyczynił się do powstania przesłanki dla uchylenia, gdyż przesłanką uchylenia jest następczy wyrok TK, do którego to wydania NUS się raczej nie przyczynił.

Mimo to uważam jednak ze oprocentowanie powinno przysługiwać ponieważ gdyby zobowiązanie podatkowe powstało na podstawie prawa to w wyniku ujawnienia się nadpłaty przez wyrok TK oprocentowanie przysługiwałoby na podstawie art. 78 par. 5 już od dnia jej powstania.

W mojej ocenie technika powstania zobowiazania podatkowego nie może być przyczyną dla tak znacząco gorszego traktowania podatnika którego zobowiazanie podatkowego powstało na skutek doręczenia decyzji ustalającej.

Z szacunkiem! ale Organy mają obowiązek badać czy nie ma niekonstytucyjności przepisu i z tego korzystają! Oczywiście kiedy mają z tego zysk!
Popatrzcie ludzie na te wyroki! I SA/Go 333/13, I SA/Bk 34/13, I SA/Gd 1330/12

Wszystko ładnie pięknie, tylko w wyrokach na które się powołujesz DIS broni się przed zarzutem niekonstytucyjności.

Problemem jest sytuacja odwrotna czy organ podatkowy mógłby odmówić stosowania przepisu niekonstytucyjnego jeżeli nie został on uchylony przez TK. Tutaj odpowiedź jest jedna. Nie mógłby. Tak samo jak sąd administracyjny, chociaż ten może wystąpić z pytaniem prawnym i zawiesić postępowanie do czasu uzyskania odpowiedzi.

To może być argumentem przeciwko oprocentowaniu.

W kwestii oprocentowania nadpłaty uważam, że powinna być wypłacona z urzędu. Bliższe uzasadnienie mojego stanowiska na: http://taxpage.pl/index.php?page_idx=3& ... artykul305.
Ponieważ organ z pewnością nie zrobi tego "sam z siebie", należałoby złożyć formalny wniosek - żądanie wypłacenia oprocentowania nadpłaty - wszczynający postępowanie w tej sprawie (nie wniosek o wyjaśnienie przyczyn braku wypłaty) na podstawie art. 165 Ordynacji, z powołaniem się na materialnoprawne art. 78 § 1, § 3 pkt 1 i § 4 tejże. Najprawdopodobniej wniosek zostanie oddalony; konieczne więc będzie zaskarżenie tego rozstrzygnięcia do DIS, a następnie skarga do WSA.
Z pewnością zaś nie można oddać tej batalii "walkowerem".
Nie ma natomiast żadnego sensu występowanie o interpretację, co zasugerowano w jednej z wypowiedzi - wystąpić trzeba z żądaniem!

Interpretacja ma sens, trzeba tylko wiedzieć o co w niej zapytać. Gdyby była pomyślna, to z pewnością wywarło by to wpływ na załatwienie sprawy. Wniosek jest o tyle lepszy że zmierza bezpośrednio do załatwienia sprawy.

Z pełnym uszanowaniem, ale uważam że nie ma Pani/Pan racji.
Proszę przeprowadzić eksperyment myślowy oparty o zasadę rozumowania a fortiori. Skoro fiskus odmawia wypłaty oprocentowania, w oparciu o dość wątpliwą konstrukcję prawną, to tym bardziej nie wyda interpretacji, która kwestionowałaby tę konstrukcję i podpowiadała podatnikom, jak tę konstrukcję zwalczać.
Wniosek o interpretację to zmierzanie do celu znacznie dłuższą "okrężną drogą". Niekorzystną interpretację musimy zaskarżyć w postępowaniu instancyjnym, a następnie do WSA, po to by po korzystnym wyroku wystąpić z żądaniem o wypłacenie oprocentowania, czyli wrócić do punktu wyjścia.

Czy twoim zdaniem organy skarbowe winny "na wszelki wypadek" skarżyć do TK każdy przepis prawa podatkowego i każdą jego zmianę?
Chyba jednak lekko przesadzasz.  

Fiskus fiskusowi nie równy    Kto inny wydaje interpretacje a kto inny decyzje.

Gdzieś w tym wątku ktoś mówił że wytyczne MF nakazują zwrot nieujawnionych z odsetkami, być może w oparciu o takie wytyczne izba przychyliłaby się do interpretacji. Podkreślam, być może. Jeżeli interpretacja byłaby negatywna to zmarnujemy 40 zł, ryzyko jest więc niewielkie.

Zgadzam się że jest to okrężna droga, nawet bardzo. Na stronie MF próżno szukać jakichkolwiek interpretacji dotyczących źródeł nieujawnionych.

Tak swoją drogą interpretacja nie podlega zaskarżeniu w "postępowaniu instancyjnym", służy na nią jedynie wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, mówiąc krótko nie ma tu żadnych instancji.

Wybacz - nie każdy udający experta czytał OP  

Chapeau bas wobec znajomości tematu.
Celowo użyłem skrótu myślowego "zaskarżyć w postępowaniu instancyjnym", bowiem wezwanie do usunięcia prawa stanowi surogat odwołania/zażalenia i składane jest w toku instancji, poprzedzającym skargę do WSA.
Ale to jest akurat spór raczej akademicki dotyczący terminologii, a nie meritum, i chyba nie ma sensu jego kontynuacja.

Witam wszystkich.
Mam pytanie czy ktoś z Was otrzymał już odpowiedź jakąkolwiek na zaskarżoną decyzję o zawieszeniu postępowania ze względu na list Pani Marszałek ?