Wydaliśmy postanowienie o określeniu dłużnikowi zajętej wierzytelności  (DZW) nieprzekazanej kwoty. DZW złożył odwołanie, DIS utrzymał w mocy. Wysłaliśmy upomnienie.
DZW złożył wniosek o rozłożenie na raty należności wynikającej z postanowienia.
I tu pytanie - szukałam podstawy prawnej, ale nie widzę możliwości rozłożenia na raty takiej naleności. Zatem powinniśmy wg mnie umorzyć postępowanie w sprawie rat, jako bezprzedmiotowe na podstawie art. 105 KPA i wystawić tytuł wykonawczy.

Ktoś ma inne pomysły, ktoś przerabiał coś takiego?

Art. 67a Ordynacji wyraźnie wskazuje jakie zobowiązanie może być rozłożone na raty. Wierzytelność nie jest podatkiem, zaległością ani odstetkami i tym samym nie może podlegać rozłożeniu na raty na tej podstawie. Upea też nie przewiduje takiego rozwiązania. Twój tok myślenia jest jak najbardziej prawidłowy.

Wyrok w podobnej sprawie: NSA w Warszawie z dnia 15 maja 2012 r. II FSK 2221/10

U nas był taki przypadek. My jednak odmówiliśny pismem wskazując, iż wierzytelność należy do dłużnika i tylko on jest władny do rozłożenia na raty.

Dzięki za odpowiedzi.
IGA1 - ciekawe podejście. Nie za bardzo mi to jednak pasuje, bo po zajęciu zobowiązany nie może rozporządzać swoim majątkiem. To było postanowienie? Zażalił się?

Nie było postanowienia, więc nie było i zażalenia, była natomiast wpłata.

U nas w US odmówiliśmy wszczęcia postępowania z uwagi na brak przepisów prawa pozwalających na rozłożenie zajętej wierzytelnosci na raty.
Zajęta wierzytelność, której rozłożenia na raty domaga się strona, nie jest ani podatkiem ani opłatą czy też niepodatkową należnością budżetu państwa. Zajęta wierzytelność wynika ze stosunku cywilnoprawnego, a zajęcie tej wierzytelności służy jedynie pokryciu zaległości obciążających inny podmiot, będący stroną tego stosunku.
Ponadto:
w żadnym przypadku nie mogą być podstawą do uchylenia się od przekazania kwot podlegających egzekucji okoliczności związane z kondycją finansową dłużnika zajętej wierzytelności (por. wyrok NSA z dnia 21 czerwca 2007 r. – IFSK 984/06). Z kolei jeżeli dłużnik zajętej wierzytelności bezpodstawnie uchyla się od przekazania zajętej wierzytelności albo części wierzytelności organowi egzekucyjnemu, zajęta wierzytelność albo część zajętej wierzytelności może być ściągnięta od dłużnika zajętej wierzytelności w trybie egzekucji administracyjnej – bezpośrednio z majątku dłużnika zajętej wierzytelności (art. 71b ustawy o posępowaniu egzekucyjnym w administracji).