Odpowiedź z HELP DESK:
ROZWIĄZANIE:
Od 1 września 2011 r., zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz.U. z 2004 r. Nr 269, poz.2681, z późn. zm.), istnieją dwa identyfikatory podatkowe, tj.:
- numer PESEL – w przypadku podatników będących osobami fizycznymi objętymi rejestrem PESEL nieprowadzących działalności gospodarczej lub niebędących zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług,
- NIP – w przypadku pozostałych podmiotów podlegających obowiązkowi ewidencyjnemu, o którym mowa w art. 2 ww. ustawy, tj.:
a. osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami,
b. osób fizycznych objętych rejestrem PESEL prowadzących działalność gospodarczą,
c. osób fizycznych objętych rejestrem PESEL będących zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług,
d. osób fizycznych nieobjętych rejestrem PESEL, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami,
e. płatników podatków,
f. płatników składek na ubezpieczenia społeczne,
g. płatników składek na ubezpieczenie zdrowotne.
Tym samym, jeżeli osoba fizyczna objęta rejestrem PESEL (w tym m.in. osoba duchowna) spełnia którykolwiek z wyżej wymienionych warunków (litery b-g), to jako identyfikator podatkowy powinna podawać NIP i dokonywać odpowiednio aktualizacji danych na formularzu NIP-7. Natomiast, jeżeli żadnego z tych warunków nie spełnia, to jako identyfikator podatkowy powinna podać swój numer PESEL i może dokonywać aktualizacji adresu miejsca zamieszkania lub numeru rachunku bankowego na formularzu ZAP-3.
(Zatem, jeśli osoba duchowna jest płatnikiem składek na ubezpieczenie składa NIP-7).