|
Teraz jest 11 wrz 2025, 08:32 |
|
Gimnastyka umysłu
Moderator: moderatorzy
|
Strona 22 z 793 |
[ Posty: 11089 ] | idź do strony: Poprzednia strona 1 ... 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25 ... 793 Następna strona |
| Drukuj | Poprzedni | Następny |
Gimnastyka umysłu
| Autor | Treść postu | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
  
|
 Gimnastyka umysłuPraca pisemna z postępowania kwalifikacyjnego 15 stycznia 2000 r.
Uczestnicy postępowania kwalifikacyjnego (15 stycznia 2000r.) otrzymali trzy artykuły z czasopisma popularno-naukowego* o łącznej objętości 10 stron. Publikacje te były poświęcone problemom gromadzenia, porządkowania i archiwizowania różnych zbiorów tekstów pojawiających się w internecie w celu łatwiejszego i bardziej powszechnego ich wykorzystania. Na podstawie lektury artykułów należało pisemnie odpowiedzieć na trzy pytania: 1. W jaki sposób można zwiększyć dostępność zasobów bibliotecznych dla użytkowników internetu? 2. Jakie są wady i jakie zalety przeszukiwania archiwum przez komputer i przez człowieka? 3. Jakie problemy stwarza internet w dziedzinie przestrzegania praw autorskich? W załączonej do tekstów instrukcji zwrócono uwagę, że w pracy na każde z pytań należy udzielić odrębnych odpowiedzi, zawierających wyłącznie informacje zaczerpnięte z tekstów. Odpowiedzi miały być sformułowane w sposób zrozumiały dla osób nie znających tekstów źródłowych. W instrukcji przypomniany został także przepis § 9 ust.2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 28 września 1999 r. w sprawie sposobu przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego w służbie cywilnej określający, że praca pisemna oceniana jest pod względem logiczności, zwięzłości, jasności i poprawności językowej oraz pod względem trafności dokonania wyboru istotnych informacji z materiałów. Zastosowany w oparciu o ten przepis klucz oceny pracy pisemnej z postępowania kwalifikacyjnego przeprowadzonego 15 stycznia br. jest przykładem doboru elementów tworzących ocenę tego rodzaju zadań oraz kryteriów i skali punktowania. Maksymalna liczba punktów, którą można osiągnąć w tej części postępowania, wynosi 40. W postępowaniu w dniu 15 stycznia najwyższą notą za prace pisemną było 27,5 punktów. średni wynik wśród całej grupy zdających (240 osób) wyniósł 16,2 punktów. Na pracę pisemną przeznacza się 90 minut, z czego część pochłania lektura (dokładna, jak zalecała instrukcja z omawianego postępowania) stosunkowo obszernych tekstów źródłowych. ----------------------- * świat Nauki, maj 1997, wyd. Prószyński i S-ka; artykuły: M. Lesk ,,Cyfrowe książki'', (tłum. R. Kołos), B. Kahle ,,Ocalić od zapomnienia'', (tłum. J. Sobolewski), C. Lynch ,,Przeszukując Internet'', (tłum. J. Zieliński); dostępne w Internecie pod adresem: http://www.swiatnauki.pl/nr1997.asp. Klucz do oceny wykonania zadania Ocena formy odpowiedzi A. strona formalna (0-2 pkt.) dotyczy wszystkich odpowiedzi łącznie: akapity - nie za długie, zawierając jeden wątek (myśl) wyliczanie w punktach, a nie w tekście B. styl (0-7 pkt.) każde pytanie od 0-2 pkt. i 1 pkt. 'premii' za całość dla pracy wybitnej pod względem stylu: poprawność gramatyczna poprawność ortograficzna (rażące błędy = 0 pkt. za styl dla pyt. z błędami) poprawność składniowa komunikatywność - jasne zdania, bez wtrąceń C. struktura (0-7 pkt.) każde pytanie od 0-2 pkt. i 1 pkt. 'premii' za całość dla pracy wybitnej pod względem struktury: kompozycja pracy - wstęp, rozwinięcie, zakończenie jasność i logika wywodu gradacja argumentów selekcja argumentów brak dygresji nie związanych z tematem (odpowiedź nie na temat = 0 pkt. za strukturę dla danego pytania) Ocena treści odpowiedzi (w rozbiciu na kolejne pytania) Pytanie 1. (całość 0-8 pkt) W jaki sposób można zwiększyć dostępność zasobów bibliotecznych dla użytkowników internetu? Powinno być: Należy pokazać dwa aspekty problemu: 1. przenoszenie danych na nośniki cyfrowe i umieszczanie ich na serwerach 2. zwiększanie możliwości znalezienia i korzystania z tych danych Zauważenie obu wątków 2 pkt. Za szczegółową zawartość kolejnych wątków: w wątku 1. (0-3pkt): * przenoszenie katalogów na komputery * sporządzanie kopii cyfrowych * skanowanie zbiorów * ujednolicenie formatu plików ze zbiorami * ujednolicenie formatu aktualnie publikowanych prac * uaktualnianie danych w internecie * szukanie społecznego poparcia w celu znalezienia funduszy na ww. działalność w wątku 2. (0-3pkt): * nadawanie dokumentom jednoznacznych zawierających adekwatna informację nazw (URN) * wprowadzenie systemu ewaluacji zbiorów lub poszczególnych pozycji * rozpowszechnienie ,,sprytniejszych'' programów wyszukiwawczych * instalowanie komputerów z dostępem do internetu w bibliotekach Pytanie 2. (całość 0-8 pkt) Jakie są wady i jakie zalety przeszukiwania archiwum przez komputer i przez człowieka? Odpowiedź powinna zawierać przynajmniej po 1 argumencie na każdy temat: * wady przeszukiwania przez komputer (1pkt) * zalety przeszukiwania przez komputer (1pkt) * wady przeszukiwania przez człowieka (1pkt) * zalety przeszukiwania przez człowieka (1pkt) Za dodatkowe argumenty do 4 pkt. UWAGA: punkty te można przyznać tylko wtedy, jeżeli praca porusza wszystkie 4 powyższe tematy. Tabela pokazuje wszystkie argumenty, jakie można znaleźć w tekstach źródłowych [TABELA] Pytanie 3. (całość 0-8 pkt.) Jakie problemy stwarza internet w dziedzinie przestrzegania praw autorskich? Należy uwzględnić dwa następujące aspekty: 1. prawa autorskie do dzieł dotychczas opublikowanych na innych nośnikach (książki, obrazy, nuty) - czy umieszczenie w internecie jest rozpowszechnianiem * przenoszenie do internetu materiałów, do których wygasły prawa autorskie 2. prawa autorskie do dzieł/danych aktualnie umieszczanych na stronach internetowych * udostępnianie wyłącznie spisów zarchiwizowanych danych zamiast konkretnych dokumentów * archiwizowanie i powielanie prywatnych stron internetowych Za zauważenie obu aspektów 2 pkt. Za rozwinięcie od 0 do 3 pkt. za każdy aspekt  Nie masz wystarczających uprawnień, aby zobaczyć pliki załączone do tego postu.
____________________________________ Nie jesteś tym, kim myślisz, że jesteś - lecz tym, kim się stajesz, gdy myślisz kim jesteś. |
|||||||||
| 04 maja 2010, 19:05 |
|
|||||||||
|
||||||||||
 
|
Gimnastyka umysłu Nadir - dzięki - jesteś Wielki
 |
|||||||||
| 05 maja 2010, 12:28 |
|
|||||||||
|
||||||||||
|
Gimnastyka umysłu A co powiecie na takie łamanie głowy:
Oto pewna wiadomość z krainy zadań logicznych: Jeśli bumbramsztykle nie bimbambolą, wtedy oczywiście wichajstry nie tentegują. Natomiast jeśli dingusy tentegują albo transmogryfikują, wówczas z całą pewnością bimbambolą wszystkie bumbramsztykle. Jeśli glątwy tentegują, wtedy - to jasne - żaden z dingusów nie bimbamboli. Jeśli natomiast wichajstry nie obcyndalają się, wówczas każdy dingus transmoryfikuje. Jeśli wreszcie żadna glątwa nie bimbamboli, wówczas z pewnością bimbamboli każdy dingus. Wszystkie bumbramsztykle, glątwy, wichajstry i dingusy coś robią - albo bimbambolą, albo tentegują albo transmogryfikują albo - wreszcie- obcyndalają się. I każde z nich wykonuje tylko jedną z tych czynności. Jak właściwie wygląda sytuacja?  |
|||||||||
| 05 maja 2010, 13:15 |
|
|||||||||
|
||||||||||
|
|
Gimnastyka umysłu Praca pisemna z postępowania kwalifikacyjnego 12 sierpnia 2000 r.
Praca pisemna sprawdza umiejętność formułowania myśli na piśmie, jako umiejętność niezbędną do prawidłowego wypełniania zadań przez urzędnika służby cywilnej. Praca pisemna może mieć dwie formy: 1. notatki sporządzanej przez kandydatów na podstawie materiałów źródłowych dotyczących tematyki nie związanej bezpośrednio z funkcjonowaniem administracji. Materiały źródłowe mogą pochodzić z prasy lub książek popularnonaukowych nie używających języka specjalistycznego, mogącego sprawiać trudności w zrozumieniu treści. Kandydaci otrzymają materiały o objętości ok. 10 stron formatu A-4. Zadaniem kandydatów będzie sporządzenie notatki dla przełożonego przedstawiającej najistotniejsze informacje zawarte w materiałach źródłowych, będącej odpowiedzią na pytania zadane w instrukcji. Ocenie podlegać będzie trafność wyboru najistotniejszych informacji oraz logiczność, jasność, zwięzłość i poprawność językowa wypowiedzi. 2. wypowiedzi na zadany temat. Podstawą pracy w tym wariancie będzie krótki opis sytuacji, z jaką może spotkać się urzędnik. Zadaniem kandydatów będzie zaproponowanie rozwiązania danego problemu. Od kandydatów nie będzie się wymagać wiedzy specjalistycznej. Ocenie podlegać będzie trafność zaproponowanych rozwiązań oraz logiczność, jasność i zwięzłość wypowiedzi. W danym postępowaniu kwalifikacyjnym wszyscy kandydaci otrzymają takie same zadanie. Czas przeznaczony na sporządzenie pracy pisemnej wynosi 90 minut. Sprawdzenia każdej pracy dokona dwóch członków zespołu sprawdzającego. Osobom sprawdzającym nie są znane nazwiska kandydatów, których prace otrzymali do sprawdzenia. Poniżej przedstawiamy pracę pisemną wykorzystaną w postępowaniu kwalifikacyjnym z 12 sierpnia 2000 r. Tekst źródłowy pochodzi ze Świata Nauki Wrzesień 1997 r. "Ksenotransplantacje", Robert F. Lanza, David K. C. Cooper i William L. Chick. Zadanie Instrukcja Proszę dokładnie przeczytać dołączony tekst, a następnie sporządzić notatkę, w której znajdzie się wyjaśnienie (definicja) pojęcia "ksenotransplantacje" i odpowiedzi na pytania podane poniżej. Na każde pytanie należy odpowiedzieć oddzielnie. W odpowiedziach proszę wykorzystywać wyłącznie informacje zaczerpnięte z tekstu źródłowego formułując swoje odpowiedzi tak, aby były zrozumiałe dla osób nie znających tego tekstu. Przy ocenie pracy bierze się pod uwagę: 1. stronę formalną - 0-2 pkt, 2. styl wypowiedzi (poprawność gramatyczna, poprawność ortograficzna, poprawność składniowa, komunikatywność) - 0-8 pkt, 3. strukturę (kompozycja pracy, jasność i logika wywodu, gradacja argumentów, selekcja argumentów) - 0-7 pkt, 4. treść: a) definicja ksenotransplantacji - 0 - 1 pkt, b) pytanie 1 - 0-9 pkt, w tym 0-3 pkt za każdy aspekt, c) pytanie 2 - 0-6 pkt, w tym 0-2 pkt za każdy aspekt, d) pytanie 3 - 0-6 pkt, w tym 0-2 pkt za każdy aspekt. Dodatkowo każdej pracy można przyznać 1 pkt za ciekawe ujęcie tematu lub wyjątkową precyzję wypowiedzi. Pytania 1. Jakie zalety ma wykorzystanie do przeszczepu narządów od zwierząt w porównaniu z narządami od ludzi? 2. Jakie są obawy i zagrożenia związane z przeszczepianiem narządów od zwierząt ludziom? 3. Dzięki jakim metodom możliwe staje się zapobieganie odrzuceniu przeszczepionych narządów? Zamieszczamy również klucz oceny tej pracy pisemnej. Klucz do oceny wykonania zadania Ocena formy odpowiedzi A. strona formalna (0-2 pkt) dotyczy wszystkich odpowiedzi łącznie: akapity ? nie za długie, zawierając jeden wątek (myśl) wyliczanie w punktach, a nie w tekście B. styl (0-8 pkt) każde pytanie od 0-2 pkt i 1 lub 2 pkt ?premii? za całość dla pracy wybitnej pod względem stylu: poprawność gramatyczna poprawność ortograficzna (rażące błędy = 0 pkt za styl dla pyt. z błędami) poprawność składniowa komunikatywność ? jasne zdania, bez wtrąceń C. struktura (0-7 pkt) każde pytanie od 0-2 pkt i 1 pkt ?premii? za całość dla pracy wybitnej pod względem struktury: kompozycja pracy ? wstęp, rozwinięcie, zakończenie jasność i logika wywodu gradacja argumentów selekcja argumentów brak dygresji nie związanych z tematem (odpowiedź nie na temat = 0 pkt za strukturę dla danego pytania) D. Każdej pracy można dodatkowo przyznać 0 - 1 pkt za ciekawe ujęcie tematu lub wyjątkową precyzję wypowiedzi (premia dla "ciekawej" pracy). Ocena treści odpowiedzi (w rozbiciu na kolejne pytania) Pytanie 1. (całość 0-9 pkt) Jakie zalety ma wykorzystanie do przeszczepu narządów od zwierząt w porównaniu z narządami od ludzi? Należy uwzględnić następujące aspekty: 1. większa dostępność "dawców" (liczba, krótki czas oczekiwania) - 0-3 pkt, 2. możliwość manipulacji genetycznej dawcy i biorcy (przygotowanie biorcy, transgeniczni dawcy) - 0-3 pkt, 3. aspekt etyczny - mniejsze/inne problemy etyczne (użytkowe traktowanie niektórych zwierząt jest powszechnie przyjęte, ewentualne problemy religijne dla ludzi z przeszczepionym narządem zwierzęcym) - 0-3 pkt. Uwaga: niektórzy kandydaci mogą kwestie etyczne kwalifikować jako odpowiedź na pytanie 2 - należy je wówczas oceniać również w skali 0-3 pkt. Pytanie 2. (całość 0-6 pkt) Jakie są obawy i zagrożenia związane z przeszczepianiem narządów od zwierząt ludziom? Należy uwzględnić następujące aspekty: 1. zagrożenie przenoszeniem chorób zwierzęcych na ludzi (wirus Ebola, choroba szalonych krów, retrowirusy, HIV) - 0-2 pkt, 2. możliwość odrzucenia przeszczepu - 0-2 pkt, 3. obawa czy organy zwierzęce będą w stanie przejąć wszystkie funkcje organów ludzkich - 0-2 pkt. Pytanie 3. (całość 0-6 pkt) Dzięki jakim metodom możliwe staje się zapobieganie odrzuceniu przeszczepionych narządów? Należy uwzględnić następujące aspekty: 1. metody immunosupresyjne (leki immunosupresyjne w tym np. cyklosporyna, promieniowanie) - 0-2 pkt, 2. modyfikacje układu odpornościowego biorców (np. chimery) - 0-2 pkt, 3. inżynieria genetyczna (transgeniczne zwierzęta jako dawcy) - 0-2 pkt. Definicja ksenotransplantacji (0-1 pkt): Powinno być: Ksenotransplantacje to przeszczepianie komórek i tkanek zwierzęcych ludziom. lub: Ksenotransplantacje to przeszczepianie komórek i tkanek między osobnikami różnych gatunków. ____________________________________ Nie jesteś tym, kim myślisz, że jesteś - lecz tym, kim się stajesz, gdy myślisz kim jesteś. |
|||||||||
| 05 maja 2010, 20:09 |
|
|||||||||
|
||||||||||
|
|
Gimnastyka umysłu Praca pisemna z postępowania kwalifikacyjnego 28 lipca 2001 r.
Instrukcja Proszę uważnie przeczytać dołączony tekst, a następnie odpowiedzieć na niżej postawione pytania. Na każde z pytań należy odpowiedzieć oddzielnie. W odpowiedziach proszę wykorzystywać wyłącznie informacje zaczerpnięte z załączonego tekstu. Proszę formułować odpowiedzi tak, aby były zrozumiałe dla osób nie znających tekstu źródłowego. Odpowiedzi należy udzielać wyłącznie na dołączonych arkuszach opatrzonych okrągłą pieczęcią Urzędu Służby Cywilnej. Proszę pisać czytelnie. Przy ocenie pracy bierze się pod uwagę: 1.Styl wypowiedzi (poprawność gramatyczna, poprawność ortograficzna, poprawność składniowa, komunikatywność) - 0 ? 6 pkt, 2. Strukturę (m.in. kompozycja pracy, jasność i logika wywodu) ? 0 ? 7 pkt, 3. Treść: a. pytanie 1 ? 0 - 3 pkt, b. pytanie 2 ? 0 ? 9 pkt, c. pytanie 3 ? 0 ? 14 pkt. Pytania: 1. Wyjaśnij pojęcie "społeczeństwa informacyjnego". 2. Zidentyfikuj zagrożenia, jakie dla społeczeństwa niesie ze sobą wiek informacji. 3. Wymień podstawowe role, jakie Autor tekstu przypisuje administracji publicznej w procesie budowania społeczeństwa informacyjnego, oraz krótko opisz na czym polega każda z nich. ROLA I ZADANIA ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ W WIEKU INFORMACJI W niniejszym artykule opisane zostaną wybrane zjawiska i problemy związane z powstawaniem społeczeństwa informacyjnego. Opis tych procesów został ujęty w ramy czterech ?transformacji? ukazujących administrację publiczną w czterech różnych rolach. W każdej z tych ról zadania administracji zostały ograniczone do zjawisk immanentnych dla wieku informacji. ?Nazwa społeczeństwo informacyjne (information society) i jemu pokrewne, jest potocznie rozumiana jako określenie społeczeństwa w którym na każdym kroku można natrafić na komputery. Jednak w istocie chodzi o coś więcej niż powszechność występowania sprzętu, istotne są bowiem jego zastosowania i wykorzystanie. Od zakończenia II wojny światowej socjologowie nieustannie próbują zdefiniować i nazwać rodzaj dokonującej się zmiany społecznej. Były to pojęcia: rewolucji organizacyjnej, rewolucji komunikacyjnej, wieku informacji." Społeczeństwo staje się społeczeństwem informacyjnym, gdy osiąga stopień rozwoju oraz skali i skomplikowania procesów społecznych i gospodarczych wymagający zastosowania nowych technik gromadzenia, przetwarzania, przekazywania i użytkowania olbrzymiej masy informacji generowanej przez owe procesy. W takim społeczeństwie: ? informacja i wynikająca z niej wiedza oraz techniki są podstawowym czynnikiem wytwórczym a wszechstronnym czynnikiem rozwoju jest wykorzystanie teleinformatyki ? siła robocza składa się w większości z pracowników informacyjnych ? większość dochodu narodowego brutto powstaje w obrębie szeroko rozumianego sektora informacyjnego. Od informacji do technik informatycznych - administracja jako uczestnik Starając się w sposób uporządkowany i niejako hierarchiczny opisać rolę administracji publicznej we wchodzeniu do wieku informacji należy zacząć od trywialnego stwierdzenia, że będąc częścią społeczeństwa, administracja podlega tym samym procesom, co one. W pierwszym rzędzie jest więc administracja uczestnikiem przemian zachodzących w społeczeństwie (w tym przypadku procesu przechodzenia do społeczeństwa informacyjnego). Zjawiska zwiększającej się roli informacji i technik informatycznych wpływają w tym samym stopniu na życie zawodowe i prywatne pracownika administracji i niosą te same możliwości i zagrożenia, jak dla innych obywateli. Podstawowa orientacja w tych problemach warunkuje m. in. wybór ścieżki kariery, decyzji o profilu kształcenia zawodowego, edukacji swoich dzieci a nawet miejsca zamieszkania. W każdej dziedzinie zawodowej znajomość technik informatycznych w dużo większym niż obecnie zakresie staje się niezbędna. Ci, którzy wcześniej to zrozumieją i odpowiednio się przygotują, staną się poszukiwanymi specjalistami na rynku pracy. Postępująca integracja pracy i życia domowego, czasu pracy oraz czasu odpoczynku i życia prywatnego będzie miała istotne znaczenie dla więzi i relacji społecznych oraz psychologicznych a także modelu życia. Zagrożeniem związanym z upowszechnieniem się wykorzystania technik komputerowych, zwłaszcza w związku z telepracą, jest izolacja i zanik klasycznych więzi społecznych, co może prowadzić do wyobcowania. Do nowych zjawisk można zaliczyć powstawanie tzw. społeczności wirtualnych, które tworzą się w sieci na bazie dostępnych usług np. grup dyskusyjnych. Tworzą się więc zupełnie nowe, nie związane z miejscem zamieszkania grupy i relacje społeczne. Zagrożeniem, które już jest realne jest możliwość rozpowszechniania ta drogą treści i idei powszechnie nie akceptowanych lub przestępczych. Na razie nie ma rozwiązania problemu jak przeciwdziałać takim zjawiskom propagowanym za pomocą Internetu, który nie jest i nie powinien być monitorowany. Przykład nieudanej inicjatywy prawodawczej USA (Communication Decency Act uznany za niezgodny z konstytucją w 1997) stanowi przestrogę dla innych krajów. Aby móc na co dzień korzystać z najnowszych rozwiązań w dziedzinie IT dla celów zawodowych (telepraca, indywidualne podnoszenie kwalifikacji) czy rozrywkowych, jest niezbędna możliwość dostępu do sieci w domu. Wiąże się to jednak z kosztami, które nie są osiągalne dla każdego obywatela. Stąd mówi się o kolejnym zagrożeniu wynikającym z upowszechnienia się społeczeństwa informacyjnego, jakim jest rozwarstwienie społeczne (social stratification) czyli podział na tych, którzy mają dostęp do sieci (a więc do informacji) i tych, którzy go nie mają (information rich and information poor). Informatyzacja przynosi społeczeństwu wyższy poziom życia, ale niesie z sobą również zagrożenia, których nie należy lekceważyć. Od biurokracji do cyberdemokracji - administracja jako użytkownik Nowoczesne techniki informatyczne są wykorzystywane do wspomagania pracy zawodowej większości zatrudnionych w społeczeństwie informacyjnym. Administracja publiczna jest jednym z największych użytkowników IT. Wynika to z faktu, że informacja jest podstawowym zasobem administracji, a większość z jej zadań polega lub opiera się na przetwarzaniu informacji. Obecnie stanowisko pracy urzędnika wyposażone jest w sprzęt komputerowy i oprogramowanie umożliwiające zautomatyzowane wykonywanie codziennych czynnności biurowych. Ten etap informatyzacji pojedynczych jednostek administracji został już zakończony i następuje przejście do następnego, polegającego na wdrażaniu lub integracji dużych systemów informatycznych. Wśród nowoczesnych, wykorzystujących sieci komputerowe, technik informatycznych wspomagających pracę administracji, znajdują się: programy obsługi baz danych, systemy zarządzania informacją, systemy wspomagające decyzje, systemy ekspertowe, informatyczne systemy zarządzania, programy obsługi poczty elektronicznej (e-mail) oraz elektronicznej wymiany danych (EDI). Służą one usprawnieniu pracy urzędnika (na różnych szczeblach) i przyczyniają się do poprawy jakości i efektywności funkcjonowania administracji, ze szczególnym uwzględnieniem obsługi obywateli. Skracają one też czas podejmowania decyzji oraz wpływają na lepszą współpracę zarówno między jednostkami administracji, jak i między administracją a sektorem prywatnym (np. zastosowanie EDI do zamówień publicznych) czy organizacjami pozarządowymi. Ważnym aspektem informatyzacji administracji publicznej jest zastosowanie teleinformatyki do wspomagania procesów komunikacji państwo-obywatel. W społeczeństwie informacyjnym ważnym zagadnieniem staje się zapewnienie obywatelowi prawa do informacji, które to prawo może być egzekwowane dzięki technikom informatycznym na dotąd niespotykaną skalę. W pierwszym rzędzie, administracja publiczna reprezentująca państwo ma możliwość upowszechniać poprzez skomputeryzowane serwisy (zwłaszcza poprzez sieci komputerowe, np. strony internetowe) informacje o swoim funkcjonowaniu, podnosząc w ten sposób jakość świadczonych usług publicznych. Ponadto, upubliczniając informacje o swym działaniu, administracja przyczynia się do zwiększania przejrzystości (transparency) działalności, co wpływa na polepszenie akceptacji społecznej dla władzy publicznej. Techniki teleinformatyczne można też wykorzystywać do dwustronnej komunikacji administracja-obywatel (np. udostępnianie adresów poczty elektronicznej do pozyskiwania informacji i uwag od obywateli, zorganizowane zbieranie informacji w formie plebiscytów, teległosowania, elektronicznych debat obywateli z władzą a nawet wybory). Wszystkie te techniki przyczyniają się do zwiększania uczestnictwa politycznego obywateli i noszą nazwę elektronicznej demokracji (teledemocracy). Z technicznego punktu widzenia, można je wdrażać na wszystkich poziomach komunikowania się władzy z obywatelami: od małych społeczności lokalnych do powszechnego, ogólnokrajowego. Omówione powyżej niektóre zastosowania technik informatycznych wspomagających pracę administracji publicznej cechują idealny model administracji wieku informacji. W praktyce ich wdrażanie napotyka szereg barier, wśród których wymienia się ignorancję, konserwatyzm, inercję i opór przed zmianami, wysokie koszty implementacji, brak świadomości użytkowników co do możliwości potencjalnych rozwiązań, który obniża popyt na nowe usługi. Część tych barier tłumaczy się słabym przygotowaniem użytkowników do korzystania z nowoczesnych technik informatycznych. Powodem takiego zjawiska jest niedostateczne wykształcenie urzędników (nb. nie odbiegające poziomem od innych grup zawodowych), niedostosowane do wymogów społeczeństwa informacyjnego. Wynika to z faktu odbierania sektorowi publicznemu najlepszych fachowców przez sektor prywatny, w którym oferowane uposażenia są dużo wyższe. Dodatkową przyczyną może być nieadekwatna polityka szkoleniowa w sektorze publicznym. Ze stosowaniem nowoczesnych technik informatycznych w administracji publicznej wiążą się też niebagatelne zagrożenia, których świadomość jest obowiązkiem każdego urzędnika-użytkownika. Do najważniejszych należy zagrożenie bezpieczeństwa danych przechowywanych w systemach informatycznych i bazach danych oraz przesyłanych sieciami transmisji danych. Zabezpieczanie się (w ramach własnych kompetencji organizacyjnych i technicznych) przed konsekwencjami naruszenia bezpieczeństwa danych jest obowiązkiem każdego użytkownika, a w przypadku, gdy jest nim urzędnik mający dostęp do tajnych informacji, wymóg ten ma szczególne znaczenie. Bardzo ważnym aspektem ochrony danych jest kwestia ochrony danych osobowych. Bazy gromadzące dane o obywatelach tworzone są z myślą o usprawnieniu usług publicznych (np. opieka medyczna, ubezpieczenia społeczne). Dla większości obywateli jest oczywistym, że aby podjąć pracę, rozpocząć działalność gospodarczą, dokonać zakupu, czy zagłosować muszą w zamian dostarczyć informacje o sobie. Informacje te są potem agregowane, przetwarzane i przechowywane w systemach informatycznych, z których wiele użytkuje administracja publiczna. Ceną, jaką płacą obywatele, jest naruszenie prywatności, zwłaszcza w przypadku gdy informacje z baz danych dostają się w niepowołane ręce. W systemach niedemokratycznych właśnie w ten sposób użytkuje się techniki informatyczne - jako wspomaganie kontroli państwa nad obywatelami. W społeczeństwie informacyjnym (które z natury swej jest demokratycznym) dba się o ochronę prywatności obywateli, stąd administracja staje się wykonawcą państwowych regulacji w dziedzinie ochrony danych osobowych. Od technicznego determinizmu do zaangażowania społecznego - administracja jako menedżer Potrzeby w zakresie zastosowań informatyki w administracji są obecnie znacznie większe od aktualnych możliwości ich sfinansowania - kończy się bowiem etap informatyzacji pojedynczych jednostek organizacyjnych rozpoczyna się etap integracji systemów. Tak więc szczególną grupą użytkowników informatyki są kadry kierownicze urzędów, które podejmują decyzje finansowe o poziomie inwestycji informatycznych. Użytkownicy ci mają do spełnienia ważną funkcję w tworzeniu racjonalnej infrastruktury informatycznej dla administracji. Infrastruktura ta tworzy się na poziomach poszczególnych jednostek administracji (urzędów, ministerstw), poszczególnych ?działów? administracji (np. resortów), w różnych przekrojach terytorialnych administracji rządowej (np. centralnym, wojewódzkim) i administracji samorządowej (np. powiatowym, gminnym). Na wszystkich tych poziomach decyzje podejmują uprawomocnieni menedżerowie. Od ich poziomu świadomości, przygotowania, otwartości na zmiany, motywacji zależy czy przyjęte rozwiązania będą optymalne i czy będą służyć funkcjonowaniu administracji publicznej w wieku informacji (np. w zakresie opisanym w punkcie 2). U podstaw koncepcji infrastruktury informacyjnej przyjętej za cel działań przez konferencję grupy G-7 nt. społeczeństwa informacyjnego (Bruksela, 1995) leżą zasady: ? powszechnego dostępu (universal access) wszystkich ludzi do podstawowego zakresu technik komunikacyjnych i informatycznych ? otwartej sieci (open network provision) - dostępu do sieci dla wszystkich operatorów i usługodawców w dziedzinie łączności, informacji i komunikowania masowego na warunkach wolnej konkurencji ? zdolność do wzajemnego łączenia się i przekazywania danych (interconnectivity) między elementami zintegrowanej architektury sieci komunikacyjnych, sprzętu do przetwarzania informacji, banków danych i terminali ? kompatybilności i zdolności współpracy (interoperatibility) wszelkiej techniki i sprzętu komunikacyjnego i informatycznego, umożliwiających komunikowanie się i przekaz danych między wszystkimi ludźmi, niezależnie od tego, gdzie się znajdują i jakimi środkami komunikowania się posługują ? konkurencji, co kładzie nacisk na rozwój tej infrastruktury przez kapitał prywatny w ramach liberalnych rozwiązań wolnorynkowych i ograniczenie interwencjonizmu państwowego w tej dziedzinie. Punkty powyższe wyznaczają podstawowe wymogi (przede wszystkim techniczne) każdej infrastruktury informacyjnej (w szczególności krajowej). Należy także zwrócić uwagę na przesłanki natury prawnej i regulacyjnej, jakie owe zasady nakładają na infrastrukturę informacyjną. Wynika z nich m. in. konieczność harmonizacji zasad i standardów rządzących funkcjonowaniem sieci i ich aplikacji. Spełnienie katalogu warunków przyjętych w Brukseli umożliwia nie tylko sprawne funkcjonowania infrastruktury komunikacyjnej, ale możliwość jej współpracy z innymi infrastrukturami (np. w skali międzynarodowej). Te same zasady można odnieść do budowy każdego systemu informatycznego w administracji publicznej. Wymóg zdolności współpracy wynika ze specyfiki przedsięwzięć informatyzacyjnych w administracji, które polegają na budowie dużych systemów lub integracji już istniejących. Ponieważ są to przedsięwzięcia bardzo kosztowne, ich zleceniodawcy (menadżerowie) obarczeni są dużą odpowiedzialnością za podejmowane decyzje i w konsekwencji wydatkowane środki (publiczne). U podstaw decyzji o wszczęciu informatyzacji leży przekonanie, że największe straty budżetu związane z informatyzacją wynikają z braku systemów (mających ułatwić pracę i przynosić wymierne oszczędności, np. system obsługi podatkowej ułatwiający śledzenie przestępstw podatkowych). Jednak koszty informatyzacji są znaczne i trudne do oszacowania. Rodzi to niebezpieczeństwo podejmowania błędnych decyzji, co powoduje duże straty. Konieczne są więc jasne wytyczne dla każdego przedsięwzięcia informatycznego, których sformułowanie leży w gestii menedżera. Równie ważnym warunkiem sukcesu jest dobra współpraca z wykonawcą zamówienia podczas procesu projektowania i wdrażania systemu oparta o świadome nakreślenie potrzeb i wymagań. Wymaga to szczególnych zdolności od zleceniodawcy, nie tylko z zakresu zarządzania, ale też znajomości przepisów (np. z dziedziny zamówień publicznych, jakimi są także zlecenia na informatyzację) oraz znajomość technik informatycznych. Problemem w projektowaniu infrastruktury informatycznej dla administracji bywa też niewłaściwa kolejność działań. Zamówienia na systemy informatyczne poprzedzają reorganizację instytucji, które mają je wykorzystywać i w efekcie powstałe systemy nie znajdują już zastosowania. Przyczyną takiego stanu rzeczy może być nadmierna presja na informatyzację (spowodowana chęcią wykorzystania środków na ten cel, które muszą być wykorzystane w określonym czasie lub chęcią osiągnięcia doraźnych efektów propagandowych). Przytoczone powyżej przejawy podejmowania niewłaściwych decyzji o informatyzacji są przykładem determinizmu technicznego, wyrażającego się w przekonaniu, że globalne zmiany technologiczne wymuszają określone działania i decyzje, a w ich spektrum znajdują się cele mierzone osiągnięciem pewnego poziomu technicznego zaawansowania infrastruktury. Takie podejście (właściwe dla modelu amerykańskiego, np. sztandarowego programu tworzenia ?infostrad?) jest negowane przez europejskich propagatorów idei społeczeństwa informacyjnego. Już sama nazwa procesu zmian przyjęta w Europie (popierana przez Unię Europejską) wskazuje na społeczny aspekt tej transformacji. Od społeczeństwa post-industrialnego do społeczeństwa informacyjnego - administracja jako promotor W dążeniu od społeczeństwa przemysłowego do społeczeństwa informacyjnego - przejawiającym się w wielu dziedzinach - szczególna rola przypada państwu. Tak zasadnicze przemiany społeczne o charakterze rewolucyjnym (fakt, że tempo zmian w wielu przypadkach ma charakter ewolucyjny stanowi jedną z cech charakterystycznych tego procesu) nie mogą się odbyć bez ingerencji państwa. ?Państwo powinno być katalizatorem przemian, poprzez aktywność legislacyjną, ochronę wolnej konkurencji oraz działania deregulacyjne i demonopolizacyjne?. Jednak główną siłą sprawczą powinny pozostać mechanizmy wolnego rynku i konkurencji. Rozwój konkurencyjności jest warunkiem zmobilizowania kapitału prywatnego dla inwestowania w infrastrukturę informacyjną. Podjęcie budowy społeczeństwa informacyjnego musi się łączyć z otwartością na działanie mechanizmów rynkowych, w tym na inwestycje zagraniczne i tworzenie dogodnych warunków dla działania kapitału i korporacji zagranicznych. Z drugiej strony potrzebna jest ochrona interesów krajowego rynku (np. teleinformatycznego). Liberalizacja łączności i przechodzenie od monopolu do rynku konkurencyjnego (co zostało uznane za warunek konieczny wejścia do społeczeństwa informacyjnego i zadekretowane postanowieniami międzynarodowymi) wymaga także specyficznych regulacji. Ze względu na skalę procesów związanych z tworzeniem społeczeństwa informacyjnego należy mówić o potrzebie świadomej polityki zmian realizowanej przez władze reprezentowane przez administrację publiczną. Administracji przypada rola promotora idei społeczeństwa informacyjnego. Jest to rola aktywna i aktywizująca. Po pierwsze, administracja powinna opracować kompleksową narodową strategię integracji ze społeczeństwem informacyjnym. Strategia ta powinna być zaprezentowana publicznie i przedyskutowana przez różne grupy gospodarcze i społeczne. Ministerstwa odpowiedzialne za gospodarkę powinny dbać o zapewnienie informatyce właściwych warunków rozwoju w stopniu porównywalnym do innych sektorów gospodarczych. Ministerstwa te muszą opracowywać i realizować strategie informatyzacji, koordynując kształtowanie instrumentów prawnych, podatkowych oraz celnych. Należy podkreślić, że dbanie o rozwój informatyki nie oznacza centralnego zarządzania nią, a jedynie zapewnianie jej właściwych warunków rozwoju. Ponieważ w tej roli administracja jest reprezentantem państwa, narodowa strategia informatyzacji powinna wykraczać poza informatyzację administracji i objąć swoim zasięgiem wszystkie sektory gospodarki (wszystkich użytkowników) i wszystkie obszary polityki państwa, w których przejście do społeczeństwa informacyjnego oznacza zmiany społeczne. W gospodarce, oprócz liberalizacji rynku telekomunikacyjnego, konieczne jest tworzenie polityki gospodarczej obejmującej procesy innowacji technologicznej i prace badawczo-rozwojowe oraz działalność przemysłu z uwzględnieniem procesu globalizacji. Konieczne jest tworzenie dogodnych warunków dla przedsiębiorstw zainteresowanych inwestowaniem w infrastrukturę informacyjną (powstawanie ?public-private partnerships?) i sprzyjanie powstawaniu otoczenia biznesowego, ułatwiającego wprowadzanie innowacji do przedsiębiorstw. Potrzebna jest strategia rozwoju nauki i edukacji w odniesieniu do potrzeb przemysłu i gospodarki. Państwo powinno być promotorem postępu technologicznego oraz propagatorem idei kształcenia ustawicznego (społeczeństwo informacyjne jest społeczeństwem stale podnoszącym swoje kwalifikacje). Istotnym problemem społeczeństwa informacyjnego, któremu powinna zapobiec odpowiednio dostosowana polityka państwa, może być niedostosowanie pewnych grup społecznych, np. dotkniętych bezrobociem technologicznym, osób o niskim wykształceniu, osób nieprzystosowanych (np. odczuwających przeciążenie informacją). Do tych grup mogą też należeć osoby odcięte od źródeł informacji (np. jednostki ubogie). W zakresie kultury korzyści, jakie niosą nowe techniki informatyczne (np. dostęp do multimedialnych serwerów upowszechniających dostęp do kultury) kontrastują z zagrożeniami dla tożsamości i suwerenności kulturowej zagrożonej upowszechnianiem się powszechnego, jednolitego modelu propagowanego przez autorów serwisów informacyjnych (contents providers) dysponujących najbardziej zaawansowanymi technologiami. W odniesieniu do administracji publicznej, powinna także powstać skoordynowana polityka informatyzacji całego sektora publicznego i administracji publicznej. Elementy tej polityki powinny być wkomponowane w projekty wszystkich reform systemowych, w szczególności w reformy administracji publicznej. Ponadto istotna rolą administracji jest projektowanie i wdrażanie akcji pilotażowych, które mają stanowić przykłady działań wzorcowych (best practice examples) dla innych sektorów gospodarki. Promowanie informatyzacji na poziomie krajowym oraz używanie informatyki do promocji państwa na arenie międzynarodowej to także istotny aspekt roli administracji publicznej jako promotora idei społeczeństwa informacyjnego. Istotnym zadaniem państwa realizowanym przez administrację publiczną na wszystkich poziomach jest prowadzenie długofalowej akcji informacyjnej (raising awareness) i promocyjnej, mającej pomóc społeczeństwu w przystosowaniu się do okresu zmian technologicznych i społecznych oraz uzyskania społecznego zrozumienia szans i wyzwań, a także uzyskania społecznej aprobaty dla działań związanych z rozwojem społeczeństwa informacyjnego. W deklaracji ministerialnej będącej uwieńczeniem spotkania European Information Society Forum (Bonn 1997) mówi się, że powstanie Globalnych Sieci Informacyjnych jest przyszłością Europy i szansą dla biznesu, mieszkańców i administracji. Sieci te mają i będą miały duży wpływ na stosunki społeczne, edukację i kulturę oraz, dając praktyczną wolność dostępu do informacji i szerszy dostęp do administracji, przyczynią się do rozwoju demokracji. Ministrowie będą propagować rozwój badań i innowacji prowadzących do zbudowania przyjaznego społeczeństwa informacyjnego. Klucz do oceny wykonania zadania Każda praca pisemna jest sprawdzana 2-krotnie przez 2 różnych członków zespołu sprawdzającego niezależnie od siebie. Wynikiem ostatecznym pracy pisemnej jest średnia arytmetyczna z 2 wyników uzyskanych przy sprawdzeniu pracy. Jeżeli różnica punktów po 2 sprawdzeniach jest większa niż 10, to pracę sprawdza 3 osoba ? członek zespołu sprawdzającego. W tym przypadku ostatecznym wynikiem pracy pisemnej jest średnia arytmetyczna z dwóch bliższych sobie punktowo wyników. Ocena formy odpowiedzi A. styl (0-6 pkt) 1-sze pytanie od 0 - 1 pkt , 2 i 3 pytanie 0 ? 2 pkt za każde i 1 pkt ?premii? za całość dla pracy wybitnej pod względem stylu: poprawność gramatyczna poprawność ortograficzna (rażące błędy = 0 pkt za styl dla pyt. z błędami) poprawność składniowa komunikatywność ? jasne zdania B. struktura (0-7 pkt) 1-sze pytanie od 0-1 pkt, pytanie 2 od 0 ? 2 pkt, pytanie 3 od 0 ? 3 i 1 pkt ?premii? za całość dla pracy wybitnej pod względem struktury: kompozycja pracy ? wstęp, rozwinięcie, zakończenie jasność i logika wywodu akapity ? nie za długie, zawierając jeden wątek (myśl) wyliczanie w punktach, a nie w tekście gradacja argumentów selekcja argumentów brak dygresji nie związanych z tematem (odpowiedź nie na temat = 0 pkt za strukturę dla danego pytania) C. Każdej pracy można dodatkowo przyznać 0 - 1 pkt za ciekawe ujęcie tematu lub wyjątkową precyzję wypowiedzi (premia dla "ciekawej" pracy). Ocena treści odpowiedzi (w rozbiciu na kolejne pytania): Pytanie 1. (całość 0-3 pkt) Wyjaśnij pojęcie ?społeczeństwa informacyjnego?. (definicja zaznaczona w tekście). Pytanie 2. (całość 0-9 pkt) Zidentyfikuj zagrożenia, jakie dla społeczeństwa niesie ze sobą wiek informacji. Należy uwzględnić następujące aspekty: 1. izolacja i zanik więzi społecznych (co może prowadzić do wyobcowania)- 0-1,5 pkt, 2. rozpowszechnianie treści i idei powszechnie nie akceptowanych i przestępczych-0-1,5 pkt, 3. rozwarstwienie społeczne (wysokie koszty ograniczające dostęp obywateli), niedostosowanie pewnych grup społecznych np. osoby odcięte od źródeł informacji, osoby nieprzystosowane (przeciążenie informacją), grupy dotknięte bezrobociem technologicznym, osoby o niskim wykształceniu - 0-1,5 pkt. Uwaga: pewne elementy z tego aspektu mogą być dostrzegane w ramach ppkt. 5 podkreślającego koszty (wtedy należy doliczyć punkty) 4. zagrożenie bezpieczeństwa danych, zagrożenie prywatności - 0-1,5 pkt, 5. wysokie koszty wprowadzania systemu informatyzacji, niebezpieczeństwo podjęcia błędnych decyzji - straty ? 0 ? 1,5 pkt. 6. zagrożenie dla tożsamości i suwerenności kulturowej ? 0 ? 1,5 pkt. Pytanie 3. (całość 0-14 pkt) Wymień podstawowe role, jakie Autor tekstu przypisuje administracji w procesie budowania społeczeństwa informacyjnego oraz krótko opisz na czym polega każda z nich. Należy uwzględnić następujące role: 1. administracja jako uczestnik - 0-3 pkt, 2. administracja jako użytkownik - 0-3 pkt, 3. administracja jako menedżer - 0-4 pkt. 4. administracja jako promotor (?katalizator przemian?) ? 0?4 pkt. Uwaga: może się zdarzyć, że uczestnicy zidentyfikują jedynie cząstkowe ?podrole? w obrębie głównych ról, bez identyfikacji najważniejszych, wyodrębnionych przez autora ról. Można wtedy przyznać za to punkty, jednak nie jest to odpowiedź pełna. ____________________________________ Nie jesteś tym, kim myślisz, że jesteś - lecz tym, kim się stajesz, gdy myślisz kim jesteś. |
|||||||||
| 06 maja 2010, 19:20 |
|
|||||||||
|
||||||||||
|
Gimnastyka umysłu - Tablice Ravena Hej
Podaję link do interaktywnego testu Ravena (60 tablic): http://www.clipsite.com.ar/HOME/Salud/Test/Raven/ Strona jest po hiszpańsku, ale to nie ma znaczenia. Na początku trzeba podać imię (nick, cokolwiek) i wiek (żeby system mógł potem wyliczyć IQ). Na końcu program podaje (za darmo  ), ile się miało dobrych odpowiedzi i jaki się niby ma ten IQ.Tablice sa podane od łatwiejszych do trudniejszych. Pierwsze to bułka z masłem. Za parę dni podam dla ułatwienia wszystkie poprawne odpowiedzi. Powodzenia! |
|||||||||
| 07 maja 2010, 14:29 |
|
|||||||||
|
||||||||||
|
|
Gimnastyka umysłu Dzieki Jet
takie matryce podnoszą mnie trochę na duchu, a poćwiczyć zawsze dobrze:) |
|||||||||
| 07 maja 2010, 16:31 |
|
|||||||||
|
||||||||||
|
Gimnastyka umysłu Tez dzięki za linka do testu z tablic Ravena  ____________________________________ Videtur et hoc mihi Platforninem non debere esse Poza tym uważam że Platformę należy zniszczyć /Katon starszy/ |
|||||||||
| 07 maja 2010, 20:58 |
|
|||||||||
|
||||||||||
|
|
Gimnastyka umysłu Praca pisemna z postępowania kwalifikacyjnego 27 lipca 2002 r.
Instrukcja Proszę uważnie przeczytać dołączony tekst, a następnie odpowiedzieć na niżej postawione pytania. Na każde z pytań należy odpowiedzieć oddzielnie. W odpowiedziach proszę wykorzystywać wyłącznie informacje zaczerpnięte z załączonego tekstu. Proszę formułować odpowiedzi tak, aby były zrozumiałe dla osób nie znających tekstu źródłowego. Odpowiedzi należy udzielać wyłącznie na dołączonych arkuszach opatrzonych okrągłą pieczęcią Urzędu Służby Cywilnej. Proszę pisać czytelnie. Przy ocenie pracy bierze się pod uwagę: 1. Styl wypowiedzi (poprawność gramatyczna, poprawność ortograficzna, poprawność składniowa, komunikatywność) - 0 ? 6 pkt, 2. Strukturę (m.in. kompozycja pracy, jasność i logika wywodu) ? 0 ? 7 pkt, 3. Treść: a. pytanie 1 ? 0 - 3 pkt, b. pytanie 2 ? 0 ? 7 pkt, c. pytanie 3 ? 0 ? 16 pkt. Ponadto wyróżniającej się pracy może zostać przyznane dodatkowo do 1 pkt . Pytania: 1. Wyjaśnij pojęcie "klina płacowego" i jego wpływ na wielkość zatrudnienia. 2. Wymień charakterystyczne cechy rynku pracy w Irlandii w latach osiemdziesiątych. 3. Wymień główne źródła, które ? według autora tekstu ? umożliwiły szybki wzrost zatrudnienia w Irlandii w latach dziewięćdziesiątych i krótko je opisz. Irlandzka recepta Chore finanse publiczne, "chronione" przed konkurencją liczne sektory gospodarki, zablokowana prywatyzacja, malejące inwestycje, niska dynamika rozwoju, redukcje zatrudnienia w przedsiębiorstwach, eksplozja bezrobocia, przerost zatrudnienia na wsi, wchodzący na rynek pracy wyż demograficzny... Czy to charakterystyka polskiej gospodarki w 2002 r.? Tak, ale nie tylko jej. Takim problemom musiała stawić czoła także Irlandia ? tyle, że pod koniec lat osiemdziesiątych. Jak to się stało, że ten "chory człowiek Europy" zmienił się w "celtyckiego tygrysa"? W latach dziewięćdziesiątych Irlandia była najszybciej rozwijającym się państwem OECD. Przeciętne tempo wzrostu irlandzkiej gospodarki wyniosło 6,8 proc., a w latach 1995-1999 ponad 9 proc. Blisko połowę przyspieszenia dynamiki rozwoju gospodarczego tego kraju w latach dziewięćdziesiątych można wyjaśnić zwiększeniem nakładów pracy. Liczba nowych miejsc pracy rosła w tempie ponad 3 proc. rocznie. W ciągu 10 lat wielkość zatrudnienia zwiększyła się łącznie o ponad 33 proc. W polskich warunkach byłoby to blisko 5 mln nowych miejsc pracy. Szybko tworzone miejsca pracy zapewniły zatrudnienie młodym ludziom z wyżu demograficznego lat siedemdziesiątych (liczba ludności w wieku produkcyjnym, czyli od 15 do 64 lat, zwiększała się w latach dziewięćdziesiątych w tempie 1,5 proc. rocznie). Pozwoliły także rozwiązać problem przerostu zatrudnienia w rolnictwie. Odsetek osób pracujących w tym sektorze obniżył się z ponad 15 proc. w 1990 roku do mniej niż 9 proc. w roku 1999. Wreszcie, począwszy od 1988 roku - po 25 latach ciągłego wzrostu - zaczęła się zmniejszać liczba osób bezrobotnych. Stopa bezrobocia obniżyła się z 15,1 proc. w 1990 roku do 4,3 proc. w 2000 roku. Odsetek wakatów w sektorze prywatnym poza rolnictwem sięgnął 6 proc. Rosnąca liczba wolnych miejsc pracy zaczęła przyciągać osoby z zagranicy, w tym szczególnie z Wielkiej Brytanii. W 1996 roku liczba imigrantów przewyższyła liczbę emigrantów. Od 1998 roku dodatnie saldo migracji utrzymywało się na poziomie około 0,5 proc. liczby mieszkańców. Gdyby ktoś pod koniec lat osiemdziesiątych powiedział, że za dziesięć lat to Brytyjczycy będą przyjeżdżać na "saksy" do Irlandii ? a nie odwrotnie, spotkałby się zapewne z politowaniem, podobnie jak osoba, która dziś twierdziłaby, że w przewidywalnej przyszłości więcej Niemców będzie szukać pracy w Polsce niż Polaków w Niemczech. Cóż, historia, jeżeli jej pomóc, potrafi płatać i takie figle. Sukces Irlandii był niespodziewany. Jeszcze w styczniu 1988 roku raport "The Economist" na temat tego kraju nosił tytuł "Najbiedniejszy wśród bogatych". W latach 1980-1986 irlandzka gospodarka rozwijała się w tempie tylko nieznacznie przekraczającym 2 proc. rocznie. Luka między dochodem na mieszkańca w Irlandii oraz w najbogatszych krajach uległa pogłębieniu. Co gorsza, irlandzka gospodarka straciła zdolność do tworzenia nowych miejsc pracy. W latach 1980-1986 wielkość zatrudnienia zmniejszyła się o ponad 5 proc. Stopa bezrobocia sięgnęła w 1987 roku 17,6 proc. W tym czasie w żadnym - poza Hiszpanią - kraju OECD nie była ona tak wysoka. Główną przyczyną irlandzkich kłopotów były chore finanse państwa. W latach 1980-1985 deficyt sektora finansów publicznych wynosił przeciętnie ponad 11 proc. PKB. Prywatne oszczędności służyły więc w dużej części finansowaniu nie inwestycji, a wydatków państwa. Przywileje socjalne utrzymywano kosztem narastania długu publicznego. W 1987 roku przekroczył on 116 proc. PKB!!! Zadłużanie nie mogło jednak trwać w nieskończoność, bo życie na kredyt drogo kosztuje. Same odsetki od długu publicznego pochłaniały w latach 1980-1985 równowartość blisko 6 proc. PKB. Podjęta na początku lat osiemdziesiątych zamiennik uzdrowienia finansów publicznych drogą podwyższenia podatków tylko zaogniła problem. Pracownicy zaczęli domagać się od swoich pracodawców podwyżek, które zrekompensowałyby im wzrost obciążeń podatkowych. Zwiększenie kosztów pracy zmusiło wiele przedsiębiorstw do zwolnienia części załogi. Zamiast dochodów - wzrosły wydatki budżetu na zasiłki dla nowych bezrobotnych. Pod koniec lat osiemdziesiątych zrozumiano, iż utrzymanie przywilejów socjalnych doprowadzi do bankructwa państwa, a wtedy wszystkie przywileje przestaną mieć jakąkolwiek wartość. W latach 1987-1989 wydatki publiczne zostały zredukowane o ponad 9 proc. PKB. W przypadku Polski 9 proc. PKB, to około 65 mld zł. Walkę z bezrobociem rozpoczęto od ... zmniejszenia liczby urzędników. W latach 1986-1989 zatrudnienie w sektorze publicznym spadło o 10 proc. Tempo wzrostu płac ustalono na 2,5 proc., tj. poniżej inflacji. Tylko to pozwoliło zaoszczędzić 1,5 proc. PKB. O ponad 4 proc. PKB ograniczono wydatki socjalne. Zasiłki z pomocy społecznej zaczęły w większym stopniu trafiać do najbardziej potrzebujących. O ponad 1 proc. PKB zmniejszono publiczne nakłady na służbę zdrowia. Odsetek wydatków medycznych finansowanych z podatków obniżył się w 1990 roku do 73 proc. (wobec 82,8 proc. w 1980 roku). Proces redukowania udziału wydatków publicznych w PKB był kontynuowany w kolejnych latach. Do 1999 roku spadł łącznie o blisko 20 pkt proc. Dzięki temu, pozbyto się deficytu. Państwo przestało się zadłużać u obywateli. Nie dość na tym. Od 1997 roku sektor finansów publicznych wykazuje nadwyżkę. W 2000 roku osiągnęła ona rekordowo wysoki poziom 4,6 proc. PKB. Dług publiczny w relacji do PKB zmniejszył się w latach 1987-1999 o ponad połowę. Sektor publiczny przestał przejadać oszczędności, a zaczął je tworzyć, zwiększając zasób środków finansujących inwestycje. Ograniczenie wydatków państwa pozwoliło znacząco obniżyć podatki. Podstawowa stawka podatku dochodowego od osób fizycznych została zmniejszona z 35 proc. w 1987 roku do 22 proc. w 2000 roku. Znacznie podniesiono próg podatkowy oraz zwiększono kwotę wolną od podatku. Także wysokość składek na ubezpieczenie społeczne została zredukowana. Dodatkowo wprowadzono kwotę wolną od składki płaconej przez pracownika. Jednocześnie, również podatek dochodowy od przedsiębiorstw był stale redukowany. Stawka podstawowa została obniżona z 43 proc. w 1990 roku do 24 proc. w 2000 roku. Od przyszłego roku ma ona wynosić zaledwie 12,5 proc. (należy dodać, że przedsiębiorstwa sektora przetwórczego były od 1980 roku objęte 10 proc. stawką podatku). Łagodzenie progresji podatkowej zwiększyło opłacalność podnoszenia kwalifikacji. Państwo zaczęło wycofywać się z obciążania większymi podatkami pracowników lepiej wykształconych, a w rezultacie mających wyższe zarobki. Zwiększenie opłacalności edukacji znalazło odbicie w rosnącej liczbie osób uzyskujących średnie i wyższe wykształcenie. Oto kilka liczb. W 1998 roku 86 proc. irlandzkiej młodzieży w wieku 18 lat zdało egzamin dojrzałości, uzyskując średnie wykształcenie; w państwach OECD ten odsetek wyniósł wtedy 79 proc. W latach 1988-1999 udział osób z wyższym wykształceniem w grupie wiekowej 25-29 lat wzrósł z 17 do 34 proc. A wszystko to przy relatywnie niższych nakładach państwa na szkolnictwo. W 1998 roku wydatki publiczne na edukację wyniosły 4,3 proc. PKB i były o blisko 0,5 pkt proc. niższe niż w 1990 roku. Spośród wszystkich państw OECD w tym czasie tylko Korea Południowa i Meksyk przeznaczały ? w relacji do PKB - mniej środków publicznych na edukację. Obniżenie stawki podatku dochodowego od osób fizycznych oraz obowiązkowych składek na ubezpieczenie społeczne zmniejszyło klin płacowy, czyli różnicę między kosztami zatrudnienia pracownika, ponoszonymi przez pracodawcę, a płacą po opodatkowaniu, do poziomu najniższego w całej Unii Europejskiej. Zarówno podejmowanie pracy, jak i legalne zatrudnianie pracowników stało się bardziej zyskowne. Z kolei, ograniczenie ?szczodrości? systemu opieki socjalnej zmniejszyło opłacalność pozostawania na bezrobociu. Wiele osób, wyłudzających wcześniej zasiłki, zostało zmuszonych do bardziej intensywnego poszukiwania pracy. Redukcja narzutów na płace ograniczyła wreszcie także presję związków zawodowych na podnoszenie płac. Obniżenie kosztów pracy miało szczególne znaczenie dla gospodarki w warunkach rosnącej swobody przepływu kapitału i szybkiego postępu technologicznego. Swoboda przepływu kapitału wzmacnia bowiem siłę przetargową przedsiębiorców w stosunku do pracobiorców. Prostsze i tańsze staje się przenoszenie produkcji poza granice kraju. Jeżeli praca w danym państwie jest zbyt droga, inwestycje są kierowane w inne miejsca na świecie. Z kolei, ciągły postęp technologiczny sprawia, że maleje lub w najlepszym przypadku pozostaje na stałym poziomie produktywność ? a w rezultacie płace - osób o niskich kwalifikacjach. Dla przykładu, jeżeli robotnik, zajmujący się wykopami, który nie umie obsługiwać urządzeń technicznych, zamiast łopaty otrzyma koparkę, jego wydajność, a w efekcie przydatność w przedsiębiorstwie spadnie do zera. Jeżeli polityka gospodarcza nie pozwoliłaby na obniżenie płacy progowej (czyli najniższego wynagrodzenia przed opodatkowaniem, za które ludzie są skłonni podjąć pracę), bezrobocie wśród osób niewykwalifikowanych musiałoby wzrosnąć. Znaczące obniżenie opodatkowania pracy zapobiegło takiemu rozwojowi sytuacji. Spadek kosztów pracy przyczynił się także do poprawy cenowej konkurencyjności irlandzkich przedsiębiorstw na rynkach międzynarodowych oraz wzrostu zyskowności produkcji, a w efekcie ? także inwestycji - zyski są bowiem ważnym źródłem ich finansowania. Zdolność gospodarki do wypracowywania zysków została wzmocniona przez prywatyzację oraz zapewnienie swobody wejścia do sektorów chronionych wcześniej przed konkurencją. Ograniczenie narzutów na płacę pozwoliło wreszcie wykorzystać potencjał rozwojowy tkwiący w elastycznym prawie pracy. W latach dziewięćdziesiątych straciło ono część swojej elastyczności na skutek procesu dostosowywania go do wymogów Unii Europejskiej. Skala zwiększenia prawnej ochrony pracujących nie była jednak wielka, dzięki czemu prawo pracy w Irlandii pozostało na tle ustawodawstwa większości innych państw OECD bardzo elastyczne. Zarówno w późnych latach osiemdziesiątych, jak i pod koniec lat dziewięćdziesiątych niewielka skala prawnej ochrony pracujących sytuowała Irlandię na 4-5 miejscu wśród krajów OECD, uporządkowanych według usztywnień od najmniejszego do największego ich zakresu. I tak, przeciętny okres wypowiedzenia w Irlandii trwał pół miesiąca w przypadku pracowników o 4 letnim stażu pracy oraz 2 miesiące w przypadku pracujących 20 lat. Wystarczającym powodem do zwolnienia pracownika były: brak odpowiednich kwalifikacji pracownika do dalszego wykonywania wymaganych od niego obowiązków lub likwidacja jego stanowiska pracy. Przeprowadzając zwolnienia pracodawca nie musiał kierować się przesłankami socjalnymi: wiekiem pracownika, jego stażem pracy itp. Mógł zwolnić tę osobę, która w jego opinii była najmniej potrzebna przedsiębiorstwu. Nawet w przypadku stwierdzenia przez sąd, że zwolnienie było nieuzasadnione, pracownik niezwykle rzadko uzyskiwał możliwość ponownego zatrudnienia w firmie, z której go zwolniono. Niewielkie obostrzenia prawne przy zwalnianiu pracowników sprawiały, że przedsiębiorstwa nie bały się zwiększać zatrudnienia w warunkach dobrej koniunktury. Miały pewność, że jeżeli pogorszy się sytuacja gospodarcza, koszty zwolnień części pracowników nie pociągną całej firmy na dno. W irlandzkim prawie pracy nie istniały też żadne usztywnienia w zawieraniu umów o pracę na czas określony; nie była oznaczona maksymalna liczba kolejnych umów; nie istniały ograniczenia co do okresu, na jaki umowy mogły być zawierane. Przedsiębiorstwa mogły samodzielnie decydować, na jak długo potrzebni będą dodatkowi pracownicy. Nie było szczególnych restrykcji dotyczących nadgodzin. Wreszcie, do kwietnia 2000 roku, płaca minimalna obowiązywała tylko w 15 sektorach gospodarki. W pozostałych sektorach praca była w pełni wyceniana przez rynek. Osoby o niskich kwalifikacjach mogły samodzielnie decydować, czy są zainteresowane niskopłatną pracą, czy też nie. Do wzrostu zatrudnienia przyczyniło się także ograniczenie barier biurokratycznych, krępujących przedsiębiorczość. Zmniejszono liczbę rodzajów działalności gospodarczej, na prowadzenie których było konieczne posiadanie licencji lub zezwolenia. Uproszczono wymogi informacyjne wobec przedsiębiorstw. Wprowadzono ułatwienia dla ich rejestracji. Obecnie można w Irlandii zarejestrować przedsiębiorstwo w ciągu tygodnia. Przeciętny całkowity koszt zarejestrowania firmy (obejmujący wynagrodzenie dla prawników, księgowych, konsultantów itp.) jest obecnie w Irlandii najniższy wśród krajów Unii Europejskiej, niższy nawet niż w Stanach Zjednoczonych. W 1999 roku szacowano go na 250 euro, podczas gdy Stanach Zjednoczonych wynosił on około 500 euro, we Włoszech - 2200 euro, a we Francji ? 3400 euro. Przykłady te można by mnożyć. Na koniec 1997 roku, w żadnym kraju OECD ograniczenia dla swobody konkurencji nie były tak nieliczne jak w Irlandii, zaś biurokratycznych barier dla rozpoczęcia działalności mniej było jedynie w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii. Problemem w Irlandii była relatywnie mała przejrzystość procedur administracyjnych. Czynnikiem zwiększającym poziom konkurencji w irlandzkiej gospodarce była skala jej otwartości, należąca do największych na świecie. Objawiała się ona np. wyższym niż w innych państwach OECD udziałem eksportu i importu w PKB. Mniej barier dla swobody handlu międzynarodowego i podejmowania inwestycji nie było w żadnym z krajów OECD. Udział Irlandii w bezpośrednich inwestycjach zagranicznych napływających do krajów OECD wzrósł w latach 1988-1998 blisko siedmiokrotnie. To kapitał zagraniczny zapewnił wielu Irlandczykom pracę. Firmy zagraniczne zatrudniają dziś blisko połowę pracujących w sektorze przetwórczym. Przypada na nie ponad 80 proc. produkcji oraz eksportu tego sektora. Irlandzki sposób na zwiększenie zatrudnienia można zawrzeć w 4 słowach: więcej rynku, mniej szkodliwej interwencji państwa. Wszędzie, gdzie był wprowadzany, przyniósł podobne rezultaty. Wystarczy wspomnieć Stany Zjednoczone, ale także (od połowy lat osiemdziesiątych) Holandię i Nową Zelandię. We wszystkich tych krajach w ostatniej dekadzie wzrosło zatrudnienie - w Stanach Zjednoczonych o blisko 11 proc., w Nowej Zelandii o około 19 proc., a w Holandii aż o 25 proc. Stopa bezrobocia zmniejszyła się w Stanach Zjednoczonych i Nowej Zelandii odpowiednio z 7,5 oraz 10,3 proc. w 1992 roku do 4,2 proc. i 6,8 proc. w 1999 roku, a w Holandii z 11,9 proc. w 1984 roku do 3,6 proc. w 1999 roku. Klucz do oceny wykonania zadania Każda praca pisemna jest sprawdzana 2-krotnie przez 2 różnych członków zespołu sprawdzającego niezależnie od siebie. Wynikiem ostatecznym pracy pisemnej jest średnia arytmetyczna z 2 wyników uzyskanych przy sprawdzeniu pracy. Jeżeli różnica punktów po 2 sprawdzeniach jest większa niż 10, to pracę sprawdza 3 osoba ? członek zespołu sprawdzającego. W tym przypadku ostatecznym wynikiem pracy pisemnej jest średnia arytmetyczna z dwóch bliższych sobie punktowo wyników. Ocena formy odpowiedzi A. styl (0-6 pkt) 1-sze pytanie od 0 - 1 pkt , 2 i 3 pytanie 0 ? 2 pkt za każde i 1 pkt ?premii? za całość dla pracy wybitnej pod względem stylu: poprawność gramatyczna poprawność ortograficzna (rażące błędy = 0 pkt za styl dla pyt. z błędami) poprawność składniowa komunikatywność ? jasne zdania B. struktura (0-7 pkt) 1-sze pytanie od 0-1 pkt, pytanie 2 od 0 ? 2 pkt, pytanie 3 od 0 ? 3 i 1 pkt ?premii? za całość dla pracy wybitnej pod względem struktury: kompozycja pracy ? wstęp, rozwinięcie, zakończenie jasność i logika wywodu akapity ? nie za długie, zawierając jeden wątek (myśl) wyliczanie w punktach, a nie w tekście gradacja argumentów selekcja argumentów brak dygresji nie związanych z tematem (odpowiedź nie na temat = 0 pkt za strukturę dla danego pytania) C. Każdej wyróżniającej się pracy można przyznać dodatkowo do 1 pkt np. za ciekawe ujęcie tematu lub wyjątkową precyzję wypowiedzi (premia dla "ciekawej" pracy). Ocena treści odpowiedzi (w rozbiciu na kolejne pytania): Pytanie 1. (całość 0-3 pkt) Wyjaśnij pojęcie ?klina płacowego? i jego wpływ na wielkość zatrudnienia. (definicja zaznaczona w tekście) Opisując wpływ ?klina płacowego? na wielkość zatrudnienia należy uwzględnić: 1. opłacalność podejmowania pracy 2. opłacalność zatrudniania w tym zmianę presji związków zawodowych na podnoszenie płac. Zmniejszający się klin płacowy ? wzrost opłacalności 1 i 2, ograniczenie presji związków zawodowych. Pytanie 2. (całość 0-7 pkt) Wymień charakterystyczne cechy rynku pracy w Irlandii w latach osiemdziesiątych. Należy uwzględnić następujące aspekty: 1. spadek zatrudnienia- 0-1 pkt, 2. rosnące bezrobocie-0-1 pkt, 3. wchodzenie na rynek pracy wyżu demograficznego ? 0-1 pkt, 4. przerost zatrudnienia w rolnictwie ? 0-1 pkt, 5. emigrację zarobkową ? 0-1 pkt. W odpowiedzi powinny być również wskazane: 6. wysokie koszty pracy - podstawowa przyczyna głównych problemów rynku pracy w Irlandii lat 80-tych ? 0-1 pkt, 7. elastyczne prawo pracy (czynnik stanowiący potencjał rozwojowy) - 0-1 pkt. Pytanie 3. (całość 0-16 pkt) Wymień główne źródła, które - według autora tekstu ? umożliwiły szybki wzrost zatrudnienia w Irlandii w latach 90-tych i krótko je opisz. Należy uwzględnić następujące przyczyny: 1. obniżenie kosztów pracy w następstwie uzdrowienia finansów państwa (drogą znacznego ograniczenia wydatków publicznych) - 0-5 pkt, 2. wzrost poziomu wykształcenia osób w wieku produkcyjnym (zwiększenie opłacalności edukacji) ? 0-2 pkt, 3. zwiększenie dostępności środków na finansowanie rozwoju przedsiębiorstw - inwestycje (poprawa konkurencyjności irlandzkich przedsiębiorstw na międzynarodowym rynku i wzrost zyskowności produkcji ? poprawa kondycji finansowej firm) ? 0-2 pkt, 4. elastyczne prawo pracy - 0-3 pkt, 5. ograniczenie barier biurokratycznych - 0-3 pkt, 6. otwartość gospodarki na świat ? 0 ? 1 pkt. Uwaga: może się zdarzyć, że uczestnicy zidentyfikują jedynie cząstkowe elementy w obrębie głównych czynników. Można wtedy przyznać za to punkty, jednak nie jest to odpowiedź pełna. Jest możliwe, że uczestnicy wezmą pod uwagę treść pkt 6 przy okazji omawiania pkt 3 lub 5 ? wtedy należy to zaliczyć. Może się zdarzyć, że zawarte w pkt 1 elementy zostaną potraktowane oddzielnie, ale ważne jest zauważenie ich związku przyczynowo?skutkowego. ____________________________________ Nie jesteś tym, kim myślisz, że jesteś - lecz tym, kim się stajesz, gdy myślisz kim jesteś. |
|||||||||
| 09 maja 2010, 21:16 |
|
|||||||||
|
||||||||||
|
|
Gimnastyka umysłu - Tablice Ravena
Hej, wklejam obiecany klucz: A1 4 A2 5 A3 1 A4 2 A5 6 A6 3 A7 6 A8 2 A9 1 A10 3 A11 5 A12 4 B1 2 B2 6 B3 1 B4 2 B5 1 B6 3 B7 5 B8 6 B9 4 B10 3 B11 4 B12 5 C1 8 C2 2 C3 3 C4 8 C5 7 C6 4 C7 5 C8 1 C9 7 C10 6 C11 1 C12 2 D1 3 D2 4 D3 3 D4 7 D5 8 D6 6 D7 5 D8 4 D9 1 D10 2 D11 5 D12 6 E1 7 E2 6 E3 8 E4 2 E5 1 E6 5 E7 2 E8 4 E9 1 E10 6 E11 3 E12 5 |
|||||||||
| 10 maja 2010, 11:50 |
|
|||||||||
|
||||||||||
 
|
Gimnastyka umysłu fajne te hiszpańskie matryce Ravena
podnoszą na duchu  |
|||||||||
| 10 maja 2010, 14:04 |
|
|||||||||
|
||||||||||
|
|
Gimnastyka umysłu
bumbramsztykle tentegują, wichajstry obcyndalają się, dingusy bimbambolą, glątwy transmogryfikują. Bumbramsztykiel tenteguje, wichajster bimbamboli, dingus transmogryfikuje, glątwa gugoli, bździągwa obcyndala się ..........?  Proponuję próbować rozwiązania stosując tabelkę. ZAGADKA 1: Jeśli niektórzy Bałtowie są Prusami, a niektórzy Prusowie są Pogezanami, to niektórzy Bałtowie muszą być Pogezanami. Prawda czy fałsz? ZAGADKA 2: Statek kosmiczny odebrał trzy wiadomości w nieznanym języku z odległej planety. Na podstawie dołączonych obrazków astronauci ustalili, że ?Elros Aldarion Eledil? oznacza ?niebezpieczeństwo rakieta eksplozja?, ?Edain Mnyatur Elros? to ?niebezpieczeństwo statek ogień?, natomiast ?Aldarion Gimilzor Goedor? znaczy ?trujący gaz eksplozja?. Co oznacza słowo ?Eledil?? ____________________________________ Nie jesteś tym, kim myślisz, że jesteś - lecz tym, kim się stajesz, gdy myślisz kim jesteś. |
|||||||||
| 11 maja 2010, 19:38 |
|
|||||||||
|
||||||||||
|
|
Gimnastyka umysłu
Z kursu mam tylko same zadania bez wyników. Na kursie nie sposób było zdążyć z zapisywaniem rozwiązań na gorąco. Nie pamiętam skąd mam te wyniki. Być może ktoś próbował rozwiązać tabelkę i mi je przesłał. Przyznaję, że rozwiązań nie weryfikowałem. A jak widać trafiają się w nich błędy: dyrektorów szatynów w rozwiązaniu tabelki jest 4, natomiast pozostałych dyrektorów jest 7, a powinno być tyle samo. Faktem jest, że treść zadania jest poprawna. Dlatego zachęcam do samodzielnego rozwiązywania. Wystarczy zacząć od początku. A więc: 1 informacja - pracowników Urzędu jest 800 2 - zdawać zamierza 1/5 czyli: 160 3 - 75% zdających to kobiety czyli: 120. 4 - co druga kobieta jest szatynką czyli: 60. i tak dalej... Dla osób, które "raczkują w tabelkach" (otrzymuję takie PW i maile) utworzyłem taką prostą tabelkę. Mam nadzieję, że nic nie spaprałem i że rozwiązanie jej nie sprawi żadnego problemu: Nie masz wystarczających uprawnień, aby zobaczyć pliki załączone do tego postu.
____________________________________ Nie jesteś tym, kim myślisz, że jesteś - lecz tym, kim się stajesz, gdy myślisz kim jesteś. |
|||||||||
| 11 maja 2010, 20:45 |
|
|||||||||
|
||||||||||
|
|
paroles, paroles, paroles... Jeśli ktoś już opanował wszystkie ustawy i wiedzę o Unii Europejskiej, ma przyswojone podstawowe wskaźniki ekonomiczne-gospodarcze i być może się nudzi (bo już rozwiązał wszystkie testy Butler-Pirie) to proponuję powertować słownik wyrazów obcych i encyklopedię.
Przyda się do rozwiązywania takich zadań: Kelvin ma się do Newtona tak jak temperatura do: a) energii b) mocy c) ciepła d) siły Nepal ma się do Węgier tak jak Gurkowie do: a) fizylierów b) kozaków c) szaserów d) huzarów e) najemników Wstrząs ma się do wybuchu tak jak uraz do: a) histerii b) obsesji c) neurozy d) paroksyzmu Drzewo ma się do liści jak człowiek do: a) ręce b) skóra c) płuca d) krew Alumn ma się do księdza tak jak elew do: a) żołnierza b) seminarzysty c) oficera d) kadeta Moralność ma się do dobra tak jak wiedza do: a) wartości b) pracy c) prawdy d) wiary Taniec ma się do Terspsychory tak jak Tragedia do a) Kaliope b) Melpomeny c) Klio d) Erato Akacja ma się tak do miodu jak bezpieczeństwo do: a) zagrożenie b) drzewo c) pas d) truteń Niebo ma się do zbawienia jak koszary do: a) zabudowań b) poboru c) kosynierów d) piekła d) czołgu Miły ma się do czarującego tak jak dystyngowany do: a) kosmopolitycznego b) rozwiniętego nad wiek c) kulturalnego d) szykownego e) wytwornego Salonka ma się do kubka tak jak beczka do: a) półmiska b) kielicha c) naparstka d) szklanki Które słowo ma to samo znaczenie? TEZA a) stwierdzenie b) argument c) dowód d) przypuszczenie Które słowo ma to samo znaczenie? ULEGŁY a) chętny b) spolegliwy c) ustępliwy d) skłonny 7.Który z pięciu elementów najbardziej nie pasuje do pozostałych czterech? niedźwiedź / wąż / krowa / pies / tygrys A / Z / F / N / E dotknąć / smakować / słuchać / jeść / widzieć Które słowo nie pasuje do pozostałych? a) trąbka b) flet c) gitara d) saksofon Które słowo nie pasuje do pozostałych? a) parkiet b) linoleum c) dywan d) smoła Które słowo nie pasuje do pozostałych? a) wartościować b) oszacować c) dewaluować d) oceniać Które słowo nie pasuje do pozostałych? a) krewetka b) flądra c) meduza d) ostryga ____________________________________ Nie jesteś tym, kim myślisz, że jesteś - lecz tym, kim się stajesz, gdy myślisz kim jesteś. |
|||||||||
| 16 maja 2010, 10:27 |
|
|||||||||
Jet 
|
|
Strona 22 z 793 |
[ Posty: 11089 ] | idź do strony: Poprzednia strona 1 ... 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25 ... 793 Następna strona |
|
 Nie możesz rozpoczynać nowych wątków Nie możesz odpowiadać w wątkach Nie możesz edytować swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz dodawać załączników |