Dochodzą do nas informacje o procedowaniu projektu regulaminu Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych w IAS, zatwierdzonego (między innymi) przez Związkową Alternatywę i Ogólnopolski Związek Zawodowy Egzekucji Administracyjnej (na szczeblu centralnym, co potwierdził Szef KAS). Mimo, że ten regulamin jest mniej korzystny dla członków korpusu służby cywilnej, niż poprzedni regulamin ZFŚS, został jednak zaakceptowany przez centrale związkowe na szczeblu centralnym (przewodnicząca Związkowej Alternatywy twierdzi wprost, że to bardzo dobry projekt, wypracowany w Otwocku przy współudziale przedstawiciela Związkowej Alternatywy - no cóż, nie określiła dla kogo "dobry", więc może i tak?).

Na szczęście okazuje się jednak, że regulamin ZFŚS  jest odrzucany (w niektórych przypadkach) na szczeblu zakładów pracy przez organizacje związkowe – i to te organizacje, których przedstawiciele na szczeblu centralnym zatwierdzili te regulaminy (dotyczy to także regulaminu nagradzania, który miał być taki znakomity według pewnej entuzjastki obecnego SKAS).  Jak widać spolegliwość niektórych liderów związkowych w stosunku do Szefa KAS ogranicza się do werbalnych działań w mediach społecznościowych, a w istocie ich aktywność rzeczywista jest nie do przyjęcia nawet przez członków ich macierzystych organizacji (co specjalnie nie dziwi, gdyż przez tę czołobitność wdraża się rozwiązania niekoniecznie korzystne dla pracowników…).

Co nam (i naszym dzieciom) przygotowały te związki zawodowe i za czym optują – poniżej.

Dla zobrazowania, że i tu funkcjonariusze mają jednak lepiej, niż korpus służby cywilnej, dajemy też trochę informacji, co i na jakich zasadach przysługuje funkcjonariuszom Służby Celno-Skarbowej w zakresie dofinansowania potrzeb socjalnych. Przypominamy bowiem, że funkcjonariusze Służby Celno-Skarbowej nie mają ZFŚS, co  nie oznacza, iż nie otrzymują świadczeń socjalnych (o czym dalej). ZFŚS dla korpusu służby cywilnej jest tworzony z odpisów od wynagrodzeń członków korpusu służby cywilnej (innymi słowy: pomniejsza wynagrodzenie każdego pracownika o wysokość odpisu, a więc każdy z członków korpusu służby cywilnej finansuje ze swojej pensji fundusz socjalny). Mimo tego, że funkcjonariusze nie tworzą w żadnym przypadku funduszu socjalnego w IAS, nie przeszkadza to niektórym z nich ingerować w zasady podziału środków z ZFŚS, a nawet promować rozwiązania mniej korzystne w tym zakresie, niż dla funkcjonariuszy (przykład: projekt regulaminu ZFŚS opracowany na szczeblu centralnym). Funkcjonariusze nie mają ZFŚS, ale mają jednak inne rozwiązania socjalne i rozwiązania, które są korzystniejsze, niż w korpusie służby cywilnej. Przede wszystkich świadczenia socjalne dla funkcjonariuszy nie są finansowane z ich uposażeń, ale z dodatkowych środków otrzymywanych z budżetu państwa przeznaczanych na ten cel. O innych korzystnych rozwiązaniach piszemy dalej, przy czym samo to, że przeforsowano rozwiązania w regulaminie ZFŚS mniej korzystne, niż dla funkcjonariuszy z tytułu przysługujących im świadczeń socjalnych – to rzecz zadziwiająca, bo przecież zrobiły to związki zawodowe.  O ile związki zawodowe zrzeszające głównie funkcjonariuszy zrobiły to pewnie dlatego, że ich za bardzo sytuacja cywili nie interesuje (a przynajmniej nie w takim stopniu, jak sytuacja funkcjonariuszy), to zadajemy pytanie, dlaczego taki niekorzystny regulamin zaakceptowały  „cywilne” związki zawodowe – na czele ze Związkową Alternatywą i OZZEA? Nie czytały tego, co zaakceptowały, czy w ciemno akceptują wszystko, co tylko wychodzi od SKAS, nawet rozwiązania niekorzystne dla pracowników?

Projekt regulaminu ZFŚS, zaakceptowany między innymi przez Związkową Alternatywę oraz Ogólnopolski Związek Zawodowy Egzekucji Administracyjnej, przewiduje bowiem:

1. Całkowity brak dofinansowania bonów dla pracownik czy wypłat pieniężnych na święta (świadczenie aktualnie dosyć popularne w większości IAS).

Projekt regulaminu ZFŚS nie przewiduje wsparcia pieniężnego w postaci bonów czy wypłat pieniężnych na święta, dają natomiast priorytet  w zakresie wydatków z ZFŚS, który tego typu (podobne) świadczenia sytuuje, jako najmniej pożądane, a mianowicie:

„W przypadku niewystarczających środków na rachunku funduszu wnioski osób uprawnionych będą rozpatrywane według daty wpływu wniosku, ale z zachowaniem następującej kolejności rozpatrywanych spraw:

• • • • zapomogi pieniężne;
      • dofinansowania do wypoczynku;
      • pożyczki na cele mieszkaniowe;
      • inne dofinansowania.

Za „inne dofinansowania” uznaje się: „dofinansowanie, w ramach posiadanych środków, imprez o charakterze integracyjnym, w szczególności spartakiad, wycieczek, rajdów oraz innych zajęć sportowo-rekreacyjnych lub kulturalno-oświatowych” – a więc brak możliwości przyznawania bonów towarowych czy świadczeń pieniężnych.

2. Wymagany okres 14 dni na urlopie (w tym dni wolne i święta) – tymczasem w niektórych IAS są teraz rozwiązania korzystniejsze dla pracowników (na przykład 7 dni w IAS Katowice.
3. Dofinansowanie wypoczynku dla dzieci tylko w formie wycieczek, kolonii, półkolonii, zimowisk, obozów, zgrupowań sportowych, turnusów rehabilitacyjnych, itp. (znikają wczasy „pod gruszą” dla dzieci…).
4. Dofinansowanie dla dzieci przysługiwać będzie wyłącznie do ukończenia 18 lat oraz bez względu na wiek dzieci z orzeczonym znacznym lub umiarkowanym stopniem niepełnosprawności (dla dzieci funkcjonariuszy świadczenia dla dzieci są do ukończenia 18. roku życia, a jeżeli pobierają naukę w szkołach dla młodzieży - do czasu ukończenia nauki, nie dłużej jednak niż do ukończenia 24. roku życia, albo do ukończenia 24. roku życia albo 25. roku życia, jeżeli odbywają studia wyższe, a ukończenie 25 lat przypada na ostatni albo przedostatni rok studiów, albo bez względu na wiek, jeżeli są osobami całkowicie niezdolnymi do pracy albo całkowicie niezdolnymi do pracy oraz do samodzielnej egzystencji, albo niezdolnymi do samodzielnej egzystencji). Warto też zauważyć, że rozporządzenie dla funkcjonariuszy o dodatkach socjalnych[1] mówi tylko o przysługującej dopłacie do wypoczynku (ryczałt w wysokości 0,263 kwoty bazowej określonej w ustawie budżetowej na rok) – nie ma mowy w tym przypadku o wypoczynku zorganizowanym lub innym – ryczał ten przysługuje każdej osobie uprawnionej bez względu na formę wypoczynku (aktualnie ryczałt wynosi ok. 474 zł). Wysokość świadczenia nie jest uzależniona od wysokości dochodów. Świadczenie przysługuje w każdym przypadku, gdy zostanie złożony wniosek dot. osób uprawnionych.

Dla uzupełnienia informacji wskazujemy, że ponadto funkcjonariuszowi i członkom rodziny funkcjonariusza przysługuje raz w roku kalendarzowym, na jego wniosek, świadczenie w postaci zwrotu kosztów przejazdu do jednej z wybranych przez siebie miejscowości w kraju i z powrotem (środkami publicznego transportu zbiorowego kolejowego, środkami publicznego transportu zbiorowego autobusowego). Zwrot przysługuje w wysokości wynikającej z biletów za przejazd, a jeżeli nie ma biletów, w wysokości ryczałtowej[2].

Funkcjonariuszowi, na jego pisemny wniosek, może być przyznana dopłata do zajęć kulturalno-oświatowych lub sportowo-rekreacyjnych (kierownik jednostki organizacyjnej może przyznać świadczenie, o którym mowa w ust. 1, do wysokości 50% poniesionych kosztów, na podstawie dokumentów potwierdzających ich poniesienie).

Po co o tym napisaliśmy?

Bo dochodzą do nas sygnały, że niektórzy funkcjonariusze żalą się na brak ZFŚS w Służbie Celno-Skarbowej, a to nieprawda. Fundusz socjalny dla funkcjonariuszy jest, tyle tylko, że nie finansowany z ich uposażeń (jak w służbie cywilnej) i w innej formie/zakresie, niż w przypadku korpusu służby cywilnej (naszym zdaniem rozwiązania są korzystniejsze, niż wynikające z rozwiązań dla cywili).

I po to, żeby pokazać realną „dbałość” niektórych osób o prawa pracownicze.

 

----------------------------

[1] rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie świadczeń socjalnych funkcjonariuszy Służby Celno-Skarbowej i członków ich rodzin

[2] Zryczałtowany równoważnik pieniężny ustala się w wysokości odpowiadającej najniższej cenie biletu za przejazd na długości 1000 km pociągami według taryfy pospiesznej w drugiej klasie w wagonach z miejscami do siedzenia, z uwzględnieniem posiadanych przez funkcjonariusza i członków rodziny funkcjonariusza uprawnień do przejazdów ulgo­wych, ustalanej według ceny biletów obowiązującej w dniu wypłaty tego równoważnika, nie później jednak niż w dniu wygaśnięcia prawa do przejazdu przysługującego za dany rok kalendarzowy.