Pomysłodawcy tego projektu nie mają pojęcia co to znaczy praca w terenie, przy takich stawkach dojdzie do tego że nie będzie komu w ten teren iść.

tak naprawde to praca poborcy w terenie zamiera. Inspektorzy maja o wiele wiecej możliwosci prawnych do ustalenia majątku i wyegzekwowania należności. Ja bym zredukował ilośc poborców o 50%. Poborca w niedługim czasie będzie potrzebny tylko do spisania protokołu o stanie majątkowym lub zajęcia. Powinien mieć wysokie wynagrodzenie i prowizje za wymienione czynności. Pozostałe sprawy powinien załatwiać inspektor. Patrz Policjant wystawia mandat ale kasy nie bierze. Byłby swięty spokój i nie byłoby sporów na lini poborca - inspektor.

Projekt 07.04.2011
ROZPORZĄDZENIE
PREZESA RADY MINISTRÓW
z dnia                                    2011 r.

w sprawie uprawnień szczególnych przysługujących niektórym kategoriom
członków korpusu służby cywilnej


Na podstawie art. 101 i art. 102 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz. U. Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 157, poz. 1241 i Nr 219, poz. 1706) zarządza się, co następuje:

§ 1. Rozporządzenie określa uprawnienia szczególne w zakresie płac i innych świadczeń przysługujących niektórym kategoriom członków korpusu służby cywilnej oraz zasady przyznawania tych świadczeń i ich wysokość, a także inne dodatki do wynagrodzenia niż przewidziane w ustawie z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej oraz warunki i tryb przyznawania tych dodatków.

§ 2. Członkowi korpusu służby cywilnej zatrudnionemu w komórce egzekucyjnej urzędu skarbowego, zwanemu dalej „egzekutorem”, za osobiste wykonanie czynności egzekucyjnych w zakresie egzekucji administracyjnej należności pieniężnych przysługuje wynagrodzenie prowizyjne w wysokości:
1) 1,85% ściągniętych kwot należności pieniężnych wraz z pobranymi od nich odsetkami za zwłokę, kosztami upomnienia i kosztami egzekucyjnymi, jeżeli kwoty te zostały uzyskane w wyniku zastosowania egzekucji:
a) z wynagrodzenia za pracę,
b) ze świadczeń z zaopatrzenia emerytalnego,  ubezpieczenia społecznego lub renty socjalnej,
c) z rachunków bankowych,
d) z innych wierzytelności pieniężnych;
2) 6,15% ściągniętych kwot należności pieniężnych wraz z pobranymi od nich odsetkami za zwłokę, kosztami upomnienia i kosztami egzekucyjnymi, jeżeli kwoty te zostały pobrane na miejscu u zobowiązanego;
3) 4% ściągniętych kwot należności pieniężnych wraz z pobranymi od nich odsetkami za zwłokę, kosztami upomnienia i kosztami egzekucyjnymi, jeżeli kwoty te zostały uzyskane w wyniku zastosowania egzekucji:
a) z ruchomości,
b) z nieruchomości,
c) z praw z instrumentów finansowych w rozumieniu przepisów o obrocie instrumentami finansowymi, zapisanych na rachunku papierów wartościowych lub innym rachunku, oraz z wierzytelności z rachunku pieniężnego służącego do obsługi takich rachunków,
d) z papierów wartościowych niezapisanych na rachunku papierów wartościowych,
e) z weksla,
f) z autorskich praw majątkowych i praw pokrewnych oraz z praw własności przemysłowej,
g) z udziału w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością,
h) z pozostałych praw majątkowych;
4) 1,5% kwot należności pieniężnych wraz z pobranymi od nich odsetkami za zwłokę, kosztami upomnienia i kosztami egzekucyjnymi, jeżeli kwoty te zostały wpłacone przez zobowiązanego na zaspokojenie egzekwowanych należności na rachunek lub w kasie organu egzekucyjnego lub wierzyciela w ciągu 14 dni po dokonaniu czynności egzekucyjnych w zakresie egzekucji ze składników majątkowych wymienionych w pkt 1 i 3.

§ 3. 1. Egzekutorowi przysługuje wynagrodzenie prowizyjne w wysokości 2% wartości zabezpieczonego mienia, nie więcej jednak niż dwukrotna wysokość najniższego wynagrodzenia zasadniczego za osobiste dokonanie czynności zabezpieczenia w zakresie zabezpieczenia należności pieniężnych na podstawie zarządzenia zabezpieczenia lub postanowień prokuratora albo sądu o zabezpieczeniu wykonania orzeczenia o przepadku przedmiotów i korzyści majątkowych lub ich równowartości.

2. Jeżeli wartość zabezpieczonego mienia nie jest określona kwotowo albo nie wynika jednoznacznie ze zgromadzonych materiałów dowodowych, jako podstawę naliczenia wynagrodzenia prowizyjnego przyjmuje się wartość ustaloną przez organ egzekucyjny w oparciu o średnie ceny rynkowe podobnego mienia.

§ 4. 1. Wynagrodzenie, o którym mowa w § 2 pkt 3 lit. b, przysługuje również komornikowi skarbowemu za wszystkie czynności związane ze sprawowaniem skutecznego nadzoru nad egzekucją z nieruchomości, przy czym do wyliczenia wynagrodzenia stosuje się § 5 ust. 2.

2. Wynagrodzenie prowizyjne, o którym mowa w § 2 pkt 1,  2,  3 lit. a, c-h oraz w § 3
ust. 1, nie przysługuje komornikowi skarbowemu.

§ 5. 1. Wynagrodzenie prowizyjne egzekutora od ściągniętej kwoty należności pieniężnych objętej jednym tytułem wykonawczym nie może przekraczać, w trakcie całego postępowania egzekucyjnego, dwukrotnej wysokości najniższego wynagrodzenia zasadniczego.

2. Jeżeli uprawnienie do wynagrodzenia prowizyjnego przysługuje od ściągniętej kwoty należności pieniężnych lub wartości zabezpieczonego mienia, za czynności dokonane przez więcej niż jednego egzekutora, ich wynagrodzenie wynikające z tego uprawnienia ustala się w równych częściach.

3. Łączne wynagrodzenie prowizyjne egzekutora, ustalone zgodnie z § 2 pkt 1 i § 3 ust. 1, nie może przekroczyć miesięcznie czterokrotnej wysokości najniższego wynagrodzenia zasadniczego.

§ 6. 1. Naczelnikowi urzędu skarbowego może być przyznane wynagrodzenie ryczałtowe z tytułu prawidłowego i skutecznego wykonywania funkcji organu egzekucyjnego, które nie może przekroczyć  dwukrotnej wysokości najniższego wynagrodzenia zasadniczego.

2. W przypadku powierzenia nadzoru merytorycznego nad egzekucją administracyjną zastępcy naczelnika, naczelnik urzędu skarbowego może wskazać tego zastępcę jako osobę uprawnioną do poboru części wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1.

3. Komornikowi skarbowemu może być przyznane wynagrodzenie ryczałtowe z tytułu prawidłowego i skutecznego kierowania komórką egzekucyjną urzędu skarbowego, które nie może przekroczyć dwukrotnej wysokości  najniższego wynagrodzenia zasadniczego.
4. Wynagrodzenie ryczałtowe na okres każdego półrocza do końca pierwszego miesiąca tego półrocza przyznaje:
1) dyrektor izby skarbowej z upoważnienia Ministra Finansów – w przypadku naczelnika urzędu skarbowego;
2) dyrektor izby skarbowej – w przypadku zastępcy naczelnika urzędu skarbowego;
3) naczelnik urzędu skarbowego – w przypadku komornika skarbowego.


§ 7. Wynagrodzenie prowizyjne oraz wynagrodzenie ryczałtowe wypłaca się w okresach miesięcznych do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu , w którym nabyto uprawnienie do wynagrodzenia prowizyjnego.

§ 8. 1. Komornikowi skarbowemu, egzekutorowi lub innemu członkowi korpusu służby cywilnej zatrudnionemu w komórce egzekucyjnej, wykonującemu czynności na rzecz organu egzekucyjnego może być przyznana nagroda kwartalna z tytułu wykonania zadań i czynności w zakresie egzekucji administracyjnej. Nagroda kwartalna może być również przyznana pracownikowi zatrudnionemu w komórce rachunkowości podatkowej wykonującemu czynności na rzecz organu egzekucyjnego w zakresie wystawiania tytułów wykonawczych.

2. Łączną kwotę przeznaczoną na nagrody kwartalne, o których mowa w ust. 1, w urzędzie skarbowym określa dyrektor izby skarbowej do 20 dnia miesiąca następującego po zakończeniu kwartału, kierując się oceną prawidłowości wykonywania zadań w zakresie egzekucji administracyjnej.

3. Kwota, o której mowa  w ust. 2, nie może przekroczyć 50% kwoty, która została pobrana przez naczelnika urzędu skarbowego z tytułu opłat, o których mowa w art. 64 § 1 i  6, art. 64c § 2 oraz art. 66 § 3 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji ( Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954, z późn. zm. )), pomniejszonej o sumę wypłaconych za ten kwartał wynagrodzeń prowizyjnych oraz wynagrodzeń ryczałtowych.

4. Nagrodę przyznaje naczelnik urzędu skarbowego uwzględniając liczbę, złożoność, pracochłonność oraz prawidłowość czynności, w szczególności liczbę zakończonych postępowań egzekucyjnych przez zapłatę oraz skutecznych zabezpieczeń należności podatkowych hipoteką oraz innych zadań wykonywanych w kwartale, za który przysługuje nagroda.

5. Nagroda wypłacana jest w terminie do ostatniego dnia miesiąca następującego po kwartale, za który nagroda przysługuje.

6. Nagroda nie przysługuje za okres nieobecności w pracy spowodowanej niezdolnością do pracy z powodu choroby lub macierzyństwa.

§ 9. Najniższe wynagrodzenie zasadnicze, o którym mowa w § 3 ust. 1, § 5 ust. 1 i 3 oraz § 6 ust. 1 i 3, ustala się z zastosowaniem najniższego mnożnika kwoty bazowej określonego
w przepisach w sprawie określenia stanowisk urzędniczych, wymaganych kwalifikacji zawodowych, stopni służbowych urzędników służby cywilnej, mnożników do ustalania wynagrodzenia oraz szczegółowych zasad ustalania i wypłacania innych świadczeń przysługujących członkom korpusu służby cywilnej.

§ 10. Członek korpusu służby cywilnej zatrudniony w urzędzie morskim, biorący udział
w próbach technicznych statków na morzu po budowie lub remoncie bądź wykonujący w czasie pracy statku zadania statutowe urzędu, otrzymuje bezpłatne wyżywienie lub ekwiwalent pieniężny według norm stosowanych w czasie eksploatacji statku.

§ 11. 1. Członkowi korpusu służby cywilnej zatrudnionemu w urzędzie górniczym, wykonującemu czynności inspekcyjno-techniczne w zakładach górniczych, przysługują następujące uprawnienia związane z Dniem Górnika:
1)        dzień wolny od pracy;
2)        nagroda w wysokości jednodniowego wynagrodzenia obliczonego jak za urlop wypoczynkowy.
2. Członkowi korpusu służby cywilnej zatrudnionemu w urzędzie górniczym, wykonującemu czynności inspekcyjno-techniczne w zakładach górniczych, przysługuje specjalne wynagrodzenie miesięczne w wysokości:
1)        5 % miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego — do 5 lat pracy;
2)        10 % miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego — po 5 latach pracy;
3)        15 % miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego — po 10 latach pracy;
4)        20 % miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego — po 15 latach pracy.
3. Członkowi korpusu służby cywilnej zatrudnionemu w okręgowym urzędzie górniczym lub specjalistycznym urzędzie górniczym, wykonującemu czynności inspekcyjno-techniczne w zakładach górniczych w warunkach uciążliwych, przysługuje za pracę w niedziele i święta określone odrębnymi przepisami oraz za pracę w inne dni niebędące dniami pracy w urzędzie wynagrodzenie jak za pracę w dniu będącym dniem pracy w urzędzie oraz inny wolny od pracy dzień przypadający w dniu pracy w urzędzie albo wynagrodzenie jak za dzień będący dniem pracy w urzędzie oraz dodatek w wysokości 100 % godzinowej stawki wynagrodzenia zasadniczego.
4. Przepis ust. 3 ma zastosowanie do członków korpusu służby cywilnej, których praca w niedziele i święta ma charakter stały.

§ 12. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. )

§ 13. Rozporządzenie obowiązuje do dnia 31 grudnia 2012 r.




       PREZES RADY MINISTRÓW

UZASADNIENIE

Projekt rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów w sprawie uprawnień szczególnych przysługujących niektórym kategoriom członków korpusu służby cywilnej stanowi wykonanie upoważnienia zawartego w art. 101 i  102 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r.
o służbie cywilnej (Dz. U. Nr 227, poz. 1505, z późn. zm.).

Projekt rozporządzenia określa uprawnienia szczególne niektórych członków korpusu służby cywilnej zatrudnionych w urzędach skarbowych, urzędach morskich oraz w urzędach górniczych.
    
W odniesieniu do uregulowań dotyczących członków korpusu służby cywilnej zatrudnionych w komórkach egzekucyjnych urzędów skarbowych oraz niektórych pozostałych członków korpusu służby cywilnej zatrudnionych w urzędach skarbowych, projekt rozporządzenia wprowadza zmiany w zakresie uprawnień pracowników do wynagrodzenia prowizyjnego i zasad jego wypłacania.

Wprowadzenie wspomnianych powyżej zmian – jest spowodowane koniecznością zwiększenia motywacyjnego oddziaływania na pracowników zatrudnionych w komórkach egzekucyjnych urzędów skarbowych poprzez powiązanie uprawnienia do wynagrodzenia
z osobistym wykonywaniem czynności z zakresu egzekucji administracyjnej i skutecznym odzyskiwaniem należności.
Potrzeba usprawnienia funkcjonowania motywacyjnego systemu wynagradzania pracowników członków korpusu służby cywilnej zatrudnionych w służbach egzekucyjnych urzędów skarbowych jest nadal aktualna pod rządami nowej ustawy o służbie cywilnej, jak
i nowej ustawy o finansach publicznych, która z dniem 31 grudnia 2010 r. zlikwidowała dochody własne z których finansowane były te wynagrodzenia (od 1 stycznia 2011 r. źródłem ich finansowania jest budżet państwa). Zapewnienie skutecznej egzekucji należności pieniężnych niewpłaconych przez dłużników dobrowolnie, jest zagadnieniem podstawowego znaczenia zarówno dla finansów państwa, jak i z punktu widzenia prawnego. A zatem zmiana źródła finansowania wynagrodzeń prowizyjnych nie ma znaczenia, aby udoskonalić motywacyjny charakter tych wynagrodzeń.

Jednakże egzekucja administracyjna, jak każda procedura zakładająca przymus wobec jej uczestnika, jest postępowaniem trudnym, uciążliwym i konfliktogennym, stawiającym duże wymagania zawodowe pracownikom egzekucji i wymagającym szczególnego zaangażowania i konsekwentnego działania. Stąd nadal niezbędne jest stosowanie zachęt i motywacji finansowych, wzmagających wysiłek pracownika.

Projekt rozporządzenia, w części dotyczącej uprawnień  przysługujących członkom korpusu służby cywilnej zatrudnionym w komórkach egzekucyjnych urzędów skarbowych za osobiste wykonanie czynności w zakresie egzekucji administracyjnej należności pieniężnych, zakłada:

1. Rozszerzenie uprawnienia do wynagrodzenia prowizyjnego na wszystkich członków korpusu służby cywilnej zatrudnionych w komórkach egzekucyjnych urzędów skarbowych.

       W tym celu proponuje się odstąpić od dotychczasowego brzmienia § 2 obowiązującego rozporządzenia  dopuszczając, aby każdy pracownik komórki egzekucyjnej, niezależnie od tego jakie stanowisko zajmuje, spełniający warunki i przesłanki określone w rozporządzeniu (wykonywanie określonych czynności egzekucyjnych, osiągnięcie skutku), nabywał uprawnienie do wynagrodzenia prowizyjnego.
       Proponuje się również wprowadzenie uprawnienia do wynagrodzenia prowizyjnego dla naczelnika urzędu skarbowego, odpowiedzialnego,  jako organ egzekucyjny, za skuteczną realizację zadań z zakresu egzekucji administracyjnej należności pieniężnych.

2. Zmianę katalogu czynności w zakresie egzekucji administracyjnej, które kreują uprawnienia do wynagrodzenia prowizyjnego.

Mając na względzie dużą liczbę czynności egzekucyjnych, z którymi obowiązujące rozporządzenie  wiąże uprawnienie do wynagrodzenia prowizyjnego, należy zauważyć, że poprzez tak szerokie określenie katalogu ww. czynności rozporządzenie to może działać demotywacyjnie. Podstawową wadą dotychczasowego systemu prowizyjnego jest niepełna realizacja głównego celu egzekucji, jakim jest efektywne stosowanie przewidzianych środków egzekucyjnych mających na celu przymuszenie zobowiązanego do wykonania obowiązku objętego tytułem wykonawczym.
Dlatego jest niezbędne, aby ściślej powiązać uprawnienie do wynagrodzenia prowizyjnego ze skutecznością egzekucji, tj. z kwotą ściągniętego zadłużenia, a w mniejszym stopniu promować przesłankę liczby i charakteru przeprowadzonych czynności egzekucyjnych.

3. Częściowe zniesienie limitu łącznego miesięcznego wynagrodzenia prowizyjnego egzekutora.

Funkcjonowanie limitu może nie stymulować do efektywnej egzekucji, gdyż osiągnięcie limitu w ciągu miesiąca może skłaniać egzekutorów do zmniejszenia swojej aktywności i przesuwania działań egzekucyjnych na następny okres rozliczeniowy.
Zgodnie z § 5 ust. 3 projektu rozporządzenia łączne wynagrodzenie prowizyjne egzekutora, ustalone zgodnie z § 2 pkt 1 i § 3 ust. 1, nie może przekroczyć miesięcznie czterokrotnej wysokości najniższego wynagrodzenia zasadniczego.
Limitowane jest tylko wynagrodzenie prowizyjne przewidziane w § 2 pkt 1 i § 3 ust. 1 tego projektu rozporządzenia (są to tzw. łatwe czynności egzekucyjne).
Limit nie obejmuje zatem wszystkich innych czynności, poza wymienionymi w § 2 pkt 1 i § 3 ust. 1 przedmiotowego rozporządzenia.

4. Wyodrębnienie w ramach dochodów własnych przeznaczonych na finansowanie wynagrodzeń prowizyjnych funduszu na nagrody, będącego w dyspozycji naczelnika urzędu skarbowego, dla egzekutorów, komorników skarbowych i pracowników zatrudnionych w komórkach rachunkowości podatkowej.

Niezbędne jest stworzenie dyrektorowi izby skarbowej i naczelnikowi urzędu skarbowego narzędzia, które mógłby stosować, po dokonaniu oceny pracy i postawy pracownika (automatycznie naliczana prowizja nie uwzględnia całokształtu postawy pracownika). Nagroda mogłaby także niwelować skutki przydziału szczególnie trudnych tytułów wykonawczych, gdy egzekutor ponosi wiele wysiłku, a mimo to egzekucja nie jest skuteczna, z przyczyn niezależnych od egzekutora.

5. Ustalenie uprawnienia do wynagrodzenia ryczałtowego dla naczelnika urzędu skarbowego z tytułu prawidłowego i skutecznego wykonywania funkcji organu egzekucyjnego.

Konieczne jest zwiększenie instrumentów oddziaływania naczelnika urzędu skarbowego na pracowników egzekucyjnych. Wynika to nie tylko z faktu, że naczelnik jest przełożonym wszystkich pracowników urzędu skarbowego, lecz przede wszystkim z okoliczności, że naczelnik urzędu skarbowego jest organem egzekucyjnym i w głównej mierze to on ponosi konsekwencje działań pracowników egzekucji.

6. Przyznanie wynagrodzenia prowizyjnego, o którym mowa w § 4 projektu rozporządzenia komornikowi skarbowemu z tytułu skutecznego nadzoru nad komórką organizacyjną urzędu skarbowego prowadzącą egzekucję administracyjną (art. 111c ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji – Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954, z późn. zm.).


Natomiast w odniesieniu do uregulowań dotyczących członków korpusu służby cywilnej zatrudnionych w urzędach morskich, biorących udział w próbach technicznych statków na morzu po budowie albo remoncie bądź wykonujących w czasie pracy statku zadania statutowe urzędu, projekt rozporządzenia utrzymuje dotychczasowe uprawnienia wynikające z obowiązującego rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 25 kwietnia 2007 r. w sprawie uprawnień szczególnych przysługujących niektórym kategoriom członków korpusu służby cywilnej (Dz. U. Nr 76, poz. 506, z późn. zm.), wydanego na podstawie art. 70 ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o służbie cywilnej (Dz. U. Nr 170, poz. 1218, z późn. zm.).

Ponadto, w odniesieniu do uregulowań dotyczących członków korpusu służby cywilnej zatrudnionych  w urzędach górniczych na stanowiskach inspekcyjno-technicznych należy zauważyć, że w aktualnie obowiązującym rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów
z dnia 25 kwietnia 2007 r. w sprawie uprawnień szczególnych przysługujących niektórym kategoriom członków korpusu służby cywilnej (Dz. U. Nr 76, poz. 506 i Nr 249, poz. 1858), przewidziano m.in. (§ 4 ust. 1), że członkowi korpusu służby cywilnej zatrudnionemu na stanowisku inspekcyjno-technicznym w urzędzie górniczym przysługują: (1) uprawnienia związane z Dniem Górnika oraz (2) specjalne wynagrodzenie miesięczne — w zakresie przewidzianym w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1981 r. w sprawie szczególnych przywilejów dla pracowników górnictwa — Karta górnika (Dz. U. z 1982 r. Nr 2, poz. 13), zwanym dalej „Kartą górnika”.
W wyniku ponownej analizy tego fragmentu regulacji uznano, że za potrzebą rezygnacji w rozporządzeniu przewidzianym do wydania na podstawie art. 101 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz. U. Nr 227, poz. 1505, z późn. zm.) z odesłania do Karty górnika oraz skonstruowania „autonomicznych” wobec tej Karty oraz „wyczerpujących” dla członków korpusu służby cywilnej zatrudnionych w urzędach górniczych, wykonujących czynności inspekcyjno-techniczne w zakładach górniczych, przemawiają w szczególności następujące względy:
1)        konstytucyjny — wątpliwości może bowiem rodzić uregulowanie zamieszczone w § 4 ust. 2 powołanego rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 25 kwietnia 2007 r., które wprowadzając — dla członka korpusu służby cywilnej zatrudnionego na stanowisku inspekcyjno-technicznym w urzędzie górniczym, uprawnionego do dodatku za wieloletnią pracę w służbie cywilnej i do specjalnego wynagrodzenia miesięcznego,
o którym mowa w § 4 ust. 1 pkt 2 powołanego rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 25 kwietnia 2007 r. (którego „widełki” zostały określone w Karcie górnika) — możliwość wyboru jednego ze świadczeń z tego tytułu, może zostać uznane za sprzeczne z art. 85 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej, w którym dodatek za wieloletnią pracę w służbie cywilnej został uznany za obligatoryjny składnik wynagrodzenia zasadniczego przewidzianego dla zajmowanego stanowiska pracy. Upoważnienie zamieszczone w art. 101 powołanej ustawy o służbie cywilnej jednoznacznie bowiem wskazuje, że Prezes Rady Ministrów określi dodatkowe uprawnienia niektórych kategorii członków korpusu służby cywilnej, a nie uprawnienia, które przysługują „zamiast” uprawnień ustawowych;
2)        legislacyjny — gdyż zamieszczone w § 4 ust. 1 powołanego rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 25 kwietnia 2007 r. odesłanie do Karty górnika jest „niepełne”. Nie uwzględnia ono bowiem faktu, że na podstawie tego rozporządzenia konieczne było wydanie szeregu dodatkowych aktów normatywnych i to dopiero one w istocie precyzują poszczególne uprawnienia i dodatki „górnicze”. Do tych aktów należy np. zarządzenie nr 4 Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego z dnia 12 lutego 1982 r.
w sprawie szczegółowych zasad przyznawania i warunków wypłacania specjalnego wynagrodzenia miesięcznego z Karty Górnika pracownikom inspekcyjno-technicznym urzędów górniczych, wydane na podstawie § 9 ust. 4 Karty górnika.

Karta górnika została wydana m.in. na podstawie nieobowiązującego już art. 79 ustawy
z dnia 26 czerwca 1974 r. — Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.), zgodnie z którego ówczesnym brzmieniem: „Zasady wynagradzania za pracę oraz przyznawania innych świadczeń związanych z pracą określa Rada Ministrów po porozumieniu
z Centralną Radą Związków Zawodowych ogólnokrajową organizacją międzyzwiązkową.”. Przepis art. 79 K.p. został uchylony (skreślony) przez art. 1 pkt 74 ustawy z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy — Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 24, poz. 110, z późn. zm.) z dniem 2 czerwca 1996 r. W przepisie art. 11 powołanej ustawy z dnia 2 lutego 1996 r. przewidziano jednak, że obowiązujące do dnia wejścia w życie ustawy przepisy określające zasady wynagradzania za pracę oraz przyznawania innych świadczeń związanych
z pracą, wydane na podstawie art. 79 Kodeksu pracy, zachowują moc do czasu objęcia pracowników, których te przepisy dotyczą i w zakresie przedmiotu w nich normowanego — postanowieniami układu zbiorowego pracy lub innymi przepisami prawa pracy. Wydaje się zatem zasadnym, aby „rolę” wspomnianych „innych przepisów prawa pracy” przejęły
w odniesieniu do członków korpusu służby cywilnej zatrudnionych w urzędach górniczych, wykonujących czynności inspekcyjno-techniczne w zakładach górniczych, w pełnym zakresie uregulowanym obecnie dla tych pracowników w Karcie górnika, przepisy o służbie cywilnej.
Uznając, iż przepisy Karty górnika zachowały częściowo moc obowiązującą,
a w konsekwencji — że pozostały również w mocy zarządzenia „precyzujące” niektóre przepisy tej Karty, co dotyczy m.in. wydanych na ich podstawie zarządzeń Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego, to z uwagi na przejściowy charakter powyższych aktów normatywnych, jak i obowiązującego w tym zakresie rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów
z dnia 25 kwietnia 2007 r., zawierającego odesłanie do Karty górnika (art. 207 ust. 2 ustawy
z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej), celowym jest określenie przez Prezesa Rady
Ministrów w nowym rozporządzeniu wprost (bez odsyłania do Karty górnika) szczególnych uprawnień członków korpusu służby cywilnej zatrudnionych w urzędach górniczych, wykonujących czynności inspekcyjno-techniczne w zakładach górniczych. Zamierzenie zamieszczone w § 11 projektu porządkuje omawiany obszar regulacji, zapewniając jego czytelność zarówno dla pracodawcy, jak i dla pracowników urzędów górniczych, nie powodując jednocześnie wzrostu wydatków budżetu państwa. Wysokość specjalnego wynagrodzenia miesięcznego została bowiem odpowiednio przeliczona i obniżona w stosunku do obowiązującego stanu prawnego (§ 11 ust. 2 projektu). Przykładowo:
1)        w obowiązującym stanie prawnym miesięczne wynagrodzenie pracownika, posiadającego 5-letni staż pracy, składa się z: miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego oraz specjalnego wynagrodzenia miesięcznego w wysokości 15 % miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego; w projektowanym stanie prawnym wynagrodzenie to będzie składało się z: miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego, dodatku za wieloletnią pracę w służbie cywilnej w wysokości 5 % miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego oraz specjalnego wynagrodzenia miesięcznego w wysokości 10 % miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego;
2)        w obowiązującym stanie prawnym miesięczne wynagrodzenie pracownika, posiadającego 20-letni staż pracy, składa się z: miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego oraz specjalnego wynagrodzenia miesięcznego w wysokości 40 % miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego; w projektowanym stanie prawnym wynagrodzenie to będzie składało się z: miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego, dodatku za wieloletnią pracę w służbie cywilnej w wysokości 20 % miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego oraz specjalnego wynagrodzenia miesięcznego w wysokości 20 % miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego.

OCENA SKUTKÓW REGULACJI


1. Podmioty, na które będzie oddziaływał projekt rozporządzenia

Projektowane rozporządzenie dotyczy wyłącznie wewnętrznych zasad funkcjonowania służby cywilnej i będzie oddziaływało na członków korpusu służby cywilnej zatrudnionych
w urzędach skarbowych, w urzędach morskich oraz w urzędach górniczych.

Przedmiotowe rozporządzenie odnosi się do:
- członków korpusu służby cywilnej zatrudnionych w komórkach egzekucyjnych urzędów skarbowych oraz niektórych pozostałych członków korpusu służby cywilnej zatrudnionych
w urzędach skarbowych,
- członków korpusu służby cywilnej zatrudnionych w urzędach morskich, którzy biorą udział w próbach technicznych statków na morzu po budowie lub remoncie bądź wykonują w czasie pracy statku zadania statutowe urzędu,
- członków korpusu służby cywilnej zatrudnionych na stanowiskach inspekcyjno-technicznych w urzędach górniczych.



2. Konsultacje społeczne i uzgodnienia międzyresortowe
W ramach uzgodnień międzyresortowych projekt rozporządzenia został skierowany
do  członków Rady Ministrów oraz Rządowego Centrum Legislacji.  

Stosownie do postanowień art. 19  ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych  (Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 854, z późn. zm.), projekt rozporządzenia został skierowany
do zaopiniowania przez reprezentatywne organizacje związków zawodowych.

Ponadto, projekt rozporządzenia został skierowany  do Rady Służby Cywilnej oraz Zespołu Doraźnego do spraw pracowników samorządowych oraz służby cywilnej Trójstronnej Komisji do spraw Społeczno – Gospodarczych.  

Podczas prac nad kształtem projektu, w części dotyczącej uregulowań odnoszących się do członków korpusu służby cywilnej zatrudnionych w urzędach skarbowych, miały miejsce szerokie konsultacje wstępne. Rozwiązania proponowane w przedmiotowym projekcie były konsultowane z dyrektorami wszystkich izb skarbowych oraz z właściwymi departamentami w Ministerstwie Finansów. Ponadto,  projekt rozporządzenia został przesłany do zaopiniowania przez  reprezentatywne organizacje związków zawodowych. Zgłoszone w tym trybie przez organizacje związków zawodowych uwagi w znacznej części nie zostały uwzględnione w projekcie rozporządzenia.

3. Wpływ regulacji na sektor finansów publicznych, w tym budżet państwa i budżety jednostek samorządu terytorialnego

W odniesieniu do uregulowań dotyczących członków korpusu służby cywilnej zatrudnionych w urzędach morskich i urzędach górniczych rozporządzenie nie będzie rodziło dodatkowych skutków dla sektora finansów publicznych, w tym budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego.

W odniesieniu do uregulowań dotyczących członków korpusu służby cywilnej zatrudnionych w urzędach skarbowych rozporządzenie nie będzie miało wpływu na budżety jednostek samorządu terytorialnego. Jednakże, w związku z wprowadzeniem do projektu rozporządzenia rozwiązań wpływających na zwiększenie skuteczności egzekucji należy zauważyć, że rozporządzenie to będzie miało wpływ na budżet państwa zarówno po stronie dochodów, jak i po stronie wydatków.
Na podstawie analizy sprawozdania Rb-34 z wykonania planów finansowych dochodów własnych jednostek budżetowych i wydatków nimi sfinansowanych dokonano oszacowania kwoty, która została uwzględniona w 2011 roku zarówno po stronie dochodów, jak i po stronie wydatków, tj. kwota 400.000 tys. złotych po stronie dochodów i 395.711 tys. zł po stronie wydatków.
Dochody w tej wysokości w zasadniczej części będą stanowić opłaty egzekucyjne uzyskane z tytułu prowadzonej egzekucji przez komórki egzekucyjne urzędów skarbowych.
Stronę wydatkową w głównej części stanowić będą wynagrodzenia prowizyjne z tytułu wykonanych czynności egzekucyjnych wraz z pochodnymi (234.696 tys. zł – rezerwa) oraz pozostałe wydatki bieżące niezbędne do funkcjonowania komórek egzekucyjnych w urzędach skarbowych (150.415 tys. zł) i wydatki majątkowe (10.600 tys. zł). Kwota 234.696 tys. zł została przyjęta na podstawie wykonania planów finansowych dochodów własnych urzędów skarbowych za lata 2006-2010 i uwzględniona w rezerwie celowej tworzonej w budżecie państwa na podstawie art. 94 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych (Dz. U. nr 157, poz. 1241 ze zm.). Dane te są wykazane poniżej w pkt 7 – Źródła finansowania.


4. Wpływ regulacji na rynek pracy

Wejście w życie rozporządzenia nie będzie miało wpływu na sytuację na rynku pracy.


5. Wpływ regulacji na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość, w tym na funkcjonowanie przedsiębiorstw

Wejście w życie rozporządzenia nie będzie miało wpływu na konkurencyjność gospodarki ani na funkcjonowanie przedsiębiorstw.


6. Wpływ regulacji na sytuację i rozwój regionalny

Wejście w życie rozporządzenia nie będzie miało wpływu na sytuację i rozwój regionalny.


7. Źródła finansowania.

W odniesieniu do członków korpusu służby cywilnej zatrudnionych w urzędach morskich
i urzędach górniczych uprawnienia szczególne sfinansowane zostaną z budżetów urzędów. Natomiast w odniesieniu do członków korpusu służby cywilnej zatrudnionych w urzędach skarbowych, źródła finansowania przedmiotowych uprawnień zostały przedstawione poniżej.

Dochody uzyskane z prowadzonej egzekucji w urzędach skarbowych i wydatki poniesione na wynagrodzenia prowizyjne i pochodne od wynagrodzeń pracowników komórek egzekucyjnych w latach 2006-2010 i prognoza na 2011 rok wyniosły:
(w tys. zł)
       Dochody uzyskane z egzekucji
       Wynagrodzenia prowizyjne z pochodnymi        Udział wynagrodzeń w dochodach (%)
2006        301.068        135.892        45,14
2007        319.822        143.651        44,92
2008        336.832        139.424        41,39
2009        352.612        144.244        40,91
2010        391.169        153.049        39,13
Prognoza na 2011        400.000        234.696 (rezerwa)
       58,68



Wynagrodzenia prowizyjne dla pracowników urzędów skarbowych wykonujących zadania z zakresu egzekucji administracyjnej do końca 2010 roku finansowane były w części z budżetu państwa (60%) i w części z dochodów własnych (40%).
Zgodnie z art. 93 ust. 1 ustawy – Przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych (Dz. U. nr 157, poz. 1241 ze zm.) utworzone przez jednostki budżetowe wydzielone rachunki dochodów własnych mogą funkcjonować zgodnie z dotychczasowymi przepisami, z jednoczesnym regulowaniem zobowiązań i ściąganiem należności, do dnia 31 grudnia 2010 roku. Zadania finansowane dotychczas ze środków gromadzonych na rachunku dochodów własnych (w tym również wynagrodzenia prowizyjne) są finansowane z budżetu państwa.

Jak wynika z art. 94 powołanej wyżej ustawy w przypadku państwowych jednostek budżetowych wykonujących zadania finansowane ze środków gromadzonych na rachunku dochodów własnych, mogą zostać zwiększone wydatki budżetowe proporcjonalnie do przyrostu uzyskiwanych dochodów (ust. 1). W latach 2011 i 2012 tworzy się w budżecie państwa rezerwę celową przeznaczoną na wydatki, o których mowa w ust. 1, w wysokości odpowiadającej planowanemu przyrostowi dochodów (ust. 2).
Z uwagi na to, że koszty związane z prowadzeniem egzekucji administracyjnej finansowane były przede wszystkim z dochodów własnych, Ministerstwo Finansów wykorzystało możliwość prawną przewidzianą w art. 94 ust.2 ustawy – Przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych poprzez utworzenie rezerwy celowej w budżecie państwa, przeznaczonej na sfinansowanie wydatków prowadzonej przez urzędy skarbowe egzekucji administracyjnej, w tym głównie na wynagrodzenia i pochodne.

Łączne środki przeznaczone na wynagrodzenia prowizyjne wraz z pochodnymi szacuje się na kwotę 234.696 tys. zł, w tym wynagrodzenia wynoszą 200.000 tys. złotych.

Przy szacowaniu kwot potrzebnych na wydatki na wynagrodzenia prowizyjne na 2011 rok wzięto pod uwagę dwie wielkości jakimi są: dochody uzyskane z tytułu egzekucji administracyjnej należności pieniężnych i wydatki na sfinansowanie wynagrodzeń prowizyjnych. Te dwie wielkości są ze sobą ściśle powiązane i nie można ich rozdzielać. Im większe będą dochody uzyskane z tytułu prowadzonej egzekucji przez pracowników komórek egzekucyjnych urzędów skarbowych, tym większa będzie kwota przeznaczona na wydatki na wynagrodzenia prowizyjne, z uwzględnieniem limitu tego wynagrodzenia przewidzianego w § 5 ust. 1 i ust. 3 projektu rozporządzenia.
Analiza skutków projektowanych rozwiązań została dokonana na podstawie danych z 2009 roku pozyskanych z WHTAX-u, z uwzględnieniem struktury poszczególnych czynności egzekucyjnych, zastosowanych środków oraz częstotliwości ich występowania, stanowiąca podstawę wyliczenia wynagrodzenia prowizyjnego.

Projektowana regulacja w stosunku do obecnie obowiązujących przepisów wprowadza zmianę wysokości wynagrodzenia prowizyjnego za wykonanie określonych czynności w zakresie egzekucji administracyjnej należności pieniężnych. W przypadku jednych czynności egzekucyjnych, w zależności od zastosowanego środka egzekucyjnego (np. w wyniku zastosowania egzekucji z nieruchomości) wysokość wynagrodzenia prowizyjnego została zwiększona, w przypadku innych czynności egzekucyjnych wysokość tego wynagrodzenia została zmniejszona (np. egzekucja z ruchomości) lub utrzymana na tym samym poziomie.
Wprowadzone zmiany nie będą miały zasadniczego wpływu na wysokość kwoty przeznaczonej na sfinansowanie wynagrodzeń prowizyjnych, zmianie może ulec kwota wypłaconych wynagrodzeń prowizyjnych w powiązaniu z zastosowanym środkiem egzekucyjnym. Kwota przeznaczona na wypłatę tych wynagrodzeń stanowi około 140.000 tys. złotych.

Z analizy dokonanej na podstawie danych zebranych z całego kraju wynika, że 24,80% kwot wyegzekwowanych stanowią kwoty wyegzekwowane w wyniku pobrania należności u zobowiązanego w gotówce (PNUZ), 49,67% wyegzekwowane w wyniku zajęcia rachunku bankowego (ZRBA), zajęcia świadczeń ubezpieczeń społecznych (ZSUS), zajęcia innych wierzytelności (ZIWI), zajęcia rachunku bankowego związane z dokumentem (ZWKO), zajęcia wynagrodzenia za pracę (ZWZP) oraz 25,53% wyegzekwowane w wyniku zastosowania innych środków, czynności lub wpłacone w organie egzekucyjnym lub u wierzyciela.
Dla wskaźnika 1,85% (zajęcia rachunku bankowego, zajęcia świadczeń ubezpieczeń społecznych, zajęcia innych wierzytelności, zajęcia rachunku bankowego związane z dokumentem, zajęcia wynagrodzenia za pracę) oraz 6,15% (kwoty wyegzekwowane w wyniku pobrania należności u zobowiązanego w gotówce) procent dokonywanych czynności w ilości ogółu dokonanych czynności w skali kraju przestawia się następująco: kwoty wyegzekwowane w wyniku pobrania należności u zobowiązanego w gotówce – 40,68%, zajęcia rachunku bankowego – 20,15%, zajęcia świadczeń ubezpieczeń społecznych – 2,93%, zajęcia rachunku bankowego związane z dokumentem – 0,007% oraz zajęcia wynagrodzenia za pracę – 8,95%, co stanowi – 82,457% ogółu dokonanych czynności.
W wyniku dokonania wyliczenia prowizji od kwot wyegzekwowanych oraz zabezpieczonych dla wskaźnika 6,15% i 1,85% stwierdzono, że w skali kraju wynagrodzenie prowizyjne dla wskaźnika 6,15% w stosunku do ogólnego wynagrodzenia z RB-34 za 2009 rok wyniosło 54,49%, dla wskaźnika 1,85% – 33,29%, dla pozostałych czynności, środków i wpłat – 12,12%.

Przedmiotowa regulacja wprowadza trzy nowe elementy powodujące generowanie nowych wydatków, a mianowicie:
 wynagrodzenie ryczałtowe dla naczelnika urzędu skarbowego – § 6 ust. 1;
 wynagrodzenie ryczałtowe dla komornika skarbowego – § 6 ust. 3,
 nagrody kwartalne – § 8.

Przyjmując, że wszystkim naczelnikom urzędów skarbowych i komornikom skarbowym przyznanoby wysokość maksymalnego wynagrodzenia ryczałtowego w wysokości dwukrotności najniższego wynagrodzenia zasadniczego, ustalonego przy zastosowaniu najniższego mnożnika w grupie stanowisk wspomagających, określonego w załączniku nr 2 do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 9 grudnia 2009 r. w sprawie określenia stanowisk urzędniczych, wymaganych kwalifikacji zawodowych, stopni służbowych urzędników służby cywilnej, mnożników do ustalania wynagrodzenia oraz szczegółowych zasad ustalania i wypłacania innych świadczeń przysługujących członkom korpusu służby cywilnej (Dz. U. nr 211, poz. 1630) kwota potrzebna na wynagrodzenia ryczałtowe wyniosłaby: 24.428.915 złotych.

(1873,84 zł x 0,7 = 1311,69 zł x 2 (dwukrotność) = 2,623,38 x 2 osoby = 5.246,76 x 12 miesięcy = 62.961,12 zł x 388 urzędów skarbowych = 24.428.915 zł)

Jednak przy szacowaniu skutków finansowych nowych regulacji w zakresie wynagrodzeń ryczałtowych dla naczelników urzędów skarbowych i komorników skarbowych należy wziąć pod uwagę stan zatrudnienia w 388 urzędach skarbowych (w tym 368 urzędów skarbowych uprawnionych do wykonywania egzekucji administracyjnej należności pieniężnych oraz 20 urzędów skarbowych właściwych wyłącznie w zakresie podatników określonych w art. 5 ust. 9b ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędach i izbach skarbowych). 388 urzędów skarbowych podzielono na trzy grupy przyjmując za podstawę podziału liczbę etatów w poszczególnych urzędach skarbowych.
Do pierwszej grupy zaliczono urzędy skarbowe, w których zatrudnienie wynosi do 60 etatów (117 urzędów skarbowych), do drugiej grupy zaliczono urzędy skarbowe, w których zatrudnienie wynosi od 61 do 130 etatów (166 urzędów skarbowych), do trzeciej grupy zaliczono urzędy skarbowe, w których zatrudnienie wynosi powyżej 130 etatów (105 urzędów skarbowych).

Przyjęto, że wynagrodzenie ryczałtowe w maksymalnej wysokości, czyli dwukrotnej wysokości najniższego wynagrodzenia zasadniczego mogłoby być wypłacone w około 105 urzędach skarbowych. W urzędach tych występuje największe zatrudnienie wynoszące powyżej 130 etatów, a zatem i kwoty należności pieniężnych ściągnięte z tytułu realizacji zadań z zakresu egzekucji administracyjnej należności pieniężnych są dużo wyższe niż w pozostałych urzędach skarbowych. Kwota potrzebna na wynagrodzenia ryczałtowe w 105 urzędach skarbowych wyniosłaby: 6.610.918 złotych.

(1873,84 zł x 0,7 = 1311,69 zł x 2 (dwukrotność) = 2,623,38 x 2 osoby = 5.246,76 x 12 miesięcy = 62.961,12 zł x 105 urzędów skarbowych = 6.610.918 zł)

W pozostałych dwóch grupach urzędów skarbowych wynagrodzenia ryczałtowe dla naczelników urzędów skarbowych i komorników skarbowych oszacowano przyjmując kwotę niższą od dwukrotności najniższego wynagrodzenia zasadniczego, o którym mowa ww. rozporządzeniu. Kwota potrzebna na wynagrodzenia ryczałtowe w pozostałych urzędach skarbowych wyniosłaby: 7.067.400 złotych.

(1873,84 zł x 0,7 = 1311,69 zł x 1 (jednokrotność) = 1311,69 zł x 2 osoby = 2.623,38 x 12 miesięcy = 31.480,56 zł x 166 urzędów skarbowych = 5.225.773 zł)

(1873,84 zł x 0,35 (połowa wynagrodzenia) = 655,85 zł x 2 osoby = 1.311,70 x 12 miesięcy = 15.740,40 zł x 117 urzędów skarbowych = 1.841.627 zł)

Przy uwzględnieniu powyższego podziału na trzy grupy urzędów skarbowych skutki łączne dla wynagrodzeń ryczałtowych dla naczelników urzędów skarbowych i komorników skarbowych oszacowano na kwotę 13.678 tys. złotych.

Przedmiotowa regulacja przewiduje również nagrody kwartalne dla komornika skarbowego, egzekutora lub innego członka korpusu służby cywilnej, zatrudnionego w urzędzie skarbowym wykonującego czynności na rzecz organu egzekucyjnego oraz pracownika zatrudnionego komórce rachunkowości podatkowej wykonującego czynności na rzecz organu egzekucyjnego w zakresie wystawiania tytułów wykonawczych. Łączna kwota przeznaczona na nagrody kwartalne jest ściśle powiązana z § 8 ust. 3 projektu rozporządzenia. Do jej wyliczenia przyjęto, że będzie ona stanowić około 30% kwoty wypłaconej z tytułu wynagrodzeń prowizyjnych dla egzekutorów i wynagrodzeń ryczałtowych dla naczelników urzędów skarbowych i komorników skarbowych. Kwota ta wynosi około 46.000 tys. złotych.
Zarówno wynagrodzenia ryczałtowe dla naczelników urzędów skarbowych i komorników skarbowych, jak i nagrody kwartalne, o których mowa w § 8 projektu rozporządzenia mają charakter fakultatywny i będą przyznawane w zależności od posiadanych środków na ich wypłatę oraz wielkości dochodów z tytułu pobranych opłat za czynności egzekucyjne.
Na podstawie dokonanych analiz można stwierdzić, że wysokość wynagrodzenia prowizyjnego wynikająca z projektu rozporządzenia, ze względu na rezygnację z jednych wskaźników i wprowadzenie nowych wskaźników, przy strukturze podobnie stosowanych środków egzekucyjnych i czynności, jak i wskaźnika maksymalnego wynagrodzenia dla 2010 roku będzie na porównywalnym poziomie. Jednocześnie w przedstawionych powyżej szacunkach uwzględniono zwiększenie wydatków na wynagrodzenia ryczałtowe dla komorników i naczelników urzędów skarbowych oraz nagrody kwartalne.

8. Podmioty zainteresowane pracami nad projektem rozporządzenia

Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa (Dz. U. Nr 169, poz. 1414, z późn. zm. ), projekt rozporządzenia zostanie opublikowany w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.


9. Zgodność regulacji z prawem Unii Europejskiej

Zakres projektowanego rozporządzenia nie jest objęty prawem Unii Europejskiej.
Projektowane rozporządzenie nie wymaga notyfikacji.