W moim US od ubiegłego roku funkcjonują tzw. zespoły egzekucyjne. Tak diametralna zmiana organizacji pracy bez wątpienia ma wpływ na stosunki w pracy. Zespoły powołano niemalże z dnia na dzień - działo się... Jestem ciekawa jak to funkcjonuje w innych USach. Jak poradzono sobie z organizacją pracy - jakoś dziwnie mało się o tym mówi...W szczególności interesują mnie takie kwestie jak:
- czy każdy z inspektorów (egzekutorów) prowadzi sprzedaż nieruchomości,
- czy mrk prowadzi osoba prowadząca rejon,
- czy ktoś ma w zespole poborcę-lenia, który nigdy nie był orłem w terenie, a od kiedy jest w zespole zupełnie stracił zainteresowanie pracą, bo przecież i tak dostanie prowizję z tego co wypracuje zespół.

U mnie są cztery zespoły, w których WSZYSCY robią WSZYSTKO. Nie dotyczy to poborców, którzy pracują na starych zasadach, tyle, że prowizja przez nich wypracowana idzie do wspólnej kiesy. Dodatkowo - jeden zespół robi mrk, drugi uzgadnia wyciągi i robi prowizję, dwa zespoły nie mają zadań dodatkowych (mają przez to większy rejon czyli większą prowizję).

A jak to działa u Was ? Czy jest gdzieś jeden wielki zespół utworzony z całego działu? Czy jest gdzieś jakaś "specjalizacja" w ramach działu (np. jedna osoba prowadzi mrk i tylko mrk).

Duży US- kilka zespołów, kilkuosobowych, składających się z byłych inspektorów oraz poborców, przy założeniu, że wszyscy członkowie zespołu mają jednakowe zakresy czynności. Na pracę w biurze poświęca się łącznie około 80-90 % czasu pracy. W ramach zespołu podzieliliśmy się sami konkretnymi czynnościami, zdecydowaną większość czynności dokonuje się zza biurka, byli poborcy są zadowoleni, bo uczą się zupełnie nowych rzeczy, a w teren wychodzą aby załatwić konkretną sprawę.
Sprawy rzadziej chodzą w teren, ale ściągamy częściej zobowiązanych do siebie. Przy takim systemie pracy jest więcej czasu aby zająć się prawdziwą egzekucją, a nie , jak za poprzedniego stanu prawnego, tylko ciągłą obsługą poborcy, który i tak załatwiał około 20 % przydzielonych spraw. Teraz, przy tej samej jego wydajności w terenie, załatwia całą masę spraw bieżących, typu obsługa służby, przelewy, umorzenia, odpowiedzi wierzycielom i inne. Wykorzystanie naszego czasu pracy stało się bardziej efektywne. To prawda, że mogą trafić się pracownicy, którzy mają zdecydowanie mniejszy wkład w pracę całego zespołu, ale, co do zasady, przyjęte przez nas rozwiązanie sprawdza się, i , zdaniem wieloletnich pracowników, jest najlepszym w tej chwili systemem pracy w EA.

W moim US od ubiegłego roku też funkcjonują tzw. zespoły egzekucyjne. Ta "zmiana organizacji"  pracy bez wątpienia ma wpływ na stosunki w pracy. - i to jest wg mnie nie niesprawiedliwe tzn : osoby które nie interesowały się praca a wiec tzw lenie dostały gratyfikacje pieniężną w formie prowizji, a od kiedy są w zespole zupełnie stracili zainteresowanie pracą, bo przecież i tak dostanie prowizję z tego co wypracuje zespół. W myśl zasady: " czy się stoi czy się leży to prowizja się należy", nie mówiąc już o kierowniku komórki który nie ma zielonego pojęcia co się dzieje w komórce - ON JEST OD KIEROWANIA - a nie od pracy bo ma od tego ludzi.

Andre05, czy mówiąc o byłych inspektorach i poborcach, masz na myśli to, że wszyscy zostali egzekutorami i nie ma u Was inspektorów (bez kwitariusza, nie pracujących w terenie) ?

Czyli tak po chłopsku .Pracuje się dla wskaźników i dla ściągnięć (prowizji).Nikt nie chodzi w teren(prawie w 90 %) bo szkoda czasu ?

Czas pracy poborcy skarbowego, szczególnie w dużych urzędach nie był efektywnie wykorzystywany. Załatwienie w terenie 20 zobowiązanych zajmowało 5 dni pracy. Wśród tych 20 było 10, którzy i tak przychodzą teraz do urzędu i płacą na miejscu. Praca w terenie, zajmująca wcześniej 5 dni teraz wykonywana jest w ciągu 1 dnia, a pozostałe 4 dni poborca poświęca na pracę w biurze, gdzie dokonuje wszelkich czynności, egzekucyjnych, merytorycznych i technicznych. Jeżeli przyjąć, że w 4 osobowym zespole jest 2 poborców, którzy wcześniej tylko chodzili w teren, wniosek jest prosty. Zyskujemy w ciągu tygodnia średnio ponad 50 godzin pracy. Dzięki temu jest czas na bieżące rejestrowanie TW, bezzwłoczne robienie zajęć, i całą masę czynności związanych z funkcjonowaniem działu/zespołu. Czy szkoda czasu na chodzenie w teren? Kolego Janie, szkoda każdej minuty pracy straconej z powodu złej organizacji pracy. Posiadając doświadczenie nabyte po wielu latach pracy w EA można i należy tak zorganizować pracę działu, aby zyskać przy takim samym natężeniu pracy jak najlepszy wynik. Co najważniejsze, wynik który nie jest osiągnięty kosztem pracowników. Przeorganizowanie systemu pracy spowodowało, że nie musimy siedzieć po godzinach w biurze, nie musimy zabierać pracy do domu, na bieżąco załatwiamy sprawy merytoryczne, mamy wreszcie porządek w szafach , jest czas na podłożenie zwrotek i odpowiedzi z banków. Z najświeższych sprawozdań wynika, że  efektywność pracy działu wzrosła, mimo znacznego obciążenia, około 4.000 na pracownika działu. I faktem oczywistym jest, że nasza praca polega na równoważeniu narzuconych nam mierników do wykonania i wypracowania maksymalnej prowizji. Jeżeli odsetek załatwionych spraw stale wzrasta , to chyba nie ma w tym nic złego?
Odpowiadając EMMA, w strukturze funkcjonowania urzędu pozostały stanowiska poborców i inspektorów, natomiast wewnętrzna organizacja pracy zespołu jest kształtowana przez jego członków, każdy ma jednakowy zakres czynności, każdy ma uprawnienie do chodzenia w teren, zgodnie z wytycznymi MF jesteśmy egzekutorami pracującymi w zespołach na zasadach swobodnego, wewnętrznego podziału obowiązków. Ponieważ taki model pracy się sprawdził, nikt z naszych przełożonych tego nie kwestionuje i nie odbiera nam prawa do własnego kształtowania systemu naszej pracy.

Alleluja, chociaż w jednym US zmiany na lepsze

Czy w zespole mogą być inspektorzy i egzekutorzy?

W moim USie działają  zespoły :  inspektor + egzekutor (1+4), inspektor + poborca (2+2)

W moim US - 2 zespoły kilkuosobowe (średni US). Cała ekipa była za jednym zespołem, ale stwierdzono, że rywalizacja między dwoma zespołami wyjdzie na dobre   (akurat u nas to na odwrót). Efekt? W moim zespole zapierniczam ja-głównie, reszta wedle zasady: "się stoi się leży". W drugim zespole lepiej - poskładano najlepszych pracowników z jednym wyjątkiem (niby dla równowagi). Osiągi porównywalne w obydwu zespołach, z tą różnicą, że w moim to ja wiecznie "ratuję sytuację". KOSZMAR!

Czyli można też wyciągnąć wniosek,że zupełnie bez znaczenia czy w zespole jest jeden członek czy prawie  wszyscy "nienajlepsi "i tak na to samo wychodzi.

O kolego !!! - jak już masz jednego "członka" w zespole - to reszta powinna się obracać jak w zegarku :)

Im mniej zespołów, tym większa szansa na wprowadzenie jakiejkolwiek "specjalizacji", poza tym w razie nieobecności jednego człowieka, łatwiej rozłożyć pracę na ludzi i nie robi się bałagan... jak sądzicie?