Witam
1. Kto realizuje orzeczenia o przepadku wydawane przez sądy cywilne na podstawie art. 412 Kodeksu cywilnego ? Czy właściwe rzeczowo w tej kwestii są urzędy skarbowe i jeśli tak, to na jakiej podstawie prawnej ?
2. Czy przy realizacji środka karnego przepadku równowartości osiągniętej z przestępstwa korzyści majątkowej urzędy skarbowe wystawiają administracyjne tytuły wykonawcze ? Jeśli tak, to na jakiej podstawie prawnej i co z ustawowymi środkami zaskarżenia (zarzuty z art. 33 u.p.e.a. itp.) ?
Pozdrawiam

tak właściwymi do wykokonania takiego orzeczenia o przepadku równowartości korzyści majątkowej są urzędy skarbowe.
sąd po uprawomocnieniu się wyroku przesyła go do właściwego urzędu skarbowego jednocześnie wysyła do oskarzonego wezwanie do uiszczenia okreslonej kwoty, następnie zawiadamia urząd o dacie doręczenia zobowiązanemu takiego wezwania, w przypadku gdy oskarżony nie dokonuje wpłaty urząd skarbowy wystawia tytuł wykonawczy na podstawie którego prowadozne jest postępowanie egzekucyjne, zobowiązanemu przysługują wszystkie środki zaskarżenia przewidziane w ustawie o postepowaniu egzekucyjnym  administracji

Sprawa idzie 2 torowo. Dla 412 - wyrok sądu, klauzula wykonalności i do komornika sądowego. Dla 45 Kk, wyrok, tytuł wykonawczy administracyjny i egzekucja administracyjna z konsekwencjami jej prowadzenia.

Skarbek - nie chcę zadawac drugi raz tego samego pytania, mógłbys więc zobaczyc na mój post z 23 maja?
i coś mi podpowiedzieć
sprawa wyglądała tak, że sąd orzekł przepadek poręczenia majątkowego w kwocie x zabezpieczonej hipoteką i nakazał jej ściągnięcie

1. Czy ktoś w ogóle spotkał się z przypadkiem realizowania przepadku z art. 412 KC przez urząd skarbowy?
2. Czy aby na pewno w przypadku realizacji orzeczenia o przepadku z 44 i 45 KC mamy do czynienia z egzekucją administracyjną? Czy przy realizacji orzeczenia o przepadku np. przedmiotów pochodzących z przestępstwa wystawiacie administracyjne tytułu wykonawcze (wątpię, a jest to taka sama sytuacja)? Czy można kwestionować w postępowaniu egzekucyjnym prawomocny wyrok sądu (np. zarzuty). Czy można np. umorzyć (w zw. z art. 33 lub 59 u.p.e.a.) egzekucję środka karnego?

Co do prowadzenia egzekucji administracyjnej, to w zarzutach to co robi wierzyciel, generalnie będzie robił sąd. Co do umorzenia, to wszystko ocenia sam organ egzekucyjny. O ile ma wątpliwości - zapytanie do sądu. Nie widzę żadnych wielkich trudności w tych postępowaniach. Jeżeli mamy wątpliwości, ZAWSZE zapytanie do sądu o jego stanowisko.
Do "miklerki15" Napisz troszkę więcej na moją skrzynkę. Jaki sąd, na podstawie jakiego przepisu.

Czy realizując orzeczenie o przepadku np. przedmiotów służących do popełnienia przestępstwa również wystawiasz tytuł wykonawczy? To jest taka sama "majątkowa represja karna".
Jaka jest podstawa prawna wystawienia w tej sytuacji tytułu wykonawczego? Art. 26 § 3 u.p.e.a.? W tym przepisie jest mowa o wierzycielu. Urząd skarbowy nie jest tutaj wierzycielem. To sąd decyduje o istnieniu należności (o jej umorzeniu, czy rozłożeniu na raty).
Ja uważam, że realizując orzeczenie o przepadku z art. 44 i 45 KK nie ma podstaw do wystawiania administracyjnego tytułu wykonawczego i w konsekwencji przyznawania prawa do zgłaszania zarzutów i innych administracyjnych środków zaskarżenia. Rolę tytułu wykonawczego pełni prawomocny wyrok sądu i tylko na jego podstawie urząd skarbowy, jako organ wykonujący, stosuje środki egzekucyjne przewidziane w Dziale II u.p.e.a. Objęte przepadkiem przedmioty (lub należność pieniężna) przechodzą na własność Skarbu Państwa z chwilą uprawomocnienia się wyroku. Urząd skarbowy dokonuje tylko ich likwidacji poprzez odbiór od skazanego i dalej np. sprzedaż w przypadku przedmiotów. Urząd skarbowy realizując orzeczenie o przepadku nie może występować w roli organu orzekającego. Jest on tylko organem wykonującym. Jak ktoś uważa inaczej, to proszę o jasne i rzeczowe argumenty, poparte przepisami prawa.

Proszę nie generalizować i łączyć art. 44 z art. 45 kk. Słusznie, art. 44 kk dotyczy przepadków rzeczy, my jako organ likwidacyjny, podkreślam likwidacyjny, a raczej wykonawczy, likwidujemy orzeczony przepadek. Inaczej ma się sprawa z art. 45 kk. Przepadek dotyczy uzyskanej korzyści w pieniądzu. Jeżeli ktoś ją sam zwróci, nie ma problemu. Jeżeli nie, kwota ta podlega egzekucji - jak egzekucja należności pieniężnych, a więc kłania się tytuł administracyjny i art. 26 ustawy. Sprawa jest stosunkowo prosta i jej nie komplikujmy, co ustawodawca miał na myśli. Propaguje logiczne myślenie i postępowanie oraz czytanie przepisów wprost.

1. Pismo Ministra Finansów z dnia 28.12.2004 r. nr SP2-985/033-283/1857/04/MF w sprawie określenia podmiotu właściwego do realizacji orzeczeń o przepadku na rzecz Skarbu Państwa równowartości korzyści majątkowej:
?wykonywanie orzeczeń wydanych w postępowaniu karnym odbywa się według przepisów ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy (Dz.U. Nr 90, poz. 557 z późn. zm.) art. 1 § 1 ustawy. Powołana ustawa w art. 27 Kkw przewiduje, iż egzekucję środka karnego przepadku na rzecz Skarbu Państwa prowadzi urząd skarbowy według przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej. Z kolei art. 187 Kkw stanowi, iż sąd bezzwłocznie po uprawomocnieniu się wyroku przesyła jego odpis lub wyciąg urzędowi skarbowemu właściwemu ze względu na siedzibę sądu pierwszej instancji, w celu wykonania środka karnego w postaci orzeczonego przepadku na rzecz Skarbu Państwa. Z w/w przepisów wynika, zatem, iż orzeczone na rzecz Skarbu Państwa należności pieniężne przekazane zostały do egzekucji administracyjnej i mieszczą się w kategorii obowiązków określonych w art. 2 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, natomiast urząd skarbowy właściwy ze względu na siedzibę sądu pierwszej instancji, któremu sąd bezzwłocznie przekazuje odpis lub wyciąg wyroku w celu jego wykonania, posiada status zarówno wierzyciela ww. należności, jak i organu egzekucyjnego?

2) art. 26 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji
§ 1. Organ egzekucyjny wszczyna egzekucję administracyjną na wniosek wierzyciela i na podstawie wystawionego przez niego tytułu wykonawczego, sporządzonego według ustalonego wzoru.
§ 2. Wzór, o którym mowa w § 1, określa w drodze rozporządzenia minister właściwy do spraw finansów publicznych. Wzór ten zawiera treść określoną w art. 27, a ponadto umożliwia elektroniczne przetwarzanie danych zawartych w tytule wykonawczym.
§ 3. Obowiązek wystawienia tytułu wykonawczego według wzoru, o którym mowa w § 1, spoczywa również na wierzycielu, którego należność pieniężna wynika z orzeczenia sądu zaopatrzonego w klauzulę wykonalności, z tym że w tym przypadku nie wymaga się opatrzenia tytułu wykonawczego pieczęcią urzędową.
§ 4. Jeżeli wierzyciel jest jednocześnie organem egzekucyjnym, przystępuje z urzędu do egzekucji na podstawie tytułu wykonawczego przez siebie wystawionego.

3) Komentarz ?Polskie  postępowanie administracyjne i sądowoadministracyjne? B. Adamiak, J. Borkowski:
?samo ustanowienie obowiązku w akcie indywidualnym lub generalnym nie daje podstawy do wdrożenia postępowania egzekucyjnego. Podstawą wszczęcia postępowania egzekucyjnego jest dopiero  wystawiony przez wierzyciela dokument urzędowy, stwierdzający istnienie i wymagalność obowiązku, który ustawa o postępowaniu egzekucyjnym w administracji określa mianem tytułu wykonawczego?

chciałam Ci wysłać Skarbek wiaodmość na Twoją skrzynkę o tym moim nieszczęsnym poręczeniu  niestety jakiś error mi wyskakuje no cóż

skarbek13, nie ma żadnej logiki w tym, aby przy realizacji przepadku z art. 44 KK nie wystawiać tytułu wykonawczego, a w przy realizacji przepadku z art 45 KK taki tytuł wystawiać. Oba rodzaje przepadku są przekazywane do urzędu skarbowego w celu wykonania według przepisów u.p.e.a. (art. 27 KKW). "Czytanie przepisów wprost" co tak propagujesz często się nie sprawdza. Gdyby tak było, to prawnicy byliby zbędni. Przypominam, że w przypadku gdy wykładnia językowa prowadzi do nielogicznych i trudnych do przyjęcia wniosków, należy stosować wykładnię systemową lub tez funkcjonalną (celowościową).

miklerka15, proszę Cię, nie przywołuj pism MF, które nic nie wyjaśniają, tylko zawierają pewne stwierdzenia, które - jak praktyka pokazuje - zazwyczaj są nietrafne. Zarówno art. 2 § 1 pkt 5 jak i art. 26 § 3 u.p.e.a. nie dotyczą orzeczonego przez sąd karny przepadku równowartości osiągniętej korzyści majątkowej. Przepisy powyższe dotyczą należności, których wierzycielem są np. spółki wodne czy izby lekarskie. Podmioty te nie posiadają statusu organu administracji publicznej i tym samym nie mają kompetencji do nakładania obowiązków (należności pieniężnych) w drodze aktu administracyjnego. W takim przypadku, aby podmioty te mogły dochodzić swoich należności w trybie egzekucji administracyjnej, muszą najpierw uzyskać orzeczenie sądu zaopatrzone w klauzulę wykonalności. Dopiero wtedy wystawiają tytuł wykonawczy, który - jak stanowi art. 26 § 3 u.p.e.a - nie musi być zaopatrzony w pieczęć urzędową (bo podmioty te takiej pieczęci raczej nie posiadają).

Bardzo polecam Waszej lekturze uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 24.05.2007r. sygn. I KZP 12/07, w której wyjaśniono, że to sąd, który orzekł przepadek jest właściwy do odraczania, rozkładania na raty czy też umarzania orzeczonej przepadkiem równowartości osiągniętej z przestępstwa korzyści majątkowej. Tym samym nie żadnych podstaw do twierdzenia, że urząd skarbowy jest wierzycielem tych należności. A do wystawienia administracyjnego tytułu wykonawczego upoważniony jest jedynie wierzyciel.
Niestety, ale czasem (tak jak w tym przypadku) nie wystarczy znajomość tylko przepisów u.p.e.a. przy wykonywaniu swoich obowiązków. Często aby dokonać prawidłowej wykładni (nie wystarczy czytanie jednego przepisu wprost), trzeba sięgnąć do przepisów innych ustaw (w tym przypadku m. in. KKW).

Szanowny "farrell", to nie urząd skarbowy jest wierzycielem. ale o czym prawie wszyscy zapominają. Wierzycielem jest Skarb Państwa reprezentowany przez urząd skarbowy. Tym reprezentantem nie może być sąd. Tak więc jak w art. 412 kc po wyroku sądu cywilnego jest on przesyłany do US i przypisywany na dochodzie należności SP - odpowiednie konto, tak to się ma również z art. 45 Kk. Wyrok sądu karnego jest przesyłany do US i przypisywany na dochodach SP. Proszę poszukać w zadaniach centralnych organów, gdzie MF przypisano dochodzenie wszelkich należności budżetu Państwa, tj. podatkowych i niepodatkowych. Jeszcze raz, 412 kc - egzekucja sądowa po nadaniu klauzuli wykonalności - wierzyciel urząd skarbowy. Art. 45 Kk wierzyciel US, tytuł administracyjny i egzekucja administracyjna. Trzeba sobie zdawać sprawę, iż rozporządzenie rozciągające ma zastosowanie do ruchomości, a nie należności. Tak więc w oparciu o nie będą likwidowane tylko ruchomości. Należności są dochodzone innymi trybami. Osobne dla 412 Kc i 45 Kk. Sn w przywołanym wyroku potwierdził tylko, że to sądy są właściwe do umarzania, odraczania i rozkładania na raty. Nie widzę w tym żadnej sprzeczności. Trzeba pamiętać, że działamy na styku 2 postępowań, tj. cywilnego i administracyjnego. Tak więc nie zawsze można stosować nasze przepisy wprost. Po prostu, jak zwykle MF nie nadążą za dokonywaniem stosownych zmian, a sądy patrzą na całe postępowanie z pozycji prawa cywilnego, które jest mniej rygorystyczne, niż nasze administracyjne, które jest bardziej prawem trybowym (instruktażowym). My, jak nie mamy napisane czarno-na białym. od razy wyłączamy logikę i szukamy, co ustawodawca miał na myśli. My mamy załatwić sprawę, a nie szukać przeszkód, żeby jej nie załatwić. Od typowe myślenie urzędnika skarbowego.

Nie mylmy pojęć. Rozmawiamy o wierzycielu w znaczeniu u.p.e.a., czyli o podmiocie uprawnionym do żądania wykonania konkretnego obowiązku w administracyjnym postępowaniu egzekucyjnym, który to podmiot jest oznaczany w tytule wykonawczym. W przypadku egzekucji środka karnego przepadku taki podmiot w ogóle nie występuje. Przekazanie orzeczenia o przepadku do wykonania następuje z mocy prawa, nie ma tu żadnego wniosku wierzyciela, o którym mowa w art. 26 § 1 u.p.e.a.
Znane jest Tobie orzecznictwo w kwestii zabezpieczania należności przez us na wniosek prokuratora? Też były spory, bo urzędy mając klapki na oczach czytały tylko swoją u.p.e.a. i uparcie żądały od prokuratora zarządzenia zabezpieczenia. Okazało się, że bezpodstawnie.  
To jak to jest z tym 412 KC, bo piszesz jakieś sprzeczne ze sobą rzeczy.  
Rozporządzenie w sprawie rozciągnięcia stosowania przepisów u.p.e.a. dotyczy tylko ruchomości z oczywistych względów - dotyczy ono stosowania przepisów u.p.e.a. do ruchomości w zakresie ich przechowywania, oszacowania i sprzedaży, czyli generalnie postępowania likwidacyjnego. W przypadku należności pieniężnych nie mamy do czynienia z likwidacją, co jest oczywiste. Nie wiem co chciałeś powiedzieć w związku z powyższym rozporządzeniem?
Zastanawiałeś się nad konsekwencjami wystawienia tytułu wykonawczego i przyznania prawa do zgłoszenia zarzutów? Spotkałeś się w ogóle z zarzutami w takiej sytuacji? Np. z zarzutem nieistnienia obowiązku. Kogo i czy będziesz pytał o stanowisko w trybie art. 34 u.p.e.a.? Dopuszczasz uruchomienie kontroli sądowoadministracyjnej (skarga do WSA)?
Tak jak mi przyznałeś, nie zawsze można stosować nasze przepisy wprost. Dlaczego zatem tak upierasz się przy tym wystawianiu administracyjnego tytułu wykonawczego i administracyjnych środkach zaskarżenia?  
Nie chodzi o to - jak sugerujesz - żeby szukać przeszkód w załatwieniu sprawy, tylko o to, żeby ją załatwić zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, przez które rozumiem nie tylko przepisy u.p.e.a.

Jako że egzekucja administracyjna, to administracyjny środek zaskarżania. Co uważasz, że jak nie będzie administracyjnego tytułu, to zobowiązany nie może wnieść skargi lub zarzutów. Nie istnienie zobowiązania jest tylko jednym z zarzutów. Np. w postępowaniu u komornika sądowego istnienie instytucja powództwa przeciwegzekucyjnego,  zbliżona do naszych zarzutów. Co do Twojego nieistnienia zobowiązania, to jak pisałem, zawsze pytamy się sądu jak i sprawdzamy w US czy nie dokonano wpłaty. Co do zabezpieczeń prokuratorskich to nie masz racji. NSA tylko na kanwie art. 195a Kkw stwierdził, iż nie ma potrzeby wystawiania administracyjnego zarządzenia zabezpieczenia. Nie oznacza to, że jest ono niepotrzebne. Odsyłam do art. 156 § 2. u.p.e.a. W przypadku zabezpieczania należności pieniężnych, zarządzenie zabezpieczenia, o którym mowa w § 1, sporządza się według wzoru określonego w drodze rozporządzenia przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych. Orzeczenia NSA dotyczyły tylko zabezpieczenia przepadku, a nie należności pieniężnej. Taka sytuacja będzie miała miejsce w przypadku zabezpieczenia grzywny, które jest należnością pieniężną. Zobaczymy, co w takim przypadku powie NSA. Przepadek rzeczy nie jest należnością pieniężną, więc administracyjne zabezpieczenie nie byłoby potrzebne. Co do 412 Kc, to piszę ciągle tak samo. Wyrok z nadaną klauzulą wykonalności, przypis i do komornika sądowego.