W związku z możliwością złożenia zarzutu przez zobowiązanego w terminie 30 dni od dnia wyegzekwowania w całości obowiązku mam pytanie co zrobić.
Zobowiązany złożył zarzut do wierzyciela, gdy należność została już przekazana przez US do wierzyciela. Czy zarzuty powinny być przekazane przez wierzyciela do US (art 33 § 1). Kto powinien zwrócić zobowiązanemu wyegzekwowaną należność, skoro postępowanie jest już zakończone. Czy wierzyciel wydaje postanowienie i czy organ egzekucyjny po otrzymaniu zawiadomienia o wydaniu ostatecznego postanowienia umarza postępowanie skoro zaległość została wyegzekwowana?

Wierzyciel przekazuje zarzuty do US, który przekaże je do wierzyciela. Kwestia wyegzekwowania należności nie powoduje zmiany przepisu, który mówi, że zarzuty wnosi się za pośrednictwem organu egzekucyjnego.
Jeżeli zarzuty w terminie to wierzyciel wydaje postanowienie w sprawie zgłoszonych zarzutów.
Organ egzekucyjny nie umarza postępowania egzekucyjnego, natomiast w sytuacji uznania zarzutów za uzasadnione - zwraca zobowiązanemu koszty egzekucyjne i obciąża nimi wierzyciela. Należność przekazana przez wierzyciela powinna w takiej sytuacji zostać zwrócona zobowiązanemu - myślę, że nie ma potrzeby zwrotu tych środków za pośrednictwem organu egzekucyjnego.

PS. Oczywiście sytuacja dotyczy nowego tytułu wykonawczego. Jeżeli wyegzekwowano należność na TW np. ze stycznia 2020 roku to zarzuty wedlug starej ustawy.

1. zamiast myśleć czy nie "ma potrzeby zwrotu tych środków za pośrednictwem organu egzekucyjnego" proponuję najpierw pomyśleć czy jest podstawa prawna do zwrotu bezpośrednio zobowiązanemu jakichkolwiek wyegzekwowanych środków poza kosztami egzekucyjnymi;
2. co do kosztów egzekucyjnych: najpierw należy wykazać, że nastąpiło niezgodne z prawem wszczęcie egzekucji administracyjnej (zwrócić należy uwagę, że ustawodawca nie użył terminu "postępowanie egzekucyjne"), a dopiero następnie przystąpić do ich zwrotu.

ps. ze względu na to, że nie mam ustawy przed oczami w chwili obecnej może ktoś poda podstawę prawną, na podstawie której organ egzekucyjny nie musi umorzyć postępowania egzekucyjnego w przypadku uznania przez wierzyciela zasadności zarzutów wniesionych po wyegzekwowaniu całości obowiązku