Poseł Artur Górski: Pani Marszałek! Wysoki Sejmie! W lutym br. Ministerstwo Finansów ogłosiło konkursy na naczelników 211 urzędów skarbowych. Kandydaci przeszli dwustopniowy egzamin pisemny z wiedzy zawodowej i ustny, m.in. sprawdzający umiejętności zarządzania. Konkurs miał wyłonić najlepszych kandydatów gwarantujących właściwy poziom funkcjonowania urzędów skarbowych. Jak podały media, aż 11 osób, które wygrały konkursy na stanowiska naczelników urzędów skarbowych w kraju, nie zostało na nie powołanych. Przykładowo w Starachowicach został powołany przez ministra finansów Andrzej Jarosiński, jak podały media, były funkcjonariusz ABW, który uzyskał najmniej punktów. W Zabrzu naczelnikiem został Andrzej Konewka, który w ogóle nie aplikował na to stanowisko w Urzędzie Skarbowym w Zabrzu. Z panem Konewką związana jest afera, jaką wykryto w 2006 r. w Urzędzie Skarbowym w Sosnowcu, gdzie był naczelnikiem, i został odwołany. Również nie została powołana przez ministra finansów na stanowisko naczelnika urzędu skarbowego Beata Koziara kandydująca na to stanowisko w urzędach skarbowych w Wieliczce i Brzesku, choć uzyskała najwięcej punktów w kraju z egzaminu z wiedzy zawodowej. Najlepszych kandydatów odrzucono na podstawie art. 5 ust. 5e ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędach i izbach skarbowych, który stwierdza, że: Minister właściwy do spraw finansów publicznych może nie powołać na stanowisko dyrektora izby skarbowej lub naczelnika urzędu skarbowego kandydata wyłonionego w drodze konkursu w przypadku, jeśli żaden z kandydatów nie gwarantuje obiektywnego wypełniania obowiązków dyrektora izby skarbowej lub naczelnika urzędu skarbowego. Jednak wydaje się, że w tym przypadku nastąpiło nadużycie tego artykułu w celu eliminacji osób, które wygrały konkurs, a do których minister finansów nie miał zaufania z innych powodów niż merytoryczne.
?Gazeta Polska" opisała, jak wyglądały konkursy. Cytuję: Zasada jest prosta - mówi jeden z pracowników ministerstwa - lokalna sitwa ma swoich ludzi, którymi chce obsadzić urzędy. Dyrektor izby skarbowej powołany jest przez ministerstwo, przygotowuje listę osób, które mają wygrać w konkursie. Jest też druga lista, są na niej osoby, które w żadnym razie nie mogą przejść konkursu, bo zostały wyrzucone z pracy. Przeprowadza go ministerstwo i w taki sposób cała procedura staje się fikcją.
W związku z powyższym mam następujące pytania do ministra finansów: Jaki był prawdziwy powód (Dzwonek) niepowołania na stanowiska naczelników urzędów skarbowych osób, które wygrały konkursy? Czy osoby, które uzyskały najlepsze wyniki, w tym najlepszy wynik w kraju, nie gwarantowały obiektywnego wypełniania obowiązków naczelnika urzędu skarbowego? Proszę odnieść się do wszystkich 11 przypadków. Dlaczego na naczelnika Urzędu Skarbowego w Zabrzu powołano pana Konewkę, który nawet nie aplikował na to stanowisko? Dziękuję.

Wicemarszałek Ewa Kierzkowska:
Dziękuję panu posłowi.
Proszę o udzielenie odpowiedzi podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów pana Andrzeja Parafianowicza.
Proszę, panie ministrze.

Podsekretarz Stanu
w Ministerstwie Finansów Andrzej Parafianowicz:
Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Zasady doboru przez ministra finansów kandydatów na stanowiska dyrektorów izb skarbowych oraz naczelników urzędów skarbowych określają przepisy ustawy o urzędach i izbach skarbowych oraz rozporządzenie ministra finansów w sprawie trybu powoływania komisji i przeprowadzania konkursu na stanowisko dyrektora izby skarbowej i naczelnika urzędu skarbowego. Zgodnie z art. 5 ust. 5a ustawy dobór kandydatów na stanowisko dyrektora izby skarbowej i naczelnika urzędu skarbowego dokonywany jest w drodze konkursu spośród pracowników urzędów i organów podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych, którzy posiadają wyłącznie obywatelstwo polskie, wyższe wykształcenie magisterskie prawnicze, ekonomiczne lub inne uzupełnione studiami podyplomowymi prawniczymi lub ekonomicznymi oraz co najmniej czteroletni staż pracy w tych urzędach i organach. Niektóre przepisy tej ustawy stanowią wyjątek od tej zasady i umożliwiają ministrowi finansów obsadzenie stanowisk dyrektora izby skarbowej i naczelnika urzędu skarbowego w przypadku, gdy przeprowadzony konkurs nie wyłoni zwycięzcy. Należy jednak zauważyć, że jest to rozwiązanie stosowane sporadycznie. Zaznaczyć przy tym należy, że fakt, że dany kandydat uzyskał w konkursie najlepszy wynik, nie przesądza jeszcze o tym, iż daje to rękojmię obiektywnego wypełniania obowiązków naczelnika urzędu skarbowego.
Z przyczyn określonych w art. 5 ust. 5e ustawy nie dokonano powołań 11 kandydatów na stanowiska naczelników w 8 urzędach skarbowych. Chciałbym przy tym zauważyć, że przeprowadzone przez dyrektorów izb skarbowych kontrole za okres, kiedy osoby te pełniły uprzednio obowiązki naczelników urzędów skarbowych, wskazywały na pogorszenie wyników pracy podległych im jednostek. W jednym przypadku osoba zajmowała stanowisko naczelnika w innym urzędzie skarbowym i na tym stanowisku pozostała, w innym przypadku o niepowoływaniu zdecydował krótki staż pracy w administracji podatkowej i brak doświadczenia na stanowisku kierowniczym. W następnym przypadku, po wyjaśnieniu wątpliwości formalnoprawnych, kandydat ten zostanie powołany na stanowisko naczelnika.
Odnosząc się do pytania trzeciego, uprzejmie informuję, że konkurs na stanowisko naczelnika Urzędu Skarbowego w Zabrzu wyłonił dwóch kandydatów, jednak minister finansów, kierując się potrzebą zapewnienia sprawnego funkcjonowania urzędu, powołał na to stanowisko kandydata, który uzyskał pozytywny wynik w aż trzech innych konkursach województwa śląskiego. Minister finansów może powołać osobę na stanowisko naczelnika urzędu skarbowego bez konkursu w dwóch przypadkach: gdy dwa kolejne konkursy nie wyłonią kandydata, a także gdy żaden z kandydatów wyłoniony w drodze konkursu nie gwarantuje obiektywnego wypełniania obowiązków naczelnika urzędu skarbowego. W związku z powyższym, w przypadku, gdy żaden z kandydatów wyłonionych w drodze konkursu nie gwarantuje sprawnego wypełniania obowiązków naczelnika urzędu skarbowego, a taka sytuacja wystąpiła w przypadku konkursu na stanowisko naczelnika Urzędu Skarbowego w Zabrzu, obowiązujące przepisy dopuszczały możliwość powołania osoby, która nie przystępowała do konkursu na ten urząd.
Niezależnie od powyższego chciałbym państwu przedstawić przyczyny, które zdecydowały, że minister finansów był zmuszony do ogłoszenia konkursów na przeszło 200 stanowisk naczelników urzędów skarbowych. W wyniku zmian kadrowych, których eskalacja miała miejsce w latach 2006-2007, polegających na odwoływaniu dyrektorów izb skarbowych, izb celnych oraz urzędów kontroli skarbowej, a także naczelników urzędów skarbowych i urzędów celnych, a następnie bezkonkursowym tymczasowym powierzaniu pełnienia obowiązków dyrektorów i naczelników nowym kandydatom, jeszcze do niedawna większość urzędów skarbowych kierowana była przez pełniących obowiązki naczelnika. Jednocześnie pragnę przypomnieć, że gdy dokonywano zmian na wyżej wymienionych stanowiskach, trwały w poprzedniej kadencji Sejmu prace legislacyjne nad rządowym projektem zmiany ustawy o urzędach i izbach skarbowych, mające na celu utworzenie skarbowego zasobu kadrowego, w którego skład wchodziłyby osoby, którym powierzono pełnienie obowiązków dyrektora, naczelnika, a z którego to zasobu minister finansów powywoływałby dyrektorów izb skarbowych i naczelników urzędów skarbowych wyłącznie według własnego uznania, bez przeprowadzania jakichkolwiek postępowań konkursowych.
W latach 2006-2007 dokonano zmian na następujących stanowiskach: w urzędach kontroli skarbowej - na 13 z 16, co stanowi 81%, jeśli chodzi o wszystkie urzędy kontroli skarbowej; w izbach skarbowych - na 14 z 16, co stanowi 86%, jeśli chodzi o wszystkie izby skarbowe; w urzędach skarbowych - na 207 z 401, co stanowi 62%, jeśli chodzi o wszystkie urzędy skarbowe; w izbach celnych - na 14 z 16, co stanowi 86%, jeśli chodzi o wszystkie izby celne; w urzędach celnych - na 29 z 46, co stanowi 63%, jeśli chodzi o wszystkie urzędy celne. Ponadto dokonano zmian na 35 z 49 istniejących stanowisk wicedyrektorów izb skarbowych.
W latach 2006-2007 wymieniono ponad 1600 osób, co stanowi prawie 40% kadry kierowniczej w aparacie skarbowym. (Dzwonek) W tym okresie, szanowni panowie posłowie, nie było ani jednego zapytania, ani jednej interpelacji posłów klubu Prawa i Sprawiedliwości w sprawie zasadności tak głębokich zmian kadrowych w skarbowości.
Mając na uwadze potrzebę naprawy tej sytuacji oraz w celu właściwej realizacji ustawowych zapisów dotyczących obsadzania wyżej wymienionych stanowisk, minister finansów po kilkuletniej przerwie ogłosił konkursy na stanowiska naczelników urzędów skarbowych. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Ewa Kierzkowska:
Dziękuję panu ministrowi.
Pytanie dodatkowe zada pan poseł Jarosław Zie-liński.
Bardzo proszę, panie pośle.

Poseł Jarosław Zieliński:
Dziękuję, pani marszałek.
Panie ministrze, znaczną część czasu poświęcił pan, mówiąc nie na temat. Nie pytaliśmy pana o przepisy, my je znamy. Zastosował się pan do instrukcji politycznej Platformy Obywatelskiej, czyli zachował się pan tak, że gdy pytamy o bulwersujące przypadki, które są wynikiem waszych decyzji, decyzji rządów PO-PSL - w tym przypadku pana decyzji, bo pan odpowiada w Ministerstwie Finansów za konkursy, za obsadę kadrową w izbach i urzędach skarbowych - pan nam mówi, co było w czasach rządu Prawa i Sprawiedliwości.
Panie ministrze, tak pan się nie wywinie, że tak powiem, z odpowiedzi na nasze pytania. Dlatego chcę zapowiedzieć z góry, że oczekujemy odpowiedzi na piśmie dotyczących tych konkretnych przypadków, gdzie nie powołano osób, które uzyskały bardzo wysokie wyniki w konkursach na stanowiska naczelników urzędów skarbowych. Zresztą złożymy z panem posłem Arturem Górskim wyczerpującą interpelację w tej sprawie, zadając szczegółowe pytania. Tak że proszę opisać każdy przypadek. Nie damy się tak łatwo zbyć takimi odpowiedziami, jakich pan próbował udzielić. (Dzwonek)
Pani marszałek, jeszcze jedno zdanie.
Konkursy były wprowadzone po to, żeby zapewnić konkurencyjny i otwarty nabór, a w waszym wykonaniu zamieniły się w coś odwrotnego, jeśli chodzi o cel, któremu miały służyć.
Problemem jest to, że pan odpowiada na to pytanie, bo musimy zbadać pana działania i nieformalne związki, jeśli chodzi o pana decyzje, powiązania pana osoby z osobami, które być może wpływają na te decyzje, a które...

Wicemarszałek Ewa Kierzkowska:
Dziękuję.

Poseł Jarosław Zieliński:
.np. mają dzisiaj istotne znaczenie w polskich służbach specjalnych.

Wicemarszałek Ewa Kierzkowska:
Dziękuję panu posłowi.
Panie ministrze, czy widzi pan potrzebę odpowiadania?
Bardzo proszę.

Podsekretarz Stanu
w Ministerstwie Finansów
Andrzej Parafianowicz:
Dziękuję.
Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Panie pośle, nawiążę do dwóch kwestii. Po pierwsze, odnosiłem się do tego, że jednak były konkursy i w mniej niż 5% przypadków osoby nie zostały powołane. Jest mniej niż 5% takich przypadków. Biorąc pod uwagę, że było 40% zmian i żadnych konkursów, chciałem pokazać różnice. Natomiast jeśli chodzi o to, co pan powiedział o zbadaniu moich powiązań, oczekuję, że będzie pan to kontynuował publicznie. Skoro zarzuca mi pan niejasne związki oraz związki ze służbami specjalnymi, zechce pan się z tego wytłumaczyć. Dziękuję bardzo.

Nie przepraszaj, też bym się wk.rwił

Mam pytanie skąd taka ..rwica wzięła, poniektórych na tym portalu ? Czyżby niektórzy koledzy potracili wpływy?
Jedni cytują, a inni analizują wypociny gazetowe, np. za ?Gazetą Polską?

W nawiązaniu do dyskusji w sprawie naboru na stanowiska kierowników jednostek w administracji skarbowej (posiedzenie Zespołu doraźnego ds. pracowników samorządowych oraz służby cywilnej Trójstronnej Komisji ds. Społeczno-Gospodarczych w dniu 8 września 2009 roku), przesyłam następujące uwagi i propozycje dotyczące zmian systemowych w zakresie organizacji naboru zawartych w:
?       

1. ustawie z dnia 21 czerwca 1996 roku o izbach i urzędach skarbowych ? w części dotyczącej naboru na naczelników urzędów skarbowych i dyrektorów izb skarbowych,
   ?       
2. ustawie z dnia 28 września 1991 roku o kontroli skarbowej - w części dotyczącej naboru na dyrektorów urzędów kontroli skarbowej,
   ?       
3. rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 14 lipca 2008 roku w sprawie trybu powołania komisji i przeprowadzania konkursu na stanowisko dyrektora izby skarbowej i naczelnika urzędu skarbowego,
   ?       
4. rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 20 listopada 2003 r. w sprawie konkursu na stanowisko dyrektora urzędu kontroli skarbowej.

I.        Omówienie istniejących zasad w kontekście istniejących wątpliwości

Z założenia konkursy na dyrektorów izb skarbowych oraz naczelników urzędów skarbowych przeprowadzane są w celu wyłonienia najlepszego kandydata, taka też jest idea naboru określona w z rekomendacji Szefa Służby Cywilnej dotyczącej przeprowadzania naboru służbie cywilnej. Temu celowi miała służyć rozbudowana do kilku etapów procedura konkursowa przy naborach na stanowiska naczelników urzędów skarbowych oraz dyrektorów izb skarbowych przewidująca, poza sprawdzeniem wymogów formalnych niezbędnych do objęcia funkcji naczelnika urzędu skarbowego określonych w art. 5 ust. 5a ustawy z dnia 21 czerwca 1996 roku o izbach i urzędach skarbowych, także sprawdzian wiedzy zawodowej oraz ocenę predyspozycji i zdolności ogólnych oraz umiejętności kierowniczych (§ 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 lipca 2008 r.).
Wymagana w naborze w służbie cywilnej konkurencyjność oznacza procedurę, w wyniku której na osadzanym stanowisku w służbie cywilnej powinna zostać zatrudniona osoba, która spośród wszystkich kandydatów daje najlepsze gwarancje wykonywania zadań w sposób umożliwiający realizację celów wyznaczonych zarówno dla tego stanowiska, jak i danego urzędu. Zachowanie zasady konkurencyjności oznaczać powinno:
?        zapewnienie jednolitych zasad, metod, narzędzi, kryteriów oceny oraz warunków do zaprezentowania się wszystkim kandydatom;
?        zapewnienie niezmienności wymagań podanych w ogłoszeniu o naborze podczas wszystkich etapów postępowania.
Za niezbędną w naborze w służbie cywilnej uznano ?przejrzystość w działaniu?. Oznacza to, że cały proces naboru powinien być tak udokumentowany, aby wszystkie czynności jak również przesłanki, którymi kierowano się podejmując decyzje w trakcie przygotowania oraz przeprowadzania naboru były możliwe do uzasadnienia i pozwalały na udzielenie rzetelnej informacji zarówno uczestnikom procesu, jak i odpowiednim organom. Powyższe ma być osiągnięte między innymi poprzez:
?       

• właściwy dobór członków zespołu do przeprowadzenia naboru, dających rękojmię wyłonienia najlepszego kandydata (w skład zespołu oceniającego również zdolności kierownicze kandydatów wchodziły ostatnio osoby o stosunkowo krótkim stażu pracy na stanowiskach kierowniczych, stąd budzą się wątpliwości, czy były w stanie ocenić prawidłowo zdolności kierownicze innych osób);
  ?       
• przygotowanie i zastosowanie metod i technik do oceny kandydatów dających gwarancję konkurencyjności, profesjonalizmu, obiektywizmu i praworządności.

Pożądane w realizacji zadania ma być opracowanie wewnętrznej procedury naboru, stosowanej do wszystkich naborów organizowanych przez dany organ. W drodze zarządzenia wewnętrznego można byłoby regulować w szczególności:
?       

• zasady zabezpieczenia zachowania tajemnicy przez członków zespołu;
  ?       
• sposób przygotowywania oraz rodzaj metod i technik stosowanych w trakcie naborów oraz sposoby oceny (szczegółowych lub ogólnych), mierniki, wagi - ustalenie rodzaju metod i narzędzi sprawdzania i oceny poziomu spełniania wymagań niezbędnych i pożądanych, jako generalnych sposobów używanych do kwalifikacji kandydatów przed przystąpieniem do organizacji naborów,;
  ?       
• przygotowanie metod sprawdzających posiadanie kompetencji wskazanych w    opisie stanowiska;
  ?       
• zasady przeprowadzania rozmowy kwalifikacyjnej - dla zachowania konkurencyjności i przejrzystości postępowania (wskazane byłoby prowadzenie rozmowy kwalifikacyjnej, w sposób u strukturyzowany, tj. wg ustalonego schematu, dającego gwarancje wyeliminowania, w miarę możliwości, subiektywizmu i dowolności oceny kandydatów);

       Analiza zapisów norm prawnych regulujących nabór na stanowiska naczelników urzędów skarbowych oraz dyrektorów izb skarbowych nasuwa szereg wątpliwości dotyczących zagwarantowania obiektywizmu i konkurencyjności postępowania konkursowego, i tak:
a)        Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 14 lipca 2008 roku w sprawie w sprawie trybu powołania komisji i przeprowadzania konkursu na stanowisko dyrektora izby skarbowej i naczelnika urzędu skarbowego:
?       

• Komisja konkursowa powoływana przez Ministra Finansów liczy pięć osób, nie jest określony standard, jaki ma obowiązywać członków komisji. Zauważyć należy, że w innych tego typu aktach prawnych ? obowiązujących również w resorcie finansów ? obowiązujące rozwiązania są odmienne i w sposób oczywisty gwarantują większy obiektywizm postępowania (na przykład w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 20 listopada 2003 roku w sprawie konkursu na stanowisko dyrektora urzędu kontroli skarbowej  komisja liczy każdorazowo 10 osób, nie ma możliwości podejmowania decyzji w pomniejszonym składzie komisji, a jej członkowie powoływani są spośród osób, których wiedza i doświadczenie zawodowe dają rękojmię prawidłowego przebiegu prac Komisji,
  ?       
• Wszyscy członkowie Komisji powoływani są spośród pracowników Ministerstwa Finansów ? nie ma więc osób z zewnątrz resortu, chociażby przedstawiciela Szefa Służby Cywilnej czy przedstawiciela KPRM (na przykład przy naborze na stanowisko dyrektora urzędu kontroli skarbowej mogą być osoby z zewnątrz resortu),
  ?       
• Komisja może podejmować uchwały w składzie 3 osobowym (dla informacji: przy naborze na stanowisko dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej Komisja musi obradować każdorazowo w pełnym składzie),
  ?       
• na etapie wstępnym nie jest wymagana opinia z miejsca pracy (w poprzednio obowiązującym rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 29 października 2003 r. w sprawie trybu powołania Komisji i przeprowadzania konkursu na stanowisko dyrektora izby skarbowej i naczelnika urzędu skarbowego ocena uczestników konkursu, ich zdolności organizatorskich oraz predyspozycji do kierowania zespołami pracowniczymi dokonywana była się z uwzględnieniem przedłożonych przez uczestników ocen ich dotychczasowej pracy),
  ?       
• ocena predyspozycji i zdolności ogólnych oraz umiejętności kierowniczych dokonywana jest na podstawie wypowiedzi ustnych uczestnika konkursu w trakcie rozmowy kwalifikacyjnej z członkami komisji, przy czym nie ma wymogu opracowania takich samych pytań dla wszystkich uczestników danego postępowania konkursowego, niema też wymogu opracowania zbioru pytań losowanych w trakcie oceny kandydata (każdy członek komisji może przyznać za predyspozycje i zdolności ogólne do 30 punktów, co biorąc pod uwagę subiektywność ocen i brak porównywalnych pytań umożliwia manipulowanie ostatecznym wynikiem postępowania),  
  ?       
• brak jest określenia jakiejkolwiek procedury przeprowadzania oceny predyspozycji i zdolności ogólnych oraz umiejętności kierowniczych ? można więc prowadzić tę część naboru w zasadzie w sposób dowolny, na przykład przydzielając świadomie trudniejsze pytania jednym i łatwiejsze innym kandydatom,
  ?       
• konkurs może być unieważniony przez Ministra Finansów, przy czym rozporządzenie nie określa formy tego unieważnienia, obowiązku powiadomienia i przekazania uzasadnienia o unieważnieniu biorących w unieważnionym konkursie kandydatów, nie przewiduje także możliwości odwołania się od rozstrzygnięcia Ministra Finansów w sprawie unieważnienia konkursu,

Zgodnie z art. 5 ust. 4 ustawy o izbach i urzędach skarbowych Minister Finansów powołuje  naczelników urzędów skarbowych spośród kandydatów wyłonionych w drodze konkursu, przy czym  Minister Finansów może nie powołać na stanowisko dyrektora izby skarbowej lub naczelnika urzędu skarbowego kandydata wyłonionego w drodze konkursu jedynie w przypadku, gdy ?żaden z kandydatów nie gwarantuje obiektywnego wypełniania obowiązków dyrektora izby skarbowej lub naczelnika urzędu skarbowego? (art. 5 ust. 5e ustawy o izbach i urzędach skarbowych). O ?gwarancji obiektywnego wypełniania obowiązków? można mówić w dwóch aspektach. Pierwszy nawiązuje do kwestii natury moralnej, tj. do zasad i wartości powszechnie respektowanych w społeczeństwie, którym to wartościom i wzorcom moralnym kandydat na stanowisko naczelnika urzędu skarbowego nie może się sprzeniewierzyć. Pojęcie nieposzlakowanej opinii należy też rozpatrywać przez pryzmat wzorca etycznego charakterystycznego dla zawodu urzędnika. W zakresie pojęcia ?gwarancji obiektywnego wypełniania obowiązków? mieszczą się wszystkie przypadki skazania danej osoby za przestępstwa nieumyślne. Idea demokratycznego państwa prawnego powinna opierać się na wykluczeniu  z kręgu kandydatów niektórych osób, które nie tylko ze względu na popełnienie przestępstwa nieumyślnego lub wykroczenia, ale również ze względu na pewne negatywne cechy charakteru, takie jak skłonność do hazardu, nadużywanie alkoholu, narkotyków bądź innych używek, ?hulaszczy tryb życia?, nie dają rękojmi właściwego wykonywania powierzonych im zadań. Dotyczy to zwłaszcza przypadków korupcji, nepotyzmu i faworytyzmu. Ustalenie znaczenia tego nieostrego pojęcia należy w każdym indywidualnym przypadku do organów stosujących prawo, a zwłaszcza sądów.
Wymóg ?gwarantowania obiektywnego wypełniania obowiązków? ujęty został ogólnie. Obecnie nie ma w tym zakresie żadnych wymogów ustawowych i Minister Finansów ma w związku z tym formalnie całkowitą swobodę oceny ze względu na to, że omawiana przesłanka ma charakter ocenny (została sformułowana przy użyciu zwrotu o nieostrym zakresie) i brak jest jakichkolwiek znanych kryteriów w tym zakresie. Stąd też należy postulować stworzenie rozwiązań prawnych wyraźnie określających zasady postępowania przy stwierdzeniu ?gwarancji obiektywnego wypełniania obowiązków? przez kandydata.
Art. 5 ust. 5e ustawy o izbach i urzędach skarbowych nie przewiduje:
o        konieczności pisemnego uzasadniania przez Ministra Finansów decyzji o nie powołaniu kandydata z uwagi na ?nie gwarantowanie obiektywnego wypełniania obowiązków dyrektora izby skarbowej lub naczelnika urzędu skarbowego? przez kandydata,
o        obowiązku informowania kandydata wyłonionego w drodze konkursu o odrzuceniu jego kandydatury z uwagi na  ?nie gwarantowanie obiektywnego wypełniania obowiązków dyrektora izby skarbowej lub naczelnika urzędu skarbowego?,
o        możliwości odwołania od decyzji Ministra Finansów w takiej sprawie i kontroli tej decyzji w jakimkolwiek postępowaniu instancyjnym.

       Trudności w stosowaniu w praktyce przesłanki ?braku obiektywizmu? nie powinny skłaniać ustawodawcę do likwidacji tej przesłanki, która to przesłanka powinna istnieć obok przesłanki dotyczącej braku skazania za przestępstwo umyślne, ponieważ te przesłanki wzajemnie się uzupełniają. W przeciwnym razie naczelnikami urzędów skarbowych czy dyrektorami izb skarbowych mogłyby zostać osoby, które nie powinny uzyskać tego statusu ze względu na brak spełnienia tzw. wymogów etycznych, przykładowo osoby z poważnymi defektami charakterologicznymi (psychopaci lub socjopaci), a nawet przestępcy, o ile nie zostały one formalnie skazane za przestępstwo popełnione umyślnie. Obowiązujące obecnie kryterium ?gwarancji obiektywnego wypełniania obowiązków? odnosi się bowiem do znacznie szerszego kręgu sytuacji, niż te, które mieszczą się w zakresie pojęcia niekaralności z winy umyślnej. Przesłanka ta wiąże się z całokształtem cech indywidualnych, zdarzeń i okoliczności składających się na wizerunek osoby zaufania publicznego. Nie bez znaczenia są też fakty ze sfery pozazawodowej, naganne z punktu widzenia opinii publicznej.
Osoba starająca się o posadę w służbie cywilnej, gdzie oczekuje się od osób zatrudnionych właściwej postawy etycznej i moralnej oraz profesjonalizmu powinna spełniać ustawowe wymogi nie tylko w zakresie kwalifikacji zawodowych ale i predyspozycji osobistych.
Dla prawidłowego wykonywania przez urzędników ich obowiązków ważna jest również właściwa postawa etyczna w życiu prywatnym. W związku z tym cecha ?nieposzlakowanej opinii? powinna być również postrzegana pod kątem respektowania przez urzędnika ogólnych powszechnie akceptowanych w społeczeństwie wzorców moralnych i etycznych z czym wiąże się niewątpliwie uczciwość i rzetelność w życiu prywatnym, umiejętność godnego zachowania się, skromność itp.
       Zgoda jednak na stosowanie nieostrej przesłanki w postaci ?braku obiektywizmu? nie może jednocześnie oznaczać przyzwolenia na dowolność w tym zakresie i całkowity brak kontroli werdyktu Ministra Finansów w tym zakresie. Potwierdzają to ostatnie wydarzenia, a mianowicie.
W wyniku przeprowadzonej procedury konkursowej, której cześć pierwsza (sprawdzian wiedzy zawodowej) odbyła się 12 lutego 2009 roku, wyłoniono kandydatów na naczelników urzędów skarbowych, a lista uczestników konkursu, którzy pozytywnie przeszli postępowanie konkursowe, została przez komisję konkursową przedstawiona Ministrowi do spraw finansów publicznych.
Według informacji resortu finansów wiadomo jednak, że Minister Finansów nie obsadził stanowisk naczelników urzędów skarbowych we wszystkich tych urzędach skarbowych, gdzie postępowania konkursowe wyłoniły kandydatów na to stanowisko. Wśród wyłonionych, a nie powołanych kandydatów (co najmniej 11 osób) są osoby pełniące od lat funkcje kierownicze w administracji rządowej. Są to osoby, w stosunku do których nigdy nie było zastrzeżeń co do obiektywności ich działań. Są to także osoby, które uzyskały najlepsze wyniki wśród wszystkich kandydatów uczestniczących w konkursach.
Jak wynika z otrzymanych informacji, wyłonieni i nie powołani kandydaci na stanowiska naczelników urzędów skarbowych z uwagi na ?nie gwarantowanie obiektywnego wypełniania obowiązków dyrektora izby skarbowej lub naczelnika urzędu skarbowego?, powoływani byli następnie na przykład na zastępców naczelników urzędów skarbowych, a więc w  ich przypadku trudno jest mówić o ?braku obiektywności?.
Biorąc pod uwagę to, że:
?       

• postępowanie konkursowe wyłoniło kandydatów na naczelników urzędów skarbowych jedynie w części urzędów, gdzie prowadzony był nabór ? a więc wyłonieni kandydaci wykazali się bez wątpienia najlepszą wiedzą i predyspozycjami,
  ?       
• wyłonieni i nie powołani kandydaci pełnili i pełnią w służbie cywilnej odpowiedzialne stanowiska (w tym także p.o. naczelników urzędów skarbowych),
  ?       
• terminy powoływania na stanowiska naczelników urzędów skarbowych wyłonionych w drodze konkursu kandydatów były ponad miarę długie (kilka miesięcy od rozstrzygnięć części ustnej konkursu),
  ?       
• wśród wyłonionych i nie powołanych kandydatów są tacy, którzy uzyskali najwyższą liczbę punktów w wielu urzędach (procedura konkursowa nie zabraniała kandydowania więcej niż jednego urzędu skarbowego)

brak powołań tak dużej liczby kandydatów na naczelników urzędów skarbowych na podstawie art. 5 ust. 5e ustawy o izbach i urzędach skarbowych budzi niepokój co do obiektywizmu decyzji Ministra Finansów w tej sprawie.
Wątpliwości te wzmagają:
?       

• brak obowiązku faktycznego powiadomienia wyłonionego kandydata o odrzuceniu jego kandydatury w przypadku ogłoszenia nowego postępowania konkursowego na dane stanowisko naczelnika urzędu skarbowego, może skutkować nie złożeniem przez tego kandydata dokumentów niezbędnych do wzięcia udziału w konkursie,
  ?       
• odrzucenie kandydata z uwagi na ?nie gwarantowanie obiektywnego wypełniania obowiązków dyrektora izby skarbowej lub naczelnika urzędu skarbowego? stawia daną osobę w wyjątkowo trudniej sytuacji, gdyż osoba ta z jednej strony nie wie dlaczego konkretnie doszło do takiego rozstrzygnięcia, z drugiej zaś - wiedząc o rozstrzygnięciu - niejako ?z urzędu? zostaje pozbawiona możliwości objęcia stanowiska naczelnika urzędu skarbowego (dyrektora izby skarbowej) z przyczyn sobie nieznanych (czy w ogóle powinna i może pozostawać w korpusie służby cywilnej, skoro art. 76 ust. 1 pkt 4 ustawy o służbie cywilnej stanowi, iż: ?członek korpusu służby cywilnej jest obowiązany ?bezstronnie (?) wykonywać powierzone zadania?),
  ?       
• powołanie kandydatów, którzy pozytywnie zakończyli postępowanie konkursowe na stanowiska naczelników urzędów skarbowych innych, niż te do których kandydowali.

W szeregu urzędach powołano naczelników urzędów skarbowych, którzy nie spełniają wymogu określonego w art.5 ust. 5e ustawy z dnia 21 czerwca 1996 roku o urzędach i izbach skarbowych, czyli ?nie gwarantują obiektywnego wypełniania obowiązków naczelnika urzędu skarbowego?. Dodatkowo w niektórych urzędach skarbowych osoby te zostały powołane na naczelników urzędów skarbowych, mimo, że podały one we wniosku kandydata składanym w postępowaniu konkursowym, że startują one na naczelników w innych urzędach skarbowych, niż urząd, w którym zostały one ostatecznie powołane przez Ministra Finansów. Pewna liczba kandydatów na stanowiska naczelników urzędów skarbowych, która nie została powołana z przyczyny określonej w art. 5 ust. 5e ustawy o urzędach i izbach skarbowych pełni jednak obowiązki naczelników oraz zastępców naczelników, mimo, że nie powinna w myśl powyższych przepisów. Z kolei w niektórych urzędach skarbowych nie doszło do powołania kandydatów, którzy wygrali konkursy, ponieważ zastosowano w stosunku do nich art. 5 ust. 5e wyżej cytowanej ustawy.
Wiele do życzenia pozostawia skład i tryb powołania komisji konkursowej. Niektórzy jej członkowie powinni być z niej wykluczeni, ponieważ nie spełniają wymogu bezstronności i jako nieobiektywni oraz wykazujący stronniczość i interesowność przy podejmowaniu decyzji nie dają rękojmi prawidłowego wykonywania zadań członka komisji konkursowej (na przykład Dyrektor Departamentu Administracji Podatkowej Henryk Świniarski oceniał w komisji osobę, która wcześniej doręczała mu odwołanie ze stanowiska dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, a osobie tej zabrakło po części ustnej konkursu 1 punkt do osiągnięcia limitu).
Tryb przeprowadzania konkursów nie gwarantuje obiektywnego wyboru najlepszych kandydatów. Dotyczy to zwłaszcza przygotowanych i użytych w trakcie konkursu testów zawodowych, zadań problemowych oraz wzorców odpowiedzi, a także przygotowanych i użytych w trakcie konkursu pytań mających na celu sprawdzenie predyspozycji i zdolności ogólnych oraz umiejętności kierowniczych.
Procedura sporządzania, przechowywania, zabezpieczania przed dostępem osób trzecich oraz udostępniania testów wiedzy zawodowej oraz pytań otwartych w drugim etapie konkursu jest nieprawidłowa, gdyż pytania powinny być zabezpieczone w sposób uniemożliwiający wgląd w nie jednej osobie na przykład poprzez zalakowanie i podpisy kilku osób z komisji (aktualnie pytania nie są praktycznie zabezpieczone przed powielaniem, gdyż nadzór nad nimi ma wyłącznie jedna osoba). Zasady ochrony tajności pytań, w tym sposób ich przechowywania powinny być ściśle określone w procedurze konkursowej.
Wiele do życzenia pozostawia zasada przydzielania pytań w części konkursu mającej na celu ocenę predyspozycji i zdolności ogólnych oraz umiejętności kierowniczych (brak jakichkolwiek reguł w tym zakresie umożliwia zadawanie pytań o radykalnie różnym poziomie trudności).
Powołano na stanowiska naczelników urzędów skarbowych osoby, które w konkursie na stanowisko naczelnika w danym urzędzie skarbowym nie uczestniczyły (złożyły wnioski o udział w konkursie na inne urzędy skarbowe), ale wygrały konkurs na naczelnika innego urzędu, a powołano je na stanowiska naczelników jeszcze w innym urzędzie, czym naruszono zawartą w art. 5 ust. 5 d ustawy o urzędach i izbach skarbowych zasadę sprawnego przeprowadzenia postępowania konkursowego i wszechstronnego sprawdzenia kwalifikacji i predyspozycji osób przystępujących do konkursu.
Komisja konkursowa naruszała również art. 5 ust. 5f ustawy o urzędach i izbach skarbowych, ponieważ powołano w tym trybie niektórych naczelników, czyli bez konkursu, mimo tego, że  nie przeprowadzono wbrew art. 5 ust. 5f cytowanej ustawy drugiego konkursu na stanowisko naczelnika w danym urzędzie. W świetle bowiem art. 5 ust. 5f ww. ustawy Minister Finansów może powołać osobę na stanowisko naczelnika w danym urzędzie skarbowym, bez konkursu, dopiero i tylko wtedy gdy dwa kolejne konkursy nie wyłonią kandydata. Warto zauważyć, że zgodnie z art. 5 ust. 5a ww. ustawy konkurs ogłasza się na konkretne stanowisko w danym urzędzie skarbowym, a nie na dowolne stanowisko naczelnika w administracji skarbowej. Ponadto art. 5 ust. 5f naruszono również w ten sposób, że w przypadkach, gdy żaden z kandydatów wyłonionych w drodze konkursu na dane stanowisko naczelnika nie gwarantował ? zdaniem komisji konkursowej- obiektywnego wypełniania obowiązków, powoływano na to stanowisko bez konkursu osobę, która również (tym bardziej) nie spełnia przesłanki określonej w art. 5 ust. 5e ustawy o urzędach i izbach skarbowych.
Przykładowo w taki sposób powołano na stanowisko Naczelnika Urzędu Skarbowego w Zabrzu Andrzeja Konewkę, który na to stanowisko w ogóle nie kandydował (kandydował on natomiast na stanowiska naczelników w obu urzędach skarbowych w Katowicach oraz w Chorzowie).
      
       Olbrzymie wątpliwości budzi także nabór na stanowisko dyrektora urzędu kontroli skarbowej. W świetle obowiązujących przepisów (ustawa o kontroli skarbowej). Jak wynika z art. 8 ust.7 tej ustawy ?konkurs przeprowadza się, jeżeli do konkursu zgłosiło się co najmniej 3 uczestników?. Z kolei art. 8 ust. 9 ustawy o kontroli skarbowej stanowi, że ?w razie braku odpowiedniej liczby uczestników do przeprowadzenia konkursu lub gdy żaden z kandydatów nie uzyska pozytywnej opinii Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych na wniosek Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej powołuje dyrektora urzędu kontroli skarbowej bez przeprowadzenia konkursu?.
       Takie zapisy powodują, że często konkurencyjny nabór w postaci konkursów to fikcja. Zdarzało się już, że do konkursów nie zgłaszała się minimalna wymagana liczba kandydatów, a nawet dochodziło do sytuacji, że w ostatniej chwili kandydat wycofywał się i do konkursu nie dochodziło. Możliwość nie przeprowadzania konkursów z uwagi na minimalna liczbę kandydatów jest także sprzeczna z zasadą naboru w drodze konkursów i może prowadzić do  nadużyć w tym zakresie, w postaci dążenia do unikania przeprowadzania konkursów, co umożliwi powoływanie niekoniecznie najlepszego kandydata.
       Aktualnie pozostają wątpliwości dotyczące możliwości nie powołania na dyrektora urzędu kontroli skarbowej osoby spośród wyłonionych kandydatów z uwagi na ?nie uzyskanie pozytywnej opinii Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej?.  Tu, podobnie jak w przypadku naczelników urzędów skarbowych i dyrektorów izb skarbowych? nie ma możliwości odwołania, procedura jest niejasna a kryteria nieostre. Wątpliwości budzi także to, że opinia GIKS o kandydacie wydawana jest nie przed rozpoczęciem konkursu, ale po jego zakończeniu. tak być nie powinno, jeżeli opinia ta może rzutować na fakt powołania (lub nie) na stanowisko dyrektora urzędu kontroli skarbowej.




II.        Propozycje

W związku z powyższymi uwagami proponujemy następujące zmiany w przepisach dotyczących naboru na stanowiska kierowników jednostek w administracji skarbowej:

?

      
1. wprowadzenie obowiązku uczestniczenia w komisjach konkursowych przedstawiciela (przedstawicieli) KPRM wyznaczonych przez Radę Służby Cywilnej lub(i) Szefa Służby Cywilnej,
   ?       
2. wprowadzenie jawnych i stałych procedur przeprowadzania rozmowy kwalifikacyjnej,
   ?       
3. wprowadzenie takich samych zasad dotyczących składu komisji konkursowych przy naborze na dyrektorów izb skarbowych oraz naczelników urzędów skarbowych, jak w przypadku naboru na stanowisko dyrektora urzędu kontroli skarbowej,
   ?       
4. ściśle określony sposób przeprowadzania rozmowy kwalifikacyjnej, przydzielanie pytań te same zagadnienia przynajmniej dla kandydatów do tego samego urzędu, pisemne sprawdziany wiedzy zawodowej w tym samym terminie dla kandydatów do tego samego stanowiska,
   ?       
5. zmiana punktacji poprzez zmniejszenie wagi subiektywnych ocen członków komisji egzaminacyjnej,
   ?       
6. wprowadzenie oceny, jako jednego z kryterium ocen, opinii kandydata z dotychczasowego miejsca pracy w aparacie skarbowym również w konkursach na naczelników urzędów skarbowych i dyrektorów izb skarbowych,
   ?       
7. określenie kryteriów, na podstawie których można uznać, iż kandydat nie daje wymogów ?gwarancji obiektywnego wypełniania obowiązków?,
   ?       
8. wprowadzenie wymogu uzyskania ?pozytywnej opinii? GIKS przez kandydatów na stanowisko dyrektora urzędu kontroli skarbowej PRZED przystąpieniem kandydatów do konkursu (opinia GIKS o kandydacie powinna mieć formę decyzji, a przynajmniej z opinią tą powinien być zapoznawany kandydat),
   ?       
9. wprowadzenie zasady, aby odmowa zgody Ministra Finansów lub GIKS na powołanie wyłonionego w drodze konkursu kandydata miała formę decyzji administracyjnej,
   ?       
10. organizowanie konkursów na stanowisko dyrektora urzędu kontroli skarbowej również w przypadku zgłoszenia się tylko jednego kandydata,
    ?       
11. określenie procedury obowiązującej w przypadku unieważnienia konkursów.

Mam pytanie skąd taka ..rwica wzięła, poniektórych na tym portalu ? Czyżby niektórzy koledzy potracili wpływy?
Jedni cytują, a inni analizują wypociny gazetowe, np. za ?Gazetą Polską?
"Zasada jest prosta - mówi jeden z pracowników ministerstwa - lokalna sitwa ma swoich ludzi, którymi chce obsadzić urzędy. Dyrektor izby skarbowej powołany jest przez ministerstwo, przygotowuje listę osób, które mają wygrać w konkursie. Jest też druga lista, są na niej osoby, które w żadnym razie nie mogą przejść konkursu, bo zostały wyrzucone z pracy. Przeprowadza go ministerstwo i w taki sposób cała procedura staje się fikcją."
(....)
Jak papuga, ktoś cytuje, że są listy osób które nie mogą przejść postępowania konkursowego bo zostały wyrzucone z pracy - na boga jakie postępowanie dla wyrzuconych, jeśli warunkiem przystąpienia do konkursu jest praca w służbach skarbowych ? gazety mogą nie znać szczegółów, ale cytujący?
(....)
I na marginesie jakaś epidemia - im więcej emotikonów tym lepiej. Szczególnie te są na poziomie gimnazjalnego forum
     
(widocznie jak nie ma o czym pisać to trzeba sobie porysować
ita wiara w prasę , jeśli tylko dowalają im to same fakty i trafne diagnozy

Mam pytanie skąd taka ..rwica wzięła, poniektórych na tym portalu ? Czyżby niektórzy koledzy potracili wpływy?
Jedni cytują, a inni analizują wypociny gazetowe, np. za ?Gazetą Polską?

Mam odpowiedź: Unikam oszołomstwa jak ognia. Nie czytam Gazety Polskiej, Trybuny itp. Po prostu pracuję w US-ie, w którym spośród wszystkich kandydatów (a było ich niemało) egzamin pisemny najlepiej zdał dotychczasowy p.o. (zdobył największą ilość punktów). Jako p.o. wykazał się, w mojej ocenie, dużą pomysłowością i parę rzeczy w US-ie poprawił. Jedyną jego wadą było to, że na p.o. posadzony został przez PiS (choć jest bezpartyjny). Wk.rwia mnie to, że debilem okazał się dopiero na ustnym. Na to, że jest debilem wskazuje ilość punktów z ustnego. Średnio rozgarnięty uczeń szkoły średniej uzyskałby więcej punktów. I nikogo nie dziwi, jak taki debil mógł w takim stylu zdać część pisemną.

No to kuźwa go przećwiczyli A tak swoją drogą, to warto zaPOdać składy osobowe komisji, żeby wiedzieć z jakimi to personami PO zawarła układ