UZASADNIENIE

M. K. (1) w powództwie skierowanym przeciwko swojemu pracodawcy - Urzędowi Kontroli Skarbowej w S. domagała się zmiany wystawionej jej oceny okresowej z oceny „pozytywnej na poziomie oczekiwań” na ocenę „pozytywną powyżej oczekiwań”. Podniosła, że w jej ocenie błędnie oceniono ją w zakresie kryteriów „wiedza specjalistyczna i umiejętność jej wykorzystania”, „zorientowanie na osiąganie celów”, „doskonalenie zawodowe”, „samodzielność i inicjatywa”, wystawiając jej w tym zakresie oceny na poziomie oceny „pozytywnej na poziomie oczekiwań”, zamiast oceny „pozytywnej powyżej oczekiwań”. Mając to na uwadze wniosła o zmianę oceny, względnie jej uchylenie i nakazanie pracodawcy jej ponownego sporządzenia przy uwzględnieniu zmiany oceny okresowej z oceny „pozytywnej na poziomie oczekiwań” na ocenę „pozytywną powyżej oczekiwań”. Dodatkowo zgłosiła wniosek o zasądzenie na swoją rzecz kosztów zastępstwa procesowego.

W obszernym uzasadnieniu pozwu i składanych następnie pismach procesowych pełnomocnik powódki poza szeregiem szeroko umotywowanych zarzutów merytorycznych podniósł także zarzuty proceduralne. I tak, wskazał m.in., że w okresie, którego dotyczy zakwestionowana ocena okresowa (2009-2011r.) powódka do dnia 1 lutego 2010 r. wykonywała obowiązki służbowe jako komisarz skarbowy w Wydziale Kontroli Środków Unijnych W2E, natomiast od 1 lutego 2010 r. w VI Oddziale Kontroli Podatkowej W2P3 (wcześniej I Oddział Kontroli Nieujawnionych Źródeł Przychodów), przy czym w okresie pracy w nowym oddziale była jeszcze oddelegowywana do pracy w poprzednim wydziale, tak że przez cały podlegający ocenie czas, wykonywała w nim pracę łącznie przez osiem miesięcy. Mając to na względzie podkreślił, że dokonana ocena okresowa powódki dotyczy wyłącznie okresu jej pracy w Oddziale Kontroli Nieujawnionych Źródeł Przychodów.

Dodatkowo, w piśmie procesowym z dnia 12 stycznia 2012 r. powódka uzupełniła pozew, wskazując, że poza wymienionymi już w pozwie zarzutami podnosi zarzut niedopełnienia przez pracodawcę obowiązku przeprowadzenia rozmowy z pracownikiem przed dokonaniem oceny na piśmie wynikającego z § 9 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 8 maja 2009 r. w sprawie warunków i sposobu przeprowadzania ocen okresowych członków korpusu służby cywilnej.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie od powódki na swoją rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwany podniósł, że o wystawieniu powódce oceny końcowej „na poziomie oczekiwań” zważyły opinie inspektorów kontroli skarbowej bezpośrednio współpracujących i nadzorujących pracę powódki: M. S. (1) oraz E. K. (1), jak i opinia bezpośredniej przełożonej A. J. (1). Stanowisko pozwanego zostało obszernie uzasadnione

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

M. K. (1)jest zatrudniona w Urzędzie Kontroli Skarbowej w S.od 1 lipca 2002 r., kolejno na stanowiskach: referendarza w Wydziale Kontroli Dewizowej, Cen i Ochrony Mienia (w okresie od 1 lipca 2002 r. do 31 marca 2004 r.); starszego referendarza w Oddziale Kontroli Środków Unii Europejskiej (w okresie od 1 kwietnia 2004 r. do 31 października 2006 r.); komisarza skarbowego w Oddziale Kontroli Środków Unii Europejskiej (od 1 listopada 2006 r. do 30 września 2007 r.); komisarza skarbowego w Wydziale Kontroli Środków Unii Europejskiej (od 1 października 2007 r. do 31 stycznia 2010 r.). Z dniem 1 lutego 2010 r. M. K.przeniesiono na stanowisko komisarza skarbowego w I Oddziale Kontroli Nieujawnionych ŹródełPrzychodów (od 1 kwietnia 2011 r. funkcjonującego jako VI Wydział Kontroli Podatkowej).

M. K. w latach 2009-2011 była członkiem korpusu służby cywilnej.

Niesporne, a nadto dowody: dokumentacja w aktach osobowych powódki, część B umowa o pracę z 1.07.2002r. - k. 1, umowa o pracę z 30.09.2002r. - k. 14, umowa o pracę z 25.09.2003r. - k. 21, angaż z 1.04.2004r. - k. 24, k. 55, angaż z 5.10.2006r. - k. 59, angaż z 27.01.2010r. - k. 112B, angaż z 29.03.2011r. - k. 119.

W związku z przeniesieniem M. K. (1) z dniem 1 lutego 2010 r. do I Oddziału Kontroli Nieujawnionych Ź. P. istotnie zmienił się zakres jej obowiązków w porównaniu do obowiązków, jakie miała w Wydziale Kontroli Środków Unii Europejskiej.

Na stanowisku komisarza skarbowego w Wydziale Kontroli Środków Unii Europejskiej (W2E) do obowiązków powódki należało:

1) współuczestniczenie w przeprowadzaniu:

- audytu instytucji zaangażowanych w proces wykorzystania środków pochodzących z Unii Europejskiej, w tym PROW, celem uzyskania zapewnienia prawidłowości funkcjonowania systemu zarządzania i kontroli programów operacyjnych,

- postępowań kontrolnych w zakresie celowości i zgodności z prawem gospodarowania środkami publicznymi oraz środkami pochodzącymi z Unii Europejskiej i międzynarodowych instytucji finansowych, podlegającymi zwrotowi,

- kontroli wywiązywania się z warunków finansowania pomocy z ww. środków,

- kontroli prawidłowości przekazywania środków własnych do budżetu Unii Europejskiej;

2) wykonywanie poleceń służbowych przełożonych i inspektora, z którym realizowała czynności kontrolne i audytowe, w tym m.in. współdziałanie w opracowywaniu protokołów kontroli, arkuszy ustaleń, list sprawdzających;

3) rzetelne i terminowe wykonywanie czynności kontrolnych i audytowych zleconych przez inspektora;

4) ścisłe przestrzeganie procedur załatwiania spraw;

5) w przypadkach zleconych przez przełożonych sporządzanie projektów decyzji, wyników kontroli, sprawozdań z audytów i projektów unijnych dokumentów;

6) w przypadku nieobecności inspektora - rozpatrywanie przez pracownika, który uczestniczył w czynnościach kontrolnych zastrzeżeń do protokołu i pisemne zawiadamianie kontrolowanego o sposobie ich załatwienia, po uzyskaniu upoważnienia od Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w S.;

7) dbanie o powierzone mienie, właściwy stosunek do interesantów, przełożonych i współpracowników;

8) efektywne wykorzystywanie czasu pracy;

9) wykonywanie czynności o charakterze przygotowawczym i techniczno - kancelaryjnym we własnym zakresie;

10) informowanie przełożonych o negatywnych zjawiskach oraz przestępczości objętej zakresem działania Urzędu Kontroli Skarbowej;

11) stałe podnoszenie kwalifikacji zawodowych poprzez samokształcenie oraz aktywne uczestnictwo w różnego rodzaju formach kształcenia i doskonalenia zawodowego.

Z kolei praca powódki na stanowisku komisarza skarbowego w I Oddziale Kontroli Nieujawnionych Źródeł PrzychodówW2F1 polega głównie na współuczestniczeniu w przeprowadzaniu postępowań kontrolnych z zakresu nieujawnionych źródeł przychodów. Do zakresu obowiązków M. K.na stanowisku komisarza skarbowego w I Oddziale Kontroli Nieujawnionych Źródeł Przychodów W2F1 w okresie pracy, za który dokonano zaskarżonej oceny należało m.in.:

1) współuczestnictwo w kontroli dokumentów i ewidencji oraz gromadzeniu i analizie dowodów w toku prowadzonych postępowań kontrolnych i kontroli podatkowych celem prawidłowego zebrania materiału dowodowego i ustalenia stanu faktycznego;

2) współudział w opracowaniu protokołów kontroli oraz współdziałanie w opracowaniu projektów dokumentów kończących postępowanie kontrolne (wyników kontroli i decyzji) oraz projektów innych dokumentów celem przedłożenia do aprobaty przełożonemu;

3) wykonywanie poleceń służbowych przełożonych i inspektora, z którym realizowane były czynności polegające na prowadzeniu postępowań;

4) terminowe i efektywne realizowanie czynności kontrolnych oraz ścisłe przestrzeganie ustalonego przepisami trybu załatwiania spraw;

5) uczestnictwo w postępowaniu mandatowym prowadzonym przez inspektora;

6) dbanie o powierzone mienie, właściwy stosunek o interesantów, przełożonych i współpracowników;

7) efektywne wykorzystywanie czasu pracy;

8) wykonywanie czynności o charakterze przygotowawczym i techniczno - kancelaryjnym we własnym zakresie;

9) informowanie przełożonych o negatywnych zjawiskach oraz przestępczości objętej zakresem działania Urzędu kontroli Skarbowej;

10) stałe podnoszenie kwalifikacji zawodowych poprzez samokształcenie oraz aktywne uczestnictwo w różnego rodzaju formach kształcenia i doskonalenia zawodowego.

Niesporne, a nadto dowody:

- dokumentacja w aktach osobowych powódki, część B: zakres czynności dla referendarza - k. 19B, zakres czynności dla starszego referendarza - k. 25, k. 55, angaż z 5.10.2006 r. - k. 59, zakres czynności komisarza skarbowego w Oddział Kontroli Środków UE - k. 60, zakres obowiązków na stanowisku komisarza skarbowego w Wydziale Kontroli Środków UE - k. 79B, opis stanowiska pracy: komisarz skarbowy w Wydziale Kontroli Środków UE - k. 85B-86B, zakres obowiązków na stanowisku komisarz skarbowy w I Oddziale Kontroli Nieujawnionych ŹródełPrzychodów (W2F1) - k. 113B,

- opis stanowiska pracy - komisarz skarbowy w I Oddziale Kontroli Nieujawnionych Źródeł Przychodów - k. 82-86 akt sprawy;

- opis stanowiska pracy - komisarz skarbowy w Wydziale Kontroli Środków Unii Europejskiej - k. 87-89 akt sprawy.

W latach 2009-2011 zakres oczekiwań pracodawcy w stosunku do pracowników zatrudnionych na stanowisku komisarza skarbowego w Wydziale Kontroli Środków Unii Europejskiej był inny niż zakres oczekiwań w stosunku do pracowników zatrudnionych na stanowisku komisarza skarbowego w VI Wydziale Kontroli Podatkowej (dawniej I Oddział Kontroli Nieujawnionych Źródeł Przychodów).

Od pracownika zatrudnionego w Wydziale Kontroli Środków Unii Europejskiej oczekiwano bardzo dobrej znajomości ustawy o kontroli skarbowej, ustawy - Ordynacja podatkowa, wiedzy zawodowej z ukierunkowaniem na zakres zagadnień dotyczący funduszy strukturalnych, inicjatyw europejskich oraz krajowych programów operacyjnych w poszczególnych okresach finansowania. Optymalnymi formami i metodami rozwoju zawodowego dla M. K.jako komisarza skarbowego w Wydziale Kontroli Środków Unii Europejskiej były udział w szkoleniach centralnych organizowanych przez Departament Ochrony Interesów Finansowych Unii Europejskiej, doskonalenie technik kontroli i audytu środków pochodzących z Unii Europejskiej, przygotowywanie materiałów i prowadzenie szkoleń wewnętrznych z zakresu kontroli środków pochodzących z Unii Europejskiej, szkolenia indywidualne w zakresie powierzonych zadań.

Z kolei praca w I Oddziale Kontroli Nieujawnionych Źródeł Przychodów była związana z postępowaniami z zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych, w szczególności nieujawnionych źródeł przychodów. Wykonywane zadania wymagały bardzo dobrej znajomości prawa podatkowego, rachunkowości, ustawy o kontroli skarbowej, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz wiedzy z dziedzin pokrewnych, w tym przepisów dotyczących finansów publicznych, zamówień publicznych, prywatyzacji, znajomości zagadnień międzynarodowych i wiedzy na temat praktyki stosowania prawa. Biorąc pod uwagę specyfikę i charakter prowadzonych postępowań z zakresu kontroli źródeł pochodzenia majątku, jak również ciągłe zmiany w wydawanych przez nadrzędne instancje oraz sądy administracyjne rozstrzygnięciach w sprawach tego rodzaju priorytetowym kierunkiem rozwoju M. K. (1)jako pracownika tego oddziału było: bieżące uzupełnianie i poszerzanie wiedzy, przede wszystkim z zakresu prawa proceduralnego oraz materialnego, ze szczególnym uwzględnieniem podatków dochodowego oraz podatku od towarów i usług, których znajomość jest niezbędna w prowadzeniu postępowań z nieujawnionych źródeł przychodów; poszerzanie umiejętności analitycznych poprzez wykorzystanie w praktyce dostępnych w Urzędzie baz danych, rejestrów oraz programów komputerowych; wykazywanie się inicjatywą w poszukiwaniu nowych podmiotów możliwych do objęcia postępowaniami; doskonalenie metod organizacji pracy celem optymalnego wykorzystania czasu pracy.

Dowody:

- dokumentacja w aktach osobowych powódki, część B: arkusz oceny okresowej członka korpusu służby cywilnej (część V) z 24.10.2011 r.- k. 130, arkusz oceny okresowej członka korpusu służby cywilnej z 4.12.2007r.- k. 101, indywidualny program rozwoju zawodowego z 2009 r. k. 104B, pismo A. J. (1)z 10.11.2011 r. - k. 137-140;

- arkusz oceny okresowej członka korpusu służby cywilnej z 24.10.2011 r. - k. 30 akt sprawy;

- indywidualny program rozwoju zawodowego z 22.11.2011 r. - k. 36-37 akt sprawy;

- opis stanowiska pracy - komisarz skarbowy w I Oddziale Kontroli Nieujawnionych Źródeł Przychodów - k. 82-86 akt sprawy;

- opis stanowiska pracy - komisarz skarbowy w Wydziale Kontroli Środków Unii Europejskiej - k. 87-89 akt sprawy;

- zeznania świadka E. K. (1) - k. 269-272 akt sprawy;

- zeznania świadka M. S. (1) - k. 333-337 akt sprawy;

- zeznania B. K. (1) - k. 416v – 420 akt sprawy;

- zeznania świadka B. N. (1) – k. 432-433 oraz w formie elektronicznej (nagranie).

Za okres pracy w UKS w S.od grudnia 2005 r. do października 2007 r. M. K. (1)otrzymała okresową ocenę bardzo dobrą. Obowiązkowe kryteria oceny stanowiły wówczas: rzetelność, terminowość, umiejętność stosowania odpowiednich przepisów, planowanie i organizowanie pracy oraz postawa etyczna. Kryteria oceny wybrane przez bezpośredniego przełożonego stanowiły: samodzielność, komunikacja pisemna, umiejętności analityczne, umiejętność pracy w zespole oraz nastawienie na własny rozwój, podnoszenie kwalifikacji. Wystawiona powódce ocena bardzo dobra oznaczała, że w ocenie bezpośredniego przełożonego M. K.wykonywała wszystkie obowiązki wynikające z opisu stanowiska pracy, często przewyższając oczekiwania; w razie konieczności podejmowała się zadań dodatkowych i wykonywała je zgodnie z ustalonymi standardami, a w trakcie wykonywania obowiązków stale spełniała wszystkie kryteria oceny.

Kolejna wystawiona M. K. ocena okresowa dotyczyła okresu zatrudnienia od listopada 2007 r. do października 2009 r. i ponownie była to ocena bardzo dobra. Obowiązkowe kryteria oceny stanowiły: rzetelność i terminowość, wiedza specjalistyczna i umiejętność jej wykorzystania, zorientowanie na osiąganie celów, doskonalenie zawodowe oraz postawa etyczna, zaś kryteria oceny wybrane przez bezpośredniego przełożonego - skuteczna komunikacja, umiejętność współpracy, samodzielność i inicjatywa, umiejętności analityczne. Ocena bardzo dobra oznaczała, że M. K. w ocenie bezpośredniego przełożonego wykonywała wszystkie obowiązki wynikające z opisu stanowiska pracy, często przewyższając oczekiwania, w razie konieczności podejmowała się zadań dodatkowych i wykonywała je zgodnie z ustalonymi standardami, a w trakcie wykonywania obowiązków stale spełniała wszystkie kryteria oceny. W zakresie kryterium „rzetelność i terminowość” wskazano, że M. K. rozpoznaje sytuacje przy wykorzystaniu dostępnych źródeł, co gwarantuje wiarygodność danych, faktów i informacji, a z wyznaczonych zadań wywiązuje się terminowo i bez zbędnej zwłoki. W zakresie kryterium „wiedza specjalistyczna i umiejętność jej wykorzystania” odnotowano, iż powódka posiada duży zasób wiedzy specjalistycznej, którą skutecznie wykorzystuje przy wykonywaniu obowiązków służbowych, umiejętnie stosuje właściwe przepisy w zależności od rodzaju sprawy. W zakresie kryterium „zorientowanie na osiąganie celów” wskazano, iż M. K. planuje i organizuje pracę w sposób pozwalający na realizację zadań w ustalonych terminach; w zakresie kryterium „doskonalenie zawodowe” - że podnosi swoje kwalifikacje i rozwija swoje kompetencje w szczególności przez samokształcenie, szkolenia centralne i wewnętrzne oraz przez rozwiązywanie problemów i wreszcie w zakresie kryterium „samodzielność i inicjatywna” – że posiada zdolność do samodzielnego wyszukiwania i zdobywania informacji, formułowania wniosków i proponowania rozwiązań w celu wykonania zleconego zadania.

Niesporne, a nadto dowody: dokumentacja w aktach osobowych powódki, część B: arkusz okresowej oceny urzędnika służby cywilnej z 24.11.2007r. k. 78B, arkusz okresowej oceny urzędnika służby cywilnej z 22.10.2009 - k. 101.

W dniu 28 października 2009 roku powódce został przedstawiony do zapoznania się dotyczący jej arkusz okresowej oceny pracownika samorządowego (komisarza skarbowego w Wydziale Kontroli Środków Unii Europejskiej), w którym w części III wskazane zostały obowiązkowe kryteria następnej oceny, tj. 1. rzetelność i terminowość, 2. wiedza specjalistyczna i umiejętność jej wykorzystania, 3. zorientowanie na osiąganie celów, 4. doskonalenie zawodowe oraz kryteria wybrane przez oceniającego: 1. skuteczna komunikacja, 2. umiejętność współpracy, 3. samodzielność i inicjatywa, 4. umiejętności analityczne. Termin sporządzenia kolejnej oceny okresowej ustalono na dzień 22 października 2011 r.

W arkuszu wskazano, że uwzględniając treść sporządzonej oceny oraz realizację powierzonych zadań służbowych oczekuje się od ocenianej dalszego systematycznego uzupełniania wiedzy zawodowej z ukierunkowaniem na zakres zagadnień dotyczący funduszy strukturalnych, inicjatyw europejskich oraz krajowych programów operacyjnych w poszczególnych okresach finansowania. Wskazano nadto, że w trakcie realizacji postępowań kontrolnych i audytów oczekuje się wykazywania większą inicjatywą i samodzielnością w podejmowanych działaniach objętych poleceniem służbowym, zaś w przypadku powołania na inspektora kontroli skarbowej - dalszej efektywnej pracy w tutejszym Wydziale. Jako optymalne metody rozwoju podano: 1. Udział w szkoleniach centralnych organizowanych przez Departament Ochrony Interesów Finansowych Unii Europejskiej. 2. Doskonalenie technik kontroli i audytu środków pochodzących z Unii Europejskiej. 3. Przygotowywanie materiałów i prowadzenie szkoleń wewnętrznych z zakresu kontroli środków pochodzących z Unii Europejskiej. 4. szkolenia indywidualne w zakresie powierzonych zadań.

M. K. (1) potwierdziła na arkuszu oceny kwalifikacyjnej fakt zapoznania się 28 października 2009 roku z kryteriami oceny oraz terminem sporządzenia oceny na piśmie oraz fakt omówienia z oceniającym (ówczesną przełożoną, B. N. (1)) głównych obowiązków wynikających z opisu zajmowanego przez nią stanowiska pracy, oczekiwań co do sposoby spełniania kryteriów oceny, a także celów do osiągnięcia w okresie, w którym podlegać będzie ocenie oraz sposobu realizacji tych celów.

Wskazane oczekiwania powódka mogła zrealizować wyłącznie w Wydziale Kontroli Środków Unijnych. W Oddziale Kontroli Nieujawnionych ŹródełPrzychodów nie mogła tych oczekiwań w pełni zrealizować, gdyż zakres pracy w tym Oddziale jest całkiem inny, inne są też procedury, przepisy.

Dowody:

- dokumentacja w aktach osobowych powódki, część B: arkusz A ocena okresowa członka korpusu służby cywilnej - k. 130;

- zeznania świadka B. N. (1) – k. 432-433 oraz w formie elektronicznej (nagranie);

- zeznania świadka A. J. (1) – k. 433-435 oraz w formie elektronicznej (nagranie).

Zgodnie z wnioskami bezpośredniego przełożonego zamieszczonymi w arkuszu okresowej oceny z dnia 22.10.2009 r., a także w wyniku uzgodnień dokonanych przez przełożoną z M. K., ustalono dla powódki indywidualny program rozwoju zawodowego urzędnika służby cywilnej na okres od 23 października 2009 r. do 22 października 2011 r. W programie tym wskazano, że oczekiwane jest dalsze systematyczne uzupełnianie przez powódkę wiedzy zawodowej z ukierunkowaniem na zakres zagadnień związanych z przepisami prawa wspólnotowego i krajowego, ze szczególnym uwzględnieniem problematyki kontroli w zakresie celowości i zgodności z prawem gospodarowanie środkami publicznymi oraz środkami pochodzącymi z Unii Europejskiej i wywiązywania się z warunków finansowanie pomocy w ramach realizacji programów pomocowych. Jako cel, które urzędnik ma osiągnąć, wskazano że w wyniku realizacji programu rozwoju zawodowego powódka powinna rozszerzyć i udoskonalić wiedzę zawodową w zakresie prawa wspólnotowego i krajowego oraz prawa podatkowego i innych dziedzin prawa w zakresie i na poziomie wymaganym na egzaminie na inspektora kontroli skarbowej. Pisemny dokument, w którym określono powyższy program M. K. otrzymała w dniu 5 listopada 2009 r.

Niesporne, a nadto dowód: indywidualny program rozwoju zawodowego dla powódki - k. 104B.

Po objęciu w dniu 1 lutego 2010 r. przez powódkę stanowiska komisarza skarbowego w I oddziale Kontroli Nieujawnionych ŹródełPrzychodów (aktualnie VI Wydziale Kontroli Podatkowej) aż do dnia dokonania zaskarżonej oceny okresowej nie przedstawiono M. K. (1)nowych kryteriów oceny, nie omówiono z nią również głównych obowiązków wynikających z opisu zajmowanego przez nią stanowiska pracy w kontekście oczekiwań co do sposoby spełniania kryteriów oceny, a także celów do osiągnięcia w okresie, w którym podlegać będzie ocenie oraz sposobu realizacji tych celów.

Nowe kryteria oceny obowiązków wynikających z opisu zajmowanego przez powódkę nowego stanowiska pracy, w tym oczekiwania co do sposobu spełniania kryteriów oceny, a także celów do osiągnięcia oraz sposobu realizacji tych celów zostały z powódką omówione dopiero w dniu 23 listopada 2011 r., w momencie przedstawienia do zapoznania się nowego arkuszu okresowej oceny pracownika samorządowego, z terminem sporządzenia oceny okresowej na dzień 24 października 2013 r.

Dowody:

- arkusz oceny okresowej członka korpusu służby cywilnej z 24.10.2011 r. - k. 30 akt sprawy;

- indywidualny program rozwoju zawodowego z 22.11.2011 r. - k. 36-37 akt sprawy;

- zeznania świadka A. J. (1) – k. 433-435 oraz w formie elektronicznej (nagranie);

- zeznania M. K. - k. 435-436 oraz w formie elektronicznej (nagranie).

W dniu 24 października 2011 r. przełożona powódki, A. J. (1)- kierownik VI Wydziału Kontroli Podatkowej (dawniej I Oddziału Kontroli Nieujawnionych ŹródełPrzychodów) dokonała oceny okresowej pracy M. K. (1)w okresie od 28 października 2009 r. do 24 października 2011 r. Przyznała M. K.następujące oceny:

- w zakresie kryteriów obowiązkowych:

1. rzetelność i terminowość - powyżej oczekiwań (4 punkty),

2. wiedza specjalistyczna i umiejętność jej wykorzystania - na poziomie oczekiwań (3 punkty),

3. zorientowanie na osiąganie celów - na poziomie oczekiwań (3 punkty),

4. doskonalenie zawodowe - na poziomie oczekiwań (3 punkty),

- w zakresie kryteriów fakultatywnych:

1. skuteczna komunikacja - na poziomie oczekiwań (3 punkty),

1. umiejętność współpracy - powyżej oczekiwań (4 punkty),

3. samodzielność i inicjatywa - na poziomie oczekiwań (3 punkty),

4. umiejętności analityczne - powyżej oczekiwań (4 punkty).

Średnia wszystkich ocen wyniosła 3,375 punktów.

Ostatecznie, w oparciu o liczbę punktów stanowiących arytmetyczną ze wszystkich ocen cząstkowych, ogólny poziom spełnienia kryteriów oceny został oceniony „na poziomie oczekiwań” (powyżej 2,5 do 3,5 punktów).

W podsumowaniu oceny okresowej wskazano, że M. K. (1) pomimo zmiany charakteru prowadzonych postępowań kontrolnych, w związku z ubiegłorocznym przejściem do Oddziału specjalizującego się w temacie podatku dochodowego od osób fizycznych, w tym nieujawnionych źródeł przychodów, w prowadzonych postępowaniach na bieżąco wdrażała się w nowe zagadnienia, wykazując się inicjatywą i chęcią ich poznawania. Wskazano, że poprzez umiejętne wykorzystywanie wiedzy zawodowej, bez problemu wchodziła w nowe obszary kontroli. Zaznaczono, iż zlecane przez przełożonych zadania wykonywała w sposób wzorcowy, aktywnie uczestnicząc w postępowaniach kontrolnych wymagających zdolności analitycznych. Odnotowano, iż do prowadzonych postępowań kontrolnych powódka włącza się czynnie i samodzielnie realizuje szereg zadań, zaś uczestnicząc w postępowaniach w zakresie nieujawnionych źródeł przychodów i podatku dochodowego od osób fizycznych, systematycznie pogłębia wiedzę poprzez zdobywanie doświadczenia zawodowego i samokształcenie.

Wystawione powódce oceny w zakresie poszczególnych ocen cząstkowych nie zostały przez przełożoną odrębnie, szczegółowo uzasadnione.

Dowód: dokumentacja w aktach osobowych powódki, część B: arkusz A ocena okresowa członka korpusu służby cywilnej z 24.10.2011 r. - k. 130.

A. J. (1), sporządzając opinię okresową powódki z 24 października 2011r., przyjmując że powódka dysponuje wiedzą i umiejętnością jej wykorzystania na „poziomie oczekiwań” nie zasięgała opinii bezpośredniej przełożonej powódki z wcześniejszego okresu zatrudnienia w Wydziale Kontroli Środków Unii Europejskiej na temat czynności podejmowanych przez powódkę w okresie zatrudnienia w tymże Wydziale Kontroli. Nie pytała również o taką opinię pracowników, z którymi powódka w spornym okresie współpracowała. A. J. (1)na dzień sporządzania oceny okresowej nie miała bezpośredniej wiedzy o czynnościach podejmowanych przez powódkę w czasie, w którym powódka była delegowana do pomocy w przeprowadzaniu kontroli i audytów w tym wydziale (już w czasie zatrudnienia w Oddziale Kontroli Nieujawnionych ŹródełPrzychodów).

A. J. (1) wiedziała, że w okresie podlegającym ocenie powódka zdała egzamin na inspektora kontroli skarbowej, do którego przystąpienie nie było obowiązkowe; oceniła jednak tego rodzaju działanie jako zasługujące na ocenę „na poziomie oczekiwań”. Wiedziała również, że powódka aktywnie i chętnie uczestniczy w szkoleniach, jednak także uznała to za odpowiadające ocenie „na poziomie oczekiwań”.

Dowody:

- dokumentacja w aktach osobowych powódki, część B: stanowisko do sprzeciwu sporządzone przez A. J. (1) z 10.11.2011 r. - k. 137-140 ( k. 64 - 67 akt sprawy),

- zeznania świadka A. K. - k. 247-250 akt sprawy;

- zeznania świadka M. P. (1)- k. 374-375 akt sprawy;

- zeznania świadka I. W. (1) - k. 376 – 378 akt sprawy;

- zeznania świadka B. D. (1) - k. 379-380 akt sprawy;

- zeznania świadka A. J. (1) – k. 433-435 oraz w formie elektronicznej (nagranie).

Od powyższej oceny M. K. (1) wniosła sprzeciw do Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w S.. Podkreśliła w nim, że wystawiona jej ocena okresowa jest nieadekwatna do jej zaangażowania w pracę i doświadczenia zawodowego w zakresie czterech z ośmiu kryteriów stanowiących podstawę oceny okresowej członka korpusu służby cywilnej, tj. w zakresie kryteriów: „wiedza specjalistyczna i umiejętność jej wykorzystania”, „zorientowanie na osiąganie celów”, „doskonalenie zawodowe”, „samodzielność i inicjatywa”.

Dowód: dokumentacja w aktach osobowych powódki, część B: sprzeciw z 31.10.2011 r. - k. 131-136.

Po rozpatrzeniu sprzeciwu dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej poinformował powódkę pismem z 16 listopada 2011 roku, iż podtrzymuje decyzję o ocenie przyznanej przez jej bezpośredniego przełożonego.

Dowód: dokumentacja w aktach osobowych powódki, część B: - pismo dyrektora UKS w S.z 16.11.2011r. - k. 141.

W okresie objętym sporną oceną okresową - w czasie zatrudnienia na stanowisku komisarza skarbowego w Wydziale Kontroli Środków Unii Europejskiej od 28 października 2009 r. do 31 stycznia 2010 r. - M. K. (1)wykazywała się wiedzą specjalistyczną w zakresie wynikającym z zakresu jej obowiązków i zdolnością jej wykorzystania na poziomie „powyżej oczekiwań”. W czasie pracy w Wydziale Kontroli Środków Unii Europejskiej samodzielnie realizowała powierzone jej czynności, sporządzała projekty protokołów kontroli i wyników kontroli. Samodzielnie wyszukiwała i zdobywała informacje, formułowała wnioski i proponowała rozwiązania w celu wykonania zleconego zadania. Umiejętnie stosowała właściwe przepisy w zależności od rodzaju sprawy. W toku czynności kontrolnych nie unikała trudnych zagadnień i w sposób profesjonalny starała się je rozwiązać, wykazując się przy tym dużym zaangażowaniem i inicjatywą. Dbała o przestrzeganie określonych prawem oraz programem kontroli i audytów terminów, szybko reagując na pojawiające się w trakcie kontroli nieprzewidziane okoliczności. Prawidłowo ustalała priorytety pracy, tak by powierzone jej czynności wykonać rzetelnie i terminowo. Dostosowywała przy tym plan i organizację pracy do zmieniających się okoliczności i wymagań koordynatorów. W tym czasie brała udział w dwóch kontrolach przeprowadzonych w ramach Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego oraz (...); jej praca polegała na wykonywaniu poleceń inspektora prowadzącego daną kontrolę.

Inspektorzy kontroli skarbowej A. K., I. W. (1) i B. D. (1), z którymi powódka współpracowała w czynnościach związanych z audytem wykorzystania środków unijnych poziom wiedzy powódki oceniały na znacznie wykraczający poza poziom, którego można oczekiwać od komisarza skarbowego. Inspektor A. K. była na tyle pewna wiedzy powódki, że nie musiała sprawdzać poprawności podejmowanych przez nią czynności, nie zdarzały się bowiem sytuacje, aby ujawniły się jakieś błędy popełnione przez powódkę. Na bardzo wysokim poziomie wiedzę powódki w zakresie objętym profilem Wydziału Kontroli Środków Unijnych oceniali również inni pracownicy (m.in. K. B. (1)).

Dowody:

- pismo A. K. z 27.10.2011 r. - k. 48 - 49 akt sprawy;

- pismo I. W. (1) z 2.12.2011 r. - k. 107 akt sprawy;

- pismo B. D. (1) z 1.12.2011 r. - k. 108 akt sprawy;

- e-mail z 12.02.2012 r. - k. 242 akt sprawy;

- zeznania świadka A. K. - k. 247-250 akt sprawy;

- zeznania świadka I. W. (1) - k. 376 – 378 akt sprawy;

- zeznania świadka K. B. (1) - k. 378-379 akt sprawy;

- zeznania świadka B. D. (1) - k. 379-380 akt sprawy;

- zeznania świadka B. N. (1) – k. 432-433 oraz w formie elektronicznej (nagranie).

Wiedzą specjalistyczną na wysokim poziomie oraz umiejętnością jej wykorzystania w zakresie wynikającym z zakresu jej obowiązków powódka wykazywała się również po objęciu stanowiska komisarza skarbowego w Oddziale Kontroli Nieujawnionych ŹródełPrzychodów. Powódka miała wiedzę w zakresie prawa proceduralnego oraz materialnego, w zakresie jaki był niezbędny w prowadzeniu postępowań z zakresu nieujawnionych źródeł przychodów. Dodatkowo, po podjęciu zatrudnienia w nowym oddziale, na bieżąco wdrażała się w nowe zagadnienia.

W okresie objętym sporną oceną okresową M. K. (1) w nowym wydziale uczestniczyła w wielu postępowaniach kontrolnych (kontrolach dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów, kontrolach rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania podatku dochodowego od osób fizycznych, kontrolach rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacenia podatku od towarów i usług, kontrolach źródeł pochodzenia majątku oraz przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu) oraz akcjach mandatowych.

Do obowiązków powódki w zakresie postępowań kontrolnych - zgodnie z poleceniami inspektorów z którymi współpracowała - należało wówczas przygotowywanie projektów niektórych pism, kserowanie dowodów i poświadczanie ich za zgodność z oryginałem, korekta protokołów kontroli, protokołowanie przesłuchań, prowadzenie spisu spraw, sporządzanie postanowień o terminie kontroli oraz wyznaczeniu nowego terminu załatwienia sprawy, przygotowywanie projektów wyników kontroli na podstawie protokołu kontroli, prowadzenie akt sprawy itp. Powódka wykazywała w tym czasie inicjatywę, zgłaszając chęć uczestniczenia w akcjach mandatowych.

W 2010 roku w nowym miejscu pracy M. K. (1) współpracowała m.in. z inspektor kontroli skarbowej V. G. (1), a to w postępowaniu kontrolnym wszczętym na wniosek prokuratury w 2010 r. w zakresie kontroli rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania podatku dochodowego od osób fizycznych w sprawie 0019/10. W tym czasie powódka angażowała się w realizowane czynności kontrolne, wychodziła z inicjatywą ich samodzielnego wykonywania, pomagała w wyszukiwaniu niezbędnych informacji i podstaw prawnych celem dokonania rzetelnej analizy stanu faktycznego sprawy. V. G. (1) oceniała wówczas powódkę jako pracownika profesjonalnie podchodzącego do powierzonych jej obowiązków, szybko zaznajamiającego się z zagadnieniami prawnymi.

M. K. (1) w okresie, za który wystawiono zaskarżoną ocenę uczestniczyła również w postępowaniach kontrolnych prowadzonych przez inspektora M. S. (1), dotyczących nieujawnionych źródeł przychodów podatników za lata 2004-2007. Powódka sprawdzała pod względem merytorycznym projekty decyzji oraz stanowiska do odwołania, sprawdzała pod względem merytorycznym oraz w powiązaniu ze zgromadzonym materiałem dowodowym projekty protokołu kontroli oraz odpowiedzi na zastrzeżenia do tego protokołu, a także samodzielnie sporządziła projekt wyniku kontroli. M. K. samodzielnie sporządziła również protokół kontroli zawierający opis całości zgromadzonego materiału dowodowego oraz jego analizę pod kątem obliczenia przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach dochodów oraz uczestniczyła w sporządzaniu projektu decyzji w jednej ze spraw. Dodatkowo M. K. uczestniczyła w czynnościach w sprawie z wniosku podatnika o stwierdzenie wygaśnięcia decyzji ustalającej zobowiązanie podatkowe w zakresie nieujawnionych źródeł przychodów zakończone wydaniem decyzji odmawiającej stwierdzenia wygaśnięcia przedmiotowej decyzji, w sporządzaniu której również miała udział. Wszystkie czynności, które wykonywała wówczas M. K. zostały przez nią wykonane terminowo oraz prawidłowo - ze znajomością obowiązujących przepisów proceduralnych z ustawy o kontroli skarbowej i Ordynacji podatkowej, a także materialnego prawa podatkowego. Wszystkie dokonywane przez nią obliczenia stanów majątkowych oraz przychodów i wydatków zostały wykonane bezbłędnie. M. S. w tym czasie w skali sześciostopniowej oceniał powódkę na „5”, na poziomie „powyżej oczekiwań”; uważał, że ma ona podobną do niego wiedzę merytoryczną.

Począwszy od maja 2010 r. M. K. (1)współpracowała również z inspektorem kontroli skarbowej E. K. (1)przy prowadzeniu ośmiu postępowań kontrolnych i postępowań mandatowych. Na dzień zamknięcia rozprawy sześć postępowań kontrolnych, w których brała udział powódka zostało zakończonych, a dwa nadal były w toku, w tym m.in. w sprawie nr (...). Sprawa ta jest obszerna, obejmuje dokumentację z lat 1992-2006. Powódka w sprawie tej miała zlecone m.in. prowadzenie akt sprawy, prowadzenie spisu akt, sporządzanie bieżącej korespondencji, sporządzanie postanowień o terminie kontroli, uczestnictwo w przesłuchaniach, sporządzenia protokołów przesłuchań, analizę dokumentów za okres od 1992 r. do 2006 r., sporządzanie zestawień tabelarycznych na podstawie dokumentów źródłowych, sporządzenie projektu protokołu kontroli w tej sprawie. Nie miała ustalonego odgórnie terminu na przygotowanie protokołu, jak również E. K.nie wyznaczyła powódce żadnego terminu na napisanie protokołu. E. K.z uwagi na obszerność sprawy nie była w stanie określić w jakim terminie powódka powinna napisać protokół. Aktualnie protokół kontroli nie został jeszcze ostatecznie sporządzony, gdyż nie został jeszcze w całości zgromadzony materiał dowodowy w tej sprawie. Sprawa Nr (...)jest jednym z trudniejszych postępowań, bo obejmuje analizę możliwych do uzyskania oszczędności na dzień 1 stycznia 2006 r. Powódka nie przyczyniła się w żaden sposób do przedłużenia się przedmiotowego postępowania kontrolnego, a jej długi czas prowadzenia wynika wyłącznie z okoliczności sprawy.

Dowody:

- dokumentacja w aktach osobowych powódki, część B: zaświadczenie nr (...)- k. 111B, stanowisko do sprzeciwu sporządzone przez A. J. (1)z 10.11.2011 r. - k. 137-140 ( k. 64 - 67 akt sprawy), arkusz A ocena okresowa członka korpusu służby cywilnej z 24.10.2011 r. - k. 130;

- pismo V. G. (1) z 23.11.2011 r. - k. 46 akt sprawy;

- pismo M. S. (1) - k. 51 akt sprawy;

- e-maile z 21.11.2011 r. i z 22.11.2011 r. - k. 53, 54 akt sprawy;

- zeznania powódki - k. 247-247 w zw. z k. 435, k. 435-436 oraz w formie elektronicznej (nagranie);

- zeznania świadka E. K. (1) - k. 269-272, k. 371-373 akt sprawy;

- informacja o udziale M. K. w czynnościach kontrolnych - k. 318-322 akt sprawy;

- zeznania świadka M. S. (1) - k. 333-337 akt sprawy.

Po objęciu stanowiska komisarza skarbowego w Oddziale Kontroli Nieujawnionych Ź. P. M. K. (1) była również delegowana do pomocy przy wykonywania czynności audytowych w Wydziale Kontroli Środków Unii Europejskiej, jako że była pracownikiem bardzo dobrze zaznajomionym z tematyką audytu środków unijnych (na poziomie „powyżej oczekiwań”). W okresie objętym oceną okresową powódka uczestniczyła w kontrolach środków unijnych w okresie od maja 2010r. do sierpnia 2010 r. w ramach Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego we współpracy z inspektorem kontroli skarbowej R. O. (1) oraz w okresie od maja do lipca 2011r. w dwóch audytach Programu Operacyjnego (...) Terytorialnej we współpracy z inspektorem kontroli skarbowej M. P. (1).

Inspektorzy kontroli skarbowej M. P. (1) i R. O. (1) oceniali jako bardzo dobry zarówno poziom wiedzy specjalistycznej powódki, jak i umiejętność jej zastosowania oraz samodzielność z jaką powódka wykonywała zadania wynikające z zakresu programów audytowych. Uważali, że w zakresie audytów środków unijnych miała ona w tym czasie większą wiedzę niż oni sami, ponadto uznawali, iż wykazywała się ponadprzeciętnymi zdolnościami analitycznymi, bardzo rozległą wiedzę prawa krajowego i unijnego, co warunkowało wysoki poziom merytoryczny realizowanych zadań z zakresu gospodarowania środkami pochodzącymi z Unii Europejskiej. Odnotowali, że powódkę cechowała planowość i dobra organizacja pracy, zaś jej dodatkowym atutami były samodzielność i wychodzenie z inicjatywami do działania oraz branie odpowiedzialności za ich rzetelne wykonanie.

Spośród wszystkich pracowników Oddziału Kontroli Nieujawnionych Ź. P. wyłącznie powódka była delegowana do pomocy w prowadzeniu kontroli środków unijnych.

Dowody:

- pismo M. P. (1) z 25.10.2011 r. - k. 47 akt sprawy;

- pismo R. O. (1) z 22.11.2011 r. - k. 50 akt sprawy;

- pismo B. D. (1) z 1.12.2011 r. - k. 108 akt sprawy;

- zeznania świadka A. K. - k. 247-250 akt sprawy;

- zeznania świadka R. O. (1) - k. 250-251 akt sprawy;

- zeznania świadka M. S. (1) - k. 333-337 akt sprawy;

- zeznania świadka M. P. (1)- k. 374-375 akt sprawy;

- zeznania świadka I. W. (1) - k. 376 – 378 akt sprawy;

- zeznania świadka B. N. (1) – k. 432-433 oraz w formie elektronicznej (nagranie);

- zeznania świadka A. J. (1) – k. 433-435 oraz w formie elektronicznej (nagranie);

- zeznania M. K. – k. 435-436 oraz w formie elektronicznej (nagranie).

W grudniu 2010 r. M. K. (1) przeprowadziła szkolenie na temat „Gospodarowania środkami UE w świetle dyscypliny finansów publicznych” w Urzędzie Wojewódzkim w P.. Szkolenie przeprowadziła z własnej inicjatywy, uzyskując zgodę Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w S. na przeprowadzenie szkolenia po godzinach pracy lub w ramach urlopu wypoczynkowego. Swoim zakresem szkolenie obejmowało m.in. przepisy ustawy o finansach publicznych, naruszeniu dyscypliny finansów publicznych, naruszeniu prawa zamówień publicznych, konsekwencji zaniechania ustalenia należności Skarbu Państwa, nieprawidłowego wykorzystania i rozliczenia dotacji. Szkolenie to zostało bardzo dobrze ocenione przez osoby, które w nim uczestniczyły.

M. K. (1) została polecona do przeprowadzenia szkolenia przez K. L. (1) - kierownika komórki kontroli w (...) Urzędzie Wojewódzkim. K. L. (1) polecił powódkę, gdyż z racji wcześniejszych kontaktów zawodowych z nią uważał, że jako jedyna z niewielu osób rozumiała dokonywane w tym czasie zmiany w przepisach.

W dniu 24 marca 2010 r. M. K. (1) prowadziła wewnętrzne szkolenie w Urzędzie Kontroli Skarbowej w S., którego tematem były dotacje unijne.

Dowody:

- dokumentacja w aktach osobowych powódki, część B: zgoda na przeprowadzenie szkolenia z 4.11.2010 r. - k. 117/2B;

- wykaz szkoleń - koperta k. 210 akt sprawy;

- zeznania świadka K. L. (1) – k. 431-432 oraz w formie elektronicznej (nagranie);

- zeznania M. K. – k. 435-436 oraz w formie elektronicznej (nagranie).

W dniu 7 grudnia 2009 r. M. K. (1) złożyła z wynikiem pozytywnym egzamin kwalifikacyjny na stanowisko inspektora kontroli skarbowej.

Powódka przystąpiła do tego egzaminu z własnej inicjatywy; pracodawca nie wymagał od niej, aby go zdała.

Egzamin na stanowisko inspektora kontroli skarbowej jest ciężkim egzaminem, na który nie wszyscy się decydują. B. N. - bezpośrednia przełożona powódki z okresu jej zatrudnienia w Wydziale Kontroli Środków UE - nie zdawała takiego egzaminu.

Dowody:

- dokumentacja w aktach osobowych powódki, część B: zaświadczenie nr (...)- k. 111B;

- stanowisko do sprzeciwu sporządzone przez A. J. (1) z 10.11.2011 r. - k. 137-140 w aktach osobowych część B, k. 64 - 67 akt sprawy;

- zeznania świadka E. K. (1) - k. 269-272, k. 371-374 akt sprawy;

- zeznania świadka B. N. (1) – k. 432-433 oraz w formie elektronicznej (nagranie);

- zeznania świadka A. J. (1) – k. 433-435 oraz w formie elektronicznej (nagranie);

- zeznania M. K. (1) – k. 435-436 oraz w formie elektronicznej (nagranie).

M. K. (1)w okresie objętym okresową oceną brała udział w niemalże wszystkich szkoleniach obowiązkowych i fakultatywnych organizowanych przez pracodawcę związanych z charakterem wykonywanej przez nią pracy. W lutym 2010 r. brała udział w wewnętrznym szkoleniu, którego tematem były subwencje, dotacje, dopłaty w świetle podatku dochodowego oraz podatku VAT. W marcu 2010 r. brała udział w szkoleniu wewnętrznym z zakresu nieujawnionych źródeł przychodów - metodologii prowadzenia postępowań. W maju 2010 r. brała udział w szkoleniu wewnętrznym dotyczącym aspektów prawnych funkcjonowania spółek osobowych i kapitałowych, w tym możliwości ich dofinansowania przez wspólników i udziałowców na przykładzie spółki z o.o. i jawnej oraz psychologicznych aspektów prowadzenia kontroli skarbowej. W czerwcu 2010 r. brała udział w szkoleniu wewnętrznym w zakresie przedawnienia przestępstw skarbowych, kwalifikacji prawnej tzw. pustych faktur w świetle kks oraz kk. We wrześniu 2010 r. brała udział w szkoleniu wewnętrznym dotyczącym zmian w zakresie postępowania kontrolnego, w tym zmian instrukcji dokumentowania czynności kontrolnych oraz organizacji pracy pracowników UKSS.realizujących postępowania kontrolne. We wrześniu 2010 r. wzięła również udział w szkoleniu specjalistycznym prowadzonym przez Prokuratora Prokuratury Okręgowej dotyczącym przesłuchania świadków i podejrzanych oraz zagadnień związanych z przeszukaniem. W listopadzie 2010 r. uczestniczyła w szkoleniu zewnętrznym z zakresu przestępczości korupcyjnej. W styczniu 2011 r. brała udział w szkoleniu wewnętrznym w zakresie wywiadu skarbowego w ramach wyodrębnionych pionów USK oraz z podstaw Excela; w lutym 2011 r. brała udział w szkoleniu wewnętrznym w zakresie opodatkowania wniesienia aportu w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego spółek kapitałowych w świetle ustawy o podatkach dochodowych, w marcu 2011 r. brała udział w szkoleniu wewnętrznym w zakresie podatku od towarów i usług, w kwietniu 2011 r. brała udział w szkoleniu wewnętrznym w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu oraz w zakresie aktualnego orzecznictwa sądów w zakresie procedury postępowania, zbierania dowodów w postępowaniach kontrolnych, zaś w sierpniu 2011 r. brała udział w szkoleniu wewnętrznym w zakresie nieujawnionych źródeł przychodów.

Powódka jako jedyna spośród pracowników oddziału wzięła udział w szkoleniu dotyczącym tajemnicy bankowej.

Niesporne, a nadto dowody:

- e-mail z 3.12.2010 r. - k. 63 akt sprawy;

- wykaz szkoleń z 2010 r.- koperta k. 210 akt sprawy;

- wykaz szkoleń z 2011 r. - koperta k. 212 akt sprawy;

- e-mail z 11.2011 r. - k. 240-241 akt sprawy;

- zeznania świadka M. S. (1) - k. 333-337 akt sprawy;

- zeznania świadka B. N. (1) – k. 432-433 oraz w formie elektronicznej (nagranie);

- zeznania świadka A. J. (1) – k. 433-435 oraz w formie elektronicznej (nagranie);

- zeznania M. K. (1) – k. 435-436 oraz w formie elektronicznej (nagranie).

Sąd zważył, co następuje.

Powództwo okazało się w przeważającej mierze uzasadnione.

Stan faktyczny niniejszej sprawy Sąd ustalił na podstawie szeregu dowodów, które uznał za wiarygodne. I tak, w całości za miarodajne uznano zgromadzone w aktach dokumenty (ich autentyczności nie kwestionowała żadna ze stron). Dokonano także oceny wiarygodności zeznań szeregu przesłuchanych w sprawie osób (powódki, jej przełożonych powódki: B. K., A. J. i B. N., szeregu pracowników Urzędu Kontroli Skarbowej w S.: A. R.-K., R. O., B. D., M. P., I. W., K. B., V. G., M. S., E. K., a dodatkowo K. L.). Zeznania tych osób co do zasady zostały uznane za wiarygodne, bowiem ich treść była wzajemnie spójna, a nadto znalazła potwierdzenie w pozostałym zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym. Z dużą dozą ostrożności Sąd potraktował przy tym zeznania samej powódki oraz A. J. (1) – osoby, która wystawiła zakwestionowaną ocenę, a także B. K. (1) – bezpośredniej przełożonej A. J., wicedyrektora pionu W2, w którym pracowała powódka. Osoby te siłą rzeczy były najbardziej zainteresowane wynikiem niniejszego procesu, stąd też ich zeznania zostały potraktowane posiłkowo. Należy zresztą zauważyć, że jeśli chodzi o zeznania A. J. i B. K., to nie w całości znalazły one potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym – dotyczy to w szczególności twierdzeń o tym, jakoby zakres obowiązków i oczekiwań względem pracy powódki po przeniesieniu na stanowisko komisarza skarbowego w Oddziale Nieujawnionych Ź. P. nie uległ zmianie w stosunku do jej zakresu obowiązków i oczekiwań wobec powódki w okresie kiedy zajmowała stanowisko komisarza skarbowego w Wydziale Środków Unii Europejskiej (tak. B. K. k. 415v), że powódka nie brała udziału w szkoleniach, że bezpośrednia przełożona powódki A. J. przed wydaniem oceny okresowej zasięgała opinii bezpośredniej przełożonej powódki z okresu zatrudnienia w Wydziale Kontroli Środków Unii Europejskiej oraz współpracujących z powódką osób odnośnie czynności podejmowanych przez powódkę w Wydziale Kontroli w zakresie spełniania kryteriów oceny.

Co więcej, Sąd miał na uwadze, że także oceniane samodzielnie i w oderwaniu od pozostałego materiału dowodowego zeznania B. K. i A. J. okazały się w wielu miejscach niespójne. I tak, zeznając na temat istnienia (lub nie) tożsamości obowiązków powódki i oczekiwań pracodawcy wobec powódki na obu zajmowanych przez nią w okresie objętym oceną okresową stanowiskach, B. K. z jednej strony wskazywała, że obowiązki komisarza skarbowego w latach 2009-2011 w wydziale środków unijnych i w wydziale podatkowym były tożsame (k. 415v), podczas gdy w innym momencie przyznała, że obowiązki te różnią się w zakresie sfery merytorycznej, a tożsamość dotyczy wyłącznie oczekiwań co do samodzielności i inicjatywy pracownika oraz zakresu jego uprawnień, który wynika z ustawy (k. 415v-416). B. K. przyznała przy tym jednak ostatecznie, że w jej ocenie zmiana stanowiska powódki jaka miała miejsce w roku 2010 z punktu widzenia sfery merytorycznej była na tyle istotną zmianą, że w jej ocenie można powiedzieć, że była to istotna zmiana w zakresie obowiązków o jakiej mowa w § 8 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 8 maja 2009 r. (k. 416).

W tym kontekście trzeba zwrócić uwagę na treść zeznań A. J. (1), która ostatecznie przyznała, że treść ustalonych w roku 2009 w arkuszu oceny okresowej zaleceń dotyczących oczekiwań wobec pracy powódki w wydziale „unijnym” i stawianych przed nią do realizacji celów nie przystawała do tego, jakim typem postępowań kontrolnych zajmowała się kierowana przez nią w tym czasie komórka (Oddział Nieujawnionych Ź. P.), zeznające wprost, że z celów wyznaczonych powódce w arkuszu oceny przez poprzednią przełożoną, w wydziale nieujawnionych Ź. P. mogły zostać zrealizowane wyłącznie takie cele jak zwiększenie inicjatywy i samodzielność, systematyczne uzupełnianie wiedzy zawodowej, z tym, że z zakresu zagadnień dotyczących funduszy, ale z zakresu zagadnień podatkowych (a więc inaczej niż to określono w arkuszu oceny). Pozostałe cele nie przystawały zdaniem A. J. do kierowanej przez nią komórki.

Te zeznania A. J. – odmiennie niż zeznania B. K. – znalazły potwierdzenie także w zeznaniach poprzedniej przełożonej powódki, B. N., która wskazała, że wydział środków UE jest specyficznym wydziałem, w którym stosuje się inne przepisy niż w pozostałych wydziałach, podkreślając jednocześnie, że w nowym wydziale powódka nie mogła zrealizować celów wyznaczonych jej w arkuszu oceny na lata 2009-2011, bowiem zakres jej pracy w nowym wydziale był całkiem inny.

Z kolei odnośnie przebiegu zdarzeń przed wystawieniem powódce spornej oceny okresowej B. N. nie potwierdziła twierdzeń A. J., jakoby ta rozmawiała z nią o szczegółach pracy powódki w komórce unijnej, w tym prosiła ją o ewentualną ocenę pracy powódki. B. N. wskazała wyłącznie, że na prośbę A. J. sporządziła w październiku 2011 r. pismo (pismo z 20.10.2011 r. k. 156) w którym wskazała, że powódka w okresie od dnia 22.10.2009 r. do 1.02.2010 r., pracując w wydziale W2E brała udział w dwóch kontrolach przeprowadzonych w ramach Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego oraz (...) oraz, że inspektorowie, pod których nadzorem powódka wykonywała zadania pozytywnie ocenili wykonanie zleconych zadań i nie mieli zastrzeżeń do pracy merytorycznej powódki. Co więcej, sama A. J. przyznała ostatecznie, że nie pytała B. N. o pracę powódki przy wykorzystaniu konkretnej skali ocen, wskazując, że rozmawiała z nią o pracy powódki tylko „ogólnie”.

Także B. K. nie potwierdziła jednoznacznie, aby rozmawiała z A. J. na temat pracy powódki, oceniając ją przy uwzględnieniu kryteriów oceny okresowej. B. K. z jednej strony wskazała wprawdzie, że pamięta, iż przed terminem oceny M. K. rozmawiała z A. J. na temat przebiegu pracy powódki w komórce unijnej (k. 416v), z drugiej strony wyjaśniła jednak, że jeżeli chodzi o ocenę, której dotyczyło postępowanie sądowe, nie uczestniczyła bezpośrednio w procesie jej wystawiania oraz że nie pamięta dokładnie, czy to A. J. jej mówiła, że kontaktowała się z poprzednią przełożoną powódki, czy też to ona sama miała ten kontakt „organizować” (k. 416).

Wreszcie, odnośnie udziału powódki w szkoleniach B. K. powoływała się na jakieś enigmatyczne informacje o tym, że powódka nie zgłasza się do udziału we wszystkich szkoleniach, w których mogłaby uczestniczyć, podczas gdy B. N. przyznała, że powódka chętnie i aktywnie uczestniczyła w szkoleniach, zaś A. J. zeznała, że powódka zawsze chętnie uczestniczyła w szkoleniach i korzystała ze wszystkich szkoleń, jakie były do dyspozycji.

Przechodząc do dokonania oceny prawnej, trzeba rozpocząć od wskazania, iż zgodnie z regulacją art. 83 ust. 1 i 5 ustawy z 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz. U. Nr 227, poz. 1505), od oceny okresowej przysługuje pracownikowi sprzeciw do dyrektora generalnego. W razie nierozpatrzenia sprzeciwu w terminie albo nieuwzględnienia sprzeciwu od oceny okresowej, członek korpusu służby cywilnej może w terminie 14 dni odwołać się do sądu pracy. Przepisy te, przewidując dla pracownika służby cywilnej możliwość odwołania się od oceny okresowej do sądu pracy, nie określają jakie kompetencje ma w tym zakresie Sąd. Sąd orzekający w niniejszej sprawie stoi jednak na stanowisku, że skoro w przepisie art. 83 ust. 4 ustawy o służbie cywilnej, w zakresie kompetencji dyrektora generalnego urzędu wskazano, że w razie uwzględnienia sprzeciwu ocenę okresową zmienia się albo sporządza po raz drugi, to analogiczne – a na pewno nie mniejsze - uprawnienia ma sąd pracy. Mimo więc iż kompetencje pracodawcy w zakresie dokonywanej oceny okresowej osadzone są w konstrukcji tzw. „subiektywnego uznania”, to prawidłowość dokonanej oceny podlega merytorycznej kontroli sądowej. Zakres kognicji sądu pracy w tym zakresie odnosi się bowiem nie tylko do sprawdzenia dochowania przez pracodawcę formalnych warunków dokonania oceny okresowej, ale również do zasadności oceny pracodawcy w kontekście poziomu spełniania przez ocenianego każdego z przyjętych kryteriów. Zajęcie innego stanowiska czyniłoby bowiem sprawowaną przez Sąd kontrolę iluzoryczną i nie dającą pracownikowi skutecznej możliwości zwalczenia niesprawiedliwie wystawionej mu oceny okresowej.

Mając na uwadze powyższe, przed wydaniem wyroku w niniejszej sprawie Sąd dokonał zarówno oceny formalnej poprawności postępowania pracodawcy przy wystawianiu powódce zakwestionowanej oceny, jak i skontrolował ową ocenę merytorycznie.

Jeśli chodzi o formalną prawidłowość postępowania pracodawcy, to trzeba zacząć od przypomnienia, że pozwany w niniejszym postępowaniu stał na stanowisku, że postąpił stosownie do przepisów ustawy o służbie cywilnej i rozporządzenia wykonawczego w sprawie warunków i sposobu przeprowadzania ocen okresowych członków korpusu służby cywilnej. Powódka tymczasem kwestionowała także i formalną prawidłowość postępowania pracodawcy, wskazując, że w okresie objętym oceną okresową nastąpiła zmiana jej stanowiska pracy, wiążąca się z istotną zmianą zakresu obowiązków. Dodatkowo podnosiła, że oceniająca nie wzięła pod uwagę jej pracy w całym okresie podlegającym ocenie, a tylko w tym czasie, w którym faktycznie wykonywała czynności w Oddziale Kontroli Nieujawnionych Ź. P. (a więc krótszym o osiem miesięcy niż wymagane dwa lata).

Stosownie do brzmienia przepisu § 3 ust. 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 8 maja 2009 r. w sprawie warunków i sposobu przeprowadzania ocen okresowych członków korpusu służby cywilnej, ocenę zatrudnionego na stanowisku pracy niebędącym wyższym stanowiskiem w służbie cywilnej ani stanowiskiem kierownika urzędu, które jest stanowiskiem pracy w służbie cywilnej, sporządza się na arkuszu, zwanym dalej "arkuszem A", na podstawie kryteriów obowiązkowych i kryteriów wybranych przez oceniającego. W ust. 2 tego przepisu wskazano, że wykaz kryteriów obowiązkowych i kryteriów do wyboru, służących do dokonania oceny, o której mowa w ust. 1, jest określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia. W ust. 3 wskazano, że oceniający wybiera spośród kryteriów do wyboru nie mniej niż 3 i nie więcej niż 5 kryteriów oceny, najistotniejszych dla prawidłowego wykonywania obowiązków wynikających z opisu stanowiska pracy zajmowanego przez ocenianego. Z kolei w ust. 4 wskazano, że oceniający wybiera kryteria oceny po uprzednim omówieniu z ocenianym głównych obowiązków wynikających z opisu stanowiska pracy zajmowanego przez ocenianego, oczekiwań co do sposobu spełniania kryteriów oceny, a także celów do osiągnięcia w okresie, w którym oceniany podlega ocenie, oraz sposobu realizacji tych celów. Wybrane kryteria oceny oceniający wpisuje do arkusza A (ust. 5).

Dalej, § 8 ust. 1 rozporządzenia stanowi, że w przypadku gdy w okresie 6 miesięcy od dnia ustalenia kryteriów oceny sporządzanej po raz pierwszy albo od dnia sporządzenia ostatniej oceny następuje zmiana stanowiska pracy zajmowanego przez ocenianego, wiążąca się z istotną zmianą zakresu obowiązków, w terminie 30 dni od zmiany stanowiska pracy ponownie dokonuje się czynności, o których mowa w § 3 ust. 3-5, § 4 ust. 3-5 i § 5; termin sporządzenia oceny nie ulega zmianie.

Odnosząc powyższe do ustaleń stanu faktycznego poczynionych w niniejszej sprawie, Sąd uznał, że w analizowanym postępowaniu doszło do naruszenia przez pracodawcę normy § 8 ust. 1 przywołanego wyżej rozporządzenia. Niespornym było bowiem, że powódka w trakcie okresu podlegającego ocenie, z dniem 1 lutego 2010 r. została przeniesiona do pracy w I Oddziale Kontroli Nieujawnionych Ź. P. (od 1 kwietnia 2011 r. VI Wydziale Kontroli Podatkowej). Mimo jednak, że zmiana ta została dokonana w ciągu 6 miesięcy od dnia ostatniej oceny (październik 2010 r.), nie dokonano ponownie wyboru kryteriów oceny, nie omówiono również z powódką głównych obowiązków wynikających z opisu nowego stanowiska pracy, oczekiwań co do sposobu spełniania przez nią kryteriów oceny w nowym miejscu pracy, a także celów do osiągnięcia w okresie, w którym powódka podlega ocenie, oraz sposobu ich realizacji.

Nie uszło przy tym uwadze Sądu, że pracodawca stał na stanowisku, że w analizowanym przypadku nie było potrzeby dokonywania zmiany kryteriów oceny, w tym nie było potrzeby omówienia z powódką oczekiwań co do sposobu spełniania nowych kryteriów oceny, a także celów do osiągnięcia w okresie, w którym powódka podlega ocenie, oraz sposobu realizacji tych celów, gdyż w jego ocenie zmiana stanowiska pracy zajmowanego przez powódkę nie wiązała się z istotną zmianą zakresu jej obowiązków. Pozwany podkreślał, że zarówno obowiązki powódki na stanowisku komisarza skarbowego w Wydziale Kontroli Środków Unii Europejskiej, jak i na stanowisku komisarza skarbowego w I Oddziale Kontroli Nieujawnionych Ź. P., jak również oczekiwania pracodawcy w stosunku do pracowników zajmujących te stanowiska są tożsame. Twierdzenia pozwanego w tym zakresie nie znalazły jednak potwierdzenia w zgromadzonym materiale dowodowym.

W ocenie Sądu z zebranych dowodów, a w szczególności z dokumentacji znajdującej się w aktach osobowych powódki (opisów stanowiska pracy, zakresów czynności) wynika bowiem jednoznacznie, że w związku z przeniesieniem M. K. (1)z dniem 1 lutego 2010 r. do I oddziału Kontroli Nieujawnionych ŹródełPrzychodów istotnie - w szczególności pod względem merytorycznym - zmienił się zakres jej obowiązków w porównaniu do obowiązków jakie miała w Wydziale Kontroli Środków Unii Europejskiej. Mianowicie z opisu stanowiska i zakresu obowiązków wynikało, że na stanowisku komisarza skarbowego w Wydziale Kontroli Środków Unii Europejskiej (W2E) do obowiązków powódki należało w szczególności współuczestniczenie w przeprowadzaniu: audytów instytucji zaangażowanych w proces wykorzystania środków pochodzących z Unii Europejskiej w tym PROW celem uzyskania zapewnienia prawidłowości funkcjonowania systemu zarządzania i kontroli programów operacyjnych; postępowań kontrolnych w zakresie celowości i zgodności z prawem gospodarowania środkami publicznymi oraz środkami pochodzącymi z Unii Europejskiej i międzynarodowych instytucji finansowych, podlegającymi zwrotowi; kontroli wywiązywania się z warunków finansowania pomocy z ww. środków; kontroli prawidłowości przekazywania środków własnych do budżetu Unii Europejskiej. Z kolei praca na stanowisku komisarza skarbowego w I Oddziale Kontroli Nieujawnionych ŹródełPrzychodów(...)polegała w owym okresie głównie na współuczestniczeniu w przeprowadzaniu postępowań kontrolnych z zakresu nieujawnionych źródeł przychodów (współuczestnictwie w kontroli dokumentów i ewidencji oraz gromadzeniu i analizie dowodów w toku prowadzonych postępowań kontrolnych i kontroli podatkowych celem prawidłowego zebrania materiału dowodowego i ustalenia stanu faktycznego). Powyższe potwierdziły zresztą również – pośrednio lub bezpośrednio - przełożone powódki. B. K. (1), zajmująca stanowisko wicedyrektora pionu W2 z jednej strony wskazywała wprawdzie, że obowiązki komisarza skarbowego w latach 2009-2011 w wydziale środków unijnych i w wydziale podatkowym były tożsame (k. 415v), z drugiej strony jednak przyznała, że obowiązki te różnią się w zakresie sfery merytorycznej, a tożsamość dotyczy wyłącznie oczekiwań co do samodzielności i inicjatywy pracownika oraz zakresu jego uprawnień, który wynika z ustawy. Świadek ta przyznała przy tym ostatecznie wprost, że w jej ocenie zmiana stanowiska powódki jaka miała miejsce w roku 2010 z punktu widzenia sfery merytorycznej była istotną zmianą, o jakiej mowa w § 8 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 8 maja 2009 r. (k. 416 akt sprawy). Również świadek B. N. (1)(bezpośrednia przełożona powódki z okresu zatrudnienia powódki w wydziale unijnym) wskazała, że wydział środków UE jest specyficznym wydziałem, w którym stosuje się całkiem inne przepisy niż w nowym wydziale, do którego trafiła powódka. Podobnie z wyjaśnień świadka A. J. (1)(bezpośredniej przełożonej powódki w wydziale Nieujawnionych ŹródełPrzychodów) wynikało, że zakres zagadnień w prowadzonym przez nią wydziale jest odmienny niż w wydziale „unijnym”, gdyż skupia się na tematyce podatkowej. Sąd zwrócił przy tym uwagę że również w piśmie zatytułowanym „stanowisko do sprzeciwu”, datowanym na 10.11.2011 r., A. J.wprost wskazała, że z dniem 1 lutego 2010 r. „zmienił się zakres obowiązków, zadań, kompetencji i odpowiedzialności pracownika. Specyfika tut. Oddział (kontroli nieujawnionych Źródeł Przychodów) związana jest w głównej mierze z postępowaniami z zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych, a w szczególności nieujawnionych źródeł przychodów”.

Z ustaleń stanu faktycznego wynikało również jednoznacznie, że nie tylko zakres obowiązków, ale także zakres oczekiwań pracodawcy w stosunku do pracowników zatrudnionych na stanowisku komisarza skarbowego w Wydziale Kontroli Środków Unii Europejskiej jest inny niż zakres oczekiwań w stosunku do pracowników zatrudnionych na stanowisku komisarza skarbowego w VI Wydziale Kontroli Podatkowej (dawniej I oddział Kontroli Nieujawnionych ŹródełPrzychodów). Z opisów stanowiska pracy komisarza skarbowego w tych wydziałach wynika bowiem jednoznacznie, że od pracownika zatrudnionego w Wydziale Kontroli Środków Unii Europejskiej oczekuje się bardzo dobrej znajomości ustawy o kontroli skarbowej, ustawy Ordynacja podatkowa, wiedzy zawodowej z ukierunkowaniem na zakres zagadnień dotyczący funduszy strukturalnych, inicjatyw europejskich oraz krajowych programów operacyjnych w poszczególnych okresach finansowania. Z kolei praca w I oddziale Kontroli Nieujawnionych ŹródełPrzychodów związana jest z postępowaniami z zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych, w szczególności nieujawnionych źródeł przychodów. Wykonywane zadania wymagają bardzo dobrej znajomości prawa podatkowego, rachunkowości, ustawy o kontroli skarbowej, ustawy Ordynacja podatkowa oraz wiedzy z dziedzin pokrewnych, w tym przepisów dotyczących finansów publicznych, zamówień publicznych, prywatyzacji, znajomości zagadnień międzynarodowych i wiedzy na temat praktyki stosowania prawa. Różnice w zakresie oczekiwań pracodawcy wobec pracowników zatrudnionych w wydziale unijnym oraz w wydziale podatkowym wynikają również z treści zaleceń bezpośrednich przełożonych odnośnie realizacji celów przez pracownika zawartych w arkuszach oceny okresowej. Z arkuszy ocen okresowych dotyczących okresu, kiedy powódka była zatrudniona w Wydziale Środków Unii Europejskiej, wynika bowiem, że optymalnymi formami i metodami rozwoju zawodowego dla M. K.jako komisarza skarbowego w Wydziale Kontroli Środków Unii Europejskiej były: udział w szkoleniach centralnych organizowanych przez Departament Ochrony Interesów Finansowych Unii Europejskiej, doskonalenie technik kontroli i audytu środków pochodzących z Unii Europejskiej, przygotowywanie materiałów i prowadzenie szkoleń wewnętrznych z zakresu kontroli środków pochodzących z Unii Europejskiej, szkolenia indywidualne w zakresie powierzonych zadań. Z kolei w arkuszu oceny okresowej członka korpusu służby cywilnej z 24.10.2011 r. wskazano, że biorąc pod uwagę specyfikę i charakter prowadzonych postępowań z zakresu kontroli źródeł pochodzenia majątku, jak również ciągłe zmiany w wydawanych przez nadrzędne instancje oraz sądy administracyjne rozstrzygnięciach w sprawach tego rodzaju priorytetowym kierunkiem rozwoju M. K. (1)jako pracownika VI Wydziału Kontroli Podatkowej powinno być bieżące uzupełnianie i poszerzanie wiedzy, przede wszystkim z zakresu prawa proceduralnego oraz materialnego, ze szczególnym uwzględnieniem podatków dochodowego oraz podatku od towarów i usług, których znajomość jest niezbędna w prowadzeniu postępowań z nieujawnionych źródeł przychodów; p oszerzanie umiejętności analitycznych poprzez wykorzystanie w praktyce dostępnych w Urzędzie baz danych, rejestrów oraz programów komputerowych; w ykazywanie się inicjatywą w poszukiwaniu nowych podmiotów możliwych do objęcia postępowaniami; doskonalenie metod organizacji pracy, celem optymalnego wykorzystania czasu pracy. Za optymalne formy i metody rozwoju zawodowego dla M. K.jako komisarza skarbowego w VI Wydziale Kontroli Podatkowej uznano zaś: systematyczne poszerzanie i aktualizowanie wiedzy poprzez aktywne uczestnictwo w szkoleniach zewnętrznych i wewnętrznych, samokształcenie poprzez bieżące śledzenie orzecznictwa ETS, jak również polskich sądów administracyjnych, w zakresie podatków dochodowych oraz podatku od towarów i usług.

Powyższe potwierdziły również bezpośrednie przełożone powódki. B. N. (bezpośrednia przełożona powódki z okresu zatrudnienia powódki w wydziale unijnym) przyznała, że w nowym wydziale powódka nie mogła zrealizować celów wyznaczonych jej w arkuszu oceny na lata 2009-2011, bo zakres jej pracy w nowym wydziale był całkiem inny. Również A. J. przyznała, że treść zaleceń z arkusza oceny okresowej wiązanych z praca powódki w wydziale unijnym nie bardzo przystawała do tego, jakim typem postępowań kontrolnych zajmowała się kierowana przez nią w tym czasie komórka (Oddział Nieujawnionych Ź. P.) oraz że z celów wyznaczonych powódce w arkuszu oceny przez poprzednią przełożoną, w wydziale Nieujawnionych Ź. P. mogły być zrealizowane wyłącznie takie cele jak zwiększenie inicjatywy i samodzielność, systematyczne uzupełnianie wiedzy zawodowej z tym, że w innym zakresie. Pozostałe cele nie przystawały zdaniem A. J. do kierowanej przez nią komórki.

W świetle powyższych ustaleń, mając na uwadze jednoznaczne brzmienie § 8 ust. 1 rozporządzenia z dnia 8 maja 2009 r., w ocenie Sądu, po zmianie przez powódkę z dniem 1 lutego 2010 r. stanowiska pracy pracodawca powinien był co najmniej wyjaśnić powódce jakie ma wobec niej oczekiwania w nowym wydziale. Tymczasem z ustaleń stanu faktycznego (dokonanych w szczególności w oparcia o zeznania bezpośredniej przełożonej powódki A. J. i powódki) wynikało jednoznacznie, że po objęciu w dniu 1 lutego 2010 r. przez powódkę stanowiska komisarza skarbowego w I oddziale Kontroli Nieujawnionych Ź. P. (aktualnie VI Wydziale Kontroli Podatkowej) nie przedstawiono jej nowych kryteriów oceny, nie omówiono również głównych obowiązków wynikających z opisu zajmowanego przez nią stanowiska pracy w kontekście oczekiwań co do sposoby spełniania kryteriów oceny, a także celów do osiągnięcia w okresie, w którym podlegać będzie ocenie oraz sposobu realizacji tych celów. Nowe kryteria oceny obowiązków wynikających z opisu zajmowanego przez nią stanowiska pracy komisarza skarbowego w VI Wydziale Kontroli Podatkowej, w tym oczekiwania co do sposobu spełniania kryteriów oceny, a także celów do osiągnięcia oraz sposobu realizacji tych celów zostały z powódką omówione dopiero w dniu 23 listopada 2011 r., w momencie przedstawienia do zapoznania się nowego arkuszu okresowej oceny pracownika samorządowego z terminem sporządzenia oceny okresowej na dzień 24 października 2013 r.

Już więc choćby tylko z tego powodu należało uznać kwestionowaną ocenę okresową za wadliwą.

Zdaniem Sądu potwierdził się również zarzut nieuwzględnienia przez oceniającą przy wystawianiu oceny okresowej całego okresu podlegającego ocenie, w tym okresu kiedy powódka miała powierzane obowiązki komisarza skarbowego w wydziale unijnym.

Po pierwsze bowiem, niezgodne z prawdą okazały się wyrażane w składanych w toku sprawy pismach procesowych twierdzenia pozwanego, jakoby oceniająca przed wystawieniem oceny konsultowała się z poprzednią przełożoną powódki (z okresu zatrudnienia w Wydziale Kontroli Środków Unii Europejskiej) oraz ze współpracownikami powódki. Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, że A. J. (1) na dzień sporządzania oceny okresowej nie miała bezpośredniej wiedzy o czynnościach podejmowanych przez powódkę w okresie objętym oceną okresową, kiedy powódka pracowała na stanowisku komisarza skarbowego w wydziale Kontroli Środków Unijnych (od 22.10.2009 r. do 30.01.2010 r.) oraz w czasie kiedy powódka była delegowana do pomocy w przeprowadzaniu kontroli i audytów w tym wydziale (już w czasie zatrudnienia w Oddziale Kontroli Nieujawnionych Ź. P.). W niniejszym postępowaniu nie wykazano bowiem, aby A. J. (1) zasięgała opinii bezpośredniej przełożonej powódki z okresu zatrudnienia w Wydziale Kontroli Środków Unii Europejskiej odnośnie czynności podejmowanych przez powódkę w okresie objętym kontrolą w kontekście obowiązujących powódkę kryteriów oceny. Nie pytała również o taką opinię pracowników wydziału kontroli środków unijnych, z którymi powódka współpracowała w okresie objętym kontrolą. Ustaleń powyższych Sąd dokonał przy tym zarówno w oparciu o zeznania świadków - pracowników pozwanego, z którymi powódka współpracowała w wydziale kontroli środków unijnych (świadka M. P. (1), świadka I. W. (1) oraz świadka B. D. (1)), jak również w oparciu o zeznania przełożonych powódki (świadków: B. K., A. J. i B. N.). Świadkowie M. P. (1), I. W. (1), B. D. (1) - inspektorowie kontroli skarbowej w Wydziale Kontroli Środków UE, z którymi współpracowała powódka stanowczo zaprzeczyły, jakoby ktokolwiek z nimi rozmawiał na temat pracy powódki w kontekście przyjętych kryteriów oceny okresowej powódki. Również B. N. - bezpośrednia przełożona powódki w Wydziale Kontroli Środków UE) zaprzeczyła, aby rozmawiała z A. J. o szczegółach pracy powódki w komórce unijnej w kontekście ewentualnej oceny pracownika w zakresie przyjętych kryteriów oceny. B. N. wskazała wyłącznie, że na prośbę A. J. sporządziła w październiku 2011 r. pismo (pismo z 20.10.2011 r. k. 156) w którym wskazała, że powódka w okresie od dnia 22.10.2009 r. do 1.02.2010 r. pracując w wydziale W2E brała udział w dwóch kontrolach przeprowadzonych w ramach Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego oraz (...) oraz, że inspektorowie, pod których nadzorem powódka wykonywała zadania, pozytywnie ocenili jej pracę. Również B. K. (zajmująca stanowisko wicedyrektora pionu W2 w Urzędzie kontroli Skarbowej) nie potwierdziła jednoznacznie, aby rozmawiała z A. J. na temat pracy powódki z uwzględnieniem kryteriów oceny okresowej. Z jednej strony wskazała wprawdzie, że pamięta, że przed terminem oceny M. K. rozmawiała z A. J. na temat przebiegu pracy powódki w komórce unijnej (k. 416v), z drugiej strony wyjaśniła jednak, że jeżeli chodzi o ocenę, której dotyczy proces, to nie uczestniczyła bezpośrednio w procesie jej wystawiania (k. 416). Co więcej sama A. J. przyznała, że nie pytała B. N. o pracę powódki przy wykorzystaniu konkretnej skali ocen, wskazując, że rozmawiała tylko „ogólnie”. W tym miejscu trzeba zaś zaakcentować, że w piśmie zatytułowanym „stanowisko do sprzeciwu”, sporządzonym przez A. J. (1) w dniu 10.11.2011 r., A. J. wprost wskazała, że „nie może się ustosunkować do rzetelności i poprawności zadań wykonywanych przez powódkę w czasie, kiedy była ona oddelegowana do Wydziału W2E.”

W powyższej sytuacji koniecznym było uwzględnienie zgłoszonych przez powódkę zarzutów i przyjęcie, że zakwestionowana ocena nie może się ostać.

Jak już jednak wyjaśniono na wstępie, skoro Sąd uznał, że przy weryfikowaniu poprawności owej oceny dysponuje co najmniej takimi samymi uprawnieniami, jak pracodawca, do którego pracownik najpierw musiał złożyć od owej oceny sprzeciw, poprzestanie wyłącznie na zbadaniu kryteriów formalnych i ewentualne uchylenie oceny z nakazaniem pracodawcy jej ponownego sporządzenia, byłoby postępowaniem nieprawidłowym.

Zdaniem Sądu w niniejszej sprawie zaistniały wszelkie przesłanki i możliwości do tego, by prawidłowość postępowania pracodawcy zbadać także pod względem merytorycznym. Wprawdzie pracodawca mimo istotnej zmiany obowiązków powódki nie zmienił kryteriów jej oceny i oczekiwań co do sposobu spełnienia kryteriów oceny, a także celów do osiągnięcia oraz sposobu realizacji tych celów, jednakże w tej sytuacji przyjąć należało, że nadal obowiązywały te kryteria, z którymi powódka została zapoznana w dniu 28 października 2009 roku podczas zatrudnienia na stanowisku komisarza skarbowego w Wydziale Kontroli Środków Unii Europejskiej tj. 1. rzetelność i terminowość, 2. wiedza specjalistyczna i umiejętność jej wykorzystania, 3. zorientowanie na osiąganie celów, 4. doskonalenie zawodowe oraz kryteria wybrane przez oceniającego: 1. skuteczna komunikacja, 2. umiejętność współpracy, 3. samodzielność i inicjatywa, 4. umiejętności analityczne. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy umożliwił zaś sprawdzenie przez Sąd prawidłowości oceny okresowej powódki w odniesieniu do zakwestionowanych w pozwie kryteriów. Sąd miał przy tym w szczególności na uwadze, że kryteria "doskonalenie zawodowe" oraz "wiedza specjalistyczna i umiejętności jej wykorzystania", jak również „zorientowanie na osiąganie celów” to kryteria obowiązkowe. Nawet gdyby zmiana obowiązków była istotna, to kryteria te jako obowiązkowe i tak musiałyby pozostać. Z kolei kryterium „samodzielność i inicjatywa” zostało aktualnie wybrane przez oceniającego również w odniesieniu do obowiązków powódki na nowym stanowisku komisarza skarbowego w Wydziale Kontroli Podatkowej (arkusz oceny z 28.10.2011 r.).

Przechodząc więc do tej części rozważań, na wstępie trzeba zwrócić uwagę, że zgodnie z przepisami rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 8 maja 2009 r. w sprawie warunków i sposobu przeprowadzania ocen okresowych członków korpusu służby cywilnej, ocena okresowa przeprowadzana jest na podstawie kryteriów, które uwzględniają szeroko rozumiane zdolności, umiejętności oraz wiedzę urzędnika, wpływające na realizowanie przez niego zadań. Wykaz kryteriów oceny stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia, zawierający listę 19 kryteriów. Zaproponowane kryteria są konsekwencją różnorodności powierzanych urzędnikom zadań i wykonywanych przez nich obowiązków. Rozporządzenie wprowadza 5 kryteriów obowiązkowych, które będą podstawą oceny wszystkich urzędników służby cywilnej oraz 14 kryteriów do wyboru, z których bezpośredni przełożony wybierze nie mniej niż 3 i nie więcej niż 5 kryteriów, uwzględniając rodzaj obowiązków wykonywanych przez ocenianego pracownika. W § 11 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia wskazano, że do oceny członków korpusu służby cywilnej zastosowano skalę 5-stopniową, określając poszczególne stopnie w sposób następujący:

1- znacznie poniżej oczekiwań,

2- poniżej oczekiwań,

3- na poziomie oczekiwań,

4- powyżej oczekiwań,

5- znacznie powyżej oczekiwań.

Rozporządzenie nie precyzuje jak należy rozumieć poszczególne stopnie oceny, co sprzyja uznaniowemu stosowaniu skali ocen. Tymczasem zdaniem Sądu ocena punktowa jest oceną absolutną, a nie relatywną – punktem wyjścia przy dokonywaniu oceny powinny być więc ustalone standardy. Zdaniem Sądu wskazaną skalę ocen można odnieść odpowiednio do dotychczasowej skali ocen wyartykułowanej w uchylonym rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 5 kwietnia 2007 r. w sprawie szczegółowych zasad przeprowadzania ocen urzędników służby cywilnej, gdzie poziomu wykonywania obowiązków przez ocenianego określano za pomocą ocen: celujący, bardzo dobry, dobry, zadowalający lub niezadowalający. Sąd dokonując kontroli prawidłowości przyjętych przez pracodawcę ocen cząstkowych powódki przyjął zatem następujące standardy. Ocena „na poziomie oczekiwań” jest oceną odpowiadającą dotychczasowej ocenie „dobrej”, dobremu wykonywaniu obowiązków przez pracownika, natomiast ocena „powyżej oczekiwań” odpowiada „bardzo dobremu” wykonywaniu przez pracownika obowiązków służbowych.

W ocenie Sądu zgromadzony w niniejszej sprawie materiał dowodowy potwierdził trafność zarzutów powódki o zaniżeniu jej ocen cząstkowych w zakresie kryteriów: „wiedza specjalistyczna i umiejętności jej wykorzystania" oraz „doskonalenie zawodowe”, a w konsekwencji zaniżenia ostatecznej, ogólnej oceny okresowej. Zdaniem Sądu w ustalonym stanie faktycznym koniecznym było przyjęcie, że w zakresie tych dwóch kryteriów powódka powinna była uzyskać ocenę co najmniej na poziomie „powyżej oczekiwań”, a nie „na poziomie oczekiwań” (a zatem w stopniu wyłącznie zadawalającym).

Kryterium „ wiedza specjalistyczna i umiejętność jej wykorzystania ” zostało opisane w załączniku nr 1 do rozporządzenia z dnia 8 maja 2009 r. jako: „p osiadanie wiedzy z konkretnej dziedziny, warunkującej odpowiedni poziom merytoryczny realizowanych zadań. Umiejętność zastosowania posiadanych informacji w praktyce przy wykonywaniu obowiązków. Umiejętność doboru odpowiednich narzędzi lub technologii w celu wykonania zadania. Znajomość przepisów niezbędnych do właściwej realizacji obowiązków. Umiejętność wyszukania i zastosowania właściwych przepisów odpowiednich do rodzaju sprawy. Rozpoznawanie spraw, które wymagają współdziałania ze specjalistami z innych dziedzin”.

W ocenie Sądu z ustaleń stanu faktycznego wynika, że powódka w okresie objętym oceną wykazała się zarówno wiedzą, jak i opisanymi umiejętnościami w stopniu uzasadniającym ocenę co najmniej „powyżej oczekiwań” (4 punkty - § 11 pkt 1 lit d rozporządzenia). W okresie za który była wystawiana ocena okresowa powódka pracowała bowiem w dwóch całkiem różnych wydziałach - w Wydziale Kontroli Środków Unii Europejskiej oraz w Oddziale Kontroli Nieujawnionych Ź. P.. Zasadniczo niespornym było przy tym, iż pracując w charakterze komisarza skarbowego w Wydziale Kontroli Środków Unii Europejskiej M. K. (1) wykazywała się wiedzą specjalistyczną w zakresie wynikającym z zakresu jej obowiązków i zdolnością jej wykorzystania na poziomie „powyżej oczekiwań”. Wybitną wiedzę powódki w zakresie materii objętej działalnością wydziału unijnego potwierdziły bowiem wszystkie osoby, z którymi powódka współpracowała przy kontrolach i audytach środków unijnych w okresie objętym oceną okresową, a które zostały w toku procesu przesłuchane w charakterze świadków. I tak inspektor kontroli skarbowej A. K., z która powódka współpracowała w czynnościach związanych z audytem wykorzystania środków unijnych pod koniec 2009 r. poziom wiedzy powódki oceniała na znacznie wykraczający poza poziom, którego można oczekiwać od komisarza skarbowego. Potwierdziła, że powódka samodzielnie realizowała powierzone jej czynności, sporządzała projekty protokołów kontroli i wyników kontroli. Zaznaczyła, iż w toku czynności kontrolnych nie unikała trudnych zagadnień i w sposób profesjonalny starała się je rozwiązać, wykazując się przy tym dużym zaangażowaniem i inicjatywą. Wskazywała też, że M. K. dbała o przestrzeganie określonych prawem oraz programem kontroli i audytów terminów, szybko reagując na pojawiające się w trakcie kontroli nieprzewidziane okoliczności, jednocześnie podając, że prawidłowo ustalała priorytety pracy, tak by powierzone jej czynności wykonać rzetelnie i terminowo oraz, że dostosowywała plan i organizację pracy do zmieniających się okoliczności i wymagań koordynatorów. Inspektor A. K. zeznała nadto, że była na tyle pewna wiedzy powódki, że nie musiała sprawdzać poprawności podejmowanych przez nią czynności, bowiem nie zdarzały się sytuacje, aby ujawniły się jakieś błędy popełnione przez powódkę. Podobne opinie o wiedzy powódki i umiejętności jej wykorzystania, a także o jej samodzielności i inicjatywie wyrazili inni inspektorowie kontroli skarbowej z którymi powódka współpracowała przy realizacji czynności audytowych oraz czynności kontrolnych w zakresie celowości i zgodności z prawem gospodarowania środkami publicznymi oraz środkami pochodzącymi z Unii Europejskiej i wywiązywania się z warunków finansowania pomocy ze środków publicznych w okresie pracy powódki w Wydziale Kontroli Środków Unii Europejskiej (I. W. (1), B. D. (1)). I. W. (1) wskazała, że nie miała żadnych zastrzeżeń do pracy powódki, zeznała, iż uważa, że jest ona pracownikiem wybitnym. Na bardzo wysokim poziomie wiedzę powódki w zakresie objętym profilem Wydział Kontroli środków unijnych oceniali również inni pracownicy (K. B. (1)). Fakt, iż powódka miała większe doświadczenie i wiedzę od niektórych inspektorów w zakresie audytów środków unijnych potwierdziła również jej bezpośrednia przełożona z okresu zatrudnienia w tym wydziale – B. N. (1).

Co więcej, Sąd zwrócił uwagę, że również po objęciu stanowiska komisarza skarbowego w Oddziale Kontroli Nieujawnionych Ź. P. M. K. (1) była nadal delegowana do pomocy przy wykonywaniu czynności audytowych w Wydziale Kontroli Środków Unii Europejskiej, właśnie z tego powodu, że dysponowała rozległą wiedzą w zakresie kontroli i audytu środków unijnych. Inspektor kontroli skarbowej M. P. (1), której powódka pomagała w ramach delegacji przyznała, że powódka miała większą wiedzę w zakresie audytów środków unijnych niż ona, potrafiła trafniej i szybciej niż ona ocenić przydatność zgromadzonego materiału pod kątem ewentualnych ustaleń. Wiedzę powódki M. P. oceniała na najwyższym poziomie, tj. „na 5”. Również inspektor kontroli skarbowej R. O. (1) (z którym powódka współpracowała w ramach delegacji) wskazał, że w czasie współpracy M. K. dała się poznać jako osoba posiadająca ponadprzeciętne zdolności analityczne, bardzo rozległą wiedzę na temat przepisów prawa krajowego i unijnego, co warunkowało wysoki poziom merytoryczny realizowanych zadań z zakresu gospodarowania środkami pochodzącymi z Unii Europejskiej. Cechowała ją planowość i organizacja pracy związane z powierzonymi zadaniami. Dodatkowym atutem M. K. zdaniem R. O. była samodzielność i wychodzenie z inicjatywami do działania, a także branie odpowiedzialności za ich rzetelne wykonanie. R. O. przyznał, że jego rola w prowadzonym postępowaniu skupiała się de facto na jego firmowaniu i wykonywaniu czynności, których powódka jako asystent nie mogła formalnie sama wykonywać. Pracę powódki oceniał na co najmniej „powyżej jego oczekiwań”. Podkreślił, że powódka na pewno wyróżnia się na korzyść na tle innych asystentów.

Fakt, iż powódka miała większe doświadczenie i wiedzę od niektórych inspektorów w zakresie audytów środków unijnych potwierdziła również jej bezpośrednia przełożona z okresu zatrudnienia w tym Wydziale B. N.. W toku procesu strona pozwana zresztą nie zaprzeczała twierdzeniu, że powódka posiada wiedzę „powyżej oczekiwań” w zakresie objętym działaniem Wydziału Kontroli Środków Unii Europejskiej (vide: odpowiedź na pozew k. 76)

O wysokiej wiedzy powódki i umiejętności jej wykorzystania świadczy w ocenie Sądu również fakt, że w grudniu 2010 r. M. K. (1) przeprowadziła szkolenie w zakresie „Gospodarowania środkami UE w świetle dyscypliny finansów publicznych” w (...) Urzędzie Wojewódzkim w P., które swoim zakresem obejmowało m.in. przepisy ustawy o finansach publicznych, naruszeniu dyscypliny finansów publicznych, naruszeniu prawa zamówień publicznych, konsekwencji zaniechania ustalenia należności Skarbu Państwa, nieprawidłowego wykorzystania i rozliczenia dotacji. Szkolenie to zostało bardzo dobrze ocenione przez osoby, które w nim uczestniczyły.

W świetle powyższego zdaniem Sądu nie powinno budzić wątpliwości, że poziom „wiedzy specjalistycznej i umiejętność jej wykorzystania” powódki w zakresie zagadnień związanych z zakresem działania wydziału unijnego uzasadniał przyznanie M. K. co najmniej oceny „powyżej oczekiwań”.

Zdaniem Sądu zgromadzony materiał dowodowy - wbrew stanowisku pozwanego - pozwolił również na ustalenie, że wiedzą specjalistyczną na poziomie „powyżej oczekiwań” oraz umiejętnością jej wykorzystania w zakresie wynikającym z zakresu jej obowiązków powódka wykazywała się również po objęciu stanowiska komisarza skarbowego w Oddziale Kontroli Nieujawnionych Ź. P.. Sąd zwrócił uwagę, że pozwany uzasadniając ocenę wiedzy powódki i umiejętności jej wykorzystania w okresie pracy w wydziale podatkowym ograniczył się de facto do wskazania, że powódka dopiero przyuczała się do pracy w tym wydziale. Dodatkowo powołał się na opinie wystawione przez współpracujących z powódką inspektorów M. S. i E. K., wskazując, że M. S. wskazał, że powódka nie podejmowała z własnej inicjatywy żadnych zadań ponad czynności zlecone przez niego (k. 92), z kolei E. K. wskazała, że powódka wykonywała powierzone zadania nieterminowo i nie cały czas pobytu w urzędzie przeznaczała na pracę (k. 93). Pozwany podkreślał przy tym, że wzorcową, oczekiwaną na tymże stanowisku jest bardzo dobra znajomość prawa podatkowego, rachunkowości, ustawy o kontroli skarbowej, Ordynacji podatkowej oraz wiedzy z dziedzin pokrewnych, w tym przepisów dotyczących finansów publicznych, prywatyzacji, znajomość zagadnień międzynarodowych i wiedzy na temat praktyki stosowania prawa.

Zdaniem Sądu właśnie taką wiedzą dysponowała powódka pełniąc obowiązki komisarza skarbowego w Oddziale Kontroli Nieujawnionych Ź. P..

Po pierwsze trzeba bowiem wskazać, że ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika - wbrew twierdzeniom pozwanego – że powódka podejmując pracę w nowym wydziale dysponowała szeroką i pełną wiedzą w zakresie prawa proceduralnego oraz materialnego, których znajomość jest niezbędna w prowadzeniu postępowań z nieujawnionych źródeł przychodów. Potwierdziła to zdaniem Sądu zdając w dniu 7 grudnia 2009 r. egzamin kwalifikacyjny na inspektora kontroli skarbowej. Sąd zwrócił uwagę, że z wyjaśnień świadków: E. K. (1) (inspektora kontroli skarbowej w wydziale kontroli nieujawnionych źródeł przychodów) oraz A. J. (1) wynikało jednoznacznie, że pracownik, który złożył pozytywnie egzamin na inspektora kontroli skarbowej, posiada wiedzę zawodową, która umożliwia mu wykonywanie obowiązków służbowych w każdym z wydziałów Urzędu Kontroli Skarbowej. Świadek E. K. wskazała, że po takim egzaminie powódka była ogólnie przygotowana do pracy w urzędzie, w tym do prowadzenia postępowań kontrolnych Z kolei świadek A. J. w piśmie - stanowisko do sprzeciwu z 10.11.2011 r. - przyznała, że powódka, która zdała egzamin na inspektora kontroli skarbowej przed podjęciem obowiązków służbowych w Oddziale Kontroli Nieujawnionych Ź. P. posiadała teoretyczne podstawy umożliwiające jej pracę w tymże oddziale. W piśmie tym A. J. wskazała przy tym wprost, że powódka pomimo zmiany charakteru prowadzonych postępowań kontrolnych, na bieżąco wdrażała się w nowe zagadnienia, wykazując się inicjatywą i chęcią ich poznania. Co więcej podobną opinię A. J. wyraziła w uzasadnieniu oceny okresowej, dodatkowo podkreślając, że M. K. „ poprzez umiejętne wykorzystywanie wiedzy zawodowej bez problemu wchodziła w nowe obszary kontroli. Zlecane przez przełożonych zadania wykonywała w sposób wzorcowy, aktywnie uczestnicząc w postępowaniach kontrolnych wymagających zdolności analitycznych. Do prowadzonych postępowań kontrolnych włącza się czynnie i samodzielnie realizuje szereg zadań. Uczestnicząc w postępowaniach w zakresie nieujawnionych źródeł przychodów i podatku dochodowego od osób fizycznych, systematycznie pogłębia wiedzę poprzez zdobywanie doświadczenia zawodowego i samokształcenie.”

Dodatkowo Sąd zwrócił uwagę, że w okresie objętym oceną okresową powódka współpracowała m.in. z inspektorami kontroli skarbowej V. G. (1) i M. S. (1). Brała wówczas udział w wielu postępowaniach kontrolnych (kontrole dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów, kontrole rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania podatku dochodowego od osób fizycznych, kontrole rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacenia podatku od towarów i usług, kontrola źródeł pochodzenia majątku oraz przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu), a także akcjach mandatowych. Wszyscy przesłuchani jako świadkowie pracownicy, z którymi współpracowała powódka zeznali zaś jednogłośnie, że powódka dysponowała wiedzą na wysokim poziomie. I tak, inspektor kontroli skarbowej V. G. (1) wskazała, że M. K. angażowała się w realizowane czynności kontrole, wychodziła z inicjatywą samodzielnego wykonania poszczególnych czynności kontrolnych, pomagała w wyszukiwaniu niezbędnych informacji i podstaw prawnych, celem dokonania rzetelnej analizy stanu faktycznego sprawy. Oceniła powódkę jako pracownika profesjonalnie podchodzącego do powierzonych jej obowiązków, szybko zaznajamiającego się z zagadnieniami prawnymi. Z kolei inspektor M. S. (1) wskazał, że wszystkie czynności, które wykonywała M. K. w czasie, kiedy z nim współpracowała zostały wykonane terminowo oraz prawidłowo - ze znajomością obowiązujących przepisów proceduralnych z ustawy o kontroli skarbowej i Ordynacji podatkowej, a także materialnego prawa podatkowego. Podał, iż wszystkie dokonywane przez nią obliczenia stanów majątkowych oraz przychodów i wydatków zostały wykonane bezbłędnie. Pracę powódki ocenił jako rzetelną, zgodną z prawem, prawidłową. Zauważył, że zlecił powódce napisanie protokołu i zadanie to wykonała ona dobrze. Wskazał, że w sześciostopniowej skali oceniłby powódkę na 5, na poziomie „powyżej oczekiwań”, nie popełniła bowiem żadnych błędów merytorycznych. Zauważył, że powódka miała podobną do niego wiedzę merytoryczną, stąd zlecił jej napisanie projektu decyzji w jednym z prowadzonych postępowań, dodatkowo zauważył, że powódka w okresie objętym oceną pisała projekt protokołu w sprawie 0017/10 dotyczącej ustalenia wydatków całego życia podatnika i było to bardzo ambitne zadanie, którego podjęcie przez powódkę uzasadnia jego zdaniem oceną na poziomie „powyżej oczekiwań”. Podkreślenia wymaga, że świadek ten wyjaśnił, że w postępowaniach które prowadził przy udziale powódki nie było takiej potrzeby, aby podejmowała ona jakieś działania z własnej inicjatywy, a wręcz, że nie było pola, aby mogła się taką inicjatywą wykazywać. Zauważył też, że powódka nie miała wpływu na to jaki podmiot będzie kontrolowany.

Dalej Sąd zwrócił uwagę, że pozwany wystawienie powódce oceny „na poziomie oczekiwań” w zakresie wiedzy i umiejętności jej wykorzystania uzasadniał również tym, że powódka nie poradziła sobie przy prowadzeniu sprawy nr (...). W tym zakresie wskazano, że protokół kontroli Nr (...)pisany jest od lutego 2011 r. i nie został dotychczas zakończony. W ocenie Sądu w okolicznościach niniejszej sprawy brak było jednak podstaw, by z powyższego wyciągać niekorzystne dla powódki wnioski. Sąd zwrócił bowiem uwagę, że świadek E. K., która jest inspektorem kontroli skarbowej nadzorującym sprawę (...)wskazała wprawdzie, że w niewielkiej części korzystała z protokołu sporządzonego przez powódkę w tejże sprawie, gdyż nie został on zakończony, jednocześnie dostrzegając, że świadek ta przyznała, że protokół w sprawie Nr (...)jest jednym z trudniejszych protokołów, bo obejmuje analizę możliwych do uzyskania oszczędności na dzień 1 stycznia 2006 r., i do chwili obecnej nie został jeszcze w całości zgromadzony materiał dowodowy w tej sprawie. Co więcej Sąd zwrócił uwagę, że w okresie objętym oceną okresową - od maja 2010 r. - powódka współpracowała z inspektorem kontroli skarbowej E. K. (1)łącznie w 8 postępowaniach kontrolnych, z których sześć zostało już zakończonych, a dwa (w tym w sprawie nr (...) są nadal w toku. Dodatkowo Sąd zważył, że świadek E. K. odnośnie wiedzy powódki wskazała, że nie miała żadnych zastrzeżeń do pracy powódki w innych sprawach, co więcej przyznała, że tylko powódka w czasie kiedy polecono jej analizę dokumentów w sprawie Nr (...), była zorientowana co w tej sprawie należy zrobić („trzeba uczciwe przyznać, że tylko powódka w tym czasie była zorientowana co w tej sprawie trzeba zrobić”). Z kolei odnośnie pisemnej opinii sporządzonej przez świadek na polecenie A. J.(stanowiącej uzasadnienie dokonanej przez A. J.oceny okresowej powódki), w której wskazała, że powódka zadania wykonywała nieterminowo, świadek E. K.w swoich wyjaśnieniach na rozprawie wprost przyznała, że to nie powódka powodowała przedłużanie przedmiotowego postępowania kontrolnego, lecz wynikało to z okoliczności sprawy, że postępowanie trwało tak długo. Przyznała, że nie ma ustalonych odgórnie terminów na przygotowanie protokołu, jak również że nie wyznaczyła powódce żadnego terminu na napisanie protokołu, wskazując wręcz, że nie była w stanie określić w jakim terminie powódka powinna napisać protokół. Świadek zwróciła też uwagę na fakt, że w czasie gdy miał być pisany omawiany protokół, powódka była odrywana od tej pracy, bowiem kierowano ją wówczas do wykonywania zadań w wydziale kontroli środków unijnych. Zdaniem Sądu z powyższego jednoznacznie wynika, że opóźnienie w zakończeniu sprawy 0017/10 nie było spowodowane brakiem wiedzy powódki czy umiejętności prowadzenia przez nią sprawy, lecz wyłącznie przyczynami obiektywnymi, niezależnymi od niej.

W ocenie Sądu z zeznań świadków rysuje się jednoznacznie obraz powódki jako osoby dysponującej rozległą wiedzą i umiejętnością jej wykorzystania, która to wiedza powinna zostać oceniana na poziomie wyższym niż „poziom oczekiwań pracodawcy”.

Ocena zgromadzonego materiału dowodowego spowodowała nadto konieczność przyjęcia, że także w zakresie kryterium „doskonalenie zawodowe” powódka powinna była zostać oceniona co najmniej na poziomie „powyżej oczekiwań”, a nie jak przyjęła oceniająca A. J. - „na poziomie oczekiwań”.

W załączniku nr 1 do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 8 maja 2009 r. w sprawie warunków i sposobu przeprowadzania ocen okresowych członków korpusu służby cywilnej dookreślono, że pod pojęciem „ doskonalenie zawodowe ” należy rozumieć: „ Nastawienie na własny rozwój i podnoszenie kwalifikacji. Zdolność i skłonność do uczenia się, uzupełniania wiedzy oraz podnoszenia kwalifikacji tak, aby zawsze posiadać aktualną wiedzę i odpowiednie umiejętności. Wykazywanie zainteresowania rozwijaniem swoich kompetencji, w szczególności przez samodoskonalenie, szkolenia, uczenie się od innych czy rozwiązywanie problemów”.

Pozwany, uzasadniając przyznanie powódce oceny w zakresie wskazanego kryterium „na poziomie oczekiwań”, wskazał wyłącznie, że bezpośredni przełożony powódki nie posiada informacji, aby w okresie podlegania ocenie powódka uczestniczyła w szkoleniach z zakresu prawa podatkowego, czy też korzystała z innych form pogłębiania wiedzy. Zdaniem pozwanego samo uczestniczenie w obowiązkowych szkoleniach wewnętrznych oraz złożenie z wynikiem pozytywnym egzaminu kwalifikacyjnego na inspektora kontroli skarbowej uzasadniało zaś przyznanie oceny wyłącznie „na poziomie oczekiwań”.

W ocenie Sądu rozumowanie pracodawcy było błędne. Zdaniem Sądu już sama okoliczność, że M. K. (1)w dniu 7 grudnia 2009 r. złożyła z wynikiem pozytywnym egzamin kwalifikacyjny na stanowisko inspektora kontroli skarbowej uzasadniał przyznanie jej oceny - w zakresie kryterium „doskonalenie zawodowe – „na poziomie powyżej oczekiwań”, a nie jak przyjął pracodawca „na poziomie oczekiwań”. Nie uszło przy tym uwadze Sądu, że pozwany próbował deprecjonować fakt zdania przez powódkę tegoż egzaminu w kontekście oceny okresowej, wskazując, że zdanie tegoż egzaminu jest właśnie „na poziomie oczekiwań” pracodawcy. Dla takiego działania brak jest jednak jakichkolwiek podstaw. Po pierwsze trzeba bowiem zwrócić uwagę, że powódka przystąpiła do wskazanego egzaminu z własnej inicjatywy. Pracodawca nie wymagał od niej aby zdała egzamin na stanowisko inspektora kontroli skarbowej, co już świadczy o tym, że fakt przystąpienia do egzaminu powinien być oceniany w skali „powyżej oczekiwań” Co więcej, Sąd zwrócił uwagę, że świadek B. N.- bezpośrednia przełożona powódki z okresu jej zatrudnienia w Wydziale Kontroli Środkow UE - przyznała, że egzamin na stanowisko inspektora kontroli skarbowej jest ciężkim egzaminem, na który nie wszyscy się decydują, wskazując że sama takiego egzaminu nie zdawała. W takiej sytuacji fakt pozytywnego złożenia egzaminu na inspektora kontroli skarbowej w okresie objętym oceną okresową uzasadniał przyznanie oceny w zakresie kryterium „doskonalenie zawodowe” co najmniej na poziomie powyżej oczekiwań, a nie jak przyjął pozwany na poziomie oczekiwań pracodawcy.

Co więcej Sąd zwrócił uwagę, że wbrew twierdzeniom pozwanego z ustaleń stanu faktycznego wynikało jednoznacznie, że M. K. (1) w okresie objętym okresową oceną brała udział w niemalże wszystkich szkoleniach obowiązkowych i fakultatywnych organizowanych przez pracodawcę, a związanych z charakterem wykonywanej przez nią pracy. Dodatkowo, we wrześniu 2010 r. wzięła również udział w szkoleniu specjalistycznym prowadzonym przez Prokuratora Prokuratury Okręgowej dotyczącym przesłuchania świadków i podejrzanych oraz zagadnień związanych z przeszukaniem, a w listopadzie 2010r. uczestniczyła w innym szkoleniu zewnętrznym - z zakresu przestępczości korupcyjnej. Nadto, jak zeznała A. J., to powódka jako jedyna wzięła udział w szkoleniu dotyczącym tajemnicy bankowej. W powyższej sytuacji niemożliwe było uznanie za prawidłowe rozumowania pracodawcy, że skoro powódka brała udział w podobnej ilości szkoleń wewnętrznych oraz w jedynie kilku szkoleniach zewnętrznych, to w zakresie omawianego kryterium powinna zostać oceniona „na poziomie oczekiwań”. Takie rozumowanie pomija bowiem całkowicie zaangażowanie M. K. w proces jej samodoskonalenia zawodowego (którego przejawem było przede wszystkim zdanie egzaminu kwalifikacyjnego na inspektora kontroli skarbowej), zgłaszanie się przez nią na wszystkie szkolenia organizowane przez pracodawcę (co przyznała A. J.), a także szkolenia zewnętrzne (które notabene, jak wynika z zeznań świadka M. S., w tym czasie były organizowane przede wszystkim dla kierowników).

W powyższej sytuacji także i jeśli chodzi o kryterium „doskonalenie zawodowe” należało przyznać powódce wyższą notę cząstkową, tj. ocenę „powyżej oczekiwań”. W tej sytuacji ilość zdobytych przez M. K. punktów okazała się wyższa o dwa, a w konsekwencji średnia arytmetyczna z ocen cząstkowych wyniosła 3,625, nie zaś 3,375. Zgodnie z regulacją § 11 ust. 3 lit. d rozporządzenia z 8 maja 2009r. taki wynik oznaczał więc przyznanie powódce oceny końcowej „powyżej oczekiwań”.

Konieczne stało się więc dokonanie przez Sąd zmiany wystawionej powódce oceny okresowej, o czym orzeczono w punkcie I sentencji wyroku.

W punkcie II sentencji wyroku Sąd oddalił powództwo w pozostałym zakresie, tj. w zakresie żądanej zmiany ocen cząstkowych w zakresie kryteriów: „zorientowanie na osiąganie celów”, oraz „samodzielność i inicjatywa” z ocen „na poziomie oczekiwań” na oceny „powyżej oczekiwań. Sąd zwrócił uwagę, że zakwestionowane kryteria mające charakter niedookreślony i ocenny mogły być badane tylko pod kątem rażącego zaniżenia przez pracodawcę oceny w kontekście zgromadzonego materiału dowodowego. Zdaniem Sądu zgromadzony w sprawie materiał dowodowy okazał się zaś niewystarczający dla stwierdzenia, że także w zakresie tych kryteriów A. J. rażąco zaniżyła ocenę powódki.

Kryterium „zorientowanie na ociąganie celów” zostało opisane w załączniku nr 1 do rozporządzenia z dnia 8 maja 2009 r. jako: „ Planowanie działań i organizowanie pracy w celu wykonania zadań. Umiejętność identyfikacji celów, określania ram czasowych działania, przyjmowanie odpowiedzialności w trakcie realizacji zadań i wywiązywanie się z zobowiązań. Ustalanie priorytetów działania, efektywne wykorzystywanie czasu. Opracowywanie planów na odpowiednim poziomie szczegółowości i możliwych do realizacji. Planowanie sposobu osiągnięcia celów, sprawdzanie realizacji działań z planem. Dostosowanie planów i organizacji pracy do zmieniających się okoliczności. Wykazywanie zaangażowania w realizację celów.” Mając na uwadze powyższe Sąd zwrócił uwagę, że wprawdzie ze zgromadzonego materiału dowodowego rysuje się obraz powódki jako pracownika sumiennego i rzetelnie wykonującego swoją pracę (co podkreślała sama powódka), jednocześnie jednak podzielić należało stanowisko pracodawcy, że sumienność i rzetelność w wykonywaniu zleconych zadań jest cechą oczekiwaną przez pracodawcę w stosunku do każdego pracownika. Z uwagi zaś na wzmiankowaną na wstępie niedookreśloność i ocenność owego kryterium, Sąd miał ograniczone możliwości merytorycznego zbadania poprawności wystawionej powódce w tym zakresie oceny.

Z kolei kryterium „samodzielność i inicjatywa” jest jednym z kryteriów fakultatywnych, wybieranych przez oceniającego. Zostało ono opisane w załączniku nr 1 do rozporządzenia z dnia 8 maja 2009 r. jako: „Zdolność do samodzielnego wyszukiwania i zdobywania informacji, formułowania wniosków i proponowania rozwiązań w celu wykonania zleconego zadania. Umiejętność i wola poszukiwania obszarów wymagających zmian i informowanie o nich. Inicjowanie działań i podejmowanie odpowiedzialności za nie. Mówienie o występujących problemach, badanie źródeł ich powstania.” Mając na uwadze powyższy opis Sąd - nie kwestionując prawdziwości twierdzeń powódki, że zlecone zadania wykonywała samodzielnie (sporządzała projekty pism, protokołów kontroli, itp.) oraz że przełożeni nie mieli zastrzeżeń do prawidłowości wykonanych przez powódkę samodzielnie zadań - zwrócił uwagę, że wskazane przez powódkę czynności należały de facto do jej podstawowych obowiązków. Do zakresu czynności powódki na stanowisku komisarza skarbowego w obu wydziałach (unijnym i podatkowym) należała bowiem współpraca z inspektorami kontroli skarbowej, którzy zlecali jej wykonanie konkretnych czynności i takie właśnie czynności powódka wykonywała. W sprawie nie wykazano, aby powódka podejmowała z własnej inicjatywy jakieś dodatkowe czynności - nie zlecone jej do wykonania przez inspektorów czy przełożonych (Sąd nie bagatelizuje przy tym treści zeznań świadka M. S. - inspektora kontroli skarbowej, który zwracał uwagę, że w postępowaniach które prowadził przy udziale powódki nie było pola do samodzielnej pracy powódki). Jak już wyżej wskazano, kryteria oceny mogą być badane przez Sąd tylko pod kątem rażącego zaniżenia przez pracodawcę oceny, naruszenia obowiązujących przepisów czy zasad współżycia społecznego. Takiego rażącego zaniżenia oceny Sąd nie dopatrzył się w zakresie kryterium „samodzielność i inicjatywa”. Sąd zwrócił przy tym uwagę, że wskazywane przez powódkę okoliczność stanowiły przede wszystkim podstawę do uznania, że zaniżono jej ocenę w zakresie kryterium „wiedza specjalistyczna i umiejętność jej wykorzystania”.

Na zakończenie wskazać należy, że Sąd oddalił dalsze wnioski dowodowe strony powodowej (pkt 6-8 pozwu), wobec czego pełnomocnik powódki zgłosił zastrzeżenie do protokołu. Mając na uwadze powyższe w tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z treścią art. 217 § 2 k.p.c. Sąd ma obowiązek pominąć środki dowodowe, jeżeli okoliczności sporne zostały już dostatecznie wyjaśnione lub jeżeli strona powołuje dowody jedynie dla zwłoki. W utrwalonym orzecznictwie przyjmuje się, że wyjaśnienie okoliczności spornych następuje wówczas, gdy nie budzą one wątpliwości sądu. Omawiany przepis przesądza więc o tym, że o zakresie postępowania dowodowego rozstrzyga sąd, który pominie środki dowodowe, jeżeli okoliczności sporne zostały już dostatecznie wyjaśnione. Dał temu wyraz Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 19 marca 1997 r., II UKN 45/97, OSNAPiUS 1998, nr 1, poz. 24, stwierdzającym, że sąd nie jest obowiązany do uwzględniania kolejnych wniosków dowodowych strony tak długo, aż udowodni ona korzystną dla siebie tezę i pomija je od momentu dostatecznego wyjaśnienia spornych okoliczności sprawy. Nieprzeprowadzenie dowodu tylko wówczas uzasadnia zarzut naruszenia art. 217 § 2 k.p.c., jeżeli przeprowadzenie tego dowodu było niezbędne do miarodajnej oceny zasadności roszczenia. Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy zwrócił uwagę, że wskazywany przez powódkę dowód - listy fakultatywnych szkoleń, które proponuje się urzędnikom - był dowodem na okoliczność, która została już dostatecznie wykazane zeznaniami powódki i świadków oraz dowodem z korespondencji : e-mail z 3.12.2010 r. oraz z 11.2011 r., oraz wykazów szkoleń z 2010 i 2011 r. przedłożonych przez pozwanego- (k. 210, 212). Sąd zwrócił przy tym uwagę, że zgromadzony w sprawie materiał dowodowy okazał się wystarczający dla pozytywnego rozstrzygnięcia w zakresie żądania powódki zmiany oceny kryterium „doskonalenie zawodowe” z oceny „na poziomie oczekiwań”, na oceną „powyżej oczekiwań”. Odnośnie zaś kolejnych pominiętych dowodów: zobowiązania pozwanego do złożenia listy urzędników służby cywilnej, którzy w 2011 r. byli poddani ocenie okresowej i otrzymali ocenę okresową równą lub wyższą od powódki, celem porównania osiągnięć powódki z osiągnięciami tychże urzędników przez oraz listy urzędników, którzy byli poddani w 2011 r. ocenie okresowej i otrzymali drugą z kolei ocenę pozytywną, Sąd uznał, że dowody te są nieprzydatne dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy. Samo porównanie ocen powódki z ocenami innych pracowników pozwanego urzędu nie mogłoby bowiem stanowić podstawy do uwzględnienia roszczenia powódki w całości. Oceny przyznawane poszczególnym pracownikom są ocenami indywidualnymi, każdą taką ocenę należy zatem rozpatrywać w kontekście indywidualnych cech danego pracownika. Co więcej, jak już wyżej wskazano Sąd miał w analizowanym postępowaniu ograniczone możliwości merytorycznego zbadania poprawności wystawionej powódce oceny z uwagi na jej „uznaniowy” charakter. Kompetencje badania przez sąd zasadności wystawienia powódce takiej a nie innej oceny przez bezpośrednią przełożoną sprowadzały się wyłącznie do kontroli, czy nie doszło do rażącego zaniżenia oceny przyjętych kryteriów w kontekście obowiązków powódki i sposobu realizacji tych obowiązków przez powódkę (a nie innych pracowników), ewentualnie w kontekście rażącego naruszenia przepisów przez pracodawcę lub zasad współżycia społecznego.

Orzeczenie o kosztach postępowania Sąd oparł o przepis art. 98 § 1 i 3 w zw. z art. 99 k.p.c w zw. z § 11 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu zasądzając od pozwanego jako strony przegrywającej proces na rzecz powódki kwotę 60 zł.