Onet.pl 27.01.2010 r.

Na co dzień w pracy zawodowej reprezentuję w postępowaniach kontrolnych lub podatkowych tych podatników, dla których właściwe są tzw. duże urzędy skarbowe. Ostatnio jednak miałam okazję reprezentować osobę fizyczną, dla której właściwym jest urząd skarbowy obsługujący małych podatników.

Całe opisane poniżej zdarzenie jest oparte na faktach, a tytuł niniejszego artykułu odpowiada wprost proporcjonalnie temu, co osobiście przeżyłam w ostatnim tygodniu w urzędzie skarbowym X.

Dodam, że dzisiejszy wpis poświęcam zdarzeniu, które miało miejsce w dziale podatku VAT. W kolejnym wpisie  opowiem o kolejnych doświadczeniach w dziale podatku PIT. Wszystkie zdarzenia miały miejsce w jednym urzędzie skarbowym. Nazwijmy go urzędem skarbowym X

Zanim napiszę o tym, co bulwersuje mnie do dzisiaj, kilka słów wstępu na temat mojego Klienta. Klient jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT od 2002 r. W 2006 r. zarejestrował się również dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych. Z uwagi jednak na to, że transakcji unijnych nie dokonywał, w 2007 r. urząd skarbowy przesłał dokument, na mocy którego Klient został wyrejestrowany dla celów transakcji VAT UE. W okresie od 2007 r. do dnia dzisiejszego Klient składał deklaracje VAT 7, płacił należny podatek VAT. W deklaracji za wrzesień 2009 r. Klient wykazał nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym i wniósł o zaliczenie tego podatku na poczet zaległości podatkowych. W październiku 2009 r. zostały wszczęte czynności sprawdzające w wyniku, których uznano, że podatnikowi zwrot jest należny. Do tego momentu wszelkie wykonane czynności należy uznać za profesjonalne i zgodne z przepisami. Prawdziwy horror zaczął się jednak w styczniu 2010 r., gdy miła Pani urzędnik zadzwoniła do mojego Klienta pouczając go, iż:

- ma zgłosić się do okienka nr 8 w urzędzie skarbowym X i wpłacić kwotę 170 zł,

- następnie ma stawić się w pokoju nr 514.

Powyższe czynności miały być wykonane w sposób niecierpiący zwłoki, w kolejności opisanej powyżej, przy czym miła Pani urzędnik zagroziła, iż jeżeli Klient nie wykona jej polecenia, nie otrzyma należnego mu zwrotu podatku.

Mój Klient przekazał mi powyższe informacje. Mnie natomiast zaciekawiła kwota opłaty 170 zł. Na jakiej podstawie i z jakiego powodu mój Klient ma uiścić kwotę 170 zł za zwrot podatku?

Z wątpliwościami udałam się od razu na pokój nr 514 w celu wyjaśnienia wątpliwości. I tutaj doznałam szoku, jakiego dawno mi nie przyszło przeżywać. Pani kierownik działu VAT poinformowała mnie, że Klient musi uiścić kwotę 170 zł, bowiem musi się zarejestrować dla celów VAT.  I tu nastąpiła wymiana zdań:

Ja: na jakiej podstawie mój Klient ma się ponownie zarejestrować, skoro działa jako podatnik VAT od 2002 r.? Przecież składa deklaracje VAT 7 i płaci podatek VAT?

Pani urzędnik: Klient został wyrejestrowany jako podatnik VAT pismem z 2007 r., w którym informuje się go o jego wyrejestrowaniu dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Ja: na jakiej podstawie mój Klient został wyrejestrowany dla celów podatku VAT?

Pani urzędnik: Pani Klient nie wykonywał żadnych czynności wewnątrzwspólnotowych, więc został wyrejestrowany.

Ja: Czy dla Pani rejestracja dla celów VAT i VAT UE to to samo? Czy nie wykonywanie czynności wewnątrzwspólnotowych powoduje automatycznie, że podatnik traci status podatnika VAT również w stosunku do dostaw krajowych?  

Pani urzędnik: Rejestracja dla celów VAT i VAT EU to to samo. Niewykonywanie czynności wewnątrzwspólnotowych powoduje, że się nie jest podatnikiem podatku VAT w ogóle!!

Ja: Na jakiej podstawie prawnej Pani urzędnik dochodzi do takiego wniosku?

Pani urzędnik: Ja nie mam obowiązku rozmawiać z Panią o podstawie prawnej.

Ja: To może ja otworzę przepisy w zakresie podatku VAT i wyjaśnimy sobie moje wątpliwości co do stanowiska zajętego przez urząd skarbowy X.

Pani urzędnik: Proszę natychmiast zamknąć te przepisy!! Ja nie będę z Panią rozmawiać na temat przepisów!!.

Ja: To proszę w takim razie przedstawić mi Pani stanowisko na piśmie.

Pani urzędnik: Ja nie muszę Pani nic dawać na piśmie!!

W całej konwersacji uczestniczyły jeszcze dodatkowo dwie Panie urzędniczki, które bez żadnej podstawy prawnej próbowały na siłę, zachowując się niegrzecznie przekonać mnie o swoich racjach.

Rozmowa skończyła się na tym, że nie dokonałam oczywiście ponownej rejestracji dla celów podatku VAT mojego Klienta, a dalsza rozmowa z Panią kierownik działu VAT ma być prowadzona w niedalekiej przyszłości. O tym, jak się potoczą dalsze losy mojego Klienta, nie omieszkam Państwa poinformować.

Jaki jest jednak przerażający wniosek z powyższej historii?

Gdyby mój Klient w zaufaniu do organów Państwa zachował się zgodnie z tym, jak został poinstruowany telefonicznie, tj. poszedł do okienka nr 8 i zarejestrował się dla celów VAT, to przyznałby się tym samym, że od 2007 r. nie był podatnikiem VAT. Skoro zaś nie był podatnikiem VAT, to nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego! Nieważne, że przez cały czas działał jako podatnik VAT i płacił podatek VAT. Tego nikt od 2007 r. nie kwestionował. Zatem do płacenia podatku był podatnikiem, ale już dla celów zwrotu podatku naliczonego tym podatnikiem nie jest!! Oczywiście wyłącznie w oczach i w umyśle Pani Kierownik działu VAT w urzędzie skarbowym X.

Przyznam, że gdyby ktoś mi opowiedział tę historię, to pewnie nie uwierzyłabym, że coś takiego może w ogóle mieć miejsce w urzędzie skarbowym. Współczuję od tego momentu wszystkim małym podatnikom, którzy muszą obcować z niekompetencją urzędników, dla których jakiekolwiek procedury, przepisy okazują się obce. Nie chcą dyskutować w oparciu o przepis, lecz w oparciu o to, co im się wydaje.  Opisane zdarzenie bulwersuje mnie do dzisiaj i nie omieszkam poinformować o tym zdarzeniu Naczelnika tegoż urzędu skarbowego X.

A co można poradzić tym podatnikom, którzy na co dzień muszą obcować z urzędnikami, którzy nie znają się na przepisach?  Ci, którzy nie mają swojego pełnomocnika w postaci osoby znającej przepisy prawa podatkowego powinni prosić o to, aby urzędnik przedstawiał swoje wnioski na piśmie. Jeżeli natomiast nie chce tego uczynić, należy na piśmie zwrócić się do urzędu o wyjaśnienie, dlaczego podatnik ma tak a nie inaczej postąpić i jakie są tego skutki.

W następnej części o moich potyczkach z urzędnikami tego samego urzędu skarbowego X, ale już w sprawie podatku PIT. Zapewniam, że historia będzie równie ciekawa i bulwersująca.

Beata Hudziak

Uważałabym z wyrażaniem opinii bez konfrontacji z drugą stroną występującą w tej historii. Tak mi podpowiada wieloletnie doświadczenie. [...] dociekanie który urząd tak się zbłaźnił, bez poznania prawdziwych i rzetelnych faktów przedstawionych przez dwie strony konfliktu  -  jest nie na miejscu [...]

Uważałabym z wyrażaniem opinii bez konfrontacji z drugą stroną występującą w tej historii.

Ja niestety parę razy byłam świadkiem takich "mądrych" wywodów. I to nie tylko szeregowych pracowaników. Wierzę, że to możliwe.

Ja niestety parę razy byłam świadkiem takich "mądrych" wywodów. I to nie tylko szeregowych pracowaników. Wierzę, że to możliwe.

dociekanie który urząd tak się zbłaźnił, bez poznania prawdziwych i rzetelnych faktów przedstawionych przez dwie strony konfliktu  -  jest nie na miejscu.

A ja bym uważał z ocenami, że "urząd się zbłaźnił". Jeśli już to może jakiś pracownik, kierownik, naczelnik (a jeśli mówimy o decyzji to naczelnik jako organ podatkowy) co najwyżej może się pomylić, skompromitować, zbłaźnić, ośmieszyć, etc., w zależności od sytuacji. (Wascho:to pytanie radzę kierować do autora pierwszego posta, do którego odnoszę się w mojej wypowiedzi (Zdecyduj się: ktoś się w tym us zbłaźnił czy jeszcze nie masz wiedzy (bez przedstawienia wersji "pani kierowniczki") czy się zbłaźnił. (Wascho: pytanie nie do mnie:autor,autor!).

Fakty albo są albo ich nie ma. Nie na czegoś takiego jak "prawdziwy fakt" czy "rzetelny fakt". Możemy mówić co najwyżej, że ktoś napisał prawdę (zrelacjonował zgodnie z prawdą) lub rzetelnie przedstawił fakty (rzetelnie oddał stan sprawy, stan faktyczny). [i](Wascho: złośliwy komentarz, tylko w jakim celu). Więcej będzie można się dowiedzieć właśnie wtedy, kiedy poznamy nazwę us.( Wascho: tylko po co?)
To był massive attack! Kompletnie nie na miejscu!

Kuraś1

Cytuję za Kurasiem1: A ja bym uważał z ocenami, że "urząd się zbłaźnił". Jeśli już to może jakiś pracownik, kierownik, naczelnik (a jeśli mówimy o decyzji to naczelnik jako organ podatkowy) co najwyżej może się pomylić, skompromitować, zbłaźnić, ośmieszyć, etc., w zależności od sytuacji. (Wascho :to pytanie radzę kierować do autora pierwszego posta, do którego odnoszę się w mojej wypowiedzi )) Zdecyduj się: ktoś się w tym us zbłaźnił czy jeszcze nie masz wiedzy (bez przedstawienia wersji "pani kierowniczki") czy się zbłaźnił. [color=#400080]( Wascho: pytanie nie do mnie:autor,autor!).[/color]

Fakty albo są albo ich nie ma. Nie na czegoś takiego jak "prawdziwy fakt" czy "rzetelny fakt". Możemy mówić co najwyżej, że ktoś napisał prawdę (zrelacjonował zgodnie z prawdą) lub rzetelnie przedstawił fakty (rzetelnie oddał stan sprawy, stan faktyczny). (Wascho: złośliwy komentarz, tylko w jakim celu). Więcej będzie można się dowiedzieć właśnie wtedy, kiedy poznamy nazwę us. [i]([color=#0080BF]Wascho: tylko po co?)
To był massive attack! Kompletnie nie na miejscu!

Smutno mi bardzo, że jedna z pierwszych moich wypowiedzi została tak źle odczytana tym bardziej, że autorem "urząd się zbłaźnił" nie jestem. Ja tylko, drogi kolego, odniosłam się do tej wypowiedzi.  Widać brak mi wprawy, albo (w co prędzej uwierzę) dane jasne przesłanie, żeby głosu nie zabierać!. Zrozumiałam, a ponadto mając tak "życzliwego recenzenta" - za możliwość dalszych wypowiedzi na forum podziękuję. Nie mogę się powstrzymać z jedną drobną radą: radzę czytać ze zrozumieniem i wzbraniać się przed połajaniem, to takie mało eleganckie!.