nie wiem który przepis mówi, że Twój kolega/babcia/itp nie może prowadzić działalności jakiejś tam... a że pomysł Twój to co? Myślę, że za daleko zagalopowałeś się w byciu Świętym... A jeśli ktoś ma jakieś zahamowania przez założeniem działalności na kogoś, dając swój pomysł to nie ma co narzekać tylko dalej pracować tam gdzie się pracuje, dalej narzekać i protestować...

Jest to przestępstwo tzw. "firmanctwa" penalizowane w kks. Wyjaśnię bliżej. To są właśnie tzw. "słupy" znane z wielu afer. Czy aby godnie żyć muszę być przestępcą? Może lepiej kraść ? to też przestępstwo a bardziej popłatne? Czy nie mogę być uczciwy i godnie żyć?

By zostać przestępcą, czy innym kradziejem to trzeba mieć jaja. Natomiast gdybyś chciał z tego się utrzymać, to musisz mieć jeszcze łeb. Takiemu życiu ja mówię  
Pytasz czy możesz być uczciwym i godnie żyć. Tak naturalnie, zawsze jest czas by zmienić swe postępowanie, zrób rachunek sumienia, napraw wyrządzone krzywdy, przeproś, poproś o wybaczenie. Następnie zabierz się do solidnej pracy nad sobą, pomyśl na co cię stać, co potrafisz robić, jaki talent drzemie w Tobie, rozwijaj go. Postępując w taki sposób, będziesz godnie żył.

Powodzenia

Rozczaruję cię. Porządne biuro pracuje 8 godzin dziennie i ma wszystkie wolne soboty! Kwestia dobrej organizacji i zatrudniania odpowiedniej liczby pracowników do ilości klientów. Jak się zdarzy jakaś wyjątkowa sytuacja i np. kilent przyniesie dokumenty o 16, 25. dnia miesiąca to i owszem ktoś zostaje, księguje i niesie papiery na całodobową pocztę. Tylko wtedy właściciel zwraca uwagę takiemu klientowi, że to pierwszy i ostatni raz, "następnym razem prosimy przyjść z papierami odpowiednio wcześniej", a po drugie taka osoba ma albo dodatkowo płacone albo odbiera wolne godziny.

Jeżeli właściciel biura oszczędza na pracownikach to wtedy harują po 14 godzin.

Mówiąc krótko: zostań poborcą skarbowym  

No nie tak do końca, poborca nie dość że żyje godnie to jeszcze bogato.
Mówiąc krótko: godnie to prawie to samo co godnie i bogato, ale prawie robi wielką różnicę?

Zacznę już dziś.
Proszę Wszystkich o wybaczenie  

I tym sposobem już "prawie" jestem poborcą  

Rozczaruję Cię. około 6 godzin. W prywatnych firmach szanują pracowników.
W tym roku zrezygnowałem z wakacji - i tak mnie nie stać. Posiedzę w domu przed telewizorem, pooglądam przemówienia Tuskoidalnych.

Stanowczo odradzam! Zdrowie ważniejsze  

Może jednak biuro? Obecnie 8 w biurze i ok. 3-5 w domu, bo w biurze nie mam ani czasu, ani warunków, ani narzędzi.
PS
Drago - proszę zmień podpis bo dostaję wysypki.

Pracownik s.c. może dorabiać.

Jest tylko kilka ograniczeń:
- nie może pełnić niektórych innych funkcji publicznych
- jeżeli podejmie zatrudnienie w ramach drugiego stosunku pracy, to musi mieć na to pisemną zgodę dyrektora generalnego urzędu (powyższe nie dotyczy umów zlecenia czy o dzieło, a także prowadzenia działalności gospodarczej, tak więc w tym przypadku pracownik s.c. nie musi nawet informować o tym swoich przełożonych)
- nie może podjąć żadnej działalności sprzecznej z jego obowiązkami lub podważającej zaufanie do służby cywilnej (np. doradztwo na rzecz podatników obsługiwanych przez jego urząd, czy handel z takimi podmiotami - mogłoby to być nawet potraktowane jako łapownictwo)

Wynika to wprost z ustawy o służby cywilnej i nie dotyczy urzędników s.c. i pracowników zajmujących wyższe stanowiska w s.c. Najwidoczniej ustawodawca celowo nie wprowadził szerszych ograniczeń w stosunku do pracowników s.c.

Dodatkowo pracownik s.c. ma obowiązek wykazać wszystkie inne źródła dochodów w oświadczeniu majątkowym.

Tyle teorii.

W praktyce, kiedy myślałem o rozpoczęciu działalności gospodarczej, to jako lojalny pracownik o swoich planach poinformowałem przełożonych. Na początku usłyszałem, że nie mogę podjąć żadnej innej działalności. Kiedy zapytałem o podstawę prawną takiego stwierdzenia, to nie doczekałem się odpowiedzi. Zasugerowano mi jedynie, że w chwili rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej zostanę zwolniony, chyba że to moja małżonka zarejestruje swoją działalność gospodarczą.

Tak wygląda stosowanie zasady legalizmu w działaniu organów władzy publicznej w Polsce.

Było swego czasu (listopad 2005) rozsyłane po jednostkach pismo ówczesnego szefa S.C. Jana Pastwy z którego jasno wynikało to, że pracownik s.c. nie musi prosić o zgodę na działalność gospodarczą (powiadomić wypada aby pracodawca mógł ocenić czy ta działalność nie przynosi s.c. dyshonoru). Nie rozumiem dlatego jak ktoś mógł grozić zwolnieniem... to się kwalifikuje pod mobbing.

A co będzie jeśli pracodawca oceni, że ta działalność przynosi s.c. dyshonor?!

Trzeba będzie tak rozwinąć działalność, aby odejść ze służby z honorem i godnosciom osobistom.