Odnośnie tematu, kilka zapytań poselskich do MF. Obawiam się tylko, że wszystkie odpowiedzi będą takie same.
Zapytanie nr 8451
do ministra finansów
w sprawie likwidacji Ośrodka Zamiejscowego w Ciechanowie Izby Skarbowej w Warszawie
W imieniu pracowników Ośrodka Zamiejscowego w Ciechanowie Izby Skarbowej w Warszawie, którzy zgłosili się do mnie z prośbą o interwencję, zwracam się do Pana Ministra z zapytaniem, czy w oparciu o przepisy zarządzenia nr 39 z dnia 21 września 2010 r. istnieje możliwość utrzymania Ośrodka Zamiejscowego w Ciechanowie, traktując go jako wydział Izby Skarbowej w Warszawie.
Pracownicy zlikwidowanych izb skarbowych nie wiedzieli, że ośrodki zamiejscowe miały funkcjonować tylko 3-4 lata. Wręcz odwrotnie, na spotkaniu z mieszkańcami Ciechanowa jesienią 1998 r. premier Jerzy Buzek zapewniał pracowników organów administracji, że nie zostaną bez pracy, bowiem w byłych miastach wojewódzkich będą istniały delegatury i oddziały urzędów mających siedzibę w nowych miastach wojewódzkich.
Nie można zgodzić się ze stwierdzeniem, że dalsze funkcjonowanie wydziałów Izby Skarbowej w Warszawie, usytuowanych w Ciechanowie, Radomiu i Siedlcach, nie jest zasadne ze względów organizacyjnych i ekonomicznych oraz z powodu rzadkich kontaktów podatników z organem II instancji, możliwości korzystania z informacji Krajowej Informacji Podatkowej, realizacji projektu e-Podatki czy też malejącej liczby wpływających odwołań. Jest wprost odwrotnie - np. komórki organizacyjne funkcjonujące w Ciechanowie rozpatrują odwołania z 13 urzędów skarbowych i tych odwołań, a także skarg do WSA, jest coraz więcej.
W przypadku likwidacji Ośrodka Zamiejscowego w Ciechanowie, przeniesienie pracowników tam zatrudnionych do Izby Skarbowej w Warszawie moim zdaniem pociągnie za sobą znaczne koszty dojazdu do pracy, bowiem, jak mi wiadomo, urzędy skarbowe nie dysponują wolnymi etatami - zresztą zatrudnienie byłoby degradacją służbową. Uwzględniając nawet przesłanki natury ekonomicznej w proponowanych zmianach, należy również brać pod uwagę czynniki ludzkie.
Panie Ministrze, zważywszy na fakt, że likwidacja Ośrodka Zamiejscowego w Ciechanowie Izby Skarbowej w Warszawie w sposób istotny pogorszy system rozpatrywania odwołań i skarg, utrudniając jednocześnie dostęp podatników do akt sprawy i konieczności przesłuchania, czy w tym stanie rzeczy nie należy jednak pozostawić pracowników likwidowanego od 1 stycznia 2011 r. Ośrodka Zamiejscowego w Ciechanowie na ich dotychczasowych miejscach pracy jako pracowników wydziałów izb macierzystych?
Z poważaniem
Poseł Mirosław Koźlakiewicz
Ciechanów, dnia 30 grudnia 2010 r.
Zapytanie (nr 8516) do ministra finansów w sprawie reorganizacji Izby Skarbowej w Zielonej Górze Szanowny Panie Ministrze! W związku z wydanym zarządzeniem nr 39 ministra finansów z dnia 21 września 2010 r. w sprawie organizacji urzędów i izb skarbowych oraz nadania im statutów organizacyjnych następuje proces dezintegracji województwa lubuskiego. Z wydanego zarządzenia nie wynika wprost likwidacja ośrodka zamiejscowego w Gorzowie, niemniej jednak dyrektor Izby Skarbowej w Zielonej Górze rozpoczął proces zwalniania części pracowników oraz zmiany warunków pracy i płacy, tak by ich miejscem pracy nie był Gorzów Wielkopolski. Województwo lubuskie jest specyficznym województwem, z dwoma stolicami: Zieloną Górą ? siedzibą urzędu marszałkowskiego i Gorzowem Wielkopolskim ? siedzibą wojewody lubuskiego. Ponadto w Gorzowie znajdują się m.in. takie instytucje, jak: wojewódzka komenda Policji, straży pożarnej, kostrzyńsko-słubicka strefa ekonomiczna, jak również wiele zakładów przemysłowych. Moim zdaniem nie ma przeciwwskazań, by w ramach Izby Skarbowej w Zielonej Górze pracownicy mogli świadczyć swą pracę w Gorzowie Wielkopolskim, szczególnie że koszty funkcjonowania organów podatkowych właściwych dla ośrodka zamiejscowego po likwidacji tego ośrodka znacznie wzrosną, z pewnością przekraczając poziom obecnie ponoszonych przez nie kosztów (koszty przesyłek, dojazdów, kserowania akt itd.) Argument w postaci obniżania kosztów funkcjonowania administracji podatkowej jest więc iluzorycznym argumentem. Ponadto zgodnie z zasadami postępowania podatkowego sprawy podatkowe są jawne dla stron a organy podatkowe obwiązane są zapewnić stronom czynny udział w każdym stadium postępowania, a przed wydaniem decyzji umożliwić im wypowiedzenie się co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań. W praktyce oznacza to obecność stron lub ich pełnomocników w siedzibie organu odwoławczego, co przy likwidacji ośrodka zamiejscowego oznaczać będzie konieczność podróży do Zielonej Góry. W związku z powyższym kieruję do Pana Ministra następujące pytania: 1. Czy według nowego rozporządzenia w tak złożonej sytuacji może funkcjonować komórka, która by przybliżała urząd dla mieszkańców z północnej części województwa? 2. Czy ta reorganizacja rzeczywiście obniży koszty funkcjonowania lubuskiej izby skarbowej? Z poważaniem Poseł Jan Kochanowski Gorzów Wielkopolski, dnia 13 stycznia 2011 r.
Zapytanie (nr 8569) do ministra finansów w sprawie siedziby Urzędu Skarbowego w Legnicy W związku z licznymi interwencjami mieszkańców i pracowników Urzędu Skarbowego w Legnicy uprzejmie proszę o zapoznanie się z problemem i odpowiedź na poniższe pytania. Siedziba legnickiego Urzędu Skarbowego położona jest przy ulicy Najświętszej Marii Panny, tj. przy głównym i tłumnie odwiedzanym przez mieszkańców deptaku. Budynek stanowiący siedzibę jednostki niezespolonej administracji rządowej, a zarazem miejsce pracy wielu legniczan to przestarzała konstrukcyjnie budowla, która w żadnej mierze nie wpisuje się w wizerunek odnowionej starówki Legnicy (dawna siedziba Komitetu Wojewódzkiego PZPR). Jednakże wobec warunków, jakie naczelnik Urzędu Skarbowego oferuje swoim pracownikom i petentom, okazuje się, iż względy estetyczne schodzą na drugi plan. Budynek wyposażony jest w przestarzałą stolarkę okienną i drzwiową, która z pewnością nie przyczynia się do efektywnego wydatkowania środków na eksploatację, co więcej, pomieszczenia biurowe oraz sanitariaty dalekie są od współczesnych standardów. Stan techniczno-budowlany urzędu nie zapewnia zatem bezpieczeństwa, a już w żadnej mierze komfortu pracy i dostatecznej obsługi obywateli. W świetle powyższego proszę o odpowiedź na następujące pytania: 1. Czy minister finansów planuje podjąć w tym roku działania mające na celu remont lub zmianę siedziby Urzędu Skarbowego w Legnicy? 2. Kiedy jest planowane oddanie do użytku nowej siedziby Urzędu Skarbowego w Legnicy? Z poważaniem Poseł Robert Kropiwnicki Legnica, dnia 19 stycznia 2011 r.
Zapytanie (nr 8600) do ministra finansów w sprawie planowanej likwidacji radomskiego Ośrodka Zamiejscowego Izby Skarbowej w Warszawie Szanowny Panie Ministrze! Dnia 26 października 2010 r. zwróciłam się do Pana z interpelacją w sprawie likwidacji radomskiego Ośrodka Zamiejscowego Izby Skarbowej w Warszawie. W odpowiedzi nadeszło pismo podpisane przez pana Andrzeja Parafianowicza, podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów. Z przykrością muszę stwierdzić, że wiele podniesionych w nim kwestii znacząco odbiega od tego, co w swoich wyjaśnieniach zawarli pracownicy wyżej wymienionego Oddziału Zamiejscowego Izby Skarbowej w Warszawie. W nadesłanym do mnie piśmie zwracają oni uwagę na fakt, iż nieprawdą jest jakoby od dawna mieli wiedzę o tym, iż los ich jednostki został przesądzony już w 1999 r., kiedy to weszła w życie reforma administracyjna. W skierowanym do mnie piśmie stanowczo podkreślają, że do dnia 8 października 2010 r. takiej wiedzy nie mieli. Co więcej wcześniejsze próby zmiany pracy podejmowane przez część pracowników wspomnianej jednostki (przejście do radomskich urzędów skarbowych) były blokowane przez dyrektorów izby w Warszawie, co miało być motywowane brakiem planów likwidacji Ośrodka Zamiejscowego w Radomiu. W skierowanym do mnie piśmie można przeczytać, że działalność Ministerstwa Finansów, mająca na celu dostosowanie struktury organizacyjnej jednostek administracji podatkowej do nowego podziału terytorialnego kraju, miała charakter ?płynnego wygaszania?, dającego czas pracownikom na ewentualne przekwalifikowanie i znalezienie nowego miejsca pracy w innych jednostkach administracji skarbowej lub poza nią. Z kolei z uzyskanych przeze mnie informacji wynika, iż w 2010 r. do pracy w radomskich urzędach skarbowych zostało przyjętych 30 osób, wśród których nie było pracowników likwidowanego Ośrodka Zamiejscowego Izby Skarbowej w Warszawie. Rodzi się zatem pytanie: Dlaczego do pracy w urzędach skarbowych nie przyjmowano pracowników likwidowanej jednostki, skoro, jak pisze pan podsekretarz Parafianowicz, jej los był przesądzony już od 1999 r.? Również powstanie w Radomiu Centrum Przetwarzania Danych Ministerstwa Finansów, o którym wzmianka znalazła się w nadesłanej do mnie odpowiedzi, nie zmieni niczego w sytuacji pracowników radomskiego Ośrodka Izby Skarbowej w Warszawie, ponieważ z 200 osób mających znaleźć zatrudnienie w tworzonym centrum największą grupę będą, co naturalne, stanowili informatycy. Jakby tego było mało, we wspomnianym wyżej centrum zatrudnienie mają znaleźć niebędący informatykami pracownicy likwidowanego Zakładu Gospodarstwa Pomocniczego działającego przy Izbie Skarbowej w Warszawie, natomiast radomskim pracownikom izby nie przedstawiono takich propozycji. Ponadto nie mogę się zgodzić z zawartą w piśmie pana Parafianowicza argumentacją, że jednostki administracji skarbowej w Radomiu zatrudniają największą ilość pracowników spośród innych byłych miast wojewódzkich na Mazowszu. Pan Andrzej Parafianowicz nie wziął bowiem pod uwagę faktu, iż Radom jest spośród tych miast zdecydowanie największy. Boryka się także z największym spośród przywołanych miast (Radom, Ciechanów, Siedlce) bezrobociem, sięgającym 20%. Należy również zwrócić uwagę na fakt, iż w Radomiu, w przeciwieństwie do Siedlec i Ciechanowa, funkcjonuje Wydział Zamiejscowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w którym rozpatrywane są skargi na decyzje Izby Skarbowej w Warszawie. We wspomnianej już wyżej odpowiedzi na skierowaną przeze mnie interpelację pan podsekretarz Parafianowicz pisze, że pracownicy radomskiego Ośrodka Zamiejscowego Izby Skarbowej w Warszawie znajdą zatrudnienie w urzędach skarbowych w Radomiu. Liczba wolnych etatów w tych instytucjach ma wynosić łącznie 34 do końca 2011 r. Niestety warunkiem uzyskania takiej ilości wakatów jest przechodzenie na emeryturę dotychczasowych pracowników urzędów skarbowych. Jak zatem widać, nie ma gwarancji, że do końca 2011 r. uda się znaleźć 34 alternatywne stanowiska pracy dla osób zatrudnionych w likwidowanym Ośrodku Zamiejscowym Izby Skarbowej w Warszawie. Dodatkowo wątpliwości co do realności tej obietnicy musi budzić ustawa o racjonalizacji zatrudnienia w administracji, mająca skutkować redukcją etatów o 10%. W otrzymanym przeze mnie piśmie pan podsekretarz Parafianowicz pisze także, iż od 2004 r. ośrodki zamiejscowe oprócz spraw własnych załatwiają również, jak to określił, ?warszawskie? sprawy odwoławcze, co jego zdaniem jest rozwiązaniem niewłaściwym i powoduje znaczne utrudnienia w funkcjonowaniu izby. Mają one polegać między innymi na przemieszczaniu akt podatkowych. Ponadto pan Parafianowicz wskazuje, że w takiej sytuacji dostęp do różnego rodzaju informacji jest utrudniony, a zarządzanie nimi na poziomie komórki organizacyjnej nie jest skuteczne i wystarczające do całościowego załatwienia prowadzonych postępowań. Tymczasem z przedstawionych mi wyjaśnień wynika, że nie było żadnych problemów z utrzymaniem jednolitego orzecznictwa, rozstrzygnięcia były konsultowane z kierownictwem w Warszawie, a ponadto pracownicy radomscy korzystają z tego samego orzecznictwa sądowego co ich warszawscy koledzy i wymieniają się z nimi informacjami co do sposobu rozstrzygania poszczególnych spraw. Moje wątpliwości budzi także argument, iż wykorzystywane narzędzia informatyczne nie pozwalają na odpowiedni obieg informacji. Stwierdzenia takie w dobie powszechnej digitalizacji i dostępu do Internetu muszą budzić zdziwienie i nie brzmią wiarygodnie. Pragnę jednocześnie podkreślić, iż pracownikami likwidowanej jednostki są w ogromnej większości kobiety, które poza pracą zawodową prowadzą dodatkowo swoje gospodarstwa domowe i wychowują dzieci. Codzienne wielogodzinne dojazdy do pracy w Warszawie i z powrotem siłą rzeczy musiałyby negatywnie odbić się na życiu osobistym tych pracowników. Ponadto konieczność świadczenia pracy w Warszawie oznacza także duże wydatki na pokrycie kosztów podróży, sięgające nawet 500 zł miesięcznie, co przy planowanym zamrożeniu płac na okres 4 lat musi doprowadzić do drastycznego pogorszenia sytuacji pracowników likwidowanej jednostki i ich rodzin. Planowana likwidacja Ośrodka Zamiejscowego Izby Skarbowej w Warszawie może zmusić pracowników do szukania zatrudnienia poza organami administracji skarbowej, co doprowadzi do utraty przez resort finansów wysoko wykwalifikowanej i posiadającej duże doświadczenie zawodowe kadry. Chciałam podkreślić, iż w mojej ocenie likwidacja radomskiego Zamiejscowego Ośrodka Izby Skarbowej w Warszawie jest rażącym przykładem arogancji władzy i nieliczenia się przez nią z interesem lokalnych społeczności, co jest szczególnie niepokojące w kontekście tego, że sprawa dotyczy Radomia, a więc miasta, które jeszcze przez władze komunistyczne zostało skazane na wieloletnią stagnację i brak możliwości rozwoju w odwecie za wystąpienia robotnicze z czerwca 1976 r. W związku z powyższym domagam się, by rząd PO przestał degradować czternaste co do wielkości miasto w Polsce i nie przekazywał ponad 30 etatów do Warszawy, która nie cierpi z powodu bezrobocia. Pragnę również zadać pytania: Z kim konsultowane były zmiany dotyczące organizacji administracji skarbowej? Dlaczego nie wzięto pod uwagę głosu społeczności lokalnych? Z poważaniem Poseł Marzena Dorota Wróbel Radom, dnia 17 stycznia 2011 r.
____________________________________ "Spytaj milicjanta, on Ci prawdę powie. Spytaj milicjanta, on Ci wskaże drogę."
10 lut 2011, 20:02
Likwidacja OZ Izb Skarbowych
Jest już odpowiedź na jedno z zapytań.
Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na zapytanie pana posła Mirosława Koźlakiewicza w sprawie likwidacji zlokalizowanego w Ciechanowie Ośrodka Zamiejscowego Izby Skarbowej w Warszawie, które zostało przekazane przy piśmie z dnia 19 stycznia 2011 r., nr SPS-024-8451/11, uprzejmie informuję, co następuje. Utworzenie ośrodków zamiejscowych izb skarbowych w części miast, które w związku z reformą administracji publicznej z 1999 r. utraciły status miast wojewódzkich, było rozwiązaniem tymczasowym, obliczonym na stworzenie warunków do obsługi podatników w okresie przejściowym na dotychczasowych zasadach oraz na zapewnienie pracownikom zlikwidowanych izb skarbowych wystarczającego czasu na poszukiwanie możliwości zatrudnienia w innych jednostkach administracji podatkowej lub poza nią. Niezależnie od stanu wiedzy pracowników Izby Skarbowej w Warszawie Ośrodka Zamiejscowego w Ciechanowie w zakresie przewidywanego czasu funkcjonowania ośrodków zamiejscowych izb skarbowych mających siedzibę w obecnych miastach wojewódzkich oraz obietnic czynionych w tym zakresie przez przedstawicieli rządu należy pamiętać, że od tego momentu upłynął znaczny okres czasu. Proces dostosowywania administracji podatkowej do podziału terytorialnego państwa wprowadzonego w 1999 r. następował w drodze stopniowego ograniczania zakresu działania i zatrudnienia w ośrodkach zamiejscowych. Spowodowało to jednak narastanie zjawiska nierównomiernego obciążenia pracą pomiędzy komórkami organizacyjnymi w siedzibie głównej, a ośrodkami zamiejscowymi Izby Skarbowej w Warszawie. Dlatego też od 2004 r. ośrodki zamiejscowe tej izby oprócz spraw własnych wyznaczonych przez zasięg ich działania załatwiały także część spraw ?warszawskich?. W ostatnim okresie średnio 50% spraw prowadzonych przez ośrodki zamiejscowe było sprawami ?warszawskimi?. Powodowało to utrudnienia w organizacji pracy i negatywnie wpływało na wykonywanie zadań izby jako całości i generowało dodatkowe koszty funkcjonowania izby skarbowej. Prowadzenie spraw wymagało bowiem w praktyce wielokrotnego, kosztownego i uciążliwego przemieszczania dokumentów pomiędzy jednostką macierzystą i ośrodkami w celu umożliwienia ?warszawskim? podatnikom wglądu do akt swoich spraw. Dodatkowe koszty były ponoszone m.in. na: ? utrzymanie taboru samochodowego w celu przewozu pracowników, akt podatkowych (paliwo, mat. eksploatacyjne, przeglądy, naprawy), ? rozmowy telefoniczne, w dużej mierze wykonywane w ramach komunikacji wewnętrznej pracowników ośrodka z jednostką macierzystą w Warszawie, ? utrzymanie budynku (środki czystości, ochrona mienia, usługi komunalne, ubezpieczenie budynku, podatek od nieruchomości), ? dostawa mediów (energia elektryczna, ogrzewanie, woda i odb. ścieków, gaz). W przypadku dalszego funkcjonowania ośrodka w Ciechanowie do wydatków należałoby doliczyć także koszt przeprowadzenia remontu pomieszczeń, gdyż prac remontowych nie przeprowadzano od początku istnienia ośrodka, tj. od 1999 r. Odległość ośrodków od jednostki macierzystej powodowała ponadto utrudnienia w nadzorze nad ich pracownikami, a bariery w komunikacji i organizacji szkoleń dla pracowników ośrodków stwarzały zagrożenia dla utrzymania jednolitego orzecznictwa podatkowego. Mając powyższe na uwadze, kierownictwo Izby Skarbowej w Warszawie przy podejmowaniu decyzji mających na celu wdrożenie zarządzenia nr 39 ministra finansów z dnia 21 września 2010 r. w sprawie organizacji urzędów i izb skarbowych oraz nadania im statutów (Dz. Urz. Min. Fin. Nr 10, poz. 45), zobowiązane było brać pod uwagę nie tylko przesłanki istotne z punktu widzenia pracowników ośrodka zamiejscowego w Ciechanowie, lecz również czynniki ważne dla sprawnego funkcjonowania Izby Skarbowej w Warszawie obecnie i w przyszłości. Według stanu na dzień 31 grudnia 2010 r. w ośrodkach zamiejscowych Izby Skarbowej w Warszawie zatrudnionych było ogółem 71 osób, z których aż 60 bezpośrednio podlegało kierownictwu komórek organizacyjnych z siedzibą w Warszawie. W ośrodku zamiejscowym w Ciechanowie pracowało 19 osób, z czego jedynie 3 w samodzielnej komórce logistyki ośrodka. Aktualnie w ośrodku zamiejscowym w Ciechanowie pracuje 18 osób, spośród których 2 osiągnęły wiek emerytalny, a 2 kolejne mogą skorzystać z wcześniejszego świadczenia emerytalnego. Pragnę poinformować Pana Marszałka, że przeniesienie dotychczasowych pracowników ośrodka zamiejscowego w Ciechanowie do pracy w Warszawie było jednakże rozwiązaniem ostatecznym. Zostało ono poprzedzone analizą indywidualnych sytuacji pracowników oraz możliwości ich zatrudnienia w pobliskich urzędach skarbowych. Izba Skarbowa w Warszawie dokłada wszelkich starań, aby wprowadzane zmiany były jak najmniej uciążliwe dla każdego pracownika. Podlegli dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie naczelnicy urzędów skarbowych, mających siedziby położone najbliżej ośrodków zamiejscowych, zostali zobowiązani do zatrudniania na wolne i zwalniające się stanowiska pracy w służbie cywilnej w pierwszej kolejności pracowników ośrodków zamiejscowych oraz do informowania na bieżąco dyrektora Izby Skarbowej o zwalniających się stanowiskach pracy. W rezultacie podejmowanych przez Izbę Skarbową w Warszawie działań naczelnicy urzędów skarbowych, dla których ośrodek zamiejscowy w Ciechanowie pełnił rolę jednostki nadrzędnej, zadeklarowali, że w 2011 r. powstanie możliwość zatrudnienia w tych urzędach łącznie 16 pracowników ośrodka na etatach, które będą zwolnione przez pracowników przechodzących na emeryturę lub zatrudnionych na czas określony. Kierownictwo Izby Skarbowej w Warszawie podjęło także decyzję, że do końca 2011 r. około 10 pracowników ośrodków zamiejscowych będzie mogło pracować w urzędach skarbowych na etatach izby. Taka forma zatrudnienia przewidziana została dla osób mających szczególnie trudną sytuację rodzinną lub osobistą. W ocenie Ministerstwa Finansów podejmowane dotychczas w zakresie funkcjonowania ośrodków zamiejscowych izb skarbowych działania nie wpłynęły na obniżenie poziomu obsługi podatników i na skuteczność poboru dochodów na rzecz budżetu państwa oraz budżetów jednostek samorządu terytorialnego. Można zrozumieć motywy działania pracowników ośrodka zamiejscowego w Ciechanowie, którzy podejmują starania zmierzające do zachowania swoich stanowisk pracy, jednakże uzasadnianie tego interesem podatników nie jest wiarygodne. Ośrodki zamiejscowe działały bowiem jako organy odwoławcze, które mogły, ale nie były zobowiązane do przeprowadzania czynności z udziałem strony lub świadka. Mogły je także zlecać organowi, który wydał decyzję w I instancji. Również czynność zapoznania się z aktami podatkowymi na tym etapie postępowania nie jest regułą. Poza tym należy także mieć na uwadze, że zmiany zachodzące w otoczeniu prawnym, ekonomicznym i technicznym administracji publicznej wymuszają konieczność dostosowywania struktury organizacyjnej do zmieniających się warunków. Postępująca informatyzacja, a w szczególnosci zrealizowanie kolejnych etapów projektu e- Podatki skutkować będzie uproszczeniem i ograniczeniem kontaktów pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym. Dlatego też nieuniknione zmiany w organizacji i zakresie działania organów podatkowych będą zmierzały w kierunku zmniejszenia liczby jednostek administracji podatkowej, zwłaszcza w sytuacji, kiedy wydatki na działalność bieżącą organów podatkowych ulegną istotnemu zmniejszeniu. Biorąc pod uwagę, iż jednym z podstawowych założeń, jakie zostały przyjęte w trakcie prac nad nowym zarządzeniem w sprawie organizacji urzędów i izb skarbowych oraz nadania im statutów, a następnie wprowadzone do zarządzenia nr 39 z dnia 21 września 2010 r. jest likwidacja ośrodków zamiejscowych izb skarbowych, nie można zgodzić się na proponowane rozwiązanie, jakim byłoby pozostawienie pracowników zlikwidowanego ośrodka zamiejscowego w Ciechanowie na dotychczasowych miejscach pracy jako pracowników wydziałów macierzystych Izby Skarbowej w Warszawie. Godzenie się na dalsze funkcjonowanie Izby Skarbowej w Warszawie poza siedzibą główną jest ze względów organizacyjnych nieuzasadnione, a od strony formalnej byłoby obejściem przepisów wprowadzanego w życie zarządzenia. Z poważaniem
____________________________________ "Spytaj milicjanta, on Ci prawdę powie. Spytaj milicjanta, on Ci wskaże drogę."
24 lut 2011, 09:40
Re: Likwidacja OZ Izb Skarbowych
A czy moglibyśmy się dowiedzieć kto się pod tym pismem podpisał?
14 kwi 2011, 10:38
Re: Likwidacja OZ Izb Skarbowych
karniak
A czy moglibyśmy się dowiedzieć kto się pod tym pismem podpisał?
Nie możesz rozpoczynać nowych wątków Nie możesz odpowiadać w wątkach Nie możesz edytować swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz dodawać załączników