Organizacja Międzyzakładowa                          Radom, dnia  2011-11-05
NSZZ „S” Pracowników Skarbowych
     Województwa  Mazowieckiego
    Warszawa ul. Cybernetyki 19B
             Numer  w rej. 2340
                                                       Pan
Aleksy Oszmiańczuk
Dyrektor
Urzędu Kontroli Skarbowej
w Warszawie
KM/63/11                                                                
      
Wyrażam zdumienie, że w dzisiejszych czasach toleruje Pan sytuację, w której korespondencja nie jest przekazywana drogą elektroniczną „ze względów technicznych”. Stwierdzić również muszę, że Pana postawa (brak skutecznych działań w tym zakresie) jest powodem generowania zbędnych kosztów funkcjonowania Urzędu, o czym zresztą swego czasu Pana informowałem. Ponieważ jednak dostrzegam, że moje uwagi nie przekonały Pana do zalet korespondencji elektronicznej (zarówno z wydziałami zamiejscowymi, jak i w samej siedzibie Urzędu), pozwolę sobie na ich powtórzenie w formie pisemnej, ale wcześniej odniosę się do niemożliwości wysłania korespondencji drogą elektroniczną.
Zdecydowana większość dokumentów wytworzonych w UKS Warszawa powstaje w formie elektronicznej. Ich wielkość nie przekracza zazwyczaj kilkudziesięciu kilobajtów ¹ , a dokument liczący kilkadziesiąt stron może mieć łączną wagę nie przekraczającą 1 megabajta ² . Jeżeli nawet przyjąć, że przygotowanie dokumentu do przesłania drogą elektroniczną nie polega na prostym przekierowaniu do adresata poczty elektronicznej istniejącego już, bo wytworzonego w edytorze tekstu, dokumentu – to nawet zeskanowanie takiego dokumentu nie powinno powodować problemu, jaki największy urząd kontroli skarbowej w Polsce aktualnie ma z przesyłaniem dokumentów przez internet („Liczba i rozmiar załączników przekroczyły możliwości naszego serwera”). W zasadzie każdy skaner posiada oprogramowanie umożliwiające tworzenie dokumentów w formacie „pdf” ³ . Każde oprogramowanie tego typu posiada z kolei opcje, dzięki którym plik wyjściowy może mieć pożądany rozmiar wyjściowy. Tak więc tylko od osoby skanującej dokument zależy, czy będzie on miał rozsądną wielkość liczoną w bajtach ⁴ . Biorąc pod uwagę powyższe, zasadne jest przeszkolenie osób posługujących się skanerami w UKS Warszawa tak, aby nauczyły się skanować dokumenty w sposób umożliwiający ich przesyłanie pocztą elektroniczną. Twierdzenie bowiem, że nie można przesłać dokumentu liczącego kilkadziesiąt stron z uwagi na „przekroczenie możliwości serwera” i „liczbę dokumentów” jest – proszę mi wybaczyć tę dygresję – nieco humorystyczne…
Teoretycznie jest Pan Dyrektor zwolennikiem oszczędności – na pewno stara się Pan, aby za taką osobę być postrzegany. W praktyce jednak różnie z tym bywa, gdyż nie korzysta się w naszym Urzędzie z nowoczesnych technik porozumiewania się w stopniu wystarczającym. Także przykłady ostatnich dni pokazują rażąco, że jest wiele do nadrobienia w zakresie racjonalnego gospodarowania środkami, gdyż niektóre podejmowane przez Pana działania z oszczędnościami nic wspólnego nie mają (na przykład gremialny wyjazd pracowników zlikwidowanego Wydziału 18 października br. do Warszawy, gdzie nie było nie tylko stanowisk ich pracy, ale nawet ich nazwisk na listach obecności, czy likwidację stanowisk pracy w budynku stanowiącym własność Skarbu Państwa…). Jeżeli faktycznie jednak zależy Panu na realnych oszczędnościach i poprawie efektywności pracy, należy bezwzględnie zacząć wreszcie korzystać z poczty elektronicznej przy uzgadnianiu treści dokumentów tworzonych w ramach kontroli (protokoły, decyzje, wyniki kontroli, pisma, itd.) tak, aby nie marnotrawić ton papieru, kilogramów tonerów, litrów benzyny i czasu roboczego tylko po to, żeby osoby nie posiadające umiejętności posługiwania się współczesną techniką mogły recenzować ww. dokumenty. Wiem, że tak dzieje się częściowo na przykład w wydziałach kontroli środków unijnych, gdzie protokoły są przekazywane do uzgodnienia w formie elektronicznej – może tak być także w pozostałych wydziałach Urzędu.
Podobnie jest z rozmowami telefonicznymi. Od dawna w powszechnym użytkowaniu są programy do rozmów telefonicznych przez Internet. Nie wymaga to żadnych nakładów finansowych (lub wymaga nakładów niewielkich), a oszczędności z tego tytułu można by przeznaczyć (na przykład) na podniesienie żenująco niskiej stawki ryczałtu za przejazdy samochodami prywatnymi dla celów służbowych (obowiązującej od kilku lat w tej samej wysokości). Wiem, że zwłaszcza osoby w wieku przedemerytalnym często mają problem ze stosowaniem nowoczesnych technik, ale przy odrobinie dobrej woli jest to do przejścia nawet przez ludzi, którzy kompromitują się demonstrowaniem pogardy dla współczesnych technik komputerowych (być może na przeszkodzie dokonywania elektronicznych poprawek w dokumentach procesowych stoi także obawa przed pozostawieniem śladu ingerencji w ustalenia czy kierunek działań pracownika – problem ten był Panu Dyrektorowi przeze mnie przedstawiany nie raz – jak dotąd bez widocznych zmian procedur w tym zakresie…).
Wskazać należy w tym miejscu także, że realne korzyści z powyższych tytułów nie tylko pozwolą na inwestycje w kontrolerów skarbowych, ale także przyczynić się mogą do zapobieżenia kolejnym działaniom wymierzonym de facto w pracowników i ich rodziny (i nie mającym wiele wspólnego z racjonalizacją funkcjonowania Urzędu; przeciwnie: będącym przykładem posunięć nierozsądnych i wręcz szkodliwych – co będziemy udowadniać na wielu polach i jeszcze nie raz…), na przykład działaniom likwidacyjnym wydziałów zamiejscowych pod nieprawdziwym pretekstem wysokich kosztów ich funkcjonowania (mamy dane zaprzeczające takim tezom). To, czy proponowane oszczędności wejdą w życie – zależy WYŁĄCZNIE od Pana Dyrektora…
Powyższe sugestie, dotyczące racjonalnego gospodarowania i przekierowania zaoszczędzonych środków na inne cele, proszę potraktować, jako formalny wniosek NSZZ „S” o wprowadzenie tego typu działań oszczędnościowych w naszym Urzędzie. Zdajemy sobie co prawda sprawę, że proces wdrażania powyższych kroków oszczędnościowych – o ile w ogóle zaistnieje – może być długotrwały. Skoro nawet zgłoszone przed blisko dwoma miesiącami, łatwe do załatwienia – wydawałoby się – problemy braku możliwości drukowania w pokojach przesłuchań czy wjazdu pracowników z wydziałów zamiejscowych na teren siedziby UKS Warszawa, nie zostały do tej pory rozwiązane, bardziej złożone działanie może być wdrażane przez Pana Dyrektora nawet latami (choć z drugiej strony likwidację Wydziału Zamiejscowego w Radomiu przeprowadził Pan w ciągu godzin kilkunastu, a intensywne przygotowania do fizycznego opuszczenia budynku rozpoczęły się już po 2 dniach od daty likwidacji…). Jesteśmy jednak pełni nadziei, że w tej sprawie będzie inaczej i dlatego dla oceny, jakie ewentualne korzyści może odnieść budżet po racjonalizacji procedur komunikacyjnych w powyższym zakresie, na podstawie art. 1 ust. 1, art. 2, art. 3 ust. 1 i 2, art. 4 i art. 6 ustawy z dnia 6 września 2001 roku o dostępie do informacji publicznej oraz art. 28 ustawy z dnia 23 maja 1991 roku o związkach zawodowych, już teraz wnosimy o przekazanie w terminie ustawowym informacji o:
        łącznych kosztach zakupu tonerów oraz papieru do drukowania w UKS Warszawa w 2010 roku,
        łącznych kosztach zakupu tonerów oraz papieru do drukowania w wydziałach zamiejscowych UKS Warszawa w 2010 roku,
        łącznych kosztach usług serwisowania drukarek i skanerów w UKS Warszawa w 2010 roku,
        łącznych kosztach przejazdu samochodów służbowych z wydziałów zamiejscowych Urzędu do i z jego siedziby w 2010 roku,
        łącznych kosztach rozmów telefonicznych w UKS Warszawa w 2010 roku,
        łącznych kosztach rozmów telefonicznych w wydziałach zamiejscowych Urzędu w 2010 roku.
Jako dobry gospodarz (a takie wrażenie – mimo nie zawsze pasujących do tego wizerunku faktów – chce Pan z pewnością po sobie pozostawić) dysponować powinien Pan Dyrektor takimi danymi bez potrzeby żmudnych działań analitycznych, gdyż nie wyobrażam sobie, aby – wobec koniecznych oszczędności – nie monitorował Pan powyższych wydatków. Jeżeli jednak takich danych Pan Dyrektor, z jakiś niezrozumiałych względów, nie posiada, proszę o nieopóźnianie ich przekazania pod kiepskim pretekstem, że stanowią one „informację przetworzoną” w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej. Jeżeli bowiem nawet takie stanowisko by Pan zajął (a tak – zgodnie z orzecznictwem w takich sprawach – nie jest…) – pilne zebranie takich danych pozwoliłoby również Panu wreszcie odkryć, jak znaczna może być skala oszczędności wynikająca z wprowadzenia procedur i technik proponowanych wyżej w naszym Urzędzie oraz jak duża część środków finansowych mogłaby być przekierowana na inne cele – na przykład na podniesienie stawki ryczałtów czy doposażenie pracowników w sprzęt komputerowy (choćby przenośne drukarki).
Nie rozumiem, skąd pojawiły się pytania o adres do doręczeń, skoro korespondencja nadal wpływa i jeszcze kilka tygodni będzie wpływała na adres zlikwidowanego wydziału W3P3. Co prawda, 17 października br. był łaskaw Pan Dyrektor oznajmić byłemu już Naczelnikowi Wydziału W3P3 (w obecności pozostałych pracowników, w tym także pracownika wezwanego specjalnie na spotkanie z Panem, mimo przebywania na zwolnieniu lekarskim), że „na drzwiach zawiesza Pan kłódkę i przyjeżdża z państwem tutaj do nas”, ale rzeczywistość musiała - nawet Panu – uświadomić, że tak się nie da zakończyć funkcjonowania jakiegokolwiek urzędu. Zwłaszcza urzędu prowadzącego na dzień likwidacji blisko 100 kontroli na różnych etapach postępowania, w tym kontroli trudnych i trwających często kilkanaście miesięcy, postępowań, gdzie zgromadzono setki dokumentów oraz postępowań pod nadzorem Prokuratury (34 kontrole). Brak przekazywania zatem korespondencji na dotychczasowy adres, a także argumenty, że nie można korespondencji przekazać drogą elektroniczną – odbieram jednoznacznie, jako kolejny przejaw utrudniania działalności NSZZ „Solidarność” lub opóźniania przekazania danych, o które wnosimy.
Niemniej jednak, biorąc zwłaszcza pod uwagę jaskrawo widoczny brak dobrej woli Pana Dyrektora w zakresie porozumienia się z NSZZ „S” i tendencję do manipulacji w sprawach istotnych dla Związku i pracowników, uprzejmie informuję, że do czasu zakończenia procedur związanych z wynajęciem lokalu w Radomiu i powiadomienia przez nas o zmianie adresu do doręczeń, korespondencję do Organizacji Międzyzakładowej można przekazywać również na mój adres zamieszkania (jeżeli z jakichś względów nie można na adres w Radomiu, ul. Struga 60).
Proszę także o:
        wyczerpujące uzasadnienie, jakie „względy techniczne” spowodowały, że nie można było przekazać drogą elektroniczną kilkudziesięciu stron zarządzenia (innego dokumentu nie będącego grafiką wysokiej rozdzielczości)?
        informację o możliwościach (parametrach) serwera, z którego korzysta UKS Warszawa,
        przekazywanie informacji publicznych, o których mowa wyżej, w formie elektronicznej na adres e-mail inspektor@hot.pl, a w przypadku „przekroczenia możliwości serwera” lub „wystąpienia względów technicznych” uniemożliwiających przekazanie ich w formie elektronicznej – na wskazany wyżej adres do korespondencji.


Tomasz Ludwiński


Uwaga:
Proszę źle nie odebrać zamieszczenia przypisów, ale mogą one być wielce przydatne dla tych osób zatrudnionych w naszym Urzędzie, które technik komputerowych nie stosują, stosują w ograniczonym zakresie lub po prostu pewnych określeń z dziedziny informatyki nie znają albo nie rozumieją.


------------------------------------
  ¹ Kilobajt (KB, rzadziej kB, ang. Kbyte, kbyte, kilobyte ) – jednostka używana w informatyce do określenia ilości informacji lub wielkości pamięci.
  ² Megabajt (skrót MB, formalnie: mebibajt skrót MiB) – jednostka używana w informatyce oznaczająca ~ milion (dokładnie: 1 048 576 ~ 1 000 000 = 106 bajtów). Jednostka wykorzystywana do określania pojemności pamięci różnych urządzeń: komputerów, stacji dysków, Pendrive, a także nośników pamięci (dysków, płyt CD).
³ PDF (ang. Portable Document Format, przenośny format dokumentu) – format plików służący do prezentacji, przenoszenia i drukowania treści tekstowo-graficznych, stworzony i promowany przez firmę Adobe Systems. Język opisu pliku PDF jest okrojoną wersją języka programowania PostScript wzbogaconą o elementy hipertekstowe.
  ⁴ Uwaga: spotkałem się z sytuacją, gdy na stronie URM opublikowano dokument dwustronicowy, którego rozmiar wynosił 170 MB. Po mojej interwencji dokument zmniejszono do rozmiaru 80 kilobajtów – bez straty jakości do poziomu uniemożliwiającej jego przeczytanie.