Zgodnie z art. 62b §1 pkt 3 zapłata podatku może nastąpić także przez:
1) małżonka podatnika, jego zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę;
2) aktualnego właściciela przedmiotu hipoteki przymusowej lub zastawu skarbowego, jeżeli podatek zabezpieczony jest hipoteką przymusową lub zastawem skarbowym;
3) inny podmiot, w przypadku gdy kwota podatku nie przekracza 1000 zł.

Zgodnie z §2 tego artykułu jeśli treść dowodu zapłaty nie budzi wątpliwości co do przeznaczenia zapłaty na zobowiązanie podatnika uznaje się, że wpłata pochodzi ze środków podatnika.

Mamy następujący stan faktyczny:
Dzierżawca użytkujący grunt na podstawie nieformalnej umowy dzierżawy (umowa ustna nie zgłoszona do ewidencji gruntów) dokonuje w kasie Urzędu dniu 10 marca 2016r. zapłaty I raty podatku rolnego za 2016 rok w kwocie 500 zł. W dniu 31 sierpnia 2016r. do organu podatkowego zgłasza się wydzierżawiający (właściciel i jednocześnie podatnik podatku rolnego od będącego w dzierżawie gruntu), tenże podatnik (= właściciel, wydzierżawiający) żąda, by organ podatkowy zwrócił dzierżawcy wpłacony w dniu 10.03.2016r. podatek i chce samodzielnie (u)regulować zobowiązanie podatkowe, informuje jednocześnie, że nie wyraża zgody, by organ podatkowy przyjmował podatek od dzierżawcy, jak również nie wyraża zgody, by dzierżawca ten podatek regulował, o czym dzierżawcę poinformował już na początku bieżącego roku, a pomimo tego ten w marcu 2016r. dokonał wpłaty podatku.

1.        Czy mając na uwadze przywołane powyżej przepisy można przyjąć, że I rata podatku rolnego wygasła na wskutek zapłaty przez dzierżawcę? Moim zdaniem tak, gdyż art. 62b umożliwia dokonanie wpłaty za podatnika przez inny podmiot  i w takiej sytuacji wprowadza ustawowe domniemanie pochodzenia środków na wpłatę z majątku podatnika. Ponadto w dniu dokonywania wpłaty organ podatkowy nic nie wiedział o zastrzeżeniach podatnika-właściciela gruntu, by nie przyjmować podatku od dzierżawcy. Takie podejście do sprawy jest oczywiście wygodne dla organu podatkowego, gdyż odpada konieczność dokonania szeregu czynności prowadzących do zwrotu podatku dzierżawcy, ponadto zajęcie odmiennego stanowiska mogłoby doprowadzić do sytuacji, że nawet po kilku latach od wpłat(y) przez inny podmiot organy podatkowe zmuszone byłyby do ich zwrotu. Czy waszym zdaniem jest to stanowisko słuszne?

2.        Co natomiast w przypadku, gdy dzierżawca będzie chciał zapłacić albo już zapłacił przelewem III ratę podatku rolnego wskazując przeznaczenie wpłaty na zobowiązanie podatnika? Ordynacja podatkowa mu to umożliwia, ale czy w sytuacji, gdy podatnik zabronił przyjmowania wpłat od dzierżawiącego taka wpłata wygasi zobowiązanie? Tutaj mam wątpliwości… Biorąc pod uwagę literalnie przepisy ordynacji podatkowej powiedziałbym, że tak, ale jakoś nie mogę tego pogodzić ze zdrowym rozsądkiem – bo nie wyobrażam sobie np. takiej sytuacji,  że ktoś pomimo mojego wyraźnego sprzeciwu (zgłoszonego organowi podatkowemu i osobie płacącej, nie ważne czy ta osoba jest dzierżawcą czy nie, ale na pewno nie jest podatnikiem mojego podatku) płaci moje zobowiązania podatkowe.

W tym przepisie jest mowa o kwocie podatku, nie zaś o o racie podatku czy wpłacie.
U nas stwierdziliśmy, że jeżeli kwota podatku wynosi np. 1001 zł to nie można uznać wpłaty dokonanej przez inny podmiot (niezależnie od kwoty, nawet jeżeli była niższa niż 1000 zł) jako pochodząca ze środków podatnika.
Moim zdaniem jeżeli kwota podatku rolnego za cały rok (nie raty) przekraczała 1000 zł to nie można było wpłaty dokonanej przez inny podmiot uznać jako pochodzącej od podatnika.

Mam wątpliwości co do takiej interpretacji, uważam bowiem, że:
- po pierwsze w przepisie jest mowa o wpłacie,
- a po drugie przez podatek jak wskazuje art. 3 pkt 3 lit. b o.p. należy rozumieć również raty podatku

Art.  62b.
§  1. Zapłata podatku może nastąpić także przez:

Art.  3.
Ilekroć w ustawie jest mowa o:
3) podatkach - rozumie się przez to również:
b) raty podatków, jeżeli przepisy prawa podatkowego przewidują płatność podatku w ratach,

Kompstar, nie ma co wątpić - zapłacona/wpłacona rata podatku jest jak najbardziej "zapłaconym podatkiem ", co wynika z powołanego przez Ciebie ww. przepisu OP.

a co w przypadku gdy dzierżawca ureguluje przelewem III ratę? również uznać wpłatę na zobowiązanie podatnika? okoliczności będą nieco inne - podatnik zastrzegł by nie przyjmować wpłat od dzierżawcy

Na mój samorzadowy rozum, w tej sytuacji - gdy ratę/podatek zapłaci zarówno dzierżawca jak i wydzierżawiający, to tą ratę zapłaconą przez dzierżawcę bym mu zwrócił i w przyszłości jej nie przyjmował od dzierżawcy - chyba, że wydzierżawiający tylko sobie zastrzega ale i tak sam nie płaci.

instynkt podpowiada mi to samo, ale jak to zazwyczaj bywa po wprowadzeniu nowego przepisu nigdy nie ma tej pewności

Czy w tym przypadku nie będziemy mieli obalonego domniemania, że środki pochodzą od podatnika. Ja miałbym opory co do zaksięgowania takiej wpłaty skoro sam podatnik wskazał, że to nie będą jego środki.


Wracając do nie zwróciłem uwagi, że jeżeli mowa o podatkach to rozumie się również raty podatków. Tylko znowu wychodzi jakaś niekonsekwencja ustawodawcy bo jeżeli podatek jest płatny jednorazowo to inny podmiot może zapłacić gdy kwota podatku nie przekracza 1000 zł, a w sytuacji podatku płaconego w ratach mogłoby to być teoretycznie 4000 zł ( podatek płatny w 4 ratach po 1000 zł).

mam taką teorię     moim zdaniem tego domniemania obalić nie można, gdyż mamy tutaj do czynienia z domniemaniem prawnym niewzruszalnym* - niewzruszalnym dlatego, że Ordynacja podatkowa w przepisie art. 62b nie wskazuje, aby to domniemanie mogło być obalone dowodem przeciwnym. Inaczej jest np. w kodeksie rodzinnym i opiekuńczym gdzie np. w art. 62 przy zaistnieniu pewnych okoliczności faktycznych przyjmuje się domniemanie, że ojcem dziecka jest mąż matki dziecka, ale jednocześnie w tym samym przepisie stwierdza się, że domniemanie to może być obalone na wskutek powództwa o ustalenie ojcostwa

* https://pl.wikipedia.org/wiki/Domniemanie
* http://www.gazetaprawna.pl/encyklopedia ... manie.html

z poniższego artykułu, który można znaleźć na stronach Rzeczpospolitej wynika, że środki wcale nie muszą pochodzić z majątku podatnika, tak jak to bywa w przypadku instytucji wyręczyciela:

http://www.rp.pl/Postepowanie-podatkowe ... .html#ap-1

„Przepis art. 62b o.p. wprowadził zatem nowy tryb wygasania zobowiązań podatkowych poprzez zapłatę przez osobę trzecią, alternatywny wobec sposobów przewidzianych dotychczas w art. 59 § 1 o.p. W przypadku zapłaty podatku w trybie art. 62b o.p. nie ma praktycznego znaczenia to, z czyich pieniędzy regulowany jest podatek: ze środków podatnika czy ze środków osoby trzeciej dokonującej wpłaty, gdyż ordynacja podatkowa przewiduje w tym zakresie domniemanie prawne. Ordynacja nie uzależnia również skuteczności zapłaty podatku przez osobę trzecią od ustaleń odnośnie do rozliczenia tej zapłaty pomiędzy podatnikiem i tą osobą.”

Co o tym myślicie?

Myślę, że każdy może przedstawić swój pogląd na sprawę, ale wg mnie ww. nie ostało by się ani u DISa ani w WSA.

To prawda. Pozostaję więc czekać na jakieś orzecznictwo...

A co w sytuacji, gdy wpłaci inny podmiot - konkretnie ten z art.62b par.1 pkt 2 - a potem twierdzi,  razem z podatnikiem, że zaległości podatnik  nie miał - to kto może wystąpić o stwierdzenie i zwrot nadpłaty - ten podmiot - do swojego urzędu (i ten US winien wydać decyzję)? Czy podatnik do swojego urzędu (i ten US winien wydać decyzję)?

ten podmiot

Dzięki, ja też tak uważam - i to nawet, gdy wpłata tego podmiotu poszła na zaległości podatnika do innego US