Mam taką sytuację: podatnik składa odwołanie od decyzji jednocześnie wnosi o wstrzymanie jej wykonania. Decyzji nie nadano rygoru natychmiastowej wykonalności.
Zgodnie z art. 239a Op decyzja nieostateczna, nakładająca na stronę obowiązek podlegający wykonaniu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, nie podlega wykonaniu, chyba że decyzji nadano rygor natychmiastowej wykonalności.

Czy w tej sytuacji można zastosować art. 165a Op i odmówić wszczęcia postępowania w tym zakresie, czy też należy zająć się sprawą merytorycznie i odmówić wstrzymania z powyższych względów.
Niby zastosowanie art. 165a wydaje się zasadne brak jest podstawy prawnej do rozpatrzenia takiego wniosku.

Znalazłem jednak wyroki, które budzą moje wątpliwości np. I SA/Op 260/15:
"W ocenie Sądu, przytoczone przepisy (art. 165 i 165a Op) dotyczą postępowania podatkowego. Natomiast postępowanie w sprawie wstrzymania wykonania decyzji, bez względu na to, czy dotyczy decyzji ostatecznej czy nieostatecznej, nie stanowi odrębnej sprawy podatkowej, jest kwestią wpadkową, incydentalną wobec postępowania podatkowego. Jest postępowaniem pobocznym, w odniesieniu do postępowania głównego, dotyczącego określenia zobowiązania podatkowego. W świetle powyższego błędnie uznały organy, że wniosek podatnika o wstrzymanie wykonania decyzji wszczyna "nowe" postępowanie podatkowe"

"kwestia wykonalności aktu nie stanowi samodzielnej sprawy podatkowej, w zakresie której prowadzone jest odrębne postępowanie podatkowe. Wykonalność aktu jest immanentnie związana z prowadzonym już postępowaniem, a zatem wniosek strony o wstrzymanie wykonania danego aktu administracyjnego nie może być rozpatrywany w ramach odrębnego, nowo wszczętego postępowania podatkowego. Wobec tego organ podatkowy nie ma podstaw ani do wydania postanowienia o wszczęciu postępowania w przedmiocie wstrzymania wykonania aktu administracyjnego, ani o odmowie wszczęcia takiego postępowania."

Co myślicie o tej sprawie? Może spotkaliście się już z takim zagadnieniem. Będę wdzięczny za sugestie.

Sugestia jest taka: rób tak, jak mówi orzecznictwo. A że WSA kopiują sobie stanowisko NSA (I FSK 275/12) to sprawa w razie skargi do WSA może być przesądzona.

Jednak w moim prywatnym odczuciu sąd się pomylił.
W ww. orzeczeniu NSA chlapnął ... Tymczasem kwestia wykonalności decyzji nie stanowi samodzielnej sprawy podatkowej, w zakresie której prowadzone jest odrębne postępowanie podatkowe. Wykonalność decyzji jest immanentnie związana z prowadzonym już postępowaniem, a zatem wniosek strony o wstrzymanie wykonania decyzji ostatecznej nie może być rozpatrywany w ramach odrębnego, nowo wszczętego postępowania podatkowego. Wobec tego organ podatkowy nie ma podstaw ani do wydania postanowienia o wszczęciu postępowania w przedmiocie wstrzymania wykonania decyzji ostatecznej ani o odmowie wszczęcia takiego postępowania.

NSA umknęło jednak to, że zabezpieczenie oraz rygor natychmiastowej wykonalności również spełniają ww. kryteria, a jednak wymieniono je w art. 165 § 5 Op, ergo są "postępowaniami podatkowymi" w rozumieniu art. 165 § 1 Op, tylko że wszczynane są z urzędu (bez postanowienia).

Wydaje mi się, iż należy zastosować art. 208 i umorzyć postępowanie wszczęte na wniosek z uwagi na jego bezprzedmiotowość z uwagi na niewykonalność z mocy prawa. podzielam pogląd przedmówcy w zakresie prowadzenia postępowania. Nie przemawia do mnie odmowa wszczęcia raczej tak jak napisałem umorzenie.