Witam,
czy Waszym zdaniem w ramach pomocy prawnej określonej w art. 157 op może się mieścić również wydanie i doręczenie przez organ proszony o pomoc postanowienia z art. 200 op.?
akw

Ciekawy problem. Art. 157 został pomyślany jako furtka dla organów, aby można było szybciej i łatwiej wykonać pewne czynności (np. przesłuchać świadka w odległej miejscowości), a nie aby urząd zlecający "wysługiwał się" innym urzędem w wykonaniu czynności, które może ( i powinien) wykonać samodzielne. Jaki jest powód takiej prośby?
Art. 200 par 1 stanowi: Przed wydaniem decyzji organ podatkowy wyznacza stronie siedmiodniowy termin do wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego.  To organ prowadzący postępowanie wie, czy już zgromadził wystarczający materiał dowodowy i jaki jest stan sprawy. To ten organ będzie rozpatrywał ew. uwagi strony i wydawał decyzję. Stronę w trybie art. 200 zawiadamia się o możliwości wypowiedzenia się ... - co jest sygnałem dla stron olewających postępowanie, że "już najwyższy czas: powiedzieć coś na swoją obronę. Strona nie musi jednak z tej możliwości skorzystać - to jest jej prawo a nie obowiązek.
Domyślam się, że sprawa dotyczy odległej miejscowości. Strona może przyjechać nawet z drugiego końca Polski (lub świata) aby zapoznać się z aktami. Może wyznaczyć w tym celu pełnomocnika (do tej jednej czynności), może poprosić o przekazanie kopii dokumentów zgromadzonych w sprawie, a w ostateczności może ograniczyć się wyłącznie do wniesienia uwag, bez oglądania akt. Nie widzę zatem żadnego sensu aby stosować tu art. 157. Możliwe, że ta sprawa ma jakiś szczególnie specyficzny charakter uzasadniający taką prośbę, ale podajesz zbyt mało danych.

W zasadzie kolega powyżej wszystko wyjaśnił, z czym również zgadzam się. Art. 157 zawarty jest w Rozdziale 6 "Wezwania" i odnosi się bezpośrednio do realizacji czynności w stosunku do osoby obowiązanej do osobistego stawienia się (bądź przez działania pelnomocnika).

Art. 200 w zasadzie sprowadza działanie organu podatkowego do wyznaczenia terminu (co ma charakter pewnego rodzaju zawiadomienia) i nie zobowiązuje stronę do obowiązkowego skorzystania z,było nie było, prawa (a nie obowiązku). Wydaje się oczywistym, że jest to problem wyłącznie strony.

Nawiązując do zapytania z pierwszego postu: nie może. Takiej czynności winien dokonać organ prowadzący postepowanie podatkowe. Abstrahując od przepisów, tak z praktyki, nie wyobrażam sobie przesyłania akt sprawy do innego urzędu i czekanie na to, co się może wydarzyć. Kompletny bezsens.

Ciekawie by było, gdyby tak strona pojawiła się w urzędzie prowadzącym postępowanie aby zapoznać się z aktami (może w każdej chwili - bez zaproszenia z art. 200) a tu     Nie możemy Pani/Panu udostępnić akt bo wysłaliśmy je w Polskę - sami nie wiemy po jakiego diabła  

art. 157 dotyczy sytuacji, gdy strona zobowiązana jest do osobistego stawiennictwa !!! Przepis art. 200 § 1 nie nadkłada na stronę takiego obowiązku, więc wysyłanie akt ( kopii akt ) do innego urzędu celem zapoznania strony jest naruszeniem art. 157. Coraz częściej jednak urzędy stosują takiego dziwoląga prawnego - niestety.

Dzięki za odpowiedź. Nie chciałem swojej opinii wyrażać przed zapoznaniem się z tym, co myślą inni. Moim zdaniem po prostu brak podstaw, a przy tym naruszenie właściwości.
W tym konkretnym przypadku nie ma właściwie żadnych fajerwerków, ot, inny, odległy, choć niezbyt, organ przesyła kopie akt sprawy z prośbą o umożliwienie podatnikowi zapoznania się. Brak postanowienia z art. 200. Wtedy dowiaduję się, że takowego nie ma i że ja mam taki wydać. Dyskusja, a na poparcie swojego stanowiska przykład z praktyki, tj. postanowienie wydane w takiej samej sytuacji przez inny organ dla tego który zwrócił się do mnie  o pomoc. Praktyka taka więc jest. W komentarzach brak na ten temat, wyroków też nie znalazłem więc chciałem usłyszeć opinie innych praktyków.
Jeszcze raz dzięki za odpowiedź
A tak na marginesie bardzo ciekawy temat z tym art. 157 w ogóle.

A to przy okazji skorzystam z założonego tematu. W ramach art. 157 przyszła prośba o przesłuchanie Pana X w charakterze świadka. Sprawa właściwie oczywista, z założenia bezproblemowa. Pojawia mi się jednak dylemat. Niektóre pytania przesłane przez US są delikatnie mówiąc dziwne i w mojej opinii zbędne. Pytanie: trzymac się treści pisma (czytaj postawionych przez inny US pytań) czy można przesłuchać świadka "po swojemu". Oczywiście i jedno i drugie z pewnością ma dążyć do wyjasnienia sprawy. W moim mniemaniu część pytań wymagałaby przeredagowania na bardziej czytelne. Niestety będzie łatwo przewidzieć odpowiedź świadka na niektóre pytania, poprzez stwierdzenie, że nie zrozumiał pytania.

Generalnie mnie to rybka, ale z pewnością nie urzędowi prowadzącemu sprawę. A że jestem uczynny, to chciałbym rozwiać swoje wątpliwości.

Dodam, że zwracający się z prośbą US określił okoliczności, będące przedmiotem zeznań. Przy okazji podał konkretne pytania.

Wydaje mi się, że należałoby się przede wszystkim trzymać " ich " pytań, a dopiero gdy przesłuchiwany poprosi o " sprecyzowanie - wyjaśnienie ", lub gdy okoliczność bądź przedstawione przez niego zdarzenie wymaga " na twój nos " uzupełnienia - to Twoja inwencja może być  i na miejscu, i  potrzebna. W innym przpadku skąd będziesz wiedział , co autor miał na myśli i o jaki konkretnie wątek mu chodzi ?

Wyroków chyba nie uświadczysz, ponieważ organ odwoławczy skasuje taki blamaż przed pójściem ze sprawą   do WSA

Jeśli masz wątpliwości to zadzwoń do osoby bezpośrednio prowadzącej sprawę. Pismo szło przez kierowników, vicków, NUS-ów i inne takie mądre głowy, więc może odbiegać od zamiarów twórcy. Dobre wykonanie roboty to jednak też Twój problem. Jak spartolisz to może przyślą ponowny wniosek o uzupełnienie zeznań i dodatkowa robota - też za free.

Miko ja bym zadał pytania takie jakie przesłali. Czasami bywa tak, że na pierwszy rzut oka pytania są bez ładu i składu, ale patrząc globalnie na cały materiał wyglądają zupełnie inaczej.  
Fakt, faktem nikt nie zabrania ci dodatkowo rozwinąć tematu, ale może to zburzyć koncepcję tamtego urzędu i wniosek o kolejną pomoc.

Spojrzałem globalnie, nadal nie pasują   Kwestie przesłuchań mam generalnie bardzo dobrze opanowaną ze strony teoretycznej (profesjonalne szkolenie) i przede wszystkim praktycznej, więc tym bardziej pewne pytania rażą swoją "błyskotliwością".
Niemniej zastosuję się do Waszych opinii. A co będzie to pożyjemy, zobaczymy.