.....


Jakże łatwo po 150 latach przychodzą sądy o tym, co zdarzyło się tej styczniowej Nocy w 1863 r.
Z perspektywy tak długiego czasu wydaje się, że można ocenić wydane decyzje, poddać je krytyce bądź bezrefleksyjnej apoteozie.
Wybuch Powstania Styczniowego oglądany z pozycji szkolnego „bryka” jawi się jako bezrozumne szaleństwo – oto grupa „wariatów” namawia tysiące bezbronnych ludzi, by popędzili do lasów i nieuzbrojeni prowadzili przez półtora roku wykrwawiającą walkę z całym imperium rosyjskim.
I tak jest często współcześnie pokazywane. (...)

Świetny esej Tomasza Łysiaka w specjalnym dodatku do 3 numeru "Gazety  Polskiej" z 16 stycznia.

Chwała bohaterom!

W Polsce wrzało. Brutalnie rusyfikowani i gnębieni Polacy coraz odważniej dawali wyraz swojemu niezadowoleniu. Ich patriotyczne protesty były jednak krwawo tłumione. Namiestnik cara postanowił ostatecznie ukrócić powstańcze zapędy Polaków. Ogłosił brankę, czyli masowy pobór do wojska młodych ludzi. To przeważyło szalę. 22 stycznia 1863 r., równo 150 lat temu, wybuchło powstanie.

„Nikczemny rząd najezdniczy, rozwścieklony oporem męczonej przezeń ofiary, postanowił zadać jej cios stanowczy: porwać kilkadziesiąt tysięcy najdzielniejszych, najgorliwszych jej obrońców, oblec w nienawistny mundur moskiewski i pognać tysiące mil na wieczną nędzę i zatracenie. Polska nie chce, nie może poddać się bezspornie temu sromotnemu gwałtowi, pod karą hańby przed potomnością powinna stawić energiczny opór.” napisał w powstańczej odezwie Polski Rząd Tymczasowy i wezwał naród do do walki, by „zrzucić przeklęte jarzmo lub zginą”. I poszli nasi w bój bez broni...

6 tysięcy Polaków z kosami w dłoniach, bo broni palnej starczyło jedynie dla 600 z nich stanęło przeciwko 100 tysięcznej, zaprawionej w bojach carskiej armii. Wiedzieli, że przewaga wroga jest druzgocząca. Nękali przeciwnika niespodziewanymi partyzanckimi atakami, nie podejmując otwartej walki. Walczyli dzielnie ponad dwa lata. Ale po przeszło 1200 bitwach i potyczkach Styczniowi Powstańcy ponieśli klęskę.

Straty były ogromne. 20 tysięcy Polaków – zginęło. Kolejnych 40 tysięcy Rosjanie zesłali na Syberię. Tysiące Polaków wybrało życie na emigracji. Ale pamięć o bohaterach styczniowych przetrwała.

Bohaterowie i weterani Powstania Styczniowego przez kolejne pokolenia byli otaczani szczególną czcią. I tak powinno pozostać.

http://www.fakt.pl/Bohaterowie-i-wetera ... 916,1.html

Rocznica za grosze

Obchody 150. rocznicy Powstania Styczniowego nie odpowiadają randze tego wydarzenia - pisze Łukasz Warzecha.

Powstanie styczniowe zaczęło się 150 lat temu. Do dzisiaj potrafimy się o nie gorąco spierać, podobnie zresztą jak o powstanie listopadowe, kościuszkowskie czy nawet politykę Jagiellonów. I to jest wspaniałe w polskiej debacie publicznej. Współczuję tym, którzy wydymają wargi i prychają, że „ciągle jesteśmy pogrążeni w przeszłości”. Zapominają, że ta przeszłość nas stworzyła i ukształtowała, a także dała nam niezwykle cenne nauki na przyszłość.

Nie jest tu istotne moje (krytyczne) stanowisko wobec powstania styczniowego. Chciałbym, aby zryw tysięcy Polaków został należycie uhonorowany. Marzą mi się wielkie centralne obchody, rekonstrukcje bitew, porządne, atrakcyjne, monograficzne wydawnictwa, wystawy. Tego wszystkiego, niestety, nie ma. Na obchody okrągłej rocznicy Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego wyłożyło łaskawie 500 tys. złotych. Zaiste, porażająca suma. W II Rzeczypospolitej powstańców styczniowych otaczano prawdziwą czcią. Na Pradze wybudowano dla nich wygodny dom opieki. Tamto państwo dbało o swoich weteranów i własną pamięć. Jak daleko od tamtych standardów dziś jesteśmy.

http://www.fakt.pl/Obchody-150-rocznicy ... 872,1.html

„Kardynał Józef Glemp apostołem jedności i zgody”

„Apostołem jedności i zgody” nazwał zmarłego prymasa seniora, kardynała Józefa Glempa Benedykt XVI. W depeszy kondolencyjnej do metropolity warszawskiego kard. Kazimierza Nycza papież napisał, że sprawiedliwość była fundamentem jego miłości do Boga i człowieka.

„Z żalem przyjąłem wiadomość o śmierci kardynała Józefa Glempa, emerytowanego arcybiskupa gnieźnieńskiego i warszawskiego, Prymasa Polski. Jednoczę się z Tobą, Drogi Bracie, z duchowieństwem i wiernymi Kościoła w Polsce w modlitwie dziękczynienia za życie i pasterski trud tego zasłużonego Sługi Ewangelii”
– podkreślił papież w telegramie do kardynała Nycza.

Przypomniał zawołanie biskupie kardynała Glempa: „Dla miłości przez sprawiedliwość” i zauważył, że towarzyszyło mu ono przez całe życie i „wyznaczało sposób myślenia, wartościowania, dokonywania wyborów, podejmowania decyzji i kierunki duszpasterskiego działania”.

„Był sprawiedliwym w duchu swego patrona św. Józefa i tych, którzy w biblijnej tradycji potrafili wsłuchiwać się w głos Bożego wezwania kierowanego nie tylko do nich osobiście, ale przez nich także do społeczności, do których byli posłani” – napisał Benedykt XVI.

„Taka sprawiedliwość, pełna pokornego oddania woli Bożej, była fundamentem jego głębokiej miłości do Boga i człowieka, która była światłem, natchnieniem i mocą w trudnej posłudze przewodzenia Kościołowi w dobie znaczących przemian społecznych i politycznych, jakie miały miejsce w Polsce i w Europie” – dodał.

„Ta miłość Boga i Kościoła, troska o życie i godność każdego człowieka sprawiały, że był apostołem jedności, a nie rozłamu, zgody, a nie konfrontacji, wspólnego budowania pomyślnej przyszłości w oparciu o przeszłe, podniosłe i bolesne doświadczenia Kościoła i Narodu” – zaznaczył papież.

Wyraził też przekonanie, że kontynuując dzieło kardynała Stefana Wyszyńskiego, w stałej łączności i duchowej więzi z papieżem Janem Pawłem II, „z wielką rozwagą podchodził do rozwiązywania wielu spraw i problemów w życiu politycznym, społecznym i religijnym Polaków”.

Benedykt XVI odnotował optymizm, z jakim prymas Glemp patrzył na nowe tysiąclecie, w które wprowadzał wiernych w Polsce.
„W ostatnim etapie życia był doświadczony cierpieniem, które znosił z pogodą ducha” - przypomniał.
Papież zapewnił: „Osobiście bardzo ceniłem jego szczerą dobroć, prostotę, otwartość i serdeczne oddanie sprawie Kościoła w Polsce i na świecie. Takim pozostanie w mojej pamięci i modlitwie”

Źródło: http://tvp.info/informacje/swiat/kardyn ... ci/9858001


"Prymas dwóch epok”
Francuska agencja prasowa AFP określiła kard. Glempa „prymasem dwóch epok”, który przeprowadził Kościół w Polsce przez lata stanu wojennego i demokratycznych przemian ustrojowych.
AFP przypomniała, że kard. Glemp, zmarły w środę wieczorem w Warszawie w wieku 83 lat, był przez 12 lat sekretarzem „wielkiego prymasa Polski, kardynała Stefana Wyszyńskiego, którego zastąpił w lipcu 1981 r. na mocy decyzji papieża Jana Pawła II”. Agencja zauważa, że kard. Glemp, jako prymas, pozostawał przez pewien czas w cieniu tych dwóch silnych osobowości.
Po wprowadzeniu 13 grudnia 1981 r. prymas Glemp apelował zarówno do komunistycznych władz jak i do „Solidarności” o powściągliwość i umiarkowanie i dążył usilnie do zapobieżenia rozlewowi krwi - pisze AFP. Agencja cytuje wypowiedź prymasa, że „ci, którzy mnie słuchali nie byli zadowoleni i oczekiwali, że będę wzywał do oporu. Ja chciałem uspokajać sytuację”.
AFP przypomina też, że kard. Glemp, jako prymas, wykonał kilka ważnych gestów pod adresem Żydów, m.in. wyrażając ubolewanie z powodu masakry w Jedwabnem. Zdaniem francuskiej agencji, kard. Glemp nie zdołał jednak zapobiec podziałom w polskim Kościele, zwłaszcza po pojawieniu się imperium medialnego o. Tadeusza Rydzyka. Początkowo niechętny wejściu Polski do UE, później stał się zdecydowanym zwolennikiem akcesji i popierał rząd w negocjacjach z Brukselą - podkreśla AFP

„Krytyczny okres historii”
Również amerykańska agencja prasowa Associated Press podkreśliła, że kard. Glemp przewodził polskiemu Kościołowi w krytycznym okresie historii, zarówno Kościoła jak i Polski. Był prymasem przez większość pontyfikatu polskiego papieża Jana Pawła II. AP zauważa, że kluczowym momentem w życiu kardynała i ówczesnego prymasa Polski było ogłoszenie władze komunistyczne w grudniu 1981 r. stanu wojennego w celu zgniecenia „Solidarności”.
Odpierając zarzuty niektórych działaczy opozycji, iż nie stanął wówczas zdecydowanie do konfrontacji z reżimem komunistycznym, kardynał wyjaśniał ,że wszelkie podejmowane przez niego pojednawcze gesty miały na celu zapobieżenie krwawej łaźni w Polsce - pisze AP.
Sylwetkę i życiorys kardynała Glempa przedstawiła obszernie niemiecka agencja prasowa DPA.

„Prymas trudnych lat”
Prymas trudnych lat stanu wojennego - tak włoskie media nazwały zmarłego kardynała Józefa Glempa. Prowadził polski Kościół od czasów generała Jaruzelskiego do wstąpienia do Unii Europejskiej - przypominają gazety na stronach internetowych.
Włoskie media w pierwszych informacjach o śmierci prymasa seniora zwracają uwagę na to, że na lata jego posługi przypadły najważniejsze wydarzenia najnowszej historii Polski: narodziny „Solidarności”, prześladowania opozycji w stanie wojennym, upadek PRL i demokratyczne przemiany 1989 roku.
Włoskie media podkreślają też, że kardynał Glemp był otwarty na dialog z prawosławiem i złożył kilka wizyt w Rosji.

Źródło:  http://tvp.info/informacje/ludzie/pryma ... ok/9849600

FILM. Tak śp. prymas mówił o SB i błędach w jego teczce

Zmarły ksiądz prymas senior Józef kardynał Glemp opowiadał przed kamerą Fakt.pl o swym życiu...

- Ja siebie widzę w Opatrzności Bożej jako tego z dołów społecznych wyciąganego człowieka... - tymi słowy przed kamreą Fakt.pl opowiada o sobie zmarły właśnie prymas senior Józef kardynał Glemp. Była to w 2010 r. przy okazji promocji biografii księdza prymasa autorstwa Mileny Kindziuk, zatytułowanej "Ostatni taki Prymas".

Dlaczego ostatni? Jóżef Glemp także udziela odpowiedzi na to pytanie. Mówi też o zakusach na jego osobę Służby Bezpieczeństwa, którym nie uległ, a także o swym stodunku do gen. Wojciecha Jaruzelskiego.

- W mojej teczce założonej przez SB są błędy... - śmieje się z tego, teraz już z dystansem, choć komuniści czyhali na to, że im ulegnie właściwie przez całe lata 70. ubiegłego wieku. Nie uległ!

- Ale myślę, że ta moja biografia nie jest hagiografią - dodaje na koniec.

Prymas Józef Glemp przed kamerą Fakt.pl opowiada o swym życiu:

http://www.fakt.pl/FILM-Prymas-Glemp-o- ... 331,1.html

Kolejny naoczny świadek. Na żywo.

Jedwabne - ostatni świadek.
Reż. Bohdan Poręba rozmawia z Jerzym Laudańskim, ostatnim świadkiem zbrodni w Jedwabnem.
http://carcinka.nowyekran.pl/post/86316 ... ni-swiadek

Czas filmu: 1 godz. 07 min.

30 lat temu zapadły wyroki w procesie podziemnego Radia "Solidarność"

17 lutego 1983 r. przed Sądem Warszawskiego Okręgu Wojskowego zakończył się proces Zbigniewa i Zofii Romaszewskich oraz kilku innych osób oskarżonych o zorganizowanie w Warszawie podziemnego Radia "Solidarność".

Romaszewski skazany został na cztery i pół roku, a jego żona na trzy lata pozbawienia wolności. Pozostałym oskarżonym wymierzono kary od 7 miesięcy do 2,5 roku więzienia.

Pomysł stworzenia solidarnościowego radia powstał jeszcze w okresie legalnej działalności Związku. W połowie 1981 r. konstruowanie nadajników UKF rozpoczął Ryszard Kołyszko, współpracownik Romaszewskich z Biura Interwencyjnego KSS "KOR".

Po ogłoszeniu stanu wojennego, pod koniec grudnia 1981 r., gotowy był już pierwszy nadajnik, który wykorzystano do stworzenia Radia "Solidarność". Nadajnik miał moc 20 watów i był wielkości radia tranzystorowego. Można było do niego podłączyć magnetofon z nagraną kasetą, antenę umieszczano na kilkumetrowej wędce.
(...)
czytaj dalej
http://www.rp.pl/artykul/843344,981661- ... nosc-.html

Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych.
Każdy może wziąć udział w budowie wirtualnego pomnika: http://www.pamiec.pl/portal/wyk

Czyli Kto?  Wg TVP ma być Włoch, Sodano.

Jaka telewizja (dla lemingów) taka wiarygodność informacji...