Zamrożenie płac miało na celu zmniejszenie zatrudnienia. Pieniądze "za emerytów" miały być w formie podwyżki dla innych. Dużo osób przeszło na emeryturę, część zmieniła pracę. Nie przyjmowano nikogo do pracy. Człowiek się starał, a podwyżki nie doczekał. Gdzieś te pieniądze się ulotniły. I dziś sama się zastanawiam, czy warto dalej brnąć w to wszystko. Co mi z pochwał dyrektora, jak zawsze ok. 10-go każdego miesiąca witam debet na koncie bankowym. Zrezygnowałam z egzaminu na inspektora kontroli skarbowej, bo gdyby nawet mnie powołano to dostałabym z 300 zł podwyżki. Odpowiedzialność w dobie metryczek i norm do wyrobienia nieporównywalna do tej kwoty. Chyba czas się ewakuować. Plusem jest to, że człowiek wielu rzeczy się nauczył. Śmieję się, że spokojnie mogłabym otworzyć biuro doradztwa, jak bawić się w kotka i myszkę ze skarbówką. Przykro tylko, bo zawsze chciałam być po tej drugiej stronie- po stronie uczciwości a nie kombinatorstwa. Ale z tego dziś nie da się żyć. Nasi przełożeni dbają tylko o własne stołki. Dotkliwie się o tym przekonujemy.

http://podatki.gazetaprawna.pl/wywiady/ ... _vat.html#

w prawym, dolnym rogu sonda

Ruszcie się!

Rzeczona sonda zakończona. Wynik druzgocący...ale nie dla nas urzędasów. 64,2 % głosujących jest zdania, że to my zasługujemy na podwyżkę.
Z natury nie jestem optymistką. I znów ma natura się we mnie DRZE! ... co najmniej 50% głosujących to my sami. jego wysokość JVR jak ma nas w zadzie tak będzie miał nadal.
Jedynym wyjściem z sytuacji byłoby ... odejście od biurek WSZYSTKICH nas w całej Polsce. Ale wiadomo, każdy z nas zaciska zęby bo dobry wróbel (raczej koliberek) w garści niż gołąb na dachu. Zwłaszcza w dzisiejszych realiach na rynku pracy... także idea słuszna ale niewykonalna.
Pozostaje alternatywa dla odważnych - pójść na swoje.
Ja się jeszcze boję, choć żyje się coraz gorzej, ale mam małe dzieci, więc swój ogródek póki co to marzenie, na które nie mogę sobie pozwolić. Na odejście od biurka też sobie pozwolić nie mogę, bo będę pierwsza do zwolnienia, przy likwidacji mojej jednostki ledwie ocaliłam etat z dojazdem 30 km do pracy, także jestem w tak zwanym szachu.
Możecie uznać, żem tchórz, ale to jedyna stabilna forma zarobku dla mnie, i zapewne nie tylko dla mnie, a po tym co przeszłam przy okazji ww likwidacji...nawet boję się brać urlop, już nie wspominając o chorobowym czy też opiece nad dziećmi...póki gorączki (wysokiej) nie mają chodzą do przedszkola...a mnie to by chyba reanimować musieli bym się zgodziła na chorobowe.

Jak w przypadku innych sond. Gdy jest sonda o nauczycielach to oni się aktywizują, jak o przedsiębiorcach to przedsiębiorcy.
Zasada jest prosta: musi być głośno.

Wybacz, ale ja d... nie mam zamiaru nadstawiać za ciebie i za innych. Albo większość (nie mam złudzeń, że wszyscy) albo niech każdy myśli o sobie i kończymy tą dyskusję. Tylko też przestańmy narzekać!
Przeczytaj jeszcze raz na spokojnie to co napisałaś. To przerażające!
Aaaa dojazd do pracy 30 km to żadna odległość. Ludzie jeżdżą dalej do urzędów.

Takich niewolników im potrzeba...

@ Pinero

Popatrz na post "Pora na protest". Urzędnicy nie wiedzą, że jest plan zamrożenia wynagrodzeń do 2016r., a ci co wiedzą boją się nawet wpisać, że wyrażają wobec tego sprzeciw. Już ten powszechny strach powinien być powodem reakcji, bo to nie jest normalne. Dlaczego tego strachu nie mają Grecy, Hiszpanie, czy nawet niemieccy urzędnicy, którzy wywalczyli podwyżki?  

U mnie wiedzą. Prowadzę "akcję uświadamiającą" doły. I nie tylko o tym, ale też o tym skąd biorą się pieniądze na Fundusz Świadczeń Pracowniczych, jak się tworzy budżet w Urzędzie, Izbie, że są tworzone wszędzie i zawsze rezerwy, jak wygląda sytuacja gdy np. emeryt w ostatniej chwili zdecyduje się na odejście i trzeba mu jakoś dać odprawę (skąd się bierze pieniądze bez uszczerbku w premii dla pozostałych).
Ludzie coraz więcej wiedzą i coraz trudniej jest ich wodzić za nos.
A  przytakiwacze i "łamistrajki"?
Szuja zawsze się znajdzie i nie sądź, że za darmo

Ps, na dostaniesz PW ostatni mój pomysł.