Witam Po 2 tygodniowej nieobecności (administratorzy forum nie akceptują połączeń z adresów IP z niektórych krajów)



Jeżeli przy tym łamie prawo to jest obowiązek przedsiębiorcy powiadomić odpowiednie organa.



Wiadomo, jak zawsze - niezawisłe sądy.

Skarbek13 - cały czas mowa jest o RAŻĄCYM naruszeniu prawa przez urzędnika. Co kryje się pod pojęciem "Rażące" ? Nie wiem... Tak samo jak Ty nie wiesz co się pod nim kryje i podatnicy też tego nie wiedzą. Zwykle sąd to rozstrzyga. Jeśli więc przedsiębiorca działa sobie "legalnie" (" " ponieważ w Polsce nigdy nie można być pewnym czy działa się legalnie czy nie) To pewnego pięknego dnia przyjdzie ktoś (może nawet Ty) i stwierdzi, że to nie było legalne - ba - może że nawet z rażącym naruszeniem prawa. Podobnie będzie się to odbywać w przypadku urzędników. Wydajesz sobie decyzje - jak Ci się wydaje. Czasem bez zastanowienia, czasem bez znajomości prawa, czasem w inny sposób. I wtedy podatnik się odwołuje. Jeśli wydanie decyzji przez Ciebie odbyło się z rażącym nadużyciem prawa - poniesiesz konsekwencje. Podobnie jak obywatel przedsiębiorca. Sam sobie odpowiedz na pytanie ile decyzji jest wydawanych na kolanie, bo czas nagli, bo ktoś się zorientował tydzień wcześniej że zaraz się coś przedawnia i trzeba "cokolwiek" zrobić. I wydają takie chłamy. A może się uda, a może się podatnik nie odwoła, a może coś tam... A w razie czego trudno, najwyżej się nie uda, w końcu urzędnik niczym nie ryzykuje więc może robić co chce. Moja nadzieja w tym, że skończą się takie właśnie zagrywki...

Projekt "PB", którego celem jest szybka identyfikacja urzędników (także skarbowych) odpowiedzialnych za wydawane decyzje, zyskał akceptację władz Sejmu. Dzięki pozytywnym opiniom kilku ważnych instytucji, m.in. Sądu Najwyższego, marszałek Grzegorz Schetyna nadał mu numer druku sejmowego 3362 i przesłał do "obróbki" parlamentarnej.
- Ten projekt stanie się jednym z elementów jesiennej ofensywy legislacyjnej rządu i koalicji. Spodziewam się, że w trybie pilnym zostanie uchwalony przez parlament i wejdzie w życie na początku przyszłego roku - mówi "PB" Adam Szejnfeld, wiceszef komisji Przyjazne Państwo, pilotujący projekt w parlemencie.
http://orka.sejm.gov.pl/Druki6ka.nsf/0/F76838636772C3F2C125779800267844/$file/3362-ustawa.doc
http://orka.sejm.gov.pl/Druki6ka.nsf/0/F76838636772C3F2C125779800267844/$file/3362.pdf

Koniec z bezkarnością urzędników. Teraz za błędne decyzje zapłacą z własnej kieszeni.
Sejm przyjął ustawę zakładającą, że możliwe będzie karanie urzędników, a nawet stawianie ich przed sądem w sytuacji podjęcia błędnej decyzji. To dobra informacja dla wielu przedsiębiorców i zwykłych obywatelki, którzy dotąd nie mieli żadnej ochrony.
Nowe prawo zakłada, że odszkodowanie za podważoną decyzję urzędnika wypłaci państwo, ale tylko na chwilę... Gdy dojdzie do takiej sytuacji, sprawie przyjrzy się prokurator i złoży akt oskarżenia do sądu. Jeśli potwierdzą się stawiane urzędnikowi zarzuty, będzie mógł być ukarany kwotą dochodzącą nawet do rocznej pensji.

Zdaniem urzędników taka ustawa nie jest potrzebna, bo nietrafione decyzje są sprawą marginalną.

Teraz rząd musi skupić się na przygotowaniu kolejnych regulacji określających sposób identyfikacji odpowiedzialnych za decyzje urzędników. W praktyce akta każdej decyzji mają mieć dołączony dokument zawierający listę urzędników uczestniczących w jej wydawaniu, czyli tzw. metryczkę administracyjną.

USTAWA
z dnia 16.12.2010 r.

o odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy publicznych
za rażące naruszenie prawa

Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1.
Ustawa określa warunki odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy publicznych za działania lub zaniechania stanowiące rażące naruszenie prawa oraz zasady postępowania w przedmiocie takiej odpowiedzialności.
Art. 2.
1. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) funkcjonariusz publiczny ? osobę działającą w charakterze organu administracji publicznej lub z jego upoważnienia albo jako członek kolegialnego organu administracji publicznej lub osobę wykonującą w urzędzie organu administracji publicznej pracę w ramach stosunku pracy, stosunku służbowego lub umowy cywilnoprawnej, biorącą udział w prowadzeniu sprawy rozstrzyganej w drodze decyzji lub postanowienia przez taki organ;
2) podmiot odpowiedzialny - Skarb Państwa, jednostkę samorządu terytorialnego lub inny podmiot, który zgodnie z odrębnymi przepisami ponosi odpowiedzialność majątkową za szkody wyrządzone przy wykonywaniu władzy publicznej;
3) organ administracji publicznej - organ administracji publicznej w rozumieniu art. 5 § 2 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. ? Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn. zm.1)).
2. Ilekroć w ustawie jest mowa o wykonywaniu władzy publicznej z rażącym naruszeniem prawa należy przez to rozumieć również wykonywanie władzy publicznej bez podstawy prawnej.
3. Ilekroć w ustawie jest mowa o wynagrodzeniu przysługującym funkcjonariuszowi publicznemu należy przez to rozumieć również przysługujące mu uposażenie.
Art. 3.
Odpowiedzialność funkcjonariusza publicznego na zasadach określonych w ustawie wyłącza przewidzianą w przepisach odrębnych odpowiedzialność majątkową funkcjonariusza publicznego wobec podmiotu odpowiedzialnego za szkodę wyrządzoną tym samym działaniem lub zaniechaniem.
Art. 4.
W sprawach nieuregulowanych w ustawie do odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy publicznych stosuje się przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.2)).
Rozdział 2
Zasady odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy publicznych
Art. 5.
Funkcjonariusz publiczny ponosi odpowiedzialność majątkową w razie łącznego zaistnienia następujących przesłanek:
1) na mocy prawomocnego orzeczenia sądu lub na mocy ugody zostało wypłacone przez podmiot odpowiedzialny odszkodowanie za szkodę wyrządzoną przy wykonywaniu władzy publicznej z rażącym naruszeniem prawa;
2) rażące naruszenie prawa, o którym mowa w pkt 1, zostało spowodowane zawinionym działaniem lub zaniechaniem funkcjonariusza publicznego;
3) rażące naruszenie prawa, o którym mowa w pkt 1, zostało stwierdzone zgodnie z art. 6.
Art. 6.
Przez stwierdzenie rażącego naruszenia prawa należy rozumieć:
1) wydanie ostatecznej decyzji stwierdzającej nieważność decyzji lub postanowienia na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. ? Kodeks postępowania administracyjnego;
2) wydanie ostatecznej decyzji stwierdzającej nieważność decyzji lub postanowienia na podstawie art. 247 § 1 pkt 2 albo pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. ? Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.3));
3) stwierdzenie braku podstawy prawnej lub rażącego naruszenia prawa na podstawie art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. ? Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.4));
4) wydanie prawomocnego wyroku na podstawie art. 145 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. ? Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w związku z art. 156 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. ? Kodeks postępowania administracyjnego;
5) wydanie prawomocnego wyroku na podstawie art. 145 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. ? Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w związku z art. 247 § 1 pkt 2 albo 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. ? Ordynacja podatkowa;
6) stwierdzenie rażącego naruszenia prawa na podstawie art. 37 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. ? Kodeks postępowania administracyjnego;
7) stwierdzenie rażącego naruszenia prawa na podstawie art. 141 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. ? Ordynacja podatkowa;
8) prawomocne stwierdzenie rażącego naruszenia prawa na podstawie art. 149 lub art. 154 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. ? Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi;
9) prawomocne stwierdzenie rażącego naruszenia prawa na podstawie art. 47714 § 3 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. ? Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, z późn. zm.5));
10) prawomocne stwierdzenie braku podstawy prawnej lub rażącego naruszenia prawa na podstawie art. 47931a § 3 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. ? Kodeks postępowania cywilnego;
11) ostateczne stwierdzenie braku podstawy prawnej lub rażącego naruszenia prawa na podstawie art. 81 ust. 3 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz. U. Nr 50, poz. 331, z późn. zm.6)).
Rozdział 3
Postępowanie
Art. 7.
1. W terminie 14 dni od dnia wypłaty odszkodowania, o którym mowa w art. 5 pkt 1, kierownik podmiotu odpowiedzialnego, który wypłacił odszkodowanie, albo kierownik jednostki organizacyjnej podmiotu odpowiedzialnego, która wypłaciła odszkodowanie, przesyła do prokuratury okręgowej właściwej ze względu na siedzibę podmiotu odpowiedzialnego wniosek o przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego.
2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, załącza się:
1) dowód wypłaty odszkodowania, o którym mowa w art. 5 pkt 1, i stanowiące podstawę tej wypłaty orzeczenie lub ugodę;
2) rozstrzygnięcie stwierdzające rażące naruszenie prawa oraz uwierzytelnione kopie posiadanych akt postępowania sądowego lub administracyjnego, w którym zostało wydane to rozstrzygnięcie.
3. Po wpłynięciu wniosku, o którym mowa w ust. 1, prokurator przeprowadza postępowanie wyjaśniające zmierzające do ustalenia przesłanek uzasadniających wytoczenie na rzecz podmiotu odpowiedzialnego powództwa o odszkodowanie przeciwko funkcjonariuszowi publicznemu z tytułu szkody wyrządzonej przy wykonywaniu władzy publicznej z rażącym naruszeniem prawa. Do przeprowadzenia tego postępowania stosuje się odpowiednio przepisy art. 43 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. ustawy o prokuraturze (Dz. U. z 2008 r. Nr 7, poz. 39, z późn. zm.7)).
4. W przypadku stwierdzenia istnienia podstaw do wytoczenia przeciwko funkcjonariuszowi publicznemu powództwa, o którym mowa w ust. 3, prokurator przed jego wytoczeniem wzywa na piśmie funkcjonariusza publicznego do dobrowolnego spełnienia świadczenia w określonym terminie, nie krótszym jednak niż 7 dni od dnia otrzymania wezwania, a po bezskutecznym upływie tego terminu wytacza powództwo.
5. Jeżeli brak jest podstaw do wytoczenia powództwa, o którym mowa w ust. 3, prokurator odmawia podjęcia tej czynności.
Art. 8.
1. Postępowanie sądowe w sprawie o odszkodowanie, o którym mowa w art. 7 ust. 3, toczy się według przepisów Kodeksu postępowania cywilnego.
2. Do złożenia wniosku na podstawie art. 194 lub art. 195 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. ? Kodeks postępowania cywilnego, nie jest konieczne prowadzenie postępowania wyjaśniającego, o którym mowa w art. 7 ust. 3, w odniesieniu do osoby wskazanej we wniosku.
Art. 9.
1. Odszkodowanie, o którym mowa w art. 7 ust. 3, ustala się w wysokości odszkodowania, o którym mowa w art. 5 pkt 1, jednak nie może ono przewyższać kwoty dwunastokrotności miesięcznego wynagrodzenia przysługującego funkcjonariuszowi publicznemu.
2. Jeżeli kilku funkcjonariuszy publicznych dopuściło się działania lub zaniechania, o których mowa w art. 5 pkt 2, każdy z nich ponosi odpowiedzialność stosownie do przyczynienia się do rażącego naruszenia prawa i stopnia winy. Jeżeli nie jest możliwe ustalenie stopnia winy i przyczynienia się poszczególnych funkcjonariuszy publicznych do rażącego naruszenia prawa, odpowiadają oni w częściach równych.
3. Jeżeli kilku funkcjonariuszy publicznych dopuściło się działania lub zaniechania, o których mowa w art. 5 pkt 2, każdy z nich ponosi odpowiedzialność do kwoty dwunastokrotności miesięcznego wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1.
4. Jeżeli funkcjonariusz publiczny dopuścił się działania lub zaniechania, o których mowa w art. 5 pkt 2, z winy umyślnej, odpowiada on do wysokości odszkodowania, o którym mowa w art. 5 pkt 1.
5. Jeżeli kilku funkcjonariuszy publicznych dopuściło się działania lub zaniechania, o których mowa w art. 5 pkt 2, odpowiadają oni solidarnie.
6. Wynagrodzenie przysługujące funkcjonariuszowi publicznemu, o którym mowa w ust. 1, określa się na dzień działania lub na koniec okresu zaniechania, które spowodowało rażące naruszenie prawa. W przypadku gdy zgodnie ze zdaniem poprzedzającym wynagrodzenie może być określone w różnej wysokości, przyjmuje się wysokość najwyższą. Jeżeli ustalenie wynagrodzenia według zasad określonych w zdaniach poprzedzających nie jest możliwe, wynagrodzenie przysługujące funkcjonariuszowi publicznemu określa się na dzień stwierdzenia rażącego naruszenia prawa, o którym mowa w art. 5 pkt 3, a jeżeli w tym dniu osobie odpowiedzialnej nie przysługuje już wynagrodzenie jako funkcjonariuszowi publicznemu, wynagrodzenie określa się na ostatni dzień, w którym jej ono przysługiwało.
Rozdział 4
Przepisy karne
Art. 10.
1. Kto, będąc kierownikiem podmiotu odpowiedzialnego lub jednostki organizacyjnej takiego podmiotu, nie wykonuje obowiązku określonego w art. 7 ust. 1
       podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 3.
2. Jeżeli sprawca czynu określonego w ust. 1 działa nieumyślnie
       podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności.
Rozdział 5
Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe
Art. 11.
W ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. ? Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn. zm.8)) w art. 37 w § 2 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu:
       ?Organ stwierdza jednocześnie, czy niezałatwienie sprawy w terminie miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa.?.
Art. 12.
W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. ? Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, z późn. zm.9)) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 47714 w § 3 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu:
       ?Sąd może jednocześnie stwierdzić, że niewydanie decyzji przez organ rentowy miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa.?;
2) w art. 47931a w § 3 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu:
       ?Sąd może jednocześnie stwierdzić, że zaskarżona decyzja została wydana bez podstawy prawnej albo z rażącym naruszeniem prawa.?.
Art. 13.
W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. ? Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.10)) w art. 141 w § 2 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu:
       ?Organ stwierdza jednocześnie, czy niezałatwienie sprawy w terminie miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa.?.
Art. 14.
W ustawie z dnia 30 sierpnia 2002 r. ? Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.11)) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 54 w § 3 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu:
       ?Uwzględniając skargę organ stwierdza jednocześnie, czy działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce bez podstawy prawnej albo z rażącym naruszeniem prawa.?;
2) w art. 149 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu:
       ?Jednocześnie sąd stwierdza, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa.?;
3) w art. 154 w § 2 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu:
       ?Sąd może również stwierdzić, że bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa.?.
Art. 15.
W ustawie z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz. U. Nr 50, poz. 331 z późn. zm.12)) w art. 81 w ust. 3 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu:
       ?Uchylając albo zmieniając decyzję Prezes Urzędu stwierdza jednocześnie, czy decyzja ta wydana została bez podstawy prawnej albo z rażącym naruszeniem prawa.?.
Art. 16.
Przepisy ustawy stosuje się do działań i zaniechań funkcjonariuszy publicznych, które nastąpiły po dniu wejścia w życie ustawy.
Art. 17.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia.

Państwo kocha przekręty. To nic, że budżet runął w gruzach a kolejne wyborcze obietnice, śladem autostrad znikają z życia. Stres jest wrogiem obywatela - również przestępcy podatkowego. Aby ulżyć im w tych ciężkich czasach, Państwo postanowiło zgnoić kolejny raz swoich funkcjonariuszy. Przypomina mi się stare porzekadło kowal zawinił a cygana powiesili.  

wyniki głosowania
Klub/Koło         Liczebność         Głosowało         Za         Przeciw         Wstrzymało się         Nie głosowało
PO         203         200         197         3         -         3
PiS         147         143         -         143         -         4
SLD         44         41         5         2         34         3
PSL         31         28         28         -         -         3
PJN         17         17         17         -         -         -
niez.         10         5         3         1         1         5
SDPL         4         4         1         2         1         -
DKP_SD         3         3         -         3         -         -

Normalnie. Decyzje będą wydawane tylko w oczywistcyh sprawach. A tak na marginesie, przy tak nałożonych obowiązkach, czy będzie czas na wymiar. Chyba skończy się na wklepaniu deklaracji i co tam jest.