Potrzebuję literaturę odnośnie art.60 i 61 kks-u .Proszę o pomoc, ogólnie jest mało na ten temat.

Czym już dysponujesz lub co już czytałaś?

kks z komentarzem T.Grzegorczyka, komentarz Prusaka do tych art., książka V.Konarska-Wrzosek, Ordynacja podatkowa, ustawa o rachunkowości i nie wiem jakich  pozyji mam  poszukać.

OK, ale co ciebie konkretnie interesuje?

przestępstwa i wykroczenia związane z prowadzeniem ksiąg podatkowych(art.60 i 61 z wszystkimi paragrafami)

Niestety znajdziesz wiele opracowań do k.k.s.- u (Wilk, Kurzępa, Baniak, Bartosiewicz, Nita), lecz ich autorzy traktują ową tematykę po macoszemu. Spójrz jeszcze do: E. Ruśkowskiego: Nierzetelność i wadliwość ksiąg podatkowych w świetle orzecznictwa i praktyki organów podatkowych (Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego nr 9 z 1995 r.), M. Krysiaka: Nierzetelność podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Prawo Przedsiębiorcy, nr 36 z 1999 r.), A. Bartosiewicza: Przestępstwa i wykroczenia skarbowe związane z księgami podatkowymi (Monitor Podatkowy, nr 5 z 2003 r.)

Dzięki wielkie, może czegoś wiecej się dowiem, serdecznie dziekuję.

Sytuacja wygląda następująco:
po kontroli i postępowaniu podatkowym została wydana decyzja i na jej podstawie ja otrzymałam doniesienie karne skarbowe. Zarzutem jest nierzetelnosć ksiag-przestepstwo. Podatnika obsługiwało biuro rachunkowe. Oczywiście jest uszczuplenie w podatku, które stało się zaległościa i do teraz nie zostało uregulowane. Pytanie: aby oba podmioty uniknęły sprawy w sądzie, kto ma zapłacić podatek? Podatnik, biuro czy może każdy z nich w odpowiedniej części do zarzutu?

Witam,
Niestety nie znam dokładnie stanu faktycznego, tego mianowicie, w jaki sposób kształtuje się zakres odpowiedzialności sprawcy z biura rachunkowego i sprawcy-podatnika. Zakładam jednak, że istnieje faktyczna podstawa do dokonania podziału odpowiedzialności - a mówiąc ściśle - do przypisania dwóch czynów sprawcom (albo jednego w warunkach współsprawstwa - to jednak dalej pomijam). Wówczas, niestety, stosownie do kwot podatku zawinionych przez każdego z nich, trzeba "na piechotę" policzyć wymagalny podatek dla każdego ze sprawców. Innego wyjścia nie ma, nie ma również takiego rozdzielenia w decyzji (dotyczy ona podatnika, nie zaś poszczególnych osób w jego imieniu działających). Oczywiście w praktyce najczęściej płaci zobowiązany od strony podatkowej - a zatem podatnik. Nie ma wszakże przeszkód, aby płacił kto inny (abstrahuję od krzyku dochodzącego z działu rachunkowości podatkowej na wieść o takiej wpłacie...). Zastanawia mnie jednak jeszcze jedno - skoro istnieje zaległość, to jakie są powody, że nie sięgasz Kamigo po kwalifikację z 56 albo 76 k.k.s.?

No dobrze, zaległośc podatkowa to jedno a nierzetelne (przestępstwo lub wykroczenie skarbowe) lub wadliwe (wykroczenie) prowadzenie księgi to odrębny czyn zabroniony który został popełniony i ewentualne uregulowanie należności nic tu nie zmienia. Przecież można prowadzić nierzetelnie lub wadliwie księgę a podatki uiszczać we właściwej wysokości - jedno drugiemu nie szkodzi.

Z uiszczeniem zobowiązania podatkowego to o jeden most za daleko, powyższe ściśle reguluje OP i poza przepisami o odpowiedzialności osób trzecich nie pamiętam by np. biuro rachunk. miało( mogło) odpowiadać podatkowo za zaległość powstałą nawet z jego winy, przypominam sobie natomiast sytuację gdzie w podobnym przypadku odpowiedzilność biura obejmowała odsetki za zwłokę,
co do odpowiedzialności karnej, jak zwykle diabeł tkwi w szczegółach i nie wykluczałbym zadnej możliwości, z praktyki najczęściej odpowiadał albo podatnik, albo biuro, współsprawstwo nie tego nie ćwiczyłem, jak dobrze pamietam czyn nierzetelnego prowadzenia ksiąg abstrahuje od kwoty uszczuplenia, a przy ocenie -uznaniu "mniejszej wagi"  trzeba wykorzystać definicję, przy czym nie w części dot. narażonego na uszczuplenie podatku, a wartości czynu.

To wszystko ładnie i pięknie tylko w jaki sposób biuro rachunkowe może odpowiadać z kks?  Czy w kks (wybaczcie pytanie alem laik w tym zagadnieniu) nie obowiązuje właściwość miejscowa? A jak biuro prowadzi osoba fizyczna lub co ciekawiej spółka osobowa to jak karać? Wspólników? Razem? Osobno? A może wg miejsca wykonywania działalności czyli VAT? Odpowiada podatnik a kogo sobie podatnik wybierze do księgowania to już jego sprawa, może najwyżej dochodzić swoich pretensji do biura w trybie cywilnym. A dobre biuro jest na ogół ubezpieczone od oc (przynajmniej powinno być; minimum 10 000 euro - tak przynajmniej było trzy lata temu).

W rzeczy samej "biuro" nie może być pociagnięte do odpowiedzialności karnej z kks, ale osoba fizyczna( z biura) tak, kto - sprawca, właściwość miejscowa w kks istnieje i nie ma tu znaczenia, gdyby zaiste tak było, że zawsze( karnie) odpowiada podatnik to byłby niezły układ sprawca( biuro nie do ruszenia), a podatnikowi spróbuj wykazać winę, he he

<!--quoteo--><div class='quotetop'></div><div class='quotemain'><!--quotec-->...Przestępstwo czy wykroczenie

Zgodnie z przepisami błędy przy prowadzeniu ksiąg rachunkowych mogą być uznane za wykroczenie skarbowe lub przestępstwo. W obu przypadkach o odpowiedzialności będzie decydować sposób działania. Jak wyjaśnia Szymon Zych, aplikant radcowski z działu prawa podatkowego kancelarii Krawczyk i Wspólnicy, nierzetelne prowadzenie ksiąg, czyli prowadzenie ich niezgodnie ze stanem rzeczywistym, jest przestępstwem, zgodnie z art. 61 kodeksu karnego skarbowego. Wykroczeniem skarbowym jest z kolei wadliwe prowadzenie ksiąg, to znaczy niezgodnie z przepisami prawa.

- Takiej odpowiedzialności będzie podlegała osoba uprawniona do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych, jeżeli powierzono jej prowadzenie cudzych ksiąg - mówi.

Trzeba jednak pamiętać, że pojęcie księga w kodeksie karnym skarbowym jest bardzo szerokie. Obejmuje nie tylko księgi rachunkowe, ale również podatkowe księgi przychodów i rozchodów, ewidencje, rejestry oraz inne podobne urządzenia ewidencyjne, do których prowadzenia zobowiązuje ustawa, w tym także zapisy kasy rejestrującej. Ekspert zwraca jednak uwagę, że nie jest karalne prowadzenie nierzetelne lub wadliwe ksiąg, jeżeli podmiot powierzający nie miał obowiązku ustawowego ich prowadzenia.

- Przestępstwo skarbowe nierzetelnego prowadzenia ksiąg może być popełnione tylko umyślnie - podkreśla Szymon Zych.

To znaczy, że sprawca musi mieć zamiar prowadzenia ksiąg w sposób niezgodny ze stanem rzeczywistym, to jest chcieć tego albo, przewidując taką możliwość, na to się godzić. Wykroczenie skarbowe wadliwego prowadzenia ksiąg również może być popełnione jedynie umyślnie. Nasz rozmówca wyjaśnia, że umyślność obejmuje sytuację niezapoznania się z przepisami prawa o prowadzeniu księgi (ustawami i rozporządzeniami), co spowodowało wadliwe prowadzenie księgi.

Dlatego jeżeli podmiot zlecający prowadzenie ksiąg lub osoba trzecia dostarcza osobie prowadzącej księgi nierzetelne rachunki lub faktury, czego osoba ta nie jest w stanie stwierdzić, osoba prowadząca księgi nie poniesie odpowiedzialności za przestępstwo nierzetelnego prowadzenia ksiąg. Sytuacja się zmienia, jeżeli księgowy domyśla się, że dokumenty są spreparowane.

- Jeżeli osoba prowadząca księgi przewiduje możliwość nierzetelności dostarczonych dokumentów, w takiej sytuacji zarówno ona, jak i osoba dostarczająca dokumenty poniesie odpowiedzialność - zastrzega Szymon Zych.

Odpowiedzialność nie powstanie, jeżeli błędne zapisy zostały spowodowane oczywistą pomyłką lub jeżeli brak zapisu wynikał ze zdarzenia losowego, niezależnego od osoby prowadzącej księgi.

Ocena rzetelności

W praktyce ocena nierzetelności czy wadliwości księgi może być dyskusyjna. Zgodnie z definicją zawartą w ustawie z 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2002 r. nr 76, poz. 694 z późn. zm.) rzetelne są księgi rachunkowe, jeżeli dokonane w nich wpisy odzwierciedlają stan rzeczywisty. W jednym z orzeczeń Sąd Najwyższy podkreślił, że rzetelność rozumiana jest w tym przypadku w sposób obiektywny. Jak podkreślił sąd, ponieważ jednak przypisane oskarżonemu przestępstwa z art. 61 k.k.s. mają, jako ustawowe typy przestępstw, charakter umyślny, należy wskazać, dlaczego i na jakiej podstawie uznaje się, że oskarżony miał zamiar zamieszczania w księgach czy w sprawozdaniu finansowym nierzetelnych danych.

Sąd Najwyższy zwrócił też uwagę na bardzo ważną kwestię. O umyślności nie przesądza liczba błędnych zapisów wprowadzonych do ksiąg. W ocenie SN możliwe jest przecież z pewnością umyślne wprowadzenie jednego nierzetelnego zapisu do księgi rachunkowej, jak też możliwe jest prowadzenie ksiąg w sposób bardzo niedbały i nieumyślne wprowadzenie do nich wielu niezgodnych z rzeczywistością zapisów (wyrok SN z 30 maja 2001 r., sygn. akt II KKN 85/99, niepublikowany.).

Aleksandra Tarka<!--QuoteEnd--></div><!--QuoteEEnd-->
więcej: Gazeta Prawna 12.05.2008 "Doradztwo podatkowe" - "Winny musi działać umyślnie"