:czytaj: Temat jest ciekawy, lecz niezmiernie rzadko pojawia się w trakcie prowadzonych postępowań karnych skarbowych. Moje pytanie dotyczy wskazania przepisu, który stanowi podstawę sporządzenia i wniesienia do sądu aktu oskarżenia. Możliwe są dwa rozwiązania: 1. art. 331 § 1 k.p.k. w związku z art. 150 § 1 k.k.s. i 2. art. 155 k.k.s. Osobiście opowiadam się za pierwszym rozwiązaniem. Jakie jest wasze stanowisko?

Bardzo ciekawy, jak domyślam się korniku2 postepowanie prowadzi finasowy organ p.p. niezmiernie sprytnie unikasz art. 155 kks, przecież powinien być jego  § 2 bo śledztwo, a przy wykroczeniach śledztwa się nie prowadzi, pierwszy sposób to chyba tylko zasłona dymna i ciagle pozostaje problem orzekanie
<!--quoteo--><div class='quotetop'></div><div class='quotemain'><!--quotec-->Art. 117. § 1. Orzekanie w sprawach o wykroczenia skarbowe następuje wyłącznie w postępowaniu:
1)   w przedmiocie udzielenia zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności;
2)   nakazowym;
3)   uproszczonym;
4)   w stosunku do nieobecnych<!--QuoteEnd--></div><!--QuoteEEnd-->

Moim zdaniem podstawę sporządzenia i wniesienia aktu oskarżenia (AO) w sprawie o wykroczenie skarbowe daje art. 155 par. 1 k.k.s. Jeżeli zestawić dwa przepisy zawarte w tym artykule - jeden w zdaniu pierwszymi drugi w zdaniu drugim - to jasne jest, że paragraf 1 art. 155 k.k.s. dotyczy zarówno przestępstw, jak i wykroczeń skarbowych. W wypadku przestępstw konieczne jest nadto przesłanie odpisu AO właściwemu prokuratorowi (zdanie II), z kolei w wypadku wykroczeń skarbowych obowiązku takiego nie ma (zdanie I).
Trudno byłoby uznać za podstawę wniesienia AO w sprawach o wykroczenia skarbowe przepis art. 331 par. 1 k.p.k., albowiem prima facie zdaje się on dotyczyć on sytuacji, kiedy finansowy organ sam zamyka śledztwo, albo sytuacji, kiedy otrzymuje on od Policji AO sporządzony w dochodzeniu. Przepis ten w ogóle nie powinien być powołany w katalogu z art. 122 par. 1 pkt 1 k.k.s., powoduje on bowiem niesamowite zamieszanie: po pierwsze gdy chodzi o śledztwo, to kwestię sporządzenia i wniesienia AO reguluje w sposób wyczerpujacy art. 155 par. 2 k.k.s. (sporządza finansowy organ i przesyła do zatwierdzenia prokuratorowi, który nastepnie wnosi AO do sądu), po drugie trudno przyjąć, że Policja ma obowiazek przesyłać AO finansowemu organowi celem zatwierdzenia, który - jak wynika z art. 331 par. 1 k.p.k. - miałby prawo sprawę umorzyć, zawiesić albo uzupełnić. Szczególnie razi kompetencja do umorzenia - okazywałoby się bowiem, że jeśli finansowy organ sam prowadzi śledztwo albo dochodzenie, to jego umorzenie wymagałoby zatwierdzenia czy to prokuratorskiego (śledztwo), czy to przez organ nadrzędny (dochodzenie - izba skarbowa, izba celna, GIKS), natomiast jeśli postępowanie przygotowawcze prowadziła - pod nadzorem prokuratora - Policja, umorzenie - i to bez jakigokolwiek zatwierdzenia - pozostawałoby wyłącznie w kompetencji finansowego organu. To niesłychanie niekonsekwentne rozwiązanie. Spróbujcie - pracownicy urzędów skarbowych, celnych oraz UKS - powiedzieć Policji czy prokuratorom, że oto policyjne akty oskarżenia należy zatwierdzać nie u prokuratora, ale u nas... Zobaczycie gęby pełne zdziwienia... Wychodzi zatem na to, że art. 331 par. 1 k.p.k. jest zupełnie niepotrzebny. Swego czasu szeroko pisał na ten temat dr T. Razowski w książkowej publikacji pt. Wybrane zagadnienia nowelizacji Kodeksu karnego skarbowego z 28 lipca 2005 r. (Warszawa 2006, wyd. Ministerstwo Sprawiedliwości, seria Nowa Kodyfikacja Karna, z. 34), który wskazywał, że art. 331 par. k.p.k. jest zupełnie dysfunkcjonalny na gruncie postępowania karnoskarbowego i trudno dojść tego, jaka jest funkcja tego przepisu w k.k.s. W każdym razie nie sądzę, aby art. 331 par. 1 k.p.k. w zw. z art. 150 par. 1 k.k.s. stanowił podstawę sporządzenia  i wniesienia AO w sprawie o wykroczenie skarbowe. Sprawę załatwia art. 155 par. 1 zdanie I k.k.s.

Ok, tylko że w art. 155 § 1 kks mówi się o "dochodzeniu".

kornik2, nie czepiaj się, a bo to pierwsza niedoróbka "wybrańców narodu" w kks?

A problem ciagle aktualny jest śledztwo o wykroczenie bo np. zmiana kwalifikacji i co dalej karnisto,
proponuję art.155 par. 2 kks i niech się martwi prokurator, jeśli klepnie A.O. to sąd będzie miał zmartwienie.
Jstnieje co prawda poważne  niebezpieczeństwo, iż wspomniane organy usilnie badajac swoją niewłaścicwość zwrócą sprawę organowi postepowania... ale to jednak już coś bo cokolwiek będą musiały skrybnąć

Daleki jestem od czepiania się. Podobny problem dotyczy podstawy prawnej przedłużenia śledztwa prowadzonego o wykroczenie skarbowe lub możliwości złożenia i ropoznania wniosku o d.p.o. w śledztwie własnym prokuratora. Przykłady można mnożyć. Życząc szmpańskiej zabawy w Nowy Rok pozdrawiam karnistów z szeroko rozumianej administracji skarbowej :piwo:

Nie wydaje mi się Panie i Panowie, ażeby w sprawach o wykrocznenia skarbowe w jakiejkolwiek sytuaji procesowej można było prowadzić śledztwo. Przesądza o tym przepis art. 152 par. 1 zdanie I k.k.s. oraz - niezależnie od tego - art. 117 par. 1 k.k.s., normujący tryb orzekania w tych sprawach (tu słusznie Kaktus). Zauważcie, że ten ostatni przepis nie wskazuje na orzekanie w trybie zwyczajnym. Nawet jeżeli prowadzone było postępowanie, gdzie mieliśmy osobę, wobec której zachodzi uzasadniona wątpliwość co do jej poczytalności, nadal mamy dochodzenie. W tym zakresie art. 152 par. 1 k.k.s. jest przepisem szczególnie normującym tryb postepowania przygotowawczego względem art. 325c k.p.k. Jakoś nie bardzo potrafię uchwycić sedna problemu, proszę więc kornika2 o wypowiedź w czym jest problem.

Np postępowanie o przestepstwo skarbowe wobec osób o których mowa w pkt. 2 i 3 art. 151a § 1 kks, postawiono zarzut, a następnie zaszła okoliczność do zmiany zarzutu - zmiana kwalifikacji na wykroczenie skarbowe.

.

Podam inny przykł

No, ciekawy. I chyba nawet Pan Grzegorz się na nim wyłoży

:unsure: Przepraszam za powyższy wpis. Podam inny przykład. Prokuratura Rejonowa prowadziła śledztwo dotyczące kilku podejrzanych o przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. i inne. W trakcie tego postępowania przedstawiła jednemu z podejrzanych zarzut popełnienia wykroczenia skarbowego. Następnie ze śledztwa wyłaczyła materiały dotyczące tego podejrzanego do odrębnego prowadzenia i przekazała je finansowemu organowi postępowania przygotowawczego. Sprawa dotyczy wykroczenia skarbowego, ale musi być kontynuowana w formie śledztwa. Niestety, ale art. 152 k.k.s. nic tu nie zmieni.  :rolleyes:

:czytaj: Problem dotyczy sytuacji przedstawionej przez kaktusa, jak również spraw o wykroczenia skarbowe wyłączonych przez inny organ procesowy ze śledztw do odrębnego prowadzenia.

Nie ma jakiegokolwiek problemu, aby postępowanie o wykroczenie skarbowe prowadzone na bazie materiałów wyłączonych ze śledztwa - czy to w sprawie o przestepstwo pospolite, czy to o przestępstwo skarbowe, prowadzić w formie dochodzenia. Technicznie czyni się to w ten sposób, że wydaje się postanowienie o wszczęciu dochodzenia, co powoduje przekształcenie śledztwa w dochodzenie. Tak też - moim zdaniem - należy czynić w sytuacjach, o których pisze zarówno Kornik2, jak i Kaktus. Stawiam duże piwo temu, kto pokaże mi przepis w k.p.k. lub w k.k.s. zakazujący wykonania takiego manewru procesowego. Sam tak czynię wszędzie tam, gdzie w sprawie o przestępstwo skarbowe zachodzi podejrzenie niepoczytalności (wszczynam śledztwo), nastepnie zaś biegli psychiatrzy stwierdzają pełną zdolność kierowania postępowaniem i rozponania znaczenia czynu przez podejrzanego (wszczynam dochodzenie - w ten sposób w aktach sprawy są 3 postanowienia wszczynające - 2 dot. dochodzenia, 1 dot. śledztwa). Oczywiście można mi zarzucić kolizję z treścią orzeczenia SN (chyba z 2006 r. - jest na stronie SN), gdzie SN wskazał na niemożność legalnego przejścia ze śledztwa w dochodzenie. Moim zdaniem SN nie ma racji, rację ma natomiast P. Hofmański (i inni) w swoim komentarzu do k.p.k., który wskazuje na istnienie takiej możliwosci. Rozumowanie to oparte jest na jednym prostym założeniu - nie ma przepisu zakazującego przejścia ześledztwa w dochodzenie. Jeszcze raz powiem - pokażcie mi przepis statuujący zakaz, a stawiam piwo.