Ad. I
 | | |
|   Art. 37 § 1. Sąd stosuje nadzwyczajne obostrzenie kary, jeżeli sprawca: 3) popełnia dwa albo więcej przestępstw skarbowych, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z nich i każdy z tych czynów wyczerpuje znamiona przestępstwa skarbowego określonego w tym samym przepisie, a odstępy czasu pomiędzy nimi nie są długie; | |
| | |
Z treści pkt 3 art. 37 kks wynika, że mają to być dwa odrębne czyny. Dwa odrębne czyny z art. 77 kks są wtedy, gdy nie zachodzą warunki określone w art. 6 § 2 kks. Jeśli one zachodzą – to, moim zdaniem, jest to nadal jeden czyn. Pamiętać należy, że jest to „jeden czyn” sztuczny, faktycznie składający się z wielu zaniechań, połączonych sztucznie na zasadzie z art. 6 § 2 kks.
Natomiast jeden czyn, podzielony sztucznie na dwa, nie może rodzić obostrzenia, o którym mowa w art. 37 § 1 pkt 3 kks. Bo muszą to być dwa odrębne przestępstwa.
Co innego, gdy nie zachodzi przesłanka z art. 6 § 2 kks. Wtedy są dwa „sztuczne czyny” i uzasadnione jest zastosowanie ww obostrzenia.
Istotnym jest tu też ustalenie, że „krótki okres” z art. 6 § 2 kks jest krótszy niż „odstęp czasu” z art. 37 § 1 pkt 3, bo ten ma nie być długi.
Reasumując, jeśli pomiędzy poszczególnymi zaniechaniami z art. 77 kks jest krótki okres, to łączy się je w jeden czyn. Jeśli nie jest krótki i jednocześnie nie jest długi – wtedy stosujemy wskazane wyżej obostrzenie.
Na marginesie: szkoda, że w opisanym przypadku przed wysłaniem AO nie zweryfikowano 2014 roku. Było to możliwe. Nie byłoby wówczas tego „sztucznego” problemu.
Ad.II
Jeżeli podanie nieprawdy w PIT-36 wynika z innych nierzetelności, niż podanie nieprawdy w VAT-7, to jak najbardziej słuszne jest zastosowanie obostrzenia. Bo są to dwa różne czyny z tego samego artykułu, których nie można połączyć, np. na zasadzie z art. 6 § 2 kks.
A odstęp 1 dnia pomiędzy nimi oczywiście nie jest długi.
Natomiast z uwagi na matematyczny charakter VAT-u, może być tak, że uszczuplenie VAT w deklaracji za III 2014r. jest wynikiem podania nieprawdy nie tylko w VAT-7 za ten miesiąc, ale i za poprzednie, w których z uwagi na „matematyczność” tego podatku uszczuplenie nie wystąpiło, bo wcześniej naliczony VAT był większy od należnego.
I tak: jeżeli uszczuplenie w VAT z III 2014 roku jest skutkiem podawania nieprawdy w VAT-7 za poszczególne m-ce 2013 roku, w których to deklaracjach nieprawda wynika z tych samych nierzetelności, z których wynika nieprawda w PIT, to mamy tu do czynienia z jednym czynem – nierzetelnym prowadzeniem dokumentacji podatkowej w 2013 roku, skutkującym podaniem nieprawdy w PIT-36 za 2013 oraz w VAT-7 za m-ce I-XII’2013, I-III’2014 oraz uszczupleniem PIT za 2013 i VAT za III 2014.
W takim przypadku oczywiście obostrzenia nie ma.