 |  Uzasadnienie
Wydanie nowego rozporządzenia, które zastąpi rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 31 stycznia 2006 r. w sprawie nakładania kary grzywny w drodze mandatu karnego za wykroczenia skarbowe (Dz. Nr 25, poz. 184) wynika z potrzeby wprowadzenia licznych zmian w przepisach obecnie obowiązującego rozporządzenia. Zgodnie z § 84 w zw. z § 132 „Zasad techniki prawodawczej”, stanowiących załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie „Zasad techniki prawodawczej” (Dz. U. Nr 100, poz. 908), jeżeli zmiany wprowadzane w rozporządzeniu miałyby być liczne albo miałyby naruszać konstrukcję lub spójność rozporządzenia albo gdy rozporządzenie było już wielokrotnie nowelizowane, opracowuje się projekt nowego rozporządzenia.
Proponowane zmiany w projekcie nowego rozporządzenia w stosunku do rozporządzenia obecnie obowiązującego wiążą się ze zmianami w przepisach ustawy z dnia 10 września 1999 r. - Kodeks karny skarbowy (Dz. U. z 2007 r. Nr 111, poz. 765, z późn. zm.), dalej „kks”, jak też z potrzebami praktyki stosowania postępowania mandatowego oraz wprowadzaniem nowego bezgotówkowego sposobu uiszczania kary grzywny za pomocą karty płatniczej, przy wykorzystaniu technik dokonywania rozliczeń finansowych przez banki i inne podmioty świadczące usługi finansowe.
Zmiany wprowadzone w przepisach Kodeksu karnego skarbowego na mocy ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy – Prawo celne oraz ustawy – Kodeks karny skarbowy (Dz. U. Nr 215, poz. 1355) dotyczyły między innymi postępowania mandatowego w sprawach o wykroczenia skarbowe. Zgodnie z nowym przepisem art. 137 § 2 pkt 4 kks postępowania mandatowego nie stosuje się, jeżeli za wykroczenie skarbowe należałoby orzec przepadek przedmiotów.
Z tego względu w projekcie rozporządzenia nie umieszczono przepisów, które powinny zostać uchylone w dotychczas obowiązującym rozporządzeniu, a które dotyczą przepadku przedmiotów orzekanego wcześniej przez sąd po ukaraniu sprawcy mandatem karnym przez finansowy organ postępowania przygotowawczego.
Podobnej zmiany wymagają również wzory formularzy mandatów karnych, określone w załącznikach do dotychczas obowiązującego rozporządzenia. Zaproponowano ich kompleksową zmianę i odejście od określenia w nich druku przelewu/wpłaty gotówkowej, ponieważ formularze wykorzystywane dotychczas nie odpowiadają aktualnym standardom wzorów formularzy bankowych i nie mogą być wykorzystywane przez sprawcę wykroczenia skarbowego, ukaranego mandatem karnym, jako formularz polecenia przelewu/wpłaty gotówkowej przy uiszczaniu kary grzywny za pośrednictwem banków lub Poczty Polskiej. Druki przelewu/wpłaty gotówkowej są powszechnie dostępne w instytucjach przyjmujących do realizacji zlecenie przekazania środków finansowych na rachunek wierzyciela. W ciągu ostatnich lat zmieniły się standardy dokonywania płatności, które obecnie odbywają się poprzez przekaz elektroniczny, za którym nie są przesyłane dokumenty papierowe pomiędzy bankiem dłużnika i wierzyciela. Rozpowszechniła się bankowość elektroniczna, za pomocą której również sprawca wykroczenia skarbowego może uiścić karę grzywny nałożoną na niego w drodze mandatu karnego kredytowanego i bez wykorzystania papierowego druku przelewu/wpłaty gotówkowej. Ponadto, część ukaranych uiszcza karę grzywny bezpośrednio w kasie urzędu, czyli również bez wykorzystywania druku przelewu/wpłaty gotówkowej. W obecnych realiach dokonywania obrotów finansowych, osoba ukarana ma kilka możliwości wyboru w jaki sposób uiści nałożoną na nią karę grzywny. Wobec powyższego, należy uznać, że nie ma potrzeby, aby formularz mandatu karnego zawierał w swoim składzie również druk przelewu/wpłaty gotówkowej, który byłby wykorzystywany w ograniczonym zakresie. Wystarczającym jest wskazanie na formularzu mandatu karnego nazwy urzędu i numeru jego rachunku bankowego do ewentualnego wykorzystania, w razie gdyby kara grzywny nałożona w drodze mandatu karnego kredytowanego nie była uiszczana w kasie urzędu, a poprzez zlecenie przelewu na jego rachunek za pośrednictwem uprawnionych instytucji. Rezygnacja z tego dodatkowego elementu w formularzu mandatu karnego przyczyni się do obniżenia kosztów ich drukowania ponoszonych przez budżet państwa.
Dla uproszczenia i usprawnienia postępowania mandatowego zaproponowano wprowadzenie jednego wzoru mandatu karnego, na którym funkcjonariusz wydający mandat karny dokonywałby odpowiedniego wskazania, czy kara grzywny została nałożona w drodze mandatu karnego, o którym mowa w art. 138 § 1 pkt 1 kks, czy mandatu karnego kredytowanego.
Dodatkowo w projekcie rozporządzenia nie umieszczono również przepisów odnoszących się do nakładania kary grzywny w drodze mandatu karnego za wykroczenia skarbowe przez funkcjonariuszy niefinansowych organów postępowania przygotowawczego. Z treści delegacji ustawowej zawartej w art. 136 § 1 kks wynika, że niefinansowy organ postępowania przygotowawczego może nałożyć karę grzywny w drodze mandatu karnego za wykroczenie skarbowe, jeżeli posiada wyraźne ustawowe upoważnienie do tego określone wprost w przepisie szczególnym, którym mógłby być przepis w ustawie regulującej zakres zadań tych organów. W ustawach regulujących zakres zadań Policji, Straży Granicznej i Żandarmerii Wojskowej nie ma przepisów, które upoważniałyby je do nakładania kary grzywny w drodze mandatu karnego za wykroczenia skarbowe, a zatem w obecnym stanie prawnym żaden z niefinansowych organów postępowania przygotowawczego nie posiada uprawnień do nakładania kary grzywny w drodze mandatu karnego za wykroczenia skarbowe.
W § 1 określono zakres regulacji projektu rozporządzenia. W stosunku do § 1 rozporządzenia obowiązującego dotychczas, zmiany związane są z odejściem od uregulowań odnoszących się do niefinansowych organów postępowania przygotowawczego oraz wprowadzeniem nowego jednego wzoru dla mandatów karnych, o których mowa w art. 138 § 1 pkt 1 kks, oraz mandatów karnych kredytowanych.
W § 2 określono kategorie funkcjonariuszy, którzy są uprawnieni do nakładania kary grzywny w drodze mandatu karnego za wykroczenia skarbowe. W stosunku do § 2 rozporządzenia obowiązującego dotychczas zmiana polega na usunięciu w pkt 3 wskazania pracowników urzędów celnych, jako funkcjonariuszy którzy mogą być upoważnieni do nakładania kary grzywny w drodze mandatu karnego za wykroczenia skarbowe. Zmiana ta jest związana z treścią przepisu art. 23 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (Dz. U. Nr 168, poz. 1323, z późn. zm.), który stanowi, że zadania polegające na rozpoznawaniu, wykrywaniu, zapobieganiu i zwalczaniu przestępstw skarbowych i wykroczeń skarbowych oraz ściganie ich sprawców, w zakresie określonym w ustawie z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy, wykonują wyłącznie funkcjonariusze celni, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej. W związku z brakiem uregulowań odrębnych w tym zakresie upoważnieni do nakładania kary grzywny w drodze mandatu karnego za wykroczenia skarbowe mogą być tylko funkcjonariusze celni. Ponadto, projektowany § 2 nie zawiera zapisów odnoszących się do funkcjonariuszy niefinansowych organów postępowania przygotowawczego.
W § 3 wskazano naczelnika właściwego urzędu skarbowego i naczelnika właściwego urzędu celnego jako podmioty uprawnione do wydawania funkcjonariuszom upoważnień do nakładania kary grzywny w drodze mandatu karnego. Inspektorzy kontroli skarbowej będący finansowymi organami postępowania przygotowawczego nie muszą mieć upoważnień, gdyż są uprawnieni do stosowania postępowania mandatowego bezpośrednio na mocy przepisów kks. W stosunku do § 3 rozporządzenia obowiązującego dotychczas, projektowany § 3 nie zawiera przepisów odnoszących się do funkcjonariuszy niefinansowych organów postępowania przygotowawczego.
W § 4 określono jakie elementy powinno zawierać upoważnienie do nakładania kary grzywny w drodze mandatu karnego. W stosunku do § 4 rozporządzenia obowiązującego dotychczas proponuje się, aby w upoważnieniu do nakładania kary grzywny w drodze mandatu karnego można było wskazać numer legitymacji służbowej upoważnionego funkcjonariusza lub jego numer identyfikacyjny. Zapis w § 4 dotychczas obowiązującego rozporządzenia nie odpowiada w pełni sytuacji rzeczywistej, gdyż funkcjonariusze finansowych organów postępowania przygotowawczego nie mają numerów ewidencyjnych, więc należy wprowadzić możliwość wskazania w upoważnieniu numeru legitymacji służbowej zamiast numeru ewidencyjnego. W legitymacjach służbowych pracowników urzędów skarbowych nie stosowano, a zatem i nie wpisywano numerów ewidencyjnych tych pracowników, stąd też zaproponowana zmiana ma na celu usankcjonowanie obowiązującej w tym zakresie praktyki. Ponadto, zaproponowano zmianę numeru ewidencyjnego na numer identyfikacyjny, ponieważ funkcjonariusze finansowych organów postępowania przygotowawczego nie posiadają numerów ewidencyjnych. Również znak identyfikacyjny inspektora kontroli skarbowej zawiera numer identyfikacyjny, a nie ewidencyjny. Wzór znaku identyfikacyjnego inspektora kontroli skarbowej oraz pracownika jednostki organizacyjnej kontroli skarbowej wykonującego zadania ustawowe określony jest w załączniku nr 6 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 2 lipca 2003 r. w sprawie legitymacji służbowych i znaków identyfikacyjnych inspektorów kontroli skarbowej i pracowników jednostek organizacyjnych kontroli skarbowej (Dz. U. Nr 133, poz. 1239, z późn. zm.).
W § 5 w ust. 1 określono, że na żądanie sprawcy funkcjonariusz nakładający karę grzywny w drodze mandatu karnego obowiązany jest okazać dokument uprawniający go do nałożenia kary grzywny w tym trybie. Natomiast w ust. 2 i 3 tego paragrafu wskazano, że funkcjonariusz poucza sprawcę o warunkach zastosowania postępowania mandatowego. Proponowany w projekcie § 5 w zakresie ust. 1-3 jest odpowiednikiem § 7 rozporządzenia obowiązującego dotychczas, z tym że nie powtórzono w nim zapisów odnoszących się do przepadku przedmiotów. Ponadto, przepis ust. 4 tego paragrafu nakłada na funkcjonariusza obowiązek poinformowania sprawcy również o możliwych sposobach uiszczenia kary grzywny, które są dopuszczalne w danych okolicznościach faktycznych i prawnych. W przypadku istnienia możliwości uiszczenia kary grzywny za pomocą karty płatniczej, funkcjonariusz będzie zobowiązany do poinformowania sprawcy, także o wysokości opłat i prowizji pobieranych przez podmioty dokonujące autoryzacji transakcji i rozliczeń finansowych związanych z przekazaniem kary grzywny na właściwy rachunek bankowy. Wysokość opłat i prowizji uzależniona będzie bowiem od umowy jaka zostanie zawarta przez Ministerstwo Finansów z operatorem terminali dokonującym autoryzacji transakcji i rozliczeń finansowych. Wysokość opłat i prowizji nie będzie natomiast uzależniona od rodzaju i wystawcy karty płatniczej posiadanej przez sprawcę wykroczenia skarbowego. Jeszcze przed wyrażeniem zgody na przyjęcie mandatu, sprawca powinien mieć informację o możliwych sposobach uiszczenia kary grzywny, a w przypadku jej uiszczenia przy użyciu karty płatniczej, także o tym jakie koszty będzie musiał ponieść, jeżeli wybierze taką formę płatności.
W § 6 w ust. 1 wskazano, że do nakładania kary grzywny w drodze mandatu karnego używa się formularza mandatu karnego. W ust. 2 tego paragrafu zawarto opis formularza mandatu karnego, zaś w ust. 3 wskazano, że wzór tego formularza określa załącznik do rozporządzenia.
W § 7 określono sposób postępowania funkcjonariusza przy wypełnianiu formularza mandatu karnego. W pkt 2 tego paragrafu doprecyzowano również tryb postępowania w sytuacji, gdy niemożliwe jest wpisanie numeru PESEL lub NIP sprawcy wykroczenia skarbowego. W razie niemożności stwierdzenia numeru PESEL powinna być wpisana data urodzenia ukaranego. Natomiast w razie niemożności stwierdzenia NIP, nie podlega on wpisaniu. Niewpisywanie NIP stanowi wyjątek od reguły i może mieć miejsce jedynie w sytuacji, gdy niemożliwe jest jego ustalenie bądź też ukarany w ogóle nie posiada NIP (np. obcokrajowcy nie będący podatnikami zarejestrowanymi w Polsce). W obecnie stosowanych formularzach mandatów karnych również jest wpisywany NIP i dotychczas nie pojawiały się większe problemy związane z podawaniem NIP przez sprawców. Należy zauważyć, że NIP jest powszechnie stosowanym identyfikatorem podatników w kontaktach z organami podatkowymi i na żądanie organów administracji rządowej i samorządowej w sprawach dotyczących zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych podatnicy mają obowiązek podawać NIP. Jednakże, z uwagi na występowanie sytuacji, gdy NIP nie może być ustalony, zaproponowano doprecyzowanie przepisów regulujących zasady jego wpisywania na formularzu mandatu karnego. W pkt 4 zaproponowano alternatywną możliwość składania podpisu przez funkcjonariusza, który nakłada karę grzywny w drodze mandatu karnego. Przewidziano, że funkcjonariusz będzie składał swój podpis i umieszczał pieczęcią imienną albo będzie składał podpis czytelny. Propozycja takiego rozwiązania wynika z faktu, że postępowanie mandatowe jest stosowane w różnych okolicznościach, często w terenie a nie w warunkach biurowych i nie zawsze funkcjonariusze są wyposażeni w pieczęcie imienne. Przy tej propozycji uznano, że cel identyfikacji funkcjonariusza, który wydał dany mandat, będzie w ten sposób osiągnięty w jednakowym stopniu.
W § 8 określono w jaki sposób dokumentuje się wyrażenie przez sprawcę wykroczenia skarbowe zgody na przyjęcie mandatu i potwierdzenie jego odbioru.
W § 9 uregulowano przeznaczenie poszczególnych odcinków mandatu karnego.
Projektowany § 10 reguluje sposób postępowania funkcjonariusza z pobraną przez niego karą grzywny nałożoną w drodze mandatu karnego, o którym mowa w art. 138 § 1 pkt 1 kks, którą jest obowiązany wpłacić do kasy lub na rachunek bankowy właściwego urzędu. Paragraf ten jest odpowiednikiem § 5 rozporządzenia obowiązującego dotychczas.
Projektowany § 11 określa sposoby uiszczania przez ukaranego kary grzywny nałożonej na niego w drodze mandatu karnego kredytowanego. Paragraf ten jest odpowiednikiem § 8 rozporządzenia obowiązującego dotychczas.
W § 12 zaproponowano dodatkowy sposób uiszczania przez ukaranego kary grzywny nałożonej w drodze mandatu karnego, w formie bezgotówkowej za pomocą karty płatniczej. Wprowadzenie nowego sposobu uiszczania kary grzywny ma na celu usprawnienie postępowania mandatowego w sprawach o wykroczenia skarbowe.
Proponowany nowy sposób uiszczania kary grzywny dotyczy przede wszystkim urzędów celnych, gdyż ma dla nich szczególne znaczenie ze względu na możliwość uiszczania kary grzywny nałożonej w drodze mandatu karnego za pomocą karty płatniczej przez cudzoziemców, którzy przebywają w Polsce czasowo. Wprowadzenie przepisu określającego ten sposób uiszczania kary grzywny umożliwi wyposażenie finansowych organów postępowania przygotowawczego w urządzenia do autoryzacji transakcji. Przewiduje się, że w pierwszej kolejności w urządzenia takie zostaną wyposażone urzędy celne graniczne oraz mobilne grupy kontrolne Służby Celnej. Dotyczyć to będzie wszystkich rodzajów przejść granicznych, czyli przejść lądowych, morskich jak też lotniczych, gdzie występują sytuacje, że sprawcy wykroczeń skarbowych nie dysponują gotówką w polskiej walucie, niezbędną do uiszczenia kary grzywny nałożonej w drodze mandatu karnego, co powoduje znaczne komplikacje. Podobne komplikacje występują, gdy mobilna grupa kontrolna Służby Celnej ujawni na terytorium kraju popełnienie wykroczenia skarbowego przez cudzoziemca, który nie dysponuje odpowiednią kwotą w gotówce w walucie polskiej, niezbędną do uiszczenia kary grzywny nałożonej w drodze mandatu karnego. Niejednokrotnie nie dochodzi wówczas do ukarania sprawcy wykroczenia skarbowego mandatem karnym, ale jest wszczynane postępowanie na zasadach ogólnych, którego prowadzenie jest w przypadku cudzoziemców bardzo utrudnione.
Przewiduje się również, że taka forma uiszczania kary grzywny nałożonej w drodze mandatu karnego będzie dopuszczalna także wobec osób stale przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, na które kara grzywny może być nakładana tylko w drodze mandatu karnego kredytowanego. Zdarza się bowiem, że obywatele polscy wyrażają gotowość uiszczenia kary grzywny kartą płatniczą, gdyż jest to nowoczesna i wygodna forma regulowania należności.
Sprawca wykroczenia skarbowego miałby możliwość wyboru, czy uiści karę grzywny za pomocą karty płatniczej bezpośrednio po jej nałożeniu w drodze mandatu karnego kredytowanego, czy też później w inny sposób, w ciągu 7 dni, czyli w terminie w którym jest obowiązany tego dokonać. Termin 7 dni jest terminem maksymalnym co oznacza, że sprawca może uiścić karę grzywny w każdym czasie po przyjęciu mandatu, a zatem również bezpośrednio po jej nałożeniu.
Proponowane rozwiązanie w znacznym stopniu ułatwi i uprości stosowanie przez urzędy celne postępowania mandatowego w sprawach o wykroczenia skarbowe.
W przypadku pozostałych finansowych organów postępowania przygotowawczego, tj. urzędów skarbowych i inspektorów kontroli skarbowej, proponowane rozwiązanie nie będzie miało aż tak dużego znaczenia, gdyż stosują one postępowanie mandatowe przede wszystkim wobec obywateli polskich. Wymagać więc będzie rozważenia, czy istnieje uzasadniona ekonomicznie potrzeba wyposażania ich w urządzenia do autoryzacji transakcji rozliczeń bezgotówkowych. Proponowany przepis § 12 nie nakłada bowiem obowiązku posiadania na wyposażeniu takich urządzeń przez wszystkie organy uprawnione do prowadzenia postępowania mandatowego, ale daje sprawcy możliwość uiszczenia kary grzywny za pomocą karty płatniczej, tylko wówczas, gdy nakładający ją funkcjonariusz lub finansowy organ postępowania przygotowawczego albo kasa właściwego urzędu są wyposażeni w odpowiednie urządzenie do autoryzacji transakcji rozliczeń bezgotówkowych.
W § 13 określono sposób prowadzenia ewidencji grzywien nałożonych w drodze mandatu karnego. Paragraf ten stanowi odpowiednik § 10 rozporządzenia obowiązującego dotychczas. Zmiany w stosunku do rozporządzenia dotychczas obowiązującego są związane z propozycją Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych, co do wprowadzenia zamkniętego katalogu danych, które zawierają ewidencje grzywien nałożonych w drodze mandatu karnego. W ocenie Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych określanie takiego katalogu jako otwartego, poprzez użycie zwrotu „w szczególności”, jest niezgodne z przepisem art. 26 ust. 1 pkt 3 ustawy 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926, z późn. zm.). Wobec powyższego, w proponowanym brzmieniu zdania wstępnego w ust. 2 w § 13 nie użyto zwrotu „w szczególności”, który został użyty w § 10 ust. 2 rozporządzenia obowiązującego dotychczas. W § 13 w ust. 2 określono zakres danych, jakie mogą znajdować się w ewidencjach grzywien nałożonych w drodze mandatu karnego. Ponieważ urzędy kontroli skarbowej nie są organami egzekucyjnymi, w § 13 w ust. 3 wskazano, że ewidencje przez nie prowadzone zawierają dodatkowo datę skierowania do organu egzekucyjnego tytułu wykonawczego wraz z określeniem organu i numeru tego tytułu. W § 13 w ust. 4 wskazano, kto sprawuje nadzór nad ewidencjami grzywien nałożonych w drodze mandatu karnego.
W § 14 określono organy właściwe w sprawach rozliczania formularzy mandatu karnego.
W § 15 projektu rozporządzenia proponuje się przepis dający możliwość dalszego wykorzystywania dotychczasowych mandatów do wyczerpania zapasów, ale nie dłużej niż do 30 czerwca 2012 r. Zaproponowano taki okres przejściowy dla uniknięcia ewentualnych strat finansowych budżetu państwa związanych z niewykorzystaniem zakupionych formularzy mandatów karnych według dotychczas obowiązujących wzorów. Finansowe organy postępowania przygotowawczego posiadają stosunkowo duże zapasy obecnie stosowanych formularzy mandatów karnych, które według szacunkowego zużycia nie zostaną w całości wykorzystane w 2011 r.
W § 16 zawarto przepis uchylający dotychczas obowiązujące rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 31 stycznia 2006 r. w sprawie nakładania kary grzywny w drodze mandatu karnego za wykroczenia skarbowe.
Zgodnie z przepisem końcowym, zawartym w § 17, rozporządzenie ma wejść w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Projekt jest zgodny z prawem Unii Europejskiej.
Projekt rozporządzenia nie podlega notyfikacji zgodnie z trybem przewidzianym w przepisach rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. Nr 239, poz. 2039 oraz z 2004 r. Nr 65, poz. 597).
W celu wykonania obowiązku wynikającego z art. 5 ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa (Dz. U. Nr 169, poz. 1414), projekt rozporządzenia został umieszczony w Biuletynie Informacji Publicznej, na stronie internetowej Ministerstwa Sprawiedliwości.
OCENA SKUTKÓW REGULACJI
1. Podmioty, na które oddziałuje akt normatywny.
Projektowane rozporządzenie ma charakter dostosowujący regulacje zawarte w akcie wykonawczym do rozwiązań ustawowych oraz aktualnych potrzeb praktyki stosowania postępowania mandatowego. Zmiany w rozporządzeniu oddziaływać będą przede wszystkim na tryb postępowania organów postępowania przygotowawczego oraz funkcjonariuszy tych organów, nakładających kary grzywny w drodze mandatu karnego za wykroczenia skarbowe, a także w mniejszym stopniu na sprawców wykroczeń skarbowych. Wprowadzenie nowego wzoru formularza mandatu karnego w znacznym stopniu uprości i przyspieszy wypełnianie tych druków przez funkcjonariuszy. Sprawcy wykroczeń skarbowych uzyskają zaś możliwość uiszczania kary grzywny również w formie bezgotówkowej za pomocą karty płatniczej, obok tradycyjnych sposobów jej uiszczania, czyli gotówką i poprzez przelew środków finansowych na rachunek bankowy właściwego urzędu.
2. Wyniki przeprowadzonych konsultacji społecznych.
Ze względu na materię objętą przedmiotowym projektem rozporządzenia, które będzie miało wpływ również na sprawców wykroczeń skarbowych, projekt został przesłany w celu zaopiniowania do organizacji pozarządowych zajmujących się prawami człowieka i rozwojem społeczeństwa obywatelskiego oraz przejrzystością życia publicznego. W ramach konsultacji społecznych projekt został skierowany do Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka, Fundacji im. Stefana Batorego i Stowarzyszenia „Stop korupcji”. Natomiast w związku z wprowadzaniem nowego sposobu uiszczania kar grzywien za pomocą kart płatniczych projekt rozporządzenia został przesłany do konsultacji do Związku Banków Polskich, który zgłosił uwagę dotyczącą nomenklatury w zakresie zamiany pojęcia „środki finansowe” na „środki pieniężne”. Uwaga podlegała uwzględnieniu w toku prac legislacyjnych.
3. Wpływ regulacji na sektor finansów publicznych, w tym budżet państwa i budżety jednostek samorządu terytorialnego.
Wejście w życie projektowanego rozporządzenia nie będzie powodować konieczności ponoszenia dodatkowych wydatków i nie wpłynie na zmniejszenie dochodów budżetu państwa i sektora finansów publicznych. W zakresie dotyczącym wyposażenia jednostek organizacyjnych Służby Celnej w urządzenia do autoryzacji transakcji bezgotówkowego uiszczania kar grzywien za pomocą kart płatniczych, podjęte będą działania zmierzające do nieodpłatnego wykonania tego przez operatorów rozliczeń transakcji bezgotówkowych. Takie rozwiązanie zostało z powodzeniem zastosowane przez jedną ze służb państwowych, tj. przez Inspekcję Transportu Drogowego, która w ramach umowy zawartej z jednym z operatorów rozliczeń transakcji bezgotówkowych, została nieodpłatnie wyposażona w urządzenia i materiały do prowadzenia działalności w zakresie pobierania płatności w formie bezgotówkowej. Należy ponadto zauważyć, że projektowane rozporządzenie jedynie daje finansowym organom postępowania przygotowawczego możliwość wprowadzenia tej nowej formy płatności, ale nie obliguje do tego. Jednostki organizacyjne Służby Celnej zostaną wyposażone w urządzenia do autoryzacji transakcji bezgotówkowych wówczas, gdy będą korzystne warunki finansowe do przeprowadzenia takiej operacji. Natomiast, jeżeli chodzi o pozostałe organy postępowania przygotowawczego, będzie wymagane przeprowadzenie stosownych analiz odnośnie uzasadnionej ekonomicznie i organizacyjnie potrzeby wyposażania ich w urządzenia do autoryzacji transakcji rozliczeń bezgotówkowych.
Odnośnie możliwych oszczędności z wprowadzenia jednego wzoru formularza mandatu karnego (mandatu o którym mowa w art. 138 § 1 pkt 1 kks i kredytowanego) w zmodyfikowanej formie można przypuszczać, że spowoduje to obniżenie kosztów drukowania w stosunku do stanu, w którym byłyby określone dwa wzory formularzy mandatów karnych – osobno kredytowanych i osobno mandatów, o których mowa w art. 138 § 1 pkt 1 kks. Przy większym jednorodnym zamówieniu, z reguły cena jednostkowa jest niższa. Przykładowo w ostatnim rozstrzygniętym przetargu w 2009 r. przy zamówieniu bloczków mandatów gotówkowych w ilości 323 sztuk, cena jednostkowa bloczku wyniosła 6,50 zł, a przy zamówieniu w ilości 7.980 sztuk, cena jednostkowa bloczku wyniosła już tylko 1,03 zł. Z uwagi na wprowadzenie zupełnie nowego wzoru formularza mandatu karnego, brak jest dostępnych danych historycznych w zakresie kosztów druku takich formularzy. Obecnie używane formularze mandatów karnych są innego typu i dane z dotychczasowych przetargów nie mogą służyć jako dane porównawcze do oszacowania kosztów druku nowych formularzy. Nowy formularz będzie się składał z 3 kart, a więc przypuszczalnie koszty jego wydrukowania będą niższe, niż gdyby się składał z 5 kart, z których 2 karty byłyby drukiem przelewu.
Jednakże, nie jest możliwe nawet szacunkowe określenie kwoty oszczędności z powodu rezygnacji z druku przelewu, ponieważ druki formularzy mandatów karnych są nabywane w drodze przetargu, w którym jest wybierana najkorzystniejsza oferta, a cena jednostkowa druku uzależniona jest od wielu czynników, m.in. od wielkości nakładu i stosowanych technologii.
4. Wpływ na rynek pracy.
Przedmiotowa regulacja nie będzie mieć istotnego wpływu na rynek pracy.
5. Wpływ na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość, w tym na funkcjonowanie przedsiębiorstw.
Projektowane rozporządzenie nie wpłynie w istotny sposób na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość, w tym na funkcjonowanie przedsiębiorstw. Może mieć pewien pozytywny wpływ na rozwój rynku elektronicznych instrumentów płatniczych, w związku z wprowadzeniem formy płatności kary grzywny za pomocą kart płatniczych. Trudno jednak szacować, na ile sprawcy wykroczeń skarbowych będą skłonni wykorzystywać tę formę uiszczania nałożonych na nich kar grzywien.
6. Wpływ na sytuację i rozwój regionalny.
Regulacja nie wpłynie na sytuację i rozwój regionalny.
7. Źródła finansowania.
Środki finansowe na zakup druków formularzy mandatów karnych są co roku zapewniane w ramach budżetu resortu Ministerstwa Finansów. | |
Projekt nowego rozporządzenia ws. mandatów
Nie możesz rozpoczynać nowych wątków