Wyrok SN wskazuje na trend, który pojawił się już w większości państw Europy Zachodniej. Sprawca, który dopuścił się nieprawidłowości, nie powinien być bezkarny, a prawo w odniesieniu do Niego bezradne. Do tego sprowadzała się poprzednia interpretacja art. 16a Kks.
Po drugie, we wcześniejszych wpisach, nie wspomniano o jednym ważnym elemencie czynu zabronionego z art. 56 kks (oszustwo podatkowe).Musi wystąpić element winy. Aby iść z taką sprawą do Sądu, musimy mieć w ręku argumenty (np. protokół, decyzja), by przekonać Sąd, że on wystąpił. Bez tego próżny nasz trud i praca.

Czynem zabronionym jest zachowanie o znamionach określonych w kodeksie jako przestępstwo bądż wykroczenie (skarbowe). Ten sam czyn stanowić może jedno przestępstwo bądż wykroczenie (skarbowe). Jeśli jeden czyn realizuje znamiona dwóch lub więcej przestępstw bądż wykroczeń (skarbowych), to przypisuje się jedno przestępstwo wykroczenie (skarbowe) choć na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów. Ten tzw. właściwy zbieg przepisów będzie miał miejsce pod warunkiem, że w danym stanie faktycznym uznamy, że po pierwsze zbieg rzeczywiście ma miejsce i po drugie dla oddania całej zawartości kryminalnej czynu, nie jest wystarczające na zasadzie konsumpcji przywołanie jednego przepisu (zbieg realny właściwy) - z założenia dot. art. 56 czy 76 ks. Teraz więc wszystko zależy od tego, w jaki sposób sformułujemy zarzut. Jeśli nie ma wątpliwści co do tego, że dane faktury nierzetelne czy wadliwe wystawione zostały w tym celu, aby posłużyć się nimi w nierzetelnych ewidencjach stanowiących następnie podstawę do sporządzenia nierzetelnych deklaracji, to powinno zostać to opisane w stawianym zarzucie, a jeśli tak, to z koniecznością przywołania art. 7 par. 1 kks jako spoiwa stanowiącego o tym, że te wiele zachowań tak naprawdę miało na celu doprowadzenie do przestępstwa oszustwa podatkowego stanowiąc w istocie jeden wydzielony czyn. Ocena i decyzja w tym względzie jak to w sprawach karnych bywa uzależniona jest od danego stanu faktycznego i trudno a priori przyjmować, że taka kwalifikacja zawsze będzie właściwa. Nie ma legalnej definicji czynów współukaranych, interpretacje w tym względzie są różne. Również z treści orzeczenia I KZP 3/12 wynika, iż SN  przyjmuje po prostu, iż treść postawionego w sprawie zarzutu z przywołaniem art. 7 par. 1 kks wskazuje na to, że zasada konsumpcji zachowań współukaranych nie została po prostu zastosowana, a żaden z orzekających w sprawie sądów tego znie zakwestionował. SN nie rozwodzi się nad tym, czy taka ocena czynu jest zasadna czy nie. Po prostu przyjmuje ją również.

Natomiast postawienie zarzutu z uwzględnieniem art. 7 par. 1 kks rodzi konsekwencje w zakresie możliwości stosowania przesłanek wyłączających procedowanie w sprawie. Dotyczy to nie tylko wyłączenia karalności z 16 a kks ale także choćby spraw związanych z przedawnieniem. I tu, można tylko po prostu z pokorą przyjąć, że 16 a nie mówi o korekcie faktur czy ksiąg a jedynie deklaracji. Zasada jedności czynu powadzi do wniosku, że stosując 7 par. 1 kks wyłączenie karalnści może dotyczyć tylko całości, nie pół czy trzy ćwierci czynu, a że wyłączenie karalności nie jest też ekspektatywą leżącą po stronie sprawcy, orzeczenie SN jest jak najbardziej zasadne i wymagajace stosowania

Czyli w skrócie - do mojego przypadku Vatowca odliczającego Vat z pustych faktur - jak karnista przyjmie że posłużenie się pustą fakturą (62 § 2 kks) jest czynem współukaranym w stosunku do 56 / 76 kks to nie stawia zarzutu.
Jak przyjmie inaczej to stawia zarzut i sprawa przechodzi w sądzie - znalazłem taką dyskusje sędziów-http://www.ebos.pl/opinie_prawne/4354_fikcyjne_faktury_zarzut_z_art_66par2_kks.html
Czasem jednak też nie przejdzie - http://www.gocrates.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=18:03-puste-faktury&catid=4:cs&Itemid=19
a tak w ogóle to sądy maja straszne problemy z kwalifikacją 56/76 kks a 286 kk oraz 62 § 2kks a 271 kk http://www.sn.pl/Sprawy/SiteAssets/Lists/Zagadnienia_prawne/EditForm/I-KZP-0021_12_p.pdf
Z tego ostatniego linku - pytanie prawne do SN - wynika że pojawił się pomysł, skoro wystawca pustej faktury ma zapłacić "sancyjny" podatek z art. 108 VAT nie będzie podlegał sankcjom z art. 62 § 2 kks.

A co w sytuacji jeśli korektę deklaracji składa płatnik i wykazuje wyższe kwoty do zapłaty.
I tu dwie opcje. Podatek wpłaca. Podatku nie wpłaca po korekcie. Ma tu zastosowanie 16akks?.
Przepis 16 a kks nie mówi podatnik /płatnik , ale nie podlega karze kto złożył prawnie skuteczną korektę deklaracji.

"Kto" więc także płatnik, jeżeli wpłaca podatek po korekcie to stosuję art 16a kks. Jeżeli jednak kontrola stwierdza takie uchybienie w trakcie roku, to nie ma możliwości złożenia korekty.

OK. Wzywam płatnika do zapłaty na podstawie 16 a kks róznicy między deklaracją pierwotną ( podatku z pierwotnej  nadal nie zapłacił) , a korektą. Po wezwaniu nie wpłaca. To wtedy zarzut z 77 na kwotę z korekty.
A przecież pisaliście wyżej , że 16a kks  dotyczy 56/76 kks. Zgadzam się z pracownikami innych komórek w mojej firmie- " karnista to ma prostą robotę, dostaje gotowy materiał do pracy":)

Art 16a dotyczy złożenia korekty deklaracji, więc tam gdzie składa się korektę deklaracji tam się go stosuje. Pracownicy urzędów celnych wymieniliby jeszcze kilka przepisów.
Mam dosyć sporo wniosków do załatwienia,  większość płaci, ja zwykle wcześniej wzywam do stawienia się i wtedy omawiam stan prawny i faktyczny wnisku. Formalne wezwanie do uregulowania kwoty - przewidziane w art 16a, stosuję później, wtedy, kiedy wiem że nie ma szans na wpłatę.
Celem postępowania z kks jest wyrównanie uszczerbku, i ja przede wszystkim do tego namawiam.

korekta złożona po kontroli za VIII i IX 2012 W VIII z powodu zaniżenia sprzedaży kontrola zmniejszyła kwotę do przeniesienia  o 3000 zł wykazaną przez podatnika . W konsekwencji tego za IX wystąpiła kwota do zapłaty ,, której nie zapłacił mimo wezwania z 16a. wszczynam , ale nie wiem jak postawić zarzut - podał niieprawdę  w VIII i IX i naraził podatek na uszczuplenie w kwocie .... za IX , bo tylko tu jest uszczuplenie. Czy w związku z tym , że nie wyszło do zapłaty za VIII należy zarzucić podanie nieprawdy we IX i uszczuplenie we IX i tylko w opisie odnieść się do VIII. Podałem  dwa miesiące dla przykladu ja mam taką przplatankę przez kilka nastepnych m-cy. choć faktyczne stricte nieprawidłowości były tylko w VIII  i IX tam były zaniżenia sprzedaży , które przenoszone były przez kilka m-cy. reasumując , czy zarzucić podanie nieprawdy w m-cach  tylko tam gdzie  faktycznie  wyszły uszczuplenia do zapłaty  (IX, XI, III, V 13r) , czy  podał niieprawdę we wszystkich deklaracjach  i narazilł  podatek na uszczuplenie w m- cach IX, XI , III , V 13r. przypominam są korekty  po kontroli za wszystkie m-ce..

podał nieprawdę w dekl. VAT-7 za m-ce a-c ( w których podał nieprawdę) poprzez... przez co naraził podatek na uszczuplenie za m-ce ...(może by ostatni miesiąc lub kilka miesięcy).

Gdyby nie było korekt nie miałbym wątpliwości. Nie podlega karze kto złożył korektę i wpłacił. Za m-ce które podałem jest zawyżenie kwoty do przeniesienia nie ma do wpłaty, stąd sprawca nie podlega karze. Wydaje mi się , że w zarzucie ( przy określeniu czasu popełnienia czynu - trzeba podać przecież m-ce od do ) te miesiące należy pominąć gdzie jest zawyżenie a wskazać te gdzie jest faktyczne uszczuplenie ,w  opisie opisać wszystko .

Wg. mnie masz zły tok myślenia. Podał nieprawdę w deklaracjach których zawyżył przeniesienie poprzez zaniżenie sprzedaży. W tych których zaniżył sprzedaż, to podał nieprawdę. Natomiast uszczuplenie jest w miesiącu IX. W deklaracje za IX nie zaniżył sprzedaży.(ja tak rozumiem z twojej wypowiedzi) Czyli podłą nieprawdę w dekl VAT-7 za VIII poprzez zaniżenie sprzedaży co skutkowało uszczupleniem w podatku VAT za m-c IX w kwocie XY
Następna rzecz: to czy to sie nieprzedawniło.

Nie przedawniło się, bo ciągnie sia przez następne kilka m-cy , zawyżenie przeniesienia , zaniżenie wpłaty i znów zawyżenie przeniesienia itd. Tak naprawdę " podłą nieprawdę" jak piszesz KAM 83 podał w VIII i IX w obu tych m-cach zaniżono sprzedaż poprzez jej niezaewidencjonowanie, w konsekwencji w VIII zmniejszyło się przeniesienie, we IX wyszło do wpłaty , X zmniejszenie przeniesienia , XI zmniejszenie przeniesienia , XII do zapłaty itd. CZy nie uważasz, że w deklaracjach , w których zmniejszono przeniesienie tez podał nieprawdę poprzez zawyżenie kwoty nadwyżki z poprzedniego m-ca np wykazał 5000zł z poprzedniego m-ca, a powinno być 3000zł. bieżacych nieprawidłowości brak w tym m-cu.

Można. To zalezy jaki stan faktyczny. Może być taki stan faktyczny, że przez 7 miesięcy "nieprawda w deklarcjach" polega tylko na zawyżeniu nadwyżki bez zaniżenia sprzedaży. I wtedy należało by opisać w zarzucie kwestie zaniżenia sprzedaży oraz kwestię zawyżenia nadwyżki aby zakwalifikowac z 6 § 2 kks.

Miałem taki stan faktyczny: Zarzut 54, decyzje podatkowe, okazało się że czynności jego miały charakter działalności gospodarczej. Decyzje podatkowe na 8 miesięcy był zerowe. Nie było sprzedaży i nie było podstawy i przedmiotu opodatkowania nawet nie było nadwyżki. Uznałem że przez ten czas powinnien składac dekl. VAT-7 zerowe i postawiłem mu jeden zarzut z 54 w zw. z art. 6§ 2 kks. Ale musiałem bardzo dokładnie opisać cały zarzut.

zerowe deklaracje i 54 , a gdzie uszczuplenie